Suchergebnisse

Celem artykułu było wykazanie, że polityka antyrasistowska UE w latach 2000–2020 uległa zmianie, a następnie zaprezentowanie, na czym owe zmiany polegały i jaki miały charakter. Materiał badawczy stanowiły 62 dokumenty głównych instytucji UE: Komisji, Rady, Parlamentu Europejskiego. Uzyskane rezultaty badań pokazują, że główne zmiany polegały na bardziej zniuansowanym podejściu do walki z rasizmem: dostrzeżeniu różnych grup dotkniętych rasizmem, różnych sposobów doświadczania rasizmu, nowych odmian rasizmu (ekspresywnego, środowiskowego), nowych jego źródeł (politycy i partie polityczne, sztuczna inteligencja). Spośród zmian dotyczących proponowanych środków należy wymienić kładzenie większego nacisku na środki zapewniające równość substancjalną. Odnotować też trzeba wzmocnienie ochrony ofiar rasizmu. Ponadto, nastąpiło zwiększenie liczby jednostek w ramach KE odpowiedzialnych za walkę z rasizmem, a także wzrost liczby zewnętrznych struktur, które wzmacniają możliwości KE w zakresie analizy prawnej i prowadzonych polityk. Odnośnie do sposobu prowadzenia polityki antyrasistowskiej zauważalne jest zwiększenie znaczenia tzw. nowego sposobu zarządzania. Zaobserwowane zmiany nie były radykalne, lecz następowały stopniowo. Miały charakter linearny, tzn. nie oznaczały zerwania z przeszłością. Polegały na przesunięciu akcentów oraz dołożeniu kolejnego elementu, a nie ich wymianie. W związku z tym rozwój polityki antyrasistowskiej UE można scharakteryzować jako szereg działań, które nie konkurują ze sobą, ale się uzupełniają, aby zrealizować określony z góry cel. ; The aim of the article was to show that the EU's anti-racism policy changed in the years 2000–2020, and then to present what these changes consisted of and what their nature was. The research material consisted of 62 documents of the main EU institutions: the Commission, the Council, and the European Parliament. The obtained research results show that the main changes consisted in a more nuanced approach to the fight against racism: noticing different groups affected by racism, different ways of experiencing racism, new types of racism (expressive, environmental), new sources (politicians and political parties, artificial intelligence). Among the changes to the proposed measures, one should mention the greater emphasis on measures ensuring substantive equality. It should also be noted that the protection of victims of racism has been strengthened. In addition, there has been an increase in the number of units within the European Commission responsible for combating racism, as well as an increase in the number of external structures that strengthen the capabilities of the European Commission in the field of legal analysis and policies. With regard to the manner of conducting anti-racist policy, the importance of the so-called a new governance. The observed changes were not radical but occurred gradually. They were linear, i.e. they did not signify a break with the past. They consisted in shifting the accents and adding another element, not replacing them. Accordingly, the development of the EU's anti-racist policy can be characterized as a series of activities that do not compete with each other, but complement each other in order to achieve a predetermined goal.

Celem artykułu było wykazanie, że polityka antyrasistowska UE w latach 2000–2020 uległa zmianie, a następnie zaprezentowanie, na czym owe zmiany polegały i jaki miały charakter. Materiał badawczy stanowiły 62 dokumenty głównych instytucji UE: Komisji, Rady, Parlamentu Europejskiego. Uzyskane rezultaty badań pokazują, że główne zmiany polegały na bardziej zniuansowanym podejściu do walki z rasizmem: dostrzeżeniu różnych grup dotkniętych rasizmem, różnych sposobów doświadczania rasizmu, nowych odmian rasizmu (ekspresywnego, środowiskowego), nowych jego źródeł (politycy i partie polityczne, sztuczna inteligencja). Spośród zmian dotyczących proponowanych środków należy wymienić kładzenie większego nacisku na środki zapewniające równość substancjalną. Odnotować też trzeba wzmocnienie ochrony ofiar rasizmu. Ponadto, nastąpiło zwiększenie liczby jednostek w ramach KE odpowiedzialnych za walkę z rasizmem, a także wzrost liczby zewnętrznych struktur, które wzmacniają możliwości KE w zakresie analizy prawnej i prowadzonych polityk. Odnośnie do sposobu prowadzenia polityki antyrasistowskiej zauważalne jest zwiększenie znaczenia tzw. nowego sposobu zarządzania. Zaobserwowane zmiany nie były radykalne, lecz następowały stopniowo. Miały charakter linearny, tzn. nie oznaczały zerwania z przeszłością. Polegały na przesunięciu akcentów oraz dołożeniu kolejnego elementu, a nie ich wymianie. W związku z tym rozwój polityki antyrasistowskiej UE można scharakteryzować jako szereg działań, które nie konkurują ze sobą, ale się uzupełniają, aby zrealizować określony z góry cel. ; The aim of the article was to show that the EU's anti-racism policy changed in the years 2000–2020, and then to present what these changes consisted of and what their nature was. The research material consisted of 62 documents of the main EU institutions: the Commission, the Council, and the European Parliament. The obtained research results show that the main changes consisted in a more nuanced approach to the fight against racism: noticing different groups affected by racism, different ways of experiencing racism, new types of racism (expressive, environmental), new sources (politicians and political parties, artificial intelligence). Among the changes to the proposed measures, one should mention the greater emphasis on measures ensuring substantive equality. It should also be noted that the protection of victims of racism has been strengthened. In addition, there has been an increase in the number of units within the European Commission responsible for combating racism, as well as an increase in the number of external structures that strengthen the capabilities of the European Commission in the field of legal analysis and policies. With regard to the manner of conducting anti-racist policy, the importance of the so-called a new governance. The observed changes were not radical but occurred gradually. They were linear, i.e. they did not signify a break with the past. They consisted in shifting the accents and adding another element, not replacing them. Accordingly, the development of the EU's anti-racist policy can be characterized as a series of activities that do not compete with each other, but complement each other in order to achieve a predetermined goal.

This article attempts to answer the question whether neonasizm and neofascism are a serious threat to the modern world, especially for Poland. The author shows some reasons of extremism – right occurring in our country mainly the restrictiveness of constitutional regulations in this matter. We can find in this article the way of groups functioning, technical recruiting new members and methods slogans popularization of these organizations on the basis of Polish National Revival, Lech Bubel's activity and subculture of skinheads. The most significant neo-Nazis' and neofascist slogans were quoted in this article so that the author is going to prove that they are widely available and that their authors are unpunished. It also shows some differences between modern extreme movements and our indigenous ones, and emphasized increasing similarity of Polish movements to the foreign ones. Furthermore, the author proves that in the European countries not only the society but also the government become more and more radical. However the article also presents social initiatives of the fight against extreme, such the organization called "Never Again" which promoted three major campaigns : "Music Against Racism", " Let's kick racism out from the stadiums" and "Racism Delete". The author wants to show the scale of the problem that is the expansion of neo-Nazis' and neofascist groups. She stresses the need to break with the passivity against extreme – right in Poland and the need to take action against its activity, both government and citizens.

About 1 million migrants currently reside in Poland, and mainly they are workers from Ukraine. Restrictions on crossing the borders of the Republic of Poland in the time of the COVID-19 pandemic and the prospect of economic recession have become motivating factors for Ukrainian workers to leave the Polish labor market. Restrictions of trade and services in many Polish enterprises forced the reduction of their staff in fear of bankruptcy. Entrepreneurs who dismissed their employees without waiting for government support in the form of the "anti-crisis shield" most often focused on people with the lowest seniority, who are not on employment contracts, and those coming from national minorities. The analysis of the migration of Ukrainian workers in Poland during the COVID- 19 outbreak will allow us to assess the scale of this migration and attempt to answer the question whether Polish entrepreneurs act in the spirit of national patriotism or racism. The study aims to analyze the response of public services and institutions as a result of migration caused by the spread of the SARS-CoV-2 virus. Migration and compilations related to crossing the state border have revealed the poor preparation of border services for such a large scale of migration. There has also been an increase in the number of cases of national racism in the society.

ccording to the Section 1 of the Council of European Union Framework Decision 2008/913/JHA on combating certain forms and expressions of racism and xenophobia by means of criminal law, each Member State shall take the measures necessary to ensure that the following intentional conduct is punishable: publicly condoning, denying or grossly trivialising crimes of genocide, crimes against humanity and war crimes. Section 74.1 ―Acquittal of Genocide, Crime against Humanity‖ of the Criminal Law provides for liability in the public glorification of genocide, crime against humanity, crime against peace or war crime or glorification, denial, acquittal or gross trivialisation of committed genocide, crime against humanity, crime against peace or war crime, including genocide, crime against humanity, crime against peace or war crime committed by the U.S.S.R. or Nazi Germany against the Republic of Latvia and its inhabitants. The article aims to initiate a debate on potential problems related to the application of the Section 74.1 ―Acquittal of Genocide, Crime against Humanity‖ of the Criminal Law. The author offers his vision of the regulatory framework application problems.

Głównym tematem artykułu jest analiza prawicowo-ekstremistycznych nastrojów w społeczeństwie niemieckim, których rzecznikiem stają się coraz częściej przedstawiciele klasy średniej. Nieudany projekt wielokulturowości niemieckiej, długotrwały kryzys gospodarczy w Europie, zjawisko terroryzmu islamskiego i fala uchodźców stworzyły atmosferę ksenofobizmu i rasizmu. W efekcie tworzone są partie oraz nieformalne ugrupowania, które oczekują od państwa zmian w polityce azylowej i artykułują potrzebę utrwalania tożsamości narodowej. Tworzące się ad hoc ruchy społeczne odnoszą się krytycznie do niemieckiego systemu politycznego gromadząc określoną część elektoratu. Jeden z ruchów obywatelskich pod nazwą Pegida demonstruje nie tylko przeciwko radykałom muzułmańskim, a islamowi w ogóle. Organizatorzy i zwolennicy Pegidy dystansują się publicznie od ekstremistów prawicowych, ale wykorzystują lęki przed islamskim terrorem i szerzą nastroje niechęci wobec uchodźców i obcych. Pytanie badawcze dotyczy perspektyw utrwalania demokratycznych standardów w pozjednoczeniowym społeczeństwie niemieckim przez klasę średnią, która może stać się najważniejszym elementem wpływającym na opinię publiczną. Renesans ideologii faszystowskiej wymusił konieczność wykreowania nowego modelu komunikowania społecznego pomiędzy klasami. Percepcja tej ideologii jest przedmiotem badawczym sfery aksjologicznej. ; The main topic of this paper is the analysis of right-wing extremist sentiments in German society. Representatives of the middle-class are mostly identified with these political tendencies. The unsuccessful multicultural project in the Federal Republic of Germany, long-lasting economic crisis in Europe, Islamic terrorism and the wave of immigrants have led to the spread of xenophobia and racism. Thus, many new parties and various informal groups are being formed that expect the government to change the asylum policy of the state and which express their need to consolidate national identity. These social groups demonstrate a critical attitude to the German political system, attracting a certain portion of the protesting electorate. One of the citizens' movements, named Pegida, is demonstrating against not only radical Muslims but Islam as a whole. The organizers and supporters of Pegida publicly distance themselves from right-wing extremists, but use the fears of Islamic terror to spread general negative sentiments towards refugees and foreigners. The research question refers to the prospects of instilling democratic standards in the middle class of German society after the post-unification period. This social class may be the most important factor influencing public opinion. The renaissance of fascist ideology has forced the creation of a new model of communication between social classes. The perception of right-wing ideology is the object of research in the axiological sphere.

Głównym tematem artykułu jest analiza prawicowo-ekstremistycznych nastrojów w społeczeństwie niemieckim, których rzecznikiem stają się coraz częściej przedstawiciele klasy średniej. Nieudany projekt wielokulturowości niemieckiej, długotrwały kryzys gospodarczy w Europie, zjawisko terroryzmu islamskiego i fala uchodźców stworzyły atmosferę ksenofobizmu i rasizmu. W efekcie tworzone są partie oraz nieformalne ugrupowania, które oczekują od państwa zmian w polityce azylowej i artykułują potrzebę utrwalania tożsamości narodowej. Tworzące się ad hoc ruchy społeczne odnoszą się krytycznie do niemieckiego systemu politycznego gromadząc określoną część elektoratu. Jeden z ruchów obywatelskich pod nazwą Pegida demonstruje nie tylko przeciwko radykałom muzułmańskim, a islamowi w ogóle. Organizatorzy i zwolennicy Pegidy dystansują się publicznie od ekstremistów prawicowych, ale wykorzystują lęki przed islamskim terrorem i szerzą nastroje niechęci wobec uchodźców i obcych. Pytanie badawcze dotyczy perspektyw utrwalania demokratycznych standardów w pozjednoczeniowym społeczeństwie niemieckim przez klasę średnią, która może stać się najważniejszym elementem wpływającym na opinię publiczną. Renesans ideologii faszystowskiej wymusił konieczność wykreowania nowego modelu komunikowania społecznego pomiędzy klasami. Percepcja tej ideologii jest przedmiotem badawczym sfery aksjologicznej. ; The main topic of this paper is the analysis of right-wing extremist sentiments in German society. Representatives of the middle-class are mostly identified with these political tendencies. The unsuccessful multicultural project in the Federal Republic of Germany, long-lasting economic crisis in Europe, Islamic terrorism and the wave of immigrants have led to the spread of xenophobia and racism. Thus, many new parties and various informal groups are being formed that expect the government to change the asylum policy of the state and which express their need to consolidate national identity. These social groups demonstrate a critical attitude to the German political system, attracting a certain portion of the protesting electorate. One of the citizens' movements, named Pegida, is demonstrating against not only radical Muslims but Islam as a whole. The organizers and supporters of Pegida publicly distance themselves from right-wing extremists, but use the fears of Islamic terror to spread general negative sentiments towards refugees and foreigners. The research question refers to the prospects of instilling democratic standards in the middle class of German society after the post-unification period. This social class may be the most important factor influencing public opinion. The renaissance of fascist ideology has forced the creation of a new model of communication between social classes. The perception of right-wing ideology is the object of research in the axiological sphere.