Suchergebnisse

The aim of the research is to bibliometrically analyze 1419 publications published in the field of information literacy in the field of education between 1989 and 2022 and indexed in the Web of Science (WoS) database. The data of the research was reached on 01.02.2022 and 7,210 scientific publications were found as a result of the search. According to the scope of the research, a limitation was made in the category of "educational / educational research". As a result of these processes, bibliometric data of 1419 studies were accessed and the data were recorded. Percentage and frequency values of the obtained data were calculated and presented in tables and graphics. At the same time, the data of the studies were visualized by making bibliometric network maps using the VOSviewer package program. According to the results of the research, the highest number of publications in the education category related to information literacy in WoS were made in the articles, papers and book chapters, respectively, in 2018, the most common publication language was English, then Spanish, and the most academic publications were USA. It was later found that it was made in China. Purdue University and the Purdue University System are top-publishing authors affiliated. In Turkey, Hacettepe University is the institution where the authors who publish the most on information literacy work. After 2007, the citations increased every year compared to the previous year, and the most citations were made in 2021. In the educational research category, "information literacy, media literacy, teaching strategies, digital" are the most frequently used keywords in studies on information literacy. The study was conducted in the WoS database, and it can be recommended to compare the bibliometric analyzes in the Scopus, EBSCO and PROQUEST databases to researchers who can work on information literacy. stract:

Cezaevleri baskıcı toplumlarda genelde tecriti akla getirirken, sosyal devlet anlayışının belirgin olduğu toplumlarda ise bir rehabilite yeniden topluma kazandırma aracı olarak görülmektedir. Bu yaklaşımdan yola çıkarak cezaevlerindeki rehabilite çalışmaları bu çalışmada gözden geçirilmiş ve bir rehabilitasyon politikası olarak cezaevlerindeki mahkumların şiir ve edebiyata ilgilerinin artırılması tartışılmıştır. Konuyla ilgili akademik çalışmaların sınırlılığına rağmen metod olarak akademik mevcut literatür ve literatürde cezaevlerinde yapılmış anket sonuçlarının incelenmesi benimsenmiş olup bir politika analizi ortaya konulmaya çalışılmıştır.

Bu araştırmanın genel amacı Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin kültürel okuryazarlık kavramına ilişkin görüşlerini belirlemektir. Çünkü 21. yüzyılda ulaşım ve teknolojinin hızlı bir şekilde geliştiği dünyamızda artık farklı kültürde olan insanlar aynı ortamı kolaylıkla paylaşmakta ve sınıflarımızda göç ve savaşlardan dolayı çeşitli kültürlerden gelen öğrenciler bulunmaktadır. Sınıflarımızın farklı kültürleri paylaşan öğrencilerden oluşması, bu öğrencilerin derse ve okula yönelik uyumlarının kolaylaşması için Sosyal bilgiler dersine önemli bir görev düşmektedir. Çünkü Sosyal Bilgiler dersinin en önemli amaçlarından biri toplum ile uyumlu etkin vatandaş yetiştirme amacıdır. Bu yüzden hem Sosyal Bilgiler dersi hem de kültürel okuryazarlık kavramı önem arz etmektedir. Bu nedenle Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin kültürel okuryazar bir birey olması ve öğretmenlik meslek yeterliliğine kültürel okuryazarlık kavramının eklemesi 21. yüzyılda önemli bir konu haline gelmiştir. Araştırma nitel araştırma deseni kullanılarak yapılmıştır. Araştırmanın katılımcılarını kolay ulaşılabilir durum örneklemesi yöntemiyle seçilmiş 23 Sosyal Bilgiler öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri ise dört soruluk yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Verilerin analizi ise hem betimsel hem de içerik analizi kullanılarak yapılmıştır. Araştırmanın sonucunda ise Sosyal Bilgiler öğretmenleri kültürel okuryazarlık kavramını kültürel farkındalık olarak tanımlamışlardır. Ayrıca Sosyal Bilgiler öğretmenleri kültürel okuryazar bir bireyin özelliklerini ise eleştirel düşünce becerisine sahip hoşgörü değerini ön plana çıkaran bir birey olarak tanımlamışlardır. Son olarak öğretmenler Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin kültürel okuryazar olmasının öğrencinin gelişimine faydalı olacağını ve öğrencinin geldiği kültür çevresini dikkate alarak ders işlenebilmesini sağlayabileceğini belirtmişlerdir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre alanyazına katkısı olması için ve yapılacak bilimsel çalışmalar için birtakım önerilerde bulunulmuştur.

Dijital iletişim ağları dezenformasyonun yayılma hızını arttırmakta; devletler, uluslararası örgütler, sivil toplum örgütleri ve diğer baskı grupları ise ortaya çıkan sahte habersorununa karşı mücadele etmektedir. Bunun yanında, yanlış bilgilerin kasıtlı olarakdolaşıma sokulması, devletler arasındaki "enformasyon savaşı"nın bir parçası olarakda görülmektedir. Çalışmada, doğruluk kontrol platformları ve buna bağlı medya okuryazarlığı inisiyatifleri, kamu diplomasisinin dijitalleşmeyle beraber genişleyen repertuarı ve dezenformasyona karşı koymada uygulanan iletişim stratejileri bağlamındaele alınmıştır. Çalışmanın amacı, doğruluk kontrol platformlarının bir kamu diplomasisiaracı olarak nasıl kullanıldıklarını ortaya koymak ve eleştirel bir yaklaşımla bu anlamdaki sınırlılıklarını da göstermektir. Bu kapsamda Rusya ile Avrupa Birliği arasındaki enformasyon mücadelesi odağa alınmış, EUvsDisinfo ve StopFake isimli doğrulukplatformlarının organizasyonları, hedefleri, yöntemleri ve dijital ortamdaki faaliyetleri kamu diplomasisi teorik çerçevesiyle analiz edilmiştir. Çalışma sonucunda, kamudiplomasisinin dijital aracı olarak kullanılan doğruluk kontrol platformlarının "doğruyuarama" amacının ötesine geçerek, Batılı ülkeler ile Rusya arasındaki enformasyonmücadelesinin bir parçası haline geldikleri ortaya koyulmuştur. ; As digital communication networks increase the spread of disinformation, states, international organizations, non-governmental organizations and other pressure groups have started to fight against the problem of fake news. In addition to that, the deliberate spread of false information has become a tool for the "information war" between states. In this study, fact-checking platforms and associated media literacy initiatives are discussed in the context of the expanding repertoire of public diplomacy with digitalization and communication strategies applied to counteract disinformation. The aim of the study is to reveal how fact-checking platforms are used as a tool of public diplomacy and to show their limitations in this sense with a critical approach. In this framework, the main focus is on the information struggle between Russia and the European Union and thus, the organizations, aims, methodologies and digital activities of the fact-checking platforms named EUvsDisinfo and StopFake have been analyzed within the context of the public diplomacy. As a result of the study, it is concluded that the fact-checking platforms used as the digital tool of public diplomacy have gone beyond the objective of "seeking the truth" and become part of the information struggle between the Western countries and Russia.

Öğretim programlarında "okuryazarlık" kavramı kapsamında becerilere yer verilmektedir. Bu becerilerden biri de sosyal bilgiler dersi öğretim programında yer verilen politik okuryazarlık becerisidir. Politik okuryazarlık becerisi temelde bireylerin topluma aktif katılımını sağlamayı, kendilerini özgürce ifade etmelerini, haklarını bilmelerini ve savunmalarını amaçlayan bir beceridir. İnsan sosyal bir varlık olup, çevresiyle sürekli etkileşim halinde olduğundan politik okuryazarlık becerisinin gerektirdiği niteliklere sahip olmalıdır. Bu araştırmada da bireylerin politik okuryazarlık kapsamındaki niteliklere ne ölçüde sahip olduğu tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırma, öğretmen adaylarının politik okuryazarlık becerilerini ölçmek amacıyla yapılmış olan betimsel bir araştırmadır. Çalışmanın araştırma grubunu 2021-2022 yılı eğitim - öğretim döneminde bir üniversitede öğrenim gören sekiz farklı bölümdeki toplam 279 dördüncü sınıf öğretmen adayı oluşturmuştur. Araştırmanın kapsamına uygun olarak "Politik Okuryazarlık Ölçeği" veri toplama aracı olarak kullanılmış ve öğretmen adaylarına çevrimiçi olarak uygulanmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler doğrultusunda öğretmen adaylarının politik okuryazarlık becerilerinin "katılıyorum" düzeyinde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Öğretmen adaylarının bölümlerine, medyadan siyasetçi paylaşımlarına ve siyasi haberleri takip etme durumlarına göre politik okuryazarlık beceri düzeyleri arasında anlamlı farklılıklar olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Teknolojik devrimin ortaya çıkışı sonucunda bilginin erişim ve kullanım biçimleri de değiştirmiştir. Dijital okuryazarlık, elektronik ortamdaki dijital metinlere erişim, değerlendirme ve anlama becerilerini ortaya çıkarmıştır. Dijital okuryazarlık, kullanıcıların ve özellikle öğrencilerin kişisel, çalışma ve işle ilgili hedeflerine ulaşmaları için dijital teknolojileri kullanma beceri ve yeteneklerini ifade etmektedir. Bu yeteneklerin yanı sıra iletişim, işbirliği ve ekip çalışmasını, dijital ortamda sosyal farkındalığı, e-güvenlik anlayışını ve yeni bilgilerin oluşturulmasını da kapsamaktadır.
Dijital okuryazarlık özelinde bilgi okuryazarlığı, bilgiye erişim ve bilginin kullanımı çok önemlidir. Bu bağlamda çalışmanın amacı, özellikle dijital yerliler olarak ifade edilen yeni nesil öğrencilerin bilgiye erişimde dijital okuryazarlık kullanımını nasıl yaptıklarını, hangi yöntem ve araçlarla gerçekleştirdiklerini belirlemektir. Araştırma görüşmeleri çevrimiçi (online) ortamda Muş Alparslan Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik Bölümü 2. sınıfta eğitim gören toplam 10 öğrenci ile yarı yapılandırılmış görüşmeler şeklinde gerçekleştirilmiştir. Görüşmeler neticesinde elde edilen veriler içerik analizi yöntemi ile değerlendirilmiştir. Araştırmadan elde edilen veriler sonucunda, bilgiye erişimde dijital okuryazarlık kullanımı bağlamında, bilgi ve iletişim teknolojilerinin, bilgi edinme sürecinde de öğrenciler tarafından sıklıkla ve yoğunlukta kullanıldığı, bilgiye erişimde teknolojik eğitim ve kullanım tecrübelerine sahip olan öğrencilerin, dijital okuryazarlık sürecinde bağımsız ve özyönetimli oldukları, dijital okuryazarlık konusunda eksikliklerinin, avantaj ve dezavantajlarının farkında oldukları ortaya çıkmıştır.

Bu araştırmanın amacı, fen bilimleri öğretiminde dijital öykü kullanımının öğrenciler üzerinde çeşitli değişkenlere göre etkisini araştırmaktır. Yapılan çalışmalar incelendiğinde dijital öykülerin daha çok Sosyal Bilgiler dersinde değerler öğretimi, Türkçe dersinde okuma-yazma öğretimi, tarih ve dil öğretimi alanlarında kullanıldığı görülmektedir. Bu nedenle fen öğretiminde dijital öykü kullanımının fen dersine yönelik tutuma, dijital okuryazarlığa, eleştirel düşünme becerisine etkileri araştırılmak istenmiştir. Dijital öykülerin ilkokul üçüncü sınıf öğrencilerine, belirlenen değişkenlerin etkisinin incelendiği bu araştırmada nicel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Nicel araştırma yöntemi içerisinde bulunan yarı deneysel desenlerden ön test-son test eşleştirilmiş kontrol gruplu desen kullanılmıştır (Gündüz 2019). Araştırmanın çalışma grubu, 2021/2022 eğitim-öğretim yılı güz döneminde Milli Eğitim Bakanlığına bağlı ilkokul üçüncü sınıf öğrencilerinden oluşmaktadır. Biri deney grubu ( n=19), diğeri kontrol grubu (n=16) olmak üzere toplam 35 ilkokul üçüncü sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Veri toplamak için Tosun ve Genç (2015) tarafından gerçekleştirilen "Fen Tutum Ölçeği", Pala ve Başıbüyük (2020)'ın geliştirdiği "10-12 Yas Grubu Öğrencileri İçin Dijital Okuryazarlık Ölçeği", Akar ve Uluçınar (2020) tarafından geliştirilen "İlkokul Öğrencileri İçin Eleştirel Düşünme Eğilimi Ölçeği" kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre fen bilimleri dersinde dijital öykü kullanımı fen dersine yönelik tutumu, dijital okuryazarlığı, eleştirel düşünme eğilimini olumlu yönde etkilediği sonucuna varılmıştır. Bu sonuçlara göre fen bilimleri ve diğer derslerde dijital öykü kullanımı arttırılabilir

In this article, I will address the topic of the Turkish minority in Bulgaria in the interwar period through the interpretive lens of the "linguistic" or better " alphabetic" fights,(1) placed in the context of the "Latinization" processes taking place in the wide Eurasian space, as well of the post-imperial sociopolitical dynamics.(2)To this aim, I describe the interesting and little known case of the writing practices of the Turkish community in Bulgaria in the period between the two world wars. In particular, I take into account the repercussions of Atatiirk's alphabetical reform in Bulgaria, demonstrating how the adoption of the Latin alphabet in Turkey represented a significant challenge for the country, triggering the fears of both the Bulgarian authorities and of the more conservative factions of the local Turkish community. In this context, I analyze the attitudes towards the Arabic and the Latin alphabet employed to write the Turkish language in the Balkan country, illustrating the reasons for the prohibition of the Turkish Latin alphabet, in an unprecedented combination of interests between Bulgarian authorities and Islamic religious leaders. I will try to show how in that specific historical moment, writing systems, far from being "neutral" communication elements, lent themselves to various manipulations of an ideological and political nature.My paper does not intend to represent a comprehensive contribution to the analysis of the complex subject of this community's religious or political identity, but it rather aims to shed light on the limitations faced by the Turks of Bulgaria in terms of their linguistic rights in a period when other communities in Southeast Europe were encountering similar difficulties.(3)

This research aims to evaluate the developments in the recent history of the social studies course in Turkey (1998-2022) through the curricula. Since 1998, 2005, and 2018 social studies curricula and literature studies were used as data sources, the research conducted with the document analysis method. The data were evaluated by the thematic analysis method. At the end of the research, it was determined that the 1998 curriculum, which was first prepared with a behavioral approach, did not fully reflect the understanding of contemporary social studies. Secondly, the 2005 curriculum, which was prepared with a constructivist approach, emphasized individual identity instead of social identity, unlike the curricula prepared until that time. Furthermore, the 2005 curriculum brought many innovations such as learning strands, sub-disciplines, skills, concepts, values, activity recommendations, and assessment and evaluation elements that did not exist in previous curricula. Moreover, while sub-disciplines, skills, concepts, and activity recommendations were not included in the 2018 curriculum, some values were removed and some new values were added instead. Finally, it has been seen that the 2018 curriculum includes various competencies and literacy, unlike the 2005 curriculum. Based on these results, it can be suggested that the 2018 curriculum be updated in more detail to guide teachers.

This study examines the complex dynamics of communication in the changing field of journalism influenced by the use of media. It specifically focuses on how thoughts and perceptions are expressed in this evolving landscape. Information and communication technologies significantly influence journalism by rapidly disseminating news, updates, and societal impacts. Utilizing critical discourse analysis, the study aims to reveal systematic language usages and uncover latent meanings beyond news texts. Focused on the 2023 Turkish Presidential Election, news texts from four prominent international newslets Al Jazeera, BBC, CNN, and Euronews are analyzed. The comprehensive analysis of international media coverage investigates the interplay of linguistic and thematic choices in shaping narratives. With a dual focus on macro and micro levels of discourse, the study uncovers diverse approaches among foreign media outlets. Each outlet adopts a distinctive thematic approach at the macro level, emphasizing key figures and sociopolitical contexts. Al Jazeera spotlights competition, BBC underscores post-election polarization, CNN focuses on Erdogan's victory, and Euronews provides insights into national challenges. Visual elements, like photographs, contribute significantly to framing events, offering nuanced political messaging. Micro-level analysis explores linguistic choices, syntax, and rhetoric, emphasizing the active voice to underscore leaders' agency. Deliberate use of the passive voice in presenting election results maintains a neutral tone. The way sentences are structured and the cause-and-effect connections help readers understand political developments by providing context. The study underscores the importance of media literacy in decoding political event representations, emphasizing the multifaceted complexities of media discourse.

Bu çalışmada Türk Sinemasında sansür olgusu kapsamında Yılmaz Güney'in filmlerindeki sansür olgusu ele alınmıştır. Sansür olgusu genellikle sanatı, özel de ise sinema sanatını etkileyen en önemli unsurlardan birisidir. Tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de özellikle darbe gibi anti-demokratik uygulamalarda sansürün sıklıkla uygulandığı bilinen bir gerçekliktir. Bu açıdan bakıldığında sansürün genel anlamda sanatı dolayısıyla da film sektörünü körelten bir unsur olması kaçınılmazdır. Bu anlamda sansür olgusu aynı zamanda özverili çalışmalar sonucu yoksunluklarla meydana getirilen filmlerin geniş halk kitlelerine objektif bir şekilde ulaştırılmasının önünde bir engel olduğundan başta senaristlerin, oyuncuların ve sinema emekçilerinin hayal kırıklığına neden olur. Bu çalışmada Yılmaz Güney'in yönetmen olarak yer aldığı filmlerinde uygulanan sansür olgusu ele alınmış olup bu yönü ile sinema literatürüne katkı sağlanması amaçlanır. Çalışmanın birinci bölümünde Türk sineması ve sansür, sinemanın Türkiye'ye girişi, Türk sinemasında sansür olgusunun kronolojik olarak incelenmesi; çalışmanın ikinci bölümünde Türk sinemasında Yılmaz Güney, sinemacı Yılmaz Güney, Yılmaz Güney sinemasının özellikleri; çalışmanın üçüncü bölümünde ise çalışmamızın esas konusu olan yönetmenliğini yaptığı, sansüre uğramış filmleri kronolojik sırayla ele alınıp; Seyyit Han (1968), Umut (1970) ve Duvar (1984) filmleri sansürlenme nedenlerine yer verilmiştir. ; In this research, the fact of censorship in Turkish cinema will be examined with in context of the historical development of censorship notion which is very important in cinema studies. During this research as investigation the films will be evaluated as after the censored versions of Yılmaz Güney's films. As in all over the world the censorship is matter after revolutions. The main purpose of the study is to consider the films of Güney as were influenced by censor censorship cases. Censorship is also an important case for the general arts with in cinema. As in our country as all over the world including in particular the impact of censorship in the period of undemocratic practices used, and the meaning of art has been a factor that dulls. Censorship is a barrier for the films which contain the special efforts under the unsuitable conditions which aims to be watched by the wider society. It also causes disappointing of the script writer, players and all kind of area workers of the movie industry. This study aims to detect the censorship in Güney's films and through this way the study aims to make a contribution to literacy. In the first stage it is searched for Turkish cinema and censorship, beginning of cinema in Turkey. At the second stage it is searched for Güney's role in Turkish cinema, Its' feature as cinematography. At the third stage handled censored movies are given as chronological order; Sayyed Khan(1968), Hope (1970) and Wall (1984) by Güney on the grounds of censorship of the film are included in our study.