Energeia: studies on ancient history and epigraphy presented to H. W. Pleket
In: Dutch monographs on ancient history and archaeology 16
In: Dutch monographs on ancient history and archaeology 16
In: Inschriften griechischer Städte aus Kleinasien 67
Tom pierwszy, wydanego w czterech woluminach słownika filozoficznego The Philosophical Dictionary: Or, the Opinions of Modern Philosophers on Metaphysical, Moral, and Political Subjects (Londyn, Edynburg; 1786), którego autorem jest urodzony w Austrii lekarz, naukowiec i filozof Franz Xaver Swediaur (1748-1824). Niniejszy tom zawiera alfabetycznie uporządkowany i opatrzony obszernymi wyjaśnienieniami zbiór pojęć, wyrażeń i zagadnień z dziedziny szeroko pojętej filozofii (m.in. metafizyki, filozofii moralności, filozofii polityki etc.) Objaśnienienia zamieszczonych haseł autor opiera na poglądach i opiniach znanych filozofów europejskich. Należą do nich, m.in.: francuski filozof i literat Claude Adrien Helvétius, Helwecjusz (1715-1771); szkocki filozof, historyk i ekonomista David Hume ( 1711-1776); genewski pisarz, filozof i pedagog Jean-Jacques Rousseau (1712-1778); włoski prawnik i pisarz polityczny Cesare Beccaria (1738-1794); francuski pisarz, filozof, historyk i publicysta Voltaire, pol. Wolter, właśc. François-Marie Arouet (1694-1778); angielski filozof, lekarz, polityk i ekonomista John Locke (1632-1704); francuski filozof, prawnik, wolnomularz i pisarz Monteskiusz, fre. Montesquieu (1689-1755); irlandzki filozof i polityk Edmund Burke (1729-1797) etc. Struktura pierwszego tomu słownika dzieli się na artykuły hasłowe ułożone w porządku alfabetycznym, od litery A do G.
BASE
In: Ancient Commentators on Aristotle
In: Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis [ = Oxford classical texts]
In: Rutgers University studies in classical humanities 2
In: Inscriptiones Graecae Vol. 12, Fasc. 2
In: Publications of the American Society for Archaeological Research in Asia Minor 4
In: Bibliotheca scriptorvm Graecorvm et Romanorvm Tevbneriana
De E apud Delphos - De Pythiae oraculis - De defectu oraculorum - An virtus doceri possit - De virtute morali - De cohibenda ira - De tranquillitate animi - De fraterno amore - De amore prolis - An vitiositas ad infelicitatem sufficiat - Animine an corporis affectiones sint peiores - De garrulitate - De curiositate - De cupiditate divitiarum - De vitioso pudore - De invidia et odio - De laude ipsius - De sera numinis vindicta - De fato - De genio Socratis - De exilio - Consolatio ad uxorem
In: Suhrkamp Taschenbuch 11
In: Suhrkamp Taschenbuch 11
In: Suhrkamp Taschenbuch 11
Erklärende Anmerkungen zum Homer… - część pierwsza, wydanie drugie (Hannover, 1792), opublikowanego w pięciu tomach opracowania, zawierającego objaśnienia do Iliady Homera. Autorem dokumentu jest niemiecki filolog i pedagog Johann Heinrich Justus Köppen (1755-1791). Köppen studiował filologię na uniwersytecie w Getyndze, gdzie był uczniem niemieckiego badacza starożytności, filologa, historyka i archeologa Christiana Gottloba Heyne (1729-1812). Od 1779 roku pracował jako adiunkt w Pädagogium w Ilfeld, a w 1783 r. został dyrektorem gimnazjum w Hildesheim. We wrześniu 1791 roku rozpoczął nauczanie w liceum w Hanowerze, ale wkrótce zapadł na chorobę i zmarł na początku listopada w wieku 35 lat. Jego działalność literacka skoncentrowana była w szczególności na ułatwieniu zrozumienie najwybitniejszych klasyków antycznych (Homer, Horacy, Owidiusz, Sofokles,Platon), poprzez objaśnienia w języku niemieckim, dla których za wzór posłużyły mu komentarze Heyne'a. Część pierwsza publikacji zawiera komentarze i notatki do pierwszych czterech ksiąg Iliady (gr.Ἰλιάς Iliás) - obok Odysei drugi z eposów, których autorstwo tradycja przypisuje Homerowi (stgr. Ὅμηρος, Hómēros, gr. Όμηρος). Epos uchodzi za najstarszy i zarazem bardzo obszerny grecki dokument pisany. Jest jednym z najważniejszych źródeł dla historii okresu przedarchaicznego i wczesnego okresu archaicznego w dziejach starożytnej Grecji, a także okresów wcześniejszych. Stanowi wzorzec późniejszej wielkiej epiki rycerskiej. W Iliadzie Homer opowiada niewielki fragment dziejów wojny trojańskiej w dziesiątym roku oblężenia Troi (od zatargu Achillesa z Agamemnonem aż po pogrzeb Hektora). Opowieść zdobycia Iljonu (Troi) ujęta została w 24 księgach. W utworze przedstawione zostały epizody z końcowej fazy tego militarnego starcia Greków i Trojan (Homer przedstawia jedynie ostatnie 51 dni walki), a zwłaszcza uwypuklony został spór Agamemnona i Achillesa. W Iliadzie obok świata ziemskiego (profanum) występuje także świat bogów (sacrum), który ma istotny wpływ na losy bohaterów. Razem z wojną ludzi toczą się zatem walki bogów, którzy sekundują swoim bohaterom. Materiał uzupełnia, opatrzona komentarzem chorografia Troi.
BASE