Suchergebnisse

Siyasal iktidar ile halk egemenliği arasındaki ilişkinin temsil sistemi aracılığıyla gerçekleştirildiği düşünüldüğünde, temsil kavramının kökenlerinin araştırılmasının önemi açıkça ortaya çıkmaktadır. Bu bağlamda çalışmanın sorunsalı Avrupa'da, gelişen hak kavramının sonucu olarak ortaya çıkan siyasal temsilin Osmanlı'da, düşünsel ve yapısal zemini oluşturulmadan, modernleşme çalışmalarıyla birlikte Avrupa'dan ithal edildiği ve bu durumun günümüzdeki temsile ilişkin sorunların da temelini teşkil ettiği yönündeki yaklaşımdır. Bu sorunsaldan hareketle çalışmanın temel amacı; Türk yönetim anlayışını derinden etkileyen temsil kavramının, ülkemizde hangi şartlar altında ve ne şekilde ortaya çıktığının incelenmesi olduğu söylenebilir. Çalışmada öncelikle literatür taraması yöntemiyle siyasal temsil kavramı ve egemenlikle ilişkisi ele alınmaktadır. Sonrasında siyasal temsilin ülkemizde ortaya çıkışı ve ilk temsil uygulamalarına yönelik sorunlara yer verilmektedir. Çalışmanın sonucunda ulaşılan bulgular; temsilin Osmanlıda, batılılaşma hareketleri içerisinde ortaya çıkmaya başladığını, yasal ve yapısal dayanaktan yoksun olmasının ötesinde, halk tarafından bilinmeyen ve desteklenmeyen bir olgu olduğunu ve bu nedenle başlangıcından günümüze kadar birçok sorun alanlarıyla karşılaştığını ortaya çıkarmaktadır. ; Considering the relationship between political power and popular sovereignty carried out through a representational system, importance of studying the origins of the representation concept becomes more salient. In this sense, the problematic of this study has been an argument that political representation derived from the concept of political right was internalized in the Ottoman Empire from Europe under the process of modernization without having an intellectual and structural basis and brought about a frame for problems related with the current account of political representation. With reference to this problematic, main purpose of this study is to examine under which conditions the representation concept arose and what forms it took. In this article, firstly, the concept of political representation and its relations with sovereignty are discussed via critical literature survey method. Thereafter, the emergence of political representation in Turkey and problems related with the first implementations has been investigated. Findings obtained as a result of this study reveal that representation in the Ottoman Empire started to emerge within the Westernization movement, beyond the lack of legal and structural basis, this concept is unknown and unsupported case by people and for this reason representation has faced many problem areas from the beginning until today.

Yakın gelecekte, ülke gündemini fazlasıyla meşgul edeceği değerlendirilen Doğu Akdeniz bölgesinin incelendiği bu çalışmanın amacı, Doğu Akdeniz'in öneminin ve Türkiye için stratejik değerinin ortaya konarak, gelecek için bölgeye ilişkin öneriler üretilmesine yardımcı olmaktır.Doğu Akdeniz, Avrasya coğrafyası üzerinde Avrupa Birliği (AB)'den başlayıp, Çin'de sona eren ekonomik güçler arasındaki karşılıklı ticari hatların yoğunlaştığı coğrafyada, önemli bir yer işgal etmektedir.Uygarlık tarihinin beşiği ve tarih boyunca stratejik öneminin ise hiç azalmadığı bir bölge olan Doğu Akdeniz bölgesindeki gelişmelerin belirleyici unsurlarını ise Orta Doğu ve Hazar-Kafkasya bölgesi enerji kaynaklarının dağıtımı ve kullanıcılara ulaşımı, Avrasya içinde yer alan ikinci ipek ticaret yolu ile Orta Doğu ve Kuzey Afrika ülkeleri arasında kurulması hedeflenen serbest ticaret alanı, ekonomik işbirliği ve bölge ülkelerinin su talebi ile bunun karşılanması oluşturmaktadır.Türkiye; AB, Rusya, Kafkasya ve Orta Doğu ülkeleri ile komşuluğu, bu ülkelerle tarihten gelen bir kültür etkileşimi, Doğu Akdeniz'de en uzun sahil şeridine sahip olan ülke sıfatı, bölgede çıkarları bulunan ABD ile olan ittifak ilişkileri, Basra Körfezi ve Hazar Havzası gibi enerji hammaddelerinin Avrupa'ya naklinde oynadığı roller nedeniyle en önemli belirleyici ülkelerden biridir. ; The aim of this project, which studies in the Eastern Mediterranean Region being appreciated as it will keep busy the national agenda in the near future, is to help create strategies in the region, by putting forward the legal status of the Eastern Mediterranean, her importance and significance for the Republic of Turkey.Eastern Mediterranean, being in a critic geography, plays an important role in the Euroasia region that places from European Union (EU) to China, where economic powers trade relations get intense.The characteristic elements of the happenings in the Eastern Mediterranean region, which has been the cradle of the civilisations and has never lost its strategic importance so far, is made up of the distribution of the Middle East and Caspian- Caucasian region?s energy sources, the second silk road which takes place in Eurasia, and free trade zone and economic cooperation to be established between Middle Eastern and North African countries and meeting the water demands of the region.Turkey is one of the most significant and effective countries due to its good neighbour policy and historical culture interaction with Russia, the Caucasia and the Middle East countries, its aspect of having the longest coastline in the Eastern Mediterranean, allied relations with USA having interests in the region and the role it has been playing in transportation of energy raw materials of the Persian Gulf and the Caspian District to Europe.

DergiPark: 558327 ; klujfeas ; The efforts of multicultural states to promote political and legal changes in the field of public administration and services in order to create the conditions for a qualified common life, reveal the necessity of a democratic political space to be supported by a public reform based on pluralist and participatory democracy, and the experience in such states provide valuable benefits to states with similar problems. This study observes how, in Switzerland, Spain, Canada, and Malaysia, the differences in the role that federal public administration, public policy, and bureaucratic representation play in building a common life, and the representation and common public participation conventions of the political community shaped by social, cultural and economic diversity in structuring two or more constituents are tied in terms of the the policy-making process. ; Çok toplumlu devletlerin nitelikli bir ortak yaşamın koşullarını oluşturmak maksatlı siyasal ve yasal değişiklikleri kamu yönetimi ve hizmetleri alanında da tedavüle sokma yönündeki çabaları, demokratik bir siyasal alanın çoğulcu ve katılımcı demokrasi eksenli bir kamu reformuyla da desteklenmesi gerekliliğini ortaya koyduğu gibi buradaki deneyimler, benzer sıkıntılarla malul devletler açısından da oldukça kıymetli faydaları haizdir. Bu çalışma, İsviçre, İspanya, Kanada ve Malezya'da federal kamu yönetimi, kamu siyaseti ve bürokratik temsil gibi meselelerin müşterek yaşamı inşa etmede oynadıkları roldeki ülkeden ülkeye değişiklik gösteren farklılıkların, iki ya da daha çok unsurun yapılandırılmasındaki sosyo-kültürel ve ekonomik farkların biçimlendirdiği siyasal topluluğun temsil ve müşterek kamu iştiraki konvansiyonlarının, her ülkenin politika oluşturma sürecine nasıl aktarıldığında düğümlendiğini gözlemlemiştir.

Demokrasi kilidinin anahtarı pozisyonundaki seçimler, bireylerin geleceklerini inşa etmeye aday siyasi partiler arasından seçim yapmak suretiyle iktidarı belirlediği en etkin siyasi denetim aracıdır. Seçimlerin siyasal hayatı şekillendirmedeki rolü, seçimlere büyük ilgi gösterilmesine neden olmaktadır. Seçimler, geçmişte sadece siyasi iktidarı belirleme aracı olarak görülürken, günümüzde özellikle de 2000 Amerikan Başkanlık seçimleri ve sebep olduğu gelişmelerinde tesiriyle, siyaset kurumunun ve akademik dünyanın ilgi odağı haline gelmiştir. Demokratik olsun ya da olmasın, diktatörlükle yönetilen ülkeler hariç, dünyadaki bütün ülkelerde iktidarlar seçimle belirlenmektedir. Dünya ülkelerinin siyasal ve tarihsel olarak farklı tecrübelere sahip olmaları ve kendilerine has siyasal geleneklerinin varlığı farklı seçim sistemlerinin kabulüne de beraberinde getirmiştir. Bu farklılık, seçimlerin işleyişi faaliyetlerinde de değişik yöntemlerin ve modellerin benimsenmesine neden olmuştur. Seçmen tercihlerinin sandığa adil ve dürüst şekilde yansıdığı bir seçim gerçekleştirme arzusu, seçimlerin ülke genelinde iyi teşkilatlanmış, liyakat esasına göre belirlenmiş personelin istihdam edildiği, teknolojik alt yapıya sahip ve toplumsal itibarı ve intibaı yıpranmamış ve siyasi iktidarın müdahale alanından tamamen uzaklaştırılmış özerk ve kurumsal yapıları zorunlu kılmaktadır. Adil ve dürüst seçimlerin mümkün kılınabilmesi ancak seçimlerin yönetim ve denetiminden sorumlu kurum ve kurulların etkin yönetim ve denetim mekanizmaları ile donatılmış olmasıyla mümkün olabilecektir. Seçimlerin yönetimi ve denetimi faaliyetleri, ülkelerin benimsedikleri seçim yönetim ve denetim modellerinin farklılık göstermesi sebebiyle ülkeden ülkeye farklılık sergilemektedir. Bu farklılığa rağmen, bu modellerin hepsinin ortak amacı, seçmen iradesinin sandığa yansıması sürecini sağlıklı bir şekilde yönetmek ve sürece ilişkin yaşanabilecek hukuksuzluklara engel olmaktır. Bu anlamda bu kurum ve kurullara demokrasinin sürdürülebilirliğinin sağlanması adına çok önemli görevler düşmektedir. Söz konusu kurum ve kurulların gösterecekleri olumlu performans seçim sürecinin adil ve dürüst bir şekilde yürütülmesi ve sonuçlandırılmasının teminatını oluşturacaktır. Türkiye'de seçim teşkilatı ile seçimlerin işleyişinin karşılaştırmalı hukuk perspektifinden tüm yönleriyle ele alındığı bu çalışmanın amacı; ülkemiz açısından daha etkin bir seçim yönetim ve denetim mekanizmasının hayata geçirilebilmesi için uygulayıcılara karşılaştırmalı hukuk pratikleri perspektifinden bir model önerisi sunmaktır. ; Elections, which are the key to democracy, are the most effective means for political supervision in which individuals make choices from among political parties, which compete to build their lives. The role of elections in shaping political life causes them to be paid enormous attention. In the past, elections were regarded as a means to determine the political power only, but today, especially under the influence of the 2000 American presidential elections and the developments it led to, they have become the center of attention for politics and academic World. Whether they are democratic or not, governments are determined through elections all over the world except for countries that are governed by dictatorships. The fact that countries of the world have different political and historical experiences and have their own unique political traditions have caused different elections systems to be adopted. This difference in turn has caused different methods and models to be adopted in the activities conducted during the implementation of elections. The desire to hold an election where voters' choices are reflected fairly and honestly in the ballot boxes requires autonomous and organizational structures that are well-organized, where personnel determined on the basis of merit are employed, that possess the technological infrastructure, have an undamaged social prestige and image and are totally out of reach of the interference of the party in power. Fair and honest elections will be possible only when institutions and boards that are responsible for the management and supervision of elections are equipped with effective managerial and supervisory mechanisms. Activities aimed at managing and supervising elections exhibit variations because the election management and supervision models which countries adopt change from country to country. In spite of this difference, he common goal of all these models is to manage the process of transferring voters' will to the polls properly and prevent injustices that might arise in the process. In this sense, these institutions and committees have very serious tasks and obligations in ensuring sustainability of democracy. Positive performance that will be displayed by the said institutions and committees will guarantee that the election process will take place and be completed fairly and honestly. The purpose of this study, in which election organization and election mechanisms have been handled in all aspects from the perspective of comparative law, is to propose a model to implementers from the perspective of comparative law practices in order to put into a practice a more effective election management and supervision mechanism.

Individual treatises in the Hanafi jurisprudential tradition provide an opportunity and space of legitimacy for the madhhab's legal positions. Jurists (fuqahāʾ) mainly refer to the literature to consult texts (mutūn), collections on legal opinions (fatāwā), and treatises for examining social changes. The treatises addressed various subjects, including coffee, tobacco, cash waqfs, and hunting with firearms. Tobacco drew the attention of Ottoman scholars (ulema), who began writing on the matter in the seventeenth century. The government's strict measures against tobacco use and challenges among some scholars over their legal opinions on tobacco further kindled debates in the eighteenth century. Scholars, including Shaykh al-Islams, articulated various opinions on tobacco in their treatises and fatāwā. The variety of these opinions reflected methodological issues in jurisprudence. Notably, the scholars' positions on various issues such as independent reasoning (ijtiḥād), the divisibility of ijtiḥād, imitation (taqlīd), and derivation of rules from legal principles or sources (takhrīj) all factored into the outcome and legitimacy of a jurist's studies as well as to the level of a madhhab's bindingness in the society. Therefore, treatise authors supporting the permissibility (ibāḥa) of tobacco argue, "No jurist capable of practicing qiyās (analogical reasoning) exists in their own times and thereby the item whose permissibility is discussed is permissible by the principle of original permissibility." The others holding the opposite argument emphasized that qiyās was possible and still applied.

Türkiye Cumhuriyeti'nin siyasi tarihi, askeri darbeler tarihidir. Darbeler Türk milletinin tarih boyunca alışkın olduğu ve neredeyse her on yılda bir gerçekleşen olaylar olarak içerisinde yaşadığımız topluma yön vermişlerdir. Bu çalışmamda "28 Şubat 1997 Askeri Darbesi ve Türk Eğitim Sistemine Etkileri" araştırılmıştır. 28 Şubat 1997 post-modern askeri darbesi çok yakın bir geçmişe sahip olmasına karşın ülkemize ve milletimize toplumsal, siyasal, ekonomik ve hukuki açılardan birçok etkisi olmuştur. Yaşanan bu askeri müdahale Türkiye'nin miladı olarak değerlendirilmiştir. Askeri darbeyle, anayasa askıya alınmış, baskı ve zor kullanarak hukuk dışı yollara başvurulmuş, millet iradesi hiçe sayılmış, seçilmiş hükümetler darbe girişimleri sonucunda iktidardan uzaklaştırılmış, devlet ve toplum yapısında ve eğitim sisteminde önemli değişiklikler olmuştur. 28 Şubat 1997 Askeri darbesinden sonraki süreçte de devlet ve toplum yapısında siyasal, sosyal, ekonomik ve hukuki açılardan birçok değişiklikler meydana gelmiş, hatta bu değişiklikler eğitim sistemimize de yansımıştır. ; Turkey's political history is the history of military coups. The coups have given way to the society in which the Turkish nation has become accustomed throughout history and events that take place almost every decade. In this study, Şubat February 28, 1997 Military Coup and its Effects on Turkish Education System "were investigated. Although the post-modern military coup of 28 February 1997 has a very recent history, it has had many social, political, economic and legal effects on our country and nation. In addition this is evaluated as Turkey's military intervention in milan. With the military coup, the constitution was suspended, unlawful ways were resorted to by using pressure and force, the will of the nation was ignored, the elected governments were removed from power as a result of the coup attempts, and there were significant changes in the state and society structure and education system. After the military coup of February 28, 1997, many changes occurred in the state and society in terms of political, social, economic and legal aspects, and even these changes were reflected in our education system

ÖZET Türk kamu yönetiminde, global dönüşüme paralel olarak gerçekleşen reform, il özel idarelerinin yapısında da önemli bir değişimi beraberinde getirmiştir. Bu süreçte, il özel idarelerinin uzun bir zamandır sahip olduğu yapıdan, gerek yönetim anlayışı gerekse idari uygulamalar açısından ayrıldığı görülmüştür.İl özel idareleri açısından son dönemde yaşanan en önemli değişim, 3360 sayılı İl Özel İdaresi Kanununun yürürlükten kaldırılıp, yerine 5302 sayılı İl Özel İdaresi Kanununun konulmasıdır. Yeni il özel idaresi kanunuyla, il özel idaresinin kuruluşu, organları, yönetimi, görev, yetki ve sorumlulukları ile çalışma usul ve esasları yeniden düzenlenmiştir. Bu kanun, il özel idareleri için birçok yeniliği de beraberinde getirmiştir. Bu çalışma ile il özel idarelerinin Türk kamu yönetimindeki yeri, hukuki dayanakları ve tarihsel arka planı incelenmiş; liberal politikalar bağlamında geçirdiği değişim süreci irdelenmiş; 5302 sayılı İl Özel İdaresi Kanunu ile ortaya çıkan yeni durum, 3360 sayılı İl Özel İdare Kanunu ile karşılaştırılmalı olarak analiz edilmiştir. Çalışmada, konunun oldukça yeni olmasından ötürü halen literatürde yerini almayan bazı hukuki düzenlemeler ilgili yerlerde verilmiştir. İncelemede, il özel idareleri ile ilgili teorik bilgiler yer alırken, mevcut alan araştırmalarından elde edilen veriler gerekli yerlerde sunulmuş; İstanbul İl Özel İdaresi'nde bürokratlarla ve meclis üyeleriyle yapılan görüşmelerle de çalışmanın pratik uygulamaları içeren kısımları desteklenmiştir. ABSTRACT The reform which took place parallely to global transformation in Turkish public administration brought a significant change in the structures of special provincial administrations. In this process, it is observed that the special provincial adminisrations have parted from the point of view of both in administrative understanding and administrative implementations for a long time. The most important change in the recent period from the point of view of special provincial administrations is the repealing of the Special Provincial Administrative Code numbered 3360 and promulgation of the Special Provincial Administrative Code numbered 5302. Through the new special provincial administrative code; the establishment, organs, administration, tasks, authorizations, responsibilities, working methods and Essentials were re-organized. This code has brought many novelties and changes for special provincial administrations. With this study, the place of the special provincial administrations in Turkish public administration, the legal basis and historical back ground are analyzed; the process of change discussed on the context of liberal policies; the new situation that arose through the Special Provincial Administrative Code numbered 5302 is analyzed in comparison with the Special Provincial Administrative Code numbered 3360. Because the topic is quite new, in this study some legal regulations which do not yet take part in the literature are given in related places. In the analysis, while the theoretical information regarding the special provincial administrations the information obtained from existing field researches are presented in relating places; through the interviews made with the bureaucrats and members of provincial council the parts of the study which consist the practical implementations of the study are supported.

Türkiye-AB ilişkilerinin devam ettiği 44 yıl boyunca dünya bir çok değişikliklere sahne olmuş, dünya haritası tekrar tekrar yeniden çizilmiştir. Dolayısıyla ilişkiler dünyada yaşanan bu değişiklikler doğrultusunda şekillenmiş, tarafların talepleri yeni koşullar doğrultusunda tekrardan belirlenmiştir. Elbette en az dış dinamiklerin olduğu kadar iç dinamikler de ilişkide belirleyici olmuştur.Çalışmamda yukarıda saydığım unsurları göz önünde bulundurarak, öncelikle Avrupa Topluluklarını, ortaya çıkışlarını, nedenlerini, Avrupa Birliği'nin günümüzde sahip olduğu hukuki yapıyı ve bu hukuki yapının temel özelliklerini, Avrupa Birliği'ne hareket imkanı sağlayan organlarını ele aldım.Türkiye-AB ilişkilerinin bu gününü doğru yorumlayabilmemiz için başlangıcını ve gelişimimi bilmemiz gerektiğinden yola çıkarak 3.bölümün ilk kısmında Türkiye-AET, ikinci kısmında Türkiye-AT, üçüncü kısmındaysa 1990'larda Türkiye-AB ilişkilerinin ana hatlarını inceledim.Dördüncü bölümdeyse Türkiye ile ilgili önemli kararların alındığı, ilişkilerimizin geleceğimizibelirleyenABzirvelerini ele aldım.Beşinci bölümde medyanın konuya yaklaşımını tasvir etmek amacıyla Hürriyet ve Cumhuriyet gazetelerinde BrükselveKopenhag Zirveleri öncesinde, sırasında ve sonrasında yayınlanan tüm haberleri, Türkiye-AB ilişkilerini kapsayan 44 yıl boyunca meydana gelmiş olayların ışığı altında değerlendirdim.Throughout the 44 years of Turkey-EU relationship, the world has witnessed numerous changes; causing the world map to be rearranged over and over. As a result, the international relations have been reshaped by these changes and the demands of the parties have been renewed accordingly. Certainly, the internal dynamics have been as influential as the external dynamics in determining the new demands.In my study, considering the factors I have listed above,I primarily focused on European Communities, their emerge, causes, the legal structure that the EU has today, the fundamentals of this legal structure, andthebodies/institutions that furnish the movement towards the European Union.Setting out from the idea that we need to know the starting and development of the Turkey-EU relationship in order to interpret the relationship today; I analyzedtherelationship among Turkey-EEC in the first part; Turkey-EC in the second part; and Turkey-EU in the third part of Chapter III.In the fourth chapter, I have analyzed the EU summits in which important decisions about Turkey were taken, and had a dominant role in determining the future of Turkey's relationships.In the light of the 44 years history of events in TurkeyEU relationship, in the fifth chapter, I inferred all the reports that have been published in Hürriyet and Cumhuriyet newspapers before, during and after the Brussels and Copenhagen summits, in order to depict the Media's approach to the subject.

Avrupa Birliği üyelik süreci sosyal, siyasal, ekonomik, kültürel alanlarda önemli değişimleri gerektirmektedir. Aralık 1999 tarihli Helsinki Zirvesinde aday ülke statüsü verilen Türkiye ile katılım müzakereleri Ekim 2005'te başlamıştır. 3 Ekim 2005 tarihli "Hükümetlerarası Konferans"ta kabul edilen "Müzakere Çerçeve Belgesi" kapsamında AB Müktesebatının uygulanması öngörülmüştür. AB'ye üyelik sürecinin tamamlanabilmesi için Türkiye topluluk müktesebatına uygun hukuki çerçeve oluşturmak ve uygulamalar geliştirmek zorundadır. Bu çalışmanın amacı Ekim 2005 tarihinde AB tam üyelik müzakereleri sürecine girmiş olan ülkemizde, "Müzakere Çerçeve Belgesi" kapsamında AB Müktesebatına uyum sürecinde muhasebe ve denetim alanında yapılan ve yapılması öngörülen düzenlemeleri incelemektir. Bu bağlamda "şirketler hukuku" başlıklı altıncı fasıl ile "mali kontrol" başlıklı otuz ikinci fasıl incelenmiş, muhasebe ve denetim alanındaki AB direktifleri değerlendirilmiştir. Türkiye Avrupa Birliği üyelik sürecinde muhasebe ve denetim alanında bazı birincil ve ikincil düzey mevzuat değişikliklerini gerçekleştirmiş, ulusal program ile ilerleme raporları çerçevesinde yeni kurum ve kadrolar ihdas etmiş olmasına karşın halen çeşitli mevzuat değişikliklerine ve uygulamaların yaygınlaştırılmasına ihtiyaç duyulmaktadır. ; European Union candidacy process requires essential changes on social, political, economic and cultural fields. Full member negotiations were started in 2005 with Turkey which candidacy status was recognized in European Council Summit Meeting in 1999. In the context of negotiations implementation of European Union Acquis was accepted. In order to complete candidacy status Turkey has to constitute appropriate legal framework and practices. The purpose of this study is to analyze regulations made or will be carried out in the future on the fields of accounting and auditing for adopting Turkey legislation to the European Union Acquis. In this respect the sixth chapter titled "corporate law" and the thirty-second chapter titled "financial control" and Commission Directives on accounting and auditing are evaluated. Even though Turkey have constituted some primary and secondary level legislation and established new institutions and positions during the candidacy process still various legislation changes and practice generalizations are required

Anahtar Kelimeler: Yerel Özerklik, Yerel Yönetimler, İdari VesayetÖZET YEREL ÖZERKLİK VE YEREL YÖNETİMLER ÜZERİNDEKİ İDARİ VESAYET Yaşadığımız yüzyıl içinde dünyada meydana gelen değişim ve dönüşümler yerel yönetimler alanına da yansımış ve var olan yapıları değiştirmiştir. Demokrasinin yaygınlaştırılması ve toplumsal gelişmenin dengeli ve hızlı bir şekilde gerçekleşebilmesi için yerel yönetimlerin güçlendirilmesi ve geliştirilmesi gerektiği ortaya çıkmıştır. Dünyada yaşanan bu gelişmelere Türkiye'de kayıtsız kalmamış ve gerek küreselleşme gerekse Avrupa Birliği süreçleri sebebiyle yerel yönetimler mevzuatında ve uygulamada önemli değişiklikler yaşanmıştır. Türkiye'de yakın zamanda yasalaşarak yürürlüğe giren 5393 sayılı Belediye Kanunu, 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu ve 5302 sayılı İl Özel İdaresi Kanunu yerel yönetimler reformunun gerçekleşmesinde imzalanmış olan Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik şartı etkili olmuştur. Yeni yasal düzenlemeler kapsamında, yerel yönetimlerin kuruluş ve teşkilatlanmaları, görev ve yetkileri ile denetimleri konularından daha önceki hukuki düzenlemelere göre yerel yönetimlerin özerkliğini güçlendirici nitelikte hükümler getirilmiştir. Bu çalışmada öncelikle yerel özerklik ve idari vesayet kavramları açıklanmaya çalışılmış ve yerel yönetim mevzuatında yapılan değişiklikler bu anlamda Anayasa Mahkemesi ve Danıştay kararları ışığında değerlendirilmiştir. Sonuçta, yeni yerel yönetimler mevzuatı, daha önceki yerel yönetimler mevzuatına oranla idari, mali ve hukuki açıdan özerklik anlamında daha cesurdur. Yapılan reformlarla idari vesayet denetiminin, sadece hukukilik denetimi ve idari yargıyı harekete geçirme yetkisiyle sınırlı kalması sağlanması istenmiş, ancak diğer yandan da yerel yönetimler üzerinde, kendilerine verilen yetkileri kötüye kullanmamaları için rasyonel bir denetim kurulmaya çalışılmıştır. Bu bağlamda, tüm eksik ve aksaklıklarına rağmen, merkezin idari vesayet yetkisini mümkün olduğunca az seviyelere indirmeye çalışıp, yerel özerkliği ön plana çıkaran yeni düzenlemelerin başarılı olduğunu söyleyebiliriz. Keywords: Local Autonomy,Administrative Tutelage, DecentralizationABSTRACT LOCAL AUTONOMY AND ADMINISTRATIVE TUTELAGEOVER LOCAL GOVERNMENTSWe can see that the changes and transformations the world has gone through in the past decade we've been living in are also reflected in local governments and has changed the current settings. In order for democracy to spread and for a stable and fast social development, it is necessary to strengthen and improve local governments. Turkey has matched these developments as well, and there has been serious changes in laws of local governments and implementations due to both globalization and European Union processes. The European Charter of Local Self-Government that has been signed, has been effective in the local administration reform in Turkey by recently passed laws such as Law No:5393 Municipal Law, Law No: 5216 Metropolitan Municipality Law and Law No:5302 Special Provincial Administration Law. In the context of new legal regulations, when it comes to establishing and reorganizing local governments, their duties and authority as well as auditing, the autonomy of local governments have been strengthened. In this study, first of all, the concepts of local autonomy and administrative tutelage are examined and the changes that have been made in the local administration laws and regulations are evaluated in the light of the decisions made by the Constitutional Court as well as the State Council. Finally, the new local administration laws and regulations are much bold administratively, legally and financially in terms of autonomy as opposed to the previous local administration laws and regulations. With these reforms the intention was to make the auditing of the administrative tutelage a legal audit and limit the authority of these audits by putting administrative judgement in action. However, on the other hand, a rational auditing system has been tried to be formed over local administrations so that they do not abuse the authority given to them. In this context, despite all the shortcomings and deficiencies, we can say that the new regulations which limit the administrative tutelage of the central government to a minimum and raises the importance of local autonomy, is successful.

Yürürlüğe girdiği andan itibaren tartışmaların odağında yer alan 1982 Anayasasının her dönemde değiştirilmeye çalışılan otoriter yönü, 2017 Anayasa değişikliğiyle daha da derinleştirilmiştir. Türkiye'de uzun yıllar gündemden düşmeyen başkanlık rejimine geçiş tartışmalarıysa, köklü bir yönetim biçimi değişikliğini öngören 2017 Anayasa değişikliğiyle farklı bir boyuta evirilmiştir. Akademisyenler ve siyasetçilerin yönetim biçimi değişikliği konusundaki tartışmalarına bakıldığında genel hatlarıyla sorunun; federal-üniter devlet yapısı, erklerin anayasal düzlemdeki dizaynı çerçevesinde parlamenter ve başkanlık rejimlerinin avantajları ve dezavantajları yönünden araştırıldığı görülmektedir. Ancak ülkelerin kendilerine özgü siyasi parti yapısı ve parti sistemi, siyasal rejimin işleyişinde önemli bir rol oynadığı için konunun bu yönüyle de ele alınması gerekmektedir. Çalışmanın odak noktası ise, anayasal düzlemde geniş yetkiler verilen cumhurbaşkanının partisi ile ilişiğinin kesilmemesi nedeniyle anayasal pratikte bu yetkisini daha da arttırabilme ihtimalidir. Yeni anayasal sistemin 09.07.2018 tarihinde tamamıyla yürürlüğe girmesiyle de bu konu hakkında somut ipuçları elde edilebilmemiz mümkün olmuştur. Bu bağlamda hukuki ve siyasi boyutta inceleyeceğimiz, cumhurbaşkanının siyasi partisiyle ilişiği çerçevesinde yeni anayasal sistem, mukayeseli hukuktan da faydalanılarak nitelendirilmeye çalışılmıştır. ; The authoritarian aspect of the 1982 Constitution which has been tried to be changed in every period, has been at the center of the discussions since its entry into force, was further deepened with the 2017 Constitutional amendment. Transition to the presidential regime debates that is in the agenda for many years in Turkey, has evolved into a different dimension with the 2017 Constitutional amendment, which foresees a radical change in management style. Considering the discussions of academics and politicians on the change of management style, in general lines the issue seems to be investigated in terms of; federal-unitary state structure, advantages and disadvantages of parliamentary and presidential regimes within the framework of the constitutional design of powers. Nevertheless, since the specific political party structure and party system of countries play an important role in the functioning of the political regime, the issue should also be addressed from this aspect. The focus of study is, the possibility that the president, who is given broad powers at the constitutional level, can further increase this power in constitutional practice for not being cut off his relationship with his party. It has been possible to obtain concrete clues on this issue with the new constitutional system fully coming into force on 09.07.2018. In this context, within the framework of the president's relationship with his political party, the new constitutional system which we will examine in legal and political dimensions, will be tried to be qualified by also making use of comparative law.

Anahtar Kelimeler : Yerel Yönetimlerin Denetimi, Siyasal Denetim, Yargısal Denetim, İdari DenetimÖZETTÜRKİYE'DE YEREL YÖNETİMLERİN SİYASAL, YARGISAL VE İDARİ DENETİMİYerel yönetimler ve kamu mali yönetimi alanında yapılan yasal düzenlemeler, yerel yönetimlerin denetimini de etkilemiş ve dönüştürmüş olduğundan, bu yasal düzenlemeler sonrasında, yerel yönetimler üzerindeki denetimin niteliğini ve aksayan yönlerini ortaya koymak, yerel yönetimler üzerindeki denetim sisteminin iyileştirilmesine yönelik öneriler geliştirmek amacıyla, çalışmada yerel yönetimlerin siyasal, yargısal ve idari denetimi incelenmektedir. Çalışmanın birinci bölümünde denetimin, yönetim üzerindeki önemi ve etkisi dolayısıyla, denetim kavramı çeşitli yönleriyle ele alınmış ve yerel yönetimler ile denetlenme şekillerine yer verilmiştir. İkinci bölümde yerel yönetimlerin siyasal denetimi incelenmiş ve siyasal denetim araçlarının işlerliğini olumsuz etkileyen faktörlere ve siyasal denetimin etkinliğini arttıracak önerilere yer verilmiştir. Üçüncü bölümde çeşitli yargı kararlarından da yararlanılarak yerel yönetimler üzerindeki yargısal denetim incelenmiş olup, yargısal denetimin yetersizliklerine ve etkinliğinin arttırılmasına yönelik önerilere yer verilmiştir. Dördüncü bölümde ise yerel yönetimlerin idari denetimi ve yeni yasal düzenlemeler sonrasında gerek iç denetimde, gerekse dış denetimdeki değişim ve dönüşümler incelenmiştir. Bu bölümde ayrıca idari denetimin aksayan yönleri ile idari denetimin iyileştirilmesine ilişkin önerilere yer verilmiştir. Tezin sonuç bölümünde ise Türkiye'de yerel yönetimlerin siyasal, yargısal ve idari denetimlerinin incelenmesiyle ulaşılan sonuçlara ve yerel yönetimler üzerindeki denetimin etkinliğinin arttırılmasına yönelik önerilere yer verilmiştir. Keywords : Supervision of Local Governments, Political Supervision, Judicial Supervision, Adminisrative SupervisionABSTRACTPOLITICAL, JUDICIAL AND ADMINISTRATIVE SUPERVISION OF LOCAL GOVERNMENTS IN TURKEYSince recent legal regulations in the area of local governments and public financial management have also affected and transformed supervision of local governments, in this study, afterwards these legal regulations, the political, judicial and administrative supervision of local governments is examined with the purpose of exhibiting the characteristics and problematic aspects of supervision over local governments and developing recommendations on the improvement of supervision system over local governments. In the first section of the study, in consideration of the importance and effect of supervision over governance, the concept of supervision is addressed in various aspects, and the local governments and forms of their supervision are dealt with. In section 2, political supervision of local governments is examined, and factors that negatively affect interoperability of the tools of political supervision and recommendations on increasing efficiency of political supervision are covered. In section 3, with also the help of different judicial decisions, judicial supervision over local governments is studied, inadequacies of judicial supervision are illuminated and recommendations on increasing efficiency of judicial supervision are taken place. In section 4, administrative supervision of local governments and the changes and transformations in both internal and external supervision afterwards recent legal regulations are analyzed. This section also includes problematic aspects of administrative supervision and the suggestions in improving administrative supervision. In the final section of the thesis, the results reached by analyzing political, judicial and administrative supervision of local governments in Turkey and recommendations on increasing efficiency of supervision over local governments are presented

anemon ; Localization discourses coming to the fore after the eighties gained power with the demands of international organization and had coverage in the legal basis with European Charter of Local Self Government in the nineties. The agreement in which our country made reservation for some of its articles due to our unitary structure seems quite far away from realizing its objectives under the adopted form. Although it was attempted to make arrangements specific to autonomy with various local government reforms in 2000s, it resulted in cancellation by the judiciary. Special Provincial Administration Law No 5302 released in 2005; comprises similar localization cores in respect of followed judicial process and directions of changes made. Some changes in the relationship between provincial general council and governor body draw attention; the head of provincial general council, centralized control method that can be made against the decisions of the head, duration and frequency of assembly etc. evolving situation of provincial general council which is a body established after election will outline the scope of the study. As the origin of decision is based on a body elected its position in historical process of localization will be analyzed. ; Seksenli yıllardan sonra gündeme gelen yerelleşme söylemleri, uluslararası örgütlerin talepleriyle güç kazanmış, doksanlı yıllarda Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı ile yasal zeminde yer bulmuştur. Ülkemizin üniter yapısı itibariyle çeşitli maddelerine çekince koyduğu anlaşma, kabul edilen haliyle maksadını gerçekleştirmekten hayli uzak görülmektedir. İkibinli yıllarda ise çeşitli yerel yönetim reformlarıyla özerkliğe özgü düzenlemeler yapılmaya çalışılsada yargı tarafından iptaliyle sonuçlanmıştır. 2005 yılında çıkan 5302 Sayılı İl Özel İdaresi Kanunu; izlenilen yargı süreci ve yapılan değişikliklerin yönü itibariyle benzer yerelleşme nüveleri içermektedir. İl genel meclisi ile valilik organı arasındaki ilişkide bazı değişiklikler dikkat çekmektedir; il genel meclisi başkanının kim olduğu, kararlarına karşı yapılabilecek merkezi denetim şekli, toplanma süresi ve sıklığı gibi. Seçimle gelen bir organ olan il genel meclisinin evrilen durumu çalışmanın kapsamını çizecektir. Kararın menşeinin seçimle gelen bir organa dayanması itibariyle, yerelleşmenin tarihsel sürecindeki yeri analiz edilmeye çalışılacaktır. ; 22321

ÖZETAVRUPA BİRLİĞİ SİGORTA SEKTÖRÜ VE TÜRK SİGORTA SEKTÖRÜNÜNSORUMLULUK SİGORTALARI AÇISINDAN İNCELENMESİ VEKARSILASTIRMALI ANALİZİTürkiye'nin 1999 yılında Avrupa Birligi'ne adaylıgının kabulünün ardındanAvrupa'ya entegrasyon çerçevesinde Türk Sigorta Sektöründe köklü degisiklikler olmustur.Özellikle de yasal açıdan Türk Sigorta Mevzuatında gerçeklesen köklü gelismeler neticesinde,Avrupa'da çok yaygın olan ancak Ülkemizde adı bile duyulmayan birçok sorumluluk sigortasıtürünün son zamanlarda Ülkemizde de uygulanmaya baslanacagı öngörüsü ile sorumluluksigortaları alanında Ülkemizdeki bos kapasitelerin kısa vadede hızla kapanacagısöylenebilmektedir. Bu çalısmada, öncelikle Avrupa Birligi'ndeki ve Ülkemizdeki mevcutsorumluluk sigortası türlerinin tanımları yapılmıstır. Avrupa Birligi Sigorta Sektörünün tarihigelisimi, kurumları ve mevzuatı incelendikten sonra, 2000 ile 2005 yılları arasında AvrupaBirligi Sigorta Sektörünün hacmi makro ekonomik göstergelerle incelenmis, sorumluluksigortalarının durumu irdelenmis ve Türk Sigorta Sektörü ile karsılastırmalı analiziyapılmıstır. Avrupa Birligi Sigorta Sektörünün ve Avrupa Birligi Sigorta Sektöründesorumluluk sigortalarının, tüm göstergeler açısından, Türk Sigorta Sektörü'ne kıyasla çokdaha gelismis oldugu gözlenmistir. ABSTRACTTHE STUDY AND COMPARITIVE ANALYSIS OF THE INSURANCE SECTOR OFTHE EUROPEAN UNION AND THE INSURANCE SECTOR OF TURKEY INTERMS OF LIABILITY INSURANCESFollowing the acceptance of Turkey's candidacy for the European Union in 1999,radical changes have occurred in Turkey's Insurance Sector within the context of integrationto Europe. As a result of the radical changes in the Turkish Insurance Legislation particularlyin legal terms, with the foresight that many liability insurance types that are very common inEurope but unheard of in our Country is also going to start to be applied in our Country soon,it may be said that the vacant capacities in our Country in the area of liability insurances willclose rapidly in the short term. In this study, firstly the types of liability insurances that arecurrently available both in the European Union and in our Country have been defined. Afterthe study of the historical dervelopment, organizations, and legislation of the Insurance Sectorof the European Union, the volume of the Insurance Sector of the European Union wasstudied with macroeconomical indicators, the state of liability insurances was examined, and acomparitive analysis was implemented with Turkey's Insurance Sector. It has been observedthat the Insurance Sector of the European Union and liability insurances in the InsuranceSector of the European Union are much more developed in comparison to Turkey's InsuranceSector in terms of all indicators.

Reaction through art, observed among the 20th century artistic movements, can result in artistic works in which animals are made the object of violence. The objections caused by these works sometimes make people question what art is and its value, and sometimes result in legal interventions. It is the forms of expression in contemporary art where idea gets ahead of physical production. In such an atmosphere, 'philosophy of art activities that question what art is' have become almost equivalent to artistic production. However, the controversial works make the concepts of ethics, law or public influence determine what art can or cannot be. In the background of all these developments, advances in the field of biology blurred the boundaries between animals and humans. After such developments, through which the anthropocentric thought system has lost its power, the position of animals in the system will also change. The reappraisal of animals will fundamentally affect the behavior of the human species towards them, undoubtedly. In such a system where the determinants of the concept of ethics are redefined, objectification of animals will not be ethical as before. In this regard, art can no longer be separated from other fields. When the determinant of the boundaries of art is a non-art field, the discussions within the field lose their meaning. This study aims to investigate the limits of contemporary art by examining the reactions to the selected examples of artists whose ways of including animals in their productions are criticized.