Suchergebnisse

Siyasal haklar ve ödevler, vatandaşların siyasal iktidarın oluşumuna ve kullanılmasına, bir başka ifade ile devlet yönetimine katılmasını sağlar. Böylece vatandaşlar devleti denetler ve yönlendirir. Siyasal haklar, bu yönüyle demokratik sistemin temelini oluşturur. Bu çalışma, üç bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde genel olarak insan hakları, tarihi gelişimi, ülkemizdeki gelişimi ve sınıflandırılması incelenmiştir. İkinci bölümde siyasi hakların diğer haklarla ilişkisi ve siyasi hakların Anayasamıza göre sınırlandırılması incelenmiştir. Üçüncü bölümde ise, Anayasamızın 66 ve 74. maddeleri arasında düzenlenen seçme hakkı, dilekçe hakkı gibi hakların tamamı tek tek incelenmiştir. Bu çerçevede doktrindeki tartışmalara, Anayasa Mahkemesi ve Yüksek Seçim Kurulu Kararlarına da yer verilmiştir. Sonuç bölümünde ise; siyasal hakların genel bir değerlendirilmesi yapılarak, getirilen eleştiriler ve yapılan analizler yer almıştır. ; Political rights and obligations not only provide for citizens to constitute the political autority and also provide them the usage and participation of the political authority. In this way, citizens control and affect political policies. So the political rights constitute the foundation of the democratic system. This thesis have three chapters. In the first chapter, human rights in a general perspective, historical background of the human rights in Turkey and in the other countries and the classification of human rights are studied. In the second chapter, the relationship between the political rights and the classification of the political rights according to the Tukish Constitution. In the third chapter, rights regulated between the 66 th and 74th sections of the Tukish Constiution, like the right to elect and right of petition, are observed. In this context, scientific argumantations and the decisions of the Constitutonal Court and the High Election Board are examend. A general appreciation of the political rights with their critics and the analysations take place in the Conclusion.

Bu çalışmada yerel yönetimler ve yerel yönetimlerin gelişim süreci, küreselleşmenin karşısında yerel yönetimlerin artan önemi, yerel yönetimlerden en önemlisi olan belediyelerin, Türkiye de yeri ve görev kapsamı, temel hak ve özgürlüklerin ayrılmaz bir parçası olan siyasi haklar ile olan ilişkisi bu bağlamda yerel yönetimlerin odağında bulunan belediyelerin merkezi yönetimler karşısındaki konumuna bağlı olarak demokrasinin o ülkede gelişmişlik düzeyi ele alınmıştır. Birinci bölüm, çalışmanın temel araştırma alanı olan yerel yönetimler konusunda ayrılmıştır. Burada yerel yönetimlerin tanımı, gelişimi ve demokrasiyle ilişkisi, yerel özerklik kavramı ve yaklaşımları, Türkiye'de yerel yönetimler ve türleri, Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı ve Türkiye ele alınmıştır. İkinci bölüm, belediye başkanlığı ve büyükşehir belediyelerinin ele alındığı bölümdür. Burada belediyenin tanımı, gelişimi ve ilgili kanunlar, belediye ve belediye organlarının görev ve sorumlulukları, belediyelerin sunduğu hizmetler, belediye başkanının görevleri ve büyükşehir belediye başkanının konumu ile görevleri değerlendirilmiştir. Üçüncü bölüm, yerel yönetimler ve belediyelerin küreselleşen dünyada geldiği konumu ve önemi ele alınmıştır. Bu kapsamda öncelikle küreselleşme ve yerel yönetim reformu açıklanmıştır. Ardından siyasal hak ve ödevler, sistemin işleyişi ile karşılaştırmalı hukukta belediye başkanı seçimi üç ülke üzerinden değerlendirilmiş, çalışma tamamlanmıştır. Bu kapsamda çalışma üç bölümde tamamlanmıştır. ; In this study, the development process of local governments and local governments, the growing importance of local governments in the face of globalization, the municipalities, the most important of the local governments in Turkey in place and scope of the task, its relationship with political rights, which are an integral part of fundamental rights and freedoms, In this context, depending on the position of municipalities, which are the focus of local governments, against central governments, the level of development of democracy in that country has been discussed.The first section is devoted to local governments, which is the main research area of the study. Here the definition of local government, its relationship to development and democracy, the concept of local autonomy and approaches, local governments and types in Turkey, the European Charter of Local Self-Government and Turkey were discussed. The second section is about the mayor and metropolitan municipalities. Here, the definition of the municipality, its development and the relevant laws, the duties and responsibilities of the municipality and municipal bodies, the services offered by the municipalities, the duties of the mayor and the position and duties of the metropolitan mayor are evaluated.The third part deals with the status and importance of local governments and municipalities in the globalizing world. In this context, first of all, globalization and local administration reform were explained. Then, political rights and duties, the functioning of the system and the mayor election in comparative law were evaluated over three countries, and the study was completed. In this context, the study has been completed in three parts.

Bu makalede self determinasyon hakkının yirminci yüzyılda Milletler Cemiyeti ve Birleşmiş Milletler dönemleri uluslararası hukukunda geçirdiği aşamalar; hakkın, tarihsel, siyasal ve felsefi kökleri ile birlikte özellikle 1980'li yıllardan sonra self determinasyon hakkı konusunda akademik yazında geliştirilen bazı teoriler incelenecektir. Bu bağlamda, self determinasyonun uluslararası hukukta gözetilmesi istenen siyasal bir ilkeden 1960'lı yıllarda Birleşmiş Milletler bünyesinde yapılan çalışmalarla birlikte yükümlülük doğuran bir hakka doğru evrildiği gösterilecektir. Self determinasyonun bir hak olarak değerlendirilmeye başlanması ile birlikte iç ve dış self determinasyon ayrımları da yapılmaya başlanmıştır. Ancak meselenin, uluslararası hukukun diğer ilkeleri, güç ilişkileri, milliyetçilik, demokratik yönetim, kültürel haklar ve insan hakları ile olan ilişkisinden kaynaklanan çok boyutlu bir yapısı vardır. Özellikle hakkın kompleks yapısı ve dış self determinasyonun bir formu olan ayrılma hakkı ile mevcut uluslararası hukuk arasındaki uyumsuzluk nedeni ile akademik yazında self determinasyon hakkı üzerine bazı (liberal) teoriler geliştirilmiştir. Bu teoriler, bu hakkı gerekçelendirmeye, kapsamını belirlemeye ve pratik uygulamasına ilişkin kısıtlamaların neler olabileceği gibi konulara odaklanmıştır. Bu çalışmada ağırlıklı olarak bu teoriler hakkında bilgi verilecektir ; This article will examine the degrees of right to self determination in international law through the stages of the League of Nations and United Nations in the twentieth century; article also will examine historical, political, and philosophical roots of right as well as some theories developed in academic literature on the right to self-determination, especially since the 1980s. In this context, it will be shown that the self-determination is a political principle that is required to be observed in international law has evolved into a right bearing obligations with the works done in the United Nations in the 1960s. With the start of being ...

1980 sonrası dönemde İngiltere`de ve Amerika`da, Thatcher ve Reagan yönetimi ile siyasal pratikte uygulanma şansı bulan neo-liberalizmi Türkiye`ye getiren ve siyasal arenada yerini almış olan parti Anavatan Partisi'dir. 1970'li yıllarda yaşanan global ekonomik krizle birlikte, 80'lerde Avrupa ve Amerika`da yeni sağ akımı gelişmiştir. Türkiye'de de 24 Ocak 1980 Kararlarıyla başlayıp günümüze kadar gelişen süreçte yeni sağ uygulamalar hayat bulmuş, gerek ulusal gerekse uluslararası gelişmelere bağlı olarak siyasal, ekonomik ve toplumsal çerçevelerde yeni bir toplum dinamiği ve dokusu belirginleşmiştir. Aynı dönemde Cumhuriyet tarihinin en yoğun "yeniden yapılanma"sı olarak adlanırılan devlete bakış açısı değişimi yaşanmıştır. Değişimle birlikte bazı değer sistemleri değişerek yeni yapıya uygun hale gelmiştir. Batı dünyası ile entegrasyon çabaları ve küreselleşme ile birlikte ekonomik açıdan ciddi ilerlemeler olurken bazı sorunların da ortaya çıktığı açıktır. Bu perspektiften bakıldığında siyasal, ekonomik ve toplumsal yeniden yapılanma gereksiniminin ve yeniden yapılanma sürecinin Türkiye'nin tarihsel gerçekleri ve gelenekleri ile tanımlanması temel gereklilik olarak algılanmaktadır. Bu tezde 80'li yıllar ANAP Türkiye'si ile siyasal hayata giren yeni sağın, 90`lı yıllarda ve sonrasındaki uygulanmasının Türk siyasi hayatında ortaya çıkardığı değişimleri ele almaktayız. Bu bağlamda Anavatan Partisi'nden günümüze yeni sağın gelişim süreci irdelenmiş, Türk toplumsal, ekonomik ve siyasal yapısının dönem politikalarından ne düzeyde etkilendiği değerlendirilmiştir. 90`lı kayıp yılların ardından AK Parti ile yeniden bir canlanma bulan Yeni Sağ, 13 yıllık kesintisiz bir uygulama dönemi yaşamıştır. Küreselleşme olgusunun ideolojisini oluşturmakta olan yeni sağ, felsefesinde serbest piyasa görüşü ile dünyanın neredeyse bütün ülkelerinin ekonomik hayatına sızmıştır. Bu tez ile Batı neo-liberalizmine biçim olarak benzer olsa da, içerik olarak bazı farklı noktalar barındıran Türk yeni sağında yaşanan gelişmeler ışığında gelinen noktanın açıklanması hedeflenmektedir. Anahtar kelimeler: Yeni sağ, AK Parti, Anavatan Partisi, Küreselleşme, Liberalizm, Muhafazakarlık. ; The Motherland Party is the one that has taken its place in political arena and that brought neo-liberalism to Turkey which had been practiced by Thatcher and Reagan administration respectively in England and in the USA after 1980`s. Due to the global economic crisis occurred in 1970`s, New Right ideas had risen in Europe and in the USA during 1980`s. New Right applications were originated in Turkey with the decisions taken on 24 January 1980. A new society dynamics and structure has energed in political, economic and social contexts basedon national and international developments. At the same time there has been a change in relation to the understanding of state, which is called "rebuilding" by some. Value systems have been also transformed and adapted to the new structure. It is clear that together with the integration efforts with the West and economic globalization, while there has been some advancement in terms of economy, some problems have also arisen. From this point of view, it is essential to take into consideration Turkey's historical realities and traditions when thinking about political, economic and social rebuilding process. In this thesis, we deal with the new right policies that have taken part in political life with Motherland Party period of Turkey in 80's, and the changes resulting from their application to Turkey's political life in 90's and afterwords. In this context the development process of new right since Motherland Party up to now has been examined, and how Turkey's social, economic and political structure was affected by these policies has been evaluated. After 90's reviving with AK Party, the New Right has witnessed an application period of 13 years without interruption. By generating the idelogy of globalization, New Right has penetrated approximately to all countries economic life with its free market philosophy. This thesis aims to make clear the point to which resulted by the development in the Turkish New Right that is different from the western one in content, it is similar in form, though. Key words: New right, AK party, Motherland Party, Globalization, Liberalism, Conservatism.

İnsan hakları anlayışı, insanlar arasındaki dil, din, kültür, ırk gibi farklar dikkate alınmaksızın bireysel hak ve özgürlüklerin tesis edilmesi gerektiğini savunur. Siyasi devletçilik ise resmi ideolojik uygulamalara alan açan ve meşruiyet kazandırmaya çalışan bir anlayıştır. Siyasi devletçilik, devlet merkezli yaklaşımıyla bireyi resmi ideolojinin sınırlarına hapsederek toplumda devletçi bir zihniyet inşa ederken, insan hakları anlayışı birey merkezli hareket eder ve devlete sınırlarını hatırlatır. Türkiye'nin tek parti dönemi, devletçi zihniyetin insan hakları anlayışına baskın geldiği bir dönemdir. Tek parti döneminde inşa edilen resmi ideoloji, zamanla kurumsallaşmış ve rejimin temeline yerleştirilmiştir. Bu çalışmada öncelikle devletçi zihniyet ve insan hakları teorik açıdan özetlenmiş, daha sonra, Türkiye'nin tek parti dönemi özelinde bu iki olgu arasındaki ilişki incelenmiştir. Çalışmada, devletçi yaklaşımın tek parti döneminde inşa edilen resmi ideolojiden beslendiği savunulmuş ve bu dönemdeki siyasi devletçiliğin sebep olduğu insan hakları sorununa dikkat çekilmiştir.

Hak ve Eşitlik Partisi (HEPAR) 4 Eylül 2008 tarihinde kuruldu, HEPAR'ın Genel Başkanı Osman Pamukoğlu'dur. Osman Pamukoğlu partinin kuruluşundan 36 gün önce ?Anadolu ve Trakya'da yaşayan Türk Halkı Bu Çağrı Size? isimli bir bildiri yayınlamıştır. Osman Pamukoğlu, bu bildirinin yayınlanmasından sonra çok kısa bir süre içerisinde parti teşkilatının kurulması ve birçok il/ilçede örgütlenmesi nedeniyle, HEPAR'ın halkın talebi ile kurulan bir parti olduğunu belirtmektedir. Pamukoğlu, partinin ?halkçı, milliyetçi ve sosyal adaletçi? bir ideolojide olduğunu belirtmektedir. Söylemlerinde ortaya çıkan Avrupa Birliği ile ilişkilerin dondurulacağı, PKK ile mücadelede 365 günde dağların temizleneceği, AKP iktidarının halkı uyuttuğu ve avuttuğu söylemleri dikkat çekmektedir. Pamukoğlu, aynı zamanda partinin söylemleri ile diğer partiler arasında hiçbir benzerliğin bulunmadığını iddia etmektedir. Kuruluşundan günümüze yaklaşık 800.000 üyesi olduğunu iddia eden parti 12 Haziran 2011 seçimlerinde iktidara gelmeyi hedeflememiştir. Ancak hem Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan edinilen bilgiler, hem de 12 Haziran 2011 seçimlerinin sonuçları, Osman Pamukoğlu ve HEPAR'ın söylemlerinin tersine verileri ortaya koymaktadır. Osman Pamukoğlu'nun görsel ve yazılı basında yer alan açıklamalarıyla, bu çalışma sırasında gerçekleştirilen röportajdaki söylemleri ve parti programları değerlendirilerek, iktidar hedefinde olan partinin yapısı, iç/dış siyaset ve ekonomi üzerine hedefleri değerlendirilmek istenmiştir. Ülkemizde yapılan siyasal katılma araştırmaları incelenmiş, partinin ürettiği popülist politikalar, simgeler ve semboller de değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Seçmenin HEPAR'ın ürettiği politikalara ve HEPAR'a benzer nitelikteki partilere verdiği reaksiyonlar üzerinden 2011 seçimlerinde meclise girebilme ihtimali değerlendirmeye tabi tutulmuş, 12 Haziran 2011 seçimlerinin genel bir değerlendirmesi de yapılmıştır. Anahtar Kelimeler: Siyasi Parti, Siyasal Katılma, Hak ve Eşitlik Partisi, Osman Pamukoğlu ; Rights and Equality Party (HEPAR) was established on 4 September 2008, Osman Pamukoğlu is the General Chairman of HEPAR. 36 days before the party's establishment, Osman Pamukoğlu issued a statement called ?the Turkish people living in Anatolia and Thrace, this call for you.? After publishing this report and as the party organization constructed so soon and organize in many cities, Osman Pamukoğlu indicates that HEPAR was constructed with the demand of the public. He says that, the party has an ideology which is populist, nationalist and social justice. Pamukoğlu?s speech indicates frozen relations with European Union, terrorism of PKK will be cleared in 365 days and finally the governing party AKP are issuing propaganda to the public. He also claims there is no similarities between his party and the other party?s additionally. The party which claims having 800.000 member since the foundation until today has aimed to power during the elections on 12th June 2011. However, both the data coming from Supreme Court Office of the Prosecutor and the results of the election in 2011 show the opposite of the rhetoric by Osman Pamukoğlu and HEPAR. Osman Pamukoğlu's visual and written descriptions in the press, the rhetoric of the interview conducted during this study and evaluation of programs in the party, which is the target of the ruling party's structure, internal/external politics and economics are required to be evaluated on the goals. The political researches were analyzed, the power politics and symbols producted by the party were also included into the conclusions. According to the reactions on HEPAR?s politics and the other parties resembling to HEPAR, the conclusions made the possibility of the party?s entrance into the assembly. Besides a general evaluation was made on 12th June 2011 elections. Keywords: Political Party, Political Participation, Rights and Equality Party, Osman Pamukoğlu

İnsanlık tarihi boyunca hemen her toplumda yönetenler ve yönetilenler olmuştur. Yöneticilerin otoritesinin baskınlığı zamanla kendi muhaliflerini yaratmıştır. Yönetim biçiminin monarşi, oligarşi ya da demokrasi oluşu bu durumu değiştirmeye yetmemiştir. Tarihsel süreçte, çağdaş hukuk devleti düşüncesinin temelinde yatan insanın onurunun koşulsuz dokunulmazlığı ilkesi, çeşitli direniş biçimlerinin ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Sivil itaatsizlik eylemi bu direniş biçimlerinden biridir fakat en belirgin özelliği her türlü şiddeti reddetmesidir. Sivil itaatsizlik; yönetimin, halkın çağrılarına kayıtsız kaldığı ve bireylerin tüm yasal yolları tükettiği noktada başvurulan bir eylem türüdür. Yönetimlerde; ahlak ile yasallık, vicdan ile anayasa arasında kalınan durumlar ortaya çıktığında, sivil itaatsizlik eylemcisi kamuoyuna ahlaki ve vicdani bir çağrı yapmaktadır. Bu çalışmada sivil itaatsizlik kavramının tanımı, yöntemi ve özellikleri ayrıntılı biçimde ele alınmıştır. Sivil itaatsizliğin diğer eylem biçimlerinden farkı belirlenmiş ve hangi eylemlerin sivil itaatsizlik olarak adlandırılabileceği ortaya konmuştur. Farklı siyasal sistemlerde sivil itaatsizliğin politik anlamı, çeşitli siyaset bilimci ve düşünürlerin görüşleri bağlamında değerlendirilmiştir. ; Throughout human history, there have been rulers and large percentage of people ruled by that class in society. Dominance of the ruler"s authority has always created it"s own dissidents. The monarchy, the oligarchy or the democracy is not enough to change this situation. In the historical process, the principle of unconditional inviolability of the dignity of the human being underlying the idea of a contemporary state of law has created dissent and resistance in different ways. Civil disobedience is one of these forms of resistance, but it"s most prominent feature is the rejection of all forms of violence. Civil disobedience is a type of action taken at the point where the administration is indifferent to the calls of the people and the individuals exhaust all legal means. When there are situations between morality and legality, conscience and constitution, the civil disobedience activist makes a moral and conscientious appeal to the public. In this study, the definition, method and characteristics of the concept of civil disobedience are discussed in detail. The difference between civil disobedience and other forms of action has been determined and which actions could be called as civil disobedience is discussed. The political meaning of civil disobedience in different political systems has been evaluated in the context of the views of various political scientists and thinkers.

The current political climate appears to create accentuated divisions among various incompatible world views. In a globalized world, faster dissemination of information is much faster via social media and other sources like has never experienced before. A local incident may rapidly turned into an international crisis. For instance, a civil war in Syria now has deeply impacted the politics and social structures of many counties around the world. In this social environment tacking with various types of violent extremism and radical popularism have become increasingly challenging. These radical worldviews may be manifested in either end of the political spectrum, namely right or left, based on ethnicity or exploitation of religion. Following the terror attacks of 9/11 security services and public have focused on the threat posed by terrorist groups such as DAESH and Al-Qaeda. However, threats of violence also remain significant in the case of violent extreme right as well as left group. Challenges in tackling violent right-wind extremism is a complicated matter as they may not be seen as a significant security threat in the west. For example, despite a number of terror attacks carried by right supremacists in the USA, this group has not been listed as a terror group by the state. Also, the terror suspects are more likely to be described as mentally disturbed and disgruntled people should they be white. In other to counter violent extremism, whether based on ideology, ethnicity, or exploitation of religion, we need to systematically examine the root cause of such violent tendencies. In this regard, rising radical right popularism in the West calls for a comprehensive examination of this social movement.

Terörizm konusu, nedenleri ve sonuçları itibariyle sosyal bilimlerde çok geniş bir çalışma alanı bulabilmektedir. Bazı ülkeler kendi içlerindeki terör örgütlerinin saldırılarına maruz kalırken, bazıları ise uluslararası terörizmin hedefi haline gelmiştir. Bu çerçevede küreselleşen dünya ile birlikte bu sorun tüm ülkeleri ilgilendirir hale gelerek üzerinde önemle durulması gereken bir konu olmuştur. Türkiye'de terörizmin ekonomik, siyasal ve sosyal göstergelerle ilişkisini ortaya koyabilmek amacıyla VAR yöntemine dayalı nedensellik testi ile Toda-Yamamoto nedensellik testi çalışmanın yöntemi olarak belirlenmiştir. Ayrıca, kurulan modellere ait değişkenlere standart sapmalık bir şok verildiğinde, modelde yer alan diğer değişkenlerin bu etkiye verdikleri tepkiyi ölçmek amacıyla Etki-Tepki analizi kullanılmıştır. Bir değişkene ilişkin öngörü hata varyansının, diğer değişkenler tarafından açıklanma oranlarını tespit edebilmek için ise varyans ayrıştırmasına yer verilmiştir. Analiz sonuçlarına göre, 1988-2018 dönemi için Türkiye'de terörizm ile işsizlik, büyüme ve enflasyon arasında arasında VAR'a dayalı herhangi bir nedensellik ilişkisi tespit edilememiştir. Toda-Yamamoto yaklaşımı da bu sonuçları desteklemektedir. Terörizm ile politik haklar ve sivil özgürlükler arasında ise 1988-2018 dönemi için VAR'a dayalı çift yönlü nedensellik ilişkisi olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Toda-Yamamoto yaklaşımında ise politik haklar ve sivil özgürlüklerden terörizme doğru bir nedensellik olmadığı tespit edilmiştir. Terörizmden politik haklar ve sivil özgürlüklere doğru olan nedensellik ise VAR'a dayalı nedensellik sonuçlarını teyit etmiştir. Sosyal göstergeler açısından ise 1985-2014 dönemi için etnik ve dini çatışma endeksleri ile terörizm arasında herhangi bir nedensellik ilişkisi tespit edilememiştir. ; The subject of terrorism can find a wide range of fields of study in social sciences in terms of causes and consequences. Some countries have been exposed to attacks from terrorist organizations in itself, while others have become the target of international terrorism. In this context, with the globalizing world, this problem has become a matter of concern for all countries and has to be emphasized. In order to reveal the economic, political and social causes and consequences of terrorism in Turkey, the causality test based on the VAR method and the Toda-Yamamoto causality test were determined. In addition, when a standard deviation shock is given to the variables of the established models, impulse response analysis was used to measure the response of other variables in the model. In order to determine the rate of disclosure of the predictive error variance for one variable by other variables variance decomposition is used According to the results of the analysis, for the period 1988-2018, the causality relationship based on VAR can not be found between the terrorism in Turkey and unemployment, growth and inflation. The Toda-Yamamoto approach supports these results too. It was concluded that there was a bidirectional causal relationship between terrorism and political rights and civil liberties for the period of 1988-2018. In the Toda-Yamamoto approach, it was determined that there was no causality from political rights and civil liberties to terrorism. But, the causality from terrorism to political rights and civil liberties confirmed the causality results based on VAR. In terms of social indicators, no causal relationship between ethnic and religious conflict indices and terrorism has been identified for the period 1985-2014.

İnsan haklarının korunması meselesi, evrensellik ve kültürel görelilik teorileri arasında bir gerilime yol açmaktadır. Bu gerilim akademik literatürde bazı hakların öz/çekirdek haklar olarak evrensel olduğu, bazı çevre haklarınsa kültürel göreli olduğu yaklaşımının savunulmasına yol açmıştır. Bu çalışmanın amacı, insan haklarının evrenselliği-kültürel göreliliği arasındaki tartışmanın, öz/çekirdek-çevre haklar kavramsallaştırması üzerinden eleştirel bir incelemesini sunmaktır. Siyasal düşünceler çerçevesinden yapılan bu çalışmanın argümanı öz/çekirdek-çevre haklar kavramsallaştırmasının ve bunun sonucunda oluşan zayıf kültürel göreliliği savunan söylemin; farklılıklara saygı, çokkültürlülük, çoğulculuk ve değer çoğulculuğunun geliştirilmesi için önemli bir söylem olmakla birlikte, insan haklarının evrenselliği iddiasının halen teorik ve normatif olarak mümkün ve değerli olduğudur. Bununla beraber çalışmada, her iki yaklaşımın reel politikte normatif olarak değerli olmayacak şekilde kullanılabileceği de savunulmaktadır.

Seçim beyannameleri içerdiği vaatler ve politika öncelikleri bakımından siyasal pazarlamanın seçmen davranışını etkilemede önemli araçlarından biri olabilmektedir. 1950-2018 seçim dönemlerinde mecliste temsil hakkı kazanan Türkiye'deki sağ siyasi gelenek içerisinde yer alan partilerin seçim beyannameleri bu çalışmada incelenmiştir. Siyasi partilerin hangi politika alanlarına öncelik verdikleri ve seçim dönemleri itibariyle söylemlerinde değişim olup olmadığı ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Sağ siyaset geleneği içerisinde yer alan partilerin seçim dönemlerinde özgürlük ve demokrasi, siyasi sistem, ekonomi, refah ve yaşam kalitesi ile sosyal gruplar politika alanlarında ve bunların alt kategorilerinde söylemlerinin daha fazla yoğunlaştığını söylemek mümkündür. Siyasi partilerin seçim dönemleri bağlamında kendi söylemlerinin oranının değiştiği ve odaklandıkları politika alanlarının birbirinden farklılaştığı ortaya çıkarılmıştır. ; Election manifestos can be one of the important tools of political marketing in influencing voter behavior in terms of the promises and policy priorities they contain. The election manifestos of the parties in the right-wing political tradition in Turkey, which gained the right to represent the parliament in the 1950-2018 election periods, were examined in this study. There has been a try to find out which policy areas the political parties prioritize and whether there is a change in their discourse as of the election periods. It is possible to say that the parties in the tradition of right-wing politics concentrated more on freedom and democracy, political system, economy, welfare and quality of life, and social groups politics and their sub-categories during election periods. It has been revealed that the proportion of political parties' own discourses changes in the context of election periods and the policy areas in which they focus differ from each other.