Latin America, as a region, reflects a relevant field of analysis for scholars who aim at working populism. Here, in this region of the world, it is possible to encounter various types of populism(s). Additionally, throughout the history of Latin America, populist leaders have managed to accumulate political power for decades. This study, in its turn, aims at analyzing the relationship between populism and democracy. It suggests analyzing populism as a political style prioritizing the central role of populist leaders. In this perspective, it overviews a historical analysis of different Latin American countries where various types of populism were in power. In this respect, the study of the classical populism of Peron in Argentina, the right-wing populism of Fujimori in Peru and the left-wing populism of Chavez in Venezuela demonstrate that the relationship between democracy and "various" populisms remains almost the same. Populism, in general, enlarges inclusionary capacities of democratic regimes while giving permanent harm to democratic institutions, constitutional mechanisms of control and liberal democracy in general. ; Latin Amerika, popülizm çalışan araştırmacılar açısından önemli bir araştırma alanı olarak ortaya çıkıyor. Dünyanın bu bölgesinde, popülizmin farklı türlerine rasgelmek mümkün. Üstelik Latin Amerika'da, tarih boyunca, popülist liderlerin siyasal gücü ele geçirmeyi başardıkları söylenebilir. Elinizdeki çalışma, popülizm ve demokrasi arasındaki çatışmalı ilişkiyi incelemek niyetindedir. Bunu yaparken popülizm bir siyasal tarz olarak ve liderin merkezi rolüne referansla tanımlanacaktır. Bu doğrultuda, Arjantin'de Peron dönemi klasik popülizmi, Peru'da Fujimori'nin sağ popülizmi ve nihayetinde Venezüella'da Chavez'in sol popülizminin analizinin göstereceği üzere demokrasi ve popülizm ilişkisi farklı popülizmlerin varlığına rağmen büyük ölçüde aynı kalmıştır. Bu doğrultuda denilebilir ki popülizm, demokrasinin içerici kapasitesini artırmış, buna karşın, anayasal denetim mekanizmalarına, demokratik kurumlara ve genel anlamda liberal demokrasiye zarar vermiştir.
Günümüzde ülkeler küreselleşme ve serbest piyasa ekonomisi nedeniyle çok fazla rekabetle karşı karşıyadır. Herhangi bir endüstrideki rekabet sadece kendi ulusal sınırı içerisinde değil, aynı zamanda farklı ülkelerde ve farklı firmalarla uluslararası bir piyasada gerçekleşmektedir. Küreselleşme sürecinde, rekabetin yanı sıra kaynakların çevreye zarar vermeyecek şekilde etkin kullanımı sürdürülebilirlik açısından büyük bir önem taşımaktadır. Bu kapsamda tez hem küreselleşme hem de çevresel performansı dikkate alarak karşılaştırmalı bir analiz yapmaktadır. Bu tezde endüstriyel küreselleşme seviyesi imalat sektöründeki on üç endüstri seçilerek ölçülmüştür. Sonrasında "veri zarflama analizi" programı uygulanarak bu imalat endüstrilerin çevresel performansını ölçülmüştür. Son olarak endüstriyel küreselleşmesi ve çevresel performans seviyesi sonuçları kullanılarak "analitik hiyerarşi süreci" yoluyla diğer sosyal göstergeler eklenerek imalat sektörü sürdürülebilirliği ölçülmüştür. UNCTAD tarafından "gelişen endüstriyel ekonomiler" olarak sınıflandırılan on ülke (Türkiye, Arjantin, Belarus, Güney Afrika, Hindistan, Hırvatistan, Meksika, Polonya, Romanya ve Ukrayna) seçilerek tüm analizler karşılaştırmalı olarak yapılmıştır. Türkiye'nin endüstriyel küreselleşme seviyesi "entegre küresel" (en yüksek seviye) olmasına rağmen, eko-etkinlik seviyesi dikkate alındığında çevresel performans konusundaki konumu beşinci sıradadır. Ancak, Hindistan, Güney Afrika ve Arjantin gibi diğer ülkelerden daha yüksek eko-etkinlik puana (0.042) sahiptir. Bunun nedeni, endüstriyel üretim süreçlerinde Türkiye en fazla sera gazı emisyonu yapan ülkeler arasında üçüncüdür. Sosyal refah bağlamında Türkiye, çalışanlara yapılan ödemeler açısından üçüncü sırayı almaktadır. Türkiye ayrıca imalat sektörünün genel sürdürülebilirliği açısından 7.6% değer ile dördüncü sırada yer almaktadır. Sonuçlara göre imalat sektörü sürdürülebilirliği açısından en yüksek sürdürülebilirliğe sahip olan ülke Meksika'dır. ; In today's world of globalization and free market economy countries are facing much more competition than ever before. Competition in any industry is not only within its own national boundaries, but also in an international market with different companies of different countries. In the industrial globalization process, competition as well as effective use of resources needs to be done in a way that does not damage the environment places great importance in terms of sustainability. In this thesis, the industrial globalization level has been measured identifying thirteen industries of manufacturing sector. Additionally, the environmental performance of these manufacturing industries has been measured applying the "data envelopment analysis" program. In the final analysis, the results of the industrial globalization and environmental performance level has been used to measure the sustainability of manufacturing sector along with other social indicators through the "analytic hierarchy process". The overall comparison has been done based on ten countries (Turkey, Argentina, Belarus, South Africa, India, Croatia, Mexico, Poland, Romania and Ukraine) which are classified as "emerging industrial economies" by the UNCTAD. Although the country composite industrial globalization level of Turkey is indicated as "integrated global" (highest level) yet its position is 5th regarding environmental performance in consideration of eco-efficiency level with a score of 0.042 which is higher than other countries like India, South Africa and Argentina. The reason behind this can be attributed to the high emission of Greenhouse gases during the industrial production processes. In the context of social welfare Turkey placed 3rd based on compensation of employees. Turkey also ranked 4th in terms of overall sustainability of its manufacturing sector with a value of 7.6 percent. On the basis of our results, Mexico is found to be the most sustainable country relating to the sustainability of manufacturing sector.
Latin Amerika, popu?lizm çalışan araştırmacılar açısından önemli bir araştırma alanı olarak ortaya çıkıyor. Du?nyanın bu bölgesinde, popu?lizmin farklı tu?rlerine rasgelmek mu?mku?n. Üstelik Latin Amerika'da, tarih boyunca, popu?list liderlerin siyasal gu?cu? ele geçirmeyi başardıkları söylenebilir. Elinizdeki çalışma, popu?lizm ve demokrasi arasındaki çatışmalı ilişkiyi incelemek niyetindedir. Bunu yaparken popu?lizm bir siyasal tarz olarak ve liderin merkezi rolu?ne referansla tanımlanacaktır. Bu doğrultuda, Arjantin'de Peron dönemi klasik popu?lizmi, Peru'da Fujimori'nin sağ popu?lizmi ve nihayetinde Venezu?ella'da Chavez'in sol popu?lizminin analizinin göstereceği u?zere demokrasi ve popu?lizm ilişkisi farklı popu?lizmlerin varlığına rağmen bu?yu?k ölçu?de aynı kalmıştır. Bu doğrultuda denilebilir ki popu?lizm, demokrasinin içerici kapasitesini artırmış, buna karşın, anayasal denetim mekanizmalarına, demokratik kurumlara ve genel anlamda liberal demokrasiye zarar vermiştir. ; Latin America, as a region, reflects a relevant field of analysis for scholars who aim at working populism. Here, in this region of the world, it is possible to encounter various types of populism(s). Additionally, throughout the history of Latin America, populist leaders have managed to accumulate political power for decades. This study, in its turn, aims at analyzing the relationship between populism and democracy. It suggests analyzing populism as a political style prioritizing the central role of populist leaders. In this perspective, it overviews a historical analysis of different Latin American countries where various types of populism were in power. In this respect, the study of the classical populism of Peron in Argentina, the right-wing populism of Fujimori in Peru and the left-wing populism of Chavez in Venezuela demonstrate that the relationship between democracy and "various" populisms remains almost the same. Populism, in general, enlarges inclusionary capacities of democratic regimes while giving permanent harm to democratic institutions, constitutional mechanisms of control and liberal democracy in general.
Cari işlemler dengesi kavramı küreselleşen dünya ekonomileri ile birlikte ön plana çıkmış ve yaşanan ekonomik krizler paralelinde daha da hissedilir hale gelmiştir. Özellikle ülkeler arasındaki ihracat ve ithalat etkileşiminin etkisi altında kalan bu denge, ülke parasının değeri, ülkeye giren yatırımların niteliği ve süresi, ülke içerisindeki tasarruflar, dış borçlar gibi bir çok değişkene bağlı olarak da değişim gösterir hale gelmiştir. Avrupa Birliği (AB) üyesi, gelişmiş ve gelişmekte olan ülke ekonomileri içerisinde de önemli bir gösterge olan cari işlemler dengesi, dönemler itibariyle farklı seviyelerde gerçekleşmiştir. Yukarıda belirtilen değişkenlere bağlı olarak gerçekleşen krizler ise bu dengenin bozulmasında önemli bir etken olmuştur. Çalışma içerisinde yer verilen ülkeler incelendiğinde bu sonuç somut bir şekilde kendisini göstermektedir. AB ülkelerinde krizlerin, Meksika, Arjantin ve Brezilya'da ise ülke parasının değerine bağlı olarak bozulan dış ticaret dengesinin etkisi ile cari açıklar daha da ön plana çıkmıştır. İlgili açıklar karşısında ise, her ülke kendi koşullarını da dikkate alarak bir takım önlemler almış ve türetilen politikalar yardımıyla cari açık sorunun önüne geçmeye çalışmışlardır. Ampirik modeller yardımıyla Türkiye'de 1980-2013 dönemine ilişkin cari açıkların sürdürülebilirliğini inceleyen bu çalışma da, ihracattan ithalata doğru bir nedensellik söz konusudur. Yani, Türkiye'nin gerçekleştirmiş olduğu ihracatın ithalata dayalı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu bulgu, Türkiye'nin ihracat yapabilme kapasitesinin ara malı ve sermaye mallarının ithalatına bağlı olduğunu göstermektedir. Dış ticaret ve cari işlemler dengesinin olumlu yönde gelişimini engelleyen bu durum karşısında ise, ülke içerisinde katma değeri yüksek ara malı ve sermaye malı üretiminin teşvik edilmesi önerilmektedir. ; Current account balance come to the fore with the concept of globalization of the world economy and the economic crisis has come more and more noticeable in parallel status. Especially under the influence of interaction between countries that export and import balance, of the domestic currency, attribute and duration of the investments into the country, savings in the country, depending on many variables, such as external debt has also become varies. The member of European Union (EU), developed and developing countries is an important indicator in the economy of the current account balance, period have been recorded at different levels in years. The crisis that occurred due to the above variables has been a major factor in the deterioration of the balance. This result illustrates in a concrete way itself when examined the countries taking part in the study. The crisis in the EU, Mexico, Argentina and Brazil in the current account deficits and the effect of the foreign trade balance deteriorated depending on the value of the domestic currency rose to the forefront. Explain about the opposite, each country have taken a number of measures, taking into account their circumstances and aid policies derived tried to pass in front of the deficit problem. Empirical models with the help of this study to examine the sustainability of the current account deficit for the 1980-2013 period in Turkey also, is a causality from exports to imports in question. So, based on the conclusion that Turkey's exports to imports have made has been reached. This finding illustrates that Turkey's export capacity can be dependent on the import of intermediate and capital goods. Foreign trade and current account this situation prevents the development of a positive balance, the promotion of high value added in the country of intermediate goods and capital goods production is recommended.
ÖZETAVRUPA BİRLİĞİ'NE GİRİŞ SÜRECİNDE ULUSAL ELEKTRİK ENERJİ POLİTİKASININ BELİRLENMESİ VE AVRUPA BİRLİĞİ ÜLKELERİ İLE KARŞILAŞTIRILMASIHem sanayi üretim faktörleri içerisinde yer alan hem de toplumun ihtiyaçlarının karşılanmasında rolü olan elektrik enerjisi, elektrik sektörünün işlem gören ürünüdür. Teknolojik gelişmelerle beraber ilerleyen zaman içerisinde dünyada oluşan farklı siyasal ve ekonomik hareketlenmeler elektrik sektörünü de etkilemiş ve sektörde reform hareketleri oluşturmuştur. 1990'lı yılların başından itibaren daha da hızlı bir ivme kazanan bu hareketler, sektörde yapısal değişimler ortaya çıkarmış ve sektörün yeniden yapılanmasını gerektirmiştir. Bu çalışmanın amacı, AB'ne girmek isteyen aday ülke Türkiye için AB enerji politikalarına ve elektrik direktifine uygun bir ulusal elektrik enerjisi politikası belirlenmesidir. Bunu yaparken, AB ülkeleri ve elektrik sektörü yeniden yapılanan diğer dünya ülkelerinden alınan tecrübelerden yararlanılmaktadır. Ayrıca bu tezin diğer bir amacı da AB ülkeleri elektrik sektörlerinin yapılarını karşılaştırmaktır.Bu çalışma kapsamında, sektördeki yapısal modeller ele alınarak, elektrik sektöründe yeniden yapılanmanın işleyişinden, düzenlenmesi ile faaliyetlerin birbirinden ayrılmasından bahsedilmiştir. Buna bağlı olarak sektörde yeniden yapılanmanın ilk kez başladığı ülkeler olan; Şili, İngiltere, Amerika Birleşik Devletleri ve Avustralya ile farklı nedenlerle Brezilya ve Arjantin'deki yeniden yapılanma hareketleri ve Çin Halk Cumhuriyeti'nin reform hareketleri üzerinde durulmuştur. Çalışmada, AB'nin temel enerji politikası ve elektrik direktifi kapsamında elektrik sektöründeki düzenlemeler ortaya konularak, AB üye ülkelerinin elektrik sektörlerinin yapıları; üretim kaynakları, arz talep dengesi, yeniden yapılanma gereksinimleri, öncesindeki yapıları, yasal süreç ve sektördeki yeni organizasyonları oluşturan kısımlarla birlikte aynı başlıklar altında ele alınmıştır. Ayrıca ülkelerin elektrik sektöründeki yapısal durumunun incelenmesi; düzenleme kurumu, sektöre katılan oyuncuların dikey ve yatay birleşmeleri ile üçüncü şahısların sisteme girişleri tablolarda belirtilmiştir. Aynı zamanda ülkelerde oluşturulmak istenen rekabetçi piyasa yapısına, oyuncuların ne derece katıldığı ifade edilmiştir. Bununla beraber yeniden yapılanma sürecinde ülkelerdeki temel elektrik göstergelerinin değişimi grafiksel olarak gösterilmiştir. Çalışmanın Türkiye bölümünde ise, elektrik sektöründeki yeniden yapılanma hareketi 4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanununa ve diğer ülkeler için verilen kriterlere göre açıklanmıştır. Burada ülkenin elektrik enerjisi üretim kaynaklarının gelişimi, kaynak çeşitliliği ve farklı kurumlar açısından belirtilirken, üretim-tüketim dengesindeki durumda sunulmuştur. Ayrıca, SPSS paket program aracılığı ile çoklu regresyon ve korelasyon analizi yapılarak Türkiye için elektrik talebinde bulunulmuştur. Bu talep tahmini ile bazı kurumların yaptığı talep tahminleri de karşılaştırılmıştır. Aynı zamanda Türkiye elektrik sektörünün AB elektrik enerjisi politikalarına uyumunun ne derece gerçekleştiği incelenmiştir. Çalışmanın sonunda da Türkiye için farklı bir yapı önerisinde bulunulmuş, yeni bir organizasyon şeması oluşturulmuş ve sistemin işleyişi için bazı öneriler de sunulmuştur.Mart 2004 Bülent ORALABSTRACTTHE DETERMINATION OF NATIONAL ELECTRICAL ENERGY POLICY IN THE EUROPEAN UNION PARTICIPATION AND COMPARISON WITH THE EUROPEAN UNION COUNTRIESElectrical energy is a processed product of electricity sector which is used both in industrial producing fields and supplying the requirement of a society.During the technological development, electricity sector has been effected by different political and economical activities and improvements, thus many reforms have occurred in the sector itself. Since the beginning of the 90's, these reforms have had a rapid velocity and many structural differences have appeared. So the sector has inevitably needed a radical restructurion.The main purpose of this dissertation is to determine a national electrical energy policy accepted by EU and electricity directive for the countries to join the EU such as Turkey. In this process, it is being benefited from the experiences of the EU and other countries, whose electricity sectors have already been restructured. The other purpose of the dissertation is holding a comparison for the electricity sector among the EU countries.In this concept, by taking the structural models in the sector into the consideration, it has been mentioned the unbundling of the process of the restructured electricity sector and its activities. It has been studied the restructurion of Chile, The UK, The USA and Australia in which the restructurion took place first; the restructurion of Brazil and Argentina which have different purposes; and the reformist approaches of the Republic of China.In this study, the regulating of electricity sectors has been explained about the concept of the main energy policy of the EU and the electricity directive. The structure of electricity of the EU countries have been respectively examined under the following topics: the generation sources, the supply and demand, the necessity of restructurion, the previous structuring studies, law actions, and the activities which formed the organization of the restructuring. The study of the countries' structure in the electricity sector has also been made clear in the following tables: the regulation institution the actors who took part vertically and horizontally in the integration to the sector and the access of the third party to the system. It has also been expressed how much the actors take part in the structure of the competitive market, which has been tried to be established in the above mentioned countries. At the same time, the changes of the main electricity figures have been shown in graphics for those countries, which are in the process of restructure.In the chapter of Turkey, the restructurion movement in electricity sector has been explained according to the act of 4628, the Electricity Market Law and to the other criterions for those countries. The development of Turkey's electricity energy has been put forward the balance between the generation and the consumption. A certain amount of Turkey's electricity claim has also been demanded by doing a regression and correlation analysis with the means of SPSS package program. The estimation of this claim and the other estimations which are held by the some institutions have also been compared. In addition to this it has been examined how much the Turkish electricity sector has been adopted to the electricity policy of EU. In the end of this study, it has been made a different structural suggestion formed a new organization chart and given some other suggestions in order to make the system work effectively.March 2004 Bülent ORAL
