Suchergebnisse

Devletin nasıl tanımlandığı ve algılandığı, devlet olgusu karşısında nasıl konum alındığı siyasal düşünce ve ideolojilerin ayırt edilmesi ve anlaşılması bakımından önem taşımaktadır. Türkiye'de sağ siyaset geleneğinin devlete atfettiği önem ve değer söz konusu olduğunda bu geleneğin devlet tahayyülünü soruşturmak başlı başına ilgiye değer görünmektedir. Bir entite olarak devlet, sağ-muhafazakâr siyasetçilerin büyük çoğunluğu için oldukça önem ve değer verilen bir güç ve otorite kaynağı olarak görülmektedir. Meşru güç ve otoriteyi temsil eden devlet, oldukça çeşitlenen bir dizi mitolojik ad ve sıfat etrafında tanımlanmakta ve algılanmaktadır. Devlet tanımlanırken en sık müracaat edilen sıfatmecaz onun "baba" oluşudur; yaygın kullanılan tipik tamlama ise "devlet baba"dır. Bu mecaza eşlik eden ayrılmaz bir başka önemli unsur ise "kutsallık" veya "kutsiyet"tir. Böylesi bir algı ve bununla ilintili devletotorite tasavvurunun sağ-muhafazakâr siyasetçiler nezdinde karşılık bulmasının, modern siyasetin siyasetçilerin önüne koyduğu güncel meselelerin tartışılması ve çözüm olasılıkları önünde ciddiye alınması gereken bir engel oluşturduğu görülmektedir. Mevcut makalenin üretilmesine zemin oluşturan çalışma Devlet Planlama Teşkilatı'nın Düzey II. kriterlerine göre Türkiye'yi temsil niteliğini haiz 13 il merkezinde 6 siyasi partiye (Adalet ve Kalkınma Partisi, Milliyetçi Hareket Partisi, Saadet Partisi, Demokrat Parti, Anavatan Partisi ve Büyük Birlik Partisi) mensup toplam 126 siyasetçi ile yarı-yapılandırılmış bir soru formu eşliğinde, yüz yüze görüşmeler yoluyla gerçekleştirilmiştir. ; How the state is described and perceived, and how the people position themselves with respect to the state is crucial to distinguish the political decisions and ideologies. When the importance and value attributed to the state by the right-wing politics is considered, it is especially important to examine the state imagination of this tradition. The state, as an asset area, is perceived by the vast majority of the right-conservative politicians as an essential and valuable source of power and authority. The state, which represents the legitimate power and authority, is defined and perceived through a wide variety of qualities, names and adjectives. When the state is described the most common adjective-metaphor is the "father" and another common description is "state father". This is the most common paternalist metaphor that was used almost by the all politicians while promoting or criticizing the state. It might be mentioned that such a pre-modern understanding of history and the related state vision that has a response in the rightist-conservatist politicians is an important obstacle over the debates and solutions about the actual questions that modern politicians have to discuss. The field work of this article has been completed in 13 different cities of Turkey; with 126 politicians belong to 6 right wing-conservative parties with the semi-structured questionnaires and face-to-face interviews.

Bu çalışma ana akım siyasi partiler ile popülist partiler arasındaki sınırın muğlaklaştığını iddia etmektedir. Çalışma son yıllarda popülizme yönelik artan eğilime odaklanarak popülizm, radikal ve aşırı sağ arasındaki terminolojik farklılıkları incelemiştir. Popülizm, siyasi strateji olarak ele alınmış ve farklı ülkelerdeki popülist liderler/partiler bu bakış açısıyla değerlendirilmiştir. Sağ popülist partilerin politika yapımında ele aldığı konular ana akım siyasi partiler tarafından kullanılmaktadır. Göç ve Avrupa Birliği konularda popülist çizgide izlenen politikalar ana akım partilerin pozisyonunu radikal sağa kaydırmaktadır. Çalışma örnek vaka olarak Fidesz - Macar Yurttaş Birliği'ni ele almıştır. Fidesz – Macar Yurttaş Birliği'nin kuruluşundan itibaren izlediği politikalar incelenerek merkez sağ çizgiden popülizme doğru strateji/kimlik kayması yaşadığı gösterilmiştir. ; This study argues that the boundary between mainstream political parties and populist parties is blurred. The study examines the terminological differences between populism, radical, and far-right by focusing on the increasing tendency towards populism. It takes populism as a political strategy, and populist leaders/parties in different countries are evaluated from this perspective. The mainstream political parties use issues that are focused by right-wing populist parties on policy making. And populist positions on issues such as migration and the EU shift them to the radical right. This study focuses on Fidesz – Hungary Civic Alliance as a case study. It shows that Fidesz – Hungarian Civic Alliance has experienced a strategy/identity shift from the center-right to populism with the policies followed since its establishment.

1980'li yıllar neoliberalizm açısından Türkiye'de dönüm noktası olmuştur. 1970'lerde yaşanan dünya ekonomik bunalımının akabinde refah devleti anlayışı terk edilerek yeni sağ ideoloji uygulanmaya başlanmıştır. 1980'lerde ortaya çıkan yeni sağ politikaların uygulayıcıları; ABD'de Ronald Reagan, İngiltere'de Margaret Thatcher, Türkiye'de ise Turgut Özal olmuştur. ABD'de Reaganizm, İngiltere'de Thatcherizm, Türkiye'de ise Özalizm olarak adlandırılan yeni sağ politikalar çerçevesinde birtakım gelişmeler yaşanmıştır. 1980'lerde, Türkiye'de, devletçilik politikalarının rafa kaldırılıp neoliberal politikaların uygulandığı bir dönem yaşanmıştır. Türkiye'de yaşanan toplumsal sorunlar ve siyasal istikrarsızlıklar ekonomik sıkıntılarla birleşince, 1980 sonrasında neoliberal bir dönüşüm başlamıştır. Süleyman Demirel hükümetinin Türkiye ekonomisini iyileştirmeye ve geliştirmeye dönük hazırladığı "24 Ocak 1980 ekonomik istikrar programı" ile Turgut Özal, bu neoliberal dönüşümü Türkiye'de başlatan kişi olmuştur. Türkiye'de yeni sağ ideoloji, "24 Ocak Kararları" ile uygulama alanı bulabilmiştir. Bu kararlarla Türkiye'de yapısal dönüşüm sürecine girilmiştir. Neoliberal ekonomi programının uygulanmasıyla liberal ekonomi dönemi başlamış, Türkiye ekonomisi dış rekabete açık bir hale getirilmiş, özelleştirme uygulamaları yapılarak devletin küçültülmesi sağlanmıştır. Ancak bu gelişmeler ilk başta olumlu olsa da ilerleyen dönemlerde olumsuz sonuçlar yaratmıştır. Ayrıca bu dönemde ihracatta artış yaşanırken, piyasa ekonomisine yönelik gereken altyapı hazırlanamamıştır. ; 1980 has been a turning point in Turkey in terms of neoliberalism. Following the crisis of the world in the 1970s, the welfare state concept was abandoned and the new right ideology began to be applied. The practitioners of the new right politics that emerged in the 1980s; the United States Ronald Reagan, Margaret Thatcher in Britain, has been the case of Turkey, Turgut Ozal. US Reaganism, Thatcherism in Britain, a number of new developments under the right policies in Turkey have called Ozalizm. In the 1980s, in Turkey, there was a period where implementation of the rack lifted statist policies of neoliberal policies. Social problems and political instability coupled with economic difficulties experienced in Turkey, began in 1980 after a neoliberal transformation. Süleyman Demirel government prepared to reform and improve Turkey's economy "January 24, 1980 economic stabilization program" by Turgut Ozal, it was the first political leader of the neoliberal transformation started in Turkey. New right-wing ideology in Turkey, "24 January Decisions" was able to find applications. This decision was entered into the process of structural transformation in Turkey. Neoliberal economic era has begun for the implementation of liberal economic program, Turkey has become an open economy to foreign competition, downsizing of the state has been achieved by making privatization process. However, these developments were positive at first, but they had negative consequences in the following periods. Moreover, while there was a positive increase in exports during this period, the infrastructure needed for free market economy was not prepared.

Otoriter sağ popülizmin yükselişinde, anti-feminist ve reaksiyoner söylem ve politikaların etkili olduğu, sağ popülist liderlerin siyasi iletişim ve üsluplarında da erkeklik vurgusunun yoğunluğu, popülizme toplumsal cinsiyet perspektifinden bakan araştırmacıların sıklıkla vurguladığı bir nokta olagelmiştir. Bu çalışma, otoriter sağ popülist liderlerin, liberal demokrasiye itiraz ederken, neden agresif bir maskülinist söylemi merkeze aldığı sorusuna yanıt aramaktadır. Otoriter sağ popülizm, liberal demokrasinin temsil ve çoğulculuk anlayışına karşı çıkarken nasıl bir toplumsal cinsiyet tahayyülüyle hareket etmektedir? Bu soruya yanıt ararken, feminist teorinin liberal demokrasi eleştirisinden ve analitik bir araç olarak aile metaforundan, özellikle de "kardeşler arası ilişkiler" metaforundan yararlanıyoruz. Çalışmada, otoriter sağ popülizmin, halkı homojen bir yapı olarak, lideri ise halk ile yekvücut olarak kurgulayışına odaklanıyor ve farklılıklara karşı takınılan agresif tavrın temelindeki toplumsal cinsiyet tahayyüllerinin analizini sunuyoruz.

Seçim beyannameleri içerdiği vaatler ve politika öncelikleri bakımından siyasal pazarlamanın seçmen davranışını etkilemede önemli araçlarından biri olabilmektedir. 1950-2018 seçim dönemlerinde mecliste temsil hakkı kazanan Türkiye'deki sağ siyasi gelenek içerisinde yer alan partilerin seçim beyannameleri bu çalışmada incelenmiştir. Siyasi partilerin hangi politika alanlarına öncelik verdikleri ve seçim dönemleri itibariyle söylemlerinde değişim olup olmadığı ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Sağ siyaset geleneği içerisinde yer alan partilerin seçim dönemlerinde özgürlük ve demokrasi, siyasi sistem, ekonomi, refah ve yaşam kalitesi ile sosyal gruplar politika alanlarında ve bunların alt kategorilerinde söylemlerinin daha fazla yoğunlaştığını söylemek mümkündür. Siyasi partilerin seçim dönemleri bağlamında kendi söylemlerinin oranının değiştiği ve odaklandıkları politika alanlarının birbirinden farklılaştığı ortaya çıkarılmıştır. ; Election manifestos can be one of the important tools of political marketing in influencing voter behavior in terms of the promises and policy priorities they contain. The election manifestos of the parties in the right-wing political tradition in Turkey, which gained the right to represent the parliament in the 1950-2018 election periods, were examined in this study. There has been a try to find out which policy areas the political parties prioritize and whether there is a change in their discourse as of the election periods. It is possible to say that the parties in the tradition of right-wing politics concentrated more on freedom and democracy, political system, economy, welfare and quality of life, and social groups politics and their sub-categories during election periods. It has been revealed that the proportion of political parties' own discourses changes in the context of election periods and the policy areas in which they focus differ from each other.

Avrupalı devletlerin güvenlik algılamaları zaman içerisinde bazı değişim ve dönüşümler geçirmiştir. Günümüz itibariyle açıkça belirtilmemekle birlikte göçmen olgusu güvenlikleştirmenin merkezinde yer almaktadır. Güvenlikleştirme sürecinde aktör olarak devlet, herhangi bir sorunu tehdit olarak algıladığında o soruna öncelik verir. Sorun olarak tanımlanan "nesne" özel olarak ulusal güvenlik meselesi olarak kabul edilirse devletler bununla baş etmek için de özel haklara sahip olduğunu iddia eder. Soğuk Savaş sonrasında Avrupalı devletlerin güvenlik anlayışında göçmenler aleyhine değişim olmuştur. Aşırı sağ düşüncesi ile hareket eden ve göçmen karşıtı tutum gösteren siyasal partiler yükselişe geçmiştir. Bu çalışmada güvenlikleştirme kavramları ve Avrupa Birliği'nde göçün güvenlikleştirilmesi incelenmiştir. Daha sonra Avrupa'da göçmen karşıtlığı üzerinden siyaset yapan Avusturya Özgürlük Partisi (FPÖ) ile Hollanda Özgürlük Partisi (PVV), durum çalışması modeline göre incelenmiştir. Bu seçimin nedeni ise her iki partinin göçmen karşıtlığında son yıllarda dikkat çeken faaliyetlerinin olmasıdır. Ayrıca FPÖ ve PVV'nin ırkçılık ve yabancı düşmanlığı ile birlikte Avroseptizm konusunda ortak söylemlerinin olmasıdır. Çalışmanın sonucunda, Avrupa genelinde göçmenlere yönelik ötekileştirici bir anlayışın güçlenmeye başladığı ve bunun da aşırı sağcı siyasi gruplar tarafından istismar edildiği tespit edilmiştir. ; Security perceptions of European states have undergone some changes and transformations over time. As of today, the immigration phenomenon is at the center of securitization, although it is not clearly stated. As an actor in the securitization process, when the state perceives a problem as a threat, it gives priority to that problem. If the "object" defined as the problem is specifically considered a national security issue, states claim that they also have special rights to deal with it. After the Cold War, the security understanding of European states changed against immigrants. Political parties acting with the far-right mindset and displaying an anti-immigrant attitude are on the rise. In this study, securitization concepts and securitization of migration in the European Union have been examined. Later, the Austrian Freedom Party (FPÖ) and the Dutch Freedom Party (PVV), which conduct politics over anti-immigration in Europe, were analyzed according to the case study model. The reason for this choice is the remarkable activities of both parties in anti-immigration in recent years. In addition, FPÖ and PVV have common discourses on Euroseptism along with racism and xenophobia. As a result of the study, it has been determined that a marginalizing understanding towards immigrants has begun to strengthen across Europe and this has been exploited by far-right political groups.

Son çeyrek asır içinde yapılan seçimlerde aşırı sağ partiler sistematik ve istikrarlı bir biçimde yükseliş eğilimindedir. Öte yandan aşırı sağ partiler bazı ülkelerde yükselirken diğer bazılarında farklı bir seyir izlemektedir: ya hiç prim yapmamakta veya önce yükselip sonra iniş eğilimine girmekte ya da dalgalı bir patika izlemektedir. Bu noktadan hareketle, çalışmanın ana argümanı; aşırı sağ partilerin güç kazanmasını açıklayan en önemli parametrenin, küresel ekonomik sistemdeki değişim ve dönüşümlerle beraber küreselleşmenin toplumsal dokularda ve kültürel alanda yarattığı tahribat ile ilgili olduğu şeklindedir. Aşırı sağı besleyen başlıca olay ve olgular son on yılda gözlemlenen ekonomik durgunluk ve genç işsizliği, artan şiddet ve terör olayları, göçmen dalgasının dünyayı sarmasıyla tetiklenen milliyetçilik ve popülizm gibi faktörlerdir. Bu makalede, Peter Gourevitch tarafından uluslararası ilişkiler disiplinine kazandırılan "ikinci düzeye tersten bakış" metaforundan yararlanılmaktadır. Bu teorik modelin desteği ile aşırı sağ partilerin yükselişinin küresel dinamiklerle başarılı bir şekilde ilişkilendirilebileceği tezi savunulmaktadır. Gourevitch'e göre, merkezi bir devletin var olmadığı küresel sistemde oluşan dev dalgaların devletlere ve toplumlara doğru nüfuz etmesi kaçınılmazdır. Böylelikle aşırı sağ siyasi oluşumların gelişim ve kurumsallaşmasının anlaşılması kolaylaşacaktır. Ayrıca, aşırı sağın yükselişindeki temel sebep-sonuç ilişkisinin doğru biçimde ortaya konulması ile daha sağlıklı siyasi sistemlerin hem devletler bazında hem de küresel yönetişimde tesis edilebilmesi kolaylaşacaktır. ; In the last quarter of the century, the right-wing parties tend to rise systematically and steadily in the elections. On the other hand, it is true that some right-wing parties rise in some countries while some others follow a different course: either they do not make any premiums, or they first rise and then tend to descend or follow a cyclical path. From this point of view, the main argument of this article is: the most important explanatory parameter that explains the power of the extreme right parties is the change and transformation dynamics in the global economic system, as well as the destructive impact of globalization on domestic social contexts and cultural domain. The main events and phenomena that feed extreme right are the economic recession and youth unemployment observed in the last decade, increasing violence and terrorism, global factors such as nationalism and populism triggered by the global wave of migration. This article uses the metaphor "second image reversed" which was introduced by Peter Gourevitch to the discipline of international relations. With the support of this theoretical model, it is argued that the rise of extremist parties can be successfully linked to global dynamics. According to Gourevitch, gigantic waves in the global system, where no centralized state exists, are inevitable to penetrate into states and societies. This will make it easier to understand the development and institutionalization of the extreme right political formations. In addition, the correct identification of the underlying cause-and-effect relationship of the rise of the extreme right will facilitate the establishment of healthier political systems both on state level and regarding the global governance.

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Avusturya'da, ırkçı partilerin ve sivil toplumkuruluşlarının faaliyet yürütmesi yasaklanmıştı. Günümüzde, aşırı sağın oylarını artırmasıve siyasette güç kazanmasıyla, faşizm ve Nazizm farklı şekilde tezahür etmektedir. İlkolarak 1999 seçimlerinde Avusturya Özgürlük Partisi'nin Nasyonal Sosyalist Parti'yedönüşmemesi için uluslararası toplum, baskı ve yaptırım tehdidi uygulamıştı. Neticede,baskılara dayanamayan aşırı sağ parti, hükümetten düşmek zorunda kalmıştı. Ekonomikkrizler, göç hareketleri ve terör olayları, korumacı eğilimlerin ve milliyetçi siyasidalganın yeniden yükselmesine neden olmaktadır. Avrupa'da aşırı sağın en güçlü olduğuülkelerden biri olan Avusturya'da aşırı sağ partileri zaman zaman iktidar ortağı olmaktave kademeli olarak oylarını artırmaktadır. Etki gücü artan aşırı sağın sadece popülistsöylemlerle yetinmediği, aynı zamanda, Avusturya'da ana akım siyaseti ve kurumlarıetkileyerek göçmenlerin haklarını kısıtlayıcı uygulamalara başladığı da görülmektedir.Başta hak ihlalleri olmak üzere göçmenlerin hayatını zorlaştırıcı uygulamalar artarakdevam etmekte, ancak ulusal ve uluslararası kamuoyunda bu duruma tepkiler cılızkalmaktadır. Bu çalışmada, Avusturya'da aşırı sağın popülist söylemlerinin yanında,göçmenlere yönelik hak ihlallerine ve kurumlara olan etkisi incelenecektir. Avusturya'daaşırı sağ ve merkez partilerin söylemleri, gündelik hayatta göçmenlerin yaşamlarınane derece yansımaktadır? Bu araştırma geçmişten bugüne göçmenlerin Avusturya'davarlığını sorgularken, diğer taraftan aşırı sağın yükselişi, tarihsel ve kuramsal perspektifle anlaşılmaya çalışılacaktır. Ayrıca, bu çalışmada, aşırı sağın yükselişindeki temelsebep-sonuç ilişkisini doğru biçimde anlayabilmek için dünyadaki sosyoekonomik gelişmelere bağlı olarak neo-liberalizm ve küreselleşme tartışmalarına da yer verilmiştir. ; After the Second World War, racist parties and non-governmental organizations were prohibited from operating in Austria. Today, fascism and Nazism are manifested differently, with the far-right increasing their vote and gaining power in politics. The international community first applied pressure and sanctions to prevent the Freedom Party of Austria from becoming the National Socialist Party in the 1999 elections. As a re-sult, the far-right party, unable to withstand the pressures, had to fall out of government. Economic crises, migratory movements and terrorist incidents lead to a resurgence of protectionist tendencies and the nationalist political wave. Far-right parties occasionally become partners in power and gradually increase their votes in Austria, which is one of the most powerful countries in Europe. It is argued that the far-right, whose influence is growing, is not only content with populist rhetoric, but has begun to restrict the freedoms of migrants by influencing mainstream politics and institutions in Austria. Practices that make the life of migrants difficult, especially the violations of rights, continue to increase, but reactions to this situation remain weak in the national and international public opinion. This study will examine the populist rhetoric of the far-right in Austria, as well as its impact on rights abuses against immigrants and institutions. To what extent do the rhetoric of far-right and centre parties in Austria reflect on the lives of migrants in everyday life? While this research questions the existence of immigrants from the past to the present in Austria, on the other hand, the rise of the far-right will be examined from a historical and theoretical perspective. In addition, this article discusses Neo-liberalism and globalization in relation to socioeconomic developments in the world in order to accurately understand the fundamental cause-and-effect relationship in the rise of the far-right.

Bu tez çalışmasında çok partili hayata geçişten günümüze Türk seçmeninin parti tercihlerini etkileyen sosyal ve kültürel etkenler üzerinde durulmuştur. Seçmenin genel seçimlerde sergilediği tutum ve oy verirken hangi faktörlerden etkilendiği, bir dizi akademik ve bilimsel araştırmadan yararlanılarak değerlendirilmiştir. Seçmenin tercihlerinde en az sosyal faktörler kadar kültürel faktörlerin de etkili olduğu varsayımıyla siyasi kültür olgusu seçmen tercihleriyle ilişkilendirilmeye çalışılmış ve Türk siyasi kültürünün baskın yönlerine yer verilmiştir. Türk seçmeninin bazı istisnalar dışında tercihinin Demokrat Parti ve onun devamı niteliğinde kabul edebileceğimiz "sağ" partilerden yana olduğundan hareketle, bu tutumun nedenlerine değinilmiştir. "Sol" partilerin de kronikleşen seçim başarısızlıklarının nedenleri ortaya çıkarılmaya çalışılmış ve "sol" un Türkiye'deki mevcut durumunun nedenleriyle ilgili olarak dışsal etkenlerden çok, sol hareketin kendi içindeki eksikliklere, yanlışlıklara değinilmiş ve yorumlar yapılmıştır. ; In this study I focus on the social and cultural effects on the political party preferences of the Turkish electorate from the transition to the multiparty era until today. I review the academic researches regarding the factors that affect the attitudes and the voting behavior of the electorate during the general elections. In order to associate the political culture phenomenon with the preferences of the electorate, I assert the dominant features of the Turkish political culture. I investigate the reasons why for the Turkish electorate attitudes are in favor of the right wing parties that share the same political roots with the Democrat Party. Thereby, I introduce the reasons of the chronical failure of the left wing parties by investigating the flaws in the left wing movement in Turkey.

This article delves into the transformative decade between 1999 and 2009, exploring the intricate web of Jewish-Arab relations in Israel and the consequential impact of Jewish-Arab tensions on Arab politics and Arab voter behavior in Israeli elections. During this decade, internal factors, such as generational shift, leadership changes, and political pluralism, played a pivotal role in reshaping the societal landscape in the Arab sector. On the other hand, external factors, including the collapse of the Israeli-Palestinian reconciliation process and the eruption of the Second Intifada, intensified the predicament of Israeli citizens of Arab origin, amplifying their national identity dilemma. The primary objective of this study is to analyze voting patterns within the Arab sector during the elections of 1999, 2001, 2003, 2006, and 2009, thereby highlighting the profound political implications of the Jewish-Arab tensions on Arab political engagement and voting behaviors. By doing so, this research provides insights into the changing patterns of Arab votes and their impact on the broader political landscape of Israel. The findings reveal that the growing social marginalization and disconnection from the Jewish sector significantly influenced the Arab sector's electoral participation. This period witnessed a decline in Arab voter turnout and a shift in support from left-wing Jewish-Zionist parties to Arab parties, paradoxically contributing to the electoral performances of both Arab parties and right-wing Jewish-Zionist parties.

Latin America, as a region, reflects a relevant field of analysis for scholars who aim at working populism. Here, in this region of the world, it is possible to encounter various types of populism(s). Additionally, throughout the history of Latin America, populist leaders have managed to accumulate political power for decades. This study, in its turn, aims at analyzing the relationship between populism and democracy. It suggests analyzing populism as a political style prioritizing the central role of populist leaders. In this perspective, it overviews a historical analysis of different Latin American countries where various types of populism were in power. In this respect, the study of the classical populism of Peron in Argentina, the right-wing populism of Fujimori in Peru and the left-wing populism of Chavez in Venezuela demonstrate that the relationship between democracy and "various" populisms remains almost the same. Populism, in general, enlarges inclusionary capacities of democratic regimes while giving permanent harm to democratic institutions, constitutional mechanisms of control and liberal democracy in general. ; Latin Amerika, popülizm çalışan araştırmacılar açısından önemli bir araştırma alanı olarak ortaya çıkıyor. Dünyanın bu bölgesinde, popülizmin farklı türlerine rasgelmek mümkün. Üstelik Latin Amerika'da, tarih boyunca, popülist liderlerin siyasal gücü ele geçirmeyi başardıkları söylenebilir. Elinizdeki çalışma, popülizm ve demokrasi arasındaki çatışmalı ilişkiyi incelemek niyetindedir. Bunu yaparken popülizm bir siyasal tarz olarak ve liderin merkezi rolüne referansla tanımlanacaktır. Bu doğrultuda, Arjantin'de Peron dönemi klasik popülizmi, Peru'da Fujimori'nin sağ popülizmi ve nihayetinde Venezüella'da Chavez'in sol popülizminin analizinin göstereceği üzere demokrasi ve popülizm ilişkisi farklı popülizmlerin varlığına rağmen büyük ölçüde aynı kalmıştır. Bu doğrultuda denilebilir ki popülizm, demokrasinin içerici kapasitesini artırmış, buna karşın, anayasal denetim mekanizmalarına, demokratik kurumlara ve genel anlamda liberal demokrasiye zarar vermiştir.

Latin Amerika, popu?lizm çalışan araştırmacılar açısından önemli bir araştırma alanı olarak ortaya çıkıyor. Du?nyanın bu bölgesinde, popu?lizmin farklı tu?rlerine rasgelmek mu?mku?n. Üstelik Latin Amerika'da, tarih boyunca, popu?list liderlerin siyasal gu?cu? ele geçirmeyi başardıkları söylenebilir. Elinizdeki çalışma, popu?lizm ve demokrasi arasındaki çatışmalı ilişkiyi incelemek niyetindedir. Bunu yaparken popu?lizm bir siyasal tarz olarak ve liderin merkezi rolu?ne referansla tanımlanacaktır. Bu doğrultuda, Arjantin'de Peron dönemi klasik popu?lizmi, Peru'da Fujimori'nin sağ popu?lizmi ve nihayetinde Venezu?ella'da Chavez'in sol popu?lizminin analizinin göstereceği u?zere demokrasi ve popu?lizm ilişkisi farklı popu?lizmlerin varlığına rağmen bu?yu?k ölçu?de aynı kalmıştır. Bu doğrultuda denilebilir ki popu?lizm, demokrasinin içerici kapasitesini artırmış, buna karşın, anayasal denetim mekanizmalarına, demokratik kurumlara ve genel anlamda liberal demokrasiye zarar vermiştir. ; Latin America, as a region, reflects a relevant field of analysis for scholars who aim at working populism. Here, in this region of the world, it is possible to encounter various types of populism(s). Additionally, throughout the history of Latin America, populist leaders have managed to accumulate political power for decades. This study, in its turn, aims at analyzing the relationship between populism and democracy. It suggests analyzing populism as a political style prioritizing the central role of populist leaders. In this perspective, it overviews a historical analysis of different Latin American countries where various types of populism were in power. In this respect, the study of the classical populism of Peron in Argentina, the right-wing populism of Fujimori in Peru and the left-wing populism of Chavez in Venezuela demonstrate that the relationship between democracy and "various" populisms remains almost the same. Populism, in general, enlarges inclusionary capacities of democratic regimes while giving permanent harm to democratic institutions, constitutional mechanisms of control and liberal democracy in general.

Avrupa'da son yıllarda güçlendiği ifade edilen aşırılıkçı sağ hareketlerin köklü bir geçmişe sahip olduğu bilinmektedir. Bugünün koşullarında ise gerek Avrupa Birliği kurumlarında gerekse üye devletlerin günlük siyasetlerinde yaşanan politik tıkanmışlığın yabancı karşıtı ve aşırılıkçı sağcı hareketlerin söylemlerine süreklilik kazandırdığı gözlemlenmektedir. AB ülkelerindeki aşırılıkçı sağcı hareketlerin birbirinden farklı özellikler taşıdığı görülse de göçmen karşıtlığı ve yabancı düşmanlığında birleşen ortak bir söylem birlikteliğiyle hareket ettikleri anlaşılmaktadır. Söylem düzeyinde gözlemlenen aşırılıkçı tutumun şiddet eylemlerine dönüşüp dönüşmediğinin incelenmesi ihtiyacından hareketle 1990 yılından itibaren Avrupa ülkelerinde aşırılıkçı sağcı şiddet ve terör eylemlerinin istatistiklerinin yer aldığı RTV (Right-Wing Terrorism and Violence) veri seti analiz edilecektir. RTV verileri üzerinden yapılacak bu inceleme ile aşırılıkçı sağcı şiddetin zaman içerisindeki dönüşümünü, aşırılıkçı sağ şiddet eylemlerinin artış gösterdiği yönündeki genel algıyı ve seçilen AB ülkelerinde eylemlerini sürdüren aşırılıkçı sağcı grupların arasındaki farklılıkları anlamak mümkün olacaktır. Çalışmada, son yıllarda aşırılıkçı sağ şiddet eylemlerinin en fazla gerçekleştiği Yunanistan'da Altın Şafak Partisinin ve Almanya'da İmparatorluk Vatandaşı Hareketinin eylemleri üzerine değerlendirmelerde bulunulacak ve doğrudan kitlesel göç hareketliliğiyle ilişkilendirilen bu eylemlerin arka planında yer alan temel sebepler ele alınacaktır.

Yüksek Lisans Tezi ; Asayişin sağlanamamasından ve ülkedeki terör hareketinin yükselmesini gerekçe gösteren askerler, 12 Eylül 1980 tarihinde darbe gerçekleştirmişlerdir. 1980-1983 arası dönemde görev yapan askerî hükümet, 1970'li yıllarda ilişkilerin bir hayli sıkıntılı olduğu ABD ile iyi ilişkiler kurmuş ve Orta Doğu politikasında söz sahibi olabilmek için İslam devletleri ile ikili ilişkiler geliştirmiştir. 12 Eylül'ün demokrasiye ve insan haklarına sığmayan uygulamaları, bu dönem içerisinde AET çerçevesinde kurulan ilişkilere tesir etmiş ve ilişkilerin sıkıntıya girmesine neden olmuştur. Bu dönem içerisinde hükümet, Yunanistan'ın NATO'nun askerî kanadına dönüşünü hiçbir kazanç elde etmeden kabul ederek, elindeki büyük bir kozu kaybetmiştir. ; Underlining the failure of public order and the rise of the terrorist movements in the country, the soldiers carried out a coup d'état on September 12, 1980. The military government, which served in the period 1980-1983, improved relations with the United States with which relations were highly distressed previously in the 1970s, and developed bilateral relations with the Muslim states to define the Middle East politics. The non-democratic and human rights practices of post-coup period affected the relations established with the EEC and caused a deterioration in the relations with the western European states. During this period, the Turkish government lost a bargaining chip by accepting return of Greece to NATO's military wing without any compensation.

TEZ12617 ; Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2019. ; Kaynakça (s. 88-111) var. ; XIV, 112 s. ;_29 cm. ; Bu çalışmada etkileşim halinde olduğu ideolojilere eklemlenebilen bir söylem ve eylem bütünü olan popülizm incelenmiştir. Farklı ideoloji ve hareketlerle bütünleşebilen popülizm için ortak bir tanım oluşturmak oldukça zordur. Popülizm her aktör ve harekete uygun özellikler barındırabilmektedir. Popülizm biz ve onlar, gerçek ve halk, yozlaşmış ve seçkinler gibi ayrımlar yaparak liderlere kitleleri kendi yanına çekebilme gücü vermektedir. 1990 sonrası aşırı sağ popülizmin yükselişinin temelinde, 1980'den itibaren kapitalist ekonominin üretim tarzının devamlılığını sağlamak için neoliberal ekonomi politikalarının sebebiyet verdiği yoksullaşma, işsizlik gibi olumsuz ve toplumu ayrıştırmaya doğru giden eğilimlerin olduğu görülmektedir. Bu çalışma Avrupa'da ve Amerika Birleşik Devletleri'nde (ABD)'de yükselen sağ popülizmin neoliberal politikalar ile olan ilişkilerini ele alacaktır. Son zamanlarda Avrupa siyaseti, hızla artan ırkçılık ve göçmen karşıtı popülist söylemlere sahne olmaktadır. Bu popülizmin tipik birer örneğini Polonya'da iktidarda bulunan Hukuk ve Adalet Partisi'nin (PiS) ve Macaristan'da FIDESZ'in eylemlerinde görmek mümkündür. Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Donald Trump'ın popülist söylemleri bu partilerin motivasyonunu daha da arttırmıştır. Bu partiler, kamuoyu nezdinde "halkı temsil" iddiası ile ortaya çıkarak halkı mobilize etmekte ve başarılı da olmaktadırlar. Burada en önemli ve tehlike içeren kısım ise 20. yüzyıl içerisinde artan küreselleşme ile giderek daha da yayılan aşırı sağ popülizminin liberal dünya düzenine ve evrensel değerlere zarar vereceğinin düşünülmesidir. Bu bağlamda, bu tez çalışmasında.Avrupa'da ve ABD'de yükselen popülist söylem ve pratikleri incelenerek bunların var olan liberal değerleri aşındırdığı ve 1950'lerde oluşan liberal dünya düzenini tehdit ettiği savunulmaktadır. ; This thesis focuses on populism, a set of discourses and practices, which is articulated with different ideologies and movements it interacts with. As populism can be accommodated and employed by different ideologies, movements and actors, it is very difficult to establish a common definition. Populism gives leaders the power to attract the masses by employing distinctions like us and them, corrupt elites and pure people. The roots of political, social and economic reasons behind the rise of extreme right wing populism since the 1990s can be found in neoliberal economic policies, introduced in the 1980s to maintain capitalist mode of production, which resulted in poverty and unemployment which, in turn, led to divisions within society. This study examines the relationship between rising populism and neoliberal policies in Europe and the USA within the context of the liberal world order. Of late, Europe has witnessed the rise of racist and anti-immigrant populist discourses. Typical examples of these can be found in the discourses and practices employed by the Law and Justice Party (PiS) in power in Poland and FIDESZ in Hungary. In the United States, Donald Trump's populist rhetoric and practices have further motivated these parties. These populist parties and leaders claim to represent "the people" and thus are able to successfully mobilize the people. Lately, it is argued that the extreme right-wing populism challenges and damages the liberal world order and universal values. Within this context, this study analyzes populist discourses and practices in the cases of Hungray, Poland, and the United States and it argues that populism erodes the existing liberal values and, thus, poses a threat to the liberal order.