Günümüzde devlet, toplum ve piyasa ilişkileri, birinin diğeri üzerinde mutlak belirleyici olmasından ziyade karşılıklı bağımlılık ve tamamlayıcılık ilişkisi çerçevesinde tanımlanmaktadır. Diğer taraftan kamu sektörüyle özel sektör arasındaki sınırlar giderek geçirgen bir hale gelmektedir. Kamusal hizmetlerin sunumu ve toplumsal sorunların çözümü sürecine, kamu kurumlarının yanı sıra özel sektör ve sivil toplum kuruluşları da katılmaktadır. Yönetişim bir taraftan devlet, toplum ve piyasa ilişkileri bağlamında yönetimdeki değişim sürecini anlamlandırmaya çalışırken, diğer taraftan yeni durumda bu üçlü arasındaki ilişkilerin nasıl kurulduğuna ve nasıl kurulması gerektiğine dair tartışmaları içermektedir. Tezde bu bağlamdaki teorik tartışmalar ele alındıktan sonra, İstanbul'daki bir yönetişim uygulaması incelenmiştir. İstanbul Konseyinde merkezi yönetimi, yerel yönetimleri, mesleki kuruluşları ve STK'ları temsilen çeşitli üyeler yer almaktadır. Konsey, bir İstanbul vizyonunun çoğulculuk ortamı içinde üretilmesinden gündelik sorunların çözümüne kadar geniş bir amaçlar setine sahiptir. Konsey temelde farklı kesimlerden üyeler arasında bir etkileşim ortamının oluşturulmasını ve bu etkileşim ortamı içinde İstanbul'un sorunlarının tartışılıp çözümü konusunda çaba harcanmasını amaçlamaktadır. İstanbul Konseyinin çalışmalarına bakıldığında üyelerin yaklaşık 1/3'ünün Konsey toplantılarına yok denecek kadar az katıldığı ve yine katılanların çoğunun toplantılarda aktif bir çaba harcamadığı görülmektedir. Bunun nedenleri arasında kimi üyelerin önyargılı yaklaşımı, Valinin işleyiş sürecine yoğun müdahalesi, Konseyle Konseyin Başkanlık Divanı arasındaki güç paylaşımının dengeli olmaması ve Konseyin demokratik bir tartışma platformu haline getirilememiş olması sayılabilir. Bununla birlikte demokratik ve esnek bir tartışma ortamı içinde Konseyin temel konseptinin belirlenmesi, şeffaf bir işleyişin temini ve farklıkları uzlaştırmaya imkan veren bir etkileşim ortamının oluşturulması halinde, İstanbul Konseyinin demokratik ve etkili bir işleyişe kavuşacağı düşünülmektedir. The relations among state, society and market are defined in context of interdependency and complementary relations, instead of absolute determinater of one over the others. Furthermore, the boundaries between public and private sectors become more permeable. Both private sector institutions and NGO's take role in the process of both public services supply and solution of societal problems. Governance tries to define the change process in government in context of relations among state, society and market on the one hand; it contains the debates about how those relations founded and how they should be restructured on the other hand. This PhD thesis deals with the theoretical discussions on governance and a case in Istanbul. The Istanbul Council is composed of the members from central government, local governments, professional institutions and NGO's. The Council has a set of purposes in a wide range from the development of vision on Istanbul on a pluralist medium to the solution of routine problems of urban life. The Council aims to make an interaction medium among the member from different sectors and to spend efforts in order to discuss and to solve the problems of Istanbul on this interaction medium. When we look at the Council's works, it is seen that one-third proportion of the members rarely participated the meetings of the Council. Moreover, the members participated the meetings were not active enough. The reasons of this can be summed as follows:·Prejudiced approach of some members·The continuous interferences of the Governor·The power balance between the Council and its Chairman board is not rational·The Council could not become a democratic discussion medium. However, it can be said that in case the conditions listed below are made the Istanbul Council will have a democratic and effective operation structure: ·The basic concept of the Council should be determined on a democratic and flexible medium ·Transparent operating system·An interaction climate allowing the consensus of differences.
TEZ ÖZETİSivil toplum kavramı, "sivil toplum kuruluşları (STK)" nın kalkınmanın aktörleri olarak gündeme getirilmeye başlandığı son yıllarda üzerinde yoğun bir biçimde tartışılmaktadır. Bu tartışmalar, baskı grubu olarak toplumsal mücadelelere katılma işlevini üstlenmiş olanlar ile neoliberal yaklaşımların tümüyle içinde yeraldıkları için birer ajan olarak görülenler arasındaki ayrımın giderek belirginleşmesi ile birlikte kendini göstermektedir. Bu bağlamda STK' larının özellikle, 2.Dünya Savaşı' nı izleyen yıllarda yaşanan gelişmeler doğrultusunda farklı bir işlev üstlendiği görülmektedir. STK' larının söz konusu konjonktürdeki yer ve işlevleri, kalkınma yaklaşımlarının öngördüğü devlet müdahaleleriyle aynı doğrultuda oluşmaktadır. Uluslararası sistemin 1960' lı yıllardan itibaren krize girmesiyle birlikte STK' larının daha çok "baskı grupları" şeklinde bir işlev üstlenmeye başladıkları görülmektedir. Az Gelişmiş Ülkelerde yaşanan kriz, STK' ları devlet ile karşı karşıya getirmiş; bu kuruluşlar toplumsal mücadelelerde önemli bir işlev üstlemeye başlamışlardır. 1980' li yılların ikinci yarısından itibaren soğuk savaşın son bulması ve yeni dünya konjonktürünün oluşması ile kalkınma yaklaşımları yerini neoliberal yaklaşıma bırakmıştır. Büyüme merkezli kalkınma yaklaşımları yerine insanı merkeze alan yeni kalkınma yaklaşımları STK' larını, "kalkınmanın yeni aktörleri" olarak tanımlamışlardır. Bu tanımlama, neoliberal yaklaşımların, "minimal", devlet anlayışı ile uyum göstermektedir. Küreselleşme adı verilen bu süreçte STK' lar yeni ajanlar olarak değerlendirilmektedir. Kavram, uluslararası çevreler tarafından kalkınmacı STK' lar olarak tanımlanmaktadır. "Hükümet-dışı", "özel kar amacı gütmeyen", gibi çok çeşitli açılardan tanımlanan kavram tam bir netlik taşımamaktadır. Bu durum, STK' larının içinde bulunduğumuz dönemde, neoliberal yaklaşımın gerektirdiği düzenleme araçlarından biri olarak ajan işlevi üstlendikleri yargısını kuvvetlendirmektedir.SUMMARY OF THE THESISThe concept of civil society has been intensively discussed in the recent years when "civil society organizations (CSO)" were started to be brought into agendas as actors of development. These discussions arise with clarification of the difference between those that have assumed the function of participating in social struggles as a group of pressure and those that are considered as an agent each as they take part in neo-liberal approaches in full. In this context, it is seen that CSO's assume a different function in the direction of the developments experienced following the 2nd World War in particular. CSO's position and functions in the conjuncture in question form in the same direction as the government interventions that development approaches stipulate.Along with the international system's entering into a crisis again in the 1960's, it is seen that CSO's have started to assume a function in the form of "pressure groups" rather. The crisis experienced in Less Developed Countries, brought CSO's in opposition to the state; these establishments have started to assume an important function in social struggles. As of the second half of the 1980's, along with that the cold war ended and that the new world conjuncture formed, the development approaches left their place to the neo-liberal approach. The new human-centered development approaches unlike the growth-centered development approaches have defined their CSO's as "the new actors of development." This definition demonstrates compliance with the "minimal" state understanding of the neo-liberal approaches. In this process named globalization, CSO's are considered as the new agents. The concept is defined by the international community as development-oriented CSO's. The concept defined from a large variety of views, such as "non-governmental," "nonprofit" does not bear complete clarity. This situation strengthens the judgment that CSO's assume the function of an agent as one of the regulating instruments required by the neo-liberal approach within the period that we are in.
ÖZET1950'li yıllar, Türk toplum yapısında önemli değişiklikleri meydana getiren hareketli yıllardı. Yüzyıllar boyunca tarıma, toprağa, bağlı bir hayat sürdüren Anadolu köylüsü bu yıllarda kırdan kente yoğun bir şekilde göç etmeye başladı. Türk toplumu aradan yaklaşık on yıl geçtikten sonra sınır ötesi göçle tanıştı. 12 kişilik teknisyen grubuyla F. Almanya'ya başlayan göç B. Avrupa ülkelerinin işgücü çağrısı sonucu farklı bir boyut kazanmaya başladı.30 Ekim 1961 tarihinde F. Almanya ile yapılan "İşçi Mübadelesi Anlaşması"nı, 1964 Avusturya, Hollanda ve Belçika ile 1965'te Fransa ve 1967'de İsveç ile yapılan sözleşmeler izledi. Böylece İkinci Dünya Savaşı'ndan büyük zararla çıkan Avrupa Devletleri'nin bozulan sosyal ve iktisadi düzenlerini yeniden düzeltmek için ihtiyaç duyulan işgücü açığına karşı bulunan çözüm, hukuki bir dayanağa kavuşturulmuş oldu. Ancak ikili anlaşmaların temelinde bu sınır ötesi göçün geçici olduğu kanaati hakimdi. Türkiye'den Batı Avrupa'nın gelişmiş ülkelerine yönelen işgücü göçü, bu sınır ötesi göçün resmen durdurulduğu dünya petrol krizinin yaşandığı 1973 yılına kadar sürdü. Bu süre zarfında bir milyona yakın Türk işçisi Batı Avrupa Ülkeleri'ne yerleşmiş oldu. Avrupa göçünün ardından 30 yıldan fazla bir süre geçtikten sonra bu rakam üç milyonun üzerine çıkmış oldu. Farklı toplumların bir arada yaşaması sonucu gerek göçmenlerin bulundukları ülkelerden gerekse kendi ülkelerinin düzenlemelerinden kaynaklanan bazı problemler ortaya çıkmaktadır. Bu problemler; çifte vatandaşlıktan bedelli askerliğe, oy kullanmadan çocukların eğitimine, yabancı düşmanlığından ailevi sorunlara, dil sorunundan kültürel kimlik sorununa kadar büyük bir yelpazeyi kapsamaktadır. Ortaya çıkan bu problemlerin çözümü kuşkusuz işgücüne ihtiyacı olan ve işgücü veren ülkelerin ortak bir takım düzenlemeleri sonucu çözülecektir. ABSTARCTThe 1950's were dynamic years that brought significant changes in the structure of Turkish society due to internal and external migration. Turkish villagers whose lives for centuries depended on farming and agriculture began to migrate from rural to urban areas in massive numbers. Then, after nearly a decade or so, the Turkish society met with a new migration phenomenon, that was migration outside of national boundaries.This new migration pattern, starting first with moves to the Federal Republic of Germany, acquired a new dimension after calls for labor force coming from the Western European countries.The Labor Exchange Treaty signed between Turkey and the Federal Republic ofGermany, dating back to 31 October 1963, was followed by other agreements made with Austria (1964), Holland and Belgium (1965), and France and Sweden (1967). In this way, the solution developed for the problems regarding labor deficit that was challenging most European states' damaged social and economic order after the 2nd World War, attained a legal foundation. However, beneath these bilateral agreements the supposition that the external migration was a temporary fact was dominant.The labor migration from Turkey to the developed countries of the Western Europe lasted until it was officially abandoned when the world oil crisis emerged in 1973. By that time, approximately 1 million Turkish workers had settled in Western Europe. And after thirty years or so, of the labor moves to Europe, this number exceeded 3 millions.The coexistence of different communities and togetherness of emigrant populations brings about certain problems stemming from both the regulations of mother countries and of emigrated ones. These problems range from double citizenship to voting rights of minorities, growing enmity against foreigners, social accommodation problems in emigrant peoples, linguistic issues, and to cultural identity concerns. Resolution of all these problems becomes possible only through developing common regulations mutually agreed and shared by both those countries in need of foreign labor force and those providing this need.
Arabian society, which lived on the border of two great civilizations in the 7th century in an ignorant life away from civilization, experienced great changes and transformations when Islam emerged. The Arabs of the Age of Jahiliyya, which does not have any written document about the pre-Islamic period, built a great civilization that started with the example and practices of the Prophet and the principles and messages of the Qur'an. No doubt, the messages of the Qur'an, which guided people toward science and education in the first place, had great effects on this great transformation. The education-intensive messages of the Qur'an came to life and gained meaning with the practices of the Prophet. With his message, "I was sent as a teacher" the Prophet paved the way for the formation of a great scientific and educational tradition for the following periods with his practices and verbal messages. Unmatched in previous religions, the great incentives on the way leading to the demand for knowledge turned Muslims into great seekers of knowledge and education. The Hadith "Achieve knowledge even if it is in China" and similar messages paved the way for scientific journeys (Rihle), which have an important place in the history of Islamic education. Hatib al-Baghdadi revealed the transformation of the messages of the Prophet into "Rihle" as an educational tradition with his work under the same name. ın this way, in addition to the emphasis of the verses on science, the Prophet's pointing out science and education to his ummah as a target was the basis for the formation of a great scientific and educational tradition.
İhtilal ve darbe arasında olduğu gibi toplumda da var olan anlam kargaşasını çözümleyebilmek tarihin fiili gerçekleri sayesinde mümkün olabilmektedir. Dolayısıyla Demokrat Parti iktidarını sona erdiren ve edinilen tecrübeyi günümüzde dahi vakıf kılan 27 Mayıs ihtilali süreci; yakın geçmişe dair muğlâklığı, fiili gerçekleriyle betimleyebilmektedir. Bu yönüyle bilimsel yöntemi uygulanabilir kılan ve 27 Mayıs ihtilali sürecini meydana getiren her bir parça, ayrı bir değer taşımakta ve aydınlatılmayı hak etmektedir. Bu çalışmanın konusu 27 Mayıs ihtilali'nde önemli yeri olan Muzaffer Özdağ'ın yaşamıdır. Muzaffer Özdağ'ın yaşamı çerçevesinde çalışmanın amacı; Muzaffer Özdağ'ın gençlik ve meslek yıllarını, siyasi ve sosyal açıdan önemli ayrıntılarıyla irdelemek ve bilim dünyasına katkı sunmaktır. ; It is possible to say that there is an uncertainty for the concepts of revolution and coup and also such a case for the memory of society. Such a uncertainty could be anaylzed through the factual real of history. And the 27 May 1960 Revolution process which is known as a military coup in Turkey is to introduce the factual real that a lot of people in the Turkey stil keep in mind that's experience. Therefore, 27 May 1960 Revolution process contains various materials which can make applicable the scientific method. In that case everyone of that materials has a special value and deserves to be clarify. The main issue of this study is to scruty the Muzaffer Ozdag's life who has a important role in 27 May military coup. The purpose of the stduy is to reveal Muzaffer Ozdag's youth and the military profession in context social and political details. In this way the expectation from the study is to contribute to science.
Terörizm, toplum üzerinde korku, sindirme ve baskı yaratarak siyasal düzende belli amaçlara ulaşmak için kullanılan siyasi bir şiddet dilidir. Toplumların siyasi tarihlerinde terörizmin izlerine rastlanılsa bile esasında kendisi modern dönemin bir ürünüdür. Terörizm kavramını, tekniklerini ve politikalarını icat eden Batı dünyası, terörizm tarafından tehdit edilmektedir. Buna karşılık modern demokratik devletler, terörizmle mücadele yöntemlerini sistemli, planlı, örgütlü ve uzun erimli bir yönetim tarzı olarak belirlemişlerdir. Modern demokratik devletlerin geliştirdikleri terörizmle mücadele yöntemlerinin, toplumsal yaşamda otoriter yansımalara; siyasal ve hukuksal düzende ise istisnai bir yönetim tarzına neden olduğu hususu araştırmamızın temel konusunu oluşturmaktadır. Bu çerçevede belirlenen bazı modern demokratik devletlerin terörle mücadele süreçleri analiz edilmektedir. Bu bağlamda elde edilen bulgular, farklı kuramsal yaklaşımlar göz önünde bulundurularak değerlendirilmektedir. ; Terrorism is the language of political violence which is used inorder to achieve certain objectives in political order by creating fear, intimidation and pressure on society. Even if we encounter traces of terrorism in the political history of societies, in substance, it is a product in modern era. The Western world invented the notion, techniques and policies of terrorism in threatened by terrorism. In response to this circumstance, the modern democratic states has designed the methods of combating against terrorism with a systematic, planned, organized and long range management style. The question of authoritarian reflections on social life and particular management style in political and legal order of the methods caused by combating terrorism developed by the modern democratic states is main subject of the research. In this context, the process of combating terrorism of some identified modern democratises states identified is analyzed. The findings, in this regard, are utilized by taking into account particular institutional approaches.
Bu çalışmada, Demokrat Parti'nin iktidarda olduğu 1950–1960 yılları arasında Türkiye'nin izlediği Kıbrıs politikası incelenmektedir. Söz konusu dönemde, Kıbrıs'ta iki toplumlu devlet yapısının temelleri atılmıştır. Bu nedenle bu dönem, gerek Türkiye'nin dış politikası açısından, gerekse Kıbrıs'ta yaşayan Türk toplumunun geleceği açısından günümüzde de çok boyutlu olarak etkileri görülen önemli gelişmelere tanıklık etmiştir. Adım adım Kıbrıs Cumhuriyeti'nin doğmasını sağlayan bu süreçte, Demokrat Parti Hükümeti'nin görüşleri ve adanın milletlerarası statüsü ve ada halkının geleceği hakkında takip ettiği dış politika, üç safha halinde irdelenmiştir. Büyük ölçüde arşiv belgelerinden yararlanılan çalışma sonucunda, 1923 Lozan Barış Anlaşması ile Kıbrıs'ı İngiltere'ye bırakmak zorunda kalan Türkiye'nin, Demokrat Parti'nin izlediği dış politika ile Kıbrıs'ta tekrar hak sahibi haline geldiği görülmüştür. ; In this study, the Cyprus policy of Turkey is analysed between the years 1950-1960 when the Democratic Party was in power. In the period in question, structure of bi-communal state in Cyprus was laid. Therefore, this period, has witnessed important developments which have multi-dimensional effects nowadays as well in terms of both Turkey's foreign policy, and the future of Turkish society living in Cyprus. During the process that provides the rise of The Republic of Cyprus gradually, the Democratic Party's vision and the policy followed about the island's international status and the future of the people of the island have been analysed in three phases. As a result of the study during which the archive documents greatly benefited, it is seen that Turkey which had to leave Cyprus to the UK with the Lausanne Peace Treaty1923, became eligible in Cyprus again thanks to the Democratic Party's foreign policy.
ÖZET10 Kasım 1938 tarihinde Mustafa Kemal Atatürk'ün hayatını kaybetmesi ile bir-likte Cumhurbaşkanı olan İsmet İnönü ülke yönetiminde en yetkili kişi haline gelmiştir. İnönü'nün CHP ve ülke yönetimindeki adete tek kişilik hakimiyeti ( Milli Şef ) Celal Bayar başta olmak üzere dönemin CHP'li milletvekili ve yöneticilerinde tepkiye neden olmuştur. Bir şahsın parti ve ülke yönetimindeki hakimiyetine İkinci Dünya Savaşı'nın da etkisiyle halkın büyük çoğunluğunda oluşan ekonomik sıkıntının ve iktidarın halkın muhafazakarlığı ile çelişen eğitim ve sosyal alanlardaki uygulamaları CHP ve dışındaki siyasi çevrelerde ve halkın büyük bir bölümünde muhalif bir tutumun oluşmasına neden olmuştur. Bu süreç hükümetin birtakım radikal uygulamaları ile birlikte örgütlü bir mu-halif hareketin doğmasına neden olmuştur. Yukarıda belirtilen nedenlerden kaynaklanan ve açıktan açığa bir söylem ve ey-leme dönüşmeyen CHP milletvekillileri içindeki bireysel tavırlar ilk defa Çiftçiyi Top-raklandırma Kanunu teklifi sırasında ortaya çıkmıştır. CHP milletvekilleri Celal Bayar, Adnan Menderes, Fuat Köprülü ve Refik Koraltan, 14 Mayıs 1945 tarihinde bu kanun teklifinin TBMM'de görüşülmeye başlaması ile birlikte hükümetin bu uygulamasına karşı tavırlarını yaptıkları konuşmalar ile ortaya koymuşlardır. Fakat esasen bu kanun tasarısının TBMM'ye sunulmasından önce CHP içinde muhalif bir grubun oluşması Tevfik Rüştü Aras'ın evinde yapılan perşembe toplantılarıyla başlamıştır. 1945 yılının Nisan ayından itibaren Tevfik Rüştü Aras'ın evinde bir araya gelen Emin Sazak, Adnan Menderes ve Fuat köprülü CHP'nin, İsmet İnönü'nün otoritesi altında olduğunu ifade etmişler ve bu durumu değiştirmek gerektiği üzerinde durmuşlardır. İkinci defa bir ara-ya gelen Adnan Menderes ve Fuat Köprülü demokratik bir merkez oluşturma konusun-da görüş birliğine varmışlardır. Daha sonraki toplantılara Refik Koraltan da katılmıştır. Adnan Menderes, partide ve toplum içinde etkili olan Celal Bayar'ı bu gruba katmak gerektiğini açıklamıştır. Celal Bayar ile yapılan toplantı sonunda o da gruba dahil ol-muştur. Grup üyeleri 18 Mayıs 1945 tarihinde yapılan toplantıda CHP Meclis Grubuna vermeyi düşündükleri Dörtlü Takriri hazırlamışlardır.Takrir verilmeden önce TBMM'de 1945 yılı devlet bütçesinin oylamasına katı-lan üç yüz yetmiş üç milletvekilinden İzmir Milletvekili Celal Bayar, Aydın Milletve-kili Adnan Menderes, İçel Milletvekili Refik Koraltan, Kars Milletvekili Fuat Köprülü ve Eskişehir Milletvekili Emin Sazak bütçeye karşı aleyhte oy kullanmışlardır. Cumhu-riyet Dönemi'nde ilk defa bir bütçeye karşı aleyhte oy kullanılmıştır. Böylece muhalif tavırlarını ikinci defa ortaya koymuşlardır. Grup üyeleri 7 Haziran 1945 tarihinde Celal Bayar, Adnan Menderes, Fuat Köprülü ve Refik Koraltan'ın imzası ile Dörtlü Takrir'i CHP Meclis Grubu Başkanlığı-na vererek muhalif tutumlarını somutlaştırmışlardır. Takrirde CHP'nin işleyişinin de-mokratik ilkelere uygun hale getirilmesini ve TC. Anayasası'nda var olan vatandaş hak ve hürriyetlerinin tanınması talep etmişlerdir. Bu takrir 12 Haziran 1945 tarihinde CHP Meclis Grubu'nda görüşülmüş ve red-dedilmiştir. Takririn reddedilmesi ile birlikte devam eden süreçte bu kadronun CHP içinde siyaset yapma imkanı kalmadığı gibi takrirde talep edilen bir düzenin kurulma-sının CHP içinde mücadele edilerek olamayacağı ortaya çıkmıştır. Takririn, CHP Meclisi Grubuna verildiği günlerde Cumhurbaşkanı İsmet İnönü, Rauf Orbay ile görüşmüş yeni parti kurulması fikrini ona açmıştır. Bu görüşmeden, İnönü'nün yaptığı diğer konuşmalardan cesaret alan grup üyelerine karşı CHP'li yöne-tici ve milletvekillerinin olumsuz tavrı, partinin yayın organı Ulus gazetesindeki ağır sözlerle dolu yazılar grup üyelerinin CHP'den ayrılmalarına neden olmuştur. Zaten Adnan Menderes ve Fuat Köprülü Vatan gazetesinde yayınlanan yazıları nedeniyle CHP Divanı tarafından 25 Eylül 1945 tarihinde CHP'den ihraç edilmişlerdir. Diğer isimlerde istifa etmişlerdir. Partisiz kalan grup üyeleri parti kurma çalışmalarına başla-mışlar ve Demokrat Parti 7 Ocak 1946 tarihinde resmen kurulmuştur. Demokrat Parti, Dörtlü Takrir'in imzacıları: Celal Bayar, Adnan Menderes, Fuat Köprülü ve Refik Koraltan tarafından kurulmuştur. Demokrat Parti'nin simgesi "DP", genel merkezi ise Antalya Milletvekili Cemal Tunca'nın Ankara Sümer Sokaktaki sekiz numaralı binası olmuştur. Demokrat Parti'nin kuruluş gerekçesinde ve programında Türkiye'de demok-ratik bir rejimin kurulacağı, TC Anayasası'nda demokrasiye aykırı kanunların kaldırı-lacağı, vatandaşların hak ve hürriyetlerinin anayasal teminat altına alınacağı dile geti-rilmiştir. Muhalefet yıllarında ise CHP ve iktidar demokratik olmayan tutum ve davra-nışlar sergilemekle itham edilmiştir. Muhalefet yıllılarında iki parti arasında demokra-siye aykırı birçok olay yaşanmıştır. Hatta 7 Ocak 1947 tarihinde gerçekleşen Demokrat Parti Birinci Genel Kongresi'nde kabul edilen Hürriyet Misakı'nda TC Anayasası'na aykırı olan kanunların kaldırılması ve demokrasiye uygun kanunların yapılması talep edilmiştir. Bu istekler yerine getirilmez ise Demokrat Parti Genel Yönetim Kurulu'na sine-i millet kararı ( TBMM'den çekilme ) hakkı verilmiştir. Demokrat Parti yönetici-leri iktidara gelmeleri halinde vatandaşlara hak ve hürriyetlerinin tanınacağı, demokra-siye aykırı kanunların kaldırılacağı ve TC Anayasası'nın demokrasiye uyumlu hale ge-tirileceği sözlerini vermişlerdir. 14 Mayıs 1950 seçim faaliyetlerinde aynı vaatler tekrarlanmıştır. Hatta 2 Nisan 1950 tarihinde Kasımpaşa'da konuşan Demokrat Parti Genel Başkanı Celal Bayar, grev hakkının demokratik hak olduğunu ve demokrasinin olduğu ülkelerdeki gibi toplumsal düzene ve ekonomiye zarar vermeyecek biçimde işçilere grev hakkının verileceğini ifa-de etmiştir. Seçimleri kazanan Demokrat Parti adına Adnan Menderes 22 Mayıs 1950 tarihinde hükümeti kurmuş ve 29 Mayıs 1950 tarihinde hükümet programı TBMM'de onaylanmıştır.Hükümet programında partinin seçim beyannamesinde olduğu gibi iktidar deği-şikliğinin ülkede maddi ve manevi hiçbir sarsıntıya yol açmasına imkan tanınmayacağı ve özellikle devri sabık yaratılmayacağı vurgulanmıştır. Programda, TC Anayasası'nda vatandaş hak ve hürriyetlerine ve millet iradesine dayanan kararlı bir devlet düzeninin gerçekleşmesini sağlayacak düzenlemelerin yapılacağı ifade edilmiştir. Ayrıca CHP hükümetlerinden ( tek parti dönemi ) kalan, demokratik olmayan kanunların, alışkan-lıkların ve anlayışların değiştirileceği vurgulanmıştır. Programda, işçilere grev hakkının sosyal ve ekonomik düzeni bozmayacak şekilde tanınacağı açıklanmıştır. Demokrat Parti İktidarı Programı'nda sadece vatandaşlara tanınacak haklar yer almamıştır. Ayrıca o tarihlerde azınlıkta olsa da bazıları tarafından hak olarak görülen faaliyetlerin yasaklanacağı da yer almıştır. Cumhuriyet'in ve inkılapların korunması için aşırı sol akımlara ( komünizm ) izin verilmeyeceği ve bunlarla etkin bir biçimde müca-dele edileceği ifade edilmiştir. Bunlara karşı kanuni tedbirlerin alınacağı çünkü bu tür düşüncelerin günün şartlarında fikir ve vicdan hürriyeti olarak görülmediği vurgulan-mıştır. Bu fikir akımların hürriyet maskesi altında yayın yapmalarına izin verilmeyeceği çünkü bu düşünce akımlarının amacının özgürlükleri ortadan kaldırmak olduğu iddia edilmiştir. Komünizm fikir akımının yanı sıra irticai hareketlere de asla müsaade edil-meyeceği vurgulanmıştır. Demokrat Parti Dönemi'nde iktidarın sivil toplum kuruluşları ile ilişkilerine özetlemeden önce sivil toplumun örgütü tanımını yapmak yerinde olacaktır. Sivil top-lum kavramı farklı biçimlerde tanımlanan bir kavramdır. Özellikle devlet ile sivil top-lum arasındaki ilişki farklı tanımlamalara neden olmaktadır. Bu tanımlardan bazılarında sivil toplum, devletten tamamen bağımsız, devleti kontrol eden ve hatta devletin alter-natifi olan örgütlü bir güç olarak tarif edilmiştir. Diğer tanımlarda ise devlet ile sivil toplum arasında bu kadar keskin bir ayrılığın olmadığı, sivil toplumun devlete top-lumsal katılımı sağlama amacının var olduğu ileri sürülmüştür. Modern anlamda sivil toplum kavramı "Non Govern Mental Organizations" ( devletten bağımsız örgütlen-meler ) olarak tanımlamasının yanı sıra "gönüllü kuruluşlar", "kar amacı gütmeyen ku-ruluşlar" gibi ifadelerle de tanımlanmaktadır. Sivil toplum tanımını yaptıktan sonra Demokrat Parti iktidarları öncesi sivil toplum örgütlenmesine devletin müdahalesinin ne zaman kaldırıldığına kısaca yer verelim. Türkiye'de 28 Haziran 1938 tarihinde yürürlüğe giren 3512 sayılı Cemiyetler Kanunu ile Osmanlı Devleti döneminden kalma 1909 tarih ve 121 sayılı Cemiyetler Kanun'u ve bu kanunda yapılan 353 ve 387 sayılı kanunlar yürürlükten kalkmıştır. Bu kanunun dokuzuncu maddesinin h bendiyle "aile, sınıf, ırk, cins" esasına dayalı der-neklerin kurulması yasaklanmıştır. Bu madde ile sendika ve birçok derneğin kurulması yasaklanmıştır. Bu kanunun kabul gerekçesinde, o dönem de bazı ülkelerde var olan ko-münist ve faşist rejimlerin ülkenin yönetimin ele geçirmesini önlemek olduğu ileri sü-rülmüştür. İsmet İnönü'nün 10-11 Mayıs 1946 tarihinde CHP Kurultayı'nda yaptığı konuşmadan sonra 5 Haziran 1946 tarihinde 4919 sayılı Kanun ile dernek kurma işle-mindeki izin alma formalitesi kaldırılmıştır. Sınıf esasına dayalı dernek kurma yasağı da kalkmıştır. Bu kanunun kabulü sırasında Demokrat Parti adına bir konuşma yapan Adnan Menderes, kanunda yapılan değişikliği demokrasiye giden yolda önemli bir aşa-ma olarak adlandırmıştır. Sivil toplum örgütlenmesinin önündeki engeller Demokrat Parti İktidarı öncesinde kaldırılmıştır. Demokrat Parti İktidarı döneminde sivil toplum kuruluşları ile ilişkiler iki bölü-mde ele alınabilir. Birinci bölüm hükümetin sivil toplum alanında yaptığı düzenleme-lerden oluşur. İkinci bölüm ise iktidarın sivil toplum kuruluşlarına yaklaşımı yani onların faaliyetlerine karşı tutumu, ülke yönetimi ile ilgili alınan kararlara ilgili sivil toplum kuruluşlarının tepkileri ve sivil toplum kuruluşlarının kendi alanları ile ilgili alınan kararlarda bu kuruluşların isteklerinin ve itirazlarının dikkate alıp almamasından oluşur.Demokrat Parti İktidarı döneminde sivil toplum alanında birçok düzenleme yapılmıştır. Hükümetin yaptığı bu düzenlemelere günümüzün demokrasi düzeyi ile yaklaşmak zamanın koşullarını ve demokrasi kültürünün oluşum sürecini dikkate almamak anlamına gelir. Hükümetin sivil toplum alanında yaptığı ilk düzenleme 5680 sayılı Basın Kanunu'dur. Kanunun kabulü demokrasi ilkeleri ile bağdaşan bir uygulama olmuştur. Bu nedenle basın ve basın-yayın örgütleri bu yasayı doğru bir adım olarak görmüşlerdir. Hükümetin sivil toplum alanında yaptığı ikinci kanuni düzenleme 5844 sayılı Komünizm İle Mücadele Kanununu çıkarmasıdır. İktidarın programında komü-nizm fikir akımına ve komünist yayınlara karşı mücadele edileceği, bu fikir akımlarının faaliyetlerinin demokratik bir fikir ve vicdan hürriyeti olarak görülmediği aksine de-mokratik rejimi ortadan kaldırmaya yönelik bir tutum ve tavır olduğu vurgulanmıştır. Muhalefetin de bu konuda iktidarla aynı düşünceye sahip olması bu kanunun çıkarıl-masını kolaylaştırmıştır. Demokrat Parti İktidarı'nın bu tür düşünce akımlarına ve onların faaliyetlerine izin vermemesini değerlendirirken zamanın koşullarını ve demok-rasi kültürünün oluşum sürecini göz önünde tutmak yerinde olacaktır. İktidarın sivil toplum alanı ile ilgili yaptığı bir başka uygulama ise 5816 sayılı Atatürk Kanunu'nun çıkarılmasıdır. Atatürk'ün kişiliğine, ilke ve inkılaplarına saldırıların sonucunda kabul edilmiş olan bu kanun günümüzde de geçerlidir. Bu kanunun çıkarılmasına Atatürk'ün kurduğu parti olan CHP'li milletvekillerinin karşı çıkmış olmaları ise üzerinde durul-ması gereken önemli bir husustur. Hükümetin sivil toplum alanında gerçekleştirdiği bir başka düzenleme ise 6761 sayılı Vicdan ve Toplanma Hürriyetini Koruma Kanunu'nun kabul edilmesidir. Kanun, irticai hareketlerin artarak rejimi tehdit eder hale gelmesinin sonucu çıkarılmıştır. İrticai hareketlere izin verilmeyeceğini, demokratik rejimi koruya-cağını programında ilan eden hükümet bunun gereğini yerine getirmiştir. Dinin siyasi veya diğer çıkarlar için kullanılması ve bu tür örgütlenmelerin kurulmasını demokratik ilkelerle bağdaştırmak mümkün değildir. Hükümetin sivil toplum alanına bir başka müdahalesi Neşir Yolu ile veya Radyo ile İşlenecek Bazı Cürümler Hakkındaki Kanun'u çıkarması ile 6732 ve 6733 sayılı basın kanunlarının bazı maddelerini değiş-tirmesi ile olmuştur. Bu kanunlarda yer alan kişilerin şikayeti olmadan savcıların ya-yınlar ile ilgili kendiliğinden harekete geçebilmesi unsuru haber alma ve verme hür-riyetini engelleyen bir koşul oluşturmuştur. Yine gazetecilerin yaptıkları haberler ve köşe yazarlarının yazdıkları yazılar nedeniyle şikayet edilmeleri halinde kendilerini müdafaa edebilmeleri için ispat hakkının onlara verilmeyişi bazı konularda ( iktidar ve mülki amirler ile ilgili yolsuzluk vb) haber yapmalarına, yazı yazmalarına engel olacak ortamı oluşturmuştur. Ayrıca, halkın haber alma özgürlüğüne, gazetecilerin özgür ve bağımsız çalışmasına engel olmuştur. İspat hakkı verilmediği gibi bu tür yazı ve haberler için cezaların arttırılması basın hürriyetini ortadan kaldırmıştır. Bu nedenle bazı basın mensupları hareket içerikli haber ve yazıları nedeniyle ceza almış olsalar da hükümetin politikalarını eleştiren onlarca basın çalışanına hapis cezalarının verilmesi vatandaşlara hak ve hürriyetlerini vereceğini ve devri sabık yaratmayacağını söyleyen Demokrat Parti İktidarı'nın bu uygulamaları onun söylemleri ve adıyla çelişmesine ne-den olmuştur. Hükümetin sivil toplum alanında yaptığı bir başka kanuni düzenleme 6771 Sayılı Toplantılar ve Gösteri Yürüyüşleri Kanunu'nu çıkarmasıdır. Kanun, siyasi partilerin seçim varmış gibi çok fazla miting yaptığı ve bu mitinglerde konuşanların hükümeti ağır bir şekilde eleştirdiği ve hatta bazı hatiplerin hükümet üyelerine ağır sözler söylediği gerekçeleriyle kabul edilmiştir. Bu kanun ile partilerin miting ve kapalı alan toplantıları seçim zamanı ile sınırlandırılmıştır. Bu nedenle bu uygulama demokrasiye aykırı bir düzenleme olmuştur. Bir parti veya dernek kanunlara aykırı hareket etmediği sürece istediği zaman izin almak koşulu ile miting yapabilmelidir. Hükümetin sivil toplum kuruluşları ile ilişkilerine baktığımızda ise olumlu ve o-lumsuz tutum ve uygulamaların varlığından söz edebiliriz. İktidarın sivil toplum kuru-luşları ile ilişkileri dernekler, sendikalar ve basın teşkilatları ile olmak üzere üç ana bö-lüm halinde ele alınabilir. Derneklerle ilişkilere baktığımızda öğrenci dernekleri ile iliş-kilerin daha yoğun olduğunu söyleyebiliriz. Özellikle TMTF ve MTTB gibi öğrenci dernek federasyonları yönetimleri ile ilişkiler öğrenci dernekleri ile ilişkilerin en önemli bölümünü oluşturur. Bu konuda partilerin bugünde devam eden derneklerin yönetimle-rini elde etme isteği Demokrat Parti İktidarı'nın da faaliyetlerinden birisini oluşmuştur. Muhalif olan yönetimleri değiştirmek için çeşitli çalışmalar yapılmıştır. Bu doğrultuda Demokrat Partili dört milletvekili tarafından öğrenci derneklerine hükümetin verdiği ö-deneği dağıtma ve gençlik sorunlarını çözmek amacıyla kurulmuş olan Gençlik Bürosu' nun TMTF ve MTTB'nin yönetim kurulları seçimlerine müdahale etmesi ve sonrası yaşanan olaylar demokrasi ilkeleri ile bağdaşmamıştır. Ayrıca Türkiye Milli Gençlik Teşkilatı adında bir gençlik derneği varken Türk Milli Birliği'nin kurulması ve böylece geçliği farklı cephelerde örgütleme isteği gençliğin birbiri ile kavgalı hale gelmesine ne-den olmuştur. Radyo Dinlemeyenler Cemiyeti'nin İstanbul Valisi Ethem Yetkiner tara-fından kanunsuz bir biçimde kapatılması, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dekanı Turhan Fevzioğlu'nun görevden alınması nedeniyle eylem yapan öğrencilerin gözaltına alınması ve mahkemeye verilmesi, İTÜTB'nin üniversitedeki yemek boykotu nedeniyle öğrencilerin gözaltına alınmaları, mahkemeye verilmeleri ve hükümet yetki-lilerinin bu konuda yaptıkları açıklamalar demokratik bir iktidar sivil toplum kuruluşu ilişki tarzına aykırı olmuştur. Tahkikat Komisyonu kararları ile örfi idarelerin kurulması ve öğrencilerin tepkilerinin engellenmesi de demokrasi açısında doğru olmayan uygula-malar olmuştur. Kiracılar Cemiyeti'nin istekleri dikkate alınarak Kira Kanunu'nun ka-bul edilmesi, tüccar, esnaf ve sanayicilerin derneklerinin talepleri dikkate alınarak Milli Korunma Kanunu'nda yapılan değişiklik ve kredi imkanlarının artırılması gibi karar-larda dernekler ile ilgili hükümetin olumlu yönde uygulamaları olmuştur. Ayrıca hükü-metin irtica ve komünizm ile mücadeleleri de dernekler tarafından olumlu karşılan-mıştır. Hükümetin sendikalar ile ilişkilerine baktığımızda ise grev hakkı tartışmalarının en önemli sorun olduğunu söyleyebiliriz. İktidarın seçim vaatlerinde ve programında olan grev hakkı ile ilgili sendikalar tarafından onlarca talep gelmiştir. 1951 yılında bir tasarı hazırlanmış olmasına ve ilgili bakanların bu hakkın verileceğini yıllarca söyleme-lerine karşın grev hakkı verilmemiştir. Çalışma bakanları grev hakkının verilmeme ne-denini, genellikle iktisadi ve sosyal düzenin bozulabileceğine dayandırmışlardır. Ayrıca, grev hakkı verildiğinde işverene lokavt hakkının da tanınması gerektiği için sendikala-rın mali gücünün bunu kaldıramayacağını ve işçilerin zor durumda kalacağını iddia et-mişlerdir. Bu nedenlerle grev hakkı için acele edilmemesini dile getirmişlerdir. İşçiye grev hakkının verilmemesinin yanında işçi mitinglerinin yasaklanması; kanunsuz grev nedeniyle bazı sendikaların kapatılması; işsizlik rakamları açıklamaları nedeniyle Çalışma Bakanlığı ile tartışmaya giren bazı sendika birliklerinin Sendikalar Kanunu'nun sekizinci maddesinde yer alan ayrı ayrı iş kolundaki sendikaların sendikal birlik olama-yacağı gerekçesiyle kapatılması; işçi seminerlerinin yasaklanması ve burada konferans verenlerin cahillikle, komünistlikle ve siyasi propaganda yapmakla ile itham edilmesi; Zonguldak Maden İşçileri Sendikası ikinci başkanının muhalif açıklamaları nedeniyle görevden alınması ve sendikanın kongresine müdahale edilmesi gibi olaylar demokratik olmayan tutumlar olmuştur. Kolektif İş Akdi tasarısının TBMM'ye getirilmesi, işçiler için ev yapılması, yıllık ücretli iznin verilmesi, tatil yapamayanlara çalıştıkları gün için yevmiye ödenmesi, sendikal faaliyet nedeniyle işten çıkarılmaların kanunla yasaklan-ması, işçi sigortalarındaki düzenlemelerde işçilerin ve sendikaların lehine olan demok-ratik uygulamalar olmuştur. Basın ve onun teşkilatları ile ilişkilerine baktığımızda Demokrat Parti, muhalefet yıllarında ve iktidarının ilk üç, dört yılında basının büyük bir bölümü tarafından destek- lenmiştir. Fakat hükümet politikalarındaki değişmeler ve ekonomideki kötü gidiş bası-nın büyük bir bölümünün hükümete muhalif olmasına neden olmuştur. Bu nedenle bası-nının muhalif partilerin eylem ve söylemlerini sayfalarına taşıması; hükümet politikala-rını eleştiren yazılar yayınlaması hükümetin yukarıda aktardığımız kanuni önlemleri al-masına neden olmuştur. Bu kanunların kabulüne bazı gazetecilerin hükümet üyeleri ile ilgili eleştirinin boyutunu aşarak hakaret içeren yazıları kaleme almaları da etkili olmuş-tur. Özellikle 1958 yılından sonra basın kuruluşları ile hükümet üyeleri arasında ilişkiler gerginleşmiştir. Basın sanki bir muhalefet partisi gibi muhalefeti hükümete karşı tek cephede birleşmeye çağırırken hükümette basını reklam ödeneklerinin azalması nede-niyle bu yönde hareket etme ve meşru hükümete karşı halkı ayaklanmaya teşvik etmek-le itham etmiştir. İsmet İnönü'nün ve CHP'lilerin yurt gezileri ile Osman Bölükbaşı'nın Kırşehir'i ziyareti ve tutuklanması sırasında bazı gazetecilerin polis tarafından tartak-lanması, fotoğraf makinelerinin ellerinden alınması, gözaltına alınmaları, yargılanma-ları, bu olayların yayının yasaklanması hükümet ile basının ilişkilerini daha da gergin-leştirmiştir. Bu olaylar nedeniyle basın örgütlerinin tebliğler yayınlamaları ve bu tebliğ-lerden birisi nedeniyle İstanbul Gazeteciler Sendikası'nın siyaset yaptığı gerekçesiyle kapatılması ve Beynelmilel Basın Enstitüsü'nün Türkiye'deki basın hürriyeti ile ilgili açıklamasının yayınının yasaklanması basınla iktidarı karşı karşıya getirmiştir. Bu olay-lar bazı gazeteci örgütlerinden istifa edenlerin Demokrat Parti'ye yakın gazeteciler ile radyo ve Anadolu Ajansı'nda çalışan gazetecilerden oluşan Matbuat Kulübü'nün kurul-ması ile sonuçlanmıştır. CHP'nin son olaylar nedeniyle halkı iktidara karşı isyana teşvik ettiği ve silahlı hücreler kurduğu gerekçesiyle Tahkikat Komisyonu'nun kurulması ve bu olay sonucunda örfi idarelerin ilan edilmesi bazı örfi idare kararlarına uymadığı ne-deniyle bazı gazetelerin kapatılmasına neden olmuştur. Tabi ki sadece hükümetin basın-la olumsuz yönde ilişkileri olmamıştır. Başbakan Adnan Menderes birçok kez bazı ga-zetecilere ziyafet vermiş, onların teşekküllerini ziyaret etmiş ve istek ve sorunlarını din-lemiştir. Özetle Demokrat Parti İktidarı Türkiye'de demokrasi kültürünün oluşmadığı ve Cumhuriyet'in ilanının üzerinden çok fazla zamanın geçmediği bir dönemde işbaşına gelen bir iktidardır. Bu nedenle devri sabık yaratılmayacağı ve demokratik hak ve hürriyetlerin tanınacağı, TC Anayasası'nın demokrasi ilkelerine uygun biçimde tanzim edileceği sözleri tutulamamıştır.ABSTRACTOn November 10, 1938 with the death of Mustafa Kemal Ataturk, Ismet Inonu country, the management of which the President has become the most authoritative person. İnönü, CHP and the state administration dominated by single units (National Chief), especially the period of Celal Bayar reaction caused CHP deputies and managers. Direction of the party and the country is a party to the Second World War due to the domination of the majority of the people and the power of the economic distress of the people in conflict with conservative political circles and outside the CHP applications in educational and social fields, and a large part of the population has led to the formation of an oppositional stance. In conjunction with this process, the government organized a number of radical opposition movement has led to applications.Due to the reasons stated above, and openly turned into a discourse and actions of individual behavior within the CHP has emerged during the bid for the first time legislation for land reform. CHP deputies Celal Bayar and Adnan Menderes, Fuat Koprulu, and Refik Koraltan, May 14, 1945 with the start of the discussion in Parliament on the proposal of this law the government's attitude towards the application put forward by their speeches. However, prior to the submission to Parliament of the draft of this law is essentially a dissident group within the CHP meetings began Thursday in the home of the formation of Tevfik Rüştü Aras. Aras Tevfik Rüştü since April of 1945 came together at home Emin Sazak sure, Adnan Menderes and Fuat Koprulu CHP reported that they were under the authority of Ismet Inonu and focused on the need to change this situation. Fuat Koprulu Adnan Menderes coming together for the second time and agreed on establishing a democratic center. Refik Koraltan later participated in the meetings. Adnan Menderes, the party and in the community should join this group Celal Bayar has announced that effective. The meeting with the group at the end of Celal Bayar, it has been included. Group members at the meeting held on May 18, Calm before the Turkish Grand National Assembly without a vote of the state budget of 1945 three hundred and seventy-three deputies involved in İzmir deputy Celal Bayar,Deputy Aydin Adnan Menderes, Mersin deputy Refik Koraltan, Kars deputy Fuat Koprulu and Eskişehir deputy Emin Sazak used negative vote against the budget. Against the budget vote against the Republican period was used for the first time. Thus, the attitudes of the opposition put forward a second time. 1945 was prepared by the CHP Parliamentary Group Quartet Motion to think.Group members on June 7, 1945 at Celal Bayar and Adnan Menderes, Fuat Koprulu and the CHP Parliamentary Group of the motion hazard with the signature of President Rafik Koraltan'ın attitudes explicitly put forward by the opposition. The operation of the CHP's proposal to be brought into line with democratic principles and the TC. Recognition of citizens' rights and freedoms of the Constitution claimed that exists.CHP Parliamentary Group on June 12, 1945 This resolution was discussed and rejected. Calm in the ongoing process of this staff within the CHP with the rejection of the possibility of politics as no event requested a proposal to establish an order could not be fighting in the CHP has emerged.The proposals given in the CHP parliamentary group, recently President Ismet Inonu, the idea of establishing a new party he has met with Rauf Orbay. This meeting, the group ventured İnönü his other speeches negative attitude against members of the CHP managers and members of parliament, the party organ of the Nation newspaper articles full of heavy words to leave the group members has led to the CHP. Already published in Homeland Adnan Menderes and Fuat Koprulu writings were expelled from the CHP CHP by the Court on September 25, 1945.Other names resigned. The remaining members of the group began the work of establishing party-Party and the Democratic Party was formally established on January 7, 1946. The Democratic Party, Four signatories to the motion: Celal Bayar and Adnan Menderes, was founded by Fuat Koprulu, and Refik Koraltan. Symbol of the Democratic Party, "DP", is headquartered in Ankara Antalya Deputy Cemal Tunca Sumerian has been building street number eight.The justification of the Democratic Party establishment of a democratic regime in Turkey to install and program, contrary to the laws of democracy, the Constitution of the Republic of Turkey removed, will be guaranteed by the constitutional rights and freedoms of citizens are expressed. In opposition to the CHP, and the government has been accused of exhibiting non-democratic attitudes and behaviors. The opposition between the two parties yıllılarında many events occurred against democracy. Even the Democratic Party, which took place on January 7, 1947 the First General Congress of the abolition of laws which are contrary to the Constitution of the Republic of Turkey adopted the Convention on Freedom and democracy has been requested to the appropriate law. These requests are not adhered to given the right to withdraw from the Parliament of the Board of Directors of the Democratic Party. If the Democratic Party came to power managers to recognize the rights and freedoms of citizens, democracy, contrary to the laws of the Republic to remove the words of the Constitution gave making them compatible with democracy.May 14, 1950 election activities, the same promise was repeated. Even speaking Kasımpaşa on April 2, 1950 Democratic Party Chairman Celal Bayar, that democratic rights and democracy in countries where the right to strike as the social order and stated that the economy will not harm the workers the right to strike. On behalf of the Democratic Party won the elections on May 22, 1950 the government of Adnan Menderes set up and on May 29, 1950 the Parliament approved the government's program.The government program as well as the party's electoral declaration is no shock of the moral and material change of government in the country the possibility to open the account will not be recognized, and in particular sorulmayacağı previous government was emphasized. In the program, the Constitution of the Republic of Turkey is based on the will of the citizens' rights and freedoms and the nation are expressed in stable arrangements shall be made to ensure the realization of a state order. In addition, the governments of the CHP (single-party period) and the remaining non-democratic laws, habits, and understandings change is emphasized. In the program, the workers explained to recognize the right to strike will not disrupt the social and economic order.Programme of the Government of the Democratic Party would get only the rights of citizens were not included. In addition, even though at that time by some of the minority rights in the banned activities took place. Reforms for the protection of the Republic and the extreme left movements (communism) and will not be allowed to deal with them effectively unless otherwise indicated. Legal action will be taken against them because such conditions, the ideas and thoughts of the day is not seen as freedom of conscience is emphasized. This idea will not be allowed to broadcast under the guise of freedom of currents currents of thought because it has been claimed that the purpose of eliminating freedoms. The idea of communism would not be allowed to flow as well as the reactionary movements never be emphasized.Democratic Party Period Before summarizing the power of civil society in its relations with non-governmental organizations would be appropriate to define the organization. The concept of civil society is a concept defined in different ways. In particular the relationship between the state and civil society leads to different definitions. Some of these definitions, civil society, completely independent of the government, which controls the state and even the organized power of the state, which has been described as an alternative. Other definitions of the state and civil society is not so much a sharp separation, has the purpose of ensuring the participation of civil society, the state has been suggested that social. The concept of civil society in the modern sense "Non Govern mental Organizations" (independent of the state organizations), as well as the definition of "voluntary organizations", "nonprofit organizations" as well as the terms are defined. After the definition of civil society non-governmental organization prior to the governments of the Democratic Party has been removed briefly when you let the government's interference.Turkey Associations law no. 3512 came into force on June 28, 1938 and 1909 by the Ottoman Empire era and societies act no. 121 and no. 387 to the law and the law was abolished 353. This is the ninth article of the law bendiyle h "family, class, race, gender" on the basis of the establishment of associations is prohibited. This material association with the trade unions and the establishment of many prohibited. Accept the justification for this law, existing at the time of communist and fascist regimes in some countries to avoid taking over the administration of the country suggested that.Ismet Inonu, 10 to 11 May 1946, after his speech to the CHP congress of the law no. 4919 on June 5, 1946 permitting process and formalities to freedom of association has been removed. Class on the basis of the ban on freedom of association disappeared. Time of the adoption of this law, gave a speech on behalf of the Democratic Party of Adnan Menderes, the change in the law is an important step on the road to democracy, termed. Removed the obstacles to the organization of civil society ahead of the Democratic Party Government.Relations with non-governmental organizations in the Government of the Democratic Party can be considered in two parts. The first part consists of the Regulation in the field of government, civil society. The second part of power approach to civil society organizations, that is, their attitude towards the activities of the country, on the decisions taken on the management of non-governmental organizations and civil society responses in decisions related to their field consists of absence from these organizations to take into account requests and objections.The Governments of the Democratic Party made many regulations in the field of civil society. The government's approach to his time with the level of democracy in today's terms of these regulations and take no account of the formation process of a culture of democracy means. The government's first regulation in the field of civil society Press Act no. 5680. The adoption of the Law has been a practice incompatible with the principles of democracy. Therefore, the press and media organizations saw this as a step towards the law. The second legal regulation in the field of civil society, the government's Struggle Against Communism Act 5844 to issue no. The idea of communism and communist publications program flow of power to fight against the idea of a democratic currents of ideas and activities seen as contrary to freedom of conscience to abolish the democratic regime is emphasized as an attitude and demeanor. Opposition to have the same thought on this subject, power and facilitated the removal of this law. İktidarı'nın Democratic Party not to allow this kind of thought currents and their activities in terms of assessing the time and would be wise to keep in mind that the process of the formation of a culture of democracy. Another application is related to the field of civil society that the government is the removal of the law no. 5816 of Atatürk. Atatürk's personality, principles and reforms of this law which has been adopted as a result of the attacks also applies today. This law established by Ataturk party, the CHP deputies opposed the removal of the need to focus on to be an important consideration. If the regulation is carried out by the Government in the field of non-governmental No. 6761 is the adoption of the Law on Protection of conscience and the right to freedom of assembly. The law was a result of the arrival of fundamentalist movements become increasingly threaten the regime. Harekelere reactionary allowed the democratic regime of government that proclaimed the need to protect the program fulfilled. The use of religion for political or other interests is not possible to reconcile democratic principles and the establishment of such organizations. Another area of civil society through the intervention of the government or the Radio Broadcasting to be covered by the Act on Certain Felonies by extraction with replacement of some provisions of the laws of 6732 and 6733 has been no press. Without these laws, prosecutors publications related to the complaints of the people pass the element of self-motivation has created a condition that prevents the freedom to receive and impart news. Again, journalists, columnists wrote articles for their news and to be able to prove that the right to defend themselves if they are complaining verilmeyişi them on some issues (related to power and corruption, governors, etc.) make news, the media has created to prevent writing to write. In addition, the public freedom of information, has been hampered by journalists to operate freely and independently. Proof is not given the right to increase the penalties for press articles and news like this kind of freedom is eliminated. For this reason, some members of the media even if they are convicted of moving content, news and articles critical of the government's policies, press the dozens of employees and the transfer of prison sentences would be given rights and freedoms of citizens who have no former Democratic Party İktidarı'nın these practices conflict with the name of his discourses, and from what has been . Any other legal regulation in the field of civil society that the Government No. 6771 Law on Meetings and Demonstrations landing. The law of political parties and election rallies like there's a lot of rally speakers heavily criticized the government and even some harsh words said to the members of the government on grounds of orators were adopted. With this law, meetings, parties, rally and off the field is limited to election time. Therefore, this application has an arrangement undemocratic. Act contrary to the laws of association, unless a party or get permission at any time be able to rally with the condition.If we look at the government's relations with civil society organizations can talk about the existence of positive and negative attitudes and practices. Power relations with non-governmental organizations, associations, trade unions and the press offices of three main parts: can be handled. When we look at the relations of relations with associations, student associations say that more intense. Student associations and federations, such as TMTF MTTB especially relations with governments creates the most important part of relations with student associations. Management of associations in this regard the parties desire to achieve, which continues today İktidarı'nın Democratic Party, one of the activities occurred. Various studies the management of the opposition to change. In this respect the government of the Democratic Party the benefit of four deputies student associations established to solve the problems of deploying and youth, the Youth Bureau's board of directors MTTB'nin TMTF and after the elections and the events in the intervention was not consistent with democratic principles. In addition, while Turkey's National Youth Organization is a youth association, and thus the establishment of the Turkish National Union geçliği different fronts at loggerheads with each other to become the youth organization has led to the request. Radio unlawfully by not obeying the closure of the League of the Governor of Istanbul Ethem Yetkiner, Dean of the Faculty of Political Sciences, Ankara University, Turhan Fevzioğlu'nun dismissal of the action because of the detention and court-students who, due to the boycott of food İTÜTB'nin university students detention, without trial and government officials and their explanations in this regard the relationship of a democratic style of government, non-governmental organizations has been inconsistent. Research Commission decisions and the establishment of the legal authorities and the students' reactions have been prevented by applications that are not correct in terms of democracy. Requests, taking into account the adoption of the Law on Lease Tenants Association, merchants, tradesmen, and taking into account the demands of the industrialists' associations, and credit facilities amendment to the Law on Protection of National Associations of decisions, such as increasing the government has applications in a positive way. In addition, the government struggles with fundamentalism and communism was welcomed by the associations.If we look at the government's relations with the trade unions the right to strike is the most important problem söyleyebiliriz.Hükümetin election promises and program discussions with the trade unions on the right to strike has been requested by the dozens. In 1951, a bill has been prepared and the relevant ministers would say that for many years, but the right to strike were not given this right. The right to strike or not to study the cause of ministers, generally relied on the economic and social order can go wrong. In addition, the employer is given the right to strike or lock-out should be recognized the right of the workers to handle this difficult situation will remain the financial power of the trade unions have claimed. For these reasons expressed not to rush to the right to strike. An employee is not given the right to strike of workers rallies next to the prohibition of certain trade unions due to the closure of illegal strikes, unemployment figures into the discussion with the Ministry of Labour for comments eighth article of the Law on Trade Unions located in some of the trade union trade union trade union unity can not be separate business line on the ground, working seminars ban and ignorance of those who lecture here, to be accused of being a communist and political propaganda; Zonguldak Mine Workers' Union and the second president of the union congress to intervene in the dismissal of the opposition, such as descriptions of events were non-democratic attitudes. The introduction to Parliament of the draft collective employment contract for workers to home, paid annual granting of a permit, work groups not on the payment of per diem for the day, because of the dismissal law, the prohibition of trade union activity, labor regulations, workers and trade unions in favor of insurances has been democratic practices.Look at the Democratic Party's relations with the press and its agencies, the opposition and the government die in the first three, four, supported by a large part of the press in. However, changes in government policies and the economy is going bad, the opposition to the government has led to a large part of the media. For this reason, the actions and rhetoric of media sheets to carry the opposition parties and the government to publish articles critical of the government's policies have quoted above, has led to take legal measures. The adoption of this law, the size of some of the criticism of journalists, members of the government to submit written papers has been effective in overcoming-round insulting. Especially in 1958, after the tense relations between members of the press and the government. Press it as an opposition party, the opposition to unite against the government calling a single front to move in this direction due to the decline in government appropriations media advertising and the people to revolt against the legitimate government has been accused. . Ismet Inonu and CHP foreign trips and a visit to Kirşehir Osman Bölükbaşı some journalists during his arrest by the police, beaten, deprived cameras, detention, trial, media relations with the government banning the publication of these events gerginleştirmiştir. This is due to the events of press organizations publish papers and one of the papers due to the closure of Istanbul, on the grounds that the political Union of Journalists and the international Press Institute press freedom in Turkey, the prohibition of publication of the statement on the power of the press has faced. These events are close to the Democratic Party, who resigned some journalist organizations, journalists and radio and printed documents of journalists working in the Anatolian Agency resulted in the establishment Club. Due to recent events in the CHP encourages people to revolt against the government and the armed cells, and this event as a result of the establishment of the Commission of Inquiry on the grounds established by customary authorities declared martial law in some of the decisions of the breach has led to the closure of some newspapers. Of course, only the government's relationship with the press has been negative. Some reporters several times Prime Minister Adnan Menderes feast, I have visited their formations and listened to requests and problems.In summary declaration of the Democratic Party Government of the Republic of Turkey, the culture of democracy are generated does not exceed too much time in power, which came to power at a time. For this reason, touched and democratic rights and freedoms recognized representatives of the previous government, the Constitution of the Republic of Turkey promises to be devised in accordance with the principles of democracy has not been realized.
The COVID-19 pandemic has affected all segments of society. In this study, the level of anxiety, grief, anger and perceived stress related to pandemic conditions were evaluated in multiple sclerosis (MS) cases, healthcare professionals and lay public and, the stress experienced by individuals with MS was compared with health care professionals and lay public.
Study sample were composed of 63 persons with MS, 59 healthcare professionals (HCP), and 99 healthy volunteers (HV). All participants were administered UCLA-Covid-19 screening test, Posttraumatic Stress Disorder - symptom checklist, Patient Health Questionnaire-9, Generalized Anxiety Disorder-7 Scale, Impact of Events Scale, K-10 scale and Trait Anger Scale. Socio-demographic features of the groups were almost same except for female preponderance and relatively low education in MS group. Hospitalization, test-positivity and quarantine rates due to COVID-19 did nor differ among groups. Pandemic conditions have made everyone feel helpless and hopeless, however, this was remarkably much more evident in HCPs. The most significant concern related with COVID-19 was contracting the disease for persons with MS, transporting the disease to their family members for HCP, and job/income loss due to lockdown for HVs. The stress level experienced by individuals with MS and health care professionals was significantly higher than that of healthy volunteers. In a similar way, the perceived stress level was the same in MS and HCP groups, but significantly higher than in the HV group. Persons with MS were as anxious and depressed as HCPs. Nevertheless, HVs stated that they experienced more psychological distress than both HCPs and persons with MS. Our results yield that depression, anxiety and stress were high among persons with MS during the pandemic.
History comes across as a product of the effort to create social memory, written or verbal. It is based on information and documents and avoids emotional biases. Music, on the other hand, is a multifaceted phenomenon and its aim to entertain shapes it. On one hand, it interprets emotions, and on the other hand it bears the social, cultural and historical codes of the society to which it belongs. For this reason, it is possible to discover specific details of historical events in the kilams/songs of dengbêjs, important exponents of the Kurdish music of orality. This study focuses on unveiling traces of historical events in the songs of the dengbêjs, in context of the relationship between history and music. Information and documents dealing with the Kozanoğlu events in kilam/songs are compared. A good example of the importance of the dengbêjs in Kurdish history is taken from when in the 19th century, the Ottoman state established a military unit called Fırka-i Islahiye as a part of its policy of asserting its full dominance in rural areas, and also to carry out compulsory resettlement policies. In order to support the operation, the Kurdish chief Sürmeli Memed Pasha set out, taking with him under his auspices Evdale Zeynikê, a dengbej singer. However, the Kurdish troops reaching Kozan were defeated due to the climatic conditions and the cholera epidemic. Witnessing all the events, Evdale Zeynikê sang kilam/songs for every stop on the route and on the death of the Pasha. Throughout this account, which is based in Kurdish culture and immured with a strong dengbêj tradition, it is possible to find details of Kurdish history in the kilams/songs of the dengbêjs.
Religious faith is based on divine revelation. Reason is the means to understand and put the knowledge transmitted through revelation into practice. Understanding of the revelation based on reason and applying it to the practical life has led to the emergence of different schools of thought and sects. Abu Hanifa, the founder of the Hanafi school, developed an original decision-making method regarding the matters about which there were no clear provision in the Qur'an and Sunnah. In order to use this method, which is called "Amendment" (istihsan), there should not be a consensus decision (İcma) previously taken by the majority of Muslims. Comparison is a method of reaching a conclusion by comparing a matter which has no previous judgment on it to a matter which has a previous judgement on it. But while Comparision works according to the rules of abstract inference, it may not always be a decision that embraces the highest good in favor of people. For this reason, Amendment (istihsan) method claims to be a final decision-making process that includes the highest good by eliminating the difficulty which cannot be overcome by the Comparative method. Hence, Amendment method is an all-inclusive approach that emphasizes "humane situations" that lie beyond the rules of inference. This "all-inclusive" approach takes the conditions of time, the subjective situation of the individual, the social, political and economic situations in which the society is involved into account while deciding on a matter. This is because it is a peopleoriented approach that aims to maximize justice and equity while deciding on a matter. In this study, this special problem-solving method of Abu Hanifa will be discussed.
Bu makale, Dr. Ahmet Nafiz Ünalmış'ın doktora tezinden yararlanılarak üretilmiştir. ; Bu makalede, temsili demokrasinin en önemli özelliklerinden sayılan seçimlerin, siyasal katılımın sağlanması için yeterli olmadığı görüşünden hareketle temsili demokraside sivil toplumun siyasal alana katılım sorunu incelenmiştir. Bu bağlamda STK'ların temsili demokraside ortaya çıkan katılım sorununun çözümünde oynadığı rol değerlendirilerek, Türkiye'de siyasal ve bürokratik alanda STK'ların karar alma süreçlerine katılımda yaşadığı sorunlar tespit edilmiştir. AB'nin STK'ların karar alma süreçlerindeki rolüne ilişkin yaklaşımı ve bu alanda ortaya koyduğu normlar, Türkiye'nin AB üyeliğine adaylığından dolayı makalede ele alınarak, Türkiye ve AB'nin siyasal katılım konusuyla ilgili STK'lara yönelik yaklaşımı ortaya konmaya çalışılmıştır. Sonuç olarak Türkiye'nin siyasal katılım sorununu gidermesinin, uzun dönemde Türk demokrasisinin daha ileri seviyeye çıkması için kaçınılmaz olduğu vurgulanmıştır. ; In this article, the issue of participation of the civil society in the political sphere in the representative democracy is examined in view of the fact that the elections, which are considered to be the most important features of representative democracy, are not sufficient to ensure political participation. Within in this context, the role of NGOs in the solution of problems arising in representative democracy is evaluated and it is identified the difficulties in the participation of NGOs in the political and bureaucratic decision-making process in Turkey. The approaches of the EU to the role of the NGOs in the decision-making process and norms put forth in this field is handled because of Turkey's candidacy for EU membership, it is tried to reveal the approaches of Turkey and EU to NGOs related to the political participation. As a result, it is emphasized that overcoming the issue of political participation of Turkey is inevitable for further development of Turkish democracy in the long term.
Çerçeveleme analizi ve derlembilim yaklaşımı kullanan bu çalışma uluslararası medyada Türkiye'nin temsilini Aralık 2016 ve Haziran 2018 arasındaki BBC Haberlerine odaklanarak incelemiştir. Sonuçlar Türkiye'nin BBC Haberler'deki ülkeler arasında 17. sırada yer aldığını ve uluslararası olarak sıklıkla Suriye, ABD, Almanya, Rusya ve Hollanda ile ilintilendirilmiş olduğunu göstermektedir. Sıklıkla kullanılan kelimeler Türkiye, Türk, Erdogan, halk, Suriye, hükümet, Kürt, Suriyeli, devlet ve darbe olmuştur. Türkiye etkileyici bir lider (Erdogan) tarafından idare edilen, silahlı Kürt gruplarla gerilim yaşayan, Suriye iç savaşına karışmış, başarısız darbe teşebbüsünden muzdarip olurken Gülen Hareketi'ne saldıran ve bunun da toplumda ağır baskıya neden olduğu bir ülke olarak temsil edilmiştir. BBC'nin özellikle üç haber çerçevesi kullandığı bulunmuştur: çatışma (Erdoğan vs. Gulen, Türkiye vs. Suriye, Türkiye vs. silahlı Kürt gruplar), insan çıkarı (terör, savaş ve baskı yüzünden acı çekme) ve sorumluluk (kurtarıcı olarak Erdogan). ; Using a framing analysis and a corpus approach, this study investigated the representation of Turkey in the international media by focusing on the BBC News between December 2016 and June 2018. The results showed that Turkey was ranked 17th among countries in the BBC News and was often associated with Syria, the USA, Germany, Russia, and the Netherlands internationally. The frequently used words were Turkey, Turkish, Erdogan, people, Syria, government, Kurdish, Syrian, state, and coup. Turkey was represented as a country ruled by an influential leader (Erdogan), experiencing tensions with the armed Kurdish groups, involved in the Syrian internal war, and suffering from a failed coup attempt in which Turkey attacked the Gulen movement, which caused severe oppression in society. It was found that the BBC used particularly three news frames: conflict (Erdogan vs. Gulen, Turkey vs. Syria, Turkey vs. armed Kurdish groups), human interest (sufferings because of terror, war, and oppression) and responsibility (Erdogan as a savior).
Yolsuzluk dünyanın hemen her yerinde, toplumları ve ülkeleri önemli derecede etkileyen ciddi bir sorundur. Bu sorun merkezi hükümetlerden yerel yönetimlere, özel sektörden sivil toplum kuruluşlarına kadar her alanda tüm çabalara karşın yaygın ve kalıcı bir hal almıştır. Genellikle az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde yaygın olan yolsuzluk, ekonomik büyümeyi olumsuz yönde etkilemekte, ekonomik büyümeye zarar vermekte ve sosyoekonomik kalkınmayı sekteye uğratmaktadır. Bu açıdan yolsuzlukla mücadele oldukça önemlidir. Bu noktada Birleşmiş Milletler tarafından geliştirilen Küresel İlkeler Sözleşmesi (Global Compact) işletmelerin uzun dönemde karşılaşacakları sorunları bütüncül bir yaklaşım benimseyerek ortadan kaldırmak, sürekli rekabet içindeki iş dünyasında ortak bir kalkınma kültürü oluşturmak üzere evrensel ilkeler geliştirmiştir. Bu çalışmada yolsuzluk kavramı Küresel İlkeler Sözleşmesi'nin yolsuzlukla mücadele başlıklı ilkesi çerçevesinde ele alınmış ve lojistik sektör incelemesi yapılmıştır. Anahtar kelimeler: Yolsuzluk, Küresel İlkeler Sözleşmesi, Lojistik Sektörü ; Corruption is a serious problem that has a significant impact on societies and countries around the world. This problem has become widespread and permanant in all areas, from central governments to local governments, from the private sector to civil society organizations. In general, corruption, which is common in underdeveloped and developing countries, negatively affects economic growth, damages economic growth and disrupts socioeconomic development. In this respect, fighting corruption is very important. At this point, the United Nations Global Compact has adopted a holistic approach and has developed universal principles to eliminate the long-term problems of enterprises and always create a common culture of development in the competitive business world. In this study, the concept of corruption is discussed within the framework of the Global Compact and anti-corruption principle and the logistics sector is examined. Keywords: Corruption, Global Compact, Logistics Sector
Değişen ve gelişen dünyada eğitimin önemi gün geçtikte artmakta olup, yükseköğretim kademesinde nasıl bir finansman yapısının uygulanması gerektiği üzerine modeller geliştirilmektedir. Bu çalışmada, yükseköğretimin kamusal niteliği, fayda ve maliyetleri, finansman yöntemleri ele alınarak Türkiye, Amerika Birleşik Devletleri ve seçilmiş Avrupa ülkelerindeki lisans, yüksek lisans ve doktora aşamalarının finansmanı hakkında bilgi verilmiştir. Aynı zamanda, yükseköğretimin sosyal ve özel getirilerinin birey ve toplum üzerindeki etkisi güncel verilerle açıklanmaya çalışılmıştır. Uygulanan finansman yöntemlerine ait oranların ele alınan ülkelerde değiştiği görülmüştür. Farklı üniversite türlerindeki yükseköğretim sunumlarına değinilmiştir. Türkiye için yükseköğretimin finansmanının vergilerle sağlanması yerine lisans eğitiminde harçların yeniden düzenlenerek uygulamaya konulması, lisansüstü eğitimde ise bilimin gelişmesi baz alınarak programların yeniden düzenlenmesi önerilmiştir. --- In the changing and developing world, the importance of higher education is increasing day by day and models have been developed on what kind of financing structure should be applied in the higher education spectrum. In this study, the public nature of higher education relating to benefits and costs, financing methods have been discussed on Turkey, the United States and some selected European countries in various level such as undergraduate, graduate and doctoral level. At the same time, the effect of social and private returns of higher education on individuals and society has been explained with current data. It has been observed that the financing methods applied differs in the countries discussed. Higher education services provided in different types of universities have been mentioned. The financing of higher education in Turkey could be ensured by revising the tuition fees at the undergraduate level instead of financing this process through taxes, while for the graduate program this could be achieved by restructuring this branch based on the development in science.
