Suchergebnisse

Avrupa Senedi ile telaffuz edilmeye baslayan Avrupa Birligi içinde ortak bir dıs politika gelistirme iradesi, 1990'lı yıllarda hem uluslararası sistemde hem de Avrupa Birligi sisteminde ortaya çıkan yeni olgular temelinde hızlanarak, Maastricht Antlasması'nın imzalanmasının ardından Ortak Dıs Politika ve Güvenlik Politikasının olusturulmasının kabul edilmesiyle, somut bir görünüm kazanmıstır. Avrupa Birligi, Ortak Dıs Politika ve Güvenlik Politikası'nın dogal bir uzantısı olarak, Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikasının gelistirilmesini de burada kabul etmislerdir. Bu dogrultuda, çalısmalar hızlandırılmıs, Amsterdam ve Nice Antlasmaları ile AGSP'na iliskin sistemin gerekli araç ve yeteneklere kavusturulması saglanmaya çalısılmıstır. Bu süreç devam ederken Avrupa Birligi içerisinde, Türkiye'nin 1987'de tam üyelik basvurusuyla yeni bir görünüme kavusan iliskiler, 1990'lı ve 2000'li yıllarda ortaya çıkan gelismeler ısıgında Avrupa Birligi'nin Genisleme Politikası, ODGP ve AGSP ile de baglantılı hale gelmistir. Son dönemde Türkiye ve Avrupa Birligi arasındaki iliskileri etkileyen en önemli konulardan birisi olan AGSP, kültür ve kimlik açılımları da içermektedir. Türkiye'nin gelistirilmeye çalısılan AGSP'na olan yaklasımı, kaygıları ve bu politikaya getirecegi açılımlar, hem uluslararası etkenler hem bölgesel dinamikler hem de tarafların dıs politik çıkarları ve güvenlik algılamaları dogrultusunda islenecektir. Ulusüstü bir deger dagıtım sistemi olarak, siyasal bütünlesme sürecini tamamlama yolundaki Avrupa Birligi'nin, ortak yarar temelinde, ortak degerler ve normlar dogrultusunda gelistirmeye çalıstıgı AGSP'nın, bölgesel ve küresel etkileri ile Türkiye'nin buradaki konumu, kamuoyu destegi, siyasi irade ve dıs politika gelismeleri ele alınarak incelenecektir. ; Development of a common foreign and security policy in the EU, was emphasized with the Single European Act in1986. Process of development a common foreign policy accelerated in 1990's. In this era, some radical changes occurred in international system, such as declining Soviet power and communist system, existing new independent states, transformation process of Central European countries. The EU, as a supranational system and as a global actor, affected from all these developments and started improving its strategic interests and security aims. With signing Maastricht Treaty, Europeans began to work on design a Common Foreign and Security Policy (CFSP) and also, they took responsibilities of creating a credible European Security and Defense Policy (ESDP). ESDP is being created as a dimension of the Union's Common Foreign and Security Policy. Relevant with these developments, the EU began strengthening its identity and own statue at global and regional level. Arrangements of Amsterdam and Nice Treaties are known as important developments because of aiming to provide assets and capabilities which are necessary to development a credible Foreign and Security policy in the EU. The EU is eager to be part of the picture whenever security problems arise in Europe. Since the Turkish full membership application to the EC in 1987, relations between two parties gained a new phase. Turkey and the European Union relations were affected by European Union Enlargement Policy, CFSP and ESDP. These there policy areas of the EU have strong cultural roots and identity dimensions. So, the Turkish concerns and opinions according to integration, enlargement process of EU and its position according to ESDP were examined in the basis of international effects, regional dynamics, political interests and security perceptions.

ÖZETGELİŞEN ULUSLARARASI HUKUK SİSTEMİNDEİSTANBUL VE ÇANAKKALE BOĞAZLARIİLE MARMARA DENİZİTürk Boğazları, geçmişte olduğu gibi 21.yüzyılın başlarında da jeostratejik, askeri, ekonomik ve siyasal önemini muhafaza etmektedir. Bunun en önemli nedeni, SSCB'nin dağılmasıyla ortaya çıkan Kafkas Ülkeleri'nin sahip olduğu petrol rezervlerinin, uluslararası pazarlara Boğazlar kanalıyla açılmasıdır. Burada iki sorun ortaya çıkmaktadır. İlki Boğazlar ve İstanbul'un çevresel güvenliğinin zedelenmesi, ikincisi ise ABD'nin Karadeniz'deki ticareti güvene almak için burada asker bulundurmak istemesidir. Bu çalışmayla, Cumhuriyet dönemindeki Boğazlar'a ilişkin antlaşmalar ve uluslararası kritik gelişmeler incelenerek; Türkiye'nin Boğazlar sorunun kaynağı tespit edilmeye çalışılmıştır. Sorunun sebebi Montrö Antlaşması'nın yetersiz kalması gibi görünsede, aslen bu Antlaşma'nın; Türkiye'nin 'Askeri Güvenliğini' ve Karadeniz'deki 'Uluslararası Güçler Dengesini' sağladığı görülmüştür. Ayrıca Montrö Rejimi'nin, bir önceki Lozan Antlaşması'nda ve 1982 BM Hukuk Konvansiyonu'nda belirlenen rejimlerden, Türkiye lehine üstün olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak Türkiye'nin Çevresel Güvenlik problemlerinin, atılmayan somut adımlardan kaynaklandığı, bu alanda hükümet destekli çalışmaların sürekli olmasının sorunları çözümleyeceği anlaşılmıştır. Bunun en güzel örneği ise şu anda uygulanan Türk Boğazları Deniz Trafik Düzeni Tüzüğü ve onu destekleyen Gemi Trafik Yönetim ve Bilgi Sistemi'dir. ABSTRACTTHE TURKISH STRAITS AND SEA OF MARMARA IN THE DEVELOPING INTERNATIONAL LAW SYSTEMTurkish Straits keep their geostrategic, military, economic and political importance at the beginning of 21st century as it was in the past. Because, reserves owned by Caucasian countries, which appeared after Soviet Russia was collapsed, were opened to international markets through straits. There are two problems arising: First one is damaging environmental safety of the Straits and Istanbul and the second one is USA's desire of deploying its army there to ensure the trade in Black Sea Region. The source of Turkey's Straits problem is tried to be found by examining the contracts related to the Straits and international critical developments of the Republic. Even if the reason of the problem is seen as the deficiency of Montreux Convention, actually this Convention ensured Turkey's Military Security and 'International Balance of Powers' in Black Sea Region. Furthermore, Montreux Regime was determined to be superior in favor of Turkey over the regimes determined in Lausanne Convention and 1982 UN Law of the Sea Convention. Consequently, Turkey's environmental security problems result from concrete steps that are not taken. The continuity of government-supported activities will solve the problems in this field. The best example is the Turkish Straits Maritime Regulation which is in use now which is supported by the Vessel Traffic Management and Information System.