In this article, I will address the topic of the Turkish minority in Bulgaria in the interwar period through the interpretive lens of the "linguistic" or better " alphabetic" fights,(1) placed in the context of the "Latinization" processes taking place in the wide Eurasian space, as well of the post-imperial sociopolitical dynamics.(2)To this aim, I describe the interesting and little known case of the writing practices of the Turkish community in Bulgaria in the period between the two world wars. In particular, I take into account the repercussions of Atatiirk's alphabetical reform in Bulgaria, demonstrating how the adoption of the Latin alphabet in Turkey represented a significant challenge for the country, triggering the fears of both the Bulgarian authorities and of the more conservative factions of the local Turkish community. In this context, I analyze the attitudes towards the Arabic and the Latin alphabet employed to write the Turkish language in the Balkan country, illustrating the reasons for the prohibition of the Turkish Latin alphabet, in an unprecedented combination of interests between Bulgarian authorities and Islamic religious leaders. I will try to show how in that specific historical moment, writing systems, far from being "neutral" communication elements, lent themselves to various manipulations of an ideological and political nature.My paper does not intend to represent a comprehensive contribution to the analysis of the complex subject of this community's religious or political identity, but it rather aims to shed light on the limitations faced by the Turks of Bulgaria in terms of their linguistic rights in a period when other communities in Southeast Europe were encountering similar difficulties.(3)
الحديث عن الإعراب، هو الحديث عن ملكة لسانية صحيحة، وهو دراسة في علم اللغة التطبيقي، والحديث عن اللغة هو الحديث عن تدوين لغة البدو وأصحاب السليقة اللغوية الخاصة، هذه اللغة التي لا طفولة لها ولا شيخوخة،كما أنها تتميز بسعة آفاقها وقابليتها للمواءمة والتطور مع كل ما هو جديد، والإعراب صفة تميز اللغة العربية عن باقي اللغات، فهذا الصوت الذي تفيده الحركات يساعد في الوصول إلى أكبر مجال سمعي متلون بحسب أدوات التشكيل مع الحروف، وبما أن اللغة مكتسبة كأي عادة في الحياة يرى البعض أن القواعد والإعراب لا أهمية لها فالحفظ هو الأهم، لكن مع الوقت سيصل الدارس لمرحلة الحاجة للقواعد والإعراب، وتهدف الدراسة إلى كسر حاجز الخوف من الإعراب عند طلاب الصف التحضيري كي نبسطه ويحبه الطالب، لمنع القلم من الخطأ واللسان من الزلل، والقلب من الخوف، فما أن تسألهم عن أصعب دروس العربية يقولون النحو وإن سالتهم عن الإعراب لم ينطقوا ببنت شفة، وثانيا الوصول للغة الفصحى التركيب الصحيح للجملة والنطق السليم لأواخر الكلمات، من خلال تعريف الإعراب وتوضيح العلاقة بين النحو والإعراب من جهة، والعلاقة بين الإعراب واللغة من جهة أخرى، والحركات ووظائف الإعراب وكيف تكون اللغة بدون حركات، وفي القسم التطبيقي أظهرت نتائج تطبيق الطلاب لحركات الإعرابية على نصوص محفوظة ومن خلال أسئلة تحمل صفة استبيان، الإعراب في المستويات اللغوية: مبتدئ متوسط متقدم، وتهدف إلى إطار جديد لتدريس الإعراب منهج وطريقة تساعد على خلق هاجس لدى الطلاب يربط القواعد بالنطق بحركة الحرف الأخير من الكلمات.
الكلمات المفتاحية: -لغة -نحو - إعراب -حركات (الفونولوجية) -الناطقين بغير العربية.
مقدمة:
وقد كثرت الدّراسات والتّوصيات لتلافي الكثير أو القليل من هذا الضّعف، ولسنا بصدد الحديث عنها، وإنّما نريد الإشارة إلى الطّريق الأصحّ لإتقان اللّغة العربيّة؛ ألا وهو كثرة الحفظ من القرآن الكريم، والأحاديث الشّريفة، والأدب الرفيع الجميل منذ الصّغر، ثمّ الممارسة العمليّة والتّحدّث باللّغة الفصيحة باستمرار مع الأهل والأقران في المنـزل والمدرسة.
وقد بيّن هذه المسألة خير تبيين من العلماء (ابن خلدون 808/1406) العالم المؤرّخ المشهور في (مقدّمته) بأن اللغة ملكة وأن الوسيلة إلى إتقانها هي الحفظ لما تحويه العربية من قرآن وحديث وشعر وكلام مولد .
Bu tezin amacı, Türkiye'yi sarmalayan istihbarat örgütlerinin mevcut durumu incelenerek tespit edilmesi, bahse konu örgütlerin örtülü veya açık operasyonlarının, Türkiye'nin iç ve dış politikasının nasıl şekillendirdiğinin incelenmesidir. Çalışmada nitel araştırma modeli kullanılmıştır. Buna göre El-muhabart, SEVAK ve MOSSAD'ın yapısı incelenmiştir. Söz konusu örgütlerin faaliyetlerini anlamak adına ise Türk, Arap ve Fars literatürleri taranmıştır. Konuya ilişkin kitap, gazete, dergi, makale ve raporlar incelenmiştir. Ayrıca araştırma sırasında üniversite ve ilgili kurumların arşivleri incelenmiş ve konuyla alakalı belgeler elde edilmiştir. Araştırmanın evrenini, El-muhabarat, MOSSAD ve SEVAk'ın istihbarat çalışmalarından etkilenen Türkiye Cumhuriyeti oluşturmaktadır. Araştırmanın merkezini ise bahse konu olan örgütlerin, Türkiye'ye yönelik faaliyetleri teşkil etmektedir. Doküman analizinden yararlanan bir araştırma için Arapça, Türkçe ve Farsça belgeler açık kaynaklardan temin edilmiştir. Arapça belgelerin bir kısmı ise konuyla alakalı kurumların arşivlerinden resmi izinlerin alınması suretiyle elde edilmiştir. Ayrıca temin edilen Arapça ve Farsça belgelerin, konuyla ilgili olan bölümleri Arapça ve Farsça aslından Türkçeye çevrilmiş ve istihbarat ile ilgili bölümleri irdelenmiştir. Ayrıca istihbarat servisinde çalışan bazı kişilerle görüşülmüş, fikirleri alınmış ve tezin son şekli oluşturulmuştur. Yapılan incelemeler ışığında istihbarat servislerimize dair kısmen değerlendirmelerde bulunulmuştur. ; The main aim of this thesis is to investigate the intelligence agent operating around Turkey including the agency's both undercover and public operations and how do these actions affect Turkish domestic and foreign policy. In this research, we have used a qualitative model and with accordance to that we have observed El-Muhabarat, SEVAK and MOSSAD's structure. In order to have a comprehensive understanding of these actions, Farsi, Turkish and Arabic literature has been studied. The literature study consisted of sources such as books, newspapers, magazines, journals, and articles. In addition to that while the literature study was being conducted, the university and relevant institution databases and archives allowed us to gather relevant documents. General sphere of this research is around The Turkish Republic and how it is affected by the intelligence actions of the El-Mukhabarat, MOSSAD, and SEVAK. These organizations and their activities are the research group of this thesis. For this research that is using document analysis, Farsi, Turkish and Arabic documents have been obtained from open source archives. Part of the Arabic sources has been gathered with the required permissions from certain institutions. In addition to these, documents obtained from Farsi and Arabic sources have been investigated further and translated relevant chapters to Turkish. Personel from intelligence agencies have been interviewed and their comments and opinions are also included while finalizing this thesis. With all that in mind certain assessments and considerations have been made on these intelligence services.
THEZ ÖZETİDetant yılları olarak adlandırabileceğimiz 1970-1980 döneminde Ortadoğu'da meydana gelen iki büyük değişim olan 1973 Yom Kippur Savaşı ve Camp David sürecinin yakınen incelendiği tezimizin asıl amacı, İsrail ile sadece en güçlü Arap devleti olmayıp aynı zamanda coğrafyası ve geçmişi ile Arap, İslam ve Afrika etkenlerini bünyesinde taşıyan Mısır'ın bir arada incelenmesi ve böylece Ortadoğu'yu çevreleyen sorunsalları bir arada ifade etmek, tümevarım yöntemiyle ortak sonuçlara varabilmektir. Bu iki devlet arasındaki ilişkilerin incelenmesinde ise yetmişli yıllardaki detant ile global değişim döneminde, özellikle Mısır'da meydana gelen siyasi değişim ile bunun Arap Dünyası'ndaki kökenleri ve etkileri Ortadoğu'da bir dönüm noktası teşkil etmektedir. Pan-Arabizm'in kalesinin çöküşü olarak adlandırılan Camp David'e Mısır'ı yönelten koşullardan sadece biri de olsa, Filistin meselesinin çözüme ulaştırılmaktan çok bir iç politika malzemesi olmaktan öteye gitmeyişi dönem içinde gözlediğimiz önemli bir olgudur. Özellikle çoğu Arap ülkesinde görülen azınlık iktidarlarının asıl düşmanı olan Arap ulusçuluğunun Filistin eksenli ve İsrail'i hedef alan kısır bir milliyetçiliğe çevrilmesi sadece bu iktidarların değil bu bölünmüşlükten kar çıkaran global kartellerin de çıkarı için bir gerekliliktir. İsrail'de gelişen dini ve radikal hareketlerin siyasi ifadesi olarak görülen militarist politikaların kökenine baktığımızda bunun her ne kadar iç şartlara bağlı olduğunu görsek de, global gereksinimler ile çıkar birliği içinde olduğunu görmekteyiz. Soğuk Savaş'ın hızının kesilmeye başladığı bu dönemde dış politika ve iç politikanın araç ve amaç olarak sıkça yer değiştirdiğini, adeta birbirine alet olduğunu gözlemlemekteyiz. Bu sadece Mısır ve İsrail gibi bölge ülkelerinde değil, süper güçler arasında da yaşanmaktadır. Özellikle ABD'de Yahudi lobisinin etkinliği dönem içinde çoğu zaman dış politik hedeflerin, iç politik gereksinimlerin ardında kalmasına yol açmıştır. Bunun dışında yine özellikle Mısır ve Arap ülkelerinde görülen bölünmüşlük ve kurumsallaşamama, kaynakların boşa tüketimine ve ulusal çıkarlar doğrultusunda kullanılmamasına yol açmaktadır. THESUS SUMMARYThe main purpose of the thesus that has researched closely on the 1973 Yom Kippur War and Camp David process those were the two big change in Middle East at the decade of 1970-1980 as we call detante years is to research together Israel and Egypt that is not just the most powerful Arabic country as well as being a country that has developed Arab, Islam and Africa factors together, so expressing the problems those surrounds Middle East by the way d getting to common results. About studying the relationships between these two countries, especially the political change in Egypt and its roots and effects in the Arabic world establishes a turn point in the Middle East at the detante and global change term of seventies. It's an important fact that we observe in the term that the Palestine problem is just a internal policy matter more than being tried to be resulted that was one of the reasons that has pushed Egypt to Camp David. The being converted of Arabic Nationalism that is the real enemy of the governments those are usually built by minorities in Arabic countries to a simple ethno-nationalism that is Palestine based and Israel opposed is necessary for these governments and for global cartels those have profits of this fragmance. When we have a look at the roots of the militarist policies those are the expression of the religious and radical movements in Israel, We can see that it depends on internal conditions and has profits shared with global needings. In this term that the Cold war had slowed down, We observe that internal and foreign policies often change places as aim and tool as using each other in any turn. That is not just seen between countries of the area like Israel and Egypt, is seen between supreme powers also. Especially in the term that Jewish lobby was active in U.S. usually foreign politic goals kept behind of internal politic aims. On the other hand, The fragmance and disorganization that is especially seen in Egypt and the other Arabic countries results with wasting the sources or not using them through the national interests.
Ortadogu; cografi yapısı, jeopolitik özelligi ve yeraltı kaynakları endüstrisi ile dünyanın stratejik bölgelerinden biridir. 11 Eylül saldırılarının ardından ABD'nin müdahalesi ile Ortadogu'da yeni bir dönem basladı. Bu dönemde Ortadogu'da bir Sii faktörü ortaya çıkmıstır. Siiler Irak politikasında etkili bir konuma geldiler. Sii ran ise genç nüfusu, ekonomisi ve nükleer silah gücü ile Ortadogu'nun önemli devletlerinden biridir. Bu olaylardan bir Sii kusagının ortaya çıkacagı düsünülmektedir. Fakat gerek iç gerekse dıs politik unsurlar bu kusagın olusmasının güç oldugunu göstermektedir. ABD'nin bölgedeki varlıgı, srail ve Sünni Arap ülkeleri dıs politik unsurlardır. Siiligin bir bütünlük sergilememesi ve farklı kollara ayrılması ise iç politik unsurlardır. Özellikle Velayet-i Fakih kuramı ile ortaya çıkan siyasi alanda bölünmüslük, bu kusagın ortaya çıkmasını engellemektedir. Son dönemde yasanan olaylar Siileri ön plana çıkarsa da, asıl menfaat saglayan ülkeler ABD, srail ve Sünni Arap ülkeleri olmustur. ; Middleeast is one of the strategical regions with geographical, geopolitical characteristic and extractive industry. There is a new period has started at Middleast by United States invasion after attacks of 11th October. In this period there is a Shi factor come out in Middleeast. Shi?ites started to occupy an important place in Iraqi politics. Shi Iran is one of the important countries of Middleeast by young population, economy and nuclear power. It is thought that a shi zone will appear by this events. In deeth because of the internal and external facts, the zone can not be possible. The external facts are USA existance in the region, Israel and Sunni Arabic Countries. The internal facts are there is no unity in Shi?ites and the different branches of Shi?ites. Especially the disintegration by the Velayet-i Fakih theory in politic is the obstruction of this Shi zone. The latest events in last period makes the Shi?ites forefront, but USA, Israel an Sunni Arabic Countries gain the real benefit.
Aviva Butt has just finished translating in collaboration with the author, Salim Barakat's first novel Fuqahā' al-Ẓalām (Sages of Darkness) written in 1985. The translation was done from a later original Arabic manuscript roughly the same as the 1994 Baghdadi edition. Sages of Darkness is a Kurdish Sufi novel depicting Kurdish life in late Ottoman times. It is, in fact, a philosophical novel with a strong dose of psychological realism, written in a style derived from Classical Modernism. And so, it is mainstream literature, an achievement in view of the late start in novel-writing by the Kurdish far-flung writers' community. The action line, full of suspense, violence, and murder, is greatly about the tribal notable "Avdei Sarei," who does everything he can to ensure the survival of his business and the economic health of his endeavors. In this article, the translator of Sages of Darkness analyzes Barakat's novelistic techniques for the purpose of prompting a better understanding of the novel, and by-the-by, if possible, to solve the enigma of the meaning of the title.
The present study brings to light some of the original novelistic writing techniques that Salim Barakat evolved in his first novel entitled Fuqahā' al-Ẓalām (Sages of Darkness). With this novel, the author laid the foundation for techniques to be used in his subsequent novels. In the absence of an established Middle Eastern or Kurdish tradition of novel writing, Barakat had ample space to develop his own original techniques. He first published Sages of Darkness in 1985 in Nicosia Cyprus, and later published a second edition in Baghdad in 1994—with a further overlay of cinematic imagery and use of his own poetics and vocabulary as in his poems of the intervening period. An anthology of Barakat's poems in the original Arabic can now be read online. And there are also English translations in the Anthology of Aviva Butt's book of 20 September 2021(see the References at the end of this article). A previous article on Sages of Darkness published in IJOKS 7 (1) (2022) attempted to establish the genre of Barakat's novel as psychological realism with philosophical and fantastical elements—the first 50 pages were examined. In this study, I will mention the frequent symbolic relationship of the environment to Kurdish life—as seen in the first approximately 120 pages. A completed English translation of Sages of Darkness, including the remaining 90 pages underway, will hopefully be published by early next year.
History of Tatars settled in Grand Duchy of Lithuania is longer than 620 years. Tatars who came in this territory yet in XIV century have preserved their identity thanks to their religion – Islam. Newcomers' diaspora consisted of various tribes' representa tives, who lacking generic language used their native Uluslararası Türk Dünyası Kültür Araştırmaları dialect. Based on the historical sources, it is assumed that in the middle of XVI century most of the Tatars in Grand Duchy of Lithuania starts losing their native Tiurkish language and adopting Belorus sian, later Polish languages, using which they were writing religious and secular texts in Arabic characters. Military service, which led to leaving homes for a long period, scattered accommodation, mixed marriages with Christian women, those are the reasons which cause rapid decline of native language. Feeling the necessity to explain their most important religious dogmas, Tatars started to translate their religious literature. Tatar manuscripts based on the content are divided into Qur/ans, Tafsirs (Qur/an translation and commentary), Kitaps (books), Hamails (prayer books; despite the prayers in Hamails are plenty of folk art, tips for everyday life), Tegvids (rules of Qur an reading). Until now there has remained one of the oldest Kitabs - Kitab of Kazan (1645), stored in Kazan University. In this article will be reviewed content peculiarities of the Kitab of Kazan and its importance for Tatar studies
History of Tatars settled in Grand Duchy of Lithuania is longer than 620 years. Tatars who came in this territory yet in XIV century have preserved their identity thanks to their religion – Islam. Newcomers' diaspora consisted of various tribes' representa tives, who lacking generic language used their native Uluslararası Türk Dünyası Kültür Araştırmaları dialect. Based on the historical sources, it is assumed that in the middle of XVI century most of the Tatars in Grand Duchy of Lithuania starts losing their native Tiurkish language and adopting Belorus sian, later Polish languages, using which they were writing religious and secular texts in Arabic characters. Military service, which led to leaving homes for a long period, scattered accommodation, mixed marriages with Christian women, those are the reasons which cause rapid decline of native language. Feeling the necessity to explain their most important religious dogmas, Tatars started to translate their religious literature. Tatar manuscripts based on the content are divided into Qur/ans, Tafsirs (Qur/an translation and commentary), Kitaps (books), Hamails (prayer books; despite the prayers in Hamails are plenty of folk art, tips for everyday life), Tegvids (rules of Qur an reading). Until now there has remained one of the oldest Kitabs - Kitab of Kazan (1645), stored in Kazan University. In this article will be reviewed content peculiarities of the Kitab of Kazan and its importance for Tatar studies
The Ottoman-Egyptian administration in Sudan received a serious blow from the Mahdist rebellion initiated by Muhammad Ahmad in 1881. After the British invasion of Egypt in 1882, the increasing British influence in the country through Egypt also made a reinforcing effect on the Mahdi movement. Declaring his Mahdiship and associating the salvation of Sudan and the Islamic world with his own struggle, Muhammad Ahmad won many of the battles he fought, increasing his popularity day by day. The rebellion, which essentially began as a reaction against some administrative practices in Sudan, eventually turned into a resistance against British imperialism. The Ottoman State followed the Mahdi movement closely, but did not want to get directly involved in the events in Sudan. Although Sultan Abdulhamid II was worried that the movement would cross the Red Sea and reach the Hejaz, he did not accept the British proposals to organize a joint operation in Sudan through Suakin. He thought that such an intervention in Sudan would be inappropriate and would harm the caliphate. According to him, in order to solve the Mahdi problem, first of all, England needed to leave Egypt. However, the attempts of the Sublime Porte in this direction did not yield any results, and Sudan moved further and further away from the Ottoman Empire with each passing day. The Mahdists won significant victories against the Egyptian-British soldiers, but the state founded by Mohammed Ahmad did not last long and was destroyed by the British after a while. Drawing on Turkish, Arabic, English sources and Ottoman archival documents, this essay analysed and assessed the course of the Mahdi movement in Sudan until the death of Muhammad Ahmad in 1885, the attitude of the Ottoman Empire towards the Mahdi rebellion, and Britain's intervention in the regional events.
ÖZETAralarındaki coğrafi ve kültürel yakınlığa rağmen tarihten gelen bazı ön yargıların etkisi ile Türkiye ve Suriye arasında iyi komşuluk ilişkileri kurmak mümkün olmamıştır. Türkiye, Cumhuriyetin ilanından itibaren bütün komşuları ile "Yurtta Sulh, Cihanda Sulh" parolası esasına dayanan politikalar izlemiştir. Buna karşılık Suriye başta Hatay'ın ilhakı olmak üzere Arap Milliyetçiliği'nin anavatanın sınırlarını Toroslar'a kadar genişletme düşüncesini rehber edinmiş ve Türkiye aleyhine olabilecek her türlü faaliyetin destekçisi veya sempatizanı olmuştur.Bugün Türkiye ile Suriye arasında başta Bölücü Terör Örgütüne sağladığı destek olmak üzere, Fırat Nehri sularının paylaşımı, Hatay üzerindeki hak iddiaları, Asi Nehrinin sularının kesilmesi, Türk azınlığın durumu, karasularının tespiti ve kara sınırlarının işaretlenmesi gibi sorunlar mevcuttur. Suriye'nin uzlaşmaz tutumu ve diyalog eksikliği nedeniyle en basit sorunların bile çözümü mümkün olmamıştır.Türkiye'nin jeopolitik konumundan dolayı, bölgede bir güç olmasını istemeyen devletler; Suriye'nin politik ve siyasi zayıflığından faydalanıp bu ülkeyi kullanarak Türkiye aleyhine gelişen durum ve dengeleri destekler bir tutum içerisindedirler. Bu çerçevede; Suriye'nin, GAP'ın hayata geçirilmesi sonucu, Fırat ve Dicle sularının kendisine karşı bir koz ve baskı aracı olarak kullanacağı düşüncesiyle ortaya çıkardığı sınırı aşan sular sorunu, Türkiye'yi bölmeyi amaçlayan PKK terör örgütünü meselelerin kendi isteği doğrultusunda çözümlenmesi için bir manivela olarak kullanmak istemesi, Hatay'ın bir Arap toprağı olduğunu suni olarak gündeme getirmesi ve uluslar arası platformda Türkiye'ye karşı davranışları başlıca sorunlardır. Suriye; Türkiye'yi köşeye sıkıştırmak ve zayıf düşürmek suretiyle bölgede bir güç olmasına engellemek istemektedir. Su sorunu yapay bir sorundur. Suriye'nin Hatay'a yönelik tasavvurları da Suriyeli Arap halka mal olmuş bir politika olmayıp, daha ziyade yönetimin gündem de tuttuğu bir meseledir.Sınıraşan sular konusu Türkiye'nin su pazarlığına girmemesi gereken bir konudur. Suriye ile Irak'ın Matematiksel paylaşım tezi yerine, üçüncü ülkelerin dahil olmayacağı ve egemenlik hakların tartışılmasını gündeme getirecek yükümlülüklere girmeden bilimsel esaslara dayanan Üç Aşamalı Planın uluslar arası bilimsel ve siyasi platformlarda tanıtılması, destek sağlanması ile ilgili girişimler sürdürülmelidir.Türkiye'yi İsrail ile işbirliğine yönelten temel unsur ise, yaşamsal nitelikteki ulusal çıkarlarıdır. İsrail ile yapılan anlaşmalar Türkiye'ye çevresinden, özellikle Suriye ile İran'dan yönelen tehditlere karşı ek bir caydırıcı unsur oluşturmuş ve bölge dengelerini Türkiye lehine çevirmiştir. Türkiye ile İsrail arasında askeri alanda sağlanacak yakınlaşmanın gelecekte ilişkilerimizi güçlendireceği ve iki ülke arasında stratejik yakınlaşma sağlayacağı, bunun sonucu olarak bölgede barış rüzgarlarının eseceği değerlendirilmektedir.Son zamanlarda Suriye, Türkiye'ye yönelik terör örgütlerini desteklemeyi ve bu yolla taviz koparmayı amaçlamıştır. Asala'dan sonra Bölücü Terör Örgütüne verdiği destek günümüzde artık basit sınır tecavüzü veya çete hareketi boyutunu aşarak "Silahlı Saldırı" durumuna ulaşmıştır. Komşu devletlerin desteğine engel olunmadıkça Bölücü Terör Örgütünü ortadan kaldıramayacağını anlayan Türkiye, 1998 yılında kararlı tutumu sayesinde Suriye'yi resmen Bölücü Terör Örgütüne destek sağlamaması konusunda anlaşma imzalamaya zorlayabilmiştir.Türkiye ile Suriye arasındaki sorunlar çözümlenemeyecek problemler değildir. Sorunlar Türkiye'den kaynaklanmadığı gibi Türkiye tarafından halledilemeyecek kadar güç de değildir. Önemli olan husus Türkiye'nin gücünün farkında olması ve bu sorunları çözebilme iradesini oluşturabilmesidir. SUMMARYAlthough there is geographical and cultural proximity between Turkey and Syria, because of some prejudices coming from history, a good neighbourhood relationship could not be set up . From the foundation of Turkish Republic, Turkey has been followed the policies that based on the "Peace at Home, Peace at the World" watchword principle. Controversially, Syria has been taken guide the thought for the expand of the Arabic Nationalism's motherland borders to Toros Mountains, (the annexation of Hatay is a good example for this) and also Syria has become the supporter and likeminded to all facilities that are hostile to Turkey . Today, between Turkey and Syria, the following problems are existing; firstly Syria's support to Dividing Terror Organization, the sharing of Fırat River Water, The rights claims over Hatay, cutting the water of Asi River, the condition of Turkish minority, determination of territorial waters and signing of continent borders . Because of unrecognised attitude of Syria and dialog deficiency, even basic problems can not be solved. Because of the geopolitics position of Turkey, Some Countries, that do not want Turkey as a Power at the region, use Syria, profit by its political and diplomatically weakness, so that they have an attitude that support the developing conditions and balances hostile to Turkey. At this frame, the following problems are existing; The passing over the border water problem, which existing from the Syria's thoughts about the Turkey's using the Fırat and Dicle waters against them as trump and restraint tool (as a result of GAP), using the PKK Dividing Terror Organization as a tool for solving the problems in favour of Syria, usually getting the thought of the region of Hatay as an Arabic land, and attitudes to Turkey at the international platforms. Syria wants to block Turkey for not being a power with abort weak and squeeze to corner. Water problem is not a real problem. Syria's thoughts against to Hatay is not a thought of' Syria s Arabic Common People, but it is the Administrative Authority's thoughts. Turkey should not negotiate about the Waters, that passes through the border . At the place of the mathematical thesis of the sharing between Iraq and Syria, the 3 level plan, that based on the scientific notions, should introduce at the scientific and political international platforms and should look for supports about it. The basic elements, that manage the cooperation between Turkey and Israel, is the national interests (so important for the Turkish Republic). The agreements (done with Israel) has become a element that causing the esp. the threats of Syria and Iran to give up a plan and has turn round the regional balance to Turkey. The proximity at the military area between the Turkey and Israel will empower the relationship between this two country at the future and will lead strategically proximity between them and as a result of this there will be peace winds at the region. Nowadays, Syria intends the support the terror organizations against to Turkey and with this way taking concession. After Asala, support to Dividing Terror Organization, today this become to "Armed Attack" not a simple border attack or guerrilla warfare. Finally, Turkey has realized that without preventing the support of original countries to Dividing Terror Organization, the termination of this organization is impossible, so that in 1998 Turkey force Syria to sign an agreement about not supporting the Dividing Terror Organization formally. Problems between Turkey and Syria can be solved. Problems do not a fault of Turkey and these are not so hard to solve. The important subject is that Turkey should become the aware of its power and develop the solving ability will power.
Yüksek Lisans Tezi ; 1946 yılında bağımsızlığını kazanan Suriye ile Türkiye arasındaki ilk ciddi bunalım 1957'de yaşanmıştır. Suriye'de 1960'ların ikinci yarısından itibaren yönetimde etkili olmaya başlayan Baas Partisi, Hatay'ın Suriye'nin toprağı olduğunu iddia etmiş ve bu konuda hem kendi kamuoyunda hem de Arap dünyasında propagandalar yapmıştır. Türkiye'nin Güneydoğu Anadolu Projesi'ne başlamasından sonra su sorununu gündeme taşıyan Suriye, Türkiye'yi su emperyalizmiyle suçlamış ve Arap ülkelerini Türkiye aleyhine kışkırtmıştır. Arap ülkelerinden, Suriye, Yunanistan ve Güney Kıbrıs Rum Yönetimi'nden tehdit algılayan Türkiye, İsrail ile stratejik işbirliği içine girmiştir. Güneydoğu Anadolu Projesini engellemek için Türkiye'ye karşı olan terörist örgütlere destek veren Suriye, Türkiye'ye 1984'ten bu yana ciddi zararlar veren PKK Terör Örgütü'ne 1998 yılına kadar yardım etmiştir. Türkiye'nin İsrail ile işbirliğine gitmesi Suriye'nin kendini bir anda çevrelenmiş hissetmesine yol açmıştır. 16 Eylül 1998'de Orgeneral Atilla Ateş ile başlayan Suriye'ye uyarı ve tehdit mesajları Ekim ayında Türkiye ile Suriye'yi savaşın eşiğine kadar getirmiştir. Özellikle Mısır'ın arabuluculuğu ve diğer Arap ülkelerinin desteğiyle imzalanan Adana Mutabakatı sonrası Suriye, PKK'ya olan desteğini kesmiş ve PKK'nın elebaşı Abdullah Öcalan'ı sınır dışı etmiştir. Adana Mutabakatından sonra ilişkiler yumuşamaya başlamıştır. 2000 yılında Suriye'de iktidarı devralan Beşar Esad, Türkiye ile olan ilişkilere önem vermeye başlamıştır. ABD'nin Orta Doğu'daki emperyalist tutumu Suriye ve Türkiye'yi 2002'den sonra yakınlaştırmıştır. ; First serious conflict between Turkey and Syria which gained its indendency in 1946, occured in 1957. Ba'ath Party which had taken the power since second half of the 1960s, claimed Hatay was a Syria's land and made propagandas both in Syria community and in the Arabic World. After Turkey had decided to begin the Project of Southeastern Anatolia, Syria brought up the water conflict issue, accused Turkey of water imperialism and provoked Arabian Countries consistently against Turkey. Turkey perceiving threats from Arabian Countries, Syria, Greece and even Greek Cypriot Administration of Southern Cyprus formed a strategic association with Israel in this period. To hinder the Southeastern Anatolia Project, Syria supported the terrorist groups against Turkey with material and logistics and helped and laid up the PKK terrorist organization which has been seriously harming Turkey since 1984. Association with Israel and Turkey caused Syria to feel itself encirled. The warning and threat messages which were started on 16th September 1998 by General Atilla Ates brought Turkey and Syria on the verge of a war. After Adana Congruity signed by the support of Arabian Coutries and especially with the help of mediatoring efforts of Egypt, Syria interrupted its support for PKK and deported the terrorist Abdullah Ocalan, following the Adana Congruity, Relations have started to calm down. Bashar Asad, who took over the government of Syria in 2002 started to attribute importance to the relations with Turkey. The imperialist manner of conduct of USA in Middle East caused Turkey and Syria to become Closer after 2002.
"YAKIN ZAMANDA TÜRKİYE'NİN ARAP DÜNYASI POLİTİKALARININ, TÜRKİYE EKONOMİSİNE ETKİLERİ" Adnan YÜCE Türkiye'nin Arap halklarıyla tarihî, kültürel, sosyal yakınlığı ve bu gelişmelerin doğrudan veya dolaylı etkileri Türkiye ve Arap dünyasını birbirleri ile yakından ilgilenmeye zorlamaktadır. Çok boyutlu ve geleceğe dönük bir dış politika izleyen Türkiye, Orta Doğu'da barış, istikrar ve refahın egemen olması için yürütülen çabalara güçlü ve aktif destek vermektedir. Türkiye bütün ülkelerle olduğu gibi Arap ülkeleriyle de ticari ve ekonomik ilişkilerini geliştirmek çabasındadır. Genel bir değerlendirme yapılacak olursa, Orta Doğu'daki birçok ülkede ekonomik açıdan yapısal problemlerin bulunduğu, ayrıca siyasi meseleler nedeniyle bu ülkelerin ekonomiye yeterince ağırlık veremedikleri, yatırımlarının yetersiz kaldığı, buna bağlı olarak ödeme güçlüklerinin bulunduğu ve ithalatlarının kısıtlı kaldığı gözlenmektedir. Bu çalışma, Türkiye ile Arap Ülkelerinin dış ticaret ilişkilerini kapsamaktadır. Elde edilen bulgular sonucunda Arap ülkelerinin ihraç mallarının ithal mallarına oranla değişiklik arz etmektedir. Bölge ülkelerinin iktisadi yapılarının gelişmemiş olması ve sanayileşme konusunda yeterli alt yapıyı oluşturamamış olmaları nedeniyle de ticaret yapılan diğer ülkelerle rekabet edebilme güçlerinin olmadığı görülmüştür. Arap ülkeleri ve Türkiye arasındaki ticaret, bütün teşviklere rağmen gelişememiştir. Ancak Türkiye'de 2002 yılındaki tek parti iktidarından sonra Arap ülkeleri ile ilişkiler önemli ölçüde artmış, kültürel ve ekonomik açılardan işbirliği içerisine girmişlerdir. 2002 yılından günümüze kadar hem kamu hem de özel sektörler tarafından yapılan anlaşmalar neticesinde Türkiye ile Arap Ülkeleri arasındaki ticaretin önemli ölçüde hız kazandığını söyleyebiliriz. Arap ülkeleri ile ekonomik ve sosyo-kültürel ilişkilerimizde sağlam bir zemin oluşturup, bu ilişkilerimizi ekonomik ve ticari alanlarda çeşitlendirmenin ve güçlendirmenin uzun dönemde siyasi ilişkilerimiz üzerinde de olumlu etkiler yaratacağı beklenmektedir. ; "TURKEY'S POLICY RECENTLY THE ARAB WORLD, THE EFFECTS OF THE TURKISH ECONOMY" Adnan YÜCE Turkey's historical, cultural and social proximity (ties) with Arab nations and its direct and indirect effects compel Turkey and Arab nations to pay attention to each other. Following multi-dimensional and future-oriented foreign policy, Turkey intensely and actively supports the efforts to build peace, stability and prosperity in the Middle East.As with all countries, Turkey aims at improving its commercial and economic relations with Arab nations. Generally speaking, it is observed that many nations in the Middle East have structural economic problems and that due to political problems they are unable to deal with economic issues. It is also observed that insufficient investments in the Middle East cause payment difficulties and limited imports. This study consists of foreign trade relations between Turkey and Arab nations. As a result of the findings, the structure of export goods differs from the structure of import goods. Because of underdeveloped economic structure and insufficient infrastructure in industrialization in the region, Arab nations' competitiveness is relatively low, comparing to other nations.Bilateral trade relations among Arab countries and Turkey have not progressed enough despite all incentives. However, thanks to the single-party rule in Turkey since 2002 and inter-governmental and inter-societal agreements, it is possible to affirm that economic, social and Commercial relations have gained a new impetus. Enhancing the economic and socio-cultural basis of Turkish-Arabic bilateral relations and diverfisifying them with economic and financial aspects may have beneficial effects on our political relations in the long-run.
