Bu çalışmada hem enerji hem de silah olarak kullanılabilen nükleer malzemeyle ilgili uluslararası hukuktaki düzenlemeler çerçevesinde İran'ın nükleer programı incelenmektedir. İran'ın enerji durumu ile nükleer programının niteliğine değinen çalışma, nükleer malzemenin enerji amacı dışında kullanımını önlemek için kurulan Uluslararası Atom Enerjisi Kurumunun İran'da yaptığı incelemeler ışığında İran'ın nükleer programının barışçı amaçlı olup olmadığını değerlendirmektedir. Uluslararası hukukun gelişimine katkıda bulunmak amacıyla nükleer malzemeye sahip olan bütün devletlerde denetim mekanizmasının güçlendirilmesi noktasından hareket eden bu çalışma, Birleşmiş milletler güvenlik konseyine sevk edilen İran'ın nükleer programıyla ilgili gelişmeleri analiz ederek ancak müzakereler yoluyla İran'ın nükleer programının getirdiği sorunların çözülebileceğini ön görmektedir. ; This study examines Iran's nuclear programme in the context of arrangements of international law related to nuclear materials used to both produce energy and weapon. Researching energy sources of Iran and nature of her nuclear programme the study analyzes and evaluates weather Iran's nuclear programme is peaceful or not in the light of investigations conducted by International Atomic Energy Agency founded to prevent nuclear proliferation and to control over the use of nuclear material other than producing energy. From point of view that control measures should be taken and strengthened on the nuclear activities and materials of all States to contribute growth of international law, the study analyzes developments concerning Iran's nuclear programme referred to the United Nations Security Council, and suggests that nuclear problem should be resolved only by means of negotiations.
Özet: İkinci Dünya Savaşı sonrası kurulan Birleşmiş Milletler (BM), kurulduğu andan bugüne değin hiç olmadığı kadar derin bir kriz ile yüz yüze kalmış du-rumdadır. BM'nin varlık ve etkinlik sorununu oldukça etkileyen bu kriz; meşruiyet krizidir. BM'nin bu krizden hasıl çıkacağı, hayata geçireceği reformlara ve kaybettiği siyasi kararlılığı yeniden kazanıp kazanamayacağına bağlıdır. Öncelikle üyelerin reform çalışmaları konusunda samimi olmaları ve Genel Ku- rul'daki görece demokratik ortamın başta Güvenlik Konseyi olmak üzere BM'nin diğer tüm organ ve kuruluşları için de sağlanması gerekiyor. Örgütün kurulduğu ilk yıllardan beri gelen reform ihtiyacı karşılanamadığı, Konsey'deki veto ve temsil adaletsizliği giderilemediği sürece BM'nin meşruiyeti büyük yara almaya devam edecektir. Anakronik yapı, orantısız temsil sorunu, veto yetkisinin sınırlı sayıda üyeye verilmiş olması, fin ansal sorunlar, siyasi kararlılık eksikliği, kolektif güvenlik mekanizmasının işlevsiz hale gelmesi, bölgesel entegrasyon ve yapılanmaların giderek daha etkili olması, uluslararası toplumun BM'ye olan güveninin sarsılması vb. gibi bir dizi sorun içinde BM meşruiyet krizini en azından öngörülebilir bir gelecekte aşabilecek gibi görünmüyor. Ayrıca, kriz aşılmadığı sürece BM Antlaşması ile tesis edilmiş ve büyük ölçüde kabul görmüş normlar bütünü de özünden sarsılabilir. Bu bağlamda, meşruiyet sorunu sadece bir etkinlik değil aynı zamanda bir varlık sorunu olarak da değerlendirilmelidir. ; Abstract: The United Nations (UN), having founded following the World War II, is face to face with a deep crisis that never experienced before. This is the legitimacy crisis heavily affecting the raison d'etat and the UN's question of efficiency. The way how the UN will break through this crisis is conditional upon its reforms and will to regain its political determination. Before all else, the member states have to be sincere about the reform endeavors and there is a certain need to settle the relatively democratic medium of the General Assembly in all bodies of the UN. The legitimacy crisis of the UN will continue to bleed unless the needs for the reforms since the early years is fulfilled and the injustice of veto and representation in the Security Council are removed. Yet, the UN does not seem to overcome the legitimacy crisis in the foreseeable future due to problems such as anachronic structure, disproportionate representation, very limited veto authority, financial difficulties, lack of political determination, malfunctionality of collective security, the rising effectiveness of regional integrations and such organizations and convulsion of international trust towards the UN. Moreover, as much as this crisis continues the norms founded with the UN Charter and adopted on a large scale could wither away substantially. In this context, legitimacy crisis should be evaluated not as a matter of strength but also a question of existence.
Bu tezde 1 Mart 2003 Tezkeresi süreci ve bu sürecin devamı incelenmistir.Tezde zaman ve kaynak açısından sınırlandırmaya gidilerek 1 Subat 2003-30Mayıs 2003 tarihleri arasındaki gelismeler ve Türkiye'de faaliyet gösteren bes gazeteele alınarak incelemeler yapılmıstır. Bununla beraber degerlendirilen konudabaglantının saglanması amacıyla Türk Amerikan iliskilerinin tarihsel kökenleri deincelemeye dâhil edilmistir.Tezde genel olarak 1 Mart Tezkeresi süreci ve bu süreç sonrası gerek TürkAmerikan iliskileri'nin içinde bulundugu durum gerekse Türkiye'nin Irak savası sonrasıkarsılastıgı önemli sorunlar degerlendirilmistir. Bu çalısmada Türkiye'deki basınorganlarının 1 Mart sürecine iliskin degerlendirmelerinden yararlanma yolunagidilmistir.Tez üç asamalı bir sekilde hazırlanmıs ve konunun ayrıntılı olarak incelenmesineçalısılmıstır. Birinci bölümde Türk Amerikan iliskilerinin geçmisi incelenmistir. Ayrıcayine bu bölümde Amerika'nın dıs politikasına yön veren doktrinler konu edinilmistir.ikinci bölümde Türk Amerikan iliskilerinde meydana gelen bunalımlar ele alınmıstır.Üçüncü bölümde ise 1 Mart Tezkeresi süreci degerlendirilmis ve bu sürecin Türkiyeüzerindeki etkileri tartısılmıstır.1 Mart Tezkeresi, Türk Amerikan iliskilerinde derin yaralar açan önemli birolaydır. ; Within this thesis; the process of `March 1 Parliament Rejection of US Troops inTurkey? and continuation of this period have been studied.A limitation was used in time and source and the research has been carried out byanalysing five different journals published between the dates of 1st February 2003 and30th May 2003. In addition; The historical background of the relations between Turkeyand America have also been included into the research in order to link and visualize thesubject matters clearly.In the thesis, on the whole, the process of `March 1 Parliament Rejection of USTroops in Turkey? and ongoing period; the status of the Turkish American relations; andthe major problems that Turkey encountered after The Iraq war have been discussed.During the research, the way of benefiting from the Turkish media evaluationsconcerning 1 March Permission has been used.This thesis has been organized in three parts and within the thesis the subjectmatter is analysed in detail. The history of Turkish-American relations finds its place inthe first part. Besides; the doctrines shaping the American foreign policy are dealt in thesame part. In the second part; the turmoils that occurred in Turkish-American relationsare researched. And finally, in the third part; the process of `March 1 ParliamentRejection of US Troops in Turkey? is assessed and the influences of this process onTurkey are discussed.`March 1 Parliament Rejection of US Troops in Turkey? can be considered as aturning point which leads to deterioration in Turkish-American relations.
Bu çalışma, Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne (AB) üyeliğine engel olan faktörleri incelemek üzere hazırlanmıştır. AB ile ilişkiler, Türk dış politikasının her zaman en önemli konularından biri olmakla birlikte son yıllarda daha ön plana çıkmıştır. 6 Mart 1995'den günümüze AB üyeliği, iktidar yada muhalefet partilerinin üzerinde uzlaştıkları ortak bir hedef olarak belirlenmiştir. Türkiye, yaklaşık elli yıldan beri Avrupa bütünleşmesinin bir parçası olmaya çalışmaktadır. Bu, tarihsel süreçte kendini Avrupalı görme eğilimi ile örtüşmektedir. Ancak son dönemde tam üyeliğin bir türlü gerçekleşmemesi nedeniyle kamuoyunda bir bıkkınlık hakimdir. Ayrıca, Avrupa kamuoyunun bir kısmında da Türkiye'nin Avrupa değerlerini özümseyemeyeceği görüşü hakimdir. İçinde bulunulan süreçte, Türkiye'nin AB üyeliğini engelleyen önemli sorunlar olduğu açıktır. Çalışmanın, birinci bölümünde AB'nin kendi içinde gelişimi açıklandıktan sonra ikinci bölümde Türkiye-AB ilişkileri tarihsel perspektif ile açıklanmaktadır. Üçüncü bölümde, AB ile ilişkilerde, sorunların özellikle Avrupalı karar vericilerce nasıl ortaya konulduğu bu yönde hazırladıkları raporlar çerçevesinde ele alınmaktadır. Çalışma, Kıbrıs sorunu, Kürt sorunu, Yunanistan'la ilişkiler, insan hakları gibi meseleleri kapsayan bu raporların Türkiye'nin AB üyelik sürecini nasıl etkilediği sorusu üzerinde odaklanmaktadır. Bu soruların cevaplandırılması, uzun ince bir yol olarak tanımlanabilecek üyelik sürecinin geldiği noktanın anlaşılması bakımından önemlidir. Anahtar Kelimeler: Avrupa Birliği, Entegrasyon, İlerleme Raporu ; This study is prepared to examine the factors that counteract Turkey's membership of European Union (EU). However the relations with EU is one of great importance in Turkish foreign policy it looms large in recent years. Since March 6, 1995 membership of EU is modified as common target that parties in power or opponents compromise on. Turkey tries to be a part of EU nearly for fifty years. This overlaps with tendency of perceiving itself as European in historical process. But boredom covers the public opinion because of not fulfilling of full membership in the last period. Moreover there is an opinion in some part of the European public opinion that Turkey can not adopt European values. It is clear that there are important problems that counteract Turkey's membership of EU throughout the current process. In the fist chapter of study, foundation of EU explained in itself. After that in the second chapter Turkey-EU relations is explained with historical perspective. In the third chapter how the problems especially displayed by European decision-makers argue with the reports which is prepared in this way. This study focuses on the question of how reports including the issues like Cyprus problem, Kurdish problem, relations with Greece and human rights affect the process of Turkey's membership of EU. To understand the point in the membership process that can be defined as long and thin way is considerable in answering these questions. Key Words: European Union, Integration, Progress Report
Yüksek Lisans Tezi ; Bu çalışmada; Kyoto Protokolünün Avrupa Birliği tarafından imzalanmasının ardından çevreye zarar vermeyen enerji kaynaklarına yönelen ve bu doğrultuda çevreye en az zarar veren fosil yakıt olan doğal gaz tüketiminde meydana gelen artışla beraber Avrupa Birliğinin en büyük doğal gaz tedarikçisi Rusya'ya aşırı bağımlığının nasıl bir enerji güvenliği ile karşı karşıya olduğu incelenmektedir. Konunun genel çerçevesini çizmek adına birinci bölümde enerji tüketiminin tarihsel süreç içinde nasıl arttığına, genel olarak enerjinin hayatımızdaki yeri ve doğal gaz dışında kalan enerji çeşitleri üzerinde kısaca durulmakta; doğal gaz ayrıntılı bir şekilde tarihsel süreci ve özellikleri ile birlikte irdelenmekte; enerjinin ekonomik ve politik boyutu ele alınmakta ve enerji güvenliğinin ne anlama geldiği konusunda görüşlere yer verilmektedir. Bu bağlamda, Kyoto Protokolünün imzalanmasına giden süreç tarihsel bağlamda incelenmekte; tarihsel süreç incelenirken enerji-çevre bağlamında meydana gelen gelişmeler ele alınmaktadır. İkinci bölümde, Avrupa Birliği'nin enerji kaynaklarının kısıtlı oluşuna vurgu yapılıp; enerji konusunda dışa bağımlı olan Avrupa Birliği'nin uygulamaya çalıştığı enerji politikasının tarihsel gelişimi ve temel unsurları hakkında bilgiler yer almaktadır. Bu perspektifte doğal gazı Avrupa Birliği enerji güvenliğinde ki yeri irdelenmiştir. Üçüncü bölümde, Rusya'nın enerji politikasında petrol yerine doğal gazın öne çıkarılması irdelenmekte olup, bu Rus doğal gazının en önemli alıcısı olan Avrupa Birliği ile enerji çerçevesinde ekonomik ilişkilere ve doğal gaz özelinde gelişen ilişkiler üzerinde durulmaktadır. Dördüncü bölüm de ise, doğal gaz özelinde Avrupa Birliği-Rusya ilişkilerinde Türkiye'nin konumu üzerinde durulacaktır. ; In this study; it has been analyzed how Russia demands to use natural gas as a tool for international relations after the collapse of Soviet Russia and after the compromise of Kyoto Protocol that Europe directs its interest to environment- friendly energy sources. As favorable source natural gas, this is less harmful to green, made EU more dependent to Russia and how EU energy security would be influenced from this partnership. For the common perspective of matter; firstly, how energy consumption rose within historical process, the importance of natural gas in life and shortly assessment of substitute; the features and history of natural gas have been considered, the economical and political sides of energy were explicated and the views about the meaning of energy security have been placed in this work. Within this framework, the process followed to be signed Kyoto protocol has been discussed, while it has been analyzing, developments in energy and environment was considered. In second chapter, the scarce energy sources of EU were highlighted. Then how energy dependent Union has followed its energy policies and basic principles were argued out. Within this concept, the significance of natural gas was discussed in EU energy security. In third chapter, it was examined that why Russia made natural gas as primary energy source instead of oil and how their relations would proceed with EU, mainly in natural gas, in its economic dimension. Lastly in chapter forth, it has been discussed, in the concept of natural gas, Turkey's role over EU and Russia relations.
Yüksek Lisans Tezi ; 1946 yılında bağımsızlığını kazanan Suriye ile Türkiye arasındaki ilk ciddi bunalım 1957'de yaşanmıştır. Suriye'de 1960'ların ikinci yarısından itibaren yönetimde etkili olmaya başlayan Baas Partisi, Hatay'ın Suriye'nin toprağı olduğunu iddia etmiş ve bu konuda hem kendi kamuoyunda hem de Arap dünyasında propagandalar yapmıştır. Türkiye'nin Güneydoğu Anadolu Projesi'ne başlamasından sonra su sorununu gündeme taşıyan Suriye, Türkiye'yi su emperyalizmiyle suçlamış ve Arap ülkelerini Türkiye aleyhine kışkırtmıştır. Arap ülkelerinden, Suriye, Yunanistan ve Güney Kıbrıs Rum Yönetimi'nden tehdit algılayan Türkiye, İsrail ile stratejik işbirliği içine girmiştir. Güneydoğu Anadolu Projesini engellemek için Türkiye'ye karşı olan terörist örgütlere destek veren Suriye, Türkiye'ye 1984'ten bu yana ciddi zararlar veren PKK Terör Örgütü'ne 1998 yılına kadar yardım etmiştir. Türkiye'nin İsrail ile işbirliğine gitmesi Suriye'nin kendini bir anda çevrelenmiş hissetmesine yol açmıştır. 16 Eylül 1998'de Orgeneral Atilla Ateş ile başlayan Suriye'ye uyarı ve tehdit mesajları Ekim ayında Türkiye ile Suriye'yi savaşın eşiğine kadar getirmiştir. Özellikle Mısır'ın arabuluculuğu ve diğer Arap ülkelerinin desteğiyle imzalanan Adana Mutabakatı sonrası Suriye, PKK'ya olan desteğini kesmiş ve PKK'nın elebaşı Abdullah Öcalan'ı sınır dışı etmiştir. Adana Mutabakatından sonra ilişkiler yumuşamaya başlamıştır. 2000 yılında Suriye'de iktidarı devralan Beşar Esad, Türkiye ile olan ilişkilere önem vermeye başlamıştır. ABD'nin Orta Doğu'daki emperyalist tutumu Suriye ve Türkiye'yi 2002'den sonra yakınlaştırmıştır. ; First serious conflict between Turkey and Syria which gained its indendency in 1946, occured in 1957. Ba'ath Party which had taken the power since second half of the 1960s, claimed Hatay was a Syria's land and made propagandas both in Syria community and in the Arabic World. After Turkey had decided to begin the Project of Southeastern Anatolia, Syria brought up the water conflict issue, accused Turkey of water imperialism and provoked Arabian Countries consistently against Turkey. Turkey perceiving threats from Arabian Countries, Syria, Greece and even Greek Cypriot Administration of Southern Cyprus formed a strategic association with Israel in this period. To hinder the Southeastern Anatolia Project, Syria supported the terrorist groups against Turkey with material and logistics and helped and laid up the PKK terrorist organization which has been seriously harming Turkey since 1984. Association with Israel and Turkey caused Syria to feel itself encirled. The warning and threat messages which were started on 16th September 1998 by General Atilla Ates brought Turkey and Syria on the verge of a war. After Adana Congruity signed by the support of Arabian Coutries and especially with the help of mediatoring efforts of Egypt, Syria interrupted its support for PKK and deported the terrorist Abdullah Ocalan, following the Adana Congruity, Relations have started to calm down. Bashar Asad, who took over the government of Syria in 2002 started to attribute importance to the relations with Turkey. The imperialist manner of conduct of USA in Middle East caused Turkey and Syria to become Closer after 2002.
Bu calisma uluslararasi terorizm olgusunu kuresellesen dunya cercevesinde incelenmistir. Gerek terorizm gerek kuresellesme tum boyutlariyla irdelendiyse de asil olarak uluslararasi terorizm ve kuresellesme ile etkilesimi uzerine odaklanilmistir.Tarihinde ideoloji din milliyetcilik gibi bircok sebepten meydana gelmis olan teror dunya capindaki hizli gelismeler ve teknoloji nedeniyle esitsizlik adaletsizlik tatminsizlik ve kuresellesme karsitligi gibi nedenlerle ortaya cikmaya baslamistir. Bunun sebebini aciklamak amaciyla terorizm ve kuresellesme oncelikle iki ayri tanim olarak ele alinarak tanimlanmistir. Dunyanin modernlesme teknoloji iletisim ve ulasimdaki kolayliklar nedeniyle kuculmesiyle terorun de yayginlastigi kuresellestigi siddetini ve sikligini arttirdigi gorulmektedir. Kuresellesme hem terore kolaylik saglamaya baslamis hem de olumlu etkileri sayesinde onlenmesi yolunda fayda saglamistir. Ortaya cikan teror-kuresellesme baglantisi bu kapsamda incelenmis kuresellesmenin teror uzerine pozitif ve negatif etkileri sorgulanmis pozitife dondurulebilecek etkilerinden soz edilmistir. Gelisen ve degisen dunyada terorle savas icin suregelmis olan askeri diplomatik yollarla beraber uluslararasi birlesim ve hukukun onemi artmistir. Tamamen ortadan kaldirilmasi mumkun olmayan terorle savasin en onemli ayagini uluslararasi alanda guclu bir isbirligi ile hazirlanacak hukuki kural yaptirim ve cezalar olusturmaktadir. Ýsbirliginin yayginlastirilmasi ve kuvvetlendilmesi kadar bu isbirliginin surekli olusu da buyuk onem tasimaktadir. Bu calismanin amaci terorizm ve kuresellesmeyi aciklayarak aralarindaki somut ve kuvvetli bagi gostermek ve terorle savas icin kuresellesmenin de yardimiyla uluslararasi ve sureklilik arzeden bir birligin kurulusunun onemini vurgulamaktir. ; This thesis analyzes the concept of terrorism in the age of globalization. Despite both concepts, globalism and terrorism, being studied by its all aspects, mainly the relationship between international terrorism and globalism is concentrated on. Terrorism, which has been motivated by ideological, religious and national reasons all through its history, has added issues to its concern like inequality, injustice, dissatisfaction and anti-globalist movements. In order to clarify this shift in the policies, the concepts of terrorism and globalization are first explained as distinct issues. Terrorism has become global because of modernization, developments in technology, communication and the ease in transportation. Thus, globalization has started to serve terrorism. At the same time, with its positive effects it became helpful in the fight against terrorism. The connection of globalization and terrorism has been explained in this respect. As the previous tools of diplomacy and military measures started to lose their validity, international cooperation and law have emerged as the tool to fight against terrorism. Since terrorism is a phenomenon that cannot be totally abolished, the best way to minimize terrorism is the use of international law, with necessary organizations established to form cooperation at the international level. The main aim of this thesis is to point out to several facts like there being a directly proportional relationship between globalization and terrorism concepts, furthermore continuous, determined international efforts and cooperation is a must and most important tool while fighting against terrorism.
Son zamanlarda dünyada enerji talebinin artması, buna karşın enerji rezervlerinin azalması, enerji kaynaklarının olduğu Orta Doğu, Afrika ve Güney Amerika bölgelerinde siyasi ve ekonomik istikrarsızlıklar yaşanması beraberinde enerji fiyatlarında hızlı yükselişlere neden olmuştur. Bu gelişmeler 1990 sonrasında çözülen, daha sonra ağır ekonomik krize giren enerji zengini Rusya'nın yeniden dirilmesine ve küresel güç olmasına neden olmuştur. ; Recently increasing energy demand in the world, but decreasing energy reserves, political and economical instabilities in Middle East, Africa and South America which have major energy reserves caused abrupt increases in energy prices. These developments caused Russia to survive and be a global power again after dissolution of Soviet Union and heavy economics crises. In this paper firstly energy, energy policies and role of energy in international relations were described briefly, and then Russian energy reserves and energy pipelines and future projects were examined, advantages/disadvantages were tried to be determined. It was seen that Russia took advantage of energy in favor of its interests in international relations and also that used energy as diplomacy instrument. However it was forecasted that the struggles of US and EU which were aimed to reach Central Asia and the Caucasus by by-passing Russia and Russian policies against these struggles could lead turbulences in the world in near future.
Soğuk savaş sonrası dönemde dünya, kendisini istikrarsızlıklar ve belirsizliklerle dolu yepyeni bir uluslararası ortamda, yeni sorunlar ve tehditlerle karşı karşıya bulmuştur. Bu sorunlu bölgelerin tam ortasında yer alan Türkiye, bu durumdan en çok etkilenen ülkelerden biridir. Soğuk Savaş şartlarının ortadan kalkması, ülkemizin ilgi ve etki alanlarını genişletirken, güvenlik riskleri ve tehdit algılamalarında da önemli değişiklikleri beraberinde getirmiştir. Ancak bu değişiklikler ülkemize yönelik tehditleri ortadan kaldırmamış, bilakis çeşitlendirmiş ve daha karmaşık hale getirmiştir. Türkiye, bölgesel olayları yönlendirme potansiyeline sahip olmasına rağmen, bu güne kadar bu potansiyelini dış politikasına yansıtamamış ve bu nedenle uluslararası politikada kendisini yeterince anlatamamıştır. Türkiye'nin kendisine yönelik tehditleri barışçıl yöntemle bertaraf ederken, yeni dünya düzeninin kendisine sunduğu açılım noktalarını iyi değerlendirerek hem bulunduğu bölgedeki gelişmeleri yönlendirme, hem de uluslararası kamuoyunda kendisini daha iyi tanıtma fırsatlarını değerlendirmelidir. ; In the post-Cold War era, the world has found itself in a newly international conjuncture full of instabilities and ambiguities and faced serious problems and threats. Turkey which locates in the core of the problematic regions is one of the most affected countries in the world. Even though the end of the Cold War enhanced Turkey's interest and sphere of influence, the process also transformed the old security risks and threat perceptions. Rather these changes gave an end to the threats; it diversified and made them more complex. However Turkey has the potential to affect the regional issues, it couldn't use this potential effectively in foreign policy and also couldn't introduce itself in international politics. Turkey should evaluate the opportunities emerged with the new world order by influencing the regional developments as well as introducing itself in world public opinion while averting the threats with peaceful means.
Uluslararası sistem, 1648 Vestefalya Barış anlaşması ile değişime uğramıştır, savaşmak yerine diplomatik ilişkilere önem verme, güç dengesi sistemi ile Avrupa daki tüm güçlerin varlığı korunmuştur. Sistemde etkili olan güçler ve bu güçlerin Avrupa hakimi olmak için verdikleri mücadele değerlendirilmiş, devlet ve egemenlik kavramları sistemin yapısını değiştirmeye başlamıştır. İmparatorun ve kilisenin etkinin azalması ile birlikte, halkların bağımsızlığı fikri yayılmaya başlamış, Fransa'da başlayan ihtilal tüm Avrupa'yı etkilemeye başlamış, güç dengesi sistemi bozulmuş, Avrupalı güçler Fransa'ya ve ihtilal fikirlerine karşı ittifak oluşturarak uzun süren savaşlara başlamışlardır. Napolyon Bonaparte'ın ortaya çıkması ile monarşi tekrar güç kazanmaya başlamış, Napolyon'un aşırı hırslı olması uzun süre başarılı olmasını engellemiştir, yapılan savaşlar sonrası Fransa yenilmiş ve 1815 Viyana Kongresi ile sistem tekrar değişime uğramış, güç dengesi sistemi ve diplomasi tekrar kullanılmaya başlamıştır. Uluslararası sistem 1648 ve 1815 yılları arasında birçok konuda dönüşüme uğramıştır. ; The international system was changed with 1648 Westphalia Peace, diplomacy relationship had been important than the war, all the Actor?s existance in europe was protected with power balance system. The effective Actors in system and these Actors performances to be the sage of the Europe was appreciated , goverment and hegenomy notions started to change the system?s structure.with reducting of the emperor?s and church?s effects, the idea of the populations? independences started to be spread. The revoluation which was started in France started to effect the all Europe,.the power balance was upsetted,.Europe Actors were setted to France and revoulation idea and started to long term wars.again the monarchy started to be powerfull with the apperance of the Napoleon Bonaparte. Napoleon?s ambition was blocked his success to a long time.after the long term wars France was defeated and system was again changed power balance system and diplomacy started to be use.the international system was changed about too much subject between 1648 and 1815.
ÖZETTÜRKİYE'NİN AVRUPA BİRLİĞİ'NE KATILIM SÜRECİ BAĞLAMINDA TÜRKİYE'DE KÜRTÇE DİL HAKLARI: AVRUPA ULUS-DEVLET MODELİ VE AZINLIK HAKLARINA ELEŞTİREL BİR YAKLAŞIMDil haklarının kaydadeğer bir şekilde uluslararası gündemi meşgul etmeye başladığı Soğuk Savaş sonrası dönemden itibaren, uluslararası kuruluşlar ve Avrupa kuruluşları azınlıkların dil haklarının korunması üzerine önemli metinler yayınlamaktadır. Bu gelişme, 2000 yılından itibaren ivme kazanan Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne katılım süreci sebebiyle Kürtçe dil haklarının güncel bir soruna dönüştüğü Türkiye'deki mevcut eğilime de denk düşmektedir. Bu çalışma, Avrupa diasporasındaki ve Türkiye'deki Kürt entelektüellerinin görüşlerini dahil ederek, bu sürecin Türkiye'deki Kürtçe dil hakları sorunu üzerindeki etkilerini incelemiştir. Avrupa diasporasında ve Türkiye'de ileri gelen Kürt entelektüelleriyle yapılan görüşmeler, bu sürece yönelik olarak Kürt dilsel topluluğunun takındığı farklı tutumları ortaya çıkarmıştır. Bu sürecin incelenmesi, azınlıkların dil haklarının korunması üzerine uluslararası ve Avrupalı mekanizmaları da sınırlayan liberal ulus-devlet söylemine içkin çelişkiler üzerine bir analizi de ihtiva etmektedir. Bu inceleme, aynı zamanda, azınlıkların dil hakları üzerine uluslararası ve Avrupalı metinlerin, dilsel azınlık toplulukların beklentilerini neden karşılayamadığını da açıklamaktadır. Bu bağlamda, bu çalışmanın kuramsal iskeleti, dile özel bir atıfla, çoğunluk ve azınlık, birey ve topluluk, kamusal ve özel alanlar arasındaki ikili karşıtlıklar üzerine yapısökümcü bir analiz yardımıyla, dil haklarının sorunsallaştırılmasına hasredilmiştir. Böylece bu çalışma, Avrupa diasporasındaki ve Türkiye'deki Kürt entelektüellerinin Türkiye'deki Kürtçe dil hakları sorununa yönelik görüşlerini liberal ulus-devlet felsefesi ve azınlık hakları üzerine eleştirel bir analizle bağlantılandırarak, milliyetçi söyleme yönelik yakın dönem eleştirel yaklaşımlarla ilişki kurmaya çalışmıştır. ABSTRACTKURDISH LINGUISTIC RIGHTS IN TURKEY WITH REFERENCE TO TURKEY'S ACCESSION PROCESS TO THE EUROPEAN UNION: A CRITICAL APPROACH TO THE EUROPEAN MODEL OF NATION-STATE AND MINORITY RIGHTSInternational and European organisations have issued significant documents on the protection of the linguistic rights of minorities since the beginning of post-Cold War era, when the question of linguistic rights has started to remarkably occupy the international agenda. This development has been matched by a parallel trend in Turkey, where the Kurdish linguistic rights have become a topical issue since 2000 due to the acceleration of Turkey's accession process to the European Union. This study examines the implications of this process on the question of Kurdish linguistic rights in Turkey through the inclusion of the views of Kurdish intellectuals in European diaspora and Turkey. The interviews conducted with the prominent Kurdish intellectuals reveal the diversity of standpoints that the Kurdish linguistic community takes with regard to this process. The examination of this process also includes an analysis on the contradictions within the liberal nation-state discourse, which delimits the international and European mechanisms for the protection of the linguistic rights of minorities. This examination explains why the international and European documents on the linguistic rights of minorities cannot meet the expectations of the linguistic minority communities. In this sense, the theoretical backbone of this study is devoted to the problematisation of linguistic rights with the help of a deconstructivist analysis on the binary oppositions between the majority and the minority, between the individual and community, and between the public and private spheres with a special reference to language, which has been a significant constituent of the liberal nationalist discourse. Therefore, this study tries to become involved in contemporary critical approaches to the nationalist discourse through connecting the views of the Kurdish intellectuals in European diaspora and Turkey on the question of Kurdish linguistic rights in Turkey with a critical analysis on the liberal nation-state philosophy and minority rights.
DergiPark: 326440 ; trakyasobed ; The Neo-Eurasianism which was one of the ideological projects concerning the quests of identity after the collapse of the Soviet Union, influences to some degrees the foreign policy of the Russian Federation ,especially during the Putin's rule period. "The Eurasian model" is a geopolitical project developed by Russia in the post-Soviet era against the Occident blaming her to pursue imperialistic politics in its nearest abroad and is often mentioned in the current Turkish foreign policy discourses as an alternative strategy to the European Union. The aim of this Project is the reparticipation of Russia to the international system as a powerful actor ( Ortodox empire).Analysis of diverse Neo-eurasian versions could provide us objective basis for the discussions on the conformity in geopolitical and reelpolitik terms of this alternative model to Turkey ; Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra kimlik arayışları ile ilgili yoğunlaşan ideolojik tasarımlarından biri olan Yeni-Avrasyacılık akımı, Rusya Federasyonu'nun izlediği dış politikasına özellikle Putin'in iktidar döneminde belli ölçülerde yansımıştır. Rusya'nın yakın çevresine yönelik politikalarını emperyel olmakla eleştiren Batı'nın ve AB'e alternatif olarak Türk dış politika söyleminde sıkça yer almaya başlayan "Avrasya modeli" post-Sovyet dönemde Rusya'nın geliştirdiği jeopolitik bir projedir . Bu proje, Rusya'nın yeniden güçlü bir aktör olarak(bir Ortodoks imparatorluğu olarak) uluslararası sisteme katılmasını amaçlamaktadır. Süreç içinde gelişen Yeni-Avrasyacılığın çeşitli versiyonlarının analizi, Türkiye için bu modelin jeopolitik ve reelpolitik açısından alternatif model olarak uygunluğu tartışmalarına nesnel bir zemin oluşturmaktadır
Uluslararası İlişkiler disiplininin hâkim konumda bulunan pozitivist/rasyonalist çizgideki teorilerinin Rusya'nın Batı dünyası ile ilişkilerini analiz etme bakımından sınırlı bir açıklama kapasitesine sahip oldukları söylenebilir. Maddi unsurları bütünüyle dışlamayan; ancak kimlik, kültür, söylem gibi uluslararası ilişkilerin normatif yönlerini ön plana çıkaran bir yaklaşım olarak konstrüktivizm, uzun ve karmaşık bir geçmişi olan Rusya-Batı ilişkilerinin analizi bakımından uygun bir kuramsal çerçeve sunmaktadır. Rusya'nın modern dönemde Batı dünyası ile kurmuş olduğu ilişkilerin ele alındığı bu çalışmada görülmüştür ki, Rus dış politikasının en ayırt edici yanı sahip olduğu emperyal vizyon ve özel misyon duygusudur. Çarlık Rusya'nın Mesihçi ve pan-Slavist politikaları, Sovyet Rusya'nın enternasyonalist ve anti-kapitalist söylemi, Rusya Federasyonu'nun BDT ve 'yakın çevre' politikaları özünde hep bu vizyon ve misyon duygusunun bir parçasıdır. Dolayısıyla bu dış politik anlayış, tarihsel süreç içerisinde Rusya'nın sürekli bir biçimde Batı ile karşı karşıya gelmesini yol açmıştır. Ancak kabul etmek gerekir ki, Rusya-Batı karşıtlığını salt bu gerekçeler ile açıklamak doğru değildir. Rusya'nın Batı dünyası ile olan ilişkilerinde, bu ülkenin kendi kimlik tanımlamasından kaynaklanan sorunlar daha belirleyici olmaktadır. Modernleşme süreci ve bu sürece verilen gelenekçi tepkiler ise Rus kimliğinin oluşum sürecinin en önemli yönünü oluşturmaktadır. Bu çekişmeden doğan ve özü itibarıyla ülkenin kimliği, kültürü ve Batı karşısındaki konumu gibi meselelere odaklanmış olan çeşitli politik söylemlerin tarihsel süreç içerisinde Rus dış politikasını da etkilediği bilinmektedir. Çağdaş Rus düşüncesinin gelişiminde de önemli bir yeri bulunan bu söylemlerin varlıklarını günümüze değin sürdürdükleri görülmektedir. Dolayısıyla, günümüz Rusya'sının hem dış politikasını hem de Batı dünyası ile ilişkilerini anlama bakımından ilgili söylemlerin özellikle kimlik ve kültür meselesine nasıl yaklaştıklarının doğru anlaşılması gerekmektedir. ; It would be quite appropriate to contend that the mainstream positivist/rationalist based theories of International Relations discipline have a limited explaining power when it comes to analyze the Russia's relationship with the Western world. On the other hand constructivism, emphasizing the normative facets of international relations such as identity, culture and discourse without ruling out the material aspects completely, has a unique ability to provide us with a particularly suitable theoretical framework for analyzing the long and complex Russian-Western relations. In this study which dwells on the relations between Russia and the Western world in modern times, it is argued that the distinguishing feature of the Russian foreign policy is the imperial vision and the special sense of mission it incorporated. The Messianic and Pan-Slavic policies of the Tsarist Russia, the internationalist and anti-capitalist discourse of Soviet Russia and finally the CIS and 'near abroad' policies of Russian Federation are all reflections of those vision and mission sense in essence. Therefore, this political mentality paved the way for Russian- Western encounters. Nevertheless it should also be admitted that Russian-Western confrontation can not solely be understood on the basis of those justifications. It seems in Russia's relation with the West problems originated from Russia's own identity definition stands affront while modernization process and the reactions to it constitute the gist of this identity. It can also be observed that various political discourses spawned by this confrontation inherently focused on issues such as the identity, culture and country's position against the West, effected the Russian foreign policy. This discourses which also left their imprint in contemporary Russian thought survived throughout ages. Hence, it is vital that, aforementioned discourses approaches to identity and culture matters is well understood for without a clear grasp of this, contemporary Russian-Western relations and Russian policy cannot be comprehended.
Küreselleşme sürecinde sosyal politika kavramı ve uygulamalarındaki değişim nedeniyle ortaya çıkan boşlukta, sivil toplum kuruluşlarının yeni fonksiyonları üzerine odaklanılmış ve bu alanda ulusal ve uluslararası düzeylerde ortaya çıkan ihtiyacın sivil toplum kuruluşları tarafından karşılanabilirliği araştırılmıştır. Bu tez, küreselleşme sürecinde, yoksulluk kavramını neo-liberal politikaların nasıl etkilediği çerçevesinde incelemiştir. Türkiye'de kökleri 1940'lara dayanmasına karşın, özellikle 1980'li yıllardan sonra büyük bir gelişim gösteren sivil toplum kuruluşları sosyal yaşamda etkili özne olmaya başlamışlardır. 1980'lerden sonra dünyada yaşanan neo-liberal dönüşümler, Türkiye'yi ciddi anlamda etkilemiştir. Çalışmamızın temel amacı, 1980'lerde güçlenen STK'lerin yoksulluğa bakış açısını değerlendirmektir. Bunun için sivil toplum kavramına, Türkiye'de sivil toplumun gelişimine ve İzmir'de faaliyet gösteren derneklere genel olarak değinilmiştir. ; In the process of globalisation, in the blank which was caused by the changes of civil society concept and practices, is focused on new functions of civil society organisations and the coverability of the necessity which appears in this field at national and international levels by civil society organisations was researched. This thesis, in the process of globalisation, aims to examine how neo-liberal politics affect poverty. STK founded with the aim of forming a civil society in Turkey, although having roots back in the 1940s, developed to a great extent in the 1980s and began to be an influential subject in social life. The neo-liberal transformations since the 1980s in the world that seriously effected Turkey. The basic purpose of our study is to evaluate the points of view poverty of STKs which to get strong after in 1980. Therefore, the concept of civil society, development of STKs in Turkey and the associations that facilitates in İzmir are being held in general.
ÖZET Bu çalışmanın temel amacı Türkiye-AB ilişkilerinde egemenlik sorunu konusunda, uluslararası ilişkiler bağlamında, tarihî gelişim içerisinde teorik tartışmalar yapmaktır. Egemenlik, ulus devlet siyasasının iç ve dış ilişkilerini, ekonomik, hukuki ve sosyal düzenini şekillendiren bir normdur. Egemenlik, ulus devlet sonrası süreçte, ulusüstü AB yapılanmasıyla da gündeme gelmiştir.Egemenlik kavramının teorik olarak çeşitli tanımları yapılmıştır. Westphalia sonrası ortaya çıkan egemen Avrupa devlet sisteminin hukuki, siyasal, ekonomik ve sosyal yapısı, egemenlik boyutunda incelenmiştir. Modern uluslararası ilişkilerin gelişiminde önemli bir yer tutan egemenlik, Avrupa ulus devletler düzenini kuran önemli siyasi olay ve gelişmeler de tartışılır.Savaş sonrası Avrupa'sında Westphalia egemen ulus devlet sisteminin yerini almakta olan AB; siyasal, ekonomik ve sosyal açıdan egemenlik bağlamında ele alınır. Ekonomik entegrasyon, siyasal birlik, ulusal egemenlik, federalizm, konfederalizm vb. AB'yi betimleyen siyasaların egemenlik söylemi vurgulanır. Ayrıca AB kurumlarının tarihî gelişimi, anayasal yapılanma ve egemenlik tartışmalarını sürdürür. Türkiye'nin egemenlik anlayışı tarihî gelişim içinde ele alınmıştır. Türkiye, Kurtuluş Savaşı'yla birlikte, Batılılaşmak ve çağdaşlaşmak, muasır medeniyet seviyesine ulaşmak için siyasal, ekonomik ve kültürel reformlar yaparak Avrupa modern egemen ulus devlet sistemine geçmiştir. Türkiye, geleneksel toplum yapısını modern, seküler, çağdaş, homojen bir ulus devlet siyasasına dönüştürürken; etnik, dinî, bölgesel ve ideolojik temelli sorunlar da ortaya çıkar. Türkiye'de siyasal iktidarı ele geçiren partilerin iktidarları süresince kendi çoğunlukçu ve fraksiyoncu millî egemenlik anlayışına, Rousseau'cu anlamda genel iradeyi temsil ettiğini düşünerek, Hobbes'cu mutlak devlet egemenliğini topluma ulusal egemenlik anlayışı gibi sunması bu partilerin Lock'cu anlamda demokratik, sivil, sınırlı ve çoğulcu bir toplumsal egemenlik anlayışını yansıtmasına engel olmaktadır. Dolayısıyla, Türkiye'nin siyasal sisteminin demokratik süreci darbeli olmakta, jeopolitik konumu da istikrarsızlığı kolaylaştırmaktadır.Türkiye AB ilişkilerinde egemenlik bağlamında; siyasal, ekonomik, sosyal, hukuk ve güvenlik sorunları vardır. Türkiye, AB'ye tam üyelik sürecinde, AB üyelerinden ve aday ülkelerden farklı olarak kendine has güçlü bir ulus devlet egemenlik kurgusuna sahiptir. Bu güçlü devlet egemenliği anlayışı; jeopolitik, siyasi, ekonomik, sosyal ve kültürel açıdan Türkiye'nin-AB ile ortak bir egemenlik inşasını, paylaşımını, transferini güçleştirmektedir. Fakat Türkiye bu sorunları tek tek çözmektedir.Anahtar Kelimeler: Egemenlik, Ulus Devlet, Federalizm, Devletler Sistemi, Avrupa Birliği, Türkiye. ABSTRACTThe basic purpose of this dissertation is to discuss the sovereignty matter, between Turkey and European Union relations within theoretical framework of the International relations discipline in the process of historical context. The sovereignty is a norm which shapes the polity of the nation state in terms of its internal, external relations, economy, politic, legal and social order. But, by the post-nation state process, supranational EU structure also brought that issue back into agenda.There has been done various theoretical definitions of the sovereignty notions. After the Westphalia there emerged the sovereign European state system which has political, economical, legal and social order, had been analysied within the sovereignty perspectives. The sovereignty which developed the modern international relations by constructing modern nation state order, also comprises the important political aspects of the European historical events, too. In the postwar Europe, the EU replaces the Westphalian sovereign nation state system by political, economical, legal and social direction in the context of sovereignty dimension. To explicate the sovereignty expression of the EU's polity, it also confines economic integration, political union, national sovereignty, federalizm, confederalizm, regionalism, transtate alternative variations. Moreover, the EU institutions' historical imrovements contributes in sovereignty issue in the extent of constitutionalization, democracy, legitimacy, authority and responsibility.Turkey's sovereignty comprehension, are investigated in the historical content. By the Independence War, Turkey aimed to adopt European sovereign nation state system by realizing political, economic, legal and cultural reforms in the name of westernization, civilization and modernization.Turkey transformed successfully its traditional social structure into modern, secular, contemporaneous, homojen republican sovereign nation state polity; Though it encountered with ethnic, religious, regional and ideological resistances. Whereas, Turkey experiences with some difficulties of the multiparty system in the process of democratization in which parties forms the government impose its majoritarian sovereign perceptions. In addition, they implement or introduce their sovereignty conception as Rousseau's "general will" in the sense of Hobbes' absolute state sovereignty so as to national sovereignty rules over society. Thus, this type of conception prevents the government from applying, limited, civil, democratic, pluralist social sovereignty principles in the logic of Locke. In a nutshell, Turkey's democratic process is interrupted oftenly and geopolitical power structures also leads to instability.There are some problematic issues. Those are politic, economic, legal, social and security matters in the context of sovereignty, between Turkey-EU relations.Turkey owns a very strong nation state sovereignty script, in the process of fullmembership into EU, apart from the EU members and other candidate countries. Eventhough there are various geopolitical order alternatives, quests and troubles; Turkey that conciously tries to overcome those barriers one by one so as to share sovereignty with the EU.Keywords: Sovereignty, Nation State, Federalizm, System of States, European Union, Turkey.
