Suchergebnisse

A political dramatic resistance of Prisoner families Association; Turkey; politics and government; 2000-

Recounts Turkish public outrage and international reactions to the deadly Soma coal mine disaster and Prime Minister Erdoğan's indifference to the tragedy. Much attention is paid to the incident in which the PM's aide, Yusuf Yerkel, kicked a demonstrator

Yüzyıllar boyunca Ortadoğu'da varlığını ikame ettirmeye çalışan İran, devrim dönemine kadar bunu oldukça başarılı bir şekilde gerçekleştirmiş, fakat halkın beklenti, istek ve taleplerini görmezden gelerek, silahlanma ve nükleer çalışmalara yönelmiştir. Bu durum halkın ayaklanarak, Humeyni'nin etkisiyle, devrimin gerçekleşmesini sağlamış, fakat bu sefer Batı'ya yönelik dış politika tamamen değişerek, yalnızlık politikası uygulanmıştır. Bu çalışmada, İran'ın devrimden sonra Batı'ya karşı uyguladığı politika, tekrardan başladığı nükleer çalışmalar ve bu çalışmalarda petrolün etkisine değinilmektedir. ; During the ages, Iran made an effort successfully in order to exist in Middle East until the revolution. But instead of meeting the expectations, needs and demands of the public, Iran prefered to develop their armament, and nuclear programs. Under that circumstances, with the effects of Khomeini, Iranians organized demonstrations against the Shah and made a revolution. But this time, Iran?s foreign policy, which was closer to Western world was changed. Iran started to follow isolation policy. With this study Iran?s Western policy after the revolution, their nuclear programs which have restarted and the effects of oil over those programs are explained.

Aralık 2010'da Tunus'ta başlayıp kısa zamanda diğer Ortadoğu ülkelerine yayılan Arap ayaklanmaları (Arap Baharı), Mart 2011'den itibaren Suriye'de de etkili olmaya başlamıştır. Fakat Suriye'de rejim karşıtı gösteriler başarılı olamamış ve süreç iç savaşa dönmüştür. Bu süreçte bölgesel ve küresel aktörlerin Suriye'de yaşanan çatışmalara doğrudan ya da dolaylı müdahalesi belirleyici olmaktadır. Bu çalışmada, ABD, Rusya ve AB gibi küresel aktörlerin Suriye iç savaşına etkileri güvenlikleştirme teorisi çerçevesinde ele alınmaktadır. ABD, Rusya ve AB'nin güvenlikleştirmeye dayalı söylemler aracılığıyla savaşa müdahalelerini meşrulaştırma çabaları, aralarındaki güç mücadelesi etrafında değerlendirilmektedir. Çalışmada temel olarak farklı siyasal ve stratejik hedeflerle hareket eden küresel aktörlerin Suriye iç savaşına müdahalelerinin bu ülkede sorunun çözümüne katkı sağlamadığını ve sorunu daha uzun süreli ve karmaşık hale getirdiğini ileri sürmektedir. ; The Arab uprisings (Arab Spring), which started in Tunisia in December 2010 and spread to other Middle Eastern countries in a short time, started to be influential in Syria as of March 2011. However, the anti-regime demonstrations in Syria failed and the process turned into a civil war. The direct or indirect involvement of the regional and global actors in the conflict has become determining factor within this context. In this study, the impact of the global actors such as the United States, Russia and the EU on the Syrian civil war are discussed within the framework of securitization theory. The efforts of the United States, Russia and the EU to legitimize their intervention in the Syrian war through discourses based on securitization are evaluated around the power struggle between them. The study specifically argues that the interventions of global actors, acting with different political and strategic goals, in the Syrian civil war do not contribute to the peaceful resolution of the conflict and prolonge the conflict in Syria by making it more complicated.

WOS: 000503767500023 ; İbrahim Etem Menderes aslen Aydınlı olup 1899 yılında İzmir'de dünyaya gelmiştir. Politikaya Serbest Cumhuriyet Fırkası ile başlayan ve Cumhuriyet Halk Partisi ile devam eden Etem Menderes, 1950 seçimlerinde Demokrat Parti Aydın Milletvekili olarak meclise girmiştir. 10 yıl boyunca devam eden milletvekilliği sürecinde çeşitli bakanlıklarda bulunmuştur. Bunlardan biri de içişleri bakanlığı olup bu vazifeye iki kez getirilmiştir. Etem Menderes'in ilk dönem içişleri bakanlığı oldukça yoğun geçmiştir. Bu dönemin faaliyetleri arasında doğu seyahati, vilayetlerin yeniden yapılandırılması, Nüfus Kanunu, yol, su ve elektrik gibi alt yapı çalışmaları, ülke asayişi ve Tevhid-i Zabıta Kanunu ön plana çıkmaktadır. Bununla birlikte yerel yönetimlerde demokratik düzenin zemin bulması için gayret gösterilmiştir. Etem Menderes'in ikinci dönem içişleri bakanlığı sırasında yine vilayetlerin yeniden yapılandırılması ve Nüfus Yazımı Kanunu üzerinde çalışılan konulardır. Bunun dışında 1955 belediye seçimleri dönemin önemli bir iç politika meselesidir. Ayrıca bu dönemde çok önemli bir yer tutan Toplantılar ve Gösteri Yürüyüşleri Kanunu mecliste kabul edilmiştir. ; Ibrahim Etem Menderes was originally from Aydin and was born in Izmir in 1899. Etem Menderes, who started politics with the Free Republic Party and continued with the Republic People Party, entered parliament as the Democratic Party Aydin MP in the 1950 elections. He served in various ministries for 10 years as a member of parliament. One of them is the Ministry of Interior and has been appointed to this duty twice. Etem Menderes' first term as interior ministry was quite busy. Eastern travel, the restructuring of the provinces, the Population Law, infrastructure works (e.g. roads, water and electricity), country security and the Law of Unity of the Constabulary come into prominence among the activities of this period. However, efforts have been made to ensure that the democratic order in local governments is grounded. The restructuring of provinces and the Population Writing Law are matters studied still during Etem Menderes' second term as interior ministry. Except this, the 1955 municipal elections are an important domestic policy issue of the period. Furthermore, the Law on Meetings and Demonstration Marches, which has a very important place in this period, was adopted in the parliament.

Kimlik kavramının, sınıf tartışmalarıyla başlayan 20. yüzyılın son çeyreğine doğru yeni bir analiz birimi olarak öne çıktığı iddia edilmektedir. Her iki tartışmanın siyasi oluşumları açıklamada ve yönlendirmede son derece önemli rol oynadığı düşünülür. Günümüz modern toplumlarında ?kimlik? giderek önem kazanan olgular arasında yer almaktadır. Özellikle siyasal kimliklerin devlet ve egemen kimlikle olan ilişkileri, siyasal rejime etkileri bakımından da önemlidir. Bir ülkede siyasal kimliklerin doğru analiz edilmesi söz konusu ülkenin gerek sosyo-ekonomik gerekse de sosyo-kültürel göstergeleri ile ilgili ciddiye alınması gereken veriler ortaya koyar. Siyasal kimlikleri anlama, o ülkede yapılan siyasetin niteliğini belirlemede önemli bilgilere ulaşılmasını sağlar. Bu amaçla; bu çalışmada kimlik kavramı irdelenmiş, kimlik türleri ve siyasal kimlik tanımlanmış ve açıklanmıştır. Dünyada ve Türkiye'de siyasal kimliğin oluşum sürecine açıklık getirilmeye çalışılmıştır. Türkiye'de toplum ve siyaset ilişkisi irdelenerek önce Cumhuriyet öncesi siyasal kimlikler kısaca betimlenmiş daha sonra Cumhuriyet dönemi ve özellikle 1980 sonrası Türkiye'de etkin olan siyasal kimlikler tarihlerine de kısaca değinilerek ?sağ? ve ?sol? üst başlıklarında incelenmiştir. Ardından kentsel kimlik ve kentin siyasal kimliği gibi kavramlar ortaya konulmuş, daha sonra siyasal kimliğin somutlaşarak davranışa dönüştüğü durumun seçimler olduğu düşüncesinden yola çıkılarak Konya ilinde 1980 sonrası genel ve yerel seçimler mercek altına alınmış, çıkan sonuçlardan Konya için bir siyasal kimlik analizi yapılmaya çalışılmıştır. ; The notion of identity is alleged to become prominent as being a new analyze unit through 20. Century last quarter began with class argumentations. Both of the argumentations are considered to be a significant role to defining and directing political composition. ?Identity? appears in cases getting importance in modern-day societies. Especially the political identities? relations with government and dominant identity are also significant in recognition of effects on political regime. True analyzing of political identities in a country manifests data that requires to be taken seriously related with both socio-economic and socio-cultural demonstrations. Comprehending the political identities enables arriving significant acquaintance of determining the politic quality performed in that country. For that purpose; in this study, the notion of identity is scrutinized; identity types and political identity are identified and defined. The composition of political identity process in Turkey and World is tried to be clarified. While the relation between society and politic is scrutinized, firstly pre-republican politic identities are described shortly then political identities histories which were determinant in Turkey in republic period and especially after 1980 are referred shortly and analyzed with ?right? and ?left? upper headlines. Right after, notions like civic identity and urban political identity are manifested, then considering the situation that political identity was concretized and turned to be behaviour was because of the elections, general and local elections after 1980 were scrutinized in Konya and after the results, a political identity analyse for Konya is tried to be presented.

Arap Baharı olarak adlandırılan süreç, Ortadoğu ve Kuzey Afrika'yı etkileyen toplumsal hareketleri içermektedir. Arap Baharı'nın etkisini gösterdiği Suriye'de ise, daha adil ve demokratik bir yönetim isteyen halk sokağa çıkarak, barışçıl protestolar düzenlemiştir. Halkın barışçıl gösterilerine karşılık, Cumhurbaşkanı Beşşar Esad, protesto gösterilerini güç kullanarak bastırmaya çalışmış ve halka karşı devletin tüm kaynaklarını kullanarak bir savaş başlatmıştır. Çatışmalar kısa sürede iç savaşa dönüşmüştür. Uluslararası aktörlerin de dahil olduğu iç savaşta cihatçı terör örgütleri ortaya çıkarak, büyük kazanımlar elde etmişlerdir. Uluslararası barış ve güvenliği korumak amacıyla kurulan Birleşmiş Milletler Örgütü (BM) ise, kendi ürettiği "koruma sorumluluğu" doktrinini uygulayamamış ve bu savaşta etkisiz kalmıştır. Çatışmalarda yarım milyondan fazla insan ölmüş, 6.2 milyon insan mülteci konumuna düşmüştür. Kimyasal silah kullanıldığı belgelenen savaşa karşı uluslararası toplumun eylemsizliği insan hakları ihlallerini daha da derinleştirmiştir. Bu çalışmada, "Suriye'de iç savaş nedeniyle yaşanan insan hakları ihlalleri durdurulabilir miydi sorusu cevaplanmaya çalışılmıştır. Konu, uluslararası ilişkiler literatüründe yer alan "Güvenlik", "İnsani müdahale" ve "Koruma Sorumluluğu" kavramları incelenmiş ve Suriye İç Savaşı bu kavramlar çerçevesinde değerlendirilmiştir. Suriye İç Savaşı'ndaki ihlallerin, koruma sorumluluğu doktrini açısından müdahaleyi gerektirip gerektirmediği noktası, uluslararası hukuk ve BM Şartı üzerinden incelenmiştir. BM Örgütü'nün eylemsizliğinin yapısıyla ilgili sorunlardan kaynaklandığı ve uluslararası barış ve güvenliğin sağlanması için, devletlerin siyasi karar almasının önüne geçecek ve hesap vermelerini sağlayacak düzenlemelere ihtiyaç duyulduğu sonucuna varılmıştır. ; The process called the Arab Spring includes social movements affecting the Middle East and North Africa. In Syria, where the Arab Spring was effective, citizens who wanted a more just and democratic government took to the streets and organized peaceful protests. In response to the peaceful demonstrations of the people, the Ba'ath Party government, which has ruled the country since 1970, and President Bashar Assad tried to suppress the protests by force and started a war against the people by using all the state's resources. Conflicts soon turned into civil war. International actors took part in the civil war and emerging jihadist terrorist organizations made huge gains. The United Nations Organization (UN), which was established to protect world peace, was ineffective in this war by not complying with the "responsibility to protect" doctrine. More than half a million people died in the conflict, 6.2 million people became refugees. The international community's inaction against war, in which the use of chemical weapons is documented, has deepened human rights violations. In this study, the concepts of security, humanitarian intervention and protection responsibility in the international relations literature will be examined and the Syrian Civil War will be evaluated within the framework of these concepts. The study will examine whether the violations in the Syrian Civil War require intervention in terms of the doctrine of responsibility to protect through international law and the UN Charter. Considering the future of the protection responsibility concept produced by the UN Organization, the question of whether human rights violations could be stopped will be tried to be answered.