Suchergebnisse

Cebel-i Lübnan, farklı dini ve etnik yapıya sahip toplulukların yaşadığı bir bölgedir. Geçmişten itibaren bu topluluklar arasında var olan iktidar mücadelesi bölgenin Osmanlı Devleti'nin idaresine geçmesi ile birlikte belli bir sisteme bağlandı. Veraset usulüne dayanan feodal yapılanma sayesinde güçlü aileler bölgenin yönetimini ellerinde tuttular. Özellikle Dürziler uzun süre yönetime hakim oldular. Bölgenin farklı etnik ve dini yapıya sahip olması Avrupa Devletleri'nin buradaki iktidar ve mezhep çatışmalarına müdahil olmalarına neden oldu. 1845 yılında bu çatışmaların hız kazanması üzerine Osmanlı Devleti bölgeye Hariciye Nazırı Şekip Efendi'yi gönderdi. Şekip Efendi'nin iki kaymakamlı idari yapıda yaptığı düzenlemeler bölgede huzur ve asayişi temin etti. Biz bu çalışmamızda bölgedeki idari düzenin teşkilinin yanı sıra Şekip Efendi'nin kurduğu idari yapının temelini teşkil eden nizamnâmenin 1850 yılındaki yeniden düzenlenmiş metnini vererek içeriğini açıklamaya çalışacağız. ; Mount Lebanon is an region populated by different ethnics and religious groups. After these region became under the Ottoman State administration, the running power struggle among these different groups linked with the Ottoman administrative organization. Powerful families governed these region due to the feudal structure based on line succession especially Druze dominated the ruling for a long time. The religious and ethnic variety of the population of the region led to European states intervention in the power strugle and sect conflicts. The Ottoman state send the minister of foreign officer named Şekip Efendi to the region after these conflicts ascended in 1845. The regulations laid down by Şekip Efendi in the administrative structure of Dual Kaim-makamate of the region provided the peace, law and order. In this study we will take into consideration the re-edited texts of the regulation of 1850, which was the bases of the administrative structure established by Şekip Efendi together with the formation of the administrative structure of the region.

Lübnan İç Savaşı'nın bir ürünü olarak ortaya çıkan Hizbullah, ülkedeki diğer silahlı grupların aksine varlığını güçlendirerek günümüze kadar devam ettirdi. Bu süre zarfında iç savaşı sona erdiren ve devlet düzenini dini aidiyetlere göre şekillendiren Taif Antlaşması'na karşı muhalif bir tutum sergiledi ve sistem karşıtı parti olarak Lübnan siyasetindeki yerini aldı. Ancak 2005 yılında Lübnan Başbakanı Refik Hariri'ye gerçekleştirilen suikast bir kırılma noktası oldu. Bu olaydan sonra Hizbullah, yıllarca eleştirdiği Taif Düzeni'nin bir parçası olmaya başladı ve devamındaki süreçte sistemin merkezine yerleşti. Yapılan çalışma, şiddet içeren devlet dışı aktörlerin bu dönüşümünün siyasetin doğal akışı içerisinde gerçekleşmesinin mümkün olmadığı ve bu durumun ancak politik şok özelliği taşıyan olaylar sonucunda meydana gelebileceğini savundu. Politik şoklar, siyasi aktörlere bir fırsat penceresi sunar ve sıçramalı denge modeli çerçevesinde oluşan kısa süreli ani kriz durumlarında aktörlerin stratejik eylemleri sonucu siyasi sistem şekillenir. Oluşan siyasi tablo bir sonraki politik şoka kadar istikrar gösterir. Bu çerçevede Lübnan siyasetinde 2005-2020 yılları arasında gerçekleşen politik şok niteliğindeki olaylar incelenerek Hizbullah'ın sistemin bir parçası haline dönüşümündeki etkisi incelendi. ; Hezbollah, which emerged as a result of the Lebanese Civil War, has strengthened its existence until today, unlike other armed groups in the country. During this period, it continued its entity as an anti-system party by taking an opposing stance against the Taif Accord, which ended the Lebanese Civil War and shaped the state order according to religious affiliations. However, the assassination of Lebanese Prime Minister Rafic Hariri was a turning point in 2005. After this event, Hezbollah began to be a part of the Taif Accord, which is criticized for years, and over time, it settled at the heart of the system. The study argues that this transformation of violent non-state actors can't take place within the natural flow of politics, and it can only occur as a result of events that have the characteristics of the political shock. It provide political actors with a window of opportunity, and the political system takes shape as a result of the strategic actions of the actors in short and sudden crises that occur within the framework of the punctuated equilibrium model. The transformation happens suddenly and quickly and stabilizes until the next political shock. In this context, the political shock events that took place in Lebanese politics between 2005 and 2020 were analyzed, and their impact on Hezbollah's transformation into a part of the system criticized was examined.

ÖZET AYGÜN, M. Fatih. Avrupa Birliği Entegrasyon Teorileri Işığında Türkiye-Suriye-Ürdün-Lübnan Arasındaki Yüksek Düzeyli Dörtlü İşbirliği Konseyi'nin Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2014 Bu çalışmada Türkiye-Suriye-Ürdün-Lübnan arasında kurulmak istenen "Yüksek Düzeyli Dörtlü İşbirliği Konseyi" mekanizmalarının da yer aldığı bölgesel vizyon temelinde bütünleşme süreci, Avrupa Birliği'ni konu alan entegrasyon teorileri ışığında incelenecek ve entegrasyon teorilerine kısaca değinilecektir. Avrupa Birliği Bütünleşme Teorileri içerisinde bütünleşmeyi tamamıyla açıklayabilecek tek bir teori olduğunu söylemek zordur. Bu görüşten yola çıkarak Türkiye'nin entegrasyon ihtiyacını, entegrasyon arayışını ve en başta yakın komşularını kapsayan yeni bölgesel entegrasyon vizyonunu en iyi açıklayabilecek teoriler incelenecektir. Anlatılan teoriler ışığında gerçekleştirilmek istenen bütünleşme sürecinin başarısız olma sebepleri araştırılacaktır. ; ABSTRACT AYGÜN, M. Fatih. An Evaluation of the High Level Quartet Cooperation Council between Turkey-Syria-Jordan-Lebanon in the Light of the European Union Integration Theories, Master's Thesis, Ankara, 2014 In this study, the integration process on the basis of regional vision including the High Level Quartet Cooperation Council mechanisms that are wanted to be established between Turkey-Syria-Jordan-Lebanon will be assessed in the light of the European Union Integration Theories and the integration theories will briefly be touched upon. It is hard to state that there is not a single theory which fully explains the integration among the European Union Integration Theories. In this context, the theories that can explain in the best way of Turkey's need for integration, its search for integration and especially its new regional integration vision covering its close neighbors will be analyzed. The reasons for failure in the integration process that is aimed to be conducted will be researched in the light of mentioned theories.

Yüksek Lisans Tezi ; Kuvvet kullanılmasını içeren orantılı karşı tedbirlere ülke dışında da başvurulabileceğine ilişkin iddiaları BM Antlaşması md. 51 temelinde meşrulaştırmaya çalışan iddialar, teoride olmasa bile uygulamada artan şekilde uluslararası toplum tarafından kabul görmektedir. Doktrinel bakış açısından, böyle bir yaklaşım, elbette BM Antlaşması md. 2/4 tarafından güvence altına alınan "bir devletin ülkesel bütünlük hakkı" ile diğer devletin md. 51'de korunan Meşru müdafaa hakkı arasında bir çatışmayı da beraberinde getirmektedir. BM Antlaşması md. 51'de düzenlenen meşru müdafaa hakkı, kuvvvet kullanma yasağının tek istisnası olarak, bir silahlı saldırıya karşı düzenlenmiştir. Md. 51'de meşru müdafaa hakkından doğal bir hak olarak söz edilmesi, BM Antlaşması'ndan hemen önce örf ve adet hukukundaki meşru müdafaa hakkının saklı tutulduğu anlamına gelmez. Bush Doktrini'nin önleyici meşru müdafaa hakkının hukuka uygunluğunu iddia ederken geleneksel "gereklilik"kriterini esnetmesidir. Bir başka ifade ile uluslararası hukukun öteden beri "vukuu muhakkak"bir silahlı saldırı tehdidine karşı önleyici meşru müdafaa hakkını tanıdığını iddia eden ve yapılması gerekenin "vukuu muhakkak tehdit" kavramını terör eylemlerine, kitle imha silahlarına güvenen haydut devletler ve teröristler gözönünde bulundurularak yeniden yorumlamak olduğunu belirten Bush Doktrini açısından sadece bir saldırı varsayımı, potansiyel bir tehdit, bir risk, "silahlı saldırı" teşkil etmektedir. BM Genel Kurulu'nun İsrail temsilcileri, Güvenlik Konseyi'nde, devamlı olarak ülkesinin yakın bir saldırı tehlikesine maruz kaldığını ve İsrail'in de önleyici meşru müdafaa hakkı'nı kullandığını iddia etmiştir. Bu tez çalışmasında; Birinci bölümde meşru müdafaa hakkı, kuvvet kullanma yasağı, saldırı suçunun tanımı, tarihçesi ve BM belgelerinde kuvvet kullanma yasağı ve meşru müdafaa hakkı; İkinci bölümde 2006 yılındaki İsrail ve Lübnan çatışmasının menşeine ilişkin bulgular, terörün tanımı, tarihçesi, kuvvet kullanma yasağında ve meşru müdafaa hakkındaki rolü, İsrail-Lübnan çatışması'nın kuvvet kullanma yasağı ve meşru müdafaa hakkı çerçevesinde değerlendirilmesi; Üçüncü bölümde Adalet ve Kalkınma Partisi döneminde Türkiye-İsrail ilişkileri, Türkiye-Lübnan ilişkileri ve Türkiye'nin İsrail-Lübnan çatışmasındaki tutumu incelenmiştir. Anahtar Kelimeler: kuvvet kullanma yasağı, meşru müdafaa, saldırı suçu, İsrail, Lübnan. ; The claims trying to legitimate the claims, which are related to the fact that commensurate counter measures including using force can also be applied abroad on the basis of article 51 of United Nations Treaty, find acceptance by the society not in theory but increasingly in application. From the doctrinaire point of view, such an approach definitely brings about a conflict between the right of territorial unity of a nation which is secured by the article 2/4 of the United Nations Treaty and the right of self defense of another nation preserved in the article 51. The right of self defense arranged in the article of the United Nations Treaty has been arranged considering an armed attack as the only exception of prohibition of using force. The fact that the right of self defense is mentioned as a natural right in the article 51 does not mean that the right of self defense in the Common Law is preserved just before United Nations Treaty. It means that Bush Doctrine stretches traditional necessity criterion while it claims that the right of preventive self defense is lawful. In other words, just an assumption of an attack is seen as a potential threat, a risk, and an armed attack in terms of Bush Doctrine which claims that International Law has approved the preventive self defense against a certain armed attack threat for a long time, and emphasizes that the necessary thing to do is reinterpreting certain threat decision considering rogue states, and terrorists relying on Weapons of Mass Destruction. In the Security Council, Israel representatives of the United Nations General Assembly claim that their country is continuously exposed to a close attack and Israel has the right of preventive self defense. In the first part of this study; the right of self defense, prohibition of using force, definition and history of attack crime, prohibition of using force and the right of self defense in the documents of the United Nations ; In the second part of the study; findings about the origin of the disagreement between in 2006 Israel and Lebanon, definition, history, and the role of terror in the prohibition of using force and in the right of self defense, and evaluation of the disagreement between Israel and Lebanon in accordance with the right of self defense; In the third part of the study; the relations between Turkey and Israel, the relations of Turkey and Lebanon in the period of (AKP) Justice and Development Party, and also the attitude of Turkey towards the disagreement between Israel and Lebanon have been examined. Key Words: Prohibition of using force, self defense, attack crime, Israel, Lebanon

ÖZETOrtadoğu, tarihin her döneminde çatışma, terör, mezhep veya din savaşları ile dünya siyasetinde önemli yere sahip bir coğrafyadır. Suriye ve Lübnan bu bölgenin politikalarının belirlenmesinde rol oynayan iki Ortadoğu ülkesidir. Soğuk Savaş boyunca Sovyetler Birliği'nin desteği ile Ortadoğu politikasında güçlü bir aktör olan Suriye, iki kutuplu sistem sona erdikten sonra Batılı liberal devletler arasında müttefik bulma arayışı içerisine girdi. Hafız Esad iktidarının son dönemlerinde uluslararası siyasette başlayan değişim, 2000'li yıllarda Suriye'nin dış politikasını çıkmazlara sürükledi. Topraklarında daima hak iddia ettiği Lübnan ile siyasi ilişkileri de bu süreçten etkilendi.Bu tez çalışmasında, 2000-2010 yılı arasındaki Suriye-Lübnan siyasi ilişkileri anlatılmaktadır. Tezin amacı, Suriye'nin değişen uluslararası konjonktürle beraber Lübnan'a karşı yürüttüğü dış politikasını değiştirmesinin nedenlerini ve ikili ilişkilerdeki güçlü konumunun uzlaşmacı ve taviz veren tutuma nasıl dönüştüğünü açıklamaktır. Şüphesiz Suriye'nin uzlaşmacı tavrı, Batılı ülkelerin desteğini almasını ve ABD'nin üzerinde oluşturduğu baskıyı kısmen azaltmasını sağladı, ancak Lübnan üzerindeki etkisi 20.yy'a kıyasla giderek azaldı.Anahtar Kelimeler: Suriye, Lübnan, Dış Politika, Hafız Esad, Beşar Esad, Refik Hariri, Lübnan Krizi, Siyasi Suikast. ABSTRACTMiddle East has an important place in the world politics with all the conflict, terror, sectarian and religious wars that have taken place throughout its history. Syria and Lebanon are the two Middle East countries that have a role in determining the policies of this region. Syria, which was a powerful actor in the Middle East politics with the support of the Soviet Union during Cold War, was in quest of allies among Western liberal states in its foreign politics after the termination of the biploar system. The change which started in international politics in the last period of Hafez El Assad rule led to an impasse in Syrian foreign policy at the beginning of the 21st century. The political relationship of Syria with Lebanon, to whose territory Syria has always laid claim, has been affected by this process.This thesis depicts the political relationship of Syria and Lebanon between the years 2000-2010. The purpose of the thesis is to explain the reasons of the change in the foreign policy of Syria towards Lebanon with the shifting international conjuncture and to show how its powerful position in bilateral relations has turned into a reconciliatory and concessive one. There is no doubt that the conciliatory behaviour of Syria has assured the support of the West and has partly reduced the pressure of the USA but compared to the 20th century, its impact on Lebanon is dwindling away.Keywords: Syria, Lebanon, Foreign Policy, Hafez Al Assad, Bashar Al Assad, Rafik Hariri, Lebanon Crisis, Political Assassinations.

1948 yılında İsrail devletinin kurulması ve İsrail-Arap Savaşı"ndan sonra 700.000'den fazla Filistinli Arap, ülkeyi terk etmek zorunda kaldı. Lübnan, Ürdün, Suriye ve Mısır gibi komşu ülkelere ise bu mülteciler istemeden yerleşmek zorunda idiler. Ev sahibi ülkeler arasında, Filistinli mülteciler için en sorunlu ülke Lübnan"dır. Bu husus devletin istikrar ve güvenliğini, aynı zamanda mültecilerin yaşam koşullarını da etkiler. Filistinli mülteciler konusunda, Milli Lübnan Politikası negatif bir sonuç gösteriyor ve bu olayın uluslararası güvenliğini etkiliyor. Mülteci statüsü, uluslararası sözleşmeler yoluyla kabul edilmiş olsa da, Mültecilerin Statüsüne Dair Birleşmiş Milletler Sözleşmesi veya Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin 1967 Protokolü Lübnan devleti herhangi bir hak veya üzerlerine sorumluluk tanımıyor. Filistinli mülteciler, Lübnan hükümeti için bir güvenlik ikilemi temsil etmektedir. 1948"de başlayan ülkedeki mevcut gruplar arasındaki dengenin daha da kötüleşeceği korkusu vardı. Lübnan politikasının ilk başladığından (mültecilerin Lübnan'ın belli bir alanda yerleşmek için izin verildi an) itibaren bugüne kadar değişti. Lübnan tarafından teşvik edilen temel politikasının merkezinde, kendi kamplarında bütün alanlarda (siyasi, sosyal ve ekonomik), mültecileri marjinalize girişimi vardı. Bu politikanın ana fikri, onları izole etmek, kampların boyutunu azaltmak ve herhangi bir tahrip binanın inşaatı veya restorasyonu yasaklamaktı. Lübnan yasası, orada yaşayan Filistinlilere karşı olan ayrımcılığı açıkça gösterir. Yasa, işe sahip olması, bir arazi ya da bir ev satın almasını önlemekte ve o şekilde Lübnan ekonomisinde katkılarını izole etmektedir. Bu bağlamda, en önemli aktörlerden biri olarak, Yakın Doğu'daki Filistinli Mültecilere Birleşmiş Milletler Yardım ve Bayındırlık Ajansı (UNRWA), uluslararası tepki, bir ülkede onun güvenliği ve egemenliği konusunda insani sorunun yönlerini nasıl değiştirebileceği göstermek amacıyla analiz edilmiştir. ; The thesis "Palestinian refugees in the context of Lebanese policy of non-integration" represented a complex research about one of the most important problems of the international community. The research of the Palestinian refugee question has fundamental importance both at national and international level, because the problem can influence the realities of the world and particularly of the states hosting the refugees. The need of understanding the historical background and the causes of the Arab-Israeli conflict is very important in order to provide the best solutions for the refugee problem. The comprehension of the continuous armed struggle between the parties involved in the conflict and the permanent violation of the human rights is significant in securing the right assistance for the needy persons. In order to maintain the security of the international community and the agreement between the Israel and other Arab states, the Palestinian question is the basic element that should be solved. Im particular, the research of the policies of Lebanon towards the Palestinians is absolutely necessary, considering that the massive violation of the human rights and the inhuman living conditions of the refugees are unseen in another hosting country. The regional security is dependent on finding a solution for the Palestinians from Lebanon, because the economic, social and political exclusion of the refugees has created a psychological anxiety, which can determine conflicts in the society. As it was seen in the history, the Palestinians had been the reason for a series of armed conflicts in the region involving the most important actors, for civil war and the threat for Lebanon"s security, determining external occupation. In the analysis of the Palestinian refugees" exclusion on account of the Lebanese policies, there are a series of fundamental questions. Firstly, what was the context that determined the Palestinians to arrive to Lebanon and remain in a state that has not provided them any rights? In addition, what is the meaning of the refugee problem and how is treated by the international community and law? Another question is about the situation of the Palestinian refugees in the world and more specific what are their living conditions in Lebanon? The main question of the thesis is about the policies promoted by Lebanon towards the Palestinian refugees. Ultimately, an important question regards the differences between the Palestinian refugees from Lebanon and the ones from another two states under UNRWA areas of operation, Jordan and Syria.

ÖZETLÜBNAN'DA TOPLUMSAL YAPININ DEVLET YÖNETİMİNE ETKİSİBu tez Lübnan'da toplumsal yapının devlet yönetimine etkisini konu almaktadır. Lübnan, Ortadoğu'da farklı mezhebik toplulukların bir arada yaşamlarını sürdürdüğü ülkelerden biridir. Bu ülkenin diğer bölge ülkelerinden farkı toplulukların devlet yönetimini kendi mezhebik kimlikleri doğrultusunda paylaşmış olmalarıdır. Bununla birlikte söz konusu toplulukların bu iktidar paylaşımını aralarında yazılı ve yazısız anlaşmalarla gerçekleştirmelerine rağmen belli tarihsel dönemlerde kendi aralarında iktidar mücadelesine girişmişler ve bu yüzden ülke birçok siyasi krizle karşı karşıya kalmıştır. Ancak bu krizlerden topluluklar uzlaşarak çıkmış ve bu uzlaşı süreçleri de farklı krizlere zemin hazırlamıştır. Özellikle ülkedeki nüfusun bir mezhebik grup lehine arttığı belli tarihsel dönemlerde bu durum güç ve iktidar mücadelesinin kaynağı olmuş ve çoğunluğu oluşturan topluluklar azınlıkta olup iktidarı elinde tutan topluluklarla mücadele etmişlerdir. Bu durum da toplum–devlet ilişkilerini tüm tarihsel dönemlerde yoğun bir şekilde etkilemiştir. Çalışmada ülkenin toplumsal yapısının anlaşılabilmesi için ilk olarak ülkeye has kurumsal yapılar ve mezhebik topluluklar tanıtılmıştır. Toplumsal yapının devlet yönetimine etkisi ise Osmanlı Lübnan'ından günümüze kadar geniş bir tarihsel süreç içinde ele alınmaya çalışılmıştır. Anahtar Kelimeler: Toplum-devlet ilişkileri, uzlaşma, çatışma, ortaklaşmacı sistem, etnisite, çokkültürlülük, mezhebik topluluklar, zuama, emir, mutasarrıf, Müslüman, Hıristiyan, Marunî, Grek Ortodoks, Grek Katolik, Dürzî, Sünni, Şii. SUMMARYINFLUENCE OF SOCIAL STRUCTURE ON STATE GOVERNMENT IN LEBANONThis thesis is dwelling on the influence of the social structure on the state government in Lebanon. Lebanon is one of the countries, in which communities from various sects coexist. The difference of this country from the other countries of the region is that, various peoples of the country have been sharing the state government as per their sectarian identities. On the other hand, despite of a power sharing based upon formal, and informal agreements, there occurred power struggles among the said communities, exposing the country to numerous political crises in certain historical periods. However, the said communities walked out these crises with consensus, and such consensus periods paved the way for different crises. Especially throughout certain historical periods, in which a particular sectarian community outweighed the overall population of the country, such a condition set the stage for the power struggle, and the communities comprising the majority fought against the communities holding the power, despite their minority within the overall population. Such a state of affairs overwhelmed the society-state relationships throughout all historical periods. In this study, initially the institutional structures and sectarian communities unique to the country have been described, for a further understanding of the social structure of the country. The influence of the social structure on the state government then has been taken into consideration within a vast historical period, such as from Ottoman Lebanon to modern Lebanon.

ÖZETLübnan ve Türkiye arasındaki ticari ilişkilerin esas alındığı bu tezde, Lübnan ve Türkiye ekonomisindeki gelişim süreçleri eldeki bulgular ışığında değerlendirilmiştir. Bu çalışmada bu iki ülkenin ekonomik yapısındaki değişim ilerleyen yıllardaki istatistiklerde kendini açıkça ortaya koymuştur. Uzun bir zaman süreci içinde ele alınan ticari ilişkilerde ülke ekonomilerinin geldikleri noktalar, başlangıçtaki ticari ilişkiler ile bugünkü arasındaki fark net bir şekilde ortaya çıkmaktadır.Önemli hususların başında gelen konu ise Lübnan ve Türkiye arasındaki ticari ilişkilerin yeterli birikime ulaşamadığıdır. Geçmişten günümüze kadar Türkiye'nin daha ağır bastığı ticari ilişkiler zaman zaman ufak sıçramalar göstermiş olsa da belirli bir istikrar sağlanamamıştır. Burada söylenebilecek olumlu durum ise ikili ticari ilişkilerin hep (az da olsa) yükselerek ilerlediğidir. Yalnız bu ilerleme diğer Ortadoğu ülkeleri ile olan ilişkiler göz önüne alındığında oldukça zayıf kalmaktadır. Ortaya konan istatistiklerde dikkat edilmesi gereken bir husus da Lübnan kaynakları ile Türk kaynaklarının zaman zaman çelişki göstermesidir. Bu durumun sebebi ise iki ülke arasındaki gümrük işlemlerinin farklı değerlendirilmesidir. Bazı mallar gümrük dışı bazıları ise gümrüğe tutulmakta buda ortaya çok sık olmasa da farklı değerlerin çıkmasına neden olmaktadır. ABSTRACTIn this research which is based on the commercial relations between Turkey and Lebanon, the process of growth of Turkish and Lebanese economy is studied with regard to the data collected. In this study, the change in the economical structure of the aforementioned countries has appeared clearly as a result of the statistics done afterwards. After studying the long-term commercial relations, the differences between the commercial relations at the beginning and now between these two countries can clearly be seen. One of the most outstanding issues is that the commercial relations between Turkey and Lebanon hasn't had a sufficent background yet. Despite Turkey's occassional stronger commercial enterprises, an ultimate stability hasn't been able to be reached. What we can optimisticly state here is that the commercial relations between these two countries are in progress. However, when the commercial relations with the other Middle East countries are considered, this progress seems to be rather less powerful. Another issue to be considered as a result of the statistics done so far is the contradiction between the Turkish and the Lebanese resources. The reason of this contradiction is the different criteria in evaluating the customs process. Some products are registered, whereas the others are not; and this causes different evaluations.

İran İslam Cumhuriyeti'nde (İran) 2017 seçimleri ardından Hasan Ruhani ikinci kez Cumhurbaşkanı seçilmiştir. Ruhani'nin seçim süreci ve sonrasında İran-Amerika Birleşik Devletleri (ABD) ilişkilerinde uzlaşmacı söylemlerin sürdürülmesinin zorlaştığı bir döneme girilmiştir. İran-ABD ilişkilerinde yükselen gerilim bölgesel politikalara yansımış ve başta Suriye, Irak, Lübnan, Yemen olmak üzere bölgesel aktörler arasında rekabeti artırmıştır. ABD'de Barack Obama yönetimi İran-ABD ilişkilerinde diplomasi seçeneğini ön plana çıkarmasına rağmen Donald Trump yönetimi haydut devlet söylemine dönmüş, bu durum taraflar arasındaki gerilimin tırmanmasına etki etmiştir. Seçim vaatlerinden biri Ortak Kapsamlı Eylem Planı'ndan (Nükleer Anlaşma) - The Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA) ABD'yi kurtarmak olan Trump göreve geldiğinde bu sözünü tutmuştur. ABD Başkanı, İran'ı maksimum baskı politikasıyla beklentilerine uygun bir müzakereye ikna etmeye çalışmıştır. Buna karşın İran yönetiminin maksimum direniş politikası taraflar arasında uzlaşmayı zorlaştırmıştır. İran-ABD ilişkileri Kasım Süleymani suikastini takip eden süreçte Irak coğrafyasında seyreden bir çatışma ile savaşın eşiğine gelmiştir. Bu çalışmada ABD'nin Nükleer Anlaşmadan ayrılması sonrasında İran ABD ilişkilerinde diplomasiden uzaklaşılmasını değerlendirmek ve bölgesel güvenliğin sürdürülebilmesi için diplomasi seçeneğinin etkisini vurgulamak amaçlanmaktadır. ; Following the 2017 presidential elections in the Islamic Republic of Iran (Iran), Hassan Rouhani was elected as the President of Iran for the second time. During and following the Rouhani's election process, a period started in which it became difficult to maintain conciliatory rhetoric between Iran and the United States of America (US). The rising tension in the Iran-US relations was reflected in regional policies and increased rivalry among the regional actors, especially Syria, Iraq, Lebanon, and Yemen. Although the Barack Obama administration in the US had brought the diplomacy option to the ...

Url: http://usad.selcuk.edu.tr/usad/article/view/90 ; Bu çalışmada Şii Afgan vatandaşlarının İran tarafından Suriye'deki savaşa dahil olma süreci incelenmektedir. Bu bağlamda İran'ın hangi vaat ve motivasyonlarla Şii Afganları Suriye iç savaşında rejim güçlerinin yanında savaşmaya ikna ettiği, hangi süreçlerle eğittiği ve bu grupların savaş sonrası oluşturabilecekleri potansiyel tehlike analiz edilmeye çalışılacaktır. İran, kendi dış politika çıkarları açısından Afganistan, Pakistan, Hindistan ve Lübnan'dan gönüllü ya da paralı Şiileri silahlandırarak Suriye'deki savaşa mobilize etmektedir. İran'ın Suriye'de Hizbullah ve Fatimiyyun Tugayları başta olmak üzere 15'e yakın silahlı grubu çeşitli adlar altında örgütleyerek etkili bir şekilde kullandığı bilinmektedir. İran'ın kendi savaşında diğer ülkelerdeki Şii nüfusunu harekete geçirmesi 1980-88 İran-Irak savaşına kadar dayanmaktadır. Dolayısıyla İran'ın Suriye örneğinde de olduğu gibi Şii nüfusunu kullanması yeni bir olgu değildir. ; This study examines the process by which Iranian Shiite Afghan citizens have been involved in the war in Syria. In this context, it is tried to analyze that what kind of promises and motivations that the Shiite Afghans convinced by Iran to fight alongside the regime forces in the Syrian civil war, how they were trained and the potential danger that these groups could create after the war. Iran mobilizes volunteer or mercenary Shiites from Afghanistan, Pakistan, India and Lebanon in the interests of their foreign policy to the war in Syria. It is known that Iran uses effectively approximately 15 armed groups in Syria, mainly Hezbollah and Fatemiyoun Brigades, organised under various names. The mobilization of the Shiite population in other countries in Iran's own war dated back to the Iran-Iraq war between 1980-88. Therefore, the use of the Shiite population is not a new phenomenon, as is the case in Iran's Syrian case.

Avrupa Birliği'nin beşinci genişleme dalgasından sonra güvenlik, istikrar, refah ve komşu ülkelerle ilişkilerin geliştirilmesi sağlanması önemli politikalardan biri haline gelmiştir. Çünkü bu ülkelerin ekonomik durumları arasındaki farklılıklar ve organize suçlarla mücadele Avrupa Birliği ile komşu ülkeler arasında yeni politikalar oluşturulmasına yol açmıştır. 2004 yılında başlatılan Avrupa Komşuluk Politikası 16 ülkeyi kapsamaktadır. Bu ülkeler: İsrail, Ürdün, Moldova, Fas, Filistin, Tunus, Ukrayna, Ermenistan, Azerbaycan, Mısır, Gürcistan, Lübnan, Cezayir, Suriye, Libya ve Beyaz Rusya'dır. Avrupa Komşuluk Politikasının asıl amacı Avrupa Birliği ülkeleri ile komşuları arasındaki ilişkileri düzenlemektedir. Bu çalışmada, Avrupa Komşuluk Politikası'nın ekonomik etkileri 2005 ile 2012 yılları arası esas alınarak incelenmiştir. Elde edilen sonuçlar, Avrupa Komşuluk Politikası kapsamındaki ülkelerin ekonomik durumları ve hayat standartlarında bu dönemde bir iyileşme olduğunu göstermektedir. ; After the fifth enlargement of the European Union, it became one of the important policies to provide security, stability, prosperity, and develop relationship between neighborhood countries. The differences at the economic situation and struggling with organized crime between European Union and neighbor countries lead to be created new policies. European Neighborhood Policy was launched in 2004, and consists of 16 countries. These countries are: Israel, Jordan, Moldova, Morocco, the Palestinian Authority, Tunisia, Ukraine, Armenia, Azerbaijan, Egypt, Georgia, Lebanon, Algeria, Syria, Libya and Belarus. The main aim of the European Neighborhood Policy is to arrange the relationship between the European Union countries with their neighbors. This study examines the economic effects of the European Neighborhood Policy on relevant countries in terms of Human Development Index, export and import growth rates between 2005 and 2012. The results show that economic situation and life standards of relevant countries have been improved in this period.

1979 İran Devrimi'nin ardından ortaya çıkan yeni konjonktür ile İran ve Suudi Arabistan arasındaki rekabet artmıştır. Bu rekabet, doğrudan ya da dolaylı bir şekilde bölgedeki ülkelere de yansıyarak modern Ortadoğu'nun en önemli siyasi meselelerinden biri hâline gelmiştir. İran Devrimi'nden günümüze İran'ın dış politik söylemleri ve rejim ihracı politikaları, Arap monarşileri tarafından bir tehdit olarak algılanmıştır. Arap Baharı hareketlerinin Mart 2011'de Suriye'de başlaması ile İran ve Hizbullah, Suriye rejimini desteklerken Suudi Arabistan ve müttefikleri ise muhalifleri desteklemeyi tercih etmiştir. Ayrıca İran; Irak, Suriye, Lübnan ve Yemen'de giderek daha güçlü hâle gelmiş ve bu bölgelerde Suudi Arabistan ile bir çıkar çatışması yaşamaya başlamıştır. Bu çalışmada, İran ve Suudi Arabistan ilişkileri ile bu ülkelerin bölgesel politikaları devlet kimliği bağlamında incelenmiştir. Ayrıca, 1979'dan sonra İran ve Suudi Arabistan arasındaki ilişkilerde yaşanan gerilimler, değişen ve değişmeyen siyasi öncelikler, temel ayrışma ve rekabet alanları ile iki ülkenin bölgesel siyasetleri devlet kimliği ve konstrüktivist yaklaşım bağlamında analiz edilmiştir. ; After the Iranian Revolution in 1979, which emerged a new conjunctor in the region, competition between Iran and Saudi Arabia, which directly or indirectly reflects to countries in the region, is one of the most important political issues of the modern Middle East. Since Iranian Revolution, Iran's foreign political discourses and its regime-exporting policy was perceived as a threat by Arab monarchs in the region. Iran has become increasingly stronger in Iraq, Syria, Lebanon and Yemen, so it has entered into a conflict of interest with Saudi Arabia in these regions. Initially, Arab Spring movement started in Syria on March 2011, with this Iran and the allied Hizbollah's have supported to Syrian regime, while Saudi Arabia and His allies were supporting oppositional movement. In this research, the topic of the analysis of regional policies and relations between Iran and Saudi Arabia in the context of state identity has examined. In this study, tensions, changing and unchanging political priorities, basic separation and competition areas in the relations between Iran and Saudi Arabia, and regional politics of these two countries after the iranian revolition in 1979 has analyzed in the context of state identity and constructivist approach. ; TÜBİTAK