Suchergebnisse

Hazar Denizi Avrasya'nın tam kalbindedir. Jeopolitik açıdan son derece önemli bir konumdadır. Sahip olduğu hidrokarbon kaynaklarının yanı sıra, bu kaynakların ulaşılabilir olması ve mevcut arz piyasalarına alternatif olması nedeniyle de bölge dışı aktörlerin ilgi alanındadır. 1729'dan 1991'e kadar geçen süreçte Hazar'ı Sovyetler Birliği ve İran olmak üzere iki aktör paylaşmaktaydı. Ancak SSCB'nin dağılması ve üç yeni Cumhuriyetin kurulmasıyla birlikte kıyıdaş sayısı beşe yükselmiştir. Bu da Hazar hidrokarbon kaynakları üzerinde hâkimiyet ve paylaşım mücadelesinin başlamasına neden olmuştur. Başta ABD, kimi Avrupa devletleri ve daha sonra ÇHC olmak üzere pek çok bölge dışı aktörün de çeşitli düzeylerde katıldığı bu mücadeleler Hazar'ın jeopolitik önemini daha da artırmıştır. Hazar'ın hidrokarbon kaynaklarını paylaşma ve uluslararası piyasalara açma mücadelesi beraberinde 1990'ların ilk yarısından itibaren hukuki statü sorununu da ortaya çıkarmıştır. 51 çalışma grubu toplantısı, onlarca teknik toplantı ve beş devlet başkanları toplantısının ardından 12 Ağustos 2018 tarihinde Hazar Denizi'nin Hukuki Statüsüne İlişkin Konvansiyon (kısaca Hazar Konvansiyonu) imzalanmıştır. Hukuki statü sorununa kısmen çözüm getiren bu anlaşma kıyıdaşların pek çok endişesini de gidermiştir. Rusya ve İran güvenlik endişelerinden kurtulurken genç Cumhuriyetler; Kazakistan, Türkmenistan ve Azerbaycan ekonomik refah, istikrar ve SSCB'den kalma sınır problemlerinin çözümü yolunda umuda sahip olmuşlardır. Bununla birlikte hidrokarbon kaynaklarının paylaşımı, tartışmalı yataklar sorunu, Kazakistan'daki NATO üssü ve bölgedeki 93 uluslararası firmanın geleceği gibi hayati konular Hazar Konvansiyonu ile de çözülememiştir. Hazar jeopolitiğinin geçmişinden günümüze irdelenmesi ve nihayetinde Hazar Konvansiyonu'nun somut ve olası etkilerinin incelenmesinin amaçlandığı bu tez çalışması, nitel bir araştırma olarak tasarlanmış, döküman analizi yöntemi kullanılarak hazırlanmıştır. Dört bölüm halinde sunulan çalışmanın birinci bölümünde, çalışmanın kavramsal ve kuramsal temelini oluşturan jeopolitik ve ilgili kuram-yaklaşımlar ortaya konmuş, Hazar bölgesi açısından önemli bazı kuramlar ele alınmıştır. İkinci bölümde Hazar jeopolitiği detaylı şekilde incelenmiştir. Bölgesel ve bölge dışı aktörlerin Hazar jeopolitğine etkileri, boru hatlarının, Hazar hidrokarbon kaynaklarının bölge jeopolitiğini nasıl değiştirdiği ve bölgedeki jeopolitik mücadelenin sonucunda ortaya çıkan çatışma noktaları irdelenmiştir. Üçüncü bölümde Hazar'ın hukuki statüsü sorunu geçmişten günümüze gelişimi incelenmiş, soruna neden olan konular detaylı bir şekilde irdelenmiştir. Kıyıdaşların ve bölge dışı aktörlerin hukuki statü sorunu ile alakalı görüşleri ve önerileri ele alınmıştır. Çalışmanın dördüncü bölümünde Hazar Konvansiyonu'na giden süreç ve anlaşmanın analizi yapılmıştır. Kıyıdaşların savundukları tezlerden neden taviz verdikleri sorusuna cevap aranmış, konvansiyonun özelde kıyıdaşlara ve bölge dışı aktörlere, genelde ise Hazar jeopolitiğine etkileri sorgulanmıştır. ; The Caspian Sea is at the heart of Eurasia. It is in an extremely important position from a geopolitical point of view. In addition to its hydrocarbon resources, it is in the area of interest of non-regional actors because these resources are accessible and alternative to existing supply markets. In the period from 1729 to 1991, two actors, the Soviet Union and Iran, shared the Caspian. However, with the disintegration of the USSR and the establishment of three new Republics, the number of riparians increased to five. This led to the start of the conflict for dominance and sharing over the Caspian hydrocarbon resources. These conflicts, in which many non-regional actors, especially the USA, some European states and later the PRC, participated at various levels, further increased the geopolitical importance of the Caspian. The struggle to share the Caspian's hydrocarbon resources and open it to international markets has also brought up the legal status problem since the first half of the 1990s. After 51 working group meetings, dozens of technical meetings and five heads of state meetings, the Convention on the Legal Status of the Caspian Sea (shortly Caspian Convention) was signed on 12 August 2018. This agreement, which partially solved the legal status problem, also relieved many concerns of the riparians. While Russia and Iran are getting rid of security concerns, young republics; Kazakhstan, Turkmenistan and Azerbaijan had hopes for economic prosperity, stability and the solution of the border problems inherited from the USSR. However, vital issues such as the sharing of hydrocarbon resources, the disputed deposits issue, the NATO base in Kazakhstan and the future of 93 international companies in the region could not be resolved with the Caspian Convention. This thesis study, which aims to examine the Caspian geopolitics from its past to the present and finally to examine the concrete and possible effects of the Caspian Convention, was designed as a qualitative research and prepared by using the document analysis method. In the first part of the study, which is presented in four parts, geopolitics and related theory-approaches, which form the conceptual and theoretical basis of the study, are revealed, and some important theories for the Caspian region are discussed. In the second part, the geopolitics of the Caspian Sea is examined in detail. The effects of regional and non-regional actors on Caspian geopolitics, how pipelines, Caspian hydrocarbon resources change the geopolitics of the region, and the conflict points that emerged as a result of the geopolitical struggle in the region were examined. In the third chapter, the legal status of the Caspian and its development from past to present are examined and the issues that cause the problem are examined in detail. Opinions and suggestions of riparians and non-regional actors regarding the legal status issue were discussed. In the fourth part of the study, the process leading to the Caspian Convention and the agreement were analyzed. An answer was sought to the question of why the riparians made concessions from the theses they defended, and the effects of the convention on the riparians and non-regional actors in particular, and on the Caspian geopolitics in general were questioned.

Küresel çevre yönetiminin en önemli aracı haline gelen çok taraflı çevre anlaşmaları, uluslararası işbirliği yoluyla küresel çevre sorunlarına ortak çözümler üretilmesini mümkün kılan yasal düzenlemelerdir. Günümüzde hemen hemen tüm sorun alanlarına ilişkin olarak hazırlanmış olan çok taraflı çevre anlaşmaları, hem bu sorunların çözümüne yönelik politika oluşma, hem de sorunun çözümüne hukuki açıdan bağlayıcı yasal bir dayanak sağlama açısından önemli bir işlev üstlenmektedir. Ayrıca söz konusu anlaşmalar taraf devletlere ulusal çevre politikalarının hazırlanması ve uygulanması konusunda da bir rehber oluşturmaktadır.Küresel çevre yönetiminde son derece önemli bir yere sahip olmalarına rağmen, bu anlaşmaların uygulanmasında karşılaşılan problemler çevre anlaşmalarının başarısını önemli ölçüde etkilemekte ve bu anlaşmaların nihai amacı olan küresel çevre sorunlarının çözümüne olan katkısını tartışılır kılmaktadır. Anlaşmaların uygulanmasını belirleyen önemli faktörlerden biri ise ilgili anlaşmanın yapısıdır. Bu bağlamda çalışmada çok taraflı çevre anlaşmalarının uygulanabilir bir niteliğe sahip olup olmadığı tartışılmaktadır. Bu tartışma çerçevesinde öncellikle çok taraflı çevre anlaşmalarının temel özellikleri dikkate alınarak genel bir değerlendirme yapılmaktadır. Daha sonra ise Tehlikeli Atıkların Sınır Ötesi Hareketi ve Bertarafının Kontrolüne İlişkin Basel Sözleşmesi incelenmektedir. Basel Sözleşmesi'nin hem içeriği, hem de hukuki niteliği dikkate alınarak Sözleşme'ye ilişkin uyum sorunları belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışmanın son bölümünde ise Türkiye'nin çok taraflı çevre anlaşmalarına ve Basel Sözleşmesi'ne uyumu değerlendirilmeye çalışılmıştır. ; Multilateral environmental agreements which have become the most important tool for the global environmental governance are the legislative arrangements those enable the production of common solutions to the global environmental problems via international cooperations. At the present day, there exist many multilateral environmental agreements in order to deal with almost all problem areas associated with the international environment. These agreements are important since they provide a legally binding basis for the solution of the environmental issues.Although they have a profoundly important place in global environmental governance, the obstacles encountered in the implementation of the environmental agreements affect the accomplishment of those agreements. The issues related with the implementation of the agreements may arise both from the characteristics of the agreement and the inadequate efforts performed by the states. However, both lack of control and enforcement mechanisms included by the agreements display that the implementation of these agreements are left to the good faith of the parties. In the study, it is argued whether the Multilateral Environmental Agreements are applicable in character or not. Within this framework of discussion, First, a general evaluation will be made while taking the basic characteristics of multilateral environmental agreements into account. Than, The Basel Convention on The Control of Transboundary Movements of Hazardous Wastes and Their Disposal is analysed. Accordingly, both on the basic of the content and the legal quality of the Basel Convention, the problem encountered by the parties in the implementation process will be determined. Last part of the study includes evaluation of Turkey's compliance with the multilateral environmental agreements and the Basel Convention.

Modern devletin en önemli aktörleri siyasi partilerdir. Devletin sahip olduğu politikalar, iktidarda olan siyasi partiler tarafından belirlenmektedir. Bu bağlamda modern devlet mekanizmasını işletebilmek için siyasi partilerin "parti programları" vardır. Bu programlar modern devletin üstlendiği ve vatandaşlarına sağlamaya çalıştığı temel görevleri ifade etmektedir.Bu temel görevlerden "sağlık hizmeti" hayatî bir konum teşkil etmektedir. Dolayısıyla çalışmada Millî Görüş geleneğine sahip olan partilerin genel seçimler öncesi mevcut programlarında yer alan "sağlık politikaları ve hizmetleri" ne yönelik vaatleri ele alınmaktadır. Çalışma, ilgili literatüre dayalı olarak süreç analizi ve betimsel bir yöntemle hazırlanmıştır. ; Abstract The most important actors of a modern state are political parties. The policies that the state has are determined by the political parties in the government. In this context, political parties have own "party programs" in order to run the show to the modern state mechanism. These programs point out the basic duties of that the modern state took up on itself and try to provide for its citizens. One of basic duties of the state, "healthcare", becomes more of an issue on a vital position. Where at in this study, in the party programs of the political parties having the convention of the Millî Görüş (Islamic View) Movement being involved in "healthcare policies and services" are tackled. The study has been prepared by process analysis and descriptive procedure based on the concerned literature.

30 Jahre Frauenrechtsabkommen (CEDAW)

ÖZETGELİŞEN ULUSLARARASI HUKUK SİSTEMİNDEİSTANBUL VE ÇANAKKALE BOĞAZLARIİLE MARMARA DENİZİTürk Boğazları, geçmişte olduğu gibi 21.yüzyılın başlarında da jeostratejik, askeri, ekonomik ve siyasal önemini muhafaza etmektedir. Bunun en önemli nedeni, SSCB'nin dağılmasıyla ortaya çıkan Kafkas Ülkeleri'nin sahip olduğu petrol rezervlerinin, uluslararası pazarlara Boğazlar kanalıyla açılmasıdır. Burada iki sorun ortaya çıkmaktadır. İlki Boğazlar ve İstanbul'un çevresel güvenliğinin zedelenmesi, ikincisi ise ABD'nin Karadeniz'deki ticareti güvene almak için burada asker bulundurmak istemesidir. Bu çalışmayla, Cumhuriyet dönemindeki Boğazlar'a ilişkin antlaşmalar ve uluslararası kritik gelişmeler incelenerek; Türkiye'nin Boğazlar sorunun kaynağı tespit edilmeye çalışılmıştır. Sorunun sebebi Montrö Antlaşması'nın yetersiz kalması gibi görünsede, aslen bu Antlaşma'nın; Türkiye'nin 'Askeri Güvenliğini' ve Karadeniz'deki 'Uluslararası Güçler Dengesini' sağladığı görülmüştür. Ayrıca Montrö Rejimi'nin, bir önceki Lozan Antlaşması'nda ve 1982 BM Hukuk Konvansiyonu'nda belirlenen rejimlerden, Türkiye lehine üstün olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak Türkiye'nin Çevresel Güvenlik problemlerinin, atılmayan somut adımlardan kaynaklandığı, bu alanda hükümet destekli çalışmaların sürekli olmasının sorunları çözümleyeceği anlaşılmıştır. Bunun en güzel örneği ise şu anda uygulanan Türk Boğazları Deniz Trafik Düzeni Tüzüğü ve onu destekleyen Gemi Trafik Yönetim ve Bilgi Sistemi'dir. ABSTRACTTHE TURKISH STRAITS AND SEA OF MARMARA IN THE DEVELOPING INTERNATIONAL LAW SYSTEMTurkish Straits keep their geostrategic, military, economic and political importance at the beginning of 21st century as it was in the past. Because, reserves owned by Caucasian countries, which appeared after Soviet Russia was collapsed, were opened to international markets through straits. There are two problems arising: First one is damaging environmental safety of the Straits and Istanbul and the second one is USA's desire of deploying its army there to ensure the trade in Black Sea Region. The source of Turkey's Straits problem is tried to be found by examining the contracts related to the Straits and international critical developments of the Republic. Even if the reason of the problem is seen as the deficiency of Montreux Convention, actually this Convention ensured Turkey's Military Security and 'International Balance of Powers' in Black Sea Region. Furthermore, Montreux Regime was determined to be superior in favor of Turkey over the regimes determined in Lausanne Convention and 1982 UN Law of the Sea Convention. Consequently, Turkey's environmental security problems result from concrete steps that are not taken. The continuity of government-supported activities will solve the problems in this field. The best example is the Turkish Straits Maritime Regulation which is in use now which is supported by the Vessel Traffic Management and Information System.

ÖZETBasın özgürlüğü, toplumun doğru şekilde bilgilendirilmesi ile birlikte bilinçli bir kamuoyunun oluşmasında önemli bir rol üstlenir. Özellikle liberal demokrasilerin vazgeçilmez parçası olan bireylerin kendi kendisini idaresi ve fikirlerin farklılığına saygı çerçevesinde görevini yerine getirir. Bu yüzden basın özgürlüğü, demokratik bir toplumun en temel ve vazgeçilmez unsurudur.Basın özgürlüğü, ifade özgürlüğünün bir diğer şekli olarak karşımıza çıkar. İfade özgürlüğü bir insan hakkı olarak, BM İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi, BM Medeni ve Siyasi Haklar Sözleşmesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi gibi en temel insan hakları belgelerinde yer almıştır. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi m. 10'da ifade özgürlüğü güvence altına alınmıştır. Anılan maddede ilk olarak ifade özgürlüğünün çerçevesi çizilmiş, bu özgürlüğün kanaat özgürlüğü ile kamu otoritelerinin müdahalesi ve ülke sınırları söz konusu olmaksızın haber veya fikir alma ve verme özgürlüğünü de içerdiği belirtilmiştir. 10. maddenin ikinci fıkrasında ifade özgürlüğünün kabul edilebilir sınırları belirlenmiştir. Buna göre, ifade özgürlüğü üzerine konan bir sınırlamanın kabul edilebilmesi için, sınırlama ilkin kanunen belirlenmiş olmalı, ikinci olarak bu sınırlama demokratik bir toplumda gerekli olmalıdır. üçüncü olarak ise bu sınırlama 10. maddenin ikinci fıkrasında sayılan meşru amaçlardan birini gerçekleştirmeye yönelik olmalıdır.Maalesef ülkemizde, AİHS m. 10 korumasına rağmen özellikle siyasi baskılardan ve medya sahiplik yapısından kaynaklanan nedenlerle basına müdahaleler olmakta ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi tarafından ihlal kararları verilmektedir. Çalışmamızda mahkeme kararları ışığında ihlal nedenleri incelenecek ve basın özgürlüğünün meşru sınırlandırılması halleri anlatılacaktır. Ayrıca mahkeme kararları, Avrupa Birliği İlerleme Raporları ve basın meslek kuruluşlarının bildirileri ışığında Türkiye'nin basın özgürlüğü konusundaki geçmişine, şu andaki durumuna ayrıntılı şekilde yer verilecektir. Anahtar kelimeler: Basın özgürlüğü, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, İfade Özgürlüğü, Medya.ABSTRACTFreedom of press assumes significant role in ensuring an informed public opinion thanks to properly clarified. This freedom fulfills mission in the context of an inherent part of liberal democraties, a form of government based on self governance, respect for a plurality of view. Freedom of expression is necessity and an essential liberty of democratic society. Freedom of press appears as a form of freedom of expression. The right to freedom of expression is protected by all major international human rights instruments such as the U.N. Universal Declaration of Human Rights, the International Covenant an Civil and Political Rights, and The European Convention on Human Rights and Fundamental Freedoms. Article 10 of the European Convention on Human Rights protects freedom of expression. First it states the scope of the right. It entitles everyone to the freedom to hold opinions and to receive and impart information and ideas without interference by public authority and regardless of frontiers. Article 10 defines the circumstances in which limitations on free expression are permitted. Such limitations are permissible only if they satisfy three tests. Firstly, the restriction must be prescribed by law. Second, a restriction is permissible only if it is "necessary in a democratic society". And third, a restriction is valid only if it is designed to specified objectives in the article 10/2.Despite of the protection in Article 10 of European Convention of Human Rights, unfortunately in Turkey, there is illegal interference in freedom of press especially arising from political pressures and ownership structure of the media. So European Court of Human Rights finds violation of the right to freedom of press.In our thesis, causes of right violation will be analyzed in the light of the court decisions. At the same time the limitations of freedoom of press will be explained. Furthermore background, today and the plans about the freedoom of press in Turkey will be covered in detail in the light of court decisions, European Union Turkey Progress Reports and international press associations. Keywords: Freedoom of Press, European Convention of Human Rights, European Court of Human Rights, Freedoom of Express, Media.

Türkiye'de İstanbul Üniversitesi, İktisat Fakültesi Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü bünyesinde 1948 yılından beri yayın hayatına devam etmekte olan Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi sosyal politika geleneğinin oluşmasında ve sürdürülmesinde önemli bir yere sahiptir. 1948 yılından günümüze kadar derginin geçirdiği aşamalar, değişim ve dönüşüm, Türkiye'de sosyal politika alanı ile ilgili olarak yapılmış olan çalışmalar için dikkate değer bir akademik ortam sunmaktadır. 1948 yılı, aynı zamanda Türkiye'nin onayladığı Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) sözleşmeleri bakımından önemli bir yıldır. 1932-1946 yılları arasında sadece bir ILO Sözleşmesini onaylayan Türkiye, 1946-1959 yılları arasında 11 sözleşme imzalamıştır. Bu bağlamda çalışma ilişkileri ve sosyal politika alanında uluslararası düzeyde önemli bir kurum olan ILO ile Türkiye'deki ilk sosyal politika külliyatını oluşturan derginin kuruluşu aynı yıllara rastlamaktadır. Bu çalışmada 2019 yılında 100. yılına ulaşmış olan ILO ile 71. yılına ulaşmış Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi nitel araştırma yöntemiyle analiz edilmektedir. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisinin analizi tek bir yönteme başvurulamayacak kadar derinliklidir. Zira derginin ortaya çıkışı ve tarihçesi incelendiğinde hakemli bilimsel dergi olma ölçütüne göre 2003 öncesi ve sonrası, basılı dergiden internet ortamına taşınması ölçütü ele alınırsa 2009 - 2010 öncesi ve sonrası gibi farklı dönemleştirmeler yapılabilecektir. ; The Journal of Social Policy Conferences, which since 1948 has been published within the body of the Faculty of Economics, Labor Economics, and the Industrial Relations Department at Istanbul University, Turkey, has played an important part in the formation and maintenance of social policy tradition. With the stages, changes, and transformation that it has undergone from 1948 to the present, the journal offers an outstanding academic setting for research in the field of social policy in Turkey. In addition, 1948 is an important year in terms of the International Labour Organization (ILO) conventions approved by Turkey. Turkey, which ratified only one ILO convention between the years 1932 and 1946, signed 11 conventions between the years 1946 and 1959. In this context, ILO, which is an important institution at international level in the field of labor relations and social policy, and the journal that created the first social policy corpus in Turkey, were founded in the same period. In this study, ILO, which reached its 100th year in 2019, and the Journal of Social Policy Conferences, which in the same year reached its 71st year, are analyzed using qualitative research method. The Journal of Social Policy Conferences is too deep to be analyzed through a single method. This is because when the origin and history of the journal is examined, it is clear that different periodizations can be made (e.g before and after 2003 according to the criterion of being a peerreviewed scientific journal; before and after 2009-2010 based on the criterion of transfer to the internet environment from the printed journal).

Bu tezin amacı çevresel güvenlik ve iklim değişikliği çerçevesinde devletlerin Arktik bölgesindeki iddialarını analiz etmektir. Çalışmada elde edilen ilgi ve verilere göre devletlerin Kuzey Kutbu'ndaki fosil enerji kaynaklarına sahip olmak için hak iddia etmelerinin yanında bölge kaynaklarının paylaşımında uzlaşmaya varma durumlarında bile bu fosil enerji kaynaklarının kullanılmasıyla mevcut durumda yüksek olan salınımı daha da fazla arttıracaktır. Dolayısıyla devletlerin hak iddiaları çerçevesinde bir silahlı çatışmaya sürüklenmesi engellense bile, küresel ısınmanın dünya için yıkıcı etkilerinden kurtulmak mümkün olmayacaktır. Çalışmanın ilk bölümünde çevresel güvenlik, Arktik bölge özelinde çevresel güvenlik adına atılan adımlardan biri olan Arktik Konseyi, küresel ısınma ve sera etkisi, buzulların erimesi, küresel ısınma ile ilgili 19.yüzyıldan itibaren yapılmış olan tahminler, bilimsel araştırmalar ve son olarak Arktik bölgesinin ekonomik ve stratejik önemine dair genel çerçeveyi çizen bilgiler verilmiştir. İkinci bölümde küresel ısınmanın uluslararası bir boyut kazanmasıyla birlikte Birleşmiş Milletler öncülüğünde yapılan Hükümetler Arası İklim Paneli (IPCC) ve ortaya koyduğu raporlar, Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi (UNFCCC) ve Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi resmi belgelerle incelenmiş, devletlerin bu girişimlere karşı tutumu analiz edilmiştir. Üçüncü bölümde ise Arktik'teki buzulların erimesiyle ekonomik ve ulusal güvelik kaygıları artan beş Arktik ülkesinin (Rusya, ABD, Kanada, Norveç ve Danimarka) bölgedeki hâkimiyet iddiaları yine devletlerin resmi raporları ve basına verdikleri demeçler aracılığıyla Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi çerçevesinde incelenmiştir. Küresel ısınma Arktik bölgesi başta olmak üzere tüm dünya üzerindeki tüm canlı yaşamını tehdit eden önemli bir sorundur. Ancak bu çalışmada da görüleceği gibi bölge ülkeleri ekonomik çıkarları ve ulusal güvenlik kaygıları adına bu faktörü görmezden gelmektedir. Birleşmiş Milletler'in küresel ısınmayı yavaşlatmak için yaptığı çalışmalar ülkelerin bu isteksiz tutumundan dolayı beklenen etkiyi sağlamakta yetersiz kalmaktadır. Bu çalışmada elde edilen bilgi ve verilere göre devletlerin iddia ettikleri bölgeleri ele geçirmeleri ve buradaki fosil kaynakları kullanmaları durumunda küresel ısınmanın daha hızlı bir şekilde artacağı, ekonomik ve siyasi tehditlerin yerini çevresel tehditlerin alacağı ortaya konulmuştur. ; The aim of this thesis is to analyze of the states' claims in the Arctic region within the framework of environmental security and climate change. According to the information and data obtained in the study, even if the states reach a consensus in the sharing of regional resources, the use of these fossil energy resources will further increase the current high emissions. Therefore, even if states are prevented from being dragged into an armed conflict within the framework of their claims, it will not be possible to get rid of the devastating effects of global warming for the world. The first part of the study is an explanation about environmental security, Arctic Council which is one of the steps taken in the name of environmental security in the Arctic region, global warming and greenhouse effect, melting of icecaps, information about research made since the 19th century on global warming, and finally the economic and strategic aspects of the Arctic region. In the second part, the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) led by the United and its reports, the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) and the United Nations Convention on the Law of the Sea have been examined with official documents. In the third part, the claims of sovereignty in the region of five Arctic countries (Russia, USA, Canada, Norway and Denmark), whose economic and national security concerns increased due to the melting of the Arctic glaciers, are examined within the framework of the United Nations Convention on the Law of the Sea. Global warming is an important problem that threatens all life on Earth, especially in the Arctic region. However, as can be seen in this study, countries in the region ignore this factor at the expense of their economic interests and national security concerns. The efforts of the United Nations to slow down global warming are insufficient to achieve the expected impact due to the countries' reluctance. According to the information and data obtained in this study, it is revealed that global warming will increase faster if the states take over the claimed areas and use the fossil resources there, and environmental and economic threats will be replaced by environmental threats.

DergiPark: 558327 ; klujfeas ; The efforts of multicultural states to promote political and legal changes in the field of public administration and services in order to create the conditions for a qualified common life, reveal the necessity of a democratic political space to be supported by a public reform based on pluralist and participatory democracy, and the experience in such states provide valuable benefits to states with similar problems. This study observes how, in Switzerland, Spain, Canada, and Malaysia, the differences in the role that federal public administration, public policy, and bureaucratic representation play in building a common life, and the representation and common public participation conventions of the political community shaped by social, cultural and economic diversity in structuring two or more constituents are tied in terms of the the policy-making process. ; Çok toplumlu devletlerin nitelikli bir ortak yaşamın koşullarını oluşturmak maksatlı siyasal ve yasal değişiklikleri kamu yönetimi ve hizmetleri alanında da tedavüle sokma yönündeki çabaları, demokratik bir siyasal alanın çoğulcu ve katılımcı demokrasi eksenli bir kamu reformuyla da desteklenmesi gerekliliğini ortaya koyduğu gibi buradaki deneyimler, benzer sıkıntılarla malul devletler açısından da oldukça kıymetli faydaları haizdir. Bu çalışma, İsviçre, İspanya, Kanada ve Malezya'da federal kamu yönetimi, kamu siyaseti ve bürokratik temsil gibi meselelerin müşterek yaşamı inşa etmede oynadıkları roldeki ülkeden ülkeye değişiklik gösteren farklılıkların, iki ya da daha çok unsurun yapılandırılmasındaki sosyo-kültürel ve ekonomik farkların biçimlendirdiği siyasal topluluğun temsil ve müşterek kamu iştiraki konvansiyonlarının, her ülkenin politika oluşturma sürecine nasıl aktarıldığında düğümlendiğini gözlemlemiştir.