Suchergebnisse

The notion of local politics in the modern global village is reviewed, arguing that local perspectives may provide excellent insights into broader processes, possibly leading to "glocal" descriptions. Two currents in which local politics are studied from a broader perspective are distinguished: (1) studies in which local power structures are analyzed using explicit sociological & political models, & (2) studies in which local politics are studied in the framework of larger political processes, analyzing the relationships between local & (inter)national politics. Adapted from the source document.

In this essay, Berteke Waaldijk outlines the early development of gender studies in Utrecht through the course 'Between Margin and Centre, Women in Culture and Society'. The course lent itself perfectly to an interdisciplinary approach and addressed many interrelated themes, such as gender, colonialism, racism and a politics of location. The course was also an example of close collaboration between Berteke Waaldijk and Rosemarie Buikema, whose ideas and academic careers influenced each other.

Y. Kleistra, Hollen of stilstaan. Beleidsverandering bij het Nederlandse ministerie van buitenlandse zaken P.R. Baehr, M.C. Castermans-Holleman, F. Grünfeld, Human rights in the foreign policy of the Netherlands E.M. van den Berg, The influence of domestic NGOs on Dutch human rights policy. Case studies on South Africa, Namibia, Indonesia and East Timor. The role of human rights in post-1945 Dutch foreign policy: Politicological and historical literature, Maarten KuitenbrouwerThe second Dutch government under Prime Minister Kok fell in 2002 following the publication of a critical report by the Dutch Institute for Wartime Documentation (NIOD) on the Srebenica issue. This event forms the starting point for a review of the recent literature on the role of human rights in Dutch foreign policy during the last few decades in both political science and history. Both disciplines share the 'decisionmaking analysis' in international relations theory as a common background. In addition, political scientists and historians have often found themselves researching the same human rights issues that affect Dutch relations with a series of non-Western countries. An explanation of Dutch policy is usually sought based on a combination of internaland external factors. In general, comparative analyses and research into its effectiveness are still conspicuous by their absence. All in all, there are more similarities than differences between recent political and historical studies on the role of human rights in Dutch foreign policy.

"Denkend aan Holland zag de dichter Marsman brede rivieren door oneindig laagland gaan. Voor zijn oog verschenen populieren, boerderijen, kerktorens en hoge luchten. Het zijn iconische beelden van dit land. Het is ook een beperkt beeld, want Holland is Nederland niet. Voor veel nationale voorstellingen en herinneringstrajecten zijn historici verantwoordelijk. Maar historici zijn er tevens om vragen te stellen aan die ingeprente beelden van geschiedenis, nationaliteit en politiek. Wat is eigenlijk de Nederlandse geschiedenis? Wie horen daarbij en waarom? Wat klopt er van de voorstellingen van Nederland als tolerant, burgerlijk en democratisch land? Hoe nationaal is het parlement als vertegenwoordigend instituut? Welke plaats is er voor emotie in de politiek? Het zijn actuele kwesties, met een historisch antwoord. Remieg Aerts neemt de lezer mee in deze overdenkingen van de nationale geschiedenis en politiek, over een periode van twee, drie, vier eeuwen. Hij laat zien dat geschiedenis niet alleen gaat over het verleden, maar vooral over de manier waarop wij geschiedenis maken."--

In het geschiedenisonderwijs in Vlaanderen wordt nog al te vaak een eurocentrisch perspectief gehanteerd. Dit eurocentrisch denken stelt voorop dat de belangrijkste ontwikkelingen in de wereldgeschiedenis te vinden zijn in de evolutie van de Europese en Westerse wereld, en gebruikt het Westen als maatstaf om andere beschavingen te beoordelen. De eurocentrische blik is het resultaat van de polariserende wig die vanaf het begin van de Europese koloniale expansie werd gedreven tussen the West and the rest. Een eurocentrisch denkkader is uiterst problematisch. Het belemmert een genuanceerde historiografische blik om vanuit verschillende perspectieven historisch te denken. Daarnaast dreigt ook de onwetendheid over andere culturen de vorming van een superioriteitsgevoel over de eigen geschiedenis te bevorderen. Dit derde volume in de reeks 'Historisch denken' presenteert inhoudelijk-didactische alternatieven en toont hoe eurocentrisme kan worden overstegen. Case studies over Chinees-Westerse en Belgisch-Congolese geschiedenis maken dit concreet

Response, Henk te VeldeDuring my research I have greatly benefited from the historiography of political parties and I agree with Bosmans that the relatively new approach of political culture should collaborate with classic political history. However, I am more interested in similarities between different political currents and how they compare with the international scene. Another area of particular interest for me is the public aspect of political leadership and how this relates to the time in which it takes place. The issue is, therefore, not the party political aspects of Colijn's leadership but rather the praise he received at that time from outside his own party. The most prominent political leaders were not modest administrators but 'partisan', controversial members of the best-organised and strongest parties, such as the orthodox Protestant ARP. Among many other things, I analyse the relevance of clichés about 'Calvinist' and 'religious' politics with regard to the public appeal of ex-orthodox Protestant Den Uyl. Unfortunately, however, Van Deursen seems to believe, unjustly, that I am expressing my own personal opinion on Calvinism.