Suchergebnisse

Tüm toplumu etkileyen iklim değişikliğinin etkilerini azaltmak ve daha sürdürülebilir bir dünya inşa etmek için üniversitelere önemli sorumluluklar düşmektedir. Bu konuda üniversitelerin başta öğrenciler ve çalışanlar olmak üzere tüm toplumu bilgilendirmesi ve bu kesimlerin farkındalığının gelişmesine öncü olması; yenilikçi çalışmalar yaparak ve teknolojiler geliştirerek iklim değişikliğinin etkisini azaltmada ve daha sürdürülebilir bir dünya inşa etmede önemli roller üstlenmesi beklenmektedir. Bu çalışmanın amacı Türkiye'deki üniversitelerin stratejik planlarını GreenMetric göstergeleri ile inceleyerek Türkiye'deki üniversitelerin yeşil vizyon düzeyini göstermektir. Buna göre Türkiye'deki birçok üniversite GreenMetric sıralamalarına katılmasına ve birçok çevreci programa dahil olmasına rağmen, yeşil vizyonları oldukça düşüktür. Üniversitelerin yüzde 90'ının yeşil vizyon endeks puanı 100 üzerinden 15'in altında; su, atıklar ile eğitim ve araştırma alanlarında yeşil vizyon puanı ise 10 puanın da altındadır. Bulgulara göre, Türkiye'de İTÜ hariç hiçbir üniversite orta noktanın üzerinde bir endeks puanına sahip değildir. Sonuç olarak iklim değişikliğinin etkileri ve üniversitelerin bu süreçteki önemi dikkate alındığında üniversiteler, yeşil kampüs inşa etme konusunda bütüncül bir politika geliştirmeli ve kampüslerini sürdürülebilirlik ilkeleri ekseninde düzenlemelidirler.

Regional geopolitical conditions shaped after the First World War enabled Iran to establish close relations with Iraqi Kurds. During this period, the relations between Iran, who wanted to protect its interests in the region against Iraq, and Iraqi Kurds who wanted to rule themselves, were shaped within the framework of Iran's general relations with the Baghdad administration.After the US invasion of Iraq in 2003, relations transformed. As a result of the fall of Saddam Hussein, Iran's priorities in the region have changed and the power in relations with Iraq has shifted from Kurds to Shiites. After 2007 Kurds began to develop relations with Western States, especially Turkey. This forced Iran to support Shiites even more in order to protect their interests in the region. While blocks were forming in the region, ISIL, which was a major threat to the region, emerged in 2014. Western powers supported the Iraqi Kurds against this organization that destroyed the security mechanism. The Erbil administration, which expanded its domain with support from the Western Bloc, decided to hold an independence referendum in 2017 and carried it out despite the difficulties. On the other hand, Iran hardened its policies towards the Kurds, and made some decisions in regard to sanctions. This study examines the change in Iran's policies towards the Iraqi Kurds.

This article focuses on two ways in which smallholders—rural families, the peasantry—are responding to the contemporary neoliberal environment in Turkey by resisting commodification. This resistance, which takes place both by definition, insofar as smallholders refuse to enter, or properly conform to, the logic of capital, and in terms of its characteristics, values and practices of autonomy and sharing, is located in the context of two sites or structures of social commons. These comprise the maintenance of non-commodity circuits, along with the development of what may be identified as a new, dual-circuit articulation, one that involves financial inputs, particularly through engagement in labour relations, in combination with the non-commodity circuits. The latter emerges through manifold, variegated, and informal linkages structured around kin and community and enabled by mobility and migration. Thus, superseding the rural–urban division of space and going beyond capitalistic relations, these comprise a contemporary form of 'solidarity-network-based social commons'. Presented in this example from Turkey, therefore, are different ways in which smallholder farming operates as a locus of resilience for extended family and village/locality interconnectivity that offers a distance from markets, even as it utilizes them with novel forms of communally oriented autonomies in a more generalized re-spatialization that extends to the urban and goes beyond capital.