Suchergebnisse

In 1939 trouwden Barend Boers en Mimi Dwinger. Het feest kreeg een zeer donkere rand, want behalve het bruidspaar zou bijna niemand van de aanwezigen de oorlog overleven. In dit boek komen zij opnieuw tot leven. Enkele jaren nadat Boers en Dwinger in Leeuwarden waren getrouwd, trokken ze samen de Pyreneeën over. Zo overleefden ze de oorlog - anders dan de meeste bruiloftsgasten. Na het overlijden van Mimi in 2007 kwam een rijkgevulde koffer tevoorschijn, met de uitgetypte toespraak van de bruidegom, brieven, documenten, foto's en een film waarop ze allemaal te zien zijn. Lachend, dansend en drinkend. Meer dan voldoende materiaal voor een indringend boek over Barend en Mimi Boers, maar ook over de bruiloftsgasten, die anders naamloos aan de vergetelheid zouden zijn prijsgegeven

Journalist, radiomaker en NSB'er Max Blokzijl (1884-1946) was na de bevrijding van Nederland de eerste die terechtstond voor een 'Bijzonder Gerechtshof'. Hij had geen bloed aan zijn handen? het waren zijn eigen woorden die hem ten laste werden gelegd. Blokzijl leefde als een getalenteerd zondagskind. Hij vierde triomfen als begeleider van Jean-Louis Pisuisse, de 'Vader van het Nederlandse Cabaret', was tijdens de Eerste Wereldoorlog frontverslaggever, werd correspondent in Berlijn voor het 'Algemeen Handelsblad', en was overal bij in de woelige, spannende jaren van de Weimar Republiek. Hij was een patriot met liberale opvattingen en een afkeer van geweld, maar ontwikkelde zich in de jaren dertig tot een volbloed nationaalsocialist, inclusief het bijbehorende antisemitisme. Na de capitulatie van het Nederlandse leger keerde Blokzijl terug naar Nederland en hield voor de radio causerieën waarin hij commentaar leverde op zaken als de bezetting, de strijd tegen het communisme en de betekenis van Hitler.00Voerde Max Blokzijl daarmee propaganda in dienst van de bezetter, of gaf hij alleen zijn mening? Toen Blokzijl na de bevrijding terecht stond, had de aanklager daar geen twijfels over: Blokzijl was de stem van de duivel geweest, die trachtte het geloof van het Nederlandse volk aan het wankelen te brengen. In het vroege voorjaar van 1946 stond Blokzijl voor het vuurpeloton. Eén keer in zijn leven had het zondagskind domweg pech. Andere collaborateurs, die later voor ernstigere feiten werden veroordeeld, kwamen er lichter vanaf

"In het begin van de twintigste eeuw besloot het koloniale bewind in Nederlands-Indië het lokale bestuur te reorganiseren, in een poging om tegemoet te komen aan de wens van de Europese inwoners om meer zeggenschap in het bestuur. In 1905 kregen voor het eerst de grotere bevolkingscentra op Java een extra bestuurslaag in de vorm van een gemeente. Later kwamen er ook gemeenten op Sumatra, Celebes, Borneo en de Molukken. Deze gemeenten kregen een gemeenteraad die door de bewoners, zowel Nederlandse als inheemsen, gekozen werd. Pas in 1916, werd hieraan het ambt van burgemeester toegevoegd, een bestuurlijke indeling die bleef bestaan totdat de Japanse bezetter in 1942 hieraan een einde aan maakte. Uiteindelijk dienden er tot aan de Tweede Wereldoorlog in Nederlands-Indië 86 burgemeesters. In dit naslagwerk wordt op alfabetische wijze kort hun loopbaan beschreven en voorzien van vele foto's. A.A. (Ton) Lutter MA, heeft een brede belangstelling in de geschiedenis en cultuur van Nederlands-Indië/Indonesië. Eerder was hij betrokken bij de totstandkoming van de 'Geïllustreerde atlas van de Bersiapkampen in Nederlands-Indië 1945-1947'."--Back cover

"Wat drijft Gert-Jan Segers en zijn fractie? Bidden en binden volgt de politiek leider van de ChristenUnie, de kleinste regeringspartij in het kabinet-Rutte III. Het geeft inzicht in het politieke spel voor en achter de schermen, zeker wanneer er verkiezingen in aantocht zijn en de spanningen in de coalitie oplopen. Een journalistieke blik achter de schermen van de dagelijkse hectiek op het Binnenhof, die eindigt met de val van het kabinet. Dat dit politieke portret werd geschoten in corona tijd geeft het boek een bijzondere kleur. Het boek wordt gecompleteerd met interviews met zeven belangrijke vrouwen uit de politieke en sociale omgeving van Segers." --

Philip Mechanicus (Amsterdam 1889 - Auschwitz-Birkenau 1944) was voor de oorlog een beroemd journalist, wiens carrière na de Duitse inval eindigde met zijn verwijdering van het 'Algemeen Handelsblad'. Toch zou hij zijn grootste prestatie pas daarna leveren, tijdens zijn anderhalfjarig verblijf in Durchgangslager Westerbork. Daar schreef hij onder zware omstandigheden, in schoolschriftjes, het dagboek In depot, een van de meest indrukwekkende egodocumenten uit de Tweede Wereldoorlog. "Ik heb het gevoel alsof ik als officieel reporter een schipbreuk versla," omschreef hij zelf zijn gedwongen internering in dit voorportaal van de hel. Na Westerbork werd Mechanicus via Bergen-Belsen naar Auschwitz-Birkenau gedeporteerd, waar hij in oktober 1944 werd doodgeschoten. Mechanicus? leven weerspiegelt de bewogen geschiedenis van zijn tijd. Hij was afkomstig uit de arme jodenbuurt van Amsterdam en ontwikkelde zich door zelfstudie tot journalist. Via Het Volk en twee bladen in Nederlands-Indië kwam hij in 1920 bij het 'Algemeen Handelsblad' terecht. Hij was een pionier in het verslaan van de ontwikkelingen in de Sovjet-Unie en in Palestina. Zijn scherpe analyses van het opkomende nazisme geven een wrange dimensie aan zijn eigen lot. In 'Buigen onder de storm' beschrijft journalist Koert Broersma op basis van diepgaand onderzoek en gesprekken met tientallen getuigen het bijzondere leven van Philip Mechanicus. Deze uitgebreide en geheel herziene uitgave bevat tal van nieuwe, recente onderzoeksresultaten en niet eerder gepubliceerde dagboek- en brieffragmenten