Suchergebnisse

İdeolojilerin, insanlar, örgütler ve hükümetlerin üzerinde etkili olması, 21. yy'a özel bir durum değildir. İdeoloji bir inanış biçimi olmakla birlikte bazen de bir yaşayış tarzıdır. Küreselliği artık durdurulamayacak seviyeye gelen dünyada her hangi bir ülkedeki seçim sonuçları, hangi grubun partisinin iktidara geleceği diğer ülkelerce izlenir. Çünkü dış politikada atılacak adımların hangi tavır içinde olacağını bu ideolojik ilkeler belirler. Bu sebeple de devletlerin birbirlerinin ideolojilerine duyarsız kalmaması kaçınılmazdır. Bu doğrultuda çalışmanın amacı, AK Parti iktidarının dış politikada "yeni muhafazakârlık" ideolojisi ile hareket etmesini izah etmektir. Yeni muhafazakârlığı tanımlamak; klasik muhafazakarlıktan farklarını ortaya koymak demektir. Çalışmada uluslararası ilişkiler disiplini içerisinde, Türkiye'nin diğer devletlerle ve uluslararası örgütlerle olan ilişkisinde, "yeni muhafazakârlık" ideolojisinin ne şekilde etki ettiği tartışılmaktadır. Çalışmanın amacı AK Parti'nin 13 yıllık dış politikasının, kendisini seleflerinden ayıran özelliklerinin altını çizerek, Türk Dış Politikasına yeni bir pencereden bakmaya çalışmaktır. Bu bağlamda komşu ülkelerle ilişkilerin seyrine ve dış politikada konumumuzu etkileyen iç politik reformlara yer verilmiştir. Çalışmada tarihsel bağlamda ve komşularla sıfır sorun fikri üzerinden, özellikle bölgesel anlamda Türkiye'nin konumunun nerede olduğu ele alınmıştır. Bu çerçevede Ahmet Davutoğlu'nun Türk dış politikasına dair söylemlerine atıf yapılmıştır. ; It is not a special situation for 21st century that ideologies are influential on people, organisations and governments. Ideology is a way of believing and sometimes it is a way of living. In the world that globalisation of which is reached an unstoppable level; the election results, the group of which party will come to power are observed by other countries. For these ideological principles define in which attitude will the steps taken on foreign policy be. For this reason, it is inevitable for the governments to not be insensible towards ideologies of other countries. Accordingly, the aim of this study is to elucidate JDP (Justice and Development Party) Ruling's acting in accordance with ''Neo Conservatism'' on Foreign Policy. To define neo-con is to expose the differences of conservatism. Within the disciple of International Relations, it is discussed that in which ways the "Neo Conservatism'' ideology is affected Turkey's relations with other governments and international organisations. The method is try to look from a different perspective to Turkish Foreign Policy by underlining the differences between JDP's 13 years of foreign policy and its predecessors. In this context, the progress with neighbouring countries and the reforms in domestic policy which affect progress in foreign policy are included. It is discussed through historical context and zero problems with neighbours idea that where is Turkey's position especially in regional sense. Yalçın Akdoğan and Ahmet Davutoğlu's statements that have shaped JDP's foreign policy are mentioned.

Bu çalışmanın amacı genel olarak Avrupa'da artan popülizmi ve özel olarak da Macaristan ve Polonya'daki popülist hükümetleri incelemektir. Birinci bölümde popülizmin kavramsal analizi yapılmıştır. Bu bağlamda literatürde yer alan farklı popülizm tanımları ve popülizme dair farklı görüşler ortaya konulmuştur. İkinci bölümde ilk olarak Avrupa'da artan popülizme değinilerek, Avrupa'daki sol popülist siyasi partiler ile sağ popülist siyasi partiler ele alınmıştır. Daha sonra Fidesz öncesi Macar siyasetinin durumu incelenmiş ve böylece Fidesz'in iktidara geliş süreci analiz edilmiştir. Fidesz dönemi gerçekleşen siyasi, iktisadi, hukuki ve sosyal gelişmeler ifade edilmiştir. Bunun akabinde PiS iktidarı ve Polonya'daki dönüşüm değerlendirilmiştir. PiS'in ilk iş olarak Polonya tarihini yeniden yorumlama ve yeniden yazmaya yeltendiği görülmektedir. PiS iktidarının takip ettiği popülist politikaların yanı sıra Katolik Kilisesi ile ilişkilerine de değinilmiştir. Berlin Duvarı'nın yıkılmasıyla Batı sistemiyle bütünleşen ve tercihini kapitalizm ve liberal demokrasiden yana kullanan Macaristan ile Polonya'nın halkın beklentilerine cevap verememesi neticesinde Fidesz ve PiS gibi popülist partilerin bunu kendi lehlerini kullandıkları saptanmıştır. Her iki ülkedeki demokratik standartlarda ve hukukun üstünlüğünde bazı aşınmalar gerçekleşmektedir. Ana akım siyasi partiler inisiyatif almadıkları takdirde bu trendin devam edeceği öngörülebilir. Anahtar Kelimeler: Popülizm, İdeolojinin Ölümü, Avrupa'da Popülizm, Macaristan, Polonya ; The aim of this study is to examine the increasing populism within Europe in general and the populist governments in Hungary and Poland in particular. In the first part, conceptual analysis of populism is realized. At that juncture, different descriptions of populism within the literature and distinct views regarding populism are revealed. In the second part, the leftist political parties and rightist political parties are evaluated by touching on the subject of the increasing populism in Europe. Afterwards the Hungarian politics before Fidesz are examined and in doing so, the process of Fidesz's coming to power are analyzed. Political, economic, legal and social developments during Fidesz era are explained. After that, the PiS government and the transformation in Poland are examined. It is observed that PiS tried to reinterpret and rewrite the Polish history. PiS's relations along with Catholic Church are examined as well as its populist policies. It is determined that populist political parties such as Fidesz and PiS utilized the fact that both Hungary and Poland could not respond expectations of their citizens despite they preferred capitalism and liberal democracy by integrating into the Western system after the collapse of the Berlin Wall. Some corrosion happened in the both countries in terms of democratic standards and the rule of law. It can be foreseen that this trend will continue unless the mainstream political parties take initiative. Keywords: Populism, Death of Ideology, Populism in Europe, Hungary, Poland

Çalışmamızın ilk bölümünde siyasi partilerin tanımı, doğuşu ve işlevi açıklanarak yürürlükteki siyasi parti mevzuatı ve özellikle siyasi partilerin kapatılması konusu üzerinde durulmuştur. Programlarında veya eylemlerinde devletin ülkesi ve milletin bölünmez bütünlüğü ve laiklik ilkelerine aykırı ilkeler bulunan veya bu ilkelere aykırı eylemlerin odağı haline gediklerine karar verilen siyasi partiler AYM tarafından kapatılmaktadır. Ülkemizde siyasi partilerin kapatılması konusunda mevzuatta bazı demokratik düzenlemeler yapılmış olmasına rağmen mevzuat, AİHS ve Venedik Komisyonunun belirlediği standartlarının gerisindedir. Bunun temel sebebinin siyasi partiler ile ilgili anayasal ve yasal düzenlemelerin devletin resmi ideolojisi Atatürkçülük/ Kemalizm doğrultusunda düzenlenmiş olmasıdır. Resmi ideolojiden vazgeçilmediği sürece AİHM kararları doğrultusunda yeni bir siyasi partiler kanunu yapılamayacağı gibi AYM kararları AİHS ve Venedik Komisyonunun belirlediği standartlar dışında olacaktır. İkinci ve Üçüncü bölümlerde Osmanlıdan 1961 Anayasası dönemine kadarki cemiyet ve siyasi partilerin kapatılma rejimleri dönemin siyasi ortamıyla birlikte ele alınmıştır. II. Meşrutiyet döneminde faaliyette bulunan Osmanlı liberal siyasi partileri, etnik kökenli diğer partiler İttihat ve Terakki tarafından ortadan kaldırılmıştır. 1909 tarihinde yürürlüğe giren Cemiyetler Kanunu ile yapılan düzenlemeler bugün değişik şekilleriyle yürürlüktedir. İttihatçı kadrolar tarafından kurulan yeni Cumhuriyette fırkacılık yani çok partililik reddedilmiştir. 1946 yılında çok partili döneme geçişle birlikte sağ ve sol olarak nitelendirilen CHP ve DP arasındaki karşıtlık ideolojik olarak yapay olup aralarındaki temel çelişki merkez çevre çatışması şeklindedir. ; In the first part of our study, the definition, birth and function of political parties are explained and the current political party legislation and especially the closure of political parties are discussed. The AYM closes the political parties whose policies or actions are contrary ...

Muhafazakârlık; 18. Yüzyıl sonlarında Avrupa'da başlayan ve değişime tepki duyan bir ideoloji olarak ortaya çıkmıştır. Türkiye'deki geçmişi Osmanlı Dönemi'ne dek uzanırken, politik anlamda Demokrat Parti (DP), Anavatan Partisi (ANAP) gibi oluşumlarla yerini sağlamlaştırmıştır. Günümüzde AK Parti de kendini Muhafazakâr Demokrat olarak tanımlayarak tabanında ideolojiye yer açar. Muhafazakârlığın çevreyle bağı sorgulanacak olduğunda birtakım ortak yönler de açığa çıkmaktadır. Muhafaza etme arzusunun başı çektiği bu ortaklıklar arasında bilime ve ilerlemeye duyulan şüphecilik, namevcut kuşaklarla ilgili duyulan kaygı gibi satır aralarının varlığı neticesinde iki felsefe arasında ilişki kurmak zor olmamıştır. 2002 yılında iktidarı eline alan AK Parti de muhafazakâr parti kimliğiyle düşünülüp; seçim beyannameleri, hükümet programları ve ilerleme raporları başta olmak üzere çevre ile ilgili uygulamaları bu ideoloji etrafında değerlendirilmeye alınmıştır. Ayrıca Avrupa Birliği(AB)'ne uyum süreci kapsamında yerine getirilen ve getirilmesi muhtemel çevre politikaları doğrultusunda, bu politikalarının uygulanması, planlanması ve geleceğe dair öngörülen çevresel projeler partinin muhafazakâr demokrat bir kimlikle hareket edip etmemesi yönünde irdelenmiştir. ; Conservatism has emerged as an ideology which elicits the change and has begun in the end of the 18th century in Europe. While its past in Turkey leads back to the Ottoman Era, consolidated its place in political sense with such establishments as Demokrat Parti (DP) and Anavatan Partisi (ANAP). Nowadays, AK Parti recesses the ideology in its base by defining themselves as Conservatist Democrat, too. Some kinds of communities are revealed when it comes to examine the relation of Conservatism to the environment as well. Between these communities that head the desire of conserving, it has not been difficult to interrelate these two thoughts with the presence of the subtexts such as the skepticism towards science and progress, and the anxiety towards the unavailable generations. AK Parti, which acceded in 2002, has been considered with the conservatist party identity, and its practices about the environment, initially the election manifestoes, government programs and progress reports, have been evaluated surrounding this ideology. Besides, with the orientation of the environment policies that may be suggested or have been suggested within the adaptation process to European Union (EU), the planning and implementation of these policies and the environmental projects foreseen for the future are examined regarding whether the party should act with a conservatist democrat identity or not.

An Introductory Essay to OrientalismOrientalism is a science from one point of view, is an ideology for another. It is possible to say that orientalism is comprehended as an ideology in Turkey.Westernization an modernization stay behind this mental comprehension. As a civilization project, Westernization was not being a European but it was a project insisting to be like a European. If We ask the question of Shakespeare's famous character changing like, the main problem was to be or like to be.To be a European means to take possession of a civilization for oneself wholly. To be like a European means to take possession of only one part of that civilization for oneself. To take possession of being a European wholly means to be aware of civilization is constructed by concepts. Whereas to take possession of being like a European partially, by symbols! Reformists admit that playing piano for a women and speaking French for men are sufficient to be a European.Whereas, these are just symbols and these indicate not to be a European but like a European. Unfortunately, it is so lately realized that to be a European is not signified by such symbols, but it is signified with a few concepts such as "Human Rights", "Democracy" and "Civil society".https://www.marife.org/marife/article/view/85 ; Atıf / Cite as: Yavuz, Hilmi. ""Oryantalizm" Üzerine Bir 'Giriş' Denemesi". Marife 2/3 (2002): 53-63. https://doi.org/10.5281/zenodo.3343271.

Terör, bir ülkede yasalara ve toplumsal düzene aykırı hareket etmek üzere bir araya gelmiş ve amaçları o ülkenin toplumsal ve siyasî bütünlüğüne zarar vererek düzenin değişmesi olan zarar verici eylemlerdir. Günümüz toplumlarında hemen hemen her ülkede farklı şekillerde görülmekte olup birçok yönetim erki yoğun mücadele içerisindedir. Terör eylemlerinde can kayıpları yaşanmakta ve toplumsal anlamda huzursuzluk yaşandığında yönetim erki terör ile mücadele için maddî ve manevî anlamda her alanda harcamalar yapmaktadır. Yapılan bu harcamalar ise ülke ekonomisine bir yük olmaktadır. Terör ile mücadele her ülkenin yoğun bir çaba ve harcama içerisinde olmasının nedenlerinden belki de en büyüğü, terörün her ülke için geçerli bir tanımının olmamasından kaynaklanmaktadır. Tek bir tanım etrafında birleşilememesi nedeni ile her ülke terörü farklı yorumlamakta ve ona göre mücadele etmektedir ki çoğu zaman özellikle maddi anlamdaki harcamaların boşa gitmesine neden olmaktadır. Terör eylemleri, ülke içerisinde gerçekleşirken diğer devletlerin desteği de söz konusu olmaktadır. Özellikle o ülkeye zarar vermek isteyen diğer devletler personel ve silah desteği sağlayarak terörü beslemektedir. Bu nedenle terör ile mücadelede zorluklar yaşanabilmektedir. Türkiye'de de son çeyrek asırdır özellikle doğu ve güney bölgelerinde PKK terör örgütü eylem yapmakta ve birçok can kaybı yaşanmaktadır. Yaşanan bu can kayıpları birçok politik ve ekonomik adımların atılması gerekliliğini ortaya koysa da bazı adımlar için geç kalındığı söylenebilir. Özellikle son 20 yıllık zaman diliminde gerçekleşen adımların çok daha önce atılması gerektiği düşünüldüğünde şu anda verilen mücadele oldukça zorlu şartlar altında gerçekleştiği bilinmesi gerekir. Bu çalışma, terör örgütlerine katılımda inanç, ideoloji ve etnik kökenin etkilerinin nasıl bir yol izleyerek ilerlediğini tespit etmeyi amaçlamaktadır. ; Terrorism are harmful actions that come together to act against the law and social order in a country, whose purpose is to change the order by damaging the social and political integrity of that country. It is seen in different ways in almost every country in today's societies and many management powers are in intense struggle. In terrorist acts, loss of life is experienced, and when social unrest occurs, management spends financially and spiritually in all areas to combat terrorism. These expenditures, on the other hand, are a burden on the country's economy. Fighting terrorism is perhaps the biggest reason why every country is in an intense effort and spending, because terrorism does not have a valid definition for every country. Since it cannot be united around a single definition, each country interprets terrorism differently and struggles accordingly, which often causes especially financial expenses to be wasted. While terrorist acts take place inside the country, there is also the support of other states. Especially, other states that want to harm the country feed terrorism by providing personnel and arms support. Therefore, there may be difficulties in combating terrorism. Turkey is also in the last quarter century, especially to the eastern and southern regions and the actions of the PKK terrorist organization is experienced in many lives. Although these casualties reveal the necessity of many political and economic steps, it can be said that it is too late for some steps. It should be known that the current struggle takes place under very challenging conditions, especially considering that the steps that have taken place in the last 20 years have been taken much earlier. This study aims to determine the way in which the effects of belief, ideology and ethnic origin progress in joining terrorist organizations.

This study investigates the EU's stance on post-Gezi civic engagement, which is based on alternative alliances and against the anti-democratic extremes of state power. Using a Gramscian perspective, the paper underlines the fact that before the protests, Turkey's civil society had been politically socialized by the help of EU financial assistance as a sign of an ideology of consent. That is, the EU has focused on liberal-democratic cooperation with civic organic intellectuals, based on the conviction that civil society is the engine for social and political transformation. However, even though civil society organizations have strengthened their catalysing role and become a new counter-hegemonic political space since the Gezi protests, it is argued that Turkey's normative distance from the EU and the pragmatic links between the EU and Turkey over refugees have led the EU to reduce its financial relationships with Turkey's rights-based civil society.

Modernleşme süreci ile artan siyasal katılım, insan haklarının genişlemesi ve bireylerin yönetimde daha fazla söz sahibi olması gibi unsurlar demokratik ortamı geliştirmiş, bu da siyasal partilerin önemini artırmıştır. Siyasi partilerin siyasal açıdan birer güç unsuru haline gelmesi, partileşme sürecini niceliksel olarak geliştirmiştir. Bu konu hakkında kriz teorisi, parlamento dışında doğan partiler, kuşaksal yaş ve fonksiyon gibi yaklaşımlar ortaya atılmıştır. Partileşme sürecinde gerçekleştirilen ideolojik söylem ise partilerin neyi eleştirdiğini, kurumsal kimliklerini ve yukarıda bahsedilen hangi yaklaşım çerçevesinde partileştiklerini ortaya koymaktadır. Bu durumdan hareketle ülkemizde partileşme sürecinde olan Demokrasi ve Atılım (DEVA) Partisi ile Gelecek Partisi'nin ideolojik söylemi nasıl araçsallaştırıldığının incelenmesi araştırmanın amacını oluşturmaktadır. Çalışmada Demokrasi ve Atılım (DEVA) Partisi ile Gelecek Partisi'nin parti programları iktidarı eleştiri ve kendi ideolojisini söylemleştirme çerçevesinde Foucaultcu Söylem Analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Demokrasi ve Atılım (DEVA) Partisi'nin hem iktidar muhafazakarlığını eleştirerek hem de kendi ideolojisini araçsallaştırarak ideolojik söylem inşa ettiği görülmüştür. Gelecek Partisi'nin programında ise yalnızca iktidar eleştirisinin varlığından söz edilmektedir. ; Increasing political participation with the modernization process, the expansion of human rights and the fact that individuals have more say in management have developed the democratic environment, which has increased the importance of political parties. The political parties becoming an element of political power have quantitatively improved the process of partyization. Approaches such as crisis theory, parties born out of parliament, generational age and function have been introduced. The ideological discourse made in the process of partying reveals what the parties criticized, their institutional identities and within which framework they were partying. Based on this situation, the purpose of the research is to examine how the Democracy and Progress Party's (DEVA) and the Future Party are instrumentalized in the process of partyization in our country. In the study, the party programs of the Democracy and Progress Party's (DEVA) and the Future Party were analyzed by Foucauldian Discourse Analysis method in the framework of criticizing the power and discourse of its own ideology. It was seen that the Democracy and Progress Party's (DEVA) built ideological discourse both by criticizing the conservatism of political power and instrumentalizing its own ideology. In the program of the Future Party, only the critique of power is mentioned.

Seçmenler iktidarı belirlemek amacıyla tercihte bulunurken birçok faktörden etkilenmektedir. Bu faktörleri sosyolojik, psikolojik, rasyonel ve diğer faktörler (konuya oy verme, ideolojiye oy verme) olarak sıralamak mümkündür. Seçmen davranışını etkileyen bir diğer faktör ise liderdir. Özellikle lidere duyulan güven seçmen davranışının belirlenmesinde önemli bir etkiye sahiptir. Siyasal liderlerin ön plana çıktığı bu süreçte, gerçekleştirilen siyasi iletişim faaliyetleri de içerik bakımından liderlerin oluşturduğu güven çerçevesinde şekillenmektedir. Bunun sebebi ise, seçim sürecinde liderlerin vaatleri ile iktidara geldiklerinde yaptıklarının tutarlı olmasının, seçmenlerin en çok dikkat ettiği hususlardan birisi olmasıdır. Bu çalışma, siyasal lidere duyulan güvenin seçmen davranışı üzerinde nasıl bir etki oluşturduğunu tespit etmeyi amaçlamaktadır. Bu çerçevede gerçekleştirilen araştırma, online anket uygulamasından yararlanılarak Türkiye'de yaşayan 650 seçmen üzerinde uygulanmıştır. Yapılan analiz sonucunda performans, iletişim, kişilerarası iletişim ve imaj olmak üzere lidere duyulan güvenin 4 faktöre ayrılabileceği görülürken; seçmen davranışını etkileyen rasyonel beklenti, ideoloji, medya, lider, başarı ve sosyolojik olmak üzere 6 faktör tespit edilmiştir. Yapılan analiz sonucunda ise lidere duyulan güvenin seçmen davranışı üzerinde anlamlı bir etki oluşturduğu görülmüştür. ; Voters are influenced by a number of preferential factors to determine power. It is possible to list these factors as sociological, psychological, rational and other factors (voting the issue, voting ideology). Another factor influencing voter behavior is the leadership. Especially trust in leadership has an important effect in determining voter behavior. In this process, the political propaganda activities are shaped in the context of the confidence of the leaders in terms of content. when they come to power is one of the most important points that voters pay attention to. This study aims to determine the effect of trust on the political leader on voter behavior. Research carried out in this context, the online survey was administered to 650 voters living in Turkey benefiting from the application. As a result of the analysis, it can be seen that the trust in the leader such as performance, communication, interpersonal communication and image can be divided into 4 factors. 6 factors including rational expectation, ideology, media, leader, success and sociological factors affecting voter behavior were determined.As a result of the analysis, it was observed that trust in the leader had a significant effect on the voter behavior.

Bu tez çalışmasında Suudi Arabistan`dakı siyaset dışı kurumların siyasetin oluşum sürecindeki katkısını araştılmaktadır. Suudi Arabistan Krallığı günümüzde Ortadoğu ve İslam dünyasının önemli siyasi ve ekonomik aktörlerinden biridir. Kabile lideri ve dini aliminin ulus devlet kurma fikri ve ideolojisi bugünkü modern Suudi Arabistan Krallığının temellerini ve ideolojisini oluşturmuştur. Günümüzde siyaset dışındakı aktörlerin devletin yükünün bir anlamda azaltılmasında önemli rolünü gözönünde bulundurursak bu kurumların (düşünce kuruluşları, üniversiteler ve vakıflar) Suudi Arabistan`da hükümetin yükünün azalmasında önemli rolü var. Suudi Arabistan`dakı düşünce kuruluşları yönetimin siyaset tarzına uygun karar alma sürecine bilimsel ve akademik olarak destek vermektedirler. Diğer bir ifadeyle, siyasi otoritenin siyasetinin meşrulaştırılmasında bu kurumların belli bir düzeyde rolü var. Diğer kurumlar, vakıflar kraliyet ailesi üyeleri ve iş adamları tarafından yönetilen vakıflar hem ülke içinde hem de ülke dışında önemli ölçüde projeler hayata geçirmektedir. Bu kurumlar eğitim, sağlık, sosyal alanlarda orta ve büyük çapta projeler hayata geçirmektedir. Ayrıca yönetim ülkenin meşhur 2030 vizyonuna yönelik reformlar gerçekleştireceği ve bu değişimin ana dinamikleri; insan kaynağının oluşumu, reform ve modern teknoloji transferi olması beklenmektedir. Bu kurumlar bu vizyonun hayata geçirilmesine lokomotif olacaktır --- In this study, the contribution of non-political institutions in the process of formation of politics in Saudi Arabia is investigated. The Kingdom of Saudi Arabia is today one of the important political and economic actors of the Middle East and Islamic world. The idea, stage and ideology of a tribal leader and a religious scholar to establish nation-state, has constituted the foundations and ideology of today's modern Kingdom of Saudi Arabia. If we consider the important role of today's non-political actors in reducing the burden of the state in a sense, these institutions (think-tanks, universities and foundations) have an important role in reducing the burden of the government in Saudi Arabia. Think-tanks in Saudi Arabia give scientific and academic support to the decision-making process in harmony with the politics of the administration. In other words, these institutions play a certain role in the legitimization of authority politics. Other institutions, foundations, royal family members and foundations led by businessmen are doing significant projects both within the country and abroad. These institutions are doing middle and large scale projects in education, health and social areas. In addition, new reforms towards the well-known 2030 vision of the country are expected from the government the main changes are expected to be in the fields of development and modern technology transfer. These institutions will be the driving force of this vision.

1980'li yıllar neoliberalizm açısından Türkiye'de dönüm noktası olmuştur. 1970'lerde yaşanan dünya ekonomik bunalımının akabinde refah devleti anlayışı terk edilerek yeni sağ ideoloji uygulanmaya başlanmıştır. 1980'lerde ortaya çıkan yeni sağ politikaların uygulayıcıları; ABD'de Ronald Reagan, İngiltere'de Margaret Thatcher, Türkiye'de ise Turgut Özal olmuştur. ABD'de Reaganizm, İngiltere'de Thatcherizm, Türkiye'de ise Özalizm olarak adlandırılan yeni sağ politikalar çerçevesinde birtakım gelişmeler yaşanmıştır. 1980'lerde, Türkiye'de, devletçilik politikalarının rafa kaldırılıp neoliberal politikaların uygulandığı bir dönem yaşanmıştır. Türkiye'de yaşanan toplumsal sorunlar ve siyasal istikrarsızlıklar ekonomik sıkıntılarla birleşince, 1980 sonrasında neoliberal bir dönüşüm başlamıştır. Süleyman Demirel hükümetinin Türkiye ekonomisini iyileştirmeye ve geliştirmeye dönük hazırladığı "24 Ocak 1980 ekonomik istikrar programı" ile Turgut Özal, bu neoliberal dönüşümü Türkiye'de başlatan kişi olmuştur. Türkiye'de yeni sağ ideoloji, "24 Ocak Kararları" ile uygulama alanı bulabilmiştir. Bu kararlarla Türkiye'de yapısal dönüşüm sürecine girilmiştir. Neoliberal ekonomi programının uygulanmasıyla liberal ekonomi dönemi başlamış, Türkiye ekonomisi dış rekabete açık bir hale getirilmiş, özelleştirme uygulamaları yapılarak devletin küçültülmesi sağlanmıştır. Ancak bu gelişmeler ilk başta olumlu olsa da ilerleyen dönemlerde olumsuz sonuçlar yaratmıştır. Ayrıca bu dönemde ihracatta artış yaşanırken, piyasa ekonomisine yönelik gereken altyapı hazırlanamamıştır. ; 1980 has been a turning point in Turkey in terms of neoliberalism. Following the crisis of the world in the 1970s, the welfare state concept was abandoned and the new right ideology began to be applied. The practitioners of the new right politics that emerged in the 1980s; the United States Ronald Reagan, Margaret Thatcher in Britain, has been the case of Turkey, Turgut Ozal. US Reaganism, Thatcherism in Britain, a number of new developments under the right policies in Turkey have called Ozalizm. In the 1980s, in Turkey, there was a period where implementation of the rack lifted statist policies of neoliberal policies. Social problems and political instability coupled with economic difficulties experienced in Turkey, began in 1980 after a neoliberal transformation. Süleyman Demirel government prepared to reform and improve Turkey's economy "January 24, 1980 economic stabilization program" by Turgut Ozal, it was the first political leader of the neoliberal transformation started in Turkey. New right-wing ideology in Turkey, "24 January Decisions" was able to find applications. This decision was entered into the process of structural transformation in Turkey. Neoliberal economic era has begun for the implementation of liberal economic program, Turkey has become an open economy to foreign competition, downsizing of the state has been achieved by making privatization process. However, these developments were positive at first, but they had negative consequences in the following periods. Moreover, while there was a positive increase in exports during this period, the infrastructure needed for free market economy was not prepared.

The facet of territorial and military ambitions began to lose its importance with the states starting to specialize in high value-added and intangible assets. Richard Rosecrance endeavored to formulate a novel development method for these relatively small-scale states. Instead of developing an immense domestic manufacturing capacity with traditional production methods, these 'virtual' states have followed a knowledge, artificial intelligence, and innovation-based development that emphasizes investment, high added value, and the mobility of intangible assets. Although some states did not wholly fit into the virtual state framework within the scope of Rosecrance's definition, they carried some of its characteristics. This study claims that Qatar, which has succeeded in establishing a sphere of influence beyond its borders and population, has some virtual state characteristics by merging its rich hydrocarbon resources with technology and innovation. After a theoretical review, the study claims that Qatar's virtual state characteristics have considerably mitigated the deleterious effects of the embargo imposed on Qatar by four Arab countries in 2017. The final part expands the Qatar-Turkey relationship that comes to the forefront as the field of applying these characteristics from an economic and financial perspective, contrary to the prevailing ideology and politics-based studies in the literature.

Bu çalışmanın amacı kapitalizmin tarihsel aşamalarına göre kalkınma fikrini ele almak, özellikle de küreselleşme sürecinde neoliberal ideolojinin, kalkınma adına devletin yönetim yapısı ve işlevlerini nasıl dönüştürdüğünü açıklamaktır. Çalışma bu dönüşümün, Çorum ili özelinde bürokrasi ve sanayici tarafından nasıl algılandığı sorusuna yanıt aramaktadır. Bu amaçla çalışmanın birinci bölümünde kalkınma kavramı, kapitalizmin tarihsel gelişim sürecine bağımlı bir değişken olarak tanımlanmıştır. Çalışmanın ikinci bölümünde, devlette yaşanan dönüşümün Çorum ilinde bürokrasi ve sanayici tarafından nasıl algılandığına dair alan araştırmasının sonuçlarına yer verilmektedir. Son bölümde ise sonuçların değerlendirmesi yapılmaktadır. ; The purpose of this study is to deal with the idea of development according to the historical stages of capitalism, and especially to explain how neoliberal ideology transformed the administrative structure and operation of the state in the process of globalization through development concept. The study seeks an answer for how they are perceived by local bureaucracy and capital in Çorum locally. For this purpose, in the first part of the study, the development concept described as a dependent variable of the historical development capitalism. In the second part, the results of the field research was included about how transformation at the state is perceived by local bureaucracy and capital in Çorum. In the last part of study the results are analysed

YÖK Tez No: 525341 ; Seçmenler iktidarı belirlemek amacıyla tercihte bulunurken birçok faktörden etkilenmektedir. Bu faktörleri sosyolojik, psikolojik, rasyonel ve diğer faktörler (konuya oy verme, ideolojiye oy verme) olarak sıralamak mümkündür. Seçmen davranışını etkileyen bir diğer faktör ise liderdir. Özellikle lidere duyulan güven seçmen davranışının belirlenmesinde önemli bir etkiye sahiptir.Siyasal liderlerin ön plana çıktığı bu süreçte, gerçekleştirilen siyasi iletişim faaliyetleri de içerik bakımından liderlerin oluşturduğu güven çerçevesinde şekillenmektedir. Bunun sebebi ise, seçim sürecinde liderlerin vaatleri ile iktidara geldiklerinde yaptıklarının tutarlı olmasının, seçmenlerin en çok dikkat ettiği hususlardan birisi olmasıdır. Bu çerçevede gerçekleştirilen çalışma üç bölümden meydana gelmektedir. Birinci bölümde lider ve güven ilişkisi, ikinci bölümünde seçmen davranışı ve lider ilişkisi ele alınırken, üçüncü bölümde ise siyasal lidere duyulan güven bağlamında seçmenlerin oy verme tercihi araştırılarak elde edilen veriler değerlendirilmiştir. Araştırma, online anket uygulamasından yararlanılarak Türkiye'de yaşayan 650 seçmen üzerinde uygulanmıştır. Yapılan analiz sonucunda performans, iletişim, kişilerarası iletişim ve imaj olmak üzere lidere duyulan güvenin 4 faktöre ayrılabileceği görülürken; seçmen davranışını etkileyen rasyonel beklenti, ideoloji, medya, lider, başarı ve sosyolojik olmak üzere 6 faktör tespit edilmiştir. Yapılan analiz sonucunda ise lidere duyulan güvenin seçmen davranışı üzerinde anlamlı bir etki oluşturduğu görülmüştür. ; Voters are influenced by a number of preferential factors to determine power. It is possible to list these factors as sociological, psychological, rational and other factors (voting the issue, voting ideology). Another factor influencing voter behavior is the leadership. Especially trust in leadership has an important effect in determining voter behavior. Within the context of the political communication activities carried out in order to create power, it is seen that the political leader has an important influence today. In this process, the political propaganda activities are shaped in the context of the confidence of the leaders in terms of content. The reason for this is that the consistency of what the leaders say in their election campaigns and what they do when they come to power is one of the most important points that voters pay attention to. The work carried out in this framework comes in three parts. In the first part, leader and trust relations are discussed. In the second part, voter behavior and leader relation are discussed. In the third part, the results obtained by in vestigating voters' voting preference in the context of trust in political leadership are evaluated. Research, utilizing online survey was administered to 650 voters living in Turkey. As a result of the analysis made, it can be seen that the confidence in leadership, including performance, communication, interpersonal communication and image, can be divided into 4 factors; six factors including rational expectation, ideology, media, leader, success and sociological factors affecting voter behavior have been identified. As a result of the analysis, it is seen that trust in the lid has a significant effect on voter behavior.