Suchergebnisse

การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ทำการศึกษาถึงหลักเกณฑ์และขั้นตอนของวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาในศาลปกครอง และหลักเกณฑ์ในการที่ศาลปกครองจะมีคำสั่งอนุญาตให้มีการคุ้มครองจากวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาในศาลปกครอง เพื่อประโยชน์ในการหาแนวทางพัฒนาระบบวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาในศาลปกครองเพื่อการคุ้มครองสิทธิและประโยชน์ของคู่กรณี โดยการวิจัยนี้เป็นการวิจัยทางด้านเอกสาร (Documentary Research) มีขอบเขตเนื้อหา คือ พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ.2542 และระเบียบของที่ประชุมใหญ่ของตุลาการศาลปกครองสูงสุด ตลอดจนคำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลปกครองที่เกี่ยวข้องกับวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาของศาลปกครอง จากการศึกษาพบว่าในการพิจารณาคดีปกครองคู่กรณีสามารถขอให้ศาลปกครองกำหนดวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาได้ เพื่อให้ทุเลาการบังคับตามกฎหรือคำสั่งทางปกครองของฝ่ายปกครอง และเพื่อการบรรเทาทุกข์ชั่วคราวโดยให้ศาลมีคำสั่งกำหนดมาตรการหรือวิธีการคุ้มครองประโยชน์ของผู้ขอในระหว่างการพิจารณาหรือเพื่อบังคับตามคำพิพากษาได้ แต่วิธีการชั่วคราวก่อนพิพากษายังมีข้อบกพร่องไม่สามารถคุ้มครองสิทธิและประโยชน์ของคู่กรณีได้อย่างมีประสิทธิภาพจึงจำเป็นต้องทำการแก้ไขเพิ่มเติมวิธีการชั่วคราวก่อนพิพากษาตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ.2542 และระเบียบของที่ประชุมใหญ่ตุลาการในศาลปกครองสูงสุดว่าด้วยวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ.2543 ; The purpose of this research is to study the rules and procedures of the temporary procedures before judicial review in the Administrative Court. And the rule that the Administrative Court will order the protection of a temporary measure before the judgment in the Administrative Court. For the sake of finding a way to develop a transitory method before judging in the Administrative Court for the protection of the rights and interests of the parties. This research is documentary research. The scope of the content is the Act Establishing Administrative Courts and Judicial Procedures B.E. 2542. And the rules of the meeting of judges of the Supreme Administrative Court. As well as the judgment or order of the Administrative Court relating to the temporary injunction before the Administrative Court ruling. The study found that in a trial, the parties could ask the court to determine a temporary measure before the trial. To remedy the enforcement of rules or administrative orders of the governing. For temporary relief, the court shall order the measures or means of protecting the interests of the applicant during the consideration or enforcement of the judgment. However, the temporary trial before the judge still has defects, can not protect the rights and interests of the parties effectively, so it is necessary to amend the temporary method before the judgment. According to the Act on the Establishment of the Administrative Courts and the Administrative Court Procedure B.E. 2542 And the Rules of the Judicial Council of the Supreme Administrative Court on Administrative Procedure B.E. 2543

The objectives of this research were: 1) to study the state of the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu (virtues making for national integration) of the administrators of local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province, 2) to study the relationship to the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province, and 3) to study the problems, obstacles and suggestions for the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province. This research applied the Mixed Methods Research consisting of the qualitative and quantitative research. The sample was 141 staffs at the municipality and local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province from 216 staffs with the table of Taro Yamane. The tools of the research were questionnaire with the 0.968 of reliability and in-depth interview from the 11 key informants. The analysis of data used Statistical Package for Social Science. The statistics for analysis data used Frequencies, Percentage, Mean, Standard Deviation, and Pearson's Product Moment Correlation Coefficient. Results of the Research Overall, the state of the human resource management of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province was at the high level ( =3.65). When considering each aspect, it was found that the human resource management in the planning was at the highest level ( =3.78). Then, it was the human resource management in the maintaining ( =3.65). However, the human resource management in the developing was at the lowest level ( =3.57). Moreover, the staffs had the opinion to the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province in the research was at the high level ( =3.54). When considering each aspect, it was found that the human resource management in the Purisamedha (shrewdness in the promotion and encouragement of government officials) was at the highest level ( =3.66). Then, it was the human resource management in the Sassamedha (shrewdness in agricultural promotion) ( =3.60). However, the human resource management in the Vachapeyya (kindly and convincing speech) was at the lowest level ( =3.32). The relationship to the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province found that overall, the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province had the positive relationship at the low level (r = 0.249**). When considering each aspect, it was found that the human resource management according to Sassamedha of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province had the positive relationship at the middle level. The human resource management according to Vachapeyya of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province had the negative relationship at the low level. Therefore, the research hypothesis was accepted. The problems, obstacles and suggestions for the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province found that the administrators did not plan the man power for the future. The staffs were recruited from the intimates. The administrators did not give the opportunities to the people having the knowledge and capability in the recruitment of the staffs. Some local administrators did not promote the staffs for the training. The suggestions for the human resource management according to the principles of Raja-Sangahavatthu of the administrators of the local administrative organizations in Thapkhlo District, Phichit Province were that the administrators should set the frame of the staffs suitable to the work by planning the man power continuously every year. The recruitment of the staffs should be announced, have the public relations thoroughly and specify the criterion by considering the knowledge and capability and recruiting the people within the organization and the other people. Moreover, the administrators should promote the staffs for the training and development. ; การวิจัยในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาสภาพการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร และ 3) เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยแบบผสานวิธีโดยการวิจัยเชิงปริมาณ สำรวจกลุ่มตัวอย่างที่เป็นพนักงานเทศบาลและพนักงานองค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร จำนวน 141 คน จากประชากรทั้งหมดจำนวน 216 คน สุ่มกลุ่มตัวอย่างโดยวิธีการสุ่มอย่างง่าย คำนวณขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของทาโร่ ยามาเน่ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.968 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปเพื่อการวิจัยทางสังคมศาสตร์สถิติพรรณนาที่ใช้ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐานโดยการทดสอบค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (Pearson's Product Moment Correlation Coefficient) และการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) กับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ (Key Informants) จำนวน 11 คน โดยใช้แบบสัมภาษณ์ที่มีโครงสร้าง (Structured Interview Form) และใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า สภาพการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร พบว่า ความคิดเห็นของพนักงานที่มีต่อการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร ในภาพรวมอยู่ในลำดับมาก ( = 3.65) และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า การบริหารทรัพยากรมนุษย์ในด้านการวางแผน มีความคิดเห็นในลำดับมากที่สุด ( = 3.78) รองลงมาคือ ด้านการธำรงรักษา ( =3.65) และน้อยที่สุดคือ ด้านการพัฒนา ( =3.57) ตามลำดับ สำหรับความคิดเห็นของพนักงานที่มีต่อการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร ในภาพรวม อยู่ในลำดับมาก ( = 3.54) และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านปุริสเมธะ มีความคิดเห็นในลำดับมากที่สุด ( = 3.66) รองลงมาคือ ด้านสัสสเมธะ ( =3.60) และน้อยที่สุดคือ ด้านวาชเปยยะ ( =3.32) ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร พบว่า การบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร โดยภาพรวม มีความสัมพันธ์เชิงบวกในลำดับต่ำ (r = 0.249**) เมื่อแยกเป็นรายด้าน พบว่า ด้านสัสสเมธะ มีความสัมพันธ์เชิงบวกในลำดับปานกลาง ด้านปุริสเมธะและด้านสัมมาปาสะ มีความสัมพันธ์เชิงบวกในลำดับต่ำ ส่วนด้านวาชเปยยะ มีความสัมพันธ์เชิงลบในลำดับต่ำ จึงยอมรับสมมติฐานการวิจัย ปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ตามหลักราชสังคหวัตถุของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร พบว่า ไม่ได้มีการวางแผนอัตรากำลังคนไว้เผื่ออนาคต พนักงานจ้างตามภารกิจและพนักงานจ้างทั่วไปบรรจุจากบุคคลใกล้ชิด ไม่เปิดโอกาสให้คนที่มีความรู้ความสามารถเข้ามาเป็นพนักงาน ผู้บริหารท้องถิ่นบางคนไม่ส่งเสริมพนักงานให้ไปเข้ารับการฝึกอบรมพัฒนาหลักสูตรต่าง ๆ ฉะนั้น ควรกำหนดกรอบพนักงานให้สอดคล้องกับงาน โดยวางแผนอัตรากำลังคนอย่างต่อเนื่องทุกปี สำหรับการรับสมัครพนักงานก็ควรติดประกาศและ/หรือประชาสัมพันธ์ให้ทราบโดยทั่วไป จะต้องมีเกณฑ์ในการรับบุคคลเข้าทำงานโดยพิจารณาจากความรู้ความสามารถ โดยรับทั้งจากบุคลากรภายในหรือภายนอกหน่วยงาน ส่งเสริมพนักงานให้เข้ารับการฝึกอบรมและพัฒนา

การพัฒนาตามแนวทางพุทธศาสนารวมแล้วเป็นการพัฒนากาย วาจา และใจ บนพื้นฐานของหลักการ ไม่ทำบาปทั้งปวง การทำกุศลไห้ถึงพร้อมการทำใจไห้บริสุทธิ์ หลักพุทธธรรมกับการพัฒนาตนเองประกอบด้วยมรรคมีองค์แปด ได้แก่ ความเห็นชอบ ดำริชอบ วาจาชอบ กระทำชอบ เลี้ยงชีพชอบ เพียรชอบ ระลึกชอบ และ ตั้งใจมั่นชอบ ; The development according to Buddhism is the development of body, speech and mind based on principles of not sinning all, keep up with the charity and mental putification The principles of Buddhadhamma for self-development consisted of the Four Noble Truths namely suffering, the origin of suffering , the cessation of suffering, and the path to the cessation of suffering. And the guidelines for development are the Noble Eighfold Path including the Right understanding, Right thought, Right speech, Right action Right livelihood, Right effort, Right effort, Right mindfulness and Right concentration.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ นำเสนอ "กระบวนการการสื่อสารเพื่อเสริมสร้างองค์กรสันติสุขโดยพุทธสันติวิธี" การวิจัยครั้งนี้ การวิจัยแบบผสมผสาน(Mixed-Methods Research Design) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาคือพนักงานองค์กรด้านการให้บริการ จำนวน 17 คน ได้มาโดยการกำหนดคุณสมบัติดังนี้ พนักงานที่เข้าร่วมวิจัยต้องเป็นผู้ที่ใช้การสื่อสารภายในองค์กรทั้งราบและทางดิ่งตั้งแต่ระดับพนักงานชำนาญการจนถึงพนักงานระดับบริหาร มีประสบการณ์ในการทำงานมาไม่น้อยกว่า 1 ปีขึ้นไป เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือเครื่องบันทึกเสียง การถ่ายภาพ การจดบันทึกข้อมูล ระบบคอมพิวเตอร์วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์แบบอุปนัยโดยการตีความสร้างข้อสรุปจากข้อมูลจากเอกสารที่เกี่ยวข้อง และที่ได้จากแบบสัมภาษณ์ ตามกรอบแนวคิดในการวิจัยดูความสมบูรณ์ของข้อมูลนั้น ว่าสามารถตอบคำถามตามวัตถุประสงค์ของการวิจัยได้ครบแล้วนำเสนอผลการวิเคราะห์ในรูปแบบการบรรยาย โดยมีขั้นตอน ดังนี้1) ข้อมูลจากการศึกษาเอกสารต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง นำมาจัดแยกประเด็นและหมวดหมู่ตามความมุ่งหมายในการวิจัย2) ข้อมูลจากการสัมภาษณ์ นำมาวิเคราะห์เชิงพรรณนา (Descriptive and analytic Study) โดยการนำข้อมูลเบื้องต้นมาวิเคราะห์แยกประเภทหาข้อสรุป แล้วเก็บข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อนำมาวิเคราะห์ขั้นสุดท้าย สำหรับสร้างข้อสรุปตามวัตถุประสงค์ และนำมาเป็นฐานในการสร้างชุดฝึกอบรมกระบวนการการสื่อสารเสริมเพื่อเสริมสร้างสันติสุขในองค์กรโดยพุทธสันติวิธี ผลการวิจัยพบว่า กระบวนการการสื่อสารเพื่อเสริมสร้างองค์กรสันติสุข ประกอบไปด้วย 5 องค์ประกอบหลัก ดังนี้ S : Sammadhiti : (Right Understanding) การมองเห็นตามความเป็นจริง A: Aligned by listening (Align yourself with others by listening): การฟังแบบเป็นระนาบเดียวกัน M: Mindfulness: การมีสติกับปัจจุบันขณะสื่อสาร E: Empathy: การเอาใจใส่กับผู้ที่กำลังสื่อสารด้วย Peace: Peace Messages: การสื่อสารด้วยสารสันติ ; This research is for the objectives of presenting "A Process of Communication for Building Peaceful Organizations by Buddhist Peaceful Means"; it mixed-Method Research Design with studied organizational-service-staff sampling group of 17 persons, together with designated qualifications of the followings: the joined staff had to be both horizontally and vertically communicative users in organizations from the staff levels of experts up to executives, and having not less than one-year experience upward. The tools to collect information were tape recorder, photographing, information jotting down; data computerized-system analysis was done by induction analysis interpreting conclusion from relevant document and the acquired interviews according to research conceptual framework, seeing to the completion of that information whether or not able to answer the questions in accordance with the overall research objectives, and then present the result of the analysis in narrative form by having the following steps: 1) bringing the data from studying various related document to separate issues and groups according to the research aim, 2) bringing the data from the interviews to analyze descriptively by separating the primary information in types and finding conclusion, then collecting additional information for the final analysis in order to create the conclusion according to objectives and bringing it to be the base for making the training set of A Process of Communication for Building Peaceful Organizations by Buddhist Peaceful Means From the research, it was found that 1) A Process of Communication for Building Peaceful Organizations by Buddhist Peaceful Means consists of the 5 main configurations of S: Sammadhiti: Right Understanding: the seeing according to the truth; A: Aligned by listening (Align yourself with others by listening): the listening in the same level; M: Mindfulness: having mindfulness at the present moment while communicating; E: Empathy: the care for the ones whom are communicating with; and Peace: Peace Messages: the communication with peace, respectively.

This dissertation has 3 objectives: 1) to study and analyze the problems related to organizational engagement of Metropolitan Waterworks Authority (MWA) personnel., 2) to study the strengthening commitment in the organization according to the Buddhist peace method., 3) to present peaceful innovation, strengthening engagement in the organization of the MWA personnel using mixed-methods of collecting quantitative data by answering online questionnaires of employees with simple random sampling method of 354 sampling people. The statistics used in the analysis are percentage, mean, standard deviation and factor analysis by using the software package. To analyze qualitative data from in-depth interviews, selecting a sample group, specifically interviewing key informants, totaling 9 groups of 29 people, and by examining the data with 7 experts/persons. The dissertation found that the MWA employees, in general, have strong ties in the organization at a level that is considered high. The Buddhist peaceful method for enhancing organizational commitment is of 1) creating good relationships with other people or groups of people in society, 2) creating trust and confidence for others, 3) creating participation among stakeholders, 4) creating fairness for all stakeholders, 5) persistently meeting to discuss with one another, and 6) sharing resources and things to human fellows, which the researcher considers that the most important thing is the matter of morality; the researcher found that Buddhist Peace is the main principle to manage organization for success. Peaceful Innovation for Promotion of Engagement in Organization of MWA Personnel is formulated as the STRATEGIES for MWA's PEACE: Peace Policy Participation (PPP) is defined as a 4 peace policy: 4's Peace Participation, which consists of 1) providing an environment that is conducive to create engagement, 2) providing promotions of physical and mental health, and finance to enhance personal stability, 3) promoting the creation of engagement in the organization with care and continuance, and 4) giving time and opportunity to create a culture of praising good people. ; การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) ศึกษาและวิเคราะห์สภาพปัญหาที่เกี่ยวข้องกับความผูกพันในองค์กรของบุคลากรการประปานครหลวง 2) ศึกษาการเสริมสร้างความผูกพันในองค์กรตามหลักพุทธสันติวิธี 3) เสนอสันตินวัตกรรมการเสริมสร้างความผูกพันในองค์กร เก็บรวบรวมข้อมูลเชิงคุณภาพจากการสัมภาษณ์เชิงลึกแบบเจาะจงผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 9 กลุ่ม รวม 29 รูป/คน ข้อมูลเชิงปริมาณจากการตอบแบบสอบถามด้วยวิธีการสุ่มตัวอย่าง 354 คน สถิติที่ใช้ คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์องค์ประกอบ โดยโปรแกรมสำเร็จรูป ตรวจสอบข้อมูลด้วยผู้ทรงคุณวุฒิ 7 รูป/คน ผลการวิจัยพบว่าพนักงานการประปานครหลวงภาพรวมมีความผูกพันในองค์กรในระดับมากทุกด้าน ได้แก่ ความรู้สึกมีความหมาย ความรู้สึกปลอดภัย และความพร้อมที่จะผูกพัน ซึ่งสามารถเสริมสร้างความผูกพันได้โดยหลักพุทธสันติวิธีเชิงรุก คือ การสร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อบุคคลหรือกลุ่มบุคคลในสังคม สร้างความไว้วางใจ ความเชื่อมั่นแก่คนอื่น สร้างการมีส่วนร่วมสร้างความเป็นธรรมให้ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทุกคน หมั่นประชุมเพื่อปรึกษาหารือซึ่งกันและกัน และแบ่งปันทรัพยากรและสิ่งอื่นแก่เพื่อนมนุษย์ ผู้วิจัยรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึกและการวิเคราะห์องค์ประกอบกำหนดเป็นปัจจัยความผูกพันองค์กรและนำหลักพุทธสันติวิธีมาสนับสนุนการกำหนดกลยุทธ์นโยบายสันติสุข 4 ประการ คือ การจัดสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการสร้างความผูกพัน การจัดส่งเสริมสุขภาพทางกายทางการเงินและทางใจเพื่อเสริมสร้างความมั่นคงในระดับบุคคล การส่งเสริมการสร้างความผูกพันในองค์กรอย่างเอาใจใส่และต่อเนื่องพร้อมทั้งการให้เวลาและโอกาสในการสร้างวัฒนธรรมยกย่องคนดี

This research aimed to 1) study the level of civil state policy and local development in Chumphon Province, 2) examine the relationship and the influence of the civil state policy on the local development in Chumphon Province, and 3) create a model of civil state policy for the local development in the area of study. The study was mixed in nature-quantitative and qualitative methods. With respect to the quantitative method, the sample of the study comprised 400 people. The study instrument was a set of self- administered questionnaires. In regard to the qualitative method, the small sample group comprised 36 participants. The statistics used for data analysis were frequency, percentage, mean, and standard deviation. The statistics used for hypothesis testing were Pearson's Product Moment Correlation Coefficient and multiple regression by stepwise and data analysis for qualitative result. The results were as follows. 1) The level of civil state policy and local development in Chumphon Province, as a whole, was rated at a high level. 2) The relationship between the civil state policy and the local development in the area of study, as a whole, was also rated at a high level (.807). The predictor variables could explain factors influencing the local development in the area of study with a statistically calculated percentage of 66.50 ( R2 = .665). The sub-variables in descending order of degree were organizational competency promotion, private and people's organization promotion and social power, local people encouragement for more development participation, liberty and rights warranty, equilibrium in development participation, and conflict management with peace orientation. 3) According to the civil state policy for the local development in the area of study, Chumphon Province should develop other strategies namely agricultural products and industrial agriculture development, commerce and tourism investment engagement, utility management, and infrastructure reestablishment and preservation. Finally, government's policies for small and micro community enterprise financial support were crucially needed. ; การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับนโยบายประชารัฐและระดับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร 2) ศึกษาความสัมพันธ์และอิทธิพลของนโยบายประชารัฐกับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร 3) เพื่อสร้างนโยบายประชารัฐกับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเชิงปริมาณ จำนวน 400 คน โดยใช้ แบบสอบถามเป็นเครื่องมือประชากรที่ใช้ในการวิจัยเชิงคุณภาพคือการสัมภาษณ์และประชุมกลุ่มย่อย จำนวน 36 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการวิเคราะห์ถดถอยเชิงพหุ โดยวิธี Stepwise ข้อมูลเชิงคุณภาพ ใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหาและอธิบายผล ผลการวิจัย พบว่า 1) ระดับนโยบายประชารัฐและระดับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างนโยบายประชารัฐกับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร โดยรวมอยู่ ในระดับสูง (.807) นโยบายประชารัฐที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพรร้อยละ 66.50 (R2 = .665) เรียงการเข้าสู่สมการตามความสัมพันธ์ คือ การเสริมสร้างศักยภาพขององค์กรพัฒนาเอกชนและองค์กรประชาชน การส่งเสริมท้องถิ่นให้มีส่วนร่วมในการพัฒนา การสร้างเสริมสมรรถนะของประชาชนและพลังทางสังคม การปรับดุลยภาพ การมีส่วนร่วมในการพัฒนาการให้หลักประกันสิทธิเสรีภาพ การจัดการแก้ไขความขัดแย้งในสังคมด้วยสันติวิธี 3) นโยบายประชารัฐกับการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชุมพร ควรมีการพัฒนายุทธศาสตร์ด้านการพัฒนา ผลิตสินค้าเกษตรและเกษตรอุตสาหกรรม ส่งเสริมการลงทุนพาณิชยกรรมและการท่องเที่ยว บริหารจัดการสาธารณูปโภค การบำรุงรักษาซ่อมแซมโครงสร้างพื้นฐาน และภาครัฐควรมีนโยบายสนับสนุนงบประมาณการประกอบอาชีพวิสาหกิจชุมชนขนาดย่อม

This article is a part of research study on The Implementation Of the Community Organization Councils for self-governance A Case studies of community organizations councils in Nakhon Si Thammarat Province Thailand, Which aims to study the context of the Implementation of the community organization councils and the role that leads to self-governance of the community The researcher gave an example of the context of the Implementation community organization councils in Na Wae Sub-district, Chawang District, Nakhon Si Thammarat Province Thailand. Which is the prototype area of this research a case study By using participatory action research methods. The results of the research found that: In the early age, groups of many community organizations in Na Wae Sub-district Occurred before the enactment of the Community Organization Councils in 2008 Such community organizations There are many activities in social Implementation. Both in terms of Problem issue and issues in areas such as customs and traditions, community services, community rights in resources and environment, organic farming systems in the community, community welfare fund systems, and Community financial institutions etc. And from the registration and establishment of a community organization councils Na Wae Sub-district in the year 2009 with the Community Organizations Council Act Making various agencies both public and private sectors Accept the status of more community organizations Until causing the group New community organizations According to the policy of the agency And government policies such as civil servant shops Rural Solidarity Group etc. In addition, it was found that the Community Organization Councils of Na Wae Sub-district Have linked the group Community organizations that are Implementation by various issues Of the Sub-district together, thus creating a coordinated space between the state and the community Both the owner of the problem and the contributor to solve the problem Until making the Community Organization Council of Na wae Sub-district as a "center stage" or "Central area" of the Sub-district, where local, provincial officials And various support units Can join to exchange learning And set guidelines for solving common problems Therefore is a major trend of Implementation the Community Organization Councils of Na Wae Sub-district which will lead to "self-governance community" which will be the growth and strength of the Thai citizen movement ; บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาวิจัยเรื่อง การขับเคลื่อนสภาองค์กรชุมชนเพื่อการจัดการตนเอง กรณีศึกษาสภาองค์กรชุมชนจังหวัดนครศรีธรรมราช ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบริบทของการขับเคลื่อนสภาองค์กรชุมชนและบทบาทที่นำไปสู่การจัดการตนเองของชุมชน โดยผู้วิจัยได้ยกตัวอย่างบริบทการขับเคลื่อนสภาองค์กรชุมชนตำบลนาแว อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช ซึ่งเป็นพื้นที่ต้นแบบของกรณีศึกษาของงานวิจัยฉบับนี้ โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม ผลการวิจัยพบว่า ยุคเริ่มแรก กลุ่ม องค์กรชุมชนจำนวนมากของตำบลนาแว เกิดขึ้นก่อนที่จะมีการตราประราชบัญญัติสภาองค์กรชุมชนขึ้นเมื่อปีพุทธศักราช 2551 กลุ่ม องค์กรชุมชนดังกล่าว มีกิจกรรมร่วมกันในการขับเคลื่อนทางสังคมอยู่หลายประการทั้งที่เป็นเชิงประเด็นปัญหาและทุนในพื้นที่ เช่น ประเด็นด้านขนบธรรมเนียมประเพณี การปริการสาธารณะในชุมชน สิทธิชุมชนด้านทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม ระบบเกษตรอินทรีย์ในชุมชน ระบบกองทุนสวัสดิการชุมชน สถาบันการเงินชุมชน เป็นต้น และจากการจดแจ้ง จัดตั้งสภาองค์กรชุมชนตำบลนาแวขึ้นในปี 2552 ที่มีพระราชบัญญัติสภาองค์กรชุมชนรองรับทำให้หน่วยงานต่าง ๆ ทั้งภาครัฐและภาคเอกชน ยอมรับสถานภาพของกลุ่มองค์กรชุมชนมากขึ้น จนทำให้เกิดกลุ่ม องค์กรชุมชนใหม่ๆ ตามนโยบายของหน่วยงาน และนโยบายของรัฐ เช่น กลุ่มร้านค้าประชารัฐ กลุ่มบ้านมั่นคงชนบท เป็นต้น นอกจากนั้นยังพบว่า สภาองค์กรชุมชนตำบลนาแว ได้มีการเชื่อมโยงกลุ่ม องค์กรชุมชนที่ขับเคลื่อนตามประเด็นปัญหาต่าง ๆ ของตำบลไว้ด้วยกัน จึงทำให้เกิดพื้นที่การประสานงานร่วมกันระหว่างรัฐกับชุมชน ทั้งเจ้าของปัญหาและผู้มีส่วนให้การสนับสนุนในการแก้ไขปัญหา จนทำให้สภาองค์กรชุมชนตำบลนาแว เป็นเสมือน "เวทีกลาง" หรือ "พื้นที่กลาง" ของตำบล ที่ท้องถิ่น จังหวัดและเจ้าหน้าที่ หน่วยสนับสนุนต่าง ๆ สามารถเข้าร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และกำหนดแนวทางในการแก้ไขปัญหาร่วมกันได้ จึงเป็นแนวโน้มสำคัญของการขับเคลื่อนสภาองค์กรชุมชนตำบลนาแว ที่จะนำไปสู่ "ชุมชนจัดการตนเอง" ซึ่งจะเป็นการเติบโตและเข้มแข็งของขบวนการภาคพลเมืองไทยอีกระดับหนึ่ง

The objective of this research is to 1) assess civil society policies and promote self-reliance of the elderly in Nakhon Pathom Province 2) study the effectiveness of civil state policy implementation 3) propose mechanisms and guidelines for driving state civil policy effectively as a research Quality by the key informants used in the research were 1) 13 civil society policy executives and civil state policy makers 2) a The elderly were the result of the civil state policy, consisting of 14 persons, 3 experts who participated in the 8 sub-group meetings, were the specific data providers, the research instruments were in-depth interview, data collection. With in-depth interviews and group discussions, issues from in-depth interviews were analyzed using content analysis methods The information is extremely descriptive analytical research on that. The results of the research revealed that: The results of the civil state policy evaluation and promoting self-reliance of the elderly, the majority of the elderly are satisfied with this policy which is a concrete, clear operation, with pride that they can rely on Can only take oneself, but are worried that there may be exploitation from policy implementation, management suggests that policies should be carried out continuously because it will improve the quality of life Including social participation, personal economic support, physical and mental promotion. Effectiveness of civil state policy and promoting the self-reliance of the elderly, some projects are not worth the budget, some people are not fully affected by the policy. Human resource management should use people to match the work. And must comply with the plan and should be sustainable in the implementation of the policy, including the duration of the project implementation is too short resulting in no effectiveness Visual performance is poor mechanism and policy-driven approach to efficiently find the civil state. Strategies and guidelines for driving the public policy efficiently, it is found that the village community should be implemented before the government project, the city or community should be built for the elderly, creating a database of the elderly, the policy must be sustainable, increase the budget Regarding the elderly, increase public relations regarding public policy. ; การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ประเมินนโยบายประชารัฐกับการส่งเสริมการพึ่งตนเองของผู้สูงอายุ จังหวัดนครปฐม 2) ศึกษาประสิทธิผลการดำเนินนโยบายประชารัฐ 3) นำเสนอกลไก และแนวทางการขับเคลื่อนนโยบายประชารัฐอย่างมีประสิทธิภาพ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยผู้ให้ข้อมูลสำคัญที่ใช้ในการวิจัยคือ 1) ผู้บริหารนโยบายประชารัฐและผู้ดำเนินนโยบายประชารัฐ จำนวน 13 ท่าน 2) กลุ่มผู้สูงอายุผู้รับผลจากนโยบายประชารัฐ จำนวน 14 ท่าน 3) ผู้ทรงคุณวุฒิที่เข้าร่วมการประชุมกลุ่มย่อย จำนวน 8 ท่าน เป็นการเลือกผู้ให้ข้อมูลแบบเฉพาะเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสัมภาษณ์เชิงลึก การเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก และการสนทนากลุ่มย่อยจากประเด็นปัญหาจากการสัมภาษณ์เชิงลึก การวิเคราะห์ข้อมูลโดยวิธีการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา การนำเสนอข้อมูลแบบพรรณนาเชิงวิเคราะห์ ผลการวิจัยบว่า ผลการประเมินนโยบายประชารัฐกับการส่งเสริมการพึ่งตนเองได้ของผู้สูงอายุ ผู้สูงอายุส่วนใหญ่มีความพึงพอใจต่อนโยบายนี้ โดยเป็นการดำเนินงานที่เป็นรูปธรรมชัดเจน มีความภูมิใจว่าสามารถพึ่งพาตนเองได้ แต่กังวลว่าอาจจะเกิดการแสวงหาผลประโยชน์จากการดำเนินนโยบาย ฝ่ายผู้บริหารเสนอว่าควรดำเนินนโยบายอย่างต่อเนื่องเพราะทำให้คุณภาพชีวิตดีขึ้น ทั้งการเข้าร่วมสังคม ช่วยเหลือเศรษฐกิจส่วนบุคคล ส่งเสริมทางร่างกายและจิตใจ ประสิทธิผลการดำเนินนโยบายประชารัฐกับส่งเสริมการพึ่งตนเองของผู้สูงอายุ บางโครงการไม่คุ้มค่ากับเงินงบประมาณ บางท่านไม่ได้รับผลจากนโยบายอย่างเต็มที่ การบริหารทรัพยากรบุคคลควรใช้คนให้ตรงกับงาน ควรมีการวางแผนที่ดีและต้องปฏิบัติตามแผนที่กำหนด และควรมีความยั่งยืนในการดำเนินนโยบาย รวมทั้งระยะเวลาของการดำเนินโครงการสั้นเกินไป ทำให้ไม่เกิดประสิทธิภาพและประสิทธิผลที่ดีเท่าที่ควร กลไกและแนวทางการขับเคลื่อนนโยบายประชารัฐอย่างมีประสิทธิภาพพบว่า ควรทำประชาคมหมู่บ้านก่อนดำเนินโครงการ ภาครัฐควรสร้างเมือง หรือชุมชนสำหรับผู้สูงอายุ การจัดทำฐานข้อมูลรวมของผู้สูงอายุ นโยบายต้องมีความยั่งยืน เพิ่มงบประมาณเกี่ยวกับผู้สูงอายุ เพิ่มการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับนโยบายประชารัฐ

The objectives of this research are: 1) to study the relation of the personal factors toward working behaviors of personnel in the Sub-district Administrative Organization in Muang Phichit District, Phichit Province, 2) to study the motivation, effected the working behaviors of employees, 3) to study the problems and the way to develop that motivation on working behaviors of personnel in the Sub-district Administrative Organization in Muang Phichit District, Phichit Province. This research used the mixed methods between quantitative and qualitative research. For the quantitative research, the sample survey were personnel in the Sub-district Administrative Organization in Muang Phichit District, Phichit Province, selected 224 person from 510 of population. The Simple random sampling by using Taro-Yamane and data were collected by using questionnaire with the entire confidence value was equal to 0.972. The data were analyzed by using Statistical Package for the Social Science research and the descriptive statistics consisted of Frequency, Percentage, Means and Standard Deviation. The hypothesis was examined by Chi-Square test and Pearson's Product Moment Correlation Coefficient. The qualitative research applied In-Depth Interview from 18 key informants by collecting through the structured Interviews Form and analyzed through descriptive technique. The results revealed that The relationship between personal factors and performance behavior of personnel of sub-district administrative organizations in Mueang Phichit district Phichit Province found that personnel with gender, age, education level, position, duration of work income per month There was no relationship with the performance behavior of the sub- district administrative organizations in Mueang Phichit district. Pichit province. The relationship between motivation and performance Behavior of personnel of Sub –district Administrative Organizations in Mueang Phichit District Pichit province Found that overall motivation had a very high level of relationship (r= 0.861) when considering each aspect, it was found that there was a very high level of relationship 3 aspets in the discipline of work(r=0.844) human relations (r=0.818) and creativity (r=o.766) respectively and have a high level of relationship was the responsibility (r=0.74) With all aspects having a statistically significant relationship at 0.01 level. Guidelines for developing incentives that affect the performance behavior of personnel of the sub-district administrative organizations in Mueang Phichit District Phichit Province 1) policy and management guidelines should be established to cover all positions. 2) management should have a vision, open to listen to the opinions of the personnel and sincere in solving various problems 3) the duties and responsibilities should be defined appropriately and there were procedures for standardized operations, not overlapping 4) should allow personnel to be responsible for the task that was appropriate and open to the opportunity to use creativity to apply in the work without leaving the rules and regulations 6) In practice and evaluation of work, the moral system should be used for transparency. 7) the principles of good governance should be used in the implementation of the government to be more concrete. ; การวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนบุคคลที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการปฏิบัติงาน 2) เพื่อศึกษาแรงจูงใจที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการปฏิบัติงาน และ 3) เพื่อศึกษาปัญหาและแนวทางพัฒนาแรงจูงใจที่มีผลต่อพฤติกรรมการปฏิบัติงานของพนักงานองค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอเมืองพิจิตร จังหวัดพิจิตร วิธีการวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี โดยการวิจัยเชิงปริมาณ สำรวจกลุ่มตัวอย่างซึ่งเป็นบุคลากรในองค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอเมืองพิจิตร จังหวัดพิจิตร จำนวน 224 คน จากประชากรทั้งหมด 510 คน โดยใช้สูตรของ ทาโร่ ยามาเน่ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนาที่ใช้ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์ความสัมพันธ์โดยทดสอบสมมติฐานโดยการทดสอบแบบไค-สแคว์และการทดสอบค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 18 รูป/คน และใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลกับพฤติกรรมการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอเมืองพิจิตร จังหวัดพิจิตร พบว่า บุคลากรที่มีเพศ อายุ ระดับการศึกษา ตำแหน่ง ระยะเวลาปฏิบัติงาน รายได้ต่อเดือน ไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการปฏิบัติงานขององค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอเมืองพิจิตร จังหวัดพิจิตร ความสัมพันธ์ระหว่างแรงจูงใจกับพฤติกรรมการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอเมืองพิจิตร จังหวัดพิจิตร พบว่าแรงจูงใจโดยรวมมีความสัมพันธ์ในระดับสูงมาก (r=0.861) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า มีความสัมพันธ์ในระดับสูงมาก 3 ด้าน ด้านวินัยในการทำงาน (r=0.844) ด้านมนุษยสัมพันธ์ (r=0.818)และด้านความคิดสร้างสรรค์ (r=0.766)ตามลำดับ และมีความสัมพันธ์ในระดับสูง คือด้านความรับผิดชอบ (r=0.749) โดยทุกด้านมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 แนวทางพัฒนาแรงจูงใจที่มีผลต่อพฤติกรรมการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอเมืองพิจิตร จังหวัดพิจิตร 1) นโยบายและแนวทางการบริหารงานควรจัดทำให้ครอบคลุมทุกตำแหน่งหน้าที่ 2) ผู้บริหารควรมีวิสัยทัศน์ เปิดกว้างรับฟังความคิดเห็นของบุคลากรและจริงใจในการแก้ไขปัญหาต่าง ๆ 3) หน้าที่และความรับผิดชอบควรมีการกำหนดให้เหมาะสมและมีขั้นตอนในการการปฏิบัติงานที่ได้มาตรฐาน ไม่ทับซ้อนกัน 4) ควรให้บุคลากรรับผิดชอบงานที่ถนัดและเปิดโอกาสให้ใช้ความคิดสร้างสรรค์มาประยุกต์ใช้ในการปฏิบัติงานโดยไม่ออกนอกกรอบกฎ ระเบียบ 5) ส่งเสริมบุคลากรเข้าอบรมในงานที่ยังขาดความรู้ 6)ในการปฏิบัติและประเมินผลงานควรใช้ระบบคุณธรรมเพื่อความโปร่งใส 7) ควรนำหลักธรรมาภิบาลมาใช้ในการปฏิบัติราชการให้เป็นรูปธรรมมากยิ่งขึ้น

The objectives of this research were: 1) to study the model of good governance of Sub-district Administration Organization in KraiNok, Kong KraiLat District, Sukhothai Province, 2) To study the opinions on the good governance of Krai Nok Sub-district Administration Organization in Kong Krailat District Sukhothai Province By classified by personal factors 3) To study guidelines for the development of a good governance model of Krai Nok Sub-district Administration Organization in Kong Krailat District Sukhothai Province according to good governance principles. This research used the mixed methods between the quantitative and qualitative research. For quantitative research was a survey conducted with 370 persons from 4,444 persons of the population. Simple random sampling was applied by using Taro-Yamane. Data were collected by the questionnaires and were analyzed by using Statistical Package for the social science research. The statistic tools for analyzing the common data of population were Frequency and Percentage. The statistic tools to analyze the opinions' level toward the strategy to improve the quality of life of people in the Sub-district Administration Organization in KraiNok, Kong Krai Lat District, Sukhothai Province were Frequency, Percentage, Means, Standard Deviation and tested the hypothesis by describing the personal factors. F-test and T-test were used for testing of variance as well as pair-wise comparison. repeated-measure One Way ANOVA and Least Significant Difference were used for analyzing the data. For Qualitative research, In-Depth Interview with 14 key informants was used to analyze the data and using the context clues technique by descriptive content analysis. The results revealed that 1) In research on the good governance model of Krai Nok Sub-district Administration Organization Kong Krailat District Sukhothai Province By McKinsey's 7-S model, the people's opinion on the good governance model found that the overall view was at a high level (= 4.07, S.D. = 0.568) when considered In each aspect, namely the structure of the strategy, the personnel system, the skills leader and the value found that the opinions of the people were at a high level in all aspects 2) The results of people's opinion towards good governance model of Krai Nok Sub-district Administration Organization Kong Krailat District Sukhothai Province classified by personal factors such as gender, age, education, occupation and income, found that people with different incomes there were different opinions with statistically significant at 0.01 level. Therefore, accepting research hypotheses. For gender, age, education and occupation was different, affecting opinions on good governance model not different, therefore rejected the research hypothesis. 3) good governancemodel of Krai Nok Sub-district Administration Organization outside the district Kong Krailat, Sukhothai Province According to good governance principles, such as 1) There should be an analysis of the current situation of the organization before creating a plan every time to bring weaknesses, strengths, opportunities, and threats in accordance with the problems and various environmental conditions that are constantly changing 2) The executives and the head of the department should decentralize decision-making and allow personnel to participate in proposing new ideas or ideas in policy formulation. Which will lead to more efficient and effective operations 3) Provide funding personnel development is always In order to increase skills and efficiency, knowledge and ability to perform duties in the duty better by encouraging continuous development of human resources 4) Should add enough personnel to work and should set up an evaluation system to measure the performance of personnel seriously and continuously to help identify weaknesses in the administration that will be useful for further development and 5) There should be more public relations work. ; การวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษารูปแบบการบริหารจัดการที่ดีขององค์การบริหารส่วนตำบลไกรนอก อำเภอกงไกรลาศ จังหวัดสุโขทัย 2) เพื่อศึกษาความคิดเห็นที่มีต่อรูปแบบการบริหารจัดการที่ดีขององค์การบริหารส่วนตำบลไกรนอก อำเภอกงไกรลาศ จังหวัดสุโขทัย โดยจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคล 3) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการที่ดีขององค์การบริหาร ส่วนตำบลไกรนอก อำเภอกงไกรลาศ จังหวัดสุโขทัย ตามหลักการบริหารจัดการที่ดี การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสานวิธีโดยการวิจัยเชิงปริมาณ สำรวจกลุ่มตัวอย่างซึ่งเป็นประชาชนในพื้นที่องค์การบริหารส่วนตำบลไกรนอก อำเภอกงไกรลาศ จังหวัดสุโขทัย จำนวน 370 คน จากประชากรทั้งหมด 4,852 คนสุ่มกลุ่มตัวอย่างโดยวิธีการสุ่มอย่างง่าย คำนวณขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของทาโร่ ยามาเน่ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.997 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปเพื่อการวิจัยทางสังคมศาสตร์สถิติพรรณนาที่ใช้ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละค่าเฉลี่ยและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานและทดสอบสมมติฐานโดยการทดสอบค่าที (t-test) และการทดสอบค่าเอฟ (F-test) ด้วยการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One Way ANOVA) เมื่อพบความแตกต่างจึงทดสอบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยเป็นรายคู่ด้วยวิธีผลต่างนัยสำคัญน้อยที่สุด (Least Significant Difference : LSD) และการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) กับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ (Key Informants) จำนวน 14 คน โดยใช้แบบสัมภาษณ์ที่มีโครงสร้าง (Structured Interview Form) และใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า ในการวิจัยเรื่องรูปแบบการบริหารจัดการที่ดีขององค์การบริหารส่วนตำบลไกรนอก อำเภอกงไกรลาศ จังหวัดสุโขทัย โดยตัวแบบ 7-S ของแมคคินซีย์ความคิดของประชาชนเห็นต่อรูปแบบการบริหารจัดการ พบว่าในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (= 4.07, S.D. = 0.568) เมื่อพิจารณา ในแต่ละด้าน คือ ด้านโครงสร้างด้านกลยุทธ์ด้านระบบ ด้านบุคลากร ด้านผู้นำด้านทักษะ และด้านค่านิยม พบว่า ความคิดเห็นของประชาชนอยู่ในระดับมากทุกด้าน ผลความคิดเห็นของประชาชนที่มีต่อรูปแบบการบริหารจัดการที่ดีขององค์การบริหารส่วนตำบลไกรนอก อำเภอกงไกรลาศ จังหวัดสุโขทัย จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคลคือ เพศ อายุ การศึกษา อาชีพ และรายได้ พบว่า ประชาชนที่มีรายได้ต่างกัน มีความคิดเห็นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 จึงยอมรับสมมติฐานการวิจัย สำหรับเพศ อายุ การศึกษา และอาชีพต่างกันมีผลต่อความคิดเห็นต่อรูปแบบการบริหารจัดการที่ดี ไม่แตกต่างกัน จึงปฏิเสธสมมุติฐานการวิจัย 3. รูปแบบการบริหารจัดการที่ดีขององค์การบริหารส่วนตำบลไกรนอก อำเภอกงไกรลาศ จังหวัดสุโขทัย ตามหลักการบริหารจัดการที่ดีได้แก่ 1) ควรมีการวิเคราะห์สภาวการณ์ปัจจุบันขององค์การก่อนการจัดทำแผนงานทุกครั้งเพื่อนำผลวิเคราะห์ที่เป็นจุดอ่อนจุดแข็งโอกาสและอุปสรรคด้านการบริหารจัดการให้สอดคล้องกับปัญหาและสภาวะแวดล้อมด้านต่าง ๆ ที่เปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ 2) ฝ่ายบริหารและหัวหน้าส่วนงานควรกระจายอำนาจการตัดสินใจและเปิดโอกาสให้บุคลากรมีส่วนร่วมในการเสนอความคิดเห็นหรือแนวความคิดใหม่ ๆ ในการกำหนดนโยบาย อันจะนำไปสู่การปฏิบัติงานที่มีประสิทธิภาพและประสิทธิผลมากขึ้น 3) จัดหาทุนสนับสนุน การพัฒนาบุคลากรอยู่เสมอ เพื่อเป็นการเพิ่มทักษะและประสิทธิภาพความรู้ความสามารถในการปฏิบัติงานในหน้าที่ให้ดียิ่งขึ้น โดยการสนับสนุนให้มีการพัฒนาด้านทรัพยากรบุคคลย่างต่อเนื่อง 4)ควรเพิ่มบุคลากรให้เพียงพอต่อการปฏิบัติงาน และควรจัดระบบติดตามประเมินผลเพื่อวัดผลการทำงานของบุคลากรอย่างจริงจังและต่อเนื่อง เพื่อช่วยชี้จุดอ่อนในการบริหารงานอันจะเป็นประโยชน์ต่อการปรับปรุงพัฒนาต่อไป 5) ควรมีการประชาสัมพันธ์การทำงานให้เพิ่มมากขึ้น