Suchergebnisse

Rozwiązywanie konfliktów i dążenie do ustanowienia trwałego pokoju jest jednym z nadrzędnych celów Organizacji Narodów Zjednoczonych. Przez lata angażowała się ona w działalność na rzecz budowania pokoju. Do chwili powstania Komisji Budowania Pokoju w 2006 r. żadna część systemu ONZ nie była bezpośrednio odpowiedzialna za pomoc krajom w okresie pokonfliktowym i w dążeniach do budowania trwałego pokoju. Komisja Budowania Pokoju pozwoliła wypełnić tę lukę przez zapewnienie instytucjonalnego i systematycznego połączenia między utrzymywaniem pokoju, operacjami pokonfliktowymi oraz międzynarodową siecią pomocy i działaniami darczyńców, w tym Banku Światowego. Celem artykułu jest przedstawienie funkcjonowania Komisji Budowania Pokoju: zasady jej działania, skład oraz zadania jej postawione. Po przedstawieniu strony normatywnej pokrótce opisano konkretne przypadki zaangażowania Komisji. Podjęto też próbę odpowiedzi na tytułowe pytanie – czy działalność Komisji to sukces czy porażka oraz jakie czynniki mają wpływ na sprawne i skuteczne działanie Komisji Budowania Pokoju. ; Resolving conflicts and achieving durable peace is one of the main goals of the United Nations (UN). For many years the UN has been engaged in peace building efforts. Until the creation of the Peace Building Commission in 2006, however, no part of the UN system had been directly responsible for assistance to States in the post-conflict reality or in the efforts aimed at achieving durable peace. The Peace Building Commission managed to fill in this vacuum through systematic and institutional links between peace keeping, post-conflict operations and international network of assistance as well as activities undertaken by donors, including the World Bank. The aim of this article is to present the functioning of the UN Peace Building Commission: its rules of procedure, composition and the tasks is has been given. First, the normative aspect will be delineated, followed by brief characteristics of concrete cases in which the Commission has been engaged. Based on that analysis, the question whether the work of the Commission has been a success of a failure will be examined and an attempt will be made to determine factors that condition effective work of the Peace Building Commission.

Peace is conditioned by independence. This affirmation has its origin in Church's teaching. The independence of states is based on the subjective nature of nations and ultimately on the right to freedom enjoyed by all citizens. The development of political communities which is built upon the subjectivity their members can be achieved when the normative moral order is observed, most importantly the personal responsibility. The independence of nations fosters the international peace, especially taking into account the two state constituting factors: nation and power. The first one, namely the nation, shapes the spiritual element of the state. In order to promote the peace in the world, we must respect the national rights that include the right to recognition, sovereignty, autonomy, national culture and language as well as the integrated growth. The latter one, the power, is a necessary condition for the political communities to function and strive towards the common good. The political power which observes the normative moral order gives incentives and support for the citizens to progress and to introduce the principle of solidarity on the global scale. Therefore, it can be concluded that the national independence stimulates the peace on the national as well as the international level. ; Niepodległość jest warunkiem pokoju. Owa zasada ma swoje źródło w dokumentach nauczania społecznego Kościoła. Niepodległość poszczególnych państw jest ukonstytuowana na podmiotowości narodów, a ostatecznie – na prawie do wolności poszczególnych obywateli. Rozwój wspólnot politycznych, oparty na podmiotowości obywateli, jest możliwy przy zachowaniu obiektywnego porządku moralnego, ze szczególnym uwzględnieniem odpowiedzialności. Niepodległość warunkuje pokój w świecie, szczególnie w zakresie dwóch elementów składowych państwa: narodu i władzy. Naród w zasadniczym stopniu określa pierwiastek duchowy państwa. Zagwarantowanie pokoju w świecie jest nieodzownie związane z respektowaniem praw narodu, pośród których wymienia się następujące: prawo do istnienia narodu, prawo do samostanowienia i niepodległości, prawo do własnej kultury i języka oraz prawo do integralnego rozwoju. Drugim z elementów składowych niepodległych państw – wpływających na pokój – jest władza. W nauczaniu społecznym Kościoła wskazuje się na nieodzowność władzy w funkcjonowaniu wspólnot, skoncentrowanych na urzeczywistnianiu zasady dobra wspólnego. Władza, aprobująca obiektywny porządek moralny, inicjuje i zachęca obywateli do rozwoju, by na coraz większą skalę była urzeczywistniana solidarność w świecie. Niepodległość państw stymuluje więc pokój zarówno w wymiarze pojedynczych państw, jak też w ramach stosunków globalnych.

Niepodległość jest warunkiem pokoju. Owa zasada ma swoje źródło w dokumentach nauczania społecznego Kościoła. Niepodległość poszczególnych państw jest ukonstytuowana na podmiotowości narodów, a ostatecznie – na prawie do wolności poszczególnych obywateli. Rozwój wspólnot politycznych, oparty na podmiotowości obywateli, jest możliwy przy zachowaniu obiektywnego porządku moralnego, ze szczególnym uwzględnieniem odpowiedzialności. Niepodległość warunkuje pokój w świecie, szczególnie w zakresie dwóch elementów składowych państwa: narodu i władzy. Naród w zasadniczym stopniu określa pierwiastek duchowy państwa. Zagwarantowanie pokoju w świecie jest nieodzownie związane z respektowaniem praw narodu, pośród których wymienia się następujące: prawo do istnienia narodu, prawo do samostanowienia i niepodległości, prawo do własnej kultury i języka oraz prawo do integralnego rozwoju. Drugim z elementów składowych niepodległych państw – wpływających na pokój – jest władza. W nauczaniu społecznym Kościoła wskazuje się na nieodzowność władzy w funkcjonowaniu wspólnot, skoncentrowanych na urzeczywistnianiu zasady dobra wspólnego. Władza, aprobująca obiektywny porządek moralny, inicjuje i zachęca obywateli do rozwoju, by na coraz większą skalę była urzeczywistniana solidarność w świecie. Niepodległość państw stymuluje więc pokój zarówno w wymiarze pojedynczych państw, jak też w ramach stosunków globalnych. ; Peace is conditioned by independence. This affirmation has its origin in Church's teaching. The independence of states is based on the subjective nature of nations and ultimately on the right to freedom enjoyed by all citizens. The development of political communities which is built upon the subjectivity their members can be achieved when the normative moral order is observed, most importantly the personal responsibility. The independence of nations fosters the international peace, especially taking into account the two state constituting factors: nation and power. The first one, namely the nation, shapes the spiritual element of the state. In order to promote the peace in the world, we must respect the national rights that include the right to recognition, sovereignty, autonomy, national culture and language as well as the integrated growth. The latter one, the power, is a necessary condition for the political communities to function and strive towards the common good. The political power which observes the normative moral order gives incentives and support for the citizens to progress and to introduce the principle of solidarity on the global scale. Therefore, it can be concluded that the national independence stimulates the peace on the national as well as the international level.

Wśród kluczowych wyzwań rozwojowych Polski na początku XXI wieku znajdują ograniczanie negatywnych efektów procesu starzenia się społeczeństwa oraz wzrost kapitału społecznego obywateli, ich umiejętności współpracy przy rozwiązywaniu problemów w różnych sferach życia społecznego i gospodarczego. Artykuł przybliża łączną analizę tych zagadnień w odniesieniu do kształtowania kapitału społecznego ludzi starych. Kolejno omówione zostają podstawowe pojęcia wykorzystywane w dyskursie o aktywizacji społecznej osób starszych, założenia kształtowania współczesnych wielopoziomowych polityk publicznych w tym zakresie oraz typologie przykładowych rozwiązań na rzecz budowy zasobów kapitału społecznego.

Rada Bezpieczeństwa ONZ wydała na przestrzeni ostatnich piętnastu lat kilka rezolucji dotyczących roli kobiet w zapobieganiu konfliktom oraz budowaniu pokoju. Pierwszą i przełomową była rezolucja 1325 (2000), w której podkreślono istotne znaczenie równego i pełnego uczestnictwa kobiet w zapobieganiu i rozwiązywaniu konfliktów, budowaniu i utrzymaniu pokoju. Udział kobiet w negocjacjach pokojowych czy szerzej działaniach na rzecz pokoju i bezpieczeństwa jest istotny m.in. dlatego, że istnieje o 35% większa szansa, że porozumienia pokojowe wynegocjowane z udziałem kobiet potrwają co najmniej 15 lat. Artykuł skupia się na instrumentach Rady Bezpieczeństwa ONZ w zakresie zapewnienia większego udziału kobiet w utrzymaniu pokoju i bezpieczeństwa oraz rezultatach wdrażania tych instrumentów. ; The UN Security Council issued several resolutions over the last fifteen years regarding the role of women in conflict prevention and peacebuilding. Resolution 1325 (2000) came first and marked a watershed stressing the importance of equal and full participation of women in the prevention and resolution of conflicts and building and maintaining peace. The participation of women in peace negotiations or broader activities for peace and security is important, among other things, because there is a 35% greater chance that peace agreements negotiated by women will last at least 15 years. The article focuses on the UN Security Council instruments to ensure greater participation of women in maintaining peace and security and the results of mplementing these instruments.

Rada Bezpieczeństwa ONZ wydała na przestrzeni ostatnich piętnastu lat kilka rezolucji dotyczących roli kobiet w zapobieganiu konfliktom oraz budowaniu pokoju. Pierwszą i przełomową była rezolucja 1325 (2000), w której podkreślono istotne znaczenie równego i pełnego uczestnictwa kobiet w zapobieganiu i rozwiązywaniu konfliktów, budowaniu i utrzymaniu pokoju. Udział kobiet w negocjacjach pokojowych czy szerzej działaniach na rzecz pokoju i bezpieczeństwa jest istotny m.in. dlatego, że istnieje o 35% większa szansa, że porozumienia pokojowe wynegocjowane z udziałem kobiet potrwają co najmniej 15 lat. Artykuł skupia się na instrumentach Rady Bezpieczeństwa ONZ w zakresie zapewnienia większego udziału kobiet w utrzymaniu pokoju i bezpieczeństwa oraz rezultatach wdrażania tych instrumentów. ; The UN Security Council issued several resolutions over the last fifteen years regarding the role of women in conflict prevention and peacebuilding. Resolution 1325 (2000) came first and marked a watershed stressing the importance of equal and full participation of women in the prevention and resolution of conflicts and building and maintaining peace. The participation of women in peace negotiations or broader ac-tivities for peace and security is important, among other things, because there is a 35% greater chance that peace agreements negotiated by women will last at least 15 years. The article focuses on the UN Security Council instruments to ensure greater partici-pation of women in maintaining peace and security and the results of implementing these instruments.

There are two passages in the Book of Revelation where the author evokes the subject of peace (Rev 1:4; 6:4) and, through analysis, we can detect semantic connections between them. God is presented as the source and owner of peace, offering it to human beings (Rev 1:4). Then again, God also allows the second horseman, after the breaking of the seal, to take peace from the earth (Rev 6:4). The union between peace and love/mercy is dependent upon receiving charis from God (Rev 6:4), the result being peace in the world and in the human heart. It implies the need to love one another, with the lack of it leading to hostility (Rev 6:4). The author strengthened that reflection by a series of sensory depictions of peace, in Rev 7:15b-17 and Rev 21:1–22:5, where peace is manifested as an internal experience. On a personal level, the emphasis lies on the value of an individual's decision to turn to God and thus receive the blessings of peace. ; Autor natchniony Apokalipsy św. Jana dwukrotnie przywołuje pojęcie pokoju – w Ap 1,4 i 6,4. Analiza ukazuje istniejące między tymi fragmentami powiązania semantyczne. Bóg zostaje przedstawiony jako posiadający i oferujący pokój człowiekowi, jak również dopuszczający usunięcie go z ziemi. Powiązanie pokoju z miłością uzależnia jego posiadanie od przyjęcia Bożej charis (Ap 1,4), a zarazem lokując go na pozycji owocu takiej relacji wskazuje, że tam, gdzie nie ma pokoju nie będzie też miłości ofiarowywanej drugiemu człowiekowi, a jedynie wrogość (Ap 6,4). Autor natchniony wzmacnia przekonanie dotyczące wagi pokoju wprowadzając obrazy Ap 7,15b-17; Ap 21,1-22,5, które swoją sensorycznością kreują w odbiorcy doświadczenie. Personalizm odniesień podkreśla wagę ludzkiej decyzji w przyjęciu/podjęciu/zwróceniu się do Boga o ten dar.

Celem niniejszej monografii jest zaprezentowanie aktualnego kształtu sieci bezpieczeństwa finansowego w Polsce. Punktem odniesienia, a zarazem tłem prowadzonych rozważań będą rozwiązania przyjęte na poziomie Unii Europejskiej. Monografia składa się z wprowadzenia, 7 rozdziałów, podsumowania i bibliografii. Rozdział pierwszy zawiera krytyczny przegląd definicji oraz wyznaczników stabilności i niestabilności systemu finansowego. W kolejnym rozdziale zaprezentowano zagadnienia teoretyczne dotyczące konstrukcji sieci bezpieczeństwa finansowego jako kluczowego mechanizmu zapewniania stabilności finansowej. Wskazano także na konkretne instytucje tworzące sieć bezpieczeństwa finansowego w strefie euro oraz w Polsce. W kolejnych pięciu rozdziałach zostały zaprezentowane poszczególne instytucje sieci bezpieczeństwa finansowego w Polsce, przez pryzmat ich celów i zadań oraz instrumentów oddziaływania na stabilność finansową. W rozdziale trzecim został przedstawiony organ nadzoru makroostrożnościowego w Polsce - Komitet Stabilności Finansowej. W rozdziale czwartym została przybliżona rola i zadania Ministerstwa Finansów w kontekście budowania stabilności finansowej. Rozdział piąty zawiera rozważania na temat znaczenia Narodowego Banku Polskiego jako wiodącej instytucji, czuwającej nad zapewnianiem stabilności systemu bankowego. W rozdziale szóstym została omówiona rola Komisji Nadzoru Finansowego jako instytucji sprawującej nadzór mikroostrożnościowy nad podmiotami rynku finansowego. Rozdział siódmy zawiera analizę funkcjonowania Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, jako instytucji gwarantowania depozytów bankowych i podmiotu odpowiedzialnego za przeprowadzanie procesu resolution (restrukturyzacji problemowych banków). ; The purpose of this monograph is to present current shape of the financial security network in Poland. The reference point and, at the same time, the background to the deliberations under consideration will be solutions adopted at the level of the European Union. The monograph consists of an introduction, 7 chapters, a summary and a bibliography. The first chapter contains critical overview of the definitions and determinants of both stability and instability of the financial system. In the next chapter theoretical issues concerning the construction of the financial security network as a key mechanism for ensuring financial stability are presented. Specific institutions forming financial security network in the European Union and Poland are also indicated. In next five chapters, individual institutions of the financial safety network in Poland are presented, through the prism of their goals and tasks as well as instruments of impact on financial stability. Third chapter presents the macro-prudential supervision authority in Poland - the Financial Stability Committee. Fourth chapter presents the role and tasks of the Ministry of Finance in the context of building financial stability. Fifth chapter contains reflections on the significance of the National Bank of Poland as the leading institution supervising the stability of the banking system. Sixth chapter discusses the role of the Polish Financial Supervision Authority as an institution supervising micro-prudential supervision of financial market entities. Seventh chapter contains the analysis of Bank Guarantee Fund functioning, as the bank deposit guarantee institution and the entity responsible for carrying out the resolution process (restructuring of problem banks).

Celem niniejszej monografii jest zaprezentowanie aktualnego kształtu sieci bezpieczeństwa finansowego w Polsce. Punktem odniesienia, a zarazem tłem prowadzonych rozważań będą rozwiązania przyjęte na poziomie Unii Europejskiej. Monografia składa się z wprowadzenia, 7 rozdziałów, podsumowania i bibliografii. Rozdział pierwszy zawiera krytyczny przegląd definicji oraz wyznaczników stabilności i niestabilności systemu finansowego. W kolejnym rozdziale zaprezentowano zagadnienia teoretyczne dotyczące konstrukcji sieci bezpieczeństwa finansowego jako kluczowego mechanizmu zapewniania stabilności finansowej. Wskazano także na konkretne instytucje tworzące sieć bezpieczeństwa finansowego w strefie euro oraz w Polsce. W kolejnych pięciu rozdziałach zostały zaprezentowane poszczególne instytucje sieci bezpieczeństwa finansowego w Polsce, przez pryzmat ich celów i zadań oraz instrumentów oddziaływania na stabilność finansową. W rozdziale trzecim został przedstawiony organ nadzoru makroostrożnościowego w Polsce - Komitet Stabilności Finansowej. W rozdziale czwartym została przybliżona rola i zadania Ministerstwa Finansów w kontekście budowania stabilności finansowej. Rozdział piąty zawiera rozważania na temat znaczenia Narodowego Banku Polskiego jako wiodącej instytucji, czuwającej nad zapewnianiem stabilności systemu bankowego. W rozdziale szóstym została omówiona rola Komisji Nadzoru Finansowego jako instytucji sprawującej nadzór mikroostrożnościowy nad podmiotami rynku finansowego. Rozdział siódmy zawiera analizę funkcjonowania Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, jako instytucji gwarantowania depozytów bankowych i podmiotu odpowiedzialnego za przeprowadzanie procesu resolution (restrukturyzacji problemowych banków). ; The purpose of this monograph is to present current shape of the financial security network in Poland. The reference point and, at the same time, the background to the deliberations under consideration will be solutions adopted at the level of the European Union. The monograph consists of an introduction, 7 chapters, a summary and a bibliography. The first chapter contains critical overview of the definitions and determinants of both stability and instability of the financial system. In the next chapter theoretical issues concerning the construction of the financial security network as a key mechanism for ensuring financial stability are presented. Specific institutions forming financial security network in the European Union and Poland are also indicated. In next five chapters, individual institutions of the financial safety network in Poland are presented, through the prism of their goals and tasks as well as instruments of impact on financial stability. Third chapter presents the macro-prudential supervision authority in Poland - the Financial Stability Committee. Fourth chapter presents the role and tasks of the Ministry of Finance in the context of building financial stability. Fifth chapter contains reflections on the significance of the National Bank of Poland as the leading institution supervising the stability of the banking system. Sixth chapter discusses the role of the Polish Financial Supervision Authority as an institution supervising micro-prudential supervision of financial market entities. Seventh chapter contains the analysis of Bank Guarantee Fund functioning, as the bank deposit guarantee institution and the entity responsible for carrying out the resolution process (restructuring of problem banks).

Społeczność międzynarodowa stoi w obliczu rozproszonego i ponadnarodowego zagrożenia epidemiologicznego, którego powaga i rozmiar wymagają obecnie niespotykanego poziomu interwencji. Na przestrzeni wieków ludzkość zmagała się z różnymi epidemia, co zawsze wiązało się z koniecznością kompleksowego działania na płaszczyźnie międzynarodowej. Zdaniem Rady Bezpieczeństwa ONZ epidemia spowodowana wirusem ebola, która wybuchła pod koniec 2013 r., stanowi szczególne zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, ponieważ zdobycze w obszarze budowania pokoju i rozwoju krajów najbardziej dotkniętych epidemią mogą zostać zaprzepaszczone. To z kolei podważa stabilność krajów najbardziej nią dotkniętych. Jeśli nie zostanie opanowana, to sytuacja taka może doprowadzić do wybuchu nowych niepokojów i napięć społecznych, pogorszenia klimatu politycznego, stygmatyzacji i wzmocnienia poczucia niepewności. Podjęta w tej sprawie przez Radę Bezpieczeństwa ONZ rezolucja ma wymiar historyczny, gdyż po raz pierwszy problem zdrowia publicznego został zaklasyfikowany jako zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego. Stało się tak, mimo że mobilizacja międzynarodowa była spóźniona o kilka miesięcy, chociaż konieczność podjęcia działań była wówczas oczywista. ; The international community faces a fragmented and transnational epidemiological threat, the severity and extent of which currently require an unprecedented level of intervention. Over the centuries, mankind has been confronted with a variety of epidemics that have always required a comprehensive action at the international level. According to the UN Security Council, the outbreak of the Ebola virus at the end of 2013 poses a particular threat to international peace and security, as the peace-building and development achievements of the countries most affected by the epidemic are jeopardised and may end in vain or be lost altogether. This in turn undermines the stability of the countries most affected. If the disease is not brought under control, this situation might lead to a new unrest and social tensions, and worsening of the political climate, or stigmatisation and a higher sense of uncertainty in the region. The resolution adopted by the UN Security Council on this matter has a historic dimension, as it has for the first time classified a public health problem as a threat to international peace and security. This happened despite the fact that international mobilisation had been delayed by several months, despite the obvious urgent need for action.

The Impact of Great Powers on the Structure and Competences of the International Humanitarian Organisation the United Nations Relief and Rehabilitation Administration (UNRRA)UNRRA – United Nations Relief and Rehabilitation Administration, whose achievements are not sufficiently reflected in the historiography of the post-war period, is an interesting object of research for many reasons. In this article, we have attempted to show the mechanisms which great powers resorted to in order to secure a dominant position not just in terms of prerogatives but also administrative structure. The main task of the UNRRA was to offer aid needed for the economic and moral reconstruction of the countries occupied by the Axis. This was a massive challenge in logistical and theoretical terms. An efficiently functioning aid organisation could serve not just peace building on humanitarian foundations but also be a test for the paradigm of the United Nations the founding of which it preceded. And it was for just those reasons that many countries expressed apprehension as to the US dominance visible in the negotiations while realising that humanitarian assistance without taking account of the economic potential of that power would have been doomed to fail.

The motif of "covenant of peace", as found in some Ancient Near Eastern texts, is presented in the Hebrew Bible by the Priestly tradition. Ezekiel refers to the covenant of peace in two oracles: Ezek 34:35-30 and 37:26-28. He not only goes beyond the primeval myth but also modifies the Priestly concept as expressed in Lev 26. Ezekiel's promise of the covenant of peace consists of three elements: safety from wild animals, security against famine, and freedom from human enemies. However, the essence of this covenant is peace understood as God's presence amongst his people, which is the only source of the people's safety, welfare and salvation. ; Idea przymierza pokoju, występująca w tekstach starożytnego Bliskiego Wschodu, w Biblii Hebrajskiej pojawia się w tekstach pochodzenia kapłańskiego. Ezechiel w dwóch wyroczniach (Ez 34,25-30 i 37,26-28) wykracza poza pozabiblijną konwencję przymierza pokoju, dokonując równocześnie modyfikacji kapłańskiej koncepcji przymierza zawartej w Kpł 26. Obietnica jakościowo nowego przymierza, określonego mianem "przymierza pokoju" (34,25; 37,26), zakłada pokój ze zwierzętami, urodzajność ziemi i wybawienie od nieprzyjaciół. Jednakże istotą tego przymierza jest nie tyle "pokój" rozumiany jako wszelkie dobro osobiste, wspólnotowe i materialne, ile obecność Boga pośród swego ludu, która stanowi jedyne źródło bezpieczeństwa, pomyślności i zbawienia.

In theory, the art of war can meet different approach to the characteristics of the phenomenon of war and peace. Until recently the phenomenon of war and peace could be compared to a magnet, creating a single entity, but having two opposite poles. The new realities of social, economic, political and military relationships between the phenomena of war and peace can be compared to the spectrum of visible light, where peace and war still represent opposite poles, but in between there is the phenomenon (concept) intermediate. Study aims to analyze the situation in the Persian Gulf in the twenty-first century. The article consists of three parts. The first presents the results of research on the origin of the conflict and the assumed political and military objectives. In the second, the conclusions of the Iraqi Freedom operation have been formulated in the context of the goals achieved and their impact on peace-building in the Gulf region. In the last one, an attempt was made to answer the question whether the military intervention of coalition forces in Iraq has led to a solution of the crisis, or rather it has been the beginning of the current problems Europe is facing. ; W teorii operacji wojskowych, sztuce wojennej oraz naukach politycznych można spotkać różne podejścia do pokoju i wojny. Do niedawna jeszcze oba zjawiska porównywano do magnesu, tworzącego jedną całość, posiadającego jednak dwa przeciwstawne bieguny. W nowych realiach społecznych, ekonomicznych, politycznych i militarnych wzajemne relacje pomiędzy wojną i pokojem można porównać do widma światła widzialnego, gdzie oba nadal stanowią przeciwstawne bieguny, ale pomiędzy nimi pojawiły się zjawiska (pojęcia) pośrednie. Celem artykułu jest analiza sytuacji konfliktowej w Zatoce Perskiej w XXI. Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej przedstawiono wyniki badań dotyczących genezy konfliktu oraz zakładanych celów politycznych i militarnych. W drugiej, sformułowano wnioski z przeprowadzonej operacji Iracka Wolność, w kontekście sposobów osiągania tychże celów i ich wpływu na kształtowanie pokoju w regionie Zatoki Perskiej. W ostatniej, zaprezentowano próbę odpowiedzi na pytanie: czy interwencja zbrojna sił koalicyjnych w I raku doprowadziła do rozwiązania kryzysu, czy raczej stała się początkiem obecnych problemów z jakimi zmaga się Europa.