Suchergebnisse

Migration issues have been at the forefront of international discussions since 2015. They have been considered from the perspective of both human rights and the interests of individual states. The latter seem to have prevailed, leading to a kind of offensive against admittance of third-country nationals. Restrictive regulations introduced into national legislations, combined with reluctance towards international legal initiatives promoting concerted efforts to assist and protect migrants and eliminate the underlying causes of migrations, have resulted in adoption of zero-tolerance immigration policies. In this paper, the author sets out to assess the immigration policy of the Republic of China on Taiwan. Having recognized that its labor shortages cannot be compensated for by internal migration, the country has significantly remodeled its approach to immigration. The answer to the question about the relevance and efficiency of the proposed legal solutions will be used to indicate possible solutions for EU Member States planning to reform the common migration and asylum policies. The analysis uses methods commonly applied in social studies in general, and legal and political studies in particular. While legal analysis and systems analysis are the key research methods, comparative analysis has been used as well.

Migration issues have been at the forefront of international discussions since 2015. They have been considered from the perspective of both human rights and the interests of individual states. The latter seem to have prevailed, leading to a kind of offensive against admittance of third-country nationals. Restrictive regulations introduced into national legislations, combined with reluctance towards international legal initiatives promoting concerted efforts to assist and protect migrants and eliminate the underlying causes of migrations, have resulted in adoption of zero-tolerance immigration policies. In this paper, the author sets out to assess the immigration policy of the Republic of China on Taiwan. Having recognized that its labor shortages cannot be compensated for by internal migration, the country has significantly remodeled its approach to immigration. The answer to the question about the relevance and efficiency of the proposed legal solutions will be used to indicate possible solutions for EU Member States planning to reform the common migration and asylum policies. The analysis uses methods commonly applied in social studies in general, and legal and political studies in particular. While legal analysis and systems analysis are the key research methods, comparative analysis has been used as well. ; Od 2015 roku naczelne miejsce w dyskusjach toczonych na arenie międzynarodowej zajmują kwestie migracyjne. Rozważane są zarówno przez pryzmat praw człowieka, jak i interesów poszczególnych państw. Te ostatnie zdominowały dyskusje, prowadząc do swoistej ofensywy skierowanej przeciw możliwości przyjmowania obywateli państw trzecich. Restrykcyjne rozwiązania prawne wprowadzane do prawa krajowego, sprzeciw wobec międzynarodowych inicjatyw prawnych, podkreślających konieczność solidarnego działania na rzecz pomocy i ochrony osób migrujących oraz likwidacji przyczyn masowych przemieszczeń ludności, skutkują przyjmowaniem przez poszczególne państwa polityki zerowej imigracji. Celem niniejszego artykułu jest ocena polityki imigracyjnej Republiki Chińskiej na Tajwanie, która dostrzegając niedobory siły roboczej i brak możliwości ich uzupełnienia przy pomocy migracji wewnętrznej, przemodelowała w znaczący sposób podejście do imigracji. Odpowiedź na pytanie o zasadność i skuteczność proponowanych rozwiązań prawnych posłużyć ma do wskazania rozwiązań możliwych do zastosowania przez państwa członkowskie Unii Europejskiej, dyskutujące nad reformą wspólnych polityk: imigracyjnej i azylowej. Rozważania prowadzone będą przy wykorzystaniu metod charakterystycznych dla nauk społecznych, w szczególności nauk prawnych i nauk o polityce. Kluczowe znaczenie przypisano metodzie analizy prawnej i analizy systemowej, zastosowano również metodę porównawczą.

Migration issues have been at the forefront of international discussions since 2015. They have been considered from the perspective of both human rights and the interests of individual states. The latter seem to have prevailed, leading to a kind of offensive against admittance of third-country nationals. Restrictive regulations introduced into national legislations, combined with reluctance towards international legal initiatives promoting concerted efforts to assist and protect migrants and eliminate the underlying causes of migrations, have resulted in adoption of zero-tolerance immigration policies. In this paper, the author sets out to assess the immigration policy of the Republic of China on Taiwan. Having recognized that its labor shortages cannot be compensated for by internal migration, the country has significantly remodeled its approach to immigration. The answer to the question about the relevance and efficiency of the proposed legal solutions will be used to indicate possible solutions for EU Member States planning to reform the common migration and asylum policies. The analysis uses methods commonly applied in social studies in general, and legal and political studies in particular. While legal analysis and systems analysis are the key research methods, comparative analysis has been used as well. ; Od 2015 roku naczelne miejsce w dyskusjach toczonych na arenie międzynarodowej zajmują kwestie migracyjne. Rozważane są zarówno przez pryzmat praw człowieka, jak i interesów poszczególnych państw. Te ostatnie zdominowały dyskusje, prowadząc do swoistej ofensywy skierowanej przeciw możliwości przyjmowania obywateli państw trzecich. Restrykcyjne rozwiązania prawne wprowadzane do prawa krajowego, sprzeciw wobec międzynarodowych inicjatyw prawnych, podkreślających konieczność solidarnego działania na rzecz pomocy i ochrony osób migrujących oraz likwidacji przyczyn masowych przemieszczeń ludności, skutkują przyjmowaniem przez poszczególne państwa polityki zerowej imigracji. Celem niniejszego artykułu jest ocena polityki imigracyjnej Republiki Chińskiej na Tajwanie, która dostrzegając niedobory siły roboczej i brak możliwości ich uzupełnienia przy pomocy migracji wewnętrznej, przemodelowała w znaczący sposób podejście do imigracji. Odpowiedź na pytanie o zasadność i skuteczność proponowanych rozwiązań prawnych posłużyć ma do wskazania rozwiązań możliwych do zastosowania przez państwa członkowskie Unii Europejskiej, dyskutujące nad reformą wspólnych polityk: imigracyjnej i azylowej. Rozważania prowadzone będą przy wykorzystaniu metod charakterystycznych dla nauk społecznych, w szczególności nauk prawnych i nauk o polityce. Kluczowe znaczenie przypisano metodzie analizy prawnej i analizy systemowej, zastosowano również metodę porównawczą.

Presja migracyjna, jakiej państwa członkowskie Unii Europejskiej doświadczają od początków 2015 r. skutkuje pogłębiającymi się różnicami w podejściu do problemu imigrantów, dotyczącymi zwłaszcza tzw. systemu kwotowego uzgodnionego we wrześniu 2015 r. Niniejszy artykuł prezentuje argumenty państw Europy Środkowo-Wschodniej uzasadniających konieczność odejścia od nieograniczonego przyjmowania imigrantów, a także ukazuje podjętą przez te państwa aktywność polityczną i prawną.

26 września 2017 r. formalnie zakończył się okres obowiązywania decyzji o relokacji osób będących w oczywistej potrzebie ochrony międzynarodowej. Z przewidzianych 160 tysięcy, relokacji poddano do tego czasu nieco ponad 29 tysięcy osób. Przy zastosowaniu metody analizy prawnej oraz analizy decyzyjnej, w artykule podjęto próbę odpowiedzi na następujące pytania badawcze: (1) co było przyczyną odmowy dokonania relokacji przez niektóre państwa członkowskie?; (2) jakie działania podejmowała Komisja Europejska chcąc nakłonić państwa do wypełnienia zobowiązań prawnych?; (3) jakie konsekwencje pociąga za sobą odmowa dokonania relokacji osób, będących w potrzebie ochrony międzynarodowej?. W artykule analizie poddano cykliczne sprawozdania Komisji Europejskiej z funkcjonowania nadzwyczajnego, czasowego mechanizmu relokacji. W toku poprowadzonych rozważań wskazano przyczyny niewywiązywania się przez państwa członkowskie z prawnych zobowiązań oraz przyczyny braku woli dokonania rzeczywistej reformy polityki azylowej i imigracyjnej. Udowodniono, że wyrażone w traktatach zobowiązanie do wspólnych, solidarnych działań w obliczu kryzysów ustąpiło miejsca partykularnym dążeniom do wzmocnienia ochrony terytoriów państwowych.

26 września 2017 r. formalnie zakończył się okres obowiązywania decyzji o relokacji osób będących w oczywistej potrzebie ochrony międzynarodowej. Z przewidzianych 160 tysięcy, relokacji poddano do tego czasu nieco ponad 29 tysięcy osób. Przy zastosowaniu metody analizy prawnej oraz analizy decyzyjnej, w artykule podjęto próbę odpowiedzi na następujące pytania badawcze: (1) co było przyczyną odmowy dokonania relokacji przez niektóre państwa członkowskie?; (2) jakie działania podejmowała Komisja Europejska chcąc nakłonić państwa do wypełnienia zobowiązań prawnych?; (3) jakie konsekwencje pociąga za sobą odmowa dokonania relokacji osób, będących w potrzebie ochrony międzynarodowej?. W artykule analizie poddano cykliczne sprawozdania Komisji Europejskiej z funkcjonowania nadzwyczajnego, czasowego mechanizmu relokacji. W toku poprowadzonych rozważań wskazano przyczyny niewywiązywania się przez państwa członkowskie z prawnych zobowiązań oraz przyczyny braku woli dokonania rzeczywistej reformy polityki azylowej i imigracyjnej. Udowodniono, że wyrażone w traktatach zobowiązanie do wspólnych, solidarnych działań w obliczu kryzysów ustąpiło miejsca partykularnym dążeniom do wzmocnienia ochrony terytoriów państwowych. ; On September 26, 2017, the decisions concerning the relocation of persons in clear need of international protection formally ceased to bind. Until that time, out of 160,000 persons, only 29,000 have been relocated. With the application of two academic methods (that of legal analysis and analysis of political decisions), the following research questions are addressed in this paper: (1) what were the reasons of some member states to refuse relocation?; (2) what actions have been taken by the European Commission to persuade member states to fulfill their legal obligations?; (3) what are the consequences of non-compliance with legal obligations to relocate persons in need of international protection? The paper presents an analysis of the European Commission's monthly reports on relocation. The reasons for member states' non-compliance with their legal obligations and for their reluctance to reform the EU asylum and immigration policy have been pointed out. The analysis demonstrates that EU member states have given priority to state security, setting aside the principle of solidarity and fair sharing of responsibility in migration and asylum policies, stipulated in EU treaties.

On September 26, 2017, the decisions concerning the relocation of persons in clear need of international protection formally ceased to bind. Until that time, out of 160,000 persons, only 29,000 have been relocated. With the application of two academic methods (that of legal analysis and analysis of political decisions), the following research questions are addressed in this paper: (1) what were the reasons of some member states to refuse relocation?; (2) what actions have been taken by the European Commission to persuade member states to fulfill their legal obligations?; (3) what are the consequences of non-compliance with legal obligations to relocate persons in need of international protection? The paper presents an analysis of the European Commission's monthly reports on relocation. The reasons for member states' non-compliance with their legal obligations and for their reluctance to reform the EU asylum and immigration policy have been pointed out. The analysis demonstrates that EU member states have given priority to state security, setting aside the principle of solidarity and fair sharing of responsibility in migration and asylum policies, stipulated in EU treaties. ; 26 września 2017 r. formalnie zakończył się okres obowiązywania decyzji o relokacji osób będących w oczywistej potrzebie ochrony międzynarodowej. Z przewidzianych 160 tysięcy, relokacji poddano do tego czasu nieco ponad 29 tysięcy osób. Przy zastosowaniu metody analizy prawnej oraz analizy decyzyjnej, w artykule podjęto próbę odpowiedzi na następujące pytania badawcze: (1) co było przyczyną odmowy dokonania relokacji przez niektóre państwa członkowskie?; (2) jakie działania podejmowała Komisja Europejska chcąc nakłonić państwa do wypełnienia zobowiązań prawnych?; (3) jakie konsekwencje pociąga za sobą odmowa dokonania relokacji osób, będących w potrzebie ochrony międzynarodowej?. W artykule analizie poddano cykliczne sprawozdania Komisji Europejskiej z funkcjonowania nadzwyczajnego, czasowego mechanizmu relokacji. W toku poprowadzonych rozważań wskazano przyczyny niewywiązywania się przez państwa członkowskie z prawnych zobowiązań oraz przyczyny braku woli dokonania rzeczywistej reformy polityki azylowej i imigracyjnej. Udowodniono, że wyrażone w traktatach zobowiązanie do wspólnych, solidarnych działań w obliczu kryzysów ustąpiło miejsca partykularnym dążeniom do wzmocnienia ochrony terytoriów państwowych.

abstrakt

Presja migracyjna, jakiej państwa członkowskie Unii Europejskiej doświadczają od początków 2015 r., skutkuje w pogłębiających się różnicach w podejściu do problemu imigrantów, dotyczących zwłaszcza tzw. systemu kwotowego uzgodnionego we wrześniu 2015 r. Niniejszy artykuł prezentuje stanowisko Polski wobec narastającego kryzysu, uzasadniające konieczność odejścia od nieograniczonego przyjmowania imigrantów, a także ukazuje podjętą przez Polskę aktywność polityczną i prawną. ; The migratory pressures brought to bear on the European Union member states since the early 2015 have deepened differences of approach to addressing the migration crisis, especially as regards the quota system adopted in September 2015. The paper presents Poland's position on the escalating crisis, its arguments for abandoning the open door policy on immigration as well as the political and legal measures undertaken by Poland.

The migratory pressures brought to bear on the European Union member states since the early 2015 have deepened differences of approach to addressing the migration crisis, especially as regards the quota system adopted in September 2015. The paper presents Poland's position on the escalating crisis, its arguments for abandoning the open door policy on immigration as well as the political and legal measures undertaken by Poland. ; Presja migracyjna, jakiej państwa członkowskie Unii Europejskiej doświadczają od początków 2015 r., skutkuje w pogłębiających się różnicach w podejściu do problemu imigrantów, dotyczących zwłaszcza tzw. systemu kwotowego uzgodnionego we wrześniu 2015 r. Niniejszy artykuł prezentuje stanowisko Polski wobec narastającego kryzysu, uzasadniające konieczność odejścia od nieograniczonego przyjmowania imigrantów, a także ukazuje podjętą przez Polskę aktywność polityczną i prawną.

The problem of refugees is a phenomenon characteristic of contemporary international relations. It can take an individual form (as a result of individual persecutions of a racial, religious, national or political character) or the form of mass relocations, especially in the face of military conflicts or general breaching of human rights. The purpose of this paper is to present the refugee question as an international global problem that may appear in any region of the world, impacting the situation of states and societies, that is perceived as both a threat and a fundamental challenge for the entire international community.