Suchergebnisse

Çarlık rejimi altında ezilen Türkler, siyasi faaliyetlere 1905 Devrimi sürecinde ağırlık vermeye başlamıştır. 1905 Devrimi'nin ardından çözülme sürecine giren Çarlık düzeni, 1917 Şubat'ında iflas etmiştir. 1917 Şubat Devrimi ile son derece güçlü biçimde esmeye başlayan hürriyet rüzgarları, Rusya baskısı altındaki diğer tüm milletler gibi Türkleri de, etkisi altına almıştır. Bu süreçte Türkler; ait oldukları boylara, inançlara ve benimsemiş oldukları farklı ideolojilere göre hassasiyet göstermiş ve çoklu biçimde kutuplaşmıştır. Sultan Galiyev, bu bol ideolojili ve kutuplu ortamda, Bolşeviklerin safında yer almayı tercih etmiştir. Sultan Galiyev gibi samimi biçimde Bolşevik safları tercih eden Türklerin seçiminde, Bolşeviklerin "ulusların kendi kaderlerini tayin hakkı ilkesi" ve bu ilke kapsamında Rus olmayan milletlere yönelik –dini özgürlükleri de kapsayan- özgürlük içeren vaatleri son derece etkili olmuştur. Sultan Galiyev, iç savaş sürerken Doğu Cephesi'nde Kızıl Ordu'nun, Beyaz Ordu'ya karşı başarı kazanmasında büyük pay sahibidir ve Kazan'da tehlike geçene kadar Bolşevik liderler, onun taleplerine ve siyasi hamlelerine hoşgörü ile yaklaşmıştır. Kazan'da gelen askeri başarı, devrimi güçlendirdiği gibi Moskova'daki Bolşevik liderlerin, Galiyev'in başını çektiği yerli Tatar komünistlerine olan ihtiyacını da son derece azaltmış ve hoşgörü yerini, yaptırımlara bırakmıştır. Bu noktada da hareket alanı kısıtlanan Galiyev ile Milliyetler Halk Komiseri olan Stalin arasında çekişmeler başlamıştır. Bu çalışmada, yukarıda değinmiş olduğumuz konular detaylı biçimde ele alınmaya çabalanmıştır. Bunların haricinde; Sultan Galiyev'in yaşamı ve mücadelesi üzerinde durularak, sömürgeler enternasyonali ve proleter millet gibi Galiyev'e özgü fikirler ve bu fikirlerin dönemini aşarak zamana meydan okuyabilme kabiliyetine de yer verilmiştir. ; The Turks, who were oppressed by the Tsarist regime, started to increase their political activities during the 1905 Revolution. The Tsarist order, which weakened after the 1905 Revolution, ended in February 1917. The idea of independence began to spread after the February 1917 revolution. These ideas have effected Turks like all the other nations under Russian pressure. In this process, the Turks were were polarized according to their tribes, beliefs and different ideologies they had. Sultan Galiyev preferred to be with the Bolsheviks during this period which included many groups of different ideologies. Two words promised by the Bolsheviks; -the principle of giving nations the right to self-determination and freedom towards non-Russian nations- was extremely effective in this election. Sultan Galiyev had the biggest impact in the success of the Red Army against the White Army on the Eastern Front while the civil war was going on, because of this reason until the end of the danger in Kazan, the Bolshevik leaders tolerated his demands and political moves. After the military success in Kazan, the Bolsheviks didn't need local Tatarist communists led by Galiyev muchdue to thisreason tolerance has been replaced by sanctions. At this point, conflicts began between Galiyev and Stalin. In this study, the topics that we have mentioned above have been tried to be discussed in detail. With an emphasis on the life and struggle of Sultan Galiyev, Ideas specific to Galiev, such as sömürgeler enternasyonali and proleter millet, It includes ideas specific to Galiyev and the ability to challenge time by overcoming these ideas.

Hükümetler karşı koyacaklarından, yeryüzündeki yazgılan yönetemeyeceği için bu gizemli birlik, ancak gizli dernekler aracılığı ile etkinlik gösterebilir. Gereksinim doğdukça, yavaş yavaş oluşturulan bu gizli dernekler, birbirinden değişik, görünürde birbirine karşıt gruplara ayrılmışlardır. Bunlar zaman zaman din, politika, ekonomi yazın alanlarında yönetimle ilgili çok zıt düşünceler savunurlar, ama tümü de bilinmeyen ortak bir merkeze bağlı olup, onun tarafından yönlendirilir, bu merkez yeryüzündeki bütün egemenlikleri görünmez bir biçimde yönetmeye çalışan bir itici güç saklar içinde… (J.M. Hoene Wronski, Histoire et doctrine des Rose-Croix) Tezimde anlatmak istediğim olguların özeti, yukarıdaki söylevde mevcuttur. Kısaca açmak gerekirse, öyle gizli dernekler vardır ki insanlığın var olduğu zamandan beri işlevselliği mevcuttur. Bu dernekler isterlerse, imparatorluklar kurar, isterlerse bunları ülkelere böler. İnanç sistemlerini, kendilerine göre yorumlayıp mezheplere ayırır. Sosyo-ekonomik sistemler kurup sonra da kurdukları sisteme, taban tabana zıt yeni sosyo-ekonomik modeller, ortaya çıkarırlar. Bunda ki amaç, bütün insanlığa hâkim olmaktır. Zira kurduğu sosyo-ekonomik duruma, gelecek olağan tepkimeyi bile beklemeden, toplumdan geri bildirim almadan, kendi düşmanını dahil, kendisi yaratacak kadar cüretkardır. Toplumsal değişime, ancak kendileri karar verir, bundaki amaç ise, gemleri ellerinde tutarak, insanlığa kendi isteklerine göre yön verme işlevinin ,tarih boyunca sürdürme çabasından gelmesidir. ; "This mysterious union could only operate through secret guilds as the government would withstand and they couldn"t change the whole destiny. These secret guilds that are formed upon need are divided into smaller, diverse and socalled enemy groups. From time to time they publish extremely opposing ideas in religion, economics and politics, and these ideas target the administration. However, they actually serve for an unknown core that they all are loyal to, and run by. Within this core lies a driving force, enabling them to govern all the nations in the world." (J.M Hoone Wronski, Histoire et doctrine des Rose-Croix) The ideas I"ll be proposing in my thesis are briefly foreshadowed in the quotation above. To put it simply, There are such secret guilds that have been operating since the beginning of human civilazation. These guilds can build empires or split them into countries If they wish. They interpret the faith system as however they want and seperate it into cults. They first build socio-economic systems and then create a completely opposite counter-models. The reason being is to rule over humanity. They"re daring enough to create even their own enemy before waiting to see the public reaction or feedback. Only themselves decide the social change, the reason for that comes from their desire to steer the humanity according to their interest by keeping everything under control.

Bugün İran diye bildiğimiz coğrafya birçok kavmin, milletin yaşadığı; çeşitli devletlerin, imparatorlukların kurulduğu geniş bir alanı temsil etmektedir. Bu coğrafya üzerinde yaşanan tarihsel ve siyasi olayları sosyolojik bakış açısıyla incelemek ve İran İslam Devrimi'ne giden süreçte toplumun geçirmiş olduğu evreleri tüm yönleriyle araştırmak çalışmamızın esas konusunu oluşturmaktadır. İran İslam Devrimi sürecinde ve İslam Devrimi'nden sonra İran'da toplumsal, siyasi ve dini alanlarda yaşanan gelişmelerin neler olduğunu anlamak ve bu sürecin nasıl geliştiğini, devrimden sonra ortaya çıkan yeni yapıyı açıklamak, sonrasında da devam eden bu süreci bilimsel yollarla temellendirmek bu araştırmadaki temel amaçtır. İran toplumunu, devlet yapısını ve dış politikasını anlamaya yönelik bu çalışma, monarşi geleneğinden Cumhuriyet kurumları ile Şii mezhebinin harmanlandığı bir siyasi sistemi anlamak üzere ele alınmıştır. Bu açıklamalarda çeşitli kitap, makale, dergi ve internet kaynaklarından faydalanıldığı gibi bireysel olarak gözlemlenen siyasi gelişmeler dikkate alınmıştır. Ayrıca ülke içerisindeki genel durum ve kanaatler araştırılıp incelenmiştir. ; The geograpy that we know as Iran stands for a wide region in which various empires and states has been built. The principles of our study consist of examining historical and political scenes which lived in this area with the sociological perspective and searching all phases that the people lived through in the process leading to Islamic revolution of Iran. The essential factors within the this searching are understanding what and how the cases made progress in the religional, political and communal realms and during the Islamıc Revolution of Iran and later, explaining the new structure came out following this revolution, and subsequently justifying this process with the historic and scientific methtods. The studying intended for understanding Persian community, state structure and its foreign polycies prepared in order to clarify a political system that blended with the republical institutions reamins from monarchic tradition and the sect of Shia. İn this statements, political improvements observed personally have been considered as well as it exploited various books, magazines, papers ands web sources. Besides general perspectives and opinions in the country has been explored and examined.

Yaklaşık yetmiş yıldır uluslararası ilişkilerde önde gelen politika araçlarından birisi olmasına karşın dış yardımın alıcı ülkelere etkisi halen tam olarak açığa kavuşturulmuş değildir. Amerika Birleşik Devletleri (ABD) tarafından oluşturulan dış yardım yaklaşımının resmi hedefleri arasında gelişmekte olan ülkelerde refahı artırma, fiziki altyapıyı geliştirme, eğitim düzeyini yükseltme ve çocuk ölümlerini azaltmanın yanı sıra yolsuzlukla mücadele ve demokratikleşme teşviki bulunmaktadır. Ancak, literatür bu yaklaşımın birçok ülkede ekonomik krizlere, darbelere ve iç çatışmalara yol açtığına işaret etmektedir. Bu tablonun sebepleri arasında, donör ülkelerin stratejik çıkarlarının yardımın resmi hedeflerinin önüne geçmesinin yanı sıra, alıcı ülkelerin yapısal ve kültürel farklılıklarının göz ardı edilmesi gösterilmektedir. Öte yandan, 2000'li yıllardan başlayarak Çin ve Türkiye kendi dış yardım yaklaşımlarını geliştirmişlerdir. Çin alıcı ülkelerden siyasi reform talep etmeden başta petrol olmak üzere enerji altyapısına odaklanmış ve Afrika'nın 1 numaralı ihracat ortağı haline gelmiştir. Türkiye ise yardımlarında sosyal altyapılar ve hizmetler sektörüne ağırlık verirken alıcı ülkelerle tarihi ve kültürel bağlarını güçlendirmektedir. Makale önce söz konusu üç yaklaşımın çerçevelerini çizmekte, daha sonra bu farklılıkların alıcı ve donör ülkeler için doğuracağı muhtemel sonuçları tartışmaktadır. ; Although foreign aid has been a primary policy tool in international relations for almost seventy years, its effects on recipient countries have not been clarified yet. The foreign aid approach that was formed by the United States (US) has the official goals of extending welfare, developing physical infrastructure, increasing the level of education and lowering child mortality rate, as well as fighting corruption and supporting democracy, in developing countries. However, the literature indicates that this approach has led to economic crises, coups d'état and domestic conflicts in several countries. The reasons for this outcome include the prioritization of the strategic interests of donor countries over the official goals of aid, in addition to the disregard of the structural and cultural differences of recipient countries. In contrast, China and Turkey have developed their own foreign aid approaches beginning in the 2000s. China has focused on energy, especially oil, infrastructure without demanding political reform from recipient countries and become the primary export partner of Africa. Turkey, on the other hand, has concentrated its efforts on social infrastructure and services, while strengthening its historical and cultural ties with the recipient countries. This article first draws the contours of these three approaches and then discusses their potential implications for recipient and donor countries.

1979 yılında İran'da yaşanan devrim sadece asırlardır süren monarşi geleneğini değil, İran'ın iç ve dış politikasını da kökten değiştirmiştir. Şah zamanında ABD ve İsrail'in bölgedeki en önemli müttefiklerinden biri olan İran, devrimden sonra bu iki ülkenin hasmı haline gelmiştir. Aslında devrimin seyrine baktığımızda bunun İslam Devrimi'nden çok Şah yönetimine karşı yürütülen topyekün bir muhalefet hareketi olduğu görülmektedir. Zira devrime destek veren gruplara bakıldığında liberallerden ılımlı İslamcılara, komünistlerden radikal İslamcı kanada kadar birbirlerinden çok farklı birçok grubu bir arada görmekteyiz. Devrimden sonra Humeyni'nin yeteneğinin de etkisiyle radikal İslamcı kanat yönetimi ele geçirmiştir. Devrim sonrası İran dış politikasına yön veren faktörler ?tam bağımsızlık?, ?batı karşıtlığı? ile ?rejimin güvenliği ve ihracı? olmuştur. Kurulan yeni rejimin diğer Müslüman ülkelere de ihraç edilme çabası bölge ülkelerinde tedirginliğe sebep olmuş, bu yüzden de İran yalnızlığa itilmiştir. ABD ise bölge ülkeleri üzerindeki İran korkusunu canlı tutarak bu coğrafyada birçok üs elde etmiştir. Humeyni döneminde uluslararası alanda yalnızlığa itilen İran, Irak ile yapılan savaşta da bunun sıkıntısını fazlasıyla çekmiştir. Humeyni'nin ölümünden sonra Rafsancani ve ardından Hatemi'nin cumhurbaşkanlığı dönemlerinde İran dışa açılma hususunda daha istekli politikalar izlemiştir. Bilhassa Hatemi dönemindeki gelişmeler nedeniyle Humeyniciliğin bitmeye başladığı yorumları bile yapılmıştır. Ancak Hatemi'den sonra cumhurbaşkanlığına seçilen Ahmedinecad'ın sert söylemleri ve uzlaşmaz üslubu nedeniyle İran'da aslında pek bir şeyin değişmediği ortaya çıkmaktadır. ; The Iranian revolution in 1979 did not only collapse the ancient tradition of monarchy but it also produced profound change in domestic and foreign policy of Iran. Iran, which was, a prominent ally of the USA and Israel during Shah Dynasty, has become deeply antagonistic following the revolution. When we look at the course of the revolution, it can be considered a massive opposition to Shah dynasty rather than an Islamic revolution since the supporters of the revolution include many different circles ranging from liberals to moderate Islamists or from communists to radical Islamists. After the revolution, Islamic circles seized the power due to the Ayatollah Khomeini's charisma and ability After the revolution, the principles of the Iranian foreign policy have become `independence?, `anti-westernism? and `safeguarding and export of the regime?. Due to the efforts of exportation of the newly founded regime to other Islamic countries, Iran has been isolated while USA has gained many bases in countries in the region by keeping the fear of Iran alive. Iran, which was isolated during the Khomeini period, suffered from this isolation during its war with Iraq. After Khomeini?s death, Rafsanjani and Khatami successively followed foreign policies of expanding relations with the world. Especially during the Khatami period, there were even comments about death of Khomeinism. However, the harsh comments and irreconcilable attitudes of Ahmadinejad, the current president of Iran elected after Khatami have showed that very little has changed in Iran.