Suchergebnisse

Devletler, uluslararası sistemde dış politikalarını yumuşak güç yönünde değiştirecek olan faaliyetlere öncelik vermeye ve uygulamaya geçmişlerdir. Küreselleşme ile değişen güç ve güç unsurları nedeniyle devletler, oluşturdukları ulus ötesi topluluklarla dış politikalarına yön vermeyi tercih etmektedirler. Dış politikalarını hükümet içi ve dışı kuruluşlarla çeşitlendirmek isteyen devletler, çok amaçlı ve yönlü stratejilerini gerçekleştirmeyi hedeflemektedirler. Bu doğrultuda Türkiye'de dış politikasını değiştirerek dış yardımlarla uluslararası politika çerçevesinde kültürel diplomasiyi benimsemiştir. Zengin kültürel değerlere sahip olan Türkiye'nin bu bağlamda yumuşak güç kapasitesi artmakta ve yaratılan yeni kuruluş ve kurumlar da bunda etkili bir rol oynamaktadır. Bu çalışmanın amacı Türk dış politikası kapsamında 2016 yılında kurulmuş olan Türkiye Maarif Vakfı, Vakfın Türk dış politikasının şekillenmesindeki rolü ve özellikle Doğu Afrika'daki faaliyetleri araştırılmıştır. Çalışmada yazılı dokümanlar incelenmiş, kaynak taraması yapılmıştır. Türk dış politikasında uygulanan stratejiler içerisinde bulunan yumuşak güç uygulamaları arasında Türkiye Maarif Vakfı önemli bir unsurdur. FETÖ'nün ABD bağlantısı göz önüne alındığında, Türkiye'nin dış politikasını Batı'nın ve ABD'nin etkisinden çıkararak, yeni politikalar üretmeye çalışması gerekmektedir. Araştırma Türkiye Maarif Vakfı'nın sadece Doğu Afrika'daki faaliyetleri ile sınırlandırılmıştır. Türkiye Maarif Vakfı'nın faaliyetleri bu kapsamda olumlu değerlendirilmektedir. Türkiye'nin iş birliği içinde olduğu ülkelerde kültür ve medeniyet bakımından etkileşime neden olan Vakfın, uluslararası eğitim alanında Türkiye ile dünya arasında bir köprü olduğu şeklinde bir değerlendirme yapılmaktadır. Çalışmanın birinci bölümünde dış politika kavramı, yumuşak güç kavramı, Türkiye'nin yumuşak güç kaynakları, Türkiye'nin dış politikasında yumuşak güç kullanımı üzerinde durularak açıklamalara yer verilecektir. Çalışmanın ikinci bölümünde Türkiye Maarif Vakfı ve dış politikada rolü araştırılmıştır. Bu kapsamda Vakfın kuruluşu, faaliyet, amacı, organları ve personeli değerlendirilmiş, Vakfın Türk dış politikasının şekillenmesinde nasıl bir rol oynadığı, Vakfın toplumdaki önemi ve yeri, dış politikadaki yeri, Doğu Afrika'daki faaliyetleri araştırılmış ve değerlendirilmiştir. Anahtar Kelimeler: Türkiye Maarif Vakfı, Dış Politika, Yumuşak Güç, Doğu Afrika ; States have prioritized and implemented activities that would change their foreign policy in the direction of soft power in the international system. Due to the changing power and power elements with globalization, states prefer to direct their foreign policies with the transnational communities they form. States that want to diversify their foreign policies with internal and external governments aim to realize their multi-purpose and directional strategies. In this regard, the international policy framework for external assistance with changing the foreign policy Turkey has adopted cultural diplomacy. Rich cultural values that have increased Turkey's soft power capacity in this regard and created new organizations and institutions also play an effective role in this. The purpose of this study, which was founded in 2016 under the Turkish foreign policy, Turkish Maarif Foundation, the Foundation's role in shaping Turkish foreign policy and especially the activities in East Africa has been investigated. In the study, written documents were examined and a literature review was made. Among the soft power practices included in the strategies applied in Turkish foreign policyTurkish Maarif Foundation is an important factor in Turkish foreign policy. Given FETÖ's US connection, Turkey's foreign policy by removing the influence of the West and the United States must work to produce new policies. The research is limited to the activities of Turkish Maarif Foundation only in East Africa. The activities of Turkish Maarif Foundation are evaluated positively in this regard. In countries where the culture of Turkey's cooperation in terms of civilization and the foundation of interference, an assessment is made as to be a bridge between the world and Turkey in the field of international education. In the first part of the study the concept of foreign policy, the concept of soft power, Turkey's soft power resources, Turkey's foreign policy with emphasis on the use of soft power will be explained. In the second part of the study it was examined in Turkish Maarif Foundation and foreign policy. In this context, the foundation, activity, purpose, organs and staff of the Foundation were evaluated, the role of the Foundation in shaping Turkish foreign policy, the importance and place of the Foundation in society, its place in foreign policy, its activities in East Africa were investigated and evaluated. Keywords: Turkey Maarif Foundation, Foreign Policy, Soft Power, East Africa

Egemen ulus devlet teorisi 1648 Vestfalya (Westphalia) Anlaşması sonrasında uluslararası ilişkiler disiplinine girmiştir. Bu anlaşma ile uluslararası ilişkilerde anarşi ortamı bir dereceye kadar kontrol altına alınmıştır. Vestfalya Anlaşması ile devletlerin egemenliği, eşitliği ve iç işlerinde bağımsızlığı uluslararası ilişkilerde karşılık bulmuştur. Devletlerin, belirli bir coğrafi alanda, belli bir nüfusa sahip, diğer devletlerce tanınan ve egemenliğe sahip olan siyasi oluşumlar olarak tanımlanması, uluslararası ilişkiler için önemli bir noktadır. Türkiye, Osmanlı İmparatorluğu'nun mirasçısı ve siyasal devamlılığı olarak, uluslararası alanda kişilik bulmuştur. Osmanlı İmparatorluğu'nun mali borçlarının Türkiye tarafından ödenmesi, bu siyasal mirasçılığın ve devamlılığın ispatı durumundadır. Bu açıdan baktığımızda, Türkiye-Afrika ülkeleri arası ilişkilerin uzun bir tarihi geçmişi ve bağları olduğu göz önünde tutulmalıdır. Afrika kıtası kültür, etnik yapı ve dil olarak oldukça zengin bir coğrafyadır. Zengin kaynakları ve sanayileşme devriminden uzak olması nedeniyle batılı medeniyetlerin özellikle 1881-1914 yılları arasında sömürgeleştirilmesine maruz kalmıştır. Özellikle 20. yüzyılın ikinci yarısında ise dekolonizasyon süreci ile Afrika'nın modern devletleri ortaya çıkmıştır. Afrika genç nüfusu ve var olan maden zenginliğine rağmen en yoksul kıta olarak kabul edilmektedir. Hem maddi hem de insan kaynaklarının zenginliği, Afrika'nın gelişmiş ülkeler tarafından dikkat çeken bir kıta olmasına neden olmaktadır. Türkiye 2000'li yılların başına kadar göz ardı ettiği ilişkilerine özellikle "Afrika Açılım Planı" çerçevesinde önem vermeye başlamış ve Afrika ile ilişkileri farklı bir boyut kazanmaya başlamıştır. Bugün Türkiye'nin, Afrika kıtasındaki ülkelerin yeni stratejik partneri haline geldiğini söylemek mümkündür. 5 Bu çalışmanın amacı; görüşme yöntemi kullanılarak TASAM Türk Asya Stratejik Araştırmalar Merkezi ve Afrika Dış İşleri Bakanlığı verilerini kullanılarak, gelişmekte olan Afrika – Türkiye ilişkilerini genel olarak değerlendirmek ve Türkiye'nin Afrika ülkelerine yönelik dış politikasını analiz edebilmektir. Bu bağlamda çalışma, Türkiye'nin dış politikadaki duruşu, Türk dış politikasında Afrika açılımı, ekonomi, sağlık ve eğitim boyutunda Afrika ile ilişkiler ve bu ilişkilerin geleceği değerlendirilerek literatüre katkı sağlamak amacındadır. ; Sovereignty of nation-state theory has entered the discipline of international relations after the 1648 Westphalia Agreement. With this agreement, the anarchic environment has been controlled to some extent in international relations. With the Westphalian Treaty, independence in the sovereignty, equality and non interference in the internal affairs of the states has been met by international relations. It is an important point for international relations that states are defined as political entities with a certain geographical area, a certain population, and the recognition and sovereignty of other states. Turkey, as the heir of the Ottoman Empire and political continuity, has found international character. The payment of the financial debts of the Ottoman Empire by Turkey is a condition of this political inheritance and continuity. From this point of view, it should be noted that the relations between Turkey and African countries have a long historical background and ties. The African continent has a very rich geography of culture, ethnicity and language. Due to its rich resources and distance from the industrial revolution, it has been subject to colonization of western civilizations, especially between 1881 and 1914. In the second half of the 20th century, the decolonization process and modern states of Africa emerged. Africa is considered to be the poorest continent despite its young population and its wealth of minerals. The richness of both material and human resources makes Africa a continent that draws attention of developed countries. 6 Turkey has begun to attach importance to the relations it has ignored up to the beginning of the year 2000, especially in the framework of the "African Opening Plan", and has begun to acquire a different dimension to Africa. Today it is possible to say that the countries of Africa have become new strategic partners. The aim of this study is to evaluate the developing African-Turkey relations in general and to analyze Turkey's foreign policy towards African countries using data from TASAM African Institute and African Ministry of Foreign Affairs using interview method. In this context, the aim is to contribute to the literature by assessing Turkey's position in foreign policy, African expansion in Turkish foreign policy, Africa in relation to economy, health and education, and the future of these relations.

Rector of Istanbul Sabahattin Zaim University ; Batı Avrupalı uluslar XV. yüzyılın sonlarından itibaren Asya, Afrika ve Amerika kıtalarında giderek iktisadi alandaki etkinliklerini arttırdılar. Bu süreçte merkantilizmden liberal ve sosyalist iktisat anlayışlarına kadar Avrupa merkezli olarak ortaya çıkan modern iktisat bilimi de neredeyse tüm dünyayı etkiledi. Osmanlılar da tabiatıyla bu süreçten etkilendiler. Ancak erken modern dönemden başlamak üzere Avrupa merkezli bu modern iktisat anlayışına en anlamlı ve kuşatıcı alternatif tasavvurun Avrupalılarla komşu olan ve dünya ekonomisinde giderek etkili olan bu uluslarla ticari ve iktisadi alandaki ilişkilerini de arttırak devam ettiren Osmanlılar tarafından geliştirildiği söylenebilir. Bu makalede modern iktisat ve finans anlayışının ortaya çıkışı ve gelişimi sürecinde Osmanlıların bu alandaki tasavvur ve yaklaşımları tartışılmaktadır. Osmanlıların bu alandaki birikiminin keşf ve tespitinin günümüz alternatif iktisat ve finans çalışmalarına önemli ve anlamlı bir açılım ve zenginlik katacağında şüphe yoktur ; Western European nations increased their economic activities in Asia, Africa and the Americas from the late 15th century onwards. Modern economics, from the mercantilism to the liberal and socialist economics, which emerged as Europe-centered, also influenced almost the whole world. The Ottomans were also naturally influenced from this process. However, it could be said that the most meaningful and encompassing alternative to this Eurocentric modern economic concept was introduced by the Ottomans, who continued to increase their commercial and economic relations with these nations, which were the neighboring to the Europeans. In this article, the ideas and approaches of the Ottomans in this area are discussed in the process of the emergence and development of modern economics and finance. There is no doubt that the discovery and detection of the heritage of the Ottomans in this area will have a significant and meaningful opening and richness in contemporary alternative economics and finance studies.

Bu çalışmanın amacı; Türkiye'nin Soğuk Savaş döneminde izlediği dış politikalara bağlı olarak dahil olduğu paktlardaki müttefiklik ilişkilerini ortaya koymak, bu ilişkilerin kurulmasında ve yönetilmesindeki başarı / başarısızlıkları tartışmak, günümüz dış politikasında Türkiye'nin yaşadığı sorunların geçmişteki benzerleri karşısında nasıl bir değişime uğradığını görebilmek ve tarihsel bir perspektifle Türkiye'nin gelecekteki müttefiklik ilişkilerinin yönünü ortaya koyabilmektir. İki kutuplu bir yeni dünya sisteminin hâkim olduğu Soğuk Savaş döneminde ABD ve SSCB kendi egemenlik sahalarını genişletebilmek için diğer devletlerle koalisyonlar ve ittifaklar oluşturarak ideolojik bir savaş yürütmüşlerdir. ABD ve SSCB arasındaki güç mücadelesi sadece Avrupa ile sınırlı kalmayarak Ortadoğu, Asya ve Afrika'ya kadar yayılmıştır. Uluslararası arenada yaşanan çatışmalar ve anlaşmazlıklar Soğuk Savaş döneminin iki kutuplu sisteminde Türkiye'yi tercih yapmaya zorlamıştır. Türkiye yaşadığı ekonomik ve güvenlik kaygıları ile 1950 yılından itibaren Batı eksenli bir dış politika yürütmüştür. Ancak Kıbrıs Sorunu ile birlikte Batı ile olan ilişkiler gözden geçirilmeye başlanmış ve ciddi güven bunalımları yaşanmıştır. Nihayet ABD Ambargosu ile birlikte ilişkiler karşılıklı restleşmeye kadar varmıştır. 1980 Darbesinden sonra ise önceki dönemlerdeki gibi tek yönlü bir politika izlenmeyip hem Doğu, hem de Batı ile dengeli ve çok yönlü bir dış politika izlenmiştir. Soğuk Savaş döneminde Türkiye'nin geliştirmiş olduğu politikalar konjonktürel değişimlerden etkilenerek ulusal çıkarlarının korunması açısından farklılık göstermiştir. Bu amaçlar doğrultusunda oluşturulan paktlar uzun süreli olamamıştır. Soğuk Savaş dönemi şartlarında Türkiye'nin uluslararası işbirlikleri sayesinde görünürlüğü ve etkinliği artarak uluslararası sorunlarda aktif ve belirleyici bir rol oynadığı söylenebilir. ; Aim of this study is not only to reveal the alliance relations where Turkey is involved in the pacts owing to foreign policies that she followed during the Cold War era, but also to argue the success / fail in establishing and managing these relations as well as analysing how the problems, faced by Turkey, underwent a change against similar problems in the past in terms of today's foreign policy and to set forth the aspect of the alliance relations of Turkey in the future with a historical perspective. During the Cold War era, where bipolar new world system is prevailed, USA and USSR have conducted an ideological war by establishing a coalition and alliances with the other states in order to expand their hegemony areas. The struggle for power between USA and USSR has not only been limited for the Europe but also spread to the Middle East, Asia and Africa. Conflicts and disagreements appeared in the international arena has forced Turkey to make a selection in the bipolar system of Cold War era. Turkey has adopted Western oriented policy since 1950 because of her economic and security concerns. However, together with the Cyprus problem, relations with the West began to be reviewed and serious confidence crises were gone through. Finally, with the US embargo, relations reached to the point of mutual showdown. After the 1980 coup, a unilateral policy was not followed like in previous times, on the contrary, a multidimensional foreign policy was pursued which was balanced both with the East and the West. Policies developed by Turkey during the Cold War era were affected by the cyclical changes and differed in terms of preserving national interests. Pacts established in line with these purposes did not last long. Under the Cold War era circumstances, it can be said that Turkey has played an active and determinant role regarding the international problems owing to her international cooperation based upon the increasing visibility and efficiency.

Bu çalışmada, sınırlı tanıma statüsündeki Sahra Arap Demokratik Cumhuriyeti'nin (SADC) diplomatik var olma biçiminin ve düzeyinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Diplomatik tanınma, devletin temel unsurları arasında sayılmamakla birlikte SADC örneğinde görüldüğü üzere devletin en azından "fikir" (idea) olarak varoluşunu destekleyen bir unsurdur. 44 Birleşmiş Milletler üyesi devlet tarafından tanınan ve Afrika Birliği'nin tam üyesi olan SADC, hak iddia ettiği Batı Sahra topraklarının tamamında egemenlik kuramadığı için fizikî ve beşerî varoluşunu temin edememiştir. Bu durum SADC'ın varlığını tartışmalı hale getirse de yokluğunu ispat etmeye de yetmemektedir. SADC'ın elde ettiği diplomatik destek, bu devletin "yarı-varlık" olarak hayatta kalmasını sağlamaktadır. SADC'ı diplomatik olarak tanıyıp tanımama kararı, aynı zamanda Afrika ve Orta Doğu'daki siyasal rekabetlerde hangi aktörün hangi ittifakta yer aldığını gösteren bir turnusol işlevi görmekte ve SADC'ın araçsallaştırılan bir "diplomatik varlığa" dönüşmesine neden olmaktadır. ; This paper aims to analyse the way and the extent to which Saharawi Arab Democratic Republic (SADR) exists diplomatically. Although it is not deemed among the constituent elements of state, diplomatic recognition is a fundamental element that supports the existence of a state at least as an "idea", as in the case of SADR. SADR is a full member of African Union and recognized by 44 UN member states, but the self-declared Saharawi state has not ensured its anthropic and physical existence due to its incapacity to exercise sovereignty over Western Sahara. This situation makes the existence of SADR problematic, albeit not sufficient to prove its non-existence. The diplomatic support SADR receives helps the Saharawi state survive as a "semi-existence". States' decision to recognize or not to recognize SADR also functions as a litmus test for political rivalries in not only Africa but also the Middle East, showing the positions of actors in their respective alliances. Thus SADR turns into an instrumentalised "diplomatic entity".

Foeniculum vulgare Mill., dünyanın çeşitli yerlerinde, Antik Çağlardan beri geleneksel tıpta yaygın olarak kullanılmaktadır. ''Foeniculum vulgare Miller subsp. vulgare var. vulgare (acı rezene)'' ve ''Foeniculum vulgare Miller subsp. vulgare var. dulce (Miller) Batt. & Trab. (tatlı rezene)'' olmak üzere iki alt türü vardır. Ülkemizde halk arasında ''Saçı, Arap Saçı, Meletüre, İrziyan, Mayana, Razıyane, Cumhur, Çumra, Isıra, Sincibil, Sincilip, Rezdene, Sarı Ot'' olarak adlandırılışları mevcuttur. Dünyada Avrupa'nın orta, güney ve batısında, Afrika'nın kuzeyinde ve Asya'nın güneybatı kesiminde yetişmektedir. Türkiye'nin kuzeyinde bulunan İstanbul, Zonguldak, Kastamonu, Artvin, Bursa, Çanakkale, Kırklareli, Kocaeli, Samsun, Sinop, Trabzon illerinde ve güneyde Hatay ili Amanos dağlarının bulunduğu bölgede dağılım göstermektedir. Foeniculum vulgare Miller meyveleri %2-6 oranında uçucu yağ taşımaktadır. Bu uçucu yağın 'ından fazlasını transanetol (-75), 'inden fazlasını fenkon (-33) ve %5'ten az kısmını östragol (%2-5) oluşturur. Bitkinin meyvesi ve uçucu yağı kullanılmaktadır. Bilimsel çalışmalarla uçucu yağının antibakteriyel, antifungal, antioksidan, hepatoprotektif, gibi pek çok tıbbi etkisinin olduğu gösterilmiştir. ; The usage of Foeniculum vulgare Miller (Fennel) in Phytotherapy Foeniculum vulgare Mill. has been widely used in traditional medicine since ancient times in various parts of the world. There are two subspecies that have named ''Foeniculum vulgare Miller subsp. vulgare var. vulgare (bitter fennel)'' and ''Foeniculum vulgare Miller subsp. vulgare var. dulce (Miller) Batt. & Trab. (sweet fennel)''. In our country, the common names of fennel is ''Saçı, Arap Saçı, Meletüre, İrziyan, Mayana, Razıyane, Cumhur, Çumra, Isıra, Sincibil, Sincilip, Rezdene, Sarı Ot''. It grows in West, South, Central Europe, North Africa and Southwest Asia in the world. It shows distribution in İstanbul, Zonguldak, Kastamonu, Artvin, Bursa, Çanakkale, Kırklareli, Kocaeli, Samsun, Sinop, Trabzon that located in the north of the Turkey and Amanos Mountains' region in Hatay. Fruits of Foeniculum vulgare have essential oil 2-6% which contains more than 60% is transanetol (50-75%), more than 15% is fenchone (12-33%) and less than 5% is estragole (2-5%). The fruits and essential oil of the plants are used. It has been showed that there are many medical effects of essential oil such as antibacterial, antifungal, antioxidant, hepatoprotective, with scientific studies.

BRICS içerisinde yer alan (Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin ve Güney Afrika) yükselen güçlerinin 21. Yüzyıldan itibaren uluslararası siyasette öne çıkışı kalkınma için işbirliğinin teşvik edilmesi fikrine yeni bir ivme kazandırmıştır. Bu süreçte BRICS'in yapmış olduğu dış yardımlar artırmış ve özellikle Güney ülkeleriyle Güney-Güney işbirliği yoluyla farklı ekonomik işbirliği yolları ve alanları ortaya çıkmıştır. Bu tez, genel olarak bu beş ülke ve özel olarak Çin tarafından Sahra Altı Afrika'da yürütülen ikili dış yardım faaliyetlerine ilişkin hali hazırda var olan ama oldukça kısıtlı olan mevcut literatüre katkı sağlamayı hedeflemektedir. Yükselen donörler olarak nitelendirilen bu devletler, son yıllarda uluslararası kalkınmada istikrarlı bir şekilde öne çıkarken esasen 1950'li yıllara kadar uzanan dış yardım programları ile kesinlikle bu alanda yeni değiller. Böyle olmakla birlikte söz konusu devletlerin dünyanın dört bir yanındaki yardım faaliyetleri kimi zaman Amerika Birleşik Devletleri, Batı Avrupa ve Japonya'nın hakim olduğu uluslararası yardım mimarisine bir tehdit olarak algılanmaktadır. Kalkınma yardımının Güney-Güney işbirliği çerçevesinde önemli bir dış politika aracı olduğu varsayımından yola çıkarak, bu tez söz konusu yükselen güçleri bu alanda harekete geçiren motivasyonların neler olduğunu sorgulamaktadır. Dış yardımın araçsallaştırılmasının arkasındaki temel motivasyonlar nelerdir? Yükselen donörler uluslararası kalkınmada geleneksel bağışçılardan farklı mı? Sahra altı Afrika'nın dış yardımın ana alıcısı olduğu ve doğal kaynaklar açısından zengin olduğu düşünüldüğünde, Çin dış politika araçlarını Sahra altı Afrika ile olan işbirliğinde nasıl ve ne amaçla kullanıyor? Son olarak, uluslararası politikada kalkınma yardımı farklı bağışçılar arasında bir rekabet unsuru olmakla birlikte, aynı zamanda farklı yönelim, teknik ve politik özelliklerine sahip olan bağışçıların her birinin kendi aralarında işi paylaştıkları ileri sürülebilir. Bütün bunlar bize kalkınma yardımı ortamının büyük oranda değiştiğini göstermektedir.İÇİNDEKİLER . . . benTEŞEKKÜRLER . . . ivÖZ . . . vÖZET . . . viKISALTMALAR, KISALTMALAR VE KISALTMALAR LİSTESİ . viiBÖLÜM 1GENEL TANITIM1.1 Sorunun bağlamı veya ifadesi . . 11.2 Araştırma hedefleri ve soruları. . . 71.3 Çalışmanın önemi. . . 81.4 Konunun kapsamı, sınırlaması ve metodolojisi. . . 91.5 Tezin yapısı. . . 10BÖLÜM 2KALKINMA YARDIMI: KAVRAMSAL VE TEORİK ÇERÇEVE2.1 KAVRAMSAL ÇERÇEVE . . 112.1.1 Dış yardım . . . 112.1.1.1 Tanım . . 112.1.2 Yabancı yardım türleri . . 162.1.2.1 Resmi kalkınma yardımı . . 172.1.2.2 Diğer hükümetler arası yardım . . 182.1.2.3 Hükümet dışı yardım . . 192.1.3 Dış yardım için farklı motivasyonlar . . 202.1.3.1 Siyasi-diplomatik . . 21ii2.1.3.2 Askeri güvenlik . . 222.1.3.3 İnsani Yardım . . 232.1.3.4 Özgecil veya gelişimsel . . 232.1.3.5 Ticari . . 242.1.3.6 Prestij . . . 252.1.4 Dış yardım kanalları . . 262.2 KURAMSAL ÇERÇEVE . . 302.2.1 Gerçekçi teoriler . . 322.2.1.1 Klasik gerçekçilik . . 332.2.1.2 Neo-gerçekçilik . . 342.2.1.3 Neoklasik gerçekçilik . . 362.2.2 Liberal teoriler . . 382.2.3 Yapılandırmacı teoriler . . 412.2.4 Global Sistem Teorisi (TSM) . . 43BÖLÜM 3KALKINMA YARDIM MİMARİSİ: KALKINMA YARDIMI BAĞIŞÇILARI OLARAK GELİŞMEKTE OLAN GÜÇLERİN BİR PROFİLİ3.1 Geleneksel yardımdan Güney-Güney işbirliğine: literatürün gözden geçirilmesi . 453.2 Yükselen güçlerin Güney-Güney işbirliğine katkısı . 533.3 Kalkınma yardımında ortaklar olarak yükselen güçler . 563.4 BRICS geliştirme yardımının farkı nedir? . 624. BÖLÜMULUSLARARASI KALKINMADA GELİŞMEKTE OLAN GÜÇLERİN KONUMU: SAHARAN ALTINDA AFRİKA'DA ÇİN ÖRNEĞİ4.1 Afrika'ya Çin yardımına tarihsel bir bakış . . 67iii4.2 Yükselen bir donör olarak Çin . . 714.3 Çin'in dış yardımına yönelik motivasyonlar . . 754.3.1 Siyasi nedenler . . 754.3.1.1 Tek Çin politikası: uluslararası tanınma arayışı . . . 764.3.1.2 Uluslararası kuruluşlarda destek alma . 784.3.1.3 İyi bir uluslararası imaj yansıtma . . 794.3.2 Ticari çıkarlar . . 804.3.2.1 Çin şirketlerine uluslararası pazarların açılması . 814.3.2.2 Doğal kaynaklara güvenli erişim . . 824.3.3 Gelişimsel ve insani endişeler . 844.4 Güney-Güney işbirliği örneği olarak Çin-Afrika ilişkileri . 854.5 Afrika'da Çin yardımı . . 884.5.1 Rol ve etki . . . 884.5.2 Zorluklar ve değişen eğilimler . . 90SONUÇ . . . 95KAYNAKÇA . . . 98EKLER . . . 122 --- Since the beginning of the 21st century, the rise of the emerging powers of the BRICS (Brazil, Russia, India, China and South Africa) has given new impetus to the promotion of development cooperation. the BRICS have increased their foreign assistance and established distinct avenues and means of economic cooperation, in particular through South-South cooperation with countries of the South. This dissertation provides an overview of the small but growing literature on bilateral foreign aid activities carried out in Sub-Saharan Africa by these five countries in general and China in particular. While these so-called emerging donors are steadily growing in importance in international development, they are certainly not new to the field, with foreign aid programs dating back to the 1950s. The recent increase in the size and scope of their aid activities around the world is seen by some as a threat to the international aid architecture dominated by the United States and its allies in Western Europe and Japan. Starting from the assumption that development aid represents an instrument of foreign policy within the framework of South-South cooperation, our objective is to ask ourselves what are the motivations that drive these emerging countries? What are the main motivations behind the instrumentalization of foreign aid? Are they different from traditional donors in providing aid? Given that sub-Saharan Africa is the main recipient of foreign aid and rich in natural resources, how and for what purposes is China using its foreign policy tools in its collaboration with the latter? On the international scene, development aid can indeed be an element of competition between different donors; on the other hand, we sometimes have the impression that the donors share the work, each with its own tropisms and technical and political characteristics. However, it is clear that the development aid landscape is changing dramatically.TABLE OF CONTENTS . . . iTHANKS . . . ivABSTRACT . . . vÖZET . . . viLIST OF ABBREVIATIONS, ABBREVIATIONS AND ACRONYMS . viiCHAPTER 1GENERAL INTRODUCTION1.1 Context or statement of the problem . . 11.2 Research objectives and questions. . . 71.3 Importance of the study. . . 81.4 Scope, limitation and methodology of the subject. . . 91.5 Structure of the dissertation. . . 10CHAPTER 2DEVELOPMENT AID: CONCEPTUAL AND THEORETICAL FRAMEWORK2.1 CONCEPTUAL FRAMEWORK . . 112.1.1 Foreign aid . . . 112.1.1.1 Definition . . . 112.1.2 Types of foreign aid . . 162.1.2.1 Official development assistance . . 172.1.2.2 Other intergovernmental assistance . . 182.1.2.3 Non-government assistance . . 192.1.3 The different motivations for foreign aid . . 202.1.3.1 Political-diplomatic . . 21ii2.1.3.2 Military-security . . 222.1.3.3 Humanitarian . . . 232.1.3.4 Altruistic or developmental . . 232.1.3.5 Commercial . . . 242.1.3.6 Prestige . . . 252.1.4 Channels of foreign aid . . 262.2 THEORETICAL FRAMEWORK . . 302.2.1 Realistic theories . . 322.2.1.1 Classical realism . . 332.2.1.2 Neo-realism . . . 342.2.1.3 Neoclassical realism . . 362.2.2 Liberal theories . . 382.2.3 Constructivist theories . . 412.2.4 Global Systems Theory (TSM) . . 43CHAPTER 3DEVELOPMENT AID ARCHITECTURE: A PROFILE OF EMERGING POWERS AS DEVELOPMENT AID DONORS3.1 From traditional aid to South-South cooperation: a review of the literature . 453.2 Contribution of emerging powers to South-South cooperation . 533.3 Emerging powers as partners in development aid . 563.4 How is BRICS development assistance different? . 62CHAPTER 4POSITION OF EMERGING POWERS IN INTERNATIONAL DEVELOPMENT: THE CASE OF CHINA IN SUB-SAHARAN AFRICA4.1 A historical perspective of Chinese aid to Africa . . 67iii4.2 China as an emerging donor . . 714.3 Motivations for China's foreign aid . . 754.3.1 Political reasons . . 754.3.1.1 One-China policy: the search for international recognition . . . 764.3.1.2 Obtaining support in international organizations . 784.3.1.3 Projecting a good international image . . 794.3.2 Commercial interests . . 804.3.2.1 Opening international markets to Chinese companies . 814.3.2.2 Secure access to natural resources . . 824.3.3 Developmental and humanitarian concerns . 844.4 Sino-African relations as a case of South-South cooperation . 854.5 Chinese aid in Africa . . 884.5.1 Role and impact . . . 884.5.2 Challenges and changing trends . . 90CONCLUSION . . . 95BIBLIOGRAPHY . . . 98APPENDICES . . . 122

Askeri darbelerin sık rastlandığı Batı Afrika alt bölgesinde, bu darbelerin açıklanmasına dair pek çok iç siyasal faktör öne çıkarılmıştır. Bununla birlikte, eski sömürge ülkelerin siyasi, askeri ve ekonomik olarak dışa bağımlılıkları bu ülkeleri dış nüfuza da açık hale getirmektedir. Nitekim eski sömürgeci güçler veya güçlü devletlerin, gelişmekte olan ülkelerle kurdukları eşitsiz ilişki bilerek veya bilmeyerek istikrarsızlığa neden olabilmektedir. Rejimin durumu, etnik mücadele, pretoryanizm, ordunun iç güvenlik konularında görevlendirilmesi ve kaynakların dengesiz dağılımı gibi sivil-asker ilişkilerini etkileyen faktörlere dış etkenlerin de dahil edilmesi söz konusu ilişki dikkate alındığında elzem görünmektedir. İç dinamiklerin dış etkilere karşı savunmasız hale getirdiği bir ülkede dış aktörler siyasal krizlerde etkili şekilde rol alabilmektedirler. Ordunun eğitimi, yabancı askeri danışmanlar, dış yardımlar, yabancı askeri üs ve yatırım gibi araçlar, ordunun siyasete yönelik müdahalesine destek veya engel teşkil edebilecek bir dış nüfuzu üretmektedir. Dolayısıyla ordu mensuplarının dış sosyalizasyonu, sivil-asker ilişkileri analizlerinde dikkate alınması gereken bir unsur olarak belirmektedir. Bu çalışmada Liberya'da 1980 yılında gerçekleşen askeri darbe örneği üzerinden dış aktör olarak ABD'nin rolü ve etkisi sorgulanacaktır. ; In the sub-region of West Africa, where military coups are common, many domestic political factors have been brought forward to explain these coups. However, the political, military and economic dependence of the former colonial countries on the outside makes them vulnerable to external influence. As a matter of fact, the unequal relationship established by the former colonial powers or powerful states with the developing countries can cause instability deliberately or unknowingly. The inclusion of external factors in the factors affecting civil-military relations, such as the state of the regime, ethnic struggle, preterianism, the deployment of the army on internal security issues and the unbalanced distribution of resources, is essential when considering this relationship. In a country where internal dynamics make it vulnerable to external influences, external actors can play an active role in political crises. The training of the military, foreign military advisers, foreign aid, foreign military base and investment instruments produce an external influence that may constitute support or obstacle to the military's intervention in politics. Therefore, the external socialization of the members of the army appears to be a factor to be considered in the analysis of civil-military relations. In this study, the role and impact of the US as an external actor will be questioned through the example of military coup in 1980 in Liberia.

Arap Baharı yeni ve popüler bir olgudur. Esasen Kuzey Afrika ve Ortadoğu ülke- lerinde otoriter rejimlere karşı geliştirilen siyasî-stratejik planın adı; demokrasi kuşağı oluşturma projesidir. Merkez-boşluk ayrımına göre tanımlanan bu proje özü itibariyle bağlantısız arkında kalan ülkelerin liberal-kapitalist sistemin esaslarına dayalı olarak düzenlenmesini amaçlamaktadır. Çünkü 1990 sonrası süreçte seküler otoriter sistemlerin etki alanı daralmıştır. Toplumu kontrol etme imkân- ları zayıfladığı için çağın ufkuna uygun olarak seçilen yeni ortaklar eşliğinde "yeni insan ve iktidar tipi" üretilerek sistemi sürdürmenin zemini oluşturulmaktadır. Türkiye'nin rol model olarak sunumu operasyoneldir. Bu sunumun yaygın bir şe- kilde benimsenmesi ise dini-politik öznelerin söz konusu süreci İttihad-ı İslâm'ın başlangıcı olarak görmelerinden kaynaklanmaktadır. Arap Baharı dalgasının Orta Asya ülkelerine yansıma imkânı bu algının yaygınlaşarak politik dile dökülme- siyle doğrudan bağlantılıdır. Hâlbuki bu proje özü itibariyle sermayenin tek merkezi olmaktan tedrici olarak çıkan Batı'nın yeni politik-stratejik hamlesine kapı açmanın diğer bir adıdır. Eğer batı Ortadoğu'nun sınırlarından dönerse bu müda- hale, yeni bir dünya sisteminin başlangıç tarihi olacaktır. ; The Arab Spring is a new and popular phenomenon. Primarily, the advanced political-strategic plan against to the authoritarian regimes in North Africa and Middle East is named as the project of creating a democratic zone. This project is defined according to the center-gap separation and essentially aims to re- organize the non-aligned states on the basis of liberal-capitalist system principles. That's because secular-authoritarian systems' spheres of influence has drama- tically declined after 1990s. Since the possibility of keeping the society under control has also weakened, it is now required to produce "brand new person and type of government" with the companionship of newly selected partners in order to make the system to survive. Introducing of Turkey as a role model is an operational step. The widely adoption of this introduction sources from the religious-political subjects' perception. They observe the process as the beginning point of the Ittihad-ı Islam. The possibility of spreading the Arab Spring's spirit to Central Asia is also related to the same political language of this perception. However; the essence of this project provides a space for West's new political move, which is not the only center of capital anymore. This intervention would be a beginning of a new world order only if the West will turn back from the borders of Middle East.

ÖZET Bu çalışmada Türkiye-Suriye ilişkileri dört dönem altında incelenmiştir. Birinci bölümde Suriye Arap Cumhuriyeti ve genel olarak Suriye siyasetinin uzun dönemini şekillendiren Baas iktidarı incelenmiş, ikinci bölümde Soğuk Savaş Dönemi'nden başlayarak Türkiye-Suriye ilişkilerini etkileyen önemli olaylar değerlendirilmiş, üçüncü bölümde ise Kuzey Afrika ve Ortadoğu'daki ülkelerin neredeyse tamamına yakınını etkileyen Arap Baharı akımının ortaya çıkışı ele alınmıştır. Son bölümde ise Suriye'de Arap Baharı ve Türkiye-Suriye ilişkileri incelenmiş, Türkiye'nin yanı başındaki olaylara karşı verdiği siyasi ve askeri tepkilerle bu tepkilerin değişim nedenleri ileriye yönelik değerlendirmelerle birlikte analiz edilmiştir. Çalışmada, Osmanlı Devleti'nin yıkılmasından hemen öncesinde Suriye üzerindeki ilgisini hep yüksek seviyede tutan batılı devletlerin Arap Baharı karşısındaki tutumları ele alınmıştır. Arap Baharı'nın Suriye'ye etkilerinin neden daha uzun sürdüğü, etnik ve mezhepsel yapının ülkenin sınırlarını dahi değiştirebilecek bir yapıya nasıl dönüşebileceği, demokrasi öğesinin ne denli önemli bir kavram olduğu ve Arap Baharı'nın iç ve dış nedenleri analiz edilmeye çalışılmıştır. Çalışmanın son bölümünde, Arap Baharı ile birlikte sıfır sorun politikası ile yola çıkan Türkiye'nin, Suriye ile karşı karşıya kaldığı krizler incelenmiştir. Karşılaşılan bu krizler Irak'tan sonra Suriye'nin de yeni yapısıyla, krizi bölgesel olmaktan çıkarıp uluslararası bir sorun haline getirişi ele alınmış ve karşılaşılan bu sorunlar araştırılarak Türkiye'nin siyasi öncelikleri belirlenmeye çalışılmıştır. ; ABSTRACT In the study, Turkey-Syria relations have been researched within four stages. Baath regime which shaped Syrian policy for a long time and Syrian Arab Republic, have been researced in the first stage. Significant events which affected Turkey-Syria affairs since the begining of the Cold War, have been examined in the second stage. In the stage three; Arab Spring, which affected North Africa and nearly all Mid-Eastern countries, have been scrutinized from its arousal. In the final stage; "Effects of Arab Spring in Syria" and Turkey-Syria affairs had been criticized. Turkey's reactions which include political and armed responses to the on-going proceses in its neighbourhood, have been expressed as conclusion; causes of the evoluton in Turkey's political attitudes and motivations of armed force projection towards the Syrian territory, have been depicted. Later, changes in those attitudes and motivations have expressed with the foreseeing future analysis. Manners of Western-States whose high-level interests have never been decreased since the beginning of the collapse of Ottoman Empire, are also the subject of this study. Intense and prolonging affects of Arab Spring, evolution of ethnical and sectarian structures into border forming apparatus, ideal of democracy in the realm of Arab Spring and causes of the movement are in the scope of this research. Struggles between Turkey and Syria after the Arab Spring despite of Turkey's "zero problem with neighbours" policy, causes of these struggles and becoming of territorial crisis into global problem with the contribution of Syria'a new paradigm following after Iraq's re-establishment are the key elements while determining Turkey's political priorities and conclusive subjects of this research.

Jeopolitik; siyasi, ekonomik ve beşeri coğrafya bilgilerini kullanarak ülkelerin geleceğini belirleyen bilim dalıdır. Bir ülkenin coğrafi konumu, doğal zenginlikleri, topraklarının verimliliği, su kaynakları, tarihi, sosyokültürel yapısı gibi faktörler jeopolitik konumun temelleridir. O ülke, bu temelleri göz önünde bulundurarak potansiyelinin farkına varır ve geleceğe dair hükümler çıkarır. Türkiye; Asya ve Avrupa kıtaları arasında, Afrika kıtası güzergâhı üzerinde, üç tarafı denizlerle çevrili bir yarımadadır. Ticaretin yapıldığı önemli boğazlara ve limanlara sahip, Akdeniz ticaretinde aktif rolü olan bir ülkedir. Ayrıca Türkiye, hem doğu hem batı dünyasına yakındır ve uluslararası ulaşım yollarının kesişim noktasındadır. Türkiye petrol üreten ülkelerle tarihi, kültürel ve coğrafi yakınlığı olan önemli bir jeopolitik konuma sahiptir. Bu özel konum, özellikle petrol üretilen havzalara yakınlığı Türkiye'nin jeopolitik konumuna bambaşka bir önem ve anlam katmıştır. Çünkü petrol, diğer bütün enerji kaynakları arasında en önemlisidir. Gelişmek isteyen ülkeler, sanayileşmek için petrole ihtiyaç duyarlar. Bu sebeple, petrol havzalarının önemi artmaktadır. Bu havzalardan birisi de zengin petrol rezervlerine sahip olan Hazar Havzası'dır. Hazar Havzası, Hazar Gölü merkez olmak üzere, Rusya, Kazakistan, Türkmenistan, İran ve Azerbaycan topraklarıyla çevrili, petrol ve doğal gaz açısından zengin bir havzadır. Hazar Havzası'nda üretilen petrol ve doğal gaz, dünyaya çeşitli güzergâhlar kullanılarak iletilmektedir. Bu güzergâhlardan bazıları Türkiye'den geçmektedir. Ekonomik ve siyasi açıdan istikrarlı ve güvenilir bir ülke olduğundan, Türkiye doğal bir enerji koridoru haline gelmiştir. Bu havzada üretilen petrol ve doğal gaz; Bakü-Tiflis-Ceyhan Ham Petrol Boru Hattı ve Nabucco Doğal Gaz Boru Hattı gibi hatlar ile Türkiye üzerinden Avrupa'ya pazarlanmaktadır. Bu bağlamda, Hazar Havzası petrol ve doğal gazının pazarlanmasında Türkiye'nin jeopolitik konumunun önemi yadsınamaz. ; Geopolitic is a branch of science which determines future of countries by using political, economic and antropogeographical datas. Such factors like geographical location, natural abundance, fertility of the lands, water sources, historical, sociocultural structure of any country are the basics of geopolitical location. Any country finds out its potential and reaches a conclusion about future by considering these basics. Turkey is a peninsula surrounded by seas on three sides which is between Asia and Europe continents, on the route to Africa continent. It is a country with an active role in Mediterrenian commerce having significant straits and ports in which commerce is made. Turkey is close to both eastern and western part of the world and at the intersection point of international transportation routes as well. Turkey has a significant geopolitical location having historical,cultural and geographical closeness with oil producing countries. This special location has given an extraordinary meaning and importance to its geopolitical location especially. Because of its adjacency to the basins where oil is produced. because, oil is the most important power supply among all the others. Countries that are willing to develop need oil in order to industrialize. Therefore, the significancy of oil basins has been rising. One of these basins is Caspian Basin which has rich oil reserves. Caspian Basin, Caspian Lake as the center, surrounded by Russia, Kazakhistan, Turkmenistan, Iran and Azerbaijan lands is a rich basin in terms of oil and natural gas reserves. Oil and natural gas, produced in Caspian Basin, is transferred to the world by using various routes. Some of these routes pass through Turkey. Owing to its being a stable and a reliable country in terms of economy and policy, Turkey became a natural energy passageway. Oil and natural gas produced in this basin has been being marketed to Europe via Turkey by the pipelines such as Baku-Tiflis-Ceyhan Crude Oil Pipeline and Nabucco Natural Gas Pipeline. In this context, the importance of Turkey?s geopolitical location can not be ignored in marketing Caspian region petroleum and natural gas.

Dış ticaret ve yatırım politikaları, ülkelerin ekonomik kalkınma, sanayileşme ve bu sayede sosyal refahı sağlama hedefine ulaşmada kullandığı en önemli temel araçların başında gelmektedir. Bu çalışmada; 2002-2012 yılları arasında ülkeler düzeyinde gerçekleştirmiş olduğumuz dış ticaret istatistikleri ile yatırım verileri arasında esas alınan 90 ülke 1 için, 2012 yılı ihracat, ithalat ve 2011 yılı doğrudan yatırım değerlerine yönelik rank korelasyonu ve kümeleme analizi yapılmıştır. Her üç değişkene göre de 2002-2012 yılları arasında ülke sıralamaları dikkate alındığında, çok değişken bir yapının olduğu dikkati çekmektedir. Ülkemiz 2012 yılında en fazla ihracatı Almanya ile yapmış ve bu durum 2002 yılından, 2012 yılına kadar da değişmemiştir. Aynı yıllar arasında ülkemiz 2006-2012 arasında en fazla ithalatı Rusya Federasyonu'ndan yaparken, 2002-2005 yılları arasında ise en fazla ithalatı Almanya'dan yapmıştır. Yurt içinde yerleşiklerin en fazla yatırım yaptığı ülke de 2002-2011 yılları arasında Hollanda olmuştur. 2012 yılı değerlerine göre ihracatta ilk üçteki ülke; Almanya, Irak, İran, ithalatta ilk üçteki ülke; Rusya Federasyonu, Almanya ve Çin iken, yatırımda da ilk üçteki ülke; Hollanda, Azerbaycan ve ABD'dir. Türk firmalarının yurt dışındaki yatırımları Batı Avrupa, Doğu Avrupa-Balkanlar, Orta Asya ve Afrika olmak üzere dört bölgede yoğunlaşma göstermektedir. 2002-2012 yılları arasında ihracat değerlerine göre ülkelerin sıra numaralarına yönelik rank korelâsyon katsayısı en yüksek değerine 0,983 ile (α=0,01 yanılma düzeyinde) 2006-2007 yılında ve 0,985 değeri ile de (α=0,01 yanılma düzeyinde) 2010-2011 yılında sahipken, ithalat değerlerine göre de rank korelâsyonu α=0,01 yanılma düzeyinde en yüksek değerine 0,991 değeri ile 2009- 2010 yılında sahiptir. Yatırım değerine göre ülkelerin sıra numarası rank korelâsyonu da α=0,01 yanılma düzeyinde en yüksek değerine 0,984 değeri ile 2006-2007 yılında sahiptir. Ülkelerin; ihracat, ithalat ve yatırım değerlerine göre rank korelâsyon katsayısı takip eden bir sonraki yıl ile en yüksek değerine sahiptir. Seçilen 90 ülke 2002-2012 yılları arası ihracat, ithalat ve doğrudan yatırım değerlerine göre kümeleme analizine tabi tutulduğunda da ABD, İran ile bir küme oluştururken, Almanya, Çin, Hollanda ve Rusya Federasyonu ise tek başlarına birer küme oluşturmuş ve 90 ülkeden 80'i ise bir kümede yer almıştır. ; Foreign trade and investment policies, the countries' economic development, industrialization, and thus used in achieving the goal of providing social welfare is one of the most important basic tools. In this study, which was carried out at the country level between 2002-2012 and investment, foreign trade statistics between the data structure is depicted. Among the 90 countries taken as a basis for the relevant period of 2012, exports, imports and foreign direct investment in 2011 is taken into account in terms of country rankings, it is noteworthy that a structure variable. In 2012, the maximum export country, and this is done with Germany in 2002, it remained unchanged until 2012. In the same years in our country most of the imports of the Russian Federation 2006-2012, while in 2002- 2005 made the most of the imports from Germany. Residents in the country of the Netherlands between 2002-2011 has been more investment in the country. The first on three countries in 2012 according to the values of exports, Germany, Iraq, Iran, the country imports the first on three of the Russian Federation, Germany, and China, while the investment in the first on three countries, the Netherlands, Azerbaijan and the United States. Turkish firms' overseas investments, Western Europe, Eastern Europe, the Balkans, the Middle East and Africa region, including the concentration of four shows. Exports between 2002-2012 according to the values of the rank correlation coefficient for the sequence numbers of the countries with the highest value of 0.983 (α=0.01 level of error) with the value in 2006-2007 and 0.985 (α=0.01 error level) 2010-2011 years, while the rank correlation according to the values of imports and error at the level of α=0.01 in 2009-2010 with the value of 0.991 is the highest value. Investment value of the rank correlation of the sequence number of countries in the α=0.01 level of error in 2006-2007 with the highest value is the value of 0.984. Countries' exports, imports and investment values, followed by the next year, with the rank correlation coefficient has the highest value. The selected 90 countries between the years of 2002 to 2012 exports, imports and foreign direct investment were subjected to cluster analysis according to the values in the U.S., creating a cluster with Iran, China, Germany, the Netherlands and the Russian Federation alone, 90 countries and 80 formed in a cluster has been involved in a cluster.

ÖZETMısır Arap Cumhuriyeti, Afrika'nın Kuzey Doğusunda 997,739 km2 alanı, 68,5 milyon nüfusu vardır. Yıllık nüfus artışı % 2,3 tür ve nüfus yoğunluğu 58,2 kişi/km2 dir. Erkler ayrılığı ilkesine dayanan başkanlık sitemi ve çok partili demokratik sistem ile yönetilmektedir. Mısır Arap Cumhuriyeti 1922 yılında bağımsızlığına kavuşmuştur. Ülke bulunduğu bölge nedeniyle dünyanın başlıca güçlerinin çekişme alanı olmuş ve bu yüzden yıllarca istikrara kavuşamamıştır. Mısır Arap Cumhuriyeti' de bağımsızlığından sonra İsrail ile savaşa girmiştir. 1978 yılında İsrail ile Camp Davit barış anlaşmasını imzalamıştır. İmzalanan anlaşma ile Arap Dünyasının tepkisini almasına rağmen ABD' nin tam desteğini arkasına almıştır. Batı Dünyası ile iyi ilişkiler kurarak ve ılımlı politikalar izleyerek istikrarlı bir dönem sürdürmektedir. Mısır Arap Cumhuriyeti'nin 2000 yılında 92,6 milyar Dolar Gayri Safi Milli Hasılası ile 3,4 reel büyüme gerçekleştirmiştir. Yıllık enflasyon 2000 yılında 2,7 olmuştur. Toplam dış borcu 29,5 milyar Dolardır. Bir Mısır Poundu 3,47 ABD Dolarına eşittir.Ülke 1990 yılından sonra kalkınma programlarına önem vermektedir ve bunun için çeşitli reformlar uygulamaktadır. Uygulamış olduğu mali politikalarda harcamaları kısıtlama, ithalatı azaltma ve ihracatı artırmak için çaba sarf etmektedir. Özelleştirme bütün kalkınmakta olan ülkelerin temel sorunu olduğu gibi beklenen hızın altında devam etmektedir. Fiyatlar serbest ekonomi kurallarına uygun olarak belirlenmektedir. 14 milyar dolar döviz rezervi bulunmaktadır. Üç aylık bono faiz oranları % 10 civarında seyretmektedir. Borsa 2000 yılını düşük bir trendle geçirmiştir. Çalışma hayatında nüfusun çoğunluğu tarımla uğraşmaktadır. İşsizlik oranı oldukça yüksektir. Tarım alanlarının yetersizliği nedeniyle Nis nehrinin sularıyla sulama alanları için projeler geliştirilmektedir. Ülkenin en önemli tarım ürünü pamuktur. İhracatta pamuk ve pirinç en önemli tarım ürünüdür.madencilikte petrol üretimi ve doğal gaz üretimi mevcuttur. Büyük miktarda doğal gaz rezervlerine sahiptir. Turizm sektörü ülkenin en önemli gelir kaynaklarındandır. Ülke turizminin en önemlisi ünlü Mısır piramitleridir. Turizm için önemli yatırımlarda bulunulmaktadır. Ulaşımda Nil nehri önemli bir yere ve gelire sahiptir. Nil nehrinde üzerinden büyük gemilerin geçişi için genişletme çalışmaları devam etmektedir. Sanayide, otomotiv sanayi başı çekmektedir. Uluslar arası büyük otomotiv üreticisi firmaların üretim ve montaj üssü olarak görülebilir. İmalat sanayiinde tekstil ürünleri üretimi yapılmaktadır. İnşaat sektöründe yeni yerleşim bölgeleri, otoyollar ve çimento fabrikaları ilk baştaki yatırımlarıdır. Mısır Arap Cumhuriyetinin 2000 yılında 4,689 milyon Dolar ihracatı, 14,010 milyon Dolar ithalatı vardır. İhracatında başlıca ürünleri, petrol ürünleri, tekstil ürünleri ve tarım ürünleri yer almaktadır. Başlıca ihracat yaptığı ülkelerin başında ABD. İtalya ve Hollanda gelmektedir. İthalatında ihracatının üç katına yakındır. İthalatta en önemli payı makineler, elektrikli aletler, taşıt araçları, gıda maddeleri ve petrol mamulü ürünler almaktadır. Ayrıca ithalatta sınai ve yatırım malları önemli yer tutmaktadır. Başlıca ithalat yaptığı ülkeler ABD, Almanya, İtalya'dır. Türkiye ile Mısır Arap Cumhuriyeti arasında ticari ilişkiler en son olarak Türkiye'nin 1/95 sayılı protokolde kendisin bağlayan anlaşmalar arasında olan, Mısır ile Avrupa Topluluğu arasında imzalanmış olan "Avrupa - Akdeniz ortaklık anlaşmasına" istinaden yürütülmektedir. İki ülke arasında ticaret hacmi 517,427 bin dolara ulaşmıştır. Türkiye' nin 2000 yılında Mısır Arap Cumhuriyetine ihracatı 376,7 milyon dolar olarak gerçekleşmiştir. Türkiye'nin Mısır Arap Cumhuriyetine ihraç ettiği ürünlerin başında motorlu kara taşıtları ve bunların parçaları, örülmemiş giyim eşyaları, demir ve çelik ürünleri ilk sıraları alır. Türkiye'nin Mısır Arap Cumhuriyetinden ithalatı 2000 yılında 140,7 milyon dolar olarak gerçekleşmiştir. Türkiye'nin Mısır Arap Cumhuriyetinden ithal ettiği ürünlerin bayında: petrol ürünleri, doğal gaz, pamuk ve pirinç ilk sıraları almaktadır. Türkiye ve Mısır Arap Cumhuriyetinin 1990 yılından itibaren artan miktarlarda bir ticaret hacmi gerçekleşmektedir. Bu artış her iki ülkenin faydasınadır. ABSTRACTARABIAN REPUCLIC OF EGYPT'S ECONOMY AND TURKEY - EGPYT ECONOMIC RELATIONSHIPSArabian republic of Egypt is located at the northeast of Africa covering 997,739 km2 with a population of 68,5 million. Annual population increase is % 2,3 and its density is 58,2 people per km2 . The country has been ruled by presidential system, based on principles of powers separations, and a democratic parliamentary. Arabian republic of Egypt had won her independence in 1922 due to her strategical importance, great powers of the world tried to dominate the region so the county became unsuccessfull to balance her economical and politikal stability for years. After her idebendence, Arabian republic of Egypt declared war on Israel. In 1978 the wor en ded with Camp David peace negotion signature for the sides. Although Arabic world's reactions against. This negotiation, Egypt is now continuing a normal period by establishing good relationships and following friendly political strategies with west. Arabian republic of Egypt obtained 92,6 milyard USD national income beside 3,4 percent real growthy in the year of 2000. statistics show that yearly infilation was % 2,7 in 2000. Total external debt is 29,5 milliard USD. An Egyption pound equals to 3,47 USD.Arabian republic of Egypt has been giving priority to development programmes and adapting various reforms since 1990. It is strived to restrict the spendings, to increase exportation but to decrease importation by means of practised financial politics. Privatization is the main similar problem of all developing countries like in Egypt; therefore it is going along under estimated speed. Prices are determined according to free economics rules. There is 14 milliard USD foreign exchange reserve 3 monthly bond interest rates are about % 10. Stock exchance closed the year of 2000 with a low trend.Majority population of working class are busy with agriculture. Unemployment rate is pretty high. It is tried to improve irrigation projects by using Nile River's water because of unsufficient agricultural gields cotton is the most important agricultural produce. Cotton and rice are the important items for exportation. Petroleum and natural gas production take place in the mining sector. The country has a huge natural gas rezerves. Tourism sector is one of the most essential income resorces of the Egypt. Egypt pyramids are among the famous touristic places. It's made big investments for transportation of large ships are continuing. Automotiv is the leader sector in country' industry. The country can be seen as an assembly and production base of international automotive manifacturers.Textille is produced for production industry.Hiyways,new centres of population and cement factories are the privileyed investment areas in construction industry.Figures show that Eygpt's exportation was 4,689 million USD while her impoctation was 14,010 million USD in 2000. petroleum, textile and agriculturel products can be calculated as country's main exportation goods. Holland, USA and Italy are Egypt's chiefly economical partners for her export. Importation has approximately tripled of exportation. The lion's share of importation are machines, electrical tools, vehicles, food staffs and made of petroleum products. In addition above, investment and industrial goods are playing important role for the country's importation. USA, Germany and Italy are her main importation partners.Turkey- Arabian republic of Egypt's economic relation are based on " European - mediterranen ded of partnership" signed between egypt and European union. This agreement is binding Turkey with a protocol number of 1/95 signed between Turkey and EU. And Turkey - Egypt relations are countinuing in this frame. Trading volume between Turkey and Egypt has reached 517 million USD. Turkey's exportation to Egypt was 376,7 million USD in 2000, Essetial exportation of Turkey to Egypt are vehicles and their spare parts, not knitted garments and iron-steel products. Turkey's importation from Egypt was 140,7 million USD in 2000. Turkey imports petroloum products, naturel gas, cotton and rice from Egypt.Turkey and Egypt economic relations has been tending to increase since 1990. It is benifical for both country.