Suchergebnisse

Deutsche Ausgabe der Monographie "Geschichte Polens" vom hervorragenden polnischen Gelehrten, Geschichtsforscher und Politiker Joachim Lelewel (1786-1861) aus dem Jahre 1846 mit dem Vorwort von H. F. Handschuh betreffend die Schicksale von Polen und den Autor selbst (im Vorwort stellt Handschuh u. a. fest, Deutschland trage Hauptschuld für Teilungen Polens). Das Buch ist mit dem Siegel "Lehrerbibliothek der Elbinger Hoeher Bürgerschule" und einem handschriftlichen Provenienzzeichen Neumanns (einem Elbinger Bibliophilen und Laiengeschichtsforscher) versehen. Das Buch ist eine Gabe von Herrn Lech Słodownik für die Elbinger Bibliothek. ; Niemieckie wydanie "Historii Polski" wybitnego uczonego, historyka i polityka Joachima Lelewela (1786-1861) z 1846 r. z przedmową, dotyczącą polskich dziejów i samego autora, napisaną przez H. F. Handschuha (w przedmowie tej stwierdza Handschuh m. in., iż Niemcy ponoszą główny ciężar winy za rozbiory Polski). Książka zaopatrzona jest w pieczęć "Lehrer Bibliothek der Elbinger Hoeher Bürgerschule" (Biblioteka Nauczycielska Elbląskiej Wyższej Szkoły Mieszczańskiej") oraz rękopiśmienny znak własnościowy Neumanna - elbląskiego bibliofila i historyka-amatora. Jest to dar pana Lecha Słodownika dla Biblioteki Elbląskiej.

MILITÄRGESCHICHTLICHE NOTIZEN VOM DREISSIGJÄHRIGEN KRIEG BIS 1786 Z. T. MIT QUELLENANGABEN Geschichte des 30jährigen Krieges (-) Militärgeschichtliche Notizen vom Dreißigjährigen Krieg bis 1786 z. T. mit Quellenangaben (b) ( - ) Einband ( - ) Notizen ( - ) Leerseite ( - ) Farbkeil ( - )

Herausgegeben von Friedrich Schiller ; Enth. Gesamtitelbl. und Stücktitelbl. ; Volltext // Exemplar mit der Signatur: München, Bayerische Staatsbibliothek -- Belg. 229 z-1

i. Der z . punische krieg. Text, [selections from books 21-30, 38, 39]. 1897- . mentar; buch 21-30. 2 hefte. 1899. ; Mode of access: Internet.

Georg H. Krieg von Hochfelden ; Volltext // Exemplar mit der Signatur: München, Bayerische Staatsbibliothek -- A.civ. 56 z

Beitrag zur Geschichte des polnisch-schwedischen Krieges (in der polnischen Tradition bekannten als "schwedische Sintflut") vom Lehrer Rudolf Damus (1849-1918). Ein Vorwand zum Überfall auf Polen und zum Ausbruch des Krieges lieferten die von Johann Kasimir erhobenen Ansprüche auf den schwedischen Thron (polnische Könige aus der Vasa-Dynastie titulierten sich auf den Siegeln und Urkunden auch "König von Schweden". Der Beitrag schildert das erste Jahr des polnisch-schwedischen Krieges (1655-1656) bis zur Waffenstillstandschließung in Königsberg. ; Przyczynek do historii polsko-szwedzkiej wojny o sukcesję (w tradycji polskiej zwanej "potopem szwedzkim"), autorstwa nauczyciela Rudolfa Damusa (1849-1918). Pretekstem do szwedzkiego najazdu na Polskę i wybuchu konfliktu stały się roszczenia wysuwane przez Jana Kazimierza do tronu szwedzkiego (polscy królowie z dynastii Wazów używali na pieczęciach i dokumentach także tytułu "król szwedzki"). Przyczynek opisuje pierwszy rok wojny polsko-szwedzkiej (1655-1656) do momentu zawarcia układu w Królewcu.

M. Töppen widmete viele seiner Werke der Vergangenheit Elbings. Zunächst veröffentlichte er "Elbinger Antiquitäten" (Heft 1-2, Danzig 1871-72) - eine Art der Enzyklopädie der mittelalterlichen Geschichte Elbings. Mann kann dort Informationen zu der Topographie der Stadt sowie ihrer Finanzverwaltung, Kirchen, Klöster, Krankenhäuser, Militär und dem lübischen Recht finden. Des Buches wurde zusätzlich das Verzeichnis der altstädtischen Raatsherren und Vögte in den Jahren 1246 - 1454 beigefügt. ; M. Toepen wiele swych prac poświęcił przeszłości Elbląga. Najpierw ogłosił drukiem "Elbinger Antiquitäten" (Starożytności elbląskie, zeszyt 1-2, Gdańsk 1871-1872),stanowiące rodzaj encyklopedii dziejów średniowiecznego miasta. Znajdują się tu informacje o topografii miasta, zarządu finansowego, kościelnego, klasztorów, szpitali, wojskowości i prawie lubeckim. Do pracy załączony jest spis wójtów i rajców Starego Miasta z lat 1246 – 1454.

M. Töppen widmete viele seiner Werke der Vergangenheit Elbings. Zunächst veröffentlichte er "Elbinger Antiquitäten" (Heft 1-2, Danzig 1871-72) - eine Art der Enzyklopädie der mittelalterlichen Geschichte Elbings. Mann kann dort Informationen zu der Topographie der Stadt sowie ihrer Finanzverwaltung, Kirchen, Klöster, Krankenhäuser, Militär und dem lübischen Recht finden. Des Buches wurde zusätzlich das Verzeichnis der altstädtischen Raatsherren und Vögte in den Jahren 1246 - 1454 beigefügt. ; M. Toepen wiele swych prac poświęcił przeszłości Elbląga. Najpierw ogłosił drukiem "Elbinger Antiquitäten" (Starożytności elbląskie, zeszyt 1-2, Gdańsk 1871-1872),stanowiące rodzaj encyklopedii dziejów średniowiecznego miasta. Znajdują się tu informacje o topografii miasta, zarządu finansowego, kościelnego, klasztorów, szpitali, wojskowości i prawie lubeckim. Do pracy załączony jest spis wójtów i rajców Starego Miasta z lat 1246 – 1454.

von D. Christoph von Schmidt genannt Phiseldek, Fürstl. Braunschweig-Lüneburgischem Hofrath und Archivare, des Historischen Instituts zu Göttingen ordentlichen, und der Teutschen Gesellschaft zu Helmstädt EhrenMitgliede ; Volltext // Exemplar mit der Signatur: München, Bayerische Staatsbibliothek -- Germ.g. 429-6/8,2

Volltext // Exemplar mit der Signatur: München, Bayerische Staatsbibliothek -- Russ. 76 gk

Fragmente über Friedrich den Grossen… (Lipsk, 1790) – trzeci, ostatni tom obszernej publikacji dotyczącej historii życia, rządów oraz charakteru i filozofii życia jednego z tzw. oświeconych monarchów absolutnych XVIII wieku, w latach 1740–1786 króla Prus - Fryderyka II Wielkiego (1712-1786), której autorem jest szwajcarski lekarza, filozof i pisarz Johann Georg Ritter von Zimmermann (1728-1795). Zimmermann studiował najpierw retorykę, historię i filozofię w Bernie, później w latach 1747-52 medycynę w Getyndze. Od 1752 do 1754 r. prowadził praktykę lekarską w Bernie, a od 1754 roku był lekarzem miejskim w Brugg. Od 1755 roku rozpoczął karierę pisarską. W 1760 roku został członkiem Bawarskiej Akademii Nauk oraz Pruskiej Akademii Nauk. Od 1768 roku był w Hanowerze osobistym lekarzem na dworze angielskiego króla Jerzego III Hanowerskiego (1738-1820). Pełnił także funkcję lekarza i doradcy medycznego wielu koronowanych głów. W 1786 roku przebywał w Poczdamie u króla pruskiego Fryderyka Wielkiego (1712-1786). W 1786 roku caryca Katarzyna II nobilitowała go do stanu szlacheckiego nadając mu tytuł Ritter. Zaprosiła go również na swój dwór do Sankt Petersburga, ale nie przyjął tego zaproszenia. W tym samym roku został członkiem honorowym Rosyjskiej Akademii Nauk w Sankt Petersburgu. Zimmermann prowadził korespondencję z wieloma znanymi osobistościami m.in. z Johannem Wolfgangiem von Goethe (1749-1832), Johannem Georgiem Sulzerem (1720-1779), Johannem Gottfriedem Herderem (1744-1803), Helfrichem Peterem Sturzem (1736-1779), Abrahamem Gotthelfem Kästnerem (1719-1800). W ostatnich latach życia z wieloma z nich się poróżnił, stał się wrogiem oświecenia i obiektem satyry Georga Christopha Lichtenberga (1742-1799). Niniejsza publikacja określana jest mianem jednego z najważniejszych, obok wydanej w 1788 roku "Über Friederich den Grossen und meine Unterredung mit ihm kurz vor seinem Tode" (pol. "O Fryderyku Wielkim i moich z nim rozmowach na krótko przed jego śmiercią"), opracowań Zimmermanna dotyczących pruskiego monarchy. W trzytomowej publikacji Zimmermann stara się przedstawić Fryderyka II Wielkiego jako człowieka, władcę i polityka, którego celem staje się rozbudowanie potęgi Prus i który stworzył sobie koncepcję króla, który włada państwem, państwo żyje dla króla, a on dla państwa. Na tle ówczesnej Europy Fryderyk II jest postacią odgrywającą wiodącą rolę w życiu naukowym i kulturalnym kontynentu, która rysuje się jako postać wyjątkowa, przyciągająca uwagę całej Europy.

Fragmente über Friedrich den Grossen… (Lipsk, 1790) - pierwszy tom obszernej publikacji dotyczącej historii życia, rządów oraz charakteru i filozofii życia jednego z tzw. oświeconych monarchów absolutnych XVIII wieku, w latach 1740–1786 króla Prus - Fryderyka II Wielkiego (1712-1786), której autorem jest szwajcarski lekarza, filozof i pisarz Johann Georg Ritter von Zimmermann (1728-1795). Zimmermann studiował najpierw retorykę, historię i filozofię w Bernie, później w latach 1747-52 medycynę w Getyndze. Od 1752 do 1754 r. prowadził praktykę lekarską w Bernie, a od 1754 roku był lekarzem miejskim w Brugg. Od 1755 roku rozpoczął karierę pisarską. W 1760 roku został członkiem Bawarskiej Akademii Nauk oraz Pruskiej Akademii Nauk. Od 1768 roku był w Hanowerze osobistym lekarzem na dworze angielskiego króla Jerzego III Hanowerskiego (1738-1820). Pełnił także funkcję lekarza i doradcy medycznego wielu koronowanych głów. W 1786 roku przebywał w Poczdamie u króla pruskiego Fryderyka Wielkiego (1712-1786). W 1786 roku caryca Katarzyna II nobilitowała go do stanu szlacheckiego nadając mu tytuł Ritter. Zaprosiła go również na swój dwór do Sankt Petersburga, ale nie przyjął tego zaproszenia. W tym samym roku został członkiem honorowym Rosyjskiej Akademii Nauk w Sankt Petersburgu. Zimmermann prowadził korespondencję z wieloma znanymi osobistościami m.in. z Johannem Wolfgangiem von Goethe (1749-1832), Johannem Georgiem Sulzerem (1720-1779), Johannem Gottfriedem Herderem (1744-1803), Helfrichem Peterem Sturzem (1736-1779), Abrahamem Gotthelfem Kästnerem (1719-1800). W ostatnich latach życia z wieloma z nich się poróżnił, stał się wrogiem oświecenia i obiektem satyry Georga Christopha Lichtenberga (1742-1799). Niniejsza publikacja określana jest mianem jednego z najważniejszych, obok wydanej w 1788 roku "Über Friederich den Grossen und meine Unterredung mit ihm kurz vor seinem Tode" (pol. "O Fryderyku Wielkim i moich z nim rozmowach na krótko przed jego śmiercią"), opracowań Zimmermanna dotyczących pruskiego monarchy. W trzytomowej publikacji Zimmermann stara się przedstawić Fryderyka II Wielkiego jako człowieka, władcę i polityka, którego celem staje się rozbudowanie potęgi Prus i który stworzył sobie koncepcję króla, który włada państwem, państwo żyje dla króla, a on dla państwa. Na tle ówczesnej Europy Fryderyk II jest postacią odgrywającą wiodącą rolę w życiu naukowym i kulturalnym kontynentu, która rysuje się jako postać wyjątkowa, przyciągająca uwagę całej Europy.