Suchergebnisse

The aim of this research is to reveal the bibliometric analysis of the published articles on collective memory. For this purpose, journal articles published in the Web of Science database were examined. In the Web of Science database, the keywords; collective memory" was searched in the categories of history, geography, and educational research. The study material is limited to 1986-2021 as the year, English as the publication language and SSCI, ESCI and A&HCI as indexes. The data obtained from the Web of Science database were analyzed with the bibliometrix package included in the RStudio program. Related to the subject of collective memory, annual production, the most relevant authors, the most relevant journals, the number of article productions in countries, the most frequently used sources, the most used keywords in the researches and the current trends in the articles on the subject of collective memory were determined in the journal articles. As a result of the research, it was identified that in recent years, when the articles written on the subject of social memory in history, geography and education researches have been increasing and diversifying, issues such as commemorative culture, space, violence, power and politics have created a trend towards this field. It was determined that the most relevant countries for the subject area were the USA, England, Israel, Germany and Canada. In the articles written on collective memory, it was determined that the most frequently used keywords of the researchers were history, politics, identity, memory, war, place, holocaust, and commemoration culture. It is thought that these results will give perspective to researchers who plan to conduct research in this field.

Latin Amerika'da sömürgecilik döneminde uygulanan ihracata dayalı ekonomi modeli, kırsal oligarşinin bir güç odağı olarak ortaya çıkmasına neden olmuştur. Kurulu düzenin sürdürülmesindeki çıkarları ile uyumlu olarak, kırsal oligarşi, muhafazakâr siyasal görüşler ve düzen ve ilerleme söylemine dayanan pozitivist bir ulus inşası gündemi benimsemiştir. Brezilya siyasetinde muhafazakâr görüşün ortaya çıkışı da büyük ölçüde benzer bir yol takip etmiştir. Bununla beraber, muhafazakâr görüşün Brezilya siyaseti üzerindeki etkisi ülke içinde ve dışında yaşanan çeşitli değişimler ekseninde çeşitlilik göstermiştir. İmparatorluk döneminde şekillenen muhafazakâr düşünce, Birinci Cumhuriyet döneminde siyasal yaşamı yönlendirmiştir. 1930 sonrasında muhafazakârlık, ulusal kimliğin inşasındaki belirleyici rolünü korumuş fakat siyasetteki belirleyici konumunu yitirmiştir. 1964-85 döneminde ülkeyi yöneten askeri hükümetin izlediği muhafazakâr politikalar ise bu durumun istisnasıdır. Muhafazakârlığın Brezilya siyasetindeki yolculuğu ile ilişkili olarak fakat her zaman uyumlu biçimde şekillenmeyen Brezilya dış politikasının muhafazakârlık ile ilişkisi, uluslararası sisteme katılım ve ABD ile uyum eksenlerinde ortaya çıkan iki temel parametre etrafında şekillenmiştir. Brezilyalı siyasetçiler ülkenin bağımsızlığın korunması (otonomi), uluslararası alanda saygın bir konum elde etme ve kalkınmacı politikalar izleme gibi geleneksel hedeflerini paylaşmakta fakat bunlara nasıl erişileceği noktasında görüş farklılıkları yaşamaktadırlar. Bu farklılıklar aynı zamanda Brezilya'da muhafazakâr dış politikanın da sınırlarını çizmektedir. ; The export-oriented economic model implemented in Latin America during the colonial period resulted in the emergence of the rural oligarchy as a pressure group. In accordance with their interest in the sustainability of the existing order, the rural oligarchy embraced conservative political views and a positivist nation-building agenda based on the motto of order and progress. The emergence of conservatism in ...

This handbook suggests a global, transnational perspective on the history of education as a field. Apart from an introductory chapter written by the editors, the text includes 36 articles divided into six parts. Each article describes a subject in the field and ends with a bibliography for further reading. As repeatedly stressed in the book, this field has developed since the early nineteenth century with the emergence of the modern nation-state. Its scope and content expanded and underwent some transformations since the 1960s with the introduction of new perspectives, issues, and methods through interaction with the discipline of history and the broader social sciences.

Osmanlı Devleti'nde 19. yüzyılda başlayan modernleşme çalışmaları ile birlikte eğitim önemli bir uygulama alanı olmuş, yasal ve yönetsel değişimlerin yanı sıra ülke genelinde modern eğitim kurumları açılmaya başlamıştır. Daha çok merkezî yerleşimlerde modern eğitim veren okulların açıldığı görülse de başkent İstanbul'un komşuluğundaki Edirne vilayetinin hem merkezi hem de kırsal yerleşimlerinde çok sayıda yeni eğitim kurumu açılmıştır. Bu makalede, 19. ve 20. yüzyılda Edirne vilayetindeki eğitim yaklaşımı ile bu dönemde açılan eğitim kurumlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Arşiv belgeleri ışığında, 19. yüzyılın ilk yarısından 1910'lu yıllara kadar geçen süreçte mevcut olan ve açılan yeni okulların tespiti yapılmış, eğitimin niteliği ile birlikte okulların fiziksel durumuna dair yeni bilgiler ortaya çıkarılmıştır. Ayrıca, alan araştırmaları ile birlikte günümüz Türkiye sınırları içerisinde kalan ve 19. yüzyılda Edirne vilayetine dahil Edirne, Kırklareli, Tekirdağ ve Gelibolu Yarımadası'ndan günümüze ulaşan eğitim yapılarının tespiti yapılmıştır. Bu yapıların geçirdiği değişimlerin ortaya koyulması ve mimari biçimlenişlerine dair değerlendirmelerin yapılması, çalışmanın diğer bir amacını oluşturmaktadır.

Büyük Türk Dünyası toprakları içerisinde küçük bir yer kaplayan ve Hristiyan Türkler olarak bilinen Gagauzlar, yaklaşık 200 yıl gibi bir zaman neredeyse kendileri hariç hiç kimsenin Türkçe bilmeyip konuşmadığı bir ortamda kendi ana dillerinin kuvveti ve içe dönük yaşamaları sayesinde asimile olmadan günümüze kadar gelebilmişlerdir. Gagauzlar, kendi dillerini muhafaza eden toplumların yüzyıllarca öz kimliklerini kaybetmeden yaşayabileceklerine örnek olmuşlardır. Türkiye'nin Gagauzlarla ve Gagauzya ile ilişkileri 1930'lu yıllarda Hamdullah Suphi Tanrıöver ile başlamıştır. Özellikle Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra artmıştır. Her ne kadar aralarında dini farklar olsa da kendi soydaşları olarak gördüğü Gagauzlar'a maddi manevi desteğini sürdürmektedir. Türkiye bu yardımların en büyük kısmını TİKA (Türk İşbirliği ve Koordinasyon Ajansı ) kapsamında yapsa da çeşitli Bakanlıklar, YTB (Yurtdışı Türkler ve Akraba Toplulukları) , Yunus Emre Enstitüsü, TÜRKSOY, Kızılay, sivil toplum kuruluşları, iş adamları ve çeşitli Belediyeler vasıtası ile de bölgeye yardımlar yapılmaktadır. Türkiye'nin çeşitli kuruluşlarınca yaptığı bu yardımların amacı, Gagauzlar'ı Müslümanlaştırmak değil aksine Gagauzlar'ın bulunduğu coğrafya nedeniyle Rusya ve Romanya gibi büyük devletlerin etkilerinden kurtararak onların kimliklerini korumaları ve asimile olmamasını sağlamaktır. Moldova'nın toprak bütünlüğüne saygı duyarak, Gagauzlar'ın Moldovalılar ile birlikte bölgedeki huzuru ve istikrarı korumalarını ve ülkelerini kalkındırmalarını destekleyen Türkiye'nin Gagauzya üzerindeki bir diğer politikası ise bölgeye çeşitli yatırımları ve yatırımcıları çekerek Gagauzlar'a iş imkânı sağlamak, Gagauzlar'ın bu bölgenin dışına göç etmelerini engellemektir. ; The Gagauz people who live in a small part of the great territory of Turkish World and known as Christian Turks, survived until today without assimilation due to the strength of their mother tongue and their introverted life in an environment where almost no one else speaks Turkish for about 200 years. The Gagauz people have been an example showing that a society that maintains their own language can live without losing their identity for centuries. Turkey Gagauziya relations began in the year 1930 with Hamdullah Suphi Tanrıöver. Turkey's interest in the Gagauz people increased, especially after the dissolution of the Soviet Union. Although there are religious differences between each state, Turkey continues to give financial and incorporeal support for the Gagauz people considered to be ethnic kin of Turks. Although Turkey has made the most of these aid within the scope of TIKA (Turkish Cooperation and Coordination Agency), aid to the region is also provided through various Ministries, YTB (Turks and Relatives Abroad), Yunus Emre Institute, TURKSOY, Red Crescent, civil society organizations, businessmen and municipalities. The contributions of Turkey by various organizations was not for the expectation of Muslimizing the Gagauz people but rather for saving them from the influence of major states such as Russia and Romania due to the political geography. Respecting Moldova's territorial integrity, Turkey's other policy on Gagauzia is supporting the Gagauz people to maintain peace and stability in the region and to develop their country along with the Moldovans and providing jobs for the Gagauz people by attracting investments and investors to the region, thus preventing them from migrating out of this region.