Celem artykułu jest przedstawienie japońskiego zjawiska zwanego kawaii, cechującego się silnym oddziaływaniem na całym świecie, szczególności w rozrywce, modzie oraz popkulturze. Kawaii jest przymiotnikiem oznaczającym "uroczy", "kochany", będącym znaczącym aspektem japońskiej kultury. Różnorakie japońskie postacie będące kawaii stały się popularne. Artykuł omawia znaczenie kawaii, jego genezę oraz przyczyny popularności.
Paul Hamilton przedstawił w książce Realpoetik… pomysłową próbę rewizji europejskiego romantyzmu. W swoim komparatystycznym studium zinterpretował twórczość niemieckich, francuskich i włoskich romantyków jako silnie, choć aluzyjnie upolitycznione (uwarunkowania i konsekwencje kongresu wiedeńskiego stanowią najważniejszy kontekst dla wywodów brytyjskiego badacza) rozwinięcie dawniejszego etosu republiki uczonych, a zarazem świadectwo polemicznej lektury filozofii Immanuela Kanta, przede wszystkim zaś Krytyki władzy sądzenia. Artykuł podejmuje próbę przetestowania poręczności koncepcji Hamiltona w refleksji nad literaturą polskiego romantyzmu. Istnieje wiele przeszkód w łatwej asymilacji tytułowej idei Realpoetik. Są nimi m.in. słaba i z reguły nieufna recepcja pism Kanta, ograniczona żywotność brytyjskich kontekstów literackich, stanowiących dla Hamiltona kluczowy, negatywny punkt odniesienia, oraz, być może przede wszystkim, naturalna i niewymagająca szerokich uzasadnień polityczność rodzimego romantyzmu. Na przykładzie twórczości Maurycego Mochnackiego można wykazać, że pomimo trudności w zastosowaniu tez z książki Realpoetik… na rodzimym gruncie, mogą się one okazać inspirujące w lekturze dzieł polskich romantyków, a nawet więcej, uzupełniają obraz nakreślony przez Hamiltona o ważną, a przemilczaną słowiańską perspektywę. ; In his book Realpoetik. Paul Hamilton presents an ingenious attempt at a revision of European Romanticism. This comparative study interprets the works of German, French, and Italian romanticists as a strong, allusively politicized (for Hamilton the conditions and consequences of the Congress of Vienna are the most important context) development of the former ethos of the republic of letters, and at the same time evidence of polemic reading of Kant's philosophy, especially Critique of Judgment. The paper attempts to present the usefulness of Hamilton's concepts in the reflection on the Polish romantic literature. There are many obstacles that prevent an easy assimilation of Realpoetik, the title idea, such as poor and typically distrustful reception of Kant's philosophy, the limited liveliness of the British literary contexts (which are Hamilton's major negative point of reference), and, perhaps most importantly, the heavily political Polish Romanticism. The example of Maurycy Mochnacki allows to show that despite the difficulties with applying the theses from Realpoetik… on the Polish ground, they can still prove to be inspiring in reading the works of the Polish romanticists, and moreover, they complete the picture presented by Hamilton with an important, Slavonic perspective.
The purpose of this paper is to present a theory of transformation concerning social classess and their culture. Modern social classes are deprived of their own culture. Instead the standarized, classless "uniculture" comes in place. It is produced by cultural means of production which are key to maintain the global hegemony of the capital. These cultural means of production produce also mass ignorance. Their role is to eliminate old system of education and to replace local learning by global, cultural, hegemonies. They are also the source of the modern anticlass aesthetics.
In this paper, the author reflects on the relationship between the aesthetic and political choice in performance. The considerations are based on the examples of Janusz Palikot's rally, Critical Mass, Pobyt tolerowany and Portfolio (by Ewa Łukasiewicz, Weronika Fibich), O miłości (by Julia Jakubowska, Paweł Korbus), Mandala (by Iza Giczewska). Assuming that each performance is political because it's oriented towards the viewer the performances were divided as: quasi-political, political and metapolitical. Using the tools from "Transformative Power of Performance: A New Aesthetics" by Erika Fischer-Lichte the performances were analysed and assessed depending on whether their materiality was formed as a result of an aesthetic choice or as a result of political choice. Among the conclusions we can find the statement that the more politics in the performance, the more aesthetic choices are equal to the political choices.In this paper, the author reflects on the relationship between theaesthetic and political choice in performance. The considerationsare based on the examples of Janusz Palikot's rally, Critical Mass,Pobyt tolerowany and Portfolio (by Ewa Łukasiewicz, WeronikaFibich), O miłości (by Julia Jakubowska, Paweł Korbus), Mandala(by Iza Giczewska). Assuming that each performance is political becauseit's oriented towards the viewer the performances were dividedas: quasi-political, political and metapolitical. Using the tools from"Transformative Power of Performance: A New Aesthetics" by ErikaFischer-Lichte the performances were analysed and assessed dependingon whether their materiality was formed as a result of an aestheticchoice or as a result of political choice. Among the conclusions we canfind the statement that the more politics in the performance, the moreaesthetic choices are equal to the political choices.
