Suchergebnisse

Bu tezin amacı, Türkiye'nin 2002-2013 yılları arasında Ortadoğu'daki rolünü analiz etmektir çünkü Türkiye'nin bu dönemde hangi rolü oynamayı hedeflediğinin açık olmadığı görülmektedir. Bu çalışma, yapılan bibliyografik inceleme ve doküman analizi gibi yardımcı metotlardan yararlanılarak ortaya konulmuş; betimleyici ve tümevarımsal bir çalışmadır. Burada uygulanan metodoloji Türkiye'nin Adalet ve kalkınma Partisi (AKP, Ak Parti) iktidarının meselesini ve hedeflerini daha iyi anlamamızı sağlamaktadır zira AKP iktidarı bölgede ve uluslararası ölçekte farklı bir politika gütmektedir. AKP bölgede Türkiye'ye yer açmak adına bölgesel politikaya aktif olarak katılmayı hedeflediği farklı bir dış politika planıyla iktidara gelmiş ve böylelikle, Türkiye'nin bölgede bugüne dek uyguladığı politika yaklaşımını değiştirerek bölgesel siyasette daha aktif olmaya başlamıştır. Nitekim 2003'ten sonra uluslararası konjonktür, Türkiye'ye bölgede belirleyici bir rol oynamak için birçok fırsat sunmuştur. Bölgedeki "Arap Baharı" etkileri (2011) ve daha sonra Türkiye'deki başarısız darbe girişimi (2016), Türk diplomasisinin bölgede politika değiştirme yaklaşımına katkıda bulunmuştur. Bu, Türkiye'nin Ortadoğu'daki rolünü belirlemiş ve yeni sert diplomasi yaklaşımı nedeniyle Türkiye'ye bazı zorluklar getirmiştir. --- The purpose of this thesis is to analyze the role of Turkey in the Middle East between 2002-2016 as it is not clear which role Turkey has aimed to play during this period. Furthermore, this is a descriptive and inductive research which has been assisted by some auxiliary techniques such as the documentary and bibliographical. The methodology applied here enables us to better understand the issue and the objectives of the Justice and Development Party (AKP) leadership group, since they have presented a different political approach towards regional and international politics. The AKP comes to the power with a different foreign policy project aiming to engage actively in regional politics in order to open space for Turkey. Thus, Turkey started becoming more active in regional politics, changing the approach of Turkey to the region under the Kemalist leadership.The international conjuncture following 2003 presented Turkey with many opportunities to play an assertive role in the region. The "Arab Spring" effects in the region (2011) and later Coup attempt in Turkey (2016) both have contributed to the policy-change approach of Turkish diplomatic approach in the region. It has determined the role change of Turkey in the Middle East and it brought some challenges to Turkey as the result of its new rigid diplomacy approach.

The Turkish-English parallel corpus MaCoCu-tr-en 1.0 was built by crawling the ".tr" and ".cy" internet top-level domains in 2021, extending the crawl dynamically to other domains as well. All the crawling process was carried out by the MaCoCu crawler (https://github.com/macocu/MaCoCu-crawler). Websites containing documents in both target languages were identified and processed using the tool Bitextor (https://github.com/bitextor/bitextor). Considerable efforts were devoted into cleaning the extracted text to provide a high-quality parallel corpus. This was achieved by removing boilerplate and near-duplicated paragraphs and documents that are not in one of the targeted languages. Document and segment alignment as implemented in Bitextor were carried out, and BicleanerAI (https://github.com/bitextor/bicleaner-ai) and Bifixer (https://github.com/bitextor/bifixer) were used for fixing, cleaning, and deduplicating the final version of the corpus. While the TXT format consists solely of pairs of source and target segments (one or several sentences), each segment pair in the TMX format is accompanied by the following metadata: - source and target document URL; - quality score as provided by the tool BicleanerAI; - translation direction identification: the source segment in each segment pair was identified by using a probabilistic model; - personal information identification ("biroamer-entities"): segments containing personal information are flagged, so final users of the corpus can decide whether to use these segments; - language variants: the language variant of English (British or American) was identified for every segment pair on document and domain level. Notice and take down: Should you consider that our data contains material that is owned by you and should therefore not be reproduced here, please: (1) Clearly identify yourself, with detailed contact data such as an address, telephone number or email address at which you can be contacted. (2) Clearly identify the copyrighted work claimed to be infringed. (3) Clearly identify the material that is claimed to be infringing and information reasonably sufficient in order to allow us to locate the material. (4) Please write to the contact person for this resource whose email is available in the full item record. We will comply with legitimate requests by removing the affected sources from the next release of the corpus. This action has received funding from the European Union's Connecting Europe Facility 2014-2020 - CEF Telecom, under Grant Agreement No. INEA/CEF/ICT/A2020/2278341. This communication reflects only the author's view. The Agency is not responsible for any use that may be made of the information it contains.

AB -Türkiye ilişkileri genellikle Türkiye'nin Avrupa Birliği (AB) üyeliği perspektifinde değerlendirilip müzakerlerin ve siyasi süreçlerinekseninde incelenmiştir. AB– Türkiye ilişkilerini ekonomik temelde ele alan çalışmalar ise, siyasi süreçlerin ilişkileri etkilemesi gerçeğini genellikle çalışmalarının kapsamı dışında tutmaktadırlar. Bu genel yönelimden farklı olarakekonomik ve politik ilişkilerin iç içe geçerek ilerlediği yapısının ekonomi-politik perspektifte ele alınıp incelenmesi yerinde olmaktadır. Bu doğrultuda çalışma, AB - Türkiye ilişkilerini hakim uluslararası ilişkiler kuramlarındanziyade, eleştirel kuram penceresinden, Neo-Gramsci'ci ekolün hegemonya kavramsallaştırması temelinde incelemiştir. Çalışma ilk olarak, Antonio Gramsci'nin en önemli yaklaşımlarından olan hegemonya kavramını uluslararası ilişkilere uyarlayan Robert Cox'un kavramsallaştırması ile başlayan Neo-Gramsci'ci ekolün hegemonya kuramına yer vermektedir. Bu doğrultuda baskı –rıza temelli hegemon ilişki yapısının AB ve üçüncü ülke ilişkilerinde söz konusu olması nedeniyle, AB'nin küresel konumu Neo-Gramsci'ci ekolce hegemonya oluşturma olarak açıklanmaktadır. Neo-Gramsci'ci temelde tarihsel bir blok olarak AB, üçüncü ülkelerle olan ilişkilerinde evrensel değerleri ile materyal temelde reformist veya pasif devrimsel dönüşüm geliştirip,bir tarihsel yapı ve kendine özgü hegemonya oluşturmaktadır.Bu doğrultuda AB için üçüncü ülke olan Türkiye ve politik- ekonomik ilişkileri, Gümrük Birliğine referansla Gramsci'ci hegemonya temelinde Neo-Gramsci'ci hegemonya kuramı kapsamında incelenmiştir. --- EU-Turkey relations are generally evaluated from the perspective of Turkey's membership in the European Union (EU) and examined on the axis of negotiations and political processes. Studies that deal with EU – Turkey relations on an economic basis often exclude the fact that political processes affect relations from the scope of their studies. In contrast to this general orientation, it is necessary to examine the structure of economic and political relations in an economic-political perspective. The study examined EU-Turkey relations on the basis of the Neo-Gramscianschool's conceptualization of hegemony through critical theory rather than prevailing international relations theories. The work first refers to the theory of hegemony of the Neo-Gramscianschool, which began with the conceptualization of Robert Cox, who adapted the concept of hegemony, one of Antonio Gramsci's most important approaches to international relations. Therefore, the global position of the EU is explained as the creation of hegemony by the Neo – Gramscian school, as the coercion-consent-based hegemon relationship structure is in question in EU and Third Country relations. As a Neo-Gramscianbasically historical bloc, the EU, with its universal values in its relations with third countries, develops material fundamentally reformist , passive revolutionary transformation and forms a historical structure and sui generis hegemony.In this respect, the third country for the EU, Turkey and its political - economic relations were examined under the Neo-Gramscianhegemony theory on the basis of Gramscianhegemony with reference to the Customs Union.

Bu tez çalışmasında küresel sivil toplum kavramı ve olanakları sorunsallaştırılıp Antonio Gramsci'nin teorik çerçevesi bağlamında araştırılmıştır. Gramsci'ye göre sivil toplum kapitalist hakim sınıfın değerlerini ve pratiklerini toplumun diğer kesimleri tarafından rıza ile kabul edilmesini sağlayacak alandır. Sivil toplum hegemonyanın üretildiği ve onay verildiği alan olduğu gibi diyalektik olarak içerisinde karşı hegemonik olasılıkları barındırır. Var olan hegemonyanın neden olduğu her sorun ya da kriz karşı hegemonyanın doğmasını sağlar. Kapitalizmin küresel dünya düzeni haline gelmesinin politik yaklaşımı olan neoliberalizm ile sivil toplum da küreselleşmiştir. Küresel sivil toplum bir söylem ya da ortaya atılmış bir kavram olmayıp sosyal hareketler ve hükümet dışı örgütlerin çoğalması ile somutlaşan, gözlenebilen bir olgudur. Küresel sivil toplumun hegemonik neoliberal küresel düzenin rıza üretimini sağlayan ve diyalektik süreçte neoliberalizmin neden olduğu sorunlara karşı çeşitli hareketler ve örgütlenmelerle görünür olan karşı hegemonya olanaklarının ortaya çıktığı alan olduğu varsayılmıştır. Bu bağlamda küresel sivil toplumun olanakları olarak kavramsallaştırılan hegemonya ve karşı hegemonya oluşumunu ve nasıl gerçekleştiğini anlamak için Uluslararası Af Örgütü araştırılmıştır. Yapılan veri ve söylem analizi sonucunda Uluslararası Af Örgütü küresel sivil toplumun bir örneği olarak değerlendirilmiştir. Hegemonik yapıda meşru bir örgüt olarak karşı hegemonik özellikler gösteren bir aktivizm yürüttüğü tespit edilmiştir. ; In this thesis, the global civil society concept and opportunities have been problematized and investigated in the context of Antonio Gramsci's theoretical framework. According to Gramsci, civil society is the area that provides the acceptance of the values and practices of the capitalist dominant class by the consent of the sections of society. Civil society is the area where hegemony is produced and approved as well as includes dialectical counter-hegemonic possibilities. Every problem or crisis caused by the existing hegemony provides the emergence of counter-hegemony. Neoliberalism, which is the political approach of capitalism to become a global world order, has been globalized in civil society. Global civil society is not a discourse or a concept, but an observable phenomenon embodied by social movements and the proliferation of non-governmental organizations. It has been assumed that global civil society is the emerged area which provides production of consent of the hegemonic neoliberal global order and the opportunity of counter-hegemony which is visible through various movements and organizations against the problems caused by neoliberalism in the dialectic process. In this context, Amnesty International has been researched to understand how hegemony and counter-hegemony are conceptualized as the opportunities of global civil society. As a result of data and discourse analysis, Amnesty International is considered as an example of global civil society. It has been determined that Amnesty International maintains an activism with counter-hegemonic characteristics as a legitimate organization in the hegemonic structure.

Gerek küresel siyasette gerek yerel siyasette ulus kavramının ve ulus devletlerin herkes ve her şeyden fazla bir ayrıcalığı ve bir ağırlığı vardır. Diğer bir ifade ile gazeteler, dergiler, kitaplar, internet v.b. gibi bilgi akışı sağlayan kaynakların hangisi ele alınacak olunursa olsun ulusal ilkenin genel-geçer bir meşruiyete sahip olduğu görülecektir. Yani toplumlar milli devletlerin ve milliyetçi düşüncenin doğallığı ve gerekliliği konusunda bir anlaşmaya varmış gibi görünmektedir. Bu durum bir takım bilim insanlarını şu soruyu düşünmeye itmiştir: Ulusal ilke hem yerel hem de küresel siyaseti düzenleyici bir kural olmak zorunda mıdır? Başka bir siyasal kavrayış mümkün değil midir? Bu noktada Michael Hardt ve Antonio Negri İmparatorluk fikrini ortaya atmışlardır. Onlara göre postmodern ekonomi ile birlikte siyasette de postmodern bir döneme geçilmiş ve ulus devletlerin iktidarları dışında yeni bir iktidar biçimi peyda olmuştur. Bu bağlamda postmodern imparatorluk; ulus devletlerin dışında, üzerinde ve onu kapsayacak şekilde konumlanan ve iktidarını finansal akışlar üzerine kuran esnek hudutlara sahip, akışkan ve çok biçimli bir iktidar biçimidir. Bu tez çalışmasında temel argüman; siyasal tarihin ekonomik paradigmalar eşliğinde bir salınım içinde olduğu, imparatorluklardan ulus devletlere değişen siyasal anlayışın serbest bırakılan bir sarkaç gibi imparatorluk noktasına geri döndüğüdür. Bu analiz için ilk bölümde milliyetçilik, ikinci bölümde klasik imparatorluklar ve üçüncü bölümde postmodern imparatorluk konuları incelenmiş ve bu salınımın karakteri ekonomik değişim süreçleri çerçevesinde değerlendirilmiştir. ; The nation concept and the nation states are more privileged and dominant than any others both in global politics and the local politics.In other words, it is not hard to recognize the position of nation states with a little glance to newspapers, magazines, books, internet etc. So communities seem to have reached an agreement on naturalnessand necessity of national states and nationalist thinking. This has led some scholars to consider the following question: Does the national principle have to be a regulatory rule for both local and global politics? Is there any other political understanding possible? At this point, Michael Hardt and Antonio Negri came up with the idea of Empire. According to them, the postmodern revolution in the economy led a transformation in politics, and a new form of power has emerged, apart from the power of nation states which is called the empire. In this context; postmodern empire is a form of power which is fluid, abstract, immanent and operates with flexible boundaries. The empire situates itselfabove and beyond the nation states and that build their power on financial flows. The main argument in this thesis is; that political history is in an in the context of economic paradigms. The oscillation causes the changing in political understanding from empires to nation states and then form nation states to empires again. For this analysis, nationalism in the first chapter, classical empires in the second chapter, and postmodern empire in the third chapter were examined and evaluated within the framework of the process of economic change.