This article reviews liberalism as one of the theories of International Relations. This review-will be presented in three sections. In the first section the article will review the historical and philosophical origins of the liberal thought. This will be followed by the introduction of important works in a historical order that helped liberal theory to distinguish itself conceptually theoretically and methodologically from the rest of the field. In the final section in lieu of a conclusion the current state of affairs in liberal theory from theoretical and practical perspectives will be presented. This review underscores the fact that liberalism as a political theory has contributed to the development of liberalism as an International Relations theory yet over the years liberalism has managed to create its own place by developing methodologically and conceptually.
Danışman: Alihan Limoncuoğlu ; Modernleşme kavramına yönelik gelişmeler, 17. yüzyılda başlamış, 18. ve 19. yüzyıl ile devamlılık kazanmıştır. Dünya genelinde söz konusu gelişmeler, Osmanlı Devleti'ni de etkilemiş ve özellikle de orduda Batı'nın gücünü yansıtabilme eğilimli çalışmalar geliştirilmiştir. Osmanlı Devleti'nde bu durum, Tanzimat Dönemi ile beraber etkin bir şekilde değerlendirilmiş ve sonraki süreçte de etkin bir mekanizmayı yansıtmıştır. Türkiye'de, Cumhuriyet'in kurulması ile beraber modernleşmeye yönelik çalışmaların gelişmesi, öncelikli olarak halk üzerinde çağdaşlaşma adı altında gelişmeleri kapsamıştır. Bu durumda belirgin olan faktörler arasında, halkın geleneksellik yapısından uzaklaştırılması ve özellikle de din ile araya mesafe koyma eğilimli çalışmaları içermektedir. Halk tarafından onaylanmayan ve tepkiyle karşılaşılan unsurlar arasında, muhafazakârlık olgusunun uzaklaştırılması durumu önemli bir sorunsallık taşımaktadır. Türkiye'de Özal dönemi ile beraber gelişme gösteren anlayışlar arasında muhafazakâr kesimin düşüncelerine yönelik unsurlar önemli bir pozisyon kazanmıştır. Bu anlayışı geliştirmede Özal, liberalizm ve muhafazakârlık olgusunu önemli bir düzeyde irdeleyen ve geliştiren çalışmalar arasında yer almıştır. Özal'ın yeni-sağ yaklaşımı ile beraber liberalizm ve muhafazakârlık anlayışının yansıtıcıları değerlendirildiğinde, bu anlayışların siyasal hayat yapısını göstermesinde etkili olduğu belirtilebilmektedir. Aynı zamanda ifade edilen anlayışların geliştirilmesi sağlandığında, ekonomik temelde kalkınmayı sağlama hedefi ve dış ilişkilere yönelik politikaları önemli bir nitelik taşımaktadır. Özal'ın anlayışı içerisinde, demokratik anlayış yapısının üç hürriyet anlayış kapsamında şekillenmesi, düşünce ve ifade özgürlüğünü savunması, din ve vicdan özgürlüğünü geliştirmesi ve teşebbüs özgürlüğü ile beraber ekonomik anlayışta insanların girişimcilik çalışmalarına bağlı eğilimlerini savunması, önemli bir yeni-sağ yaklaşım anlayışını kapsamaktadır. Diğer yandan Özal'ın Türkiye'de, yeni-sağ yaklaşımında, Batı'da söz konusu olan anlayışlardan farklı şekillerde değerlendirilmesi, çalışmaların farklı süreçleri kapsamasını oluşturmaktadır. Özal'ın anlayışları arasında en önemli etmenler arasında, Türkiye'yi diğer ülkeler arasında önemli bir konuma taşıma ve bu durumu sağlayabilmek için de Avrupa Ekonomi Topluluğu gibi yerlerde üyeliklerini gerçekleştirmeye yönelik çalışmaları önem taşımaktadır. Bu kapsamda araştırma çerçevesinde Turgut Özal'ın liberalizm ve muhafazakârlık anlayışlarının değerlendirilmesi gerçekleştirilmiştir. Bu doğrultuda devamlılık kazanan siyasal hayatı, çeşitli süreçlerden etkilenme göstermiştir. Araştırma kapsamında gerçekleştirilen literatür taraması ile beraber, dış politikalara bağlı işlevsellik anlayışı, gelişme gösteren süreçlere bağlı olarak devamlılık kazanmıştır. Aynı zamanda Türkiye'de etkinliği artırma, Türkiye'nin gelişmesini sağlama ve bu durumu da öncelikli olarak demokratikleşme eğilimli çalışmalar ile gerçekleştirme süreci önemli bir pozisyon şeklinde değerlendirilmiştir. Özal'ın bu yönde çalışmalara eğilim göstermesi, yeni-sağ yaklaşımının bir ürünü şeklinde ifade edilebilmektedir. ; The developments towards the concept of modernization, which began in the 17th century, continued with the 18th and 19th centuries. Developments in the world in general have also affected the Ottoman Empire, and in particular the army has developed studies that tend to reflect the strength of the West. In the Ottoman Empire this situation was evaluated effectively together with the Tanzimat Period and reflected an effective mechanism in the next period. In Turkey, the development of efforts to modernize with the establishment of the Republic, has been primarily covers developments over the people under the name of modernization. Among the factors that are evident in this case are the removal of the people from the tradition and, in particular, the inclination to distance themselves from religion. Among the elements that are not endorsed by the public and which are encountered with reaction, the situation of the elimination of the phenomenon of conservatism carries a serious problem. Elements for thought among conservative sectors showing improvement with insights gained an important position in Turkey Özal period. Without developing this understanding, Özal was among the studies that examined and developed the phenomenon of liberalism and conservatism at a significant level. It can be stated that when the reflectors of liberalism and conservatism are evaluated together with Özal's new-right approach, these understandings are effective in showing the political life structure. At the same time, when the development of the expressed understandings is provided, the policy of aiming at economic development on the economic basis and the policy of external relations are important. Within the understanding of Özal, the concept of democratic understanding includes three important concepts of freedom and freedom of thought, freedom of thought and expression, freedom of religion and freedom of conscience, and defense of trends in entrepreneurship in economic understanding. On the other hand Özal in Turkey, in the new-right approach, evaluating different ways of understanding that are involved in the West, is the coverage of the different processes work. Among the most important factors in understanding Ozal, Turkey is in a prime position to provide transport and the situation in other countries is also important to work towards the realization of membership in places such as the European Economic Community. In this context, the evaluation of Turgut Özal's understanding of liberalism and conservatism was carried out within the framework of the research. The political life that has been continuing in this direction has been affected by various processes. Along with the literature review carried out within the scope of the research, understanding of functionality linked to foreign politics has gained continuity depending on the developing processes. At the same time raising activities in Turkey, Turkey's development and ensure that this situation also inclined to work primarily in the process of achieving democratization is rated important position. Ozal's tendency to work in this direction can be expressed as a product of a new-right approach.
Siyasal liberalizm de birçok ideoloji gibi Batı tarafından Dünya'ya ihraç edilmiş bir politik anlayıştır. Türkiye'de zaman zaman liberal söylemler olsa da bu anlayış Turgut Özal ve Anavatan Partisi hükümetleri döneminde sağlam temellere dayandırılmış ve Türk dış politikasına yön veren bir akım olmuştur. Özal hem siyasi kişiliği hem de görüş ve düşünceleri ile Liberal sistemi Türkiye'de uygulamaya çalışmıştır. İktisadi liberalizm ile dış politika da kendine etki alanı açmaya çalışmıştır. Bu politikaların kalıcı olması içinde Siyasal Liberalizme vurgu yapmıştır. Türk Dış politikasının statükocu çizgisine karşı çıkan Turgut Özal İktidarı boyunca Türkiye'nin edilgen bir dış politika yerine Türkiye'yi etkin ve bölgesinde söz sahibi olan bir ülke konuma getirmeye çalışmıştır. Bu doğrultuda Türkiye'yi önce ekonomik sonra da siyasi bağlılıklar sağlayarak Türk dış politikasındaki arayışlara bir yenisini eklemiştir. ; Political liberalism 'is also a political concept has been exported to the world by the West, like many ideologies. Turkey liberal rhetoric from time to time, though this understanding during Turgut Özal and the Anavatan Party and government have been based on the solid foundation that has been a flow direction of Turkish foreign policy. Ozal liberal system with both political figures, Turkey has also tried to implement ideasand thoughts. Foreign policy and economic liberalism has also been trying to open its domain. These policies have to be persistent emphasis in Political Liberalism. Active and passive instead of a say in foreign policy, the foreign policy of Turkey Turgut Ozal ruling against the status quo along the lines that Turkey has tried to bring a country. Ensuring economic and then political allegiance before adding another one to search in this direction is that the Turkish foreign policy.
Bu makalenin amacı, Uluslararası İlişkilerin başlıca kuramlarından biri olan liberalizm hakkında bir yazın değerlendirmesi yapmaktır. Bu değerlendirme üç aşamada yapılacaktır. Öncellikle, liberal geleneğin düşünsel arka planı ele alınacak, ardından tarihsel akışı içinde Uluslararası İlişkiler kuramı olarak liberal geleneğe kavramsal, kuramsal ve metodolojik olarak katkıda bulunan başlıca çalışmalar kısaca tanıtılacaktır. Sonuç bölümünde ise, liberalizmin hem kuram hem de politika olarak hâlihazırda geldiği nokta değerlendirilecektir. Bu değerlendirmede ortaya çıkan en önemli sonuç, Uluslararası İlişkiler disiplininin bir kuramı olarak liberalizmin, bir siyaset felsefesi olarak klasik liberalizmden beslenmesine karşın, zaman içerisinde kendini metodolojik ve kavramsal olarak geliştirmesi ile epistemolojik olarak farklı bir zeminde konumlandırmış olmasıdır. ; This article reviews liberalism as one of the theories of International Relations. This review will be presented in three sections. In the first section, the article will review the historical and philosophical origins of the liberal thought. This will be followed by the introduction of important works in a historical order that helped liberal theory to distinguish itself conceptually, theoretically and methodologically from the rest of the field. In the final section, in lieu of a conclusion, the current state of affairs in liberal theory from theoretical and practical perspectives will be presented. This review underscores the fact that liberalism as a political theory has contributed to the development of liberalism as an International Relations theory, yet over the years, liberalism, has managed to create its own place by developing methodologically and conceptually.
Bu çalışmada, yönetim alanında büyük etkilere sahip olan liberalizm kavramı, ayrıntılı bir şekilde ele alınarak, tarihi gelişimi ve ülkeler üzerinde ki etkileri de göz önünde tutularak değerlendirilecektir. Ülkemiz açısından önemli sayılabilecek gelişmelerin yaşandığı Osmanlı'nın son dönemleri ve Cumhuriyet'in ilk yıllarındaki serbestleşme hareketlerine kısaca değinildikten sonra, özellikle 1960 askeri müdahalesi, 1971 muhtırası ele alınacak ve konumuzun asıl içeriğini oluşturan 1980 harekatı ve Özal hükümetleri dönemi incelenecektir. Askeri müdahalenin ardından normale dönüş süreci, siyasi partilerin kurulması ve yapılan seçimler konumuz içeriği açısından önemli noktalardır. Ülkemiz liberalizmi açısından dönüm noktası olarak adlandırılan Özal Hükümetleri dönemindeki uygulamalar, ekonomik ve siyasi liberalizm açısından ayrı ayrı ele alınarak, eleştirel bir yaklaşımla değerlendirilecektir. Liberalizm özellikle batılı ülkeler tarafından kabul gören, en popüler ve en fazla taraftar toplayan yönetim tarzlarından biri haline gelmiştir. Dünyaya sırtını çevirmeyen ülkemiz, tamamen liberalizmi benimseyen bir tutum sergilemese de, sürekli kendi şartlarını da göz önüne alarak gelişim ihtiyacını gidermeye çalışmıştır. Yaşanan gelişmelere ve bu gelişmelerin ait olduğu dönemlere bakıldığında, en dikkat çeken dönemin Özal Hükümetleri dönemi olduğu görülmektedir. Turgut Özal, siyasi kimliği ve kabulleri ile liberalizmin gereklerini ülkemize en etkili şekilde uygulama şansı bulan lider olmuştur. ; In this study the concept of liberalism which has great effects on leading system will be assessed comprehensively keeping in mind its historical development and effects on countries. Just after mentioning about the Reform Movements both in the first years of Republic and in the last times of Ottoman Empire in which there occured many important developments that have still remained so worthy on the account of our country, especially 1960 military coup, 1971 military memorandum will be issued and the 1980 military coup which constitutes the main issue of our study and the period of Ozal Governments will be evaluated. The process of passing in to the normal life after coup, founding the political parties and the elections that have been held are important topics as to the contents of this study. The policies in the period of Ozal Governments will be assessed in a critical approach being taken into consideration seperately both in the aspect of economical and political liberalism. Liberalism has become ne of the leading systems which have gathered the most supporters, have been the most favourite and accepted especially by the western civilizations. Although our country, which did not turn his back to the world has not presented an attitude of full adoption of liberalism, it has tried to meet the need of self development by taking its own conditions into account. If we look at the developments being done at this point and the eras to which they belong, the most striking is that of the periods of Ozal Governments. Turgut Ozal became te leader who had the chance of applying the necessities of liberalism most effectively with his political identity and consept.
Türkiye'de liberaller arası bölünmeyi ele alan bu çalışma, yaklaşık elli yıl arayla kurulan ve benzer süreçleri yaşayan, iki önemli liberal sivil toplum kuruluşunun ayrışmalarını konu edinmektedir. Bu sivil toplum kuruluşları; 1947 yılında Ahmet Emin Yalman ve Ali Fuat Başgil tarafından kurulan Hür Fikirleri Yayma Cemiyeti ve Atilla Yayla ile Mustafa Erdoğan'ın 1992 yılında kuruculuğunu yaptıkları Liberal Düşünce Topluluğu'dur. Ülkede, tek parti yönetimine karşı, 'liberal değerler' üst söylemiyle mücadele veren Hür Fikirleri Yayma Cemiyeti, çok partili hayata geçiş ile birlikte, kimlikler üzerinden 'liberal kavrayış farklılıkların' açığa çıkması sonucunda dağılmıştır. Yalman'ın liberalizme bakışı Batılılaşma, serbest girişim, ilerleme, basın özgürlüğü ve yabancı sermaye gibi unsurlar etrafında şekillenirken, Başgil liberalizmi, daha çok muhafazakâr kesimin, düşünce, din ve ibadet özgürlüğü olarak algılamaktadır. Başgil'in görüşlerindeki baskın muhafazakâr içerik, Yalman tarafından aydınlanma ürünü olan liberal felsefeye tamamen zıttır. Cemiyet, Başgil ve Yalman'ın ortak hedefi olan Demokrat Parti'nin iktidara gelmesinin ardından, liberal öz ile muhafazakâr eğilimler arasındaki sınır noktasında sorun yaşayarak bölünmüştür. Dünyada kabul gören liberalizm kavrayışı ile Türkiye'de algılanan liberalizm pratiğinde açığa çıkan benzer bir paradoks, Liberal Düşünce Topluluğu'nun iki önemli ismi Mustafa Erdoğan ile Atilla Yayla arasında yaşanan fikirsel ayrışmanın da temelini oluşturmuştur. Liberal düşüncenin merkezi olan Batıda, liberalizmin evrensel ilkeleri: bireycilik, özgürlükler, hukukun üstünlüğü, rekabete dayalı piyasa düzeni, demokrasi ve sınırlı devlet gibi sayısını çoğaltabileceğimiz unsurlardır. Bu ilkelerle birlikte, bugün liberalizmden bahsederken salt bir kavram ya da ideolojiden değil, dünya genelinde mutlak kabul gören genel bir siyasi ve uluslararası düzenden bahsetmekteyiz. Türkiye'de ise daha çok liberal fikirlerle muhafazakârlık vii içiçe geçmiş görünmektedir. Türkiye'de "sağ-liberal" geleneği temsil eden Liberal Düşünce Topluluğu (buradaki "sağ" kelimesi, liberal yelpazedeki tercihleri değil, kökenini ifade etmektedir) sağ muhafazakâr çevreden gelip liberal fikirleri temelde kabul eden fakat geçmişte sahip olduğu muhafazakâr refleksleri koruyan bir grubu işaret eder. Liberal Düşünce Topluluğu içinde ağırlıklı olan, Anadolu kökenli, orta-alt sosyo-ekonomik sınıftan beslenen bu damar, topluluğun muhafazakârlar ile kentli, sekülerle dindar arasında bir köprü görevi görebilmesi gibi ülkeye has bir işleve de sahiptir. Ancak Gezi Olayları ile birlikte muhafazakâr iktidar ile modernist milliyetçi kesimler arasında beliren derin fikir ayrılıkları, Liberal Düşünce Topluluğu'nun geçmişteki rolünü sorgulamasına ve nihayetinde topluluğun bölünmesine yol açmıştır. Benzer diyalektiklere sahip Hür Fikirleri Yayma Cemiyeti ile Liberal Düşünce Topluluğu'nu karşılaştırarak Türkiye'de liberalizmin kapsamlı bir fotoğrafını da çekmeye çabalayan bu çalışma, ülkede liberal ilkeleri savunma iddiasında bulunan entelektüel kesimin, egemen ideolojiye mensup; liberal hoşgörü ve otonom birey ilkelerine sahip birer cemiyet üyesi olmaktan çok, siyasi tutum arayışında birer cemaat mensubuna dönüşerek, ideolojilerini salt bir doktrin olmaktan ziyade iktidar ekseninde (yakınlık/karşıtlık) konumlandırmalarını göstermesi bakımından ilginçtir. ; This thesis compares two non-governmental organizations, Association for Liberal Thinking (ALT) and Society for the Propagation of the Free Ideas (SPFI), who have adopted liberal ideas but dissented with an interval of 50 years. To compare these two historically similar cases allows us to make a dynamic and real analysis of liberalism in Turkey. The concept of liberalism in the Western world which creates modernity, liberal philosophy, liberal ideologies and transfers it to societies like us in the form of "modernization", contain universal principles adopted by the whole world today. The whole international order has shaped on liberal principles. Therefore, when talking about liberalism, we should not ignore that we are talking about common denominators of people, life, political order and international system, which adopted as a common denominator and dominant in the world today, not from ideologies, concepts or structures of philosophy. Liberal debates in Turkey along with the dichotomy within the community of Association for Liberal Thinking should be assessed by taking into account the overall hegemony. ALT is a group of people predominantly from right conservative circles who have met with liberalism thereafter and could not completely get rid of their old habits. With these features, they have served as a bridge between conservatives and urban, secular-modern segments. When there was a clear opposition between the conservative power and modern segments due to the Gezi events, the ALT had difficulty playing this role within itself and was divided into two groups that criticize each other fiercely. When the Democratic Party came to power in 1950, Başgil and Yalman, who founded the SPLT, opposed the Single Party administration, but later they differentiated just like ALT. ix ALT in Turkey represents "right-liberal" tradition. However, the word "right" here expresses the origin, not the preferences in the liberal spectrum. The dissociation in ALT, according to the origin criteria, is not a principled but a right-left conjunctural purification. In 1950, a strong despute on liberalism took place between Yalman and Başgil. The Single Party Period was over, and the multi-party life started. In the struggle of liberalism. Yalman and Başgil lost their common enemy. While Yalman sees liberalism as a necessary element for westernization, free enterprise, progress, freedom of press and foreign capital; Başgil views liberalism as the worship freedom of the conservative segment. However, according to Yalman, Başgil's views were not compatible with the liberal view, which is the product of western philosophy and enlightenment. That's why, measures taken against religion were suitable and appropriate. The separation between Mustafa Erdogan and Atilla Yayla triggered by the Gezi events was a conjunctural rather than a principled one which is related to the attitude towards the government. The dynamics of this decomposition showed that, there is a huge gap between liberalism in the world and liberalism in Turkey.
Tanil Bora discusses "currents" under the following headings: late Ottoman mindset world, westernism, Kemalism, nationalism, Turkism and criticism, conservatism, Islamism, liberalism, left, feminism and Kurdish political movement. It does not just focus on certain texts, but also on words and gestures, and focuses on "who said," not "what." Thus, it reveals the ideological content and "climate" that surrounds political thought
Çalışmanın başlığının da işaret ettiği gibi, bu çalışma radikal demokrasideki haliyle siyasal temsil sorununu ele almaktadır. Bunu yaparken öncelikle radikal demokrasinin önerdiği siyasal modelin teorik kalkış noktalarından biri olarak Carl Schmitt'in siyasal düşüncesine dair düşünürün siyasal kavramına, egemenlik sorununa ve parlamenter demokrasiye dair görüşleri üzerinden genel bir çerçeve çizilmektedir. Ardından çalışma Chantal Mouffe çizgisindeki radikal demokrasi yorumunun temel argümanlarına kısaca bakmakta ve Mouffe'un yaklaşımının siyasal temsil sorununu yeniden düşünmemize imkân verip vermediğini ele almaktadır. Nihayetinde çalışma, radikal demokrasinin temsil sorununu ele alış biçiminden kaynaklanan bazı sorunlara işaret etmektedir. Tüm bu temelde söz konusu çalışmanın ana argümanı; radikal demokrasideki haliyle siyasal temsil sorununun bazı teorik müphemliklerle malul olduğu ve radikal demokrasinin, temsil sorununun özüne dair yaslandığı Schmitt'ci çerçeveyi göz ardı etme eğilimi taşıdığıdır. ; As the title suggests, this study wrestles with the problem of political representation in radical democracy through Carl Schmitt. In so doing, it first attempts to make sense of the political thought of Carl Schmitt, as one of the theoretical points of departure for the political model that radical democracy suggests, with a particular emphasis upon Schmittian concept of the political, his approach to the problem of sovereignty and insight on parliamentary democracy. Then the study takes a concise look at the major arguments of radical democracy through the lenses of Chantal Mouffe and deals with whether her theoretical contribution makes it possible to rethink the problem of political representation. Finally this paper discusses some questions that arise from the way that radical democracy conceptualizes the problem of representation. Accordingly, the major argument of this study is that the concept of political representation in radical democracy suffers from some major theoretical ambiguities and tends to overlook its own Schmittian origins which refers to the heart of the matter.
Bu çalışma AK Parti'nin ?Muhafazakâr Demokrat? kimliğini sorgulamak gayesi gütmektedir. Bunun için öncelikle muhafazakârlık düşüncesinin teorik birikimi tarihsel süreç dikkate alınarak incelenmiş olup, geleneksel muhafazakâr düşünce ve en önemli temsilcisi Edmund Burke'ün görüşlerine yer verilmiş ve modern muhafazakâr düşünce akımları olan Yeni Muhafazakârlık ve Yeni Sağ'ın düşünsel temelleri açıklandıktan sonra Robert Nisbet'in muhafazakârlık ideolojisine değinilmiştir. Literatürde muhafazakâr demokrat kavramı bulunmadığından dolayı, muhafazakârlığın demokrasi ile olan ilişkisi, muhafazakârlık ve liberalizmin etkileşimleri bağlamında açıklanmaya çalışılmış ve Batı muhafazakârlığının liberalizm ile kurduğu süreç içerisindeki demokrasiye karşı olan tutumları ifade edilmiştir. Türkiye'de 3 Kasım 2002 seçimleriyle iktidara gelen AK Parti'nin, kendisini muhafazakâr kimlikle tanımlayan ilk parti olarak, muhafazakârlık temelinde hem Batı ile karşılaştırması yapılmış, hem de AK Parti'nin Türk Muhafazakârlığı ile süreklilikleri ve kesintileri tartışılmaya çalışılmıştır. AK Parti'nin muhafazakâr demokrat tanımlamasındaki demokrasi anlayışı açıklanırken, programı, seçim beyannamesi ve icraatları dikkate alınarak, AK Parti'nin demokrat kimliği irdelenmiştir. Anahtar Kelimeler: Muhafazakârlık, Liberalizm, Demokrasi, Muhafazakar Demokrasi, Adalet ve Kalkınma Partisi ; This study aims to cross-examine the ?Conservative Democrat? identity of Justice and Development Party (AK Party). Due to this, firstly the theoretical accumulation of thought of conservatism in attention of historical perspective is analyzed, the ideas of Edmund Burke as the most significant representative of traditional conservatism are mentioned and finally, after clarifying the ideological bases of new conservative approaches as New Conservatism and New Right, the conservative ideology of Robert Nispet is emphasized. Due to there is not any concept for conservative democrat in literature, the relation of conservatism with democracy, is tried to be explained in the sense of interaction between liberalism and conservatism and the attitudes of West Conservatism to democracy in the process of this relation is mentioned. In Turkey, AK Party which has come into power after the elections on 3th November 2002, as the first party defined himself by conservative identity, is compared with West on the bases of conservatism and also the continuities and discontinuities of AK Party with Turkish conservatism are tried to be argued. While the perception of democracy in AK Party?s definition of conservative democrat is explaining, the democrat identity of AK Party is explicated considering the program, declaration of election and performances. Key Words: Conservatism, Liberalism, Democracy, Conservative Democracy, Justice and Development Party.
Eşitlikçi söylemlerle kalkınmayı yeniden inşa eden küreselleşme, uluslararası çapta pek çok girişime yol açmıştır. Bu girişimlerden biri olan kalkınma hakkı, Birleşmiş Milletlerin 1986 yılında yayınladığı Kalkınma Hakkı Bildirisi ile yasal bir zemine kavuşturulmuştur. Uluslararası diğer anlaşmalarla da kalkınma hakkı yinelenmiş ve böylece kavram güncellik kazanmıştır. Kalkınma hakkına dair yaklaşımlar içerik olarak çoğunlukla insan haklarına dayanmakta ve küresel ölçekte eşitliği, katılımcılığı ve toplumsal adaleti gözeten varsayımları ifade etmektedir. İçerdiği anlamlar bakımından, kavramın kendisi uluslararası alanda desteklenmekte, ancak aynı zamanda eleştiriye de maruz kalmaktadır. Kalkınma hakkına yönelik eleştirilerin ve neo-liberal küreselleşmenin sonucu olarak kalkınma hakkının özünün sorgulanır bir niteliğe büründüğü söylenilebilir. Kalkınmaya yönelik temel yaklaşımlar ile ortaya çıkan çelişkiler doğrultusunda, bu çalışmada neo-liberal küreselleşme eleştirilerine bağlı olarak kalkınma ve kalkınma hakkı düşünceleri eleştirel bir bakış açısıyla ele alınmaktadır. Çalışmayla üzerinde durulan temel düşünce, küreselleşmenin sonuçları açısından kalkınmaya yönelik düşüncelerin çelişkili olduğu ve kalkınma hakkının eşitlikçi olmaktan uzak olduğudur. Mevcut çelişkiler sonucunda neo-liberal küreselleşmenin mevcut eşitsizliği pekiştirerek yeni sorunlara yol açtığı ifade edilmektedir. ; Globalization, which recontructs development with egalitarian expressions, leads many attempts throughout international arena. Right to Development, one of the these attempts, is set on legal basis with the Declaration of Right to Development by United Nations in 1986. It is also recurred through other international conventions and so it gained its currency. Approaches regarding right to development depend mostly on the human rights for its content and reflect assumptions which seek equality, participation and social justice on global scale. In terms of the thoughts that it contains, the concept's itself is supported all around the World but it is criticised at the same time. It can be said that the nature of right to development has become interrogable as the result of the criticisms and neo-liberal globalization. In line with the main approaches and contradictions around them, this paper handles development and right to development concepts cirtically depending on the criticisms towards neo-liberal globalization. The emphasis underlined by this study is that the approaches to development are contradictionary in terms of globalization consequences and the right to development is away from being egalitarian. As the result of this conflict, it is argued that neo-liberal globalization induces new problems reinforcing existing inequality.
