Suchergebnisse

Body; criticism and interpretation

13 glass artifacts, evaluated within the scope of this study, were found from a chamber tomb unearthed in 2010 in the necropolis area of the Neapolis Ancient City, located within the borders of Yazıkent Town, Bozdoğan District, in today's Aydın Province. Among the mentioned works, there are various examples such as bowls, unguentariums and glasses, most of them; Conical body, pear-shaped body, miniature spherical body, tube-shaped and candelabra (bell) body, which is divided into various sub-types, form the vessel called unguentarium. The earliest example among the Neapolis artifacts is the bowl produced by mold making, which is understood to belong to the Hellenistic Period. All of the artifacts, except the bowl, were made by using the free blowing technique, which is thought to have originated in Syria in the 1st century BC. The works evaluated in this context; They were grouped typologically and dated as a result of analogical evaluations made with known examples in ancient glass art. It is understood that among the artifacts produced in a wide range of dates from the middle of the 2nd century BC to the 3rd century AD, especially the unguentariums are associated with burial rituals.

anemon ; Localization discourses coming to the fore after the eighties gained power with the demands of international organization and had coverage in the legal basis with European Charter of Local Self Government in the nineties. The agreement in which our country made reservation for some of its articles due to our unitary structure seems quite far away from realizing its objectives under the adopted form. Although it was attempted to make arrangements specific to autonomy with various local government reforms in 2000s, it resulted in cancellation by the judiciary. Special Provincial Administration Law No 5302 released in 2005; comprises similar localization cores in respect of followed judicial process and directions of changes made. Some changes in the relationship between provincial general council and governor body draw attention; the head of provincial general council, centralized control method that can be made against the decisions of the head, duration and frequency of assembly etc. evolving situation of provincial general council which is a body established after election will outline the scope of the study. As the origin of decision is based on a body elected its position in historical process of localization will be analyzed. ; Seksenli yıllardan sonra gündeme gelen yerelleşme söylemleri, uluslararası örgütlerin talepleriyle güç kazanmış, doksanlı yıllarda Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı ile yasal zeminde yer bulmuştur. Ülkemizin üniter yapısı itibariyle çeşitli maddelerine çekince koyduğu anlaşma, kabul edilen haliyle maksadını gerçekleştirmekten hayli uzak görülmektedir. İkibinli yıllarda ise çeşitli yerel yönetim reformlarıyla özerkliğe özgü düzenlemeler yapılmaya çalışılsada yargı tarafından iptaliyle sonuçlanmıştır. 2005 yılında çıkan 5302 Sayılı İl Özel İdaresi Kanunu; izlenilen yargı süreci ve yapılan değişikliklerin yönü itibariyle benzer yerelleşme nüveleri içermektedir. İl genel meclisi ile valilik organı arasındaki ilişkide bazı değişiklikler dikkat çekmektedir; il genel meclisi başkanının kim olduğu, kararlarına karşı yapılabilecek merkezi denetim şekli, toplanma süresi ve sıklığı gibi. Seçimle gelen bir organ olan il genel meclisinin evrilen durumu çalışmanın kapsamını çizecektir. Kararın menşeinin seçimle gelen bir organa dayanması itibariyle, yerelleşmenin tarihsel sürecindeki yeri analiz edilmeye çalışılacaktır. ; 22321

Avrupa Birliği başarılı bir bölgeselleşme örneği sergileyen uluslar üstü bir örgüttür. Parlamento birliğin önemli organlarından biridir. İlk başta bir danışma organı olarak düşünülmüştür. Daha sonra yasama alanında etkin bir organ haline getirilmiştir. Parlamento komisyon üyelerini tayin etmektedir, birlik bütçesinin kabul sürecine katılmaktadır, üye kabulü ve bazı antlaşmaların onaylanmasında söz sahibidir. Parlamento aynı zamanda temsili bir organdır ve Parlamentoda çeşitli siyasal gruplar bulunmaktadır. Bu gruplar AB vatandaşlarını temsil etmektedir. Ancak parlamento seçimlerine katılım giderek azalmaktadır. Bu durum parlamentonun meşruiyetine zarar vermektedir ve bir "demokrasi açığı" oluşturmaktadır. Siyasal katılımın artması için parlamentodaki siyasal gruplar seçim kampanyalarını bizzat yürütmelidir ; The European Union is a supranational organization that exhibits a successful example of regionalization. The European Parliament is one of the most important organs in the EU. Initially, the EU Parliament was conceived as an advisory body. Subsequently, it has been an active organ in the legislation area. The EU Parliament appoints the members of the commission, participates in the adoption of the budget of the EU and plays a role in approving some treaties and the acceptance of new members. Also, the EU Parliament is a representative body. There are different political groups in the EU parliament. These groups represent the EU's citizens, but participation in the EU parliamentary elections has been decreasing gradually. This situation weakens the legitimacy of the EU Parliament and causes a "democratic deficit". In order to increase political participation, political groups in the parliament should conduct election campaigns themselves.

Küresel anlamda yaşanan savaş, çatışma ve ayrımcılık gibi durumlar insanlığın geleceği adına kaygı verici boyutlardadır. Gelecek nesillere barışçıl bir dünya emanet edebilmenin yolu barış eğitiminin önemsenmesinden geçmektedir. Ancak barış eğitiminin okul müfredatlarında yer almasından önce dersin teorik yapısı hususunda belirsizliklerin olduğu dikkat çekmektedir. Söz konusu belirsizliğe istinaden bu çalışmada, barış eğitiminin teorik yapısının oluşumunda felsefeden hangi kazanımların sağlanabileceği tartışılmaktadır. Bu çerçevede öncelikle insani anlamda barış eğitiminin niçin önemsenmesi gerektiği ele alınmaktadır; ikinci adım da ise filozofların barışın sağlanması hususunda ileri sürdükleri bazı teorilerine yer verilmektedir. Üçüncü adımda ise bu düşüncelerden barış eğitimi adına hangi kazanımların elde edilebileceği irdelenmektedir. Özellikle akıl-barış ilişkisi, insan hakları ve barışın mutlak bir değer olarak görülmesi anlayışı söz konusu eğitimin teorik yapısının teşekkülünde başvurulacak değerler olarak karşımıza çıkmaktadır. Son tahlilde ise mevcut analizler üzerinden bazı tespit ve önerilere ulaşılmaya çalışılmaktadır. ; The problems of war, conflict, discrimination which were suffered globally are in the level of concern for the future of the humanity. The way of leaving a legacy of peaceful world to the following generations may be possible to attache importance to peace education. The ambiguities about theoretical background of peace education draw attention before it is placed on the schools' curriculums as a lesson. This work discuss how philosohpy contribute to establish the theoretical body of peace education against the said ambiguities. In this framework, firstly, it is addressed why it is necessary to give importance to peace education; Secondly, some theories which were argued by philosophers for peacebuilding are articulated. Thirthly, it is analysed what sort of acquisitions from those thoughts on behalf of peace education. Particularly the relationship of intelligence-peace, human rights and the understanding of adoption of peace as an absolute value come out as values so as to establish the theoretical body of the mentioned education. In conclusion, it is tried to provide some deductions and suggestions through the current analyses.

The concept of time in ancient Greek belief = Aion; It is a term used to express life span and eternal life. Within the concept of time, this concept, which expresses the duration of human life and the time and eternity before the beginning of everything, is not depicted in any kind of art until the Late Hellenistic period. Influenced by Egyptian and Persian beliefs, he was reflected in Greek art as a syncretic god. After this period, he began to be depicted as a human-shaped creature with the head of a lion and wings on his shoulders. He usually holds a scepter and a key in his hands with a snake entwined with him or his body. It has been a matter of debate to definitively consider these depictions as Aion. However, we come across depictions that we can define as Aion in the Roman Imperial Period. In almost all depictions, he is personified as a male figure with bushy and gray hair, old or young, usually holding the zodiac circle in one hand, as well as a globe, papyrus roll, and horn of fertility. The personification of Aion, which appeared in the art of this period, was used to propagate the eternity and eternality of the Empire.

The Science of Wealth was written by Münif Pasha, who features large in our history of science and philosophy. The work was used as a textbook by the Ottoman Law School, and took its place among the texts that carried modern economic knowledge to the Ottoman world of thought. The period that started in the second half of the 19th century and continued up until the foundation of the Republic was a time of remarkable contributions to economic literature. The fact that The Science of Wealth remains an important part of this body of literature and reflects the economic knowledge of period in its discussions served as the basis for In The Science of Wealth, Münif Pasha defends the idea of a liberal economy, although his criticisms of some of the views of Adam Smith and Malthus differentiate his work from other books in the economics field at the time. Issues, such as private property, the division of labour, freedom of industry and trade, fixed pricing, customs and interest, all of which are highly important in the creation of a liberal transformation to an economic, political, administrative, legal, religious and social structure, are among the headings in the Science of Wealth. The original, translated and simplified texts allow the work to reach a broader audience. It is hoped that the study will increase the level of interest in our economics and science history literature

Türkiye 1970'li yılları sosyal, siyasal ve ekonomik bunalımlarla geçirdi. Ülkedeki bunalım kutuplaşmayı arttırarak iç savaş koşullarının oluşmasını sağladı. Kendisini ülkenin kurtarıcısı olarak gören ordu, 12 Eylül 1980 tarihinde yönetime el koydu. Bu dönemde siyasal partiler kapatıldı, demokratik hak ve özgürlükler askıya alındı, binlerce insan gözaltına alındı ve işkence gördü. 12 Eylül öncesi yaşananları 1961 Anayasasıyla ilişkilendiren ordu, fazla demokratik bulduğu 1961 Anayasasının yerine yürütmenin güçlendirildiği, demokratik taleplerin göz ardı edildiği 1982Anayasası'nı hazırladı. Anayasa ile birlikte Kenan Evren Cumhurbaşkanı olurken Milli Güvenlik Konseyi(MGK) Anayasal bir kurum haline geldi. Ayrıca eski siyasetçilere on yıl siyaset yasağı getirildi. --- Turkey has spent the 70's through social, political and economical depression. Depression in the country increased the polarization and provided the conditions for a civil war. Military seeing itself as the rescuer of the country, took the control of the country at 12 September 1980. Political parties were shut down, democratic rights and freedoms were suspended, thousands of people incarcerated and tortured during this period. Military, relating the events happened before September 12 with the constitıtion of 1961 which it considers "too democratic", prepared the constitution of 1982 in which executive powers were supplemented and democratic demands were ignored. With the new constitution, Kenan Evren became the President and National Security Council has turned into a Constitutional Body. Other than that former politicians were banned from doing politics for 10 years.

Genel idari yargı Danıştay, bölge idare mahkemesi, idare ve vergi mahkemesinden oluşmaktadır. İdare ve vergi mahkemeleri ilk derece mahkemeleridir. Bölge idare mahkemesi istinaf mahkemesi iken, Danıştay hem ilk derece mahkemesi hem de temyiz merci, idare ve vergi mahkemeleri ise ilk derece mercileridir. Bu mahkemeler arasında görev uyuşmazlığı, olumlu görev uyuşmazlığı ve olumsuz görev uyuşmazlığı olarak görülebilmektedir. İlk derece mahkemeleri olan Danıştay, idare ve vergi mahkemeleri arasında, istinaf merci olan bölge idare mahkemesi ile temyiz merci olan Danıştay arasında, Danıştay daireleri arasında ve bölge idare mahkemesi daireleri arasında görev uyuşmazlıkları çıkabilmektedir. İdari yargıda çıkan bu görev uyuşmazlıklarının çözümü ve çözümünde yetkili olan makamların tespiti önem arz etmektedir. ; The general administrative judiciary consists of the Council of State, the district administrative court, the administrative and tax courts. Administrative and tax courts are first-instance courts. While the district administrative court is the appeal court, the Council of State is both the first-instance court and the appellate court, and the administrative and tax courts are the first-instance courts. These courts can be seen as a dispute of duty, a dispute of positive duty and a dispute of negative duty. The Council of State, the first instance courts, may have disputes between the administration and tax courts, between the regional administrative court, which is the referral authority, and the Council of State, the appeals body, between the Council of State offices and the district administrative court offices. The resolution of these disputes in the administrative judiciary and the determination of the authorities that are competent in the solution are important.

Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı ; Avrupalılaşma, modernleşme ile özdeş tutulmaktadır. Modernleşmek, ayrıca din ve devlet işlerinin birbirinden ayrılması ve laik yönetim anlayışının uygulanmasını gerektirir. Avrupalılaşma, "aydınlanma" anlamına gelmemektedir. Avrupalılaşma, bu çalışma kapsamında, Avrupa yaşam standartlarını, Avrupa hukukunu, Avrupa'nın demokratikleşme düzeyini, Avrupa alt yapısını, rasyonel dış politika düşüncelerini, istihdam politikalarını ve insan haklarını kendi iç politikalarımız haline getirmemiz anlamına gelmektedir. Türkiye, bölgesel bütünleşme hareketleri içinde en başarılı olan Avrupa topluluğu doğrultusunda, tercihini 1963 yılında imzalanan Ankara Antlaşması ile AB'den yana yapmıştır. AB'ye olan coğrafi yakınlık, dış ticaretin büyük bir kısmının AB ile yapılması bu tercihin nedenleri arasında sayılabilir; ancak en önemli neden AB'nin batılı anlamda modernleşmenin merkezi oluşudur. Nihai hedefi tam üyelik olarak belirleyen, Türkiye, 1963'de yürürlüğe giren Ortaklık Anlaşması daha sonra 1994'de Gümrük Birliği anlaşmasının imzalanması ile tam üyeliğe doğru yol almaktadır. Yapılan anlaşma 3 dönemden oluşmaktadır. AB açısından, Gümrük Birliği, kurumsal temelinin bir parçasını oluştururken, Türkiye için ise uluslararası alanda rekabet gücünü artıran ve dünya ticaretini teşvik eden, ülke mevzuatının önemli bir bölümünü AB mevzuatı ile uyumlaştıran bir çerçeve olarak hizmet vermektedir. Ortaklık ilişkisi, bu süreçte gelişirken Türkiye 1987 yılında Tam üyelik başvurusu yapmış ve 1999 Helsinki zirvesinde aday ülke olarak tanınmıştır. 3 Ekim 2005 tarihinde ise üyelik için en önemli adım olan Katılım Müzakereleri başlamıştır. Bu çalışmada, Gümrük Birliği ve Tam üyelik görüşmelerinin Türkiye'nin Avrupa Birliği uyum sürecine katkısı incelenecektir. Bu incelemeyi yapabilmek için, Birinci bölümde; Türkiye Avrupa Birliği ilişkilerinin tarihçesi ve Avrupalılaşmanın ne olduğu ve neden hedeflenildiği anlatılacaktır. İkinci bölümde ise; Gümrük Birliğinin Türkiye'nin Avrupalılaşmasına katkısı, Üçüncü bölümde ;Avrupalılaşma süresince Türkiye'nin AB müktesabatına uyumu ve Dördüncü bölümde; Türkiye'nin Avrupalılaşmasında siyasal, sosyal ve kültürel boyutu ele alınıp incelenecek ve irdelenecektir. ; Europeanization is emphasized with modernization. Separation of the religion and the government comes with modernization and it also brings the secular management system. Europeanized means: `to become luminous'. In this study, Europeanization mean to have the life standards of Europe, to have the law system of Europe, to have the level of Democracy in Europe, to have the infrastructure of Europe, to have the rational foreign policy ideas of Europe, to have the fortification politics of Europe, and to have the human rights policy of Europe and turn them all into our own political system. Within the most successful regional totalitarian movements, being part of European Union has been the choice of Turkey with the 1963 Agreement of Ankara. There are several reasons for the choice of Turkey to want to be part of European Union. Some of which are; the geographical advantages of the closeness of Turkey to Europe, most of the export businesses are done within Turkey and Europe and if you compare the European Union with other Unions in different part of the world, EU is the most well known Union. Moreover, the most important reason for Turkey to want to be part of European Union is because Europe is the center of western modernization. The Partnership Agreement that came into effect in 1973 determines as the final target of Customs Union Agreement between Turkey and European Economic Community. The purpose of the agreement forms in 3 different terms. For the European Union, Customs Union is the foundation of corporate. For Turkey, in the international arena, Customs Union triggers the competition power, it encourages the world trade and it also serves as the body of current law of Turkey that brings a harmonize frame with the body of current law of European Union. During development of the partnership, in 1987, Turkey applied for the full membership for the European Union. In 1999, Helsinki Summit Turkey was well-known as a candidate. In October 3rd 2005, the most important step for the membership, consultation of participation has started. In this study, Customs Union and full membership negotiations and how this can be for the benefit of Turkey's harmonization process will be examined. In this study: the first part examines and inspects the history of Turkey and European Union relations and what is to be Europeanized and why this is a target for Turkey; The second part examines and inspects the impact of the Customs Union over Turkey's target towards Europeanization; The third part examines and inspects the Turkey's adjustment during the Europeanization process.; finally the fourth part of the study examines and inspects Turkey's diplomatic, social, and cultural dimensions.

ÖZETKuruluşundan bu yana 10 yılı geride bırakan Avrupa Temel Haklar Ajansı(THA) Avrupa Birliği'nin (AB) spesifik olarak temel haklar konusuyla müştagil yegânekurumu olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu süre zarfında yayımladığı görüşleri, raporları,el kitapları, anket şeklindeki araştırmaları ve benzeri çalışmaları ile AB çapında temelhaklar konusuna eğilen THA aynı zamanda özellikle kuruluş aşamasında olmak üzerebirçok eleştirinin odak noktası olmuştur. Başlangıç itibariyle öne sürülen, Avrupa'daikicilik oluşturacağı, AB içerisindeki bürokrasiyi daha da arttıracağı, yetkisinin asliamacını gerçekleştirmesine olanak tanımadığı ölçüde sınırlı olduğu şeklindekisöylemler bu eleştirilerden bazılarıdır. Bu çalışmada THA'ya yöneltilen bütün eleştirilerdikkate alınarak THA; oluşturulma süreci, amaç ve görevleri, kapsamı ve faaliyet alanı,idari yapısı, ilgili kurumlar ve sivil toplum kuruluşlarıyla işbirliği gibi birçok yöndenayrıntılı olarak ele alınmaya çalışılacak, sahip olduğu ve potansiyel yetkisi incelenecek,AB Antlaşması 7. madde, AB hukuk kuralları oluşturulması ve de Paris Prensipleridoğrultusunda değerlendirilecektir. Nihayetinde THA'ya yönelik eleştiriler dikkatealınarak genel bir değerlendirme yapılacak ve iyileştirme önerileri sunulacaktır.ABSTRACTThe European Union Agency for Fundamental Rights, which was established 10years ago, is the only body of the European Union, which is concerned specificallywith fundamental rights. The Agency provides to the EU institutions, bodies, officesand agencies and its Member States, when implementing EU law assistance andexpertise relating to fundamental rights issues in order to support them when they takemeasures or formulate courses of action within their respective spheres of competencesto fully respect fundamental rights. Since its inception in 2007, the Agency, which dealswith fundamental rights across the EU through its opinions, reports, handbooks, surveysand similar works, has confronted many critics. Some of them have survived until now.The focus of the manuscript is, within the context of such critics, to identify theAgency's scope, scope of its activities, its administrative structure, cooperation withrelated institutions and non-governmental organizations, and to find out the current andpotential competence and to determine the current limitations. After that Agency will bediscussed in three subjects, namely, article 7 of TEU, EU legislative process and theParis Principles. Lastly question of what can be done in order to improve Agency willbe explored.

II. Dünya Savaşı'nın ardından kurulan Birleşmiş Milletlerde, savaşın galibi beş devletin daimî üye olarak yer aldığı Güvenlik Konseyi oldukça güçlü ve geniş yetkiler- le donatılmış, buna mukabil tüm üye devletlerin eşit bir şekilde temsil edildiği Genel Kurul bir müzakere organı olarak şekillendirilmiştir. Ancak Güvenlik Konseyinin be- lirleyici ve hükmedici bir konuma sahip kılındığı bu sistemin, temel amaç olan ulus- lararası barış ve güvenliğin sağlanması açısından başarısız olduğu ortaya çıkmıştır. Özellikle daimî üyelerin Birleşmiş Milletler Andlaşması ile kendilerine tanınan veto yetkilerini sıkça kullanmaları sebebiyle, Güvenlik Konseyinden karar almak neredey- se imkânsız hâle gelmiştir. Uluslararası barış ve güvenliği tehdit eden veya ihlâl eden olaylar karşısında Güvenlik Konseyinin etkin bir şekilde harekete geçememesi, Gü- venlik Konseyi özelinde Birleşmiş Milletleri haklı eleştirilerin hedefi haline getirmek- tedir. Birleşmiş Milletler sisteminin yaşanan bu tür sorunlar ve günümüz ihtiyaçları doğrultusunda yeniden şekillendirilmesi yönündeki çabaların sonuç vermediği dikkate alındığında, daimî üyelerin sahip oldukları veto yetkilerini kötüye kullanmaları karşı- sında, Genel Kurulun 1950 tarihli Barış İçin Birlik Kararı kapsamında harekete geç- mesinin en uygun ve elverişli seçenek olduğu görülmektedir. ; The Security Council, being one of the main bodies of the United Nations es- tablished after the Second World War, is composed of five permanent members and empowered with large and strong powers, in contrast with General Assembly desig- ned just as negotiation organ although all member states are represented only in this body. However, it is obvious that the Security Council dominant UN system aiming international peace and security has not been successful. Especially due to frequent use of veto power by permanent members has blocked decision making. The inability and immobility of Security Council against the actions creating threats to international peace and security has made the UN system a target of rightful criticism. Taking into consideration these problems and futile reform efforts for restructuring the UN sys- tem, the most appropriate and convenient option to prevent abuses of veto powers by permanent members is to act according to Uniting for Peace Resolution of the General Assembly dated 1950.

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan "Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" ile 18.06.2018 tarihli "Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge" gereğince tam metin erişime açılmıştır. ; SAÜ, Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tez ÖzetiTezin Başlığı: Hatemi Dönemi Türkiye- ran lişkileriTezin Yazarı: Nurhan KOCATÜRK Danışman: Yrd. Doç. Dr. Kemal NATKabul Tarihi: 18 Eylül 2006 Sayfa Sayısı: VII (ön kısım) + 147 (tez)Anabilim Dalı: Uluslararası lişkiler Bilim Dalı: Uluslararası lişkiler?Hatemi Dönemi Türkiye- ran ilişkileri? iki ülke ilişkilerinde sürekli bir sorun olarakgösterilen ideoloji konusunun, aslında ilişkileri çokta olumsuz etkilemediğini, dönem dönembu sebepten kaynaklandığı söylenen problemlerin de aslında Türkiye ve ran'ın kendi içpolitikalarından kaynaklandığını ve kamuoyuna da ideolojik çerçevede yansıtıldığınıanlatmaktadır.1979 yılına kadar uluslararası ve bölgesel alanda herhangi bir problemle karşılaşmayan ranözellikle Humeyni önderliğinde gerçekleşen 1979 ran devrimi neticesinde kendi kabuğunaçekilerek yalnızlaşma politikası takip etmiştir. Bu tarihten itibaren ran'ın, ulusal çıkarlarınısağlamak için, dış politika söyleminde slam'a çok fazla vurgu yapması, Türkiye'de slam'labağdaştırılan her türlü konun arkasında, öyle olmasa bile, ran'ın görülmesi sonucunudoğurmuştur. Çünkü Türkiye'nin ideolojik yapısı laikliğe dayanmaktaydı. Doğal olarak busüreç içerisinde Türkiye- ran ilişkileri sürekli dalgalanmalar göstermiş, çok kaygı vericiolmamakla birlikte iki kez büyükelçilerin gönderilmesi ile sonuçlanmıştır.Zamanla rejim kendi içinde inandırıcılığını yitirmeye başlamış, bunun üzerine Humeyni vetaraftarları rejimi meşrulaştırabilmek için halk üzerindeki baskılarını arttırmış ve halkınzaman içerisinde reform ihtiyacı duymasına sebep olmuştur. Tabi bu durum 1997 yılındayapılan ran seçimlerini, reform yanlısı Hatemi'nin kazanması sonucunu doğurmuştur. Ancakran'daki Velayet-i Fakih sistemi, ulema yönetiminin meşruiyet temeli olarak kalmış,yönetim, sivil toplum ve yargı üzerinde sürekli varlığını hissettirmiş reformcu kesiministediği reformları gerçekleştirmesine engel olmuştur. Ancak yinede tam anlamıyla olmasabile yönetimde meydana gelen bu değişiklik, Türkiye- ran ilişkilerindeki iyileşmeyi gözlegörülür şekilde arttırmıştır. ran'ın artık dış politika söyleminde slami öğelere çok fazlavurgu yapmaması, Türkiye'nin, ran'a yönelik ideolojik kaygılarının azalmasını ve budoğrultuda her alanda işbirliğinin gündeme gelmesini sağlamıştır.Ancak son dönemde ran halkının değişime yönelik umutlarını kaybetmesi ve aradığınıreformcu kanatta bulamaması sonucu muhafazakar kanattan aday olan Ahmedinecat'ıcumhurbaşkanı olarak seçmeleri ve Ahmedinecat'ın da nükleer güç elde etme konusunda,Batıya yönelik uzlaşmaz tavırları, Türkiye- ran ilişkilerini ileriki dönemde zora sokacağabenziyor.Anahtar Kelimeler: Türkiye ve ran lişkileri, ran Devrimi, deoloji, Reform, Nükleer Güç ; Sakarya University Insitute of Social Sciences Abstract of Master?sThesisTitle of the Thesis: Turkey-Iran Relations Term of KhotemiAuthor: Nurhan KOCATÜRK Supervisor: Asist. Prof. Dr. Kemal NATDate: 18 September 2006 Nu. of pages: VII (pre text) + 147 (main body)Department: International Relations Subfield: International Relations?Turkiye-Iran Relations Term of Khotemi? tells that the ideology subject, which iscontinuously shown as a problem in relations of both countries actually does not affect therelations in a very negative way, those cyclical problems which are told to be sourced fromthis reason are actually sourced from Turkish and Iranian domestic policies and it is reflectedto the public opinion in ideological frame.Iran had not meet with any international and regional problems till 1979 and as the result ofthe 1979 Iran Revolution which is carried out especially in the Khomeini?s leadership it hascrept into its own skin and followed up an isolated policy. From that date forward, Iran?semphasizing the Islam too much in the foreign policy for its own benefits, brings forth theresult of Iran being at the back of all the subjects reconciled with the Islam in Turkiye, evenif it is not so. Because Turkish ideological structure leans on the secularism. Naturally withinthis period Turkiye-Iran relations continuously showed fluctuations and notwithstanding thatit is not a matter of concern, it is resulted with sending back the ambassadors twice.In the course of time, the regime had began to lost its plausibility within itself and hereuponKhomeini and his supporters increased the pressures on people for legitimizing the regimeand caused people to need reform by the time. Of course this situation brought forth theresult of Khotemi?s, who supports the reform, winning the Iran elections in 1997. However,the Velayet-i Fakih system in Iran has remained as the legitimizing base for the governmentof body of mullahs, always made its existence felt by the government, non-governmentalorganizations and judgment and disrupted the radicals to realizes their reforms. Butnevermore it is not in the proper sense, this change occurred in the government crudelyincreased the improvements in Turkiye-Iran relations. Iran?s not emphasizing the Islamicitems too much in its foreign policy expressions anymore provided the Turkish decreasingIran oriented ideological anxieties and bring up full cooperation.However, as result of Iranian people surrendering their hopes towards the change andreformists? not being able to meet their needs, electing Ahmedinecat, who is candidate ofconservatives, as the president of republic and his uncompromising attitudes towards theWest on having nuclear power seems to make Turkiye-Iran relations difficult in the future.Keywords: Turkiye and Iran Relations, Iran Revolution, Ideology, Reform, Nuclear Poweriii