Suchergebnisse

This study was designed to find general characteristics of Contemporary Turkish political Elites since 1995 up to date. Social background characteristics were employed to realise the purposes. Documentary and historical research techniques were used during the study. As a result of examining the Contemporary Turkish political elites (since 1995 up to 2005) these major findings were discovered: the large majority of the Turkish parliamentary elites were well educated, male, middle aged, married and with a small family size. Also, more than 25 percent of Turkish Elites are trader and businessmen. Moreover the size of the groups of lawyers, civil bureaucrats and managers, educators and free professions was also meaningful.Contemporary Turkish political elites have exhibited an elitist character as compared with Turkish society, but this elitist character and male domination has begun to change in recent years. Keywords: Democracy, Elite, Elite Theory, Power, Turkish Elites, Turkish Political Elites, Contemporary Turkish Political Elites ; Elitler, yalnızca toplumsal konumları bakımından karar verme sürecine en yakın durumda bulunmazlar, aynı zamanda karar verme sürecini yönlendirme ve şekillendirme araçlarını da ellerinde bulundururlar. Toplumun geneline yönelik olarak alınan kararlar hep elitlerin, özellikle de anahtar elitler olarak tanımlanan elit gruplarının damgasını taşır. Türk siyasal hayatının ayrılmaz bir parçası olan Türk siyasi elitlerinin toplumsal özgeçmişlerinin incelenmesi ve sosyal anatomilerinin ortaya konması, yalnızca Türk toplumunun iktidar yapısını daha iyi anlaşılması açısından değil, aynı şekilde ülkemizde yaşanan bir çok sosyal ve siyasi gelişmelerin değerlendirmesinin daha objektif bir şekilde yapılabilmesi için de büyük önem taşır.Bu çalışmada, toplumsal yapı içinde stratejik konumları işgal eden elitler teorik açıdan incelendikten sonra son 3 dönem (20. Dönem-1995, 21. Dönem-1999, 22. Dönem-2002)'de Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) çatısı altında görev yapmış/yapmakta olan Türk siyasi elitleri incelendi. Söz konusu elit grubu özellikle yaş, cinsiyet, mesleksel özgeçmiş, eğitim düzeyi ve görülen eğitimin türü gibi sosyal faktörler açısından ele alındı. Çalışmanın sonuçları, Günümüz Türk siyasi elitlerinin orta ve ortanın üstü yaşta, üniversite mezunu, sivil bürokrasi-yönetici ve hukukçu kökenli, evli erkeklerin, egemen olduğu bir elit grubu olduğu gerçeğini ortyaya koymaktadır. Türk toplumunun genel durumu ile kıyaslandığında, Günümüz Türk siyasi elitlerinin, elitist bir görünüm sergilediği kolaylıkla söylenebilir. Bununla birlikte, bu elitist görünüm, her geçen gün azalma eğilimi göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Demokrasi, Elit, Elit Teorisi, İktidar, Türk Elitleri, Türk Siyasi Elitleri, Günümüz Türk Siyasi Elitleri.

Kurtbaş, İhsan; İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü ; Türkiye'de politik değişimi ve yöneten-yönetilen güç-iktidar ilişkilerini açıklamak üzere tek bir parametreden hareket edilecek olsa, kuşkusuz bu, elitlerin döngüsü olurdu. Bu konunun izini süren ilk ve en önemli çalışmalardan biri, Şerif Mardin'in merkez-çevre kuramıdır. Mardin Türk siyasal hayatının bir döneminin; toplumdan soyutlanmış bir merkezin, tepeden inme yönetim tarzı ile halka rağmen halk için kararlar aldığı ve uyguladığı, patronaj ilişkisine dayanan bir anlayış üzerine kurulu olduğunu söylemektedir. Merkez-çevre ilişkisinde halk, seçimler vasıtasıyla siyasi elitleri iktidar yapma gücüne sahipse de, onları muktedir göremiyordu. Halkın belirlediği iktidarla muktedir olanlar arasındaki bu örtüşmezlik, halk nezdinde bir yabancılaşmaya ve temsil edilememe hissine yol açıyordu. Türk siyasal hayatında Doğulu-Batıcı mücadelesine de ışık tutan merkez-çevre kuramı, döneminin sosyal ve siyasal gerçeklerini açıklamada oldukça kullanışlı olsa da; artık güncel siyaset açısından son derece yalınkat ve anakronik kalmaktadır. Bu bağlamda, bu çalışmanın temel iddiası, Mardin'in kuramındaki, merkez elitlerinin çevreden gelen yoğun ve şiddetli difüzyon etkisine (daha fazla) karşı koyamadığı ve zamanla merkez-çevre arasında bir yer değiştirme şeklinde keskin bir elit dönüşümünün yaşandığı yönündedir. Böylece Türkiye'nin güncel elit yapısı, yeknesak, insicamlı bir yapıya sahip keskin ikili kutuptan; ana omurgasını çevreden gelen muhafazakâr, orta sınıf kökenli, iyi eğitimli, farklı iktisadi-sosyal ve ideolojik kesimlerden elitlerin oluşturduğu bir 'elit koalisyonu'na doğru evrilmiştir. Bir elit koalisyonu olarak 'Yeni Elitler'; önceden iktidarı belirleyen, ancak onu muktedir kılamayan geniş halk kitlesinin, hem iktidar yaptığı hem de muktedir gördüğü tarihsel, sosyolojik ve siyasi bir gerçekliktir. ; If one wants to explain the political change and the relations between the rulers and the ruled in Turkey by a single parameter, that would certainly be the cycle of the elites. One of the primary and most important studies tracing this issue is Şerif Mardin's theory of the center and periphery. Mardin argues that a particular period of Turkish politics is based on a mentality of patronage in which a center isolated from the society takes decisions and acts upon them from above for the people despite the will of the people. Although the people had the power to bring the political elite to the power through the elections within the confines of the center-periphery relationship, in fact they could not render these elite capable of enjoying this power in practice. The discrepancy between the people who are in power and those who are competent to rule in practice caused alienation and a feeling of not being represented among the people. Although the theory of center-periphery which also hightlights the struggle between the Eastern(ist)-Werstern(ist) in Turkish politics was practical in explaining the period during which it was articulated, it is today quite simplistic and anachronic vis-a-vis the contemporary political realities. In this context, the main argument of this study is that the elites of the center could not resist the intense and strong effect of diffusion coming from the periphery and that an elite cycle took place in the form of a 'change of place' among the center and the perihery. Thus the contemporary elite structure evolved from a sharp, uniform and coherent dichotomy of elites to an 'elite coalition' which is mainly comprised of the conservative, middle class origined, well-educated people of different economic, social and ideological backgrounds. The "New Elites" as an elite coalition is such a historical, sociological and political reality that it can be argued that before, the large number of people who used to bring the elites to power but could not render them able for ruling, brought the elites both to power as well as rendered them able for ruling.

Uluslararası iletişim düzenindeki asimetrik karşılıklı bağımlılık, reform tartışmalarına yol açmaktadır. Alanyazında bu sorun sıklıkla eleştirel kuram bağlamında özellikle ekonomi politik açıdan ele alınmıştır. Uluslararası İlişkiler'in temel paradigmaları realizm ve liberalizme göre yapılandırılmış olan ve güç ilişkilerine dayalı bu düzende, reforma yönelik çabalar beklentileri karşılamaktan uzaktır. Bu çalışmanın amacı, soruna farklı bir açıdan yaklaşarak, iki baskın teorinin uluslararası iletişim düzeninde reforma yönelik katkı potansiyellerinin incelenmesidir. Neorealist ve neoliberal analizlerde sosyolojik ve normatif unsurların giderek daha fazla dikkate alınmasının gerekçesi yine küreselleşmeyle artan karşılıklı bağımlılıktır. Dolayısıyla bu teorik çalışmada, karşılıklı bağımlılık ve reform kavramlarının, uluslararası iletişimin farklı analiz düzeylerini içeren (1) enformasyon toplumu, (2) kültürlerarası iletişim ve kamu diplomasisi ve (3) küresel yönetişim unsurları bağlamında betimsel ve karşılaştırmalı bir analizi yapılmaktadır. Teorik çerçeve olarak realizm ve liberalizmin seçilmesinin nedeni, realist ve liberal temellere dayalı iletişim düzeninde reformun yine bu teorilerin kavramları üzerinden tartışılmasının faydalı olacağı tezidir. Reform ve çözüm çabalarında politika üretilmesi ve harekete geçilmesi beklenen alanlar; küresel bir enformasyon toplumu, ortak değer ve çıkarlar için uluslararası kamuoyunun oluşturulmasını sağlayacak kamu diplomasisi uygulamaları ve uluslararası kuruluşlar aracılığıyla daha etkin ve adil bir küresel yönetişimdir. ; In the international communication order, the asymmetry in mutual interdependence leads to discussions on reform. In the literature, this dilemma is mostly studied through political economic lenses of the critical theory. The major paradigms, realism and liberalism in International Relations have shaped the structure of this order based on power relations and the efforts for a reform have been far away from meeting the expectations. The purpose of this paper is to approach the problem differently and investigate the potential of these theories for a reform. In the neorealist and neoliberal analyses, the sociological and normative concerns are increasingly taken into consideration also owing to increasing mutual interdependence with globalization. Therefore, in this theoretical paper, a descriptive and comparative analysis of the concepts mutual interdependence and reform is made according to (1) information society, (2) intercultural communication and public diplomacy and (3) global governance that involve different levels of analysis in international communication. The theoretical framework is constructed on realism and liberalism because of the thesis that a discussion on reform according to their perspective may prove more fruitful since the communication order is already based on realist and liberal concepts and arguments. In the quest for reform, the issue areas that require policies and action are a global information society, public diplomacy for an international public opinion and an effective and just global governance through initiatives of the international organizations.

TÜRKİYE'DE POLİTİK KONJONKTÜR DALGALANMALARI KAPSAMINDA SEÇMEN DAVRANIŞLARININ ANALİZİ (1987-2004) Seçmen davranışlarını pek çok politik, ekonomik, sosyolojik ve psikolojik faktörden etkilenmektedir. Seçmen davranışları yeni politik iktisat teorisinin en önemli konularındandır. 1980'li yıllarda seçmenlerin ekonomik motivasyonu ile ilgili bir literatür gelişmeye başlamıştır. Bu literatür seçmenlerin politik iktidarların makroekonomik performanslarına ne şekilde tepki vereceğini analiz etmektedir. Türkiye'de seçmenlerin hangi unsurlar doğrultusunda oy verdiği büyük önem taşımaktadır. Türkiye'de politik iktidarlar partizan olmaktan öte fırsatçı bir yapıya sahiptirler. Farklı ideolojik görüşe sahip olan politik partiler birbirini etkilemektedirler. Bu nedenle tüm politik partiler birbirine benzemektedirler. Seçmenler irrasyonel ve geçmişe dönük oylama yaptıkları için bu politik partilere oy vermeye devam edeceklerdir. Bu anlamda seçmen tercihleri dalgalı bir yapıya sahiptir. Seçmenlerin oylamalarını bu şekilde yapmalarının nedeni bilgilenme maliyetlerinin yüksekliğidir. Ancak yapılan ampirik çalışmalarda seçmenlerin ekonomik motivasyonu ile ilgili güçlü ekonometrik kanıtlara ulaşılamamıştır. Bu anlamda seçmenlerin davranışlarını etkileyen ekonomi dışı pek çok etken vardır. Seçmen davranışları ile ilgili modellere ekonomi dışı etkenlerin dahil edilmesi ile birlikte daha güçlü sonuçlara ulaşılabilecektir.ANALYSIS OF VOTERS' BEHAVIOURS WITHIN THE SCOPE OF THE POLITICAL BUSINESS CYCLE İN TURKEY(1987-2004) The voters' behaviours are affected by numerous political, economical, sociological and psychological factors. The voters' behaviours are one of the most important subjects of the new political economics theory. Literature regarding the subject of voters' economic motivation has begun to evolve in the 1980's. This literature, aims to analyze the voters' responses to the macroeconomic performance of the political incumbent . In Turkey, it is of utmost importance to assess the matters that lead the voters to reach decisions on who to vote for. The politicians initiate policies to manipulate the economy prior to elections thereby causing political business cycle fluctuations. The political governments in Turkey tend to be opportunistic rather than partisan. Political parties with differing ideaologies tend to effect each other. As a result, all political parties are very similar. The voters will continue voting for these political parties because they vote irrationally and with a backward looking voting. Due to these reasons, the voters' choices are fundamentally oscillating. The reason that voters tend to vote this way is because of the high costs involved in informing them. However, empirical studies have not resulted in strong econometric evidence regarding the voters' economic motivation. There are numerous factors that influence the voters' decisions in this respect. Stronger result will be achieved with the inclusion of non-economic factors to the related voter behavior models.