Suchergebnisse

Türkiye'de kurulan Komünizme Mücadele Dernekleri ve bu derneklerin dillendirdiği anti-komünist söylem, Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemlerinden beri Türk toplumunda var olan ?Moskof? imgesinin oluşturduğu ?dış düşman? algısından büyük oranda beslenmiş ve Soğuk Savaş dönemi SSCB ve ABD politikalarının iç politikaya yansıması ile özellikle 1940'lı yıllardan itibaren belirginlik kazanmıştır. Aynı zamanda bu dernekler toplumda, Tek Parti dönemi politikalarının katı laiklik uygulamalarının milliyetçi ve dindar çevreleri susturması ve 1945-1960 arası dönemde CHP ve DP hükümetlerinin sol siyasal düşünceye bakışındaki dışlayıcı benzerlikten faydalanarak ortaya çıkmışlardır. Bu dernekler sırasıyla 1950'de Zonguldak'ta, 1956'da İstanbul'da ve son olarak 1963 yılında İzmir'de kurulmuşlardır. Bu dernekler toplumda var olan negatif içerikli ?Moskof? imgesi ve bir iç düşman olarak algılanan ?komünizme? ve ?komünistlere? karşı devletin dışında ama ona paralel bir biçimde engelleyici söylemler üretmişlerdir. Komünizmle mücadele sürecinde etkin olan dernek ve bu sürece dâhil olan kişiler, bu söylemleri üretirken milletin, dinin, devletin ve geleneksel kültürel değerlerin sahibi olunduğu ve bunları korumakla kendi geleceklerine sahip çıkacaklarını düşünmüşlerdir. Komünizmle Mücadele Derneklerinin kuruluşunda yer alanlar başta olmak üzere, komünizmle mücadele söyleminin üretilmesine ve siyasal yaşamın anti-komünizm yönünde politize edilmesine katkısı olan birçok önemli kişi de bu derneklerin ürettiği söyleme katkı yapmışlardır. Bu katkılar dikkate alındığında Komünizmle Mücadele Dernekleri ve sahip oldukları anti-komünist söylem, Türk sağı'nın 1930'lardan itibaren belirginleşen oluşumuna, 1950'li yıllardan itibaren açık bir biçimde katkı yapmış başka adı ve söylemi olan derneklerin ve söylemlerin en önemlilerinden biri olmuştur. Bu derneklerin üretmiş olduğu söylemin gücünden siyasal güç devşiren MHP ve AP gibi kimi partiler de olmuştur. Bu derneklerin ürettiği anti-komünist söylem Tek Parti döneminde devlete küsmüş/darılmış kimi milliyetçi, dindar ve muhafazakâr çevrelerin devletle barışmasını sağlamak ve onların siyasal alanda bir aktör olarak yer almaları gibi bir fonksiyonu da yerine getirmiştir. ; Anti-communist institutions and the rhetoric voiced by these institutions were inspired by the conception of ?external enemy? created by the ?Moskow? image that was seen in the Turkish society since the last stages of Ottoman Empire and began to be apparent after 1940s when United States and Socialist Block?s policies were reflected to interior policy. At the same time, these institutions appeared in the society as a result of the secularist policies of the single party regime that suppressed the nationalist and religious circles and the similarity between the Republican People?s Party and Democratic Party?s alienating attitude towards leftist discourse between 1945-1960. They were founded in Zonguldak in 1950, in 1956 in İstanbul and in 1963 in İzmir respectively. These institutions produced a negative discourse against the ?Moscow? image and ?communism? and ?communists? that were accepted as an internal enemy in the society. The discourse produced by those institutions was out of the government but in parallel with it. In the process of the struggle against communism, active institutions and people producing this discourse thought that they had the nation, religion, government and traditional cultural values and by protecting these, they would protect their future. Along with the people who participated in the founding of the institutions of anti-communism, several important people contributed to the producing of the anti-communist discourse and politicizing process of the political life towards anti-communism. When these contributions are taken into consideration, anti-communist institutions and their anti-communist discourse contributed to the formation of Turkish right beginning in 1930s and being apparent in 1950s along with the other institutions and discourses. There have been political parties like Nationalist Movement Party and Justice Party that gained political power from the power of the discourse of these institutions. This anti-communist discourse also realized a function of including the religious and conservative circles that were offended by the government in the single party regime as actors in political area.

Gerçek anlamda siyasi partilerin ortaya çıkması, demokrasi kavramına göre oldukça yeni olmasına rağmen siyasi partiler, demokrasinin vazgeçilmez unsuru olmuştur. Parti içi demokrasi, demokratik kuralların parti içinde uygulanmasıdır. Yani parti içinde herhangi bir kişi veya grubun üstünlüğü ya da baskısı olmaksızın düşüncelerin özgürce paylaşıldığı demokratik uygulamalar olmalıdır. İktidara gelen partiler, ülke genelinde uygulayacağı demokratik yapının benzerini kendi iç işleyişlerinde de uygulamak zorundadırlar. Bu çalışmada siyasi partilerin iç örgütlenmeleri, genel seçimlerde aday belirleme yöntemleri ve parti içi siyasal karar alma ve uygulamaları açısından siyasi parti içinde demokratik bir işleyişin olup olmadığı incelenmiştir. Bu incelemeyi yaparken parti içi demokrasiyi etkileyen faktörlere ve Siyasi Parti Kanunu'ndan parti içi işleyişin demokratikliğini etkileyen maddeler ele alınmıştır. Aynı zamanda AKP, CHP ve MHP'nin tüzüklerinden parti içi demokrasiyi etkileyen maddeler karşılaştırılmıştır. Sonuç olarak ülkemizde partilerin iç yapılanmasına baktığımızda, oligarşik eğilimler ve liderlik egemenliği görülmektedir. Bu durumu önlemek için ise Anayasa Mahkemesi'nin parti içi demokrasi ilkelerine aykırılık hususunda, partilere maddi bir yaptırım cezası öngörmeli ve Siyasi Partiler Kanunu'nda milletvekili aday belirleme yönteminde, partilere adaylarını ön seçimle belirleme zorunluluğu getirilmelidir. İktidar parti liderlerine, parti içinde mutlak hâkimiyet sağlayan anayasal haklara düzenleme getirilmelidir. Örneğin, Başbakan'ın bakanları belirleme yetkisi, milletvekillerini bakan olmak arzusuyla Başbakan'a daha bağlı kılmaktadır. Aynı zamanda partilerin genel başkanlarına başarısız olmaları halinde dönem sınırlaması getirilmelidir. ; Political parties have become irreplaceable components of democracy even though the appearance of political parties in real terms is quite new compared to the concept democracy. In-party democracy means the implementation of democratic rules within the party. In other words, there must be democratic executions within the party in which opinions are shared freely without any pressure and dominance of any person or groups. The parties which come into power have to execute the similar type of democratic structure which they will put into practice throughout the country in their internal affairs. This study was carried out to investigate whether there is a democratic process within the parties in terms of their internal organizations, nomination methods for general elections, decision-making and execution processes or not. During this investigation, the factors that affect the in-party democracy and the items that affect the democratic in-party functioning from the Political Parties Law were dealt with. At the same time, the items which affect the in-party democracy existing in the constitution of Justice and Development Party (AKP), Republican People's Party (CHP) and the Nationalist Movement Party (MHP) were compared. Consequently, oligarchic tendencies and leader's domination are observed when the internal organizations of the political parties in our country. So as to prevent this, the Constitutional Court must project a pecuniary enforcement for the parties in terms of opposition to the principles of in-party democracy and primary elections must be obligated during the nomination process for members of parliament in the Political Parties Law. The constitutional rights which provide the party leaders who are in power with autarchy within the party must be reregulated. For example, the Prime Minister's authority to define the ministers make the members of parliament to become blind obedient to the Prime Minister for becoming a minister. At the same time, period limitation must be put into practice for the political party leaders when they are considered unsuccessful.

Bu çalışmada, Türkiye'de merkez siyasetin sağında ve solunda yer alan iki büyük partinin (Adalet ve Kalkınma Partisi ve Cumhuriyet Halk Partisi) çatısı altında bulunan, değişik siyasi görevler üstlenen parti üyelerinin siyasi katılım düzeyleri incelenmiştir. Robert Dahl'ın katılımla ilgili geliştirdiği dörtlü kıstas olan ilgilenme, bilgilenme, önemseme ve eyleme geçme süreçleri esas alınarak parti üyelerinin performansı araştırılmıştır. Üyelerin, siyasete karşı hangi düzeyde ilgili oldukları ve partilerinin karar mekanizmasına hangi ölçüde etki ettikleri üyelerden alınan bilgiler üzerinden analiz edilmiştir. Parti kararları üzerindeki etkilerinin parti içi demokrasiyi yansıttığı varsayımından hareketle, üyelerin eyleme geçme düzeyi ile siyasi partilerin karar mekanizmalarına etkileri arasındaki ilişki, araştırmada elde edilen istatistiksel veriler üzerinden tahlil edilmiştir. Tez çalışması, İstanbul'un üç ilçesinde gerçekleştirilmiştir. Bu ilçeler İstanbul'daki üç seçim çevresi dikkate alınarak seçilmiş ve her birinin bir seçim çevresini temsil ettiği varsayılmıştır. Bu ilçeler Avcılar, Fatih ve Kartal ilçeleridir. Tez çalışmasında araştırma yöntemleri olarak, anket ve derinlemesine mülakat yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmanın anket formuna, ilgili üç ilçeden 537 geçerli cevap alınmıştır. Ayrıca, ilgili partilerde, değişik kademelerde görev yapan 21 kişi ile derinlemesine mülakatlar yapılmıştır. Anket çalışması ve mülakatlar partilerin üyelerine, il ve ilçe teşkilatlarında üst düzey görevlerde bulunanlara, aktif olarak temsil mekanizmalarının herhangi birinde yer alanlara ve daha önce buralarda görev yapan kişilere uygulanmıştır. Araştırmanın bulguları ışığında ulaşılan sonuca göre, parti üyeleri, siyasete karşı oldukça yüksek ilgi düzeyinde ve siyasette aktif yer alma konusunda heveslidirler; ancak birtakım engellerden dolayı üyeler, partilerinin felsefe ve karar mekanizmalarını yeterli düzeyde etkileme hususunda zayıftırlar. Partilerin, karar süreçlerini etkileyen mekanizmaların; parti tüzüğünün partilerde yol açtığı oligarşik yapı, parti yöneticilerinin merkeziyetçi tutumları, partilerdeki hemşericilik ve kimlik politikaları, genç ve dinamik üyelerin fazla önemsenmeyişi gibi faktörler olduğu tespit edilmiştir. Siyasetin farklı cephelerinde yer almalarına rağmen Ak Parti ile CHP arasında bu konularda anlamlı bir farklılığın bulunmadığı tez çalışmasının bir bulgusudur. ; In this study, political participation level of party members served in different levels of political positions within the two main parties (JDP, Justice and Development Party and RPP, Republican People Party) one from the center right and the other from the center left in Turkey is examined. The performance of the members was investigated according to the processes of interest, concern, information and activity, the four criteria developed by Robert Dahl about participation. To what extent members are interested in politics and to what extent they influence their parties decision-making mechanism are analyzed based on the information received from the members. Based on the assumption that the effects on party decisions reflect intra-party democracy, the relationship between the members' level of activity and their effects on decision-making mechanisms of political parties was analyzed with the help of the statistical data obtained in the research. This study was carried out in three districts of Istanbul. These districts were selected from the three electoral districts in Istanbul and each one of them was assumed to represent one election district. These districts are Avcılar, Fatih and Kartal. In our study, a mixed research method based on questionnaire and interview was used. 537 individuals were surveyed in total and in-depth interviews were carried out with 21 individuals working at different levels in the parties in these three districts. Both the survey and the interviews were applied in a wide range of party members including ordinary members, members who have senior positions in the party's provincial and township organization, members who actively taking part in any of the representative positions and members who previously worked in those positions. In conclusion, although party members have a high level of interest in politics and are eager to take part in politics, they lack the opportunity to sufficiently affect their party's decision mechanism and philosophy due to some obstacles. It has been determined that there are factors such as mechanisms affecting the decision-making process, the oligarchic structure caused by the party rules, the centralist attitudes of the party elites, the clientelism and identity politics in the parties, and the underestimation of the young and dynamic members. It is concluded that although both parties are located on different sides of politics, there is no significant difference between Ak Party (JDP, Justice and Development Party) and CHP (RPP, Republican People Party) on these issues.

Bu tez çalışması, 2018 Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı ve Genel Seçimleri'nde Adalet ve Kalkınma Partisi (AK Parti) ve Cumhuriyet Halk Partisi (CHP)'nin Youtube'da yayınlanan reklamlarını kadın temsiliyeti açısından incelemektedir. İncelenen üç reklamda partilerin kadınları reklamda nasıl ve hangi mesajlarla gösterdiği göstergebilim yöntemiyle incelenmiştir. Üç bölümden oluşan çalışmanın birinci bölümü kavramsal çerçeve ve literatürdeki tartışmalardan oluşmaktadır. Medya, iktidar, ideoloji ve söylem arasındaki ilişki anlatılarak bu ilişkinin toplumsal cinsiyet kavramıyla reklamlar üzerinden bağlantısına değinilmiştir. Ayrıca ilk seçimlerden günümüze Türkiye'de siyasal yaşam ve siyasal iletişim kampanyalarına genel hatlarıyla yer verilmiş, daha sonra literatürdeki siyasal reklamlarda kadın temsiliyeti ile ilgili olan çalışmalara kısaca değinilmiştir. İkinci bölümde araştırmanın yöntemi, metodu, amacı ve kapsamı açıklanırken; bu çalışma ile hangi sorulara cevap arandığı ve çalışmanın önemi ortaya koyulmuştur. Üçüncü bölümde 2018 Cumhurbaşkanlığı ve Genel Seçim reklamları kapsamında seçilen AK Parti'nin "Birlik Hikâyemiz Yeniden Başlıyor", "Hazırız Türkiye!" ve CHP'nin "CHP "#Millet İçin Geliyoruz / Huzur İçinde Yaşamak, Zenginliğimizi Paylaşmak ve Hak Ettiğimiz Yarınlara Kavuşmak İçin Geliyoruz" isimli reklamlarının kadın temsiliyeti açısından göstergebilim yöntemiyle incelenişi yer almaktadır. Sonuç bölümünde incelemenin bulguları ortaya konularak seçilen 2018 Cumhurbaşkanlığı ve Genel Seçim reklamlarında iki partinin kadın temsiliyetine bakışı karşılaştırılmıştır. ; This thesis examines 2018 Presidential and General Elections in the Republic of Turkey Justice and Development Party (AK Party) and the Republican People's Party (CHP)'s of the ads posted on YouTube from the perspective of women's representation. In this three advertisements which examined, how and in which messages political parties showed women in the advertisement was analyzed by semiotics method. The first part of the study, which consists of three parts, consists of conceptual framework and discussions in the literature. The relationship between media, power, ideology and discourse is explained and the relation of this relationship with the concept of gender through advertisements is mentioned. Also, the first elections to the present day political life in Turkey and given a general outline of the political communication campaign, then briefly describes the work related to women's representation in political advertising in the literature. In the second part, while explaining the method, methodology, purpose and scope of the research; with this study, it was revealed which questions were answered and the importance of the study. Under the third section, the analysis of AK Party's advertisements which are "Birlik Hikâyemiz Yeniden Başlıyor", "Hazırız Türkiye!" and CHP's ads which is "CHP "#Millet İçin Geliyoruz / Huzur İçinde Yaşamak, Zenginliğimizi Paylaşmak ve Hak Ettiğimiz Yarınlara Kavuşmak İçin Geliyoruz" named selected within the scope of 2018 Presidential and General Election advertisements are analyzed by semiotics in terms of women's representation. In the conclusion section, the findings of the investigation were revealed and the views of the two parties on women's representation were compared in the 2018 Presidential and General Election advertisements.

XX. yüzyıl, modern devlet anlayışının dünyada kabul görüp gelişmesine şahit olurken Türkiye bu sürecin takibinde, kısa bir zaman aralığına sahip olmuştur. Cumhuriyet Türkiye'si, sosyal devlete, yüzyılın başında henüz ulaşmışken dünyanın modern devletleri, "Refah Toplumu" söylemi ile sosyal politikalarının rotasını belirlemekteydiler. "Refah Toplumu" olmanın parametresi kuşkusuz sağlıktır. Sağlık, İnsan Hakları Beyannamesinde tanım bulmuş, insanların kolayca ulaşabilmesi gereken temel haklarındandır. Devletlerin, yurttaşlarına eşit sağlık hizmeti sunması ise görevleri içinde en önemli yere sahip olanıdır. Bu bağlamda sağlık bir devlet politikası olarak enstrümanları çalanlar değiştiğinde, değişmeyen politikalarla sürdürülmelidir. Türkiye Cumhuriyeti, bu konuda devletin kurulduğu ilk günden itibaren izlediği politikalarda istikrar içindedir. Rejimi henüz belli olmayan, olağanüstü koşullar meclisinde ilk olarak sağlık teşkilatı kurulmuştur. Siyasi bir devrim sonucunda, Cumhuriyet rejimini benimseyen Türkiye'nin sağlıkta yürüttüğü politikalar sosyal devlet anlayışını pekiştiren yaklaşımlarla sürdürülmüştür. Demokratik bir Cumhuriyet olarak kurulan yeni Türkiye devletinde, demokrasinin olgunlaşma süreci zaman alsa da, Demokrat Parti ile başlayan çok partili parlamento ile demokrasi biçimsel olarak yerleşmiş ve devletin enstrümanları yeni bir elden ses vermeye başlamıştır. Demokratların, mecliste hükümet kurma görevini üstlenmeleri ile başlayan bu süreç kuruluş felsefesi olan "sosyal devlet" olgusu doğrultusunda gelişen politikalarla yürütülmüştür. Tek parti iktidarının Sağlık Bakanı Behçet Uz'un hazırladığı "Milli Sağlık Planı", çeşitli gerekçelerle aktif uygulanma şansı bulamamıştı. Demokratların hükümetinde ise, uygulama sahasına alınan, sağlık planı ile sağlık hizmetleri, milli bir dava olarak partiler üstü bir yaklaşımla sürdürülmüştür. Demokrat Parti Hükümetleri, dünyada sağlık hizmetlerinin, "Refah Toplumu" anlayışının içinde geliştiği dönemlere rastlamıştır. Soğuk Savaşın biçimlendirdiği dış politika Batı Dünyası ile entegre olma gerekliliğini kaçınılmaz kılmıştır ve Türkiye, kısa zamanda Uluslararası işbirliklerinin de desteği ile modern devletlerin "Refah Toplumu" ideasını yakalama politikaları içine girmiştir. Demokratların kesintisiz on yıllık iktidarları sürecinde Sağlık Politikaları bir devlet politikası olarak görülmüş, ufak tefek iii güncel politikalarda propaganda aracı olarak dile gelmiş olsa da devamlılık gösteren, sağlık yatırımları, devletin içine düştüğü ekonomik ve siyasi zor koşullara rağmen, herhangi bir geri adım veya kısıtlama olmadan sürdürülmüştür. ; As witnessing the acceptance and development of XX. Century Modern State understanding, while Turkey chasing this period, had a limited time interval. As Turkish Republic has just reached a social state in the beginning of the century, modern states of the World was determining the route of social policies. There is no doubt that the most important parameter of being a welfare state is health. Health has its place in bill of rights as a fundamental right which people should access easily. To provide health services to all of its citizens equally has the most important place in State's duties. In this context, health should be sustained as a State policy even if the instrumentalists of State change. Turkey has persistence in its pursued policies on this subject from the day the State has found. The health organizations have founded in the extraordinary conditions parliament which hasn't had a regime yet. Turkey, which has adopted Republic regime as a result of political revolution has sustained its health policies with a reinforcing approach of social state. In Turkey, which has founded as a Democratic Republic, despite the time of maturation of the democracy, with the multi-party parliament, which has started with Democratic Party, democracy has settled formally and the instruments of State had started to sound from a new hand. The process which has started with the Democrat's mission of forming a government in the parliament has been conducted in scope of the founding philosophy, "social state". "The National Health Plan" which has prepared by Behçet Uz -the Minister of Health of the one party government- hasn't been able to get the chance of execution due to several reasons. But in Democrat's government, the plan has executed, health policies had been conducted as a above parties understanding. Democratic Party governments have came on the period of World, which the health policies were gaining acceleration in the understanding of "Welfare Society". The necessity of integrating with Western World had occurred due to the foreign policies formed by The Cold War. Turkey has followed the policies of the idea of "Welfare Society" with the help of its international partners. During the ten uninterrupted government of Democrats, the health policies had been seen as a State policy. Despite v the economic difficulties of and political hard conditions, health policies had been conducted without having any restrictions or any step backs

Türkiye, II. Dünya Savaşının sonucunda ortaya çıkan demokratikleşme sürecinin etkisi ve tek parti iktidarının uygulamaları sonucunda oluşan iç etkenler dolayı 1946 yılında çok partili hayata geçmiştir. Çok partili hayat geçiş ile birlikte kurulan ilk partilerden birisi CHP'nin uygulamalarından rahatsız olan muhalif grubun oluşturduğu Demokrat Partidir. 1950 yılında iktidara gelen Demokrat Parti 1960 yılına kadar 10 yıl iktidarda kalmış, bu dönemde ülkeyi ekonomik anlamda dışa açarken, siyasi anlamda bazı hatalı uygulamalara neden olmuştur. Bu uygulamalarından birisi Kırşehir'in ilçe yapılma meselesidir. Kırşehir'in ilçe yapılmasındaki önemli unsurlardan birisi Cumhuriyetçi Millet Partisi Genel Başkanı Kırşehir Milletvekili Osman Bölükbaşı'nın sert muhalefetidir. 1946'da Demokrat Partide siyasete başlayan Kırşehirli Osman Bölükbaşı, DP ile uyuşmadığı için 1 yıl sonra bu partiden ayrılarak Millet Partisi'nin kurulmasında aktif görev almıştır. 1950 yılında Kırşehir Milletvekili seçilen Bölükbaşı, 1954'de Millet Partisi'nin kapatılmasıyla arkadaşları ile beraber Cumhuriyetçi Millet Partisi kurmuştur. 1954 yılında yapılan seçimlerde Demokrat Parti Türkiye genelinde büyük bir başarıya imza atarken Kırşehir'de hiçbir milletvekili çıkaramamış, Kırşehir'deki 5 milletvekilinin tamamı da Osman Bölükbaşı'nın partisi Cumhuriyetçi Millet Partisi'nden çıkmıştır. DP'nin Kırşehir'deki bu mağlubiyeti ve Osman Bölükbaşının sert muhalefeti Kırşehir'in ilçe olması konusunda etkili olmuş, 1954 yılında mecliste yapılan uzun tartışmalar sonucunda Kırşehir ilçe yapılmıştır. 1957 yılına kadar ilçe olarak kalan Kırşehir bu üç yıllık süre içinde gelişmesi yavaşlamış, yüzölçümü olarak küçülmüş, daha önce kendisine bağlı olan Kozaklı ve Hacıbektaş ilçelerini kaybetmiştir. Bu uygulama ile ilk kez bir il iktidar tarafından ilçe haline getirilmiştir. ; Owing to the trend of democratization that emerged after the Second World War and to the domestic factors, which were created by the policies of the single party government, Turkey started its own experience of a multi-party democracy in 1946. One of the first parties established during this transition was the Democratic Party that was made up of an opposition group within the CHP, which had a critical stance regarding the policies of the said party. Democratic Party assumed power in 1950 election and remained as the government until 1960. During this period, while trying to open the land to the outer world in an economic sense, this party was also responsible for some political blunders. One of these mistakes was the demoting of a once-prefecture Kırşehir to the status of township. One of the reasons underlying this decision was the tough opposition by the chairman of the Republicanist Nation Party Osman Bölükbaşı, who happened to be the elected MP from the said city. Bölükbaşı, who embarked on his political career in the ranks of the Democratic Party in 1946, left the party one year later and took an active role in the establishment of the Nation Party. He was elected as MP in 1950 and following the closure of the Nation Party in 1954 established the Republicanist Nation Party with his compatriots. In the general elections held in 1954, DP enjoyed huge success almost in all electoral districts, except in Kırşehir, where Osman Bölükbaşı and his friends secured 5 MP positions in the parliament. The defeat of the DP in Kırşehir electoral district along with the ensuing opposition from Osman Bölükbaşı paved the way for the decision to declare the city as township in the parliament after long deliberations in the parliament. Kırşehir was doomed to remain as a town until 1957. This inferior status not only caused the development of the city to slow down, but also caused the loss of two towns; it used to have before the mentioned decision, Kozaklı and Hacıbektaş. This was the first case in which a city was demoted to the status of a town

Yüksek Lisans Tezi ; İkinci Dünya Savaşı sonrası dönemde Türk siyasal yaşamında, 14 Mayıs 1950 seçimleri ile iktidara gelen Demokrat Parti, ?beyaz devrim? olarak nitelendirilecek bu durum sonrasında on yıl iktidarda kalmıştır. 1950-1954 döneminde, halkın gözündeki değerini arttıran DP, 1954 seçimlerinden yine başarı ile çıkmıştır. Fakat bu dönemde baskıcı olduğu için eleştirilmeye başlanan DP iktidarı, ekonomik olarak yaşanan olumsuzlukların da etkisiyle, 1957 seçimlerinden sonra 1954 seçimlerindeki etkisini kaybetmiş fakat seçimlerde uygulanan çoğunluk sisteminin etkisi ile bir kez daha tek başına iktidara gelebilmiştir. İktidarının son döneminde DP'ye karşı muhalefet artmış ve iktidar olmayan partiler aralarında Güç Birliği Cephesini kurmuşlardır. Bu cepheleşme, uygulanan ve iki partili bir sistem yaratan çoğunluk sistemi dolayısıyla Türkiye Büyük Millet Meclis'inde temsil hakkı bulamayan partileri destekçileri ile dönemin muhalefet partisi olan Cumhuriyet Halk Partisinin üyelerini etrafında toplamıştır. Buna karşılık, gücünü koruyabilmek ve etkinliğini arttırabilmek adına çoğunluğunu DP'lilerin oluşturduğu bir grup da Vatan Cephesi'ni oluşturmuşlardır. Ülke içinde yaşanan cepheleşmeler kısa sürede kargaşa ortamını tetiklemiş ve bölünmeyi körüklemiştir. İşte tam bu dönemde yaşanan bunalımlı günler, Türk Silahlı Kuvvetleri'nin 27 Mayıs 1960'taki müdahalesine zemin hazırlamış ve ülkede çok partili siyasal yaşama ara verilmiştir. ; Abstract ; Turkish political life of the period after the Second World War, 14 May 1950 elections and the Democratic Party came to power, the ?white revolution? has been described as the situation after ten years in power. 1950-1954 period, increasing the value of the public eye the DP, 1954 elections, has again successfully. However, criticism began to be oppressive in this period DP, as in the negative economic impact on the 1957 elections, but lost influence after the 1954 elections, the election system administered by the effect of the majority could come to power once again alone. At the end of DP increased the power of the opposition and the ruling against the non-parties have established between the front of the Power Association. In this confrontation, the system creates a two-party majority system is applied and therefore can not find the right to represent parties in TBMM with an opposition party supporters gathered around the members of the Republican People?s Party. In contrast, the majority of power in the name of protect and improve the effectiveness of the Country Front have formed a group of DP. Environment triggered unrest in the country as soon as possible in the confrontation and division accelerated. Here?s a full day of this period, in the depressed, the ground prepared by the intervention of the Turkish Armed Forces, 27 May 1960 and a Multi-party political life in the country were suspended.

Kıbrıs sorunu on yıllardır Türk dış politikasının temel problematik alanlarından birisini teşkil etmektedir. Lozan Barış Antlaşması'na göre Kıbrıs, İngiltere'nin hâkimiyetinde kalmış ve bu nedenle Türkiye daha sonraki vetirede Kıbrıs'a müdahale etmeyi düşünmemiştir. İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, İngiltere'nin politikasını değiştirip hâkimiyetindeki topraklardan yavaş yavaş çekilmeye başlaması üzerine, Kıbrıs'ta Türkiye ve Yunanistan'ın da yer aldığı bir nüfuz mücadelesi başlamıştır. İngiltere'nin Adayı tahliye planı gündeme gelince Türkiye tarihsel, kültürel, demografik, coğrafi ve stratejik unsurların etkisi çerçevesinde Kıbrıs sorunuyla daha yakından ilgilenir hale gelmiştir. Demokrat Parti döneminin en önemli dış politika konularından birisi kuşkusuz Kıbrıs sorunudur. Söz konusu dönemde, Kıbrıs'ta iki toplumlu devlet yapısının temelleri atılmıştır. Türkiye öncelikle statükoyu devam ettirmek istemiştir. Bu olmazsa adanın tamamının kendisine verilmesi gerektiği görüşünü savunmuştur. 1955'ten sonra da Adanın taksimi tezi ön plana çıkmıştır. Özellikle Londra Konferansı sonrasında Türkiye Kıbrıs sorununda resmen taraf haline gelmiştir. Lozan Barış Anlaşması ile Kıbrıs'ı İngiltere'ye bırakmak zorunda kalan Türkiye'nin, Demokrat Parti'nin izlediği dış politika ile Kıbrıs'ta tekrar hak sahibi haline geldiği görülmüştür. Makalede dönemin gazete arşivinden ve dönemle ilgili belli başlı telif ve tetkik eserlerden yararlanarak Demokrat Parti iktidarının Kıbrıs politikası incelenecektir. ; Cyprus dispute remains to be one of the crucial issues in Turkey's foreign policy. According toLausanne Peace Treaty, Cyprus remained under British rule and Turkey has limited its interventionsover the island during the following developments. After the WWII, when Britain launcheddecolonization and abandoned former colonies, a dispute over the status of Cyprus between Turkeyand Greece has been prompted. After Britain announced its intention t leave the island, Turkeybecame more interested in island due to its historical, cultural, ...

Cyprus dispute remains to be one of the crucial issues in Turkey's foreign policy. According to Lausanne Peace Treaty, Cyprus remained under British rule and Turkey has limited its interventions over the island during the following developments. After the WWII, when Britain launched decolonization and abandoned former colonies, a dispute over the status of Cyprus between Turkey and Greece has been prompted. After Britain announced its intention t leave the island, Turkey became more interested in island due to its historical, cultural, demographic, geographical and strategical ties. Cyprus Dispute took the lion's share of Democrat Party's agenda-setting process. In the given period, the fundamentals of a bi-national administrative system in Cyprus are established. At first, Turkey was in favor of status quo. If not possible, she proclaimed that the entire island must be ceded to its government. After 1955, the claims proposing the division of the island are articulated. Turkey which was bound to surrender Cyprus to Britain with the Lausanne Peace Treaty turned out to be one of the guarantees of the island. The article aims at investigating the Cyprus policy of Democrat Party through contemporary newspapers, along with leading studies over the issue and the secondary sources. ; Kıbrıs sorunu on yıllardır Türk dış politikasının temel problematik alanlarından birisini teşkil etmektedir. Lozan Barış Antlaşması'na göre Kıbrıs, İngiltere'nin hâkimiyetinde kalmış ve bu nedenle Türkiye daha sonraki vetirede Kıbrıs'a müdahale etmeyi düşünmemiştir. İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, İngiltere'nin politikasını değiştirip hâkimiyetindeki topraklardan yavaş yavaş çekilmeye başlaması üzerine, Kıbrıs'ta Türkiye ve Yunanistan'ın da yer aldığı bir nüfuz mücadelesi başlamıştır. İngiltere'nin Adayı tahliye planı gündeme gelince Türkiye tarihsel, kültürel, demografik, coğrafi ve stratejik unsurların etkisi çerçevesinde Kıbrıs sorunuyla daha yakından ilgilenir hale gelmiştir. Demokrat Parti döneminin en önemli dış politika konularından birisi kuşkusuz Kıbrıs sorunudur. Söz konusu dönemde, Kıbrıs'ta iki toplumlu devlet yapısının temelleri atılmıştır. Türkiye öncelikle statükoyu devam ettirmek istemiştir. Bu olmazsa adanın tamamının kendisine verilmesi gerektiği görüşünü savunmuştur. 1955'ten sonra da Adanın taksimi tezi ön plana çıkmıştır. Özellikle Londra Konferansı sonrasında Türkiye Kıbrıs sorununda resmen taraf haline gelmiştir. Lozan Barış Anlaşması ile Kıbrıs'ı İngiltere'ye bırakmak zorunda kalan Türkiye'nin, Demokrat Parti'nin izlediği dış politika ile Kıbrıs'ta tekrar hak sahibi haline geldiği görülmüştür. Makalede dönemin gazete arşivinden ve dönemle ilgili belli başlı telif ve tetkik eserlerden yararlanarak Demokrat Parti iktidarının Kıbrıs politikası incelenecektir.

Mitingler, [siyasal] katılımın en önemli enstrümanlarından biridir. Ancak Türkiye'de seçim mitinglerinin sosyopolitik açıdan irdelendiği başka bir çalışmaya rastlanmamış olması bu önemli alanın/aracın yadsındığı anlamına gelmektedir. Teorik ve ampirik iki bölümden oluşan çalışmanın ampirik kısmı, yerel seçimler öncesinde Adalet ve Kalkınma Partisi (Ak Parti) ile Milliyetçi Hareket Partisi (MHP) mitingine katılan 300 seçmene anket kullanılarak yapılmıştır. Temel amaç siyasi mitinglere kimin, neden, hangi sıklıkla katıldığı gibi farklı değişkenleri belirlemek ve etkilerini irdelemek; katılanların ne kadarının seyirci, ne kadarının taraftar olduğunu anlamak; mitingdeki seçmenin ruh haline ilişkin psikopolitik bir tahlile ulaşmak ve neticede mitinglerin sosyopolitik analizini yapmaktır. Elde edilen verilerin bazılarına göre mitinge katılanların yarısından çoğu mitingin yapılacağı yer ve zaman gibi bilgileri televizyondan edinmektedir. İnsanlar, mitinglere, daha çok partisine destek vermek, partinin genel başkanını görmek, zaman geçirmek/merak gidermek için gitmektedir. Mitinge katılanlardan yaklaşık her yüz kişiden dördünün tercih ve kararları olumsuz yönde değişmiştir. Mitinglere il merkezinden kadınlar; merkez ilçe ve il dışından erkekler daha çok katılmaktadır. Erkekler, ileri yaştakiler ve eğitim seviyesi yüksek kimseler mitinglere daha fazla ve sık katılmaktadır. Mitinglere ev hanımları en az katılan meslek grubunu oluştururken, en çok katılanlar, kamu çalışanlarıdır. Ak Parti mitingine daha çok ev hanımları, MHP mitingine ise daha çok kamu personeli katılmıştır. MHP mitingine katılanların eğitim düzeyi daha yüksektir. MHP mitinginde taraftar; Ak Parti mitinginde ise izleyici oranı daha yüksektir. Katılımcılar AK parti mitingine daha çok genel başkanı görmek, MHP mitingine ise partisine destek vermek için katılmıştır. MHP mitingdekiler içinde bulundukları ruh halini daha çok öfkeli ve cesaretli; Ak Parti mitingindekiler ise umutlu ve gururlu şeklinde tarif etmiştir ; Rally is one of the most important instruments of the [political] participation. However, considering that it has not been found in another study in which the election rallies are examined sociopolitically in Turkey means that this important instrument/field is denied. The study consists of theoretical and empirical parts. The empirical part includes a questionnaire to 300 voters that attended to the rallies of Justice and Development Party and Nationalist Movement Party before local elections. The main purpose is to determine different variables involving those who attend to political rallies, why and how often; to examine their effects; to understand how much of them is spectator or supporter; to obtain a psycho- political analysis related to the mood of voters in rally and eventually to carry out a socio-political analysis of the rally. According to some of the obtained data, more than half of the attenders that attend to the rally obtain information about the rally place and the beginning time of it from televisions. People attend to the rallies mostly to give support to their parties, to see the party leader, to spend time or satisfy their curiosity. About four out of every hundred people who attended to the rally changed their preferences and judgments negatively. The attenders to the rallies are mostly women from city centres, and men from central district and outside the province. Men, elderly ones and those with high levels of education attend more and more often to the rallies. While the housewives attend to the rallies at the very least, the public employees are at the very most. The housewives attend mostly to the rallies of Justice and Development Party and the public employees mostly to those of Nationalist Movement Party. The education level of attenders for Nationalist Movement Party is higher. The rate of supporters is higher in the rallies of Nationalist Movement Party. However, it is the rate of spectators that is higher in the rallies of Justice and Development Party. The attenders took part in the rally of Justice and Development Party mostly to see the party leader; on the other hand , it was mostly to give more support to their party in the that of Nationalist Movement Party. Those in the rally of Nationalist Movement Party identified their mood mainly as angry and courageous. However, it was defined as happy and proud for those in the rally of Justice and Development Party

Türkler ve Macarlar I. Dünya Savaşı'nda müttefik olarak aynı cephede sırt sırta çarpışmış iki millettir. Savaş sonrasında Türk milleti, Milli Mücadele ile yurdunu düşman işgalinden kurtararak yeni bir devlet kurmuş ve bu süreç içerisindeki yenilikler ve devrimler, Macar halkı ve kamuoyu tarafından dikkatle takip edilmiştir. Bu çalışmada, Türkiye'de çok partili hayata geçiş denemelerinden biri olan Serbest Cumhuriyet Fırkası'nın kuruluşu ve kapanmasına giden süreç Macar elçilik raporları ışığında ele alınmıştır. Bu süreç Macarların gözünde Türk demokrasinin ilerlemesi ve gelişmesi açısından önemli bir adım olarak görülmüş, diğer yandan ise Türk siyasi hayatındaki iktidar mücadelesinin bir parçası olduğu ifade edilmiştir. Ayrıca Serbest Cumhuriyet Fırkası'nın kurulmasının Türkiye'ye olumlu getirisi olacağını düşünen Macarlar, böyle bir adımla yakın gelecekte çok partili hayatın Türk siyasi hayatına tamamen yerleşeceğini düşünmüşlerdir. Bu çalışma Türkiye'ye ilk Macar elçisi olarak atanan Tahy László'nun Türkiye'deki Macaristan Elçiliğinden Macaristan Dışişleri Bakanlığına gönderdiği raporlar göz önüne alınarak hazırlanmıştır. ; Turks and Hungarians are two nations who fought back to back as alliances in the same front during the World War I. After war, Turkish nation saved its country from the enemy invasion with War of Independence and established a new state, and the innovations and revolutions during this process were carefully observed by the Hungarian people and public opinion. In this work, it was discussed the establishment of Free Republican Party which was one of the trials of transitions to a multi-party system in Turkey, and the process, caused it be closed under the light of reports from Hungarian Embassy. This process was considered an important step regarding the progress and development of Turkish democracy at view of Hungarians, and on the other hand, it was expressed that this was an important part of power struggle in the Turkish political life. Furthermore, Hungarians, who thought that establishment of Free Republican Party would provide the positive yield for Turkey, also thought that the multi-party system would completely take place in the Turkish political life with such step in the near future. This work is prepared considering the reports from Tahy László who was assigned as the first ambassador for Hungarian Embassy in Turkey to the Hungarian Ministry of Foreign Affairs.

Türkiye siyasi tarihinde, 1950-1960 yılları arası Demokrat Parti Dönemi olarak adlandırılmaktadır. Demokrat Parti'nin uyguladığı iç politikalar ve dış politikalar, elbette ki Türkiye genelinde olduğu gibi yerel yönetimlerde de etkilerini belirgin bir şekilde göstermiştir. Bu etkilerin neler olduğu ve ne şekilde yansıdığını değerlendirebilmek amacıyla Edirne Siyasi Tarihinde Demokrat Parti Dönemi incelenmiştir. Tezin birinci bölümü olan giriş kısmında çalışmanın yöntemi, amacı ve önemi belirtilmiştir. Çalışmanın ana hattını oluşturan sorulara yer verilmiştir. İkinci bölümde, Demokrat Parti'nin iktidara gelişi, 1950 ve 1960 yılları arasında uyguladığı genel iç ve dış politikalara değinilmiştir. O dönemki Türkiye'nin iç politika uygulamaları ekonomi, siyasi, eğitim, sağlık alanlarındaki gelişmeler başlıkları altında incelenmiştir. Demokrat Parti'nin genel dış politikasını değerlendirebilmek amacıyla, dönemin Türkiye'sinin diğer uluslarla ilişkileri, yapılan ittifaklar, imzalanan paktlar, konferanslar ve meseleler başlıkları altında incelenmiş olup, 1950-1960 Demokrat Parti Dönemi'nin Türkiye siyasi tarihindeki genel etkileri ortaya konulmuştur. Bunlara bağlı kalarak çalışmanın üçüncü bölümünde ise, 1950-1960 yılları arası, Edirne öznelinden Demokrat Parti Dönemi şeklinde değerlendirilmiştir. Demokrat Parti döneminde uygulanan genel politikaların, yerel yönetime etkileri Edirne ili ele alınarak incelenmiştir. Bu dönemdeki Edirne siyasi tarihi, dönemin Demokrat Parti Edirne milletvekilleri, Edirne'de genel seçimlerin o dönemdeki oy oranları, yerel seçimler, ekonomi, tarım ve hayvancılık, sanayi, petrol arayışları, alt yapı çalışmaları, eğitim ve sağlık alanında yapılan yerel uygulamaların neler olduğu ve 1960 darbesinin Edirne'ye yansımaları başlıkları altında incelenerek ortaya konulmuştur. Çalışmanın dördüncü bölümü tezin sonuç kısmı olup, Edirne siyasi tarihinde Demokrat Parti Dönemi ile ilgili bulgular ve değerlendirmeler ortaya konulmuştur. Konuyla ilişkin gerekli incelemelerde kitap, makale, gazete, örnek tez çalışmaları, tablolar, resimler ve elektronik kaynaklardan yararlanılmıştır. ; In Turkish political history, it is called the Democratic Party Period between 1950 and 1960. The domestic and foreign policies implemented by the Democratic Party have, of course, shown their impact prominently in local governments as well as throughout Turkey. In order to evaluate what these effects are and how they are reflected, the Period of the Democratic Party in the Political History of Edirne has been examined. The first part of the study is the introduction part of the thesis, the purpose, importance, method of the subject, what are the deficiencies in this subject in the literature and the questions that form the outline of the study are included. The second part discusses the general domestic and foreign policies implemented by the Democratic Party between 1950 and 1960. Turkey's domestic policy practices at the time were examined under the headings of developments in the fields of economy, politics, education and health. In order to evaluate the general foreign policy of the Democratic Party, turkey's relations with other nations, alliances, pact signed, conferences and issues were examined and the general effects of the 1950-1960 Democratic Party Period on The Political History of Turkey were revealed. In the third part of the study, the Democratic Party was evaluated from Edirne subject between 1950 and 1960. The effects of the general policies implemented during the Democratic Party period on local government were examined by considering the city of Edirne. The political history of Edirne during this period; local elections, then-Democratic Party Edirne deputies, general elections in Edirne at that time, local economy, agriculture and livestock, industry, oil searches, infrastructure studies, education and health local practices and reflections of the 1960 coup on Edirne were examined. The fourth part of the study is the conclusion of the thesis, and findings and evaluations related to the Democratic Party Period have been presented in the political history of Edirne. In the necessary reviews on the subject; books, articles, newspapers, sample thesis studies, paintings, paintings and electronic sources were used.