Suchergebnisse

Eğitim, gerek bireyin gerekse toplumun ekonomik ve sosyal yönden gelişmesini sağladığı için devletin yüklenmiş olduğu önemli bir kamu hizmetidir. Ekonomik kalkınmanın sağlanmasında ihmal edilmemesi gereken en önemli üretim unsurudur. Küreselleşen dünyada ve bilgi çağında uluslar arası rekabette ülkelerin sosyal ve ekonomik yönden yerini belirleyen temel belirleyici eğitimdir. Türkiye eğitime önem vermenin gereğine inanmış bir ülkedir. Eğitim sisteminde son yıllardaki olumlu gelişmelere rağmen birçok sorunun hala devam ettiği bilinmektedir. Türkiye'nin AB giriş süreci ve gelişmiş ülkeler arasında yerini alarak dünyaya yön veren bir ülke konumuna yükselebilmesi ülke kaynaklarının etkin kullanımı ile mümkündür. Etkinlik eğitimin kalitesinin yükselmesi ve maliyetlerin minimize edilmesiyle sağlanabilir. Bu çalışmada eğitim sisteminde yapısal sorunlar ele alınarak bu sorunların çözümüne yönelik kalitenin artırılması ve giderlerin minimize edilmesi temelinde daha sosyal, çağdaş ve demokratik yeni bir yapılandırma modeli ortaya konulmaya çalışılmıştır. ; Education is an important public service burdened by state, as it provides economic and social development of either individual or society. It is the most important production component that is required not to be ignored for providing economic development. In international competition, the basic determinant thing is education that determines the social and economic places of country in globalization world and in the information age. Turkey is a country which believes in importance of education. In recent years, in spite of positive developments in education, it?s known that many problems still continue. EU process of Turkey and its advancement up to position of a country that can direct the world by getting its place among developed countries is possible with the efficient use of country resources. Efficiency can be provided increase of education quality and minimization of costs. In this study, structural problems in education system are discussed and it?s attempted to increase quality to solve these problems and to reveal more social, modern and democratic new restructuring model on the basis of minimization of expenses.

Stock exchanges; Turkey; economic condintion; congresses; 2003

Türkiye'de bölgesel kalkınma ajansları, AB'nin bölgesel politikasına uyum sağlanabilmesini temin maksadıyla ABkurumlarının tavsiyesi üzerine AB ile tam üyelik müzakereleri sürecinde kurulmuştur. Bu bölgesel kalkınmaajansları ülkedeki bölgesel eşitsizlikleri yerelde ve yerinde azaltarak ülkenin tümünün mümkün olduğunca homojenbir şekilde kalkınabilmesi için yeterli bir kapasitenin geliştirilebilmesine katkı sağlama amacıyla oluşturulmuştur. Bukalkınma ajansları toplamda 26 olup, 23 kalkınma ajansı birden fazla ili kapsarken, sadece İstanbul, Ankara ve İzmirilleri bir ajans tarafından temsil edilmektedir. Tek tip yönetişim modeliyle kurulan bu ajanslar 10 yılı aşkın birsüredir faaliyetlerini sürdürmektedirler. Ancak ülke genelinde tek tip örgütlenen bu yapıların her bölgenin farklıdinamiklerini harekete geçirerek bölgesel eşitsizliğin giderilmesinde hedeflenen başarıyı tam olarak yerinegetiremeyeceği görülmeye başlanılmıştır. Bu çalışmada bu yetersizliğin olası nedenleri ve bu ajansların yönetişimyaklaşımına uygunluğu irdelenmiştir. Bunun yanında daha dar bir alanı kapsayan il ölçeğinde çoklu tip kalkınmaajansları modeli bir öneri olarak ifade edilmiş ve değerlendirilmiştir. Bu kapsamda her kente özgü bu ajanskurgusunun yereldeki ekonomik dinamikleri harekete geçirerek yerinde kalkınmayı sağlamada daha iyi modelolabileceği üzerine durulmuştur ; Regional development agencies in Turkey were founded in the process of full membership negotiations with the EU on the advice of the relevant EU institutions to meet the need of compliance with the EU's regional policy. These regional development agencies were established in order to develop a sufficient capacity that can contribute to the homogeneous development of the entire country by reducing regional inequalities in the country locally and on site. These development agencies are 26 in total and 23 agencies cover more than one province, while only Istanbul, Ankara and Izmir provinces are represented by one agency. Established with a uniform governance model, these agencies have been operating for more than 10 years. However, it is thought that these structures, which are organized uniformly throughout the country, will not be able to fulfil the targeted success properly in eliminating regional inequality. In this study, the possible causes of this inadequacy and the compliance of these agencies with the governance approach are examined. In addition, the model of multi-type development agencies at provincial scale covering a narrower area has been expressed and evaluated as a proposal. In this context, it was emphasized that this agency setup specific to each city could be a better model in providing on-site development by activating the local economic dynamics

Türkiye'de bölgesel kalkınma ajansları, AB'nin bölgesel politikasına uyum sağlanabilmesini temin maksadıyla AB kurumlarının tavsiyesi üzerine AB ile tam üyelik müzakereleri sürecinde kurulmuştur. Bu bölgesel kalkınma ajansları ülkedeki bölgesel eşitsizlikleri yerelde ve yerinde azaltarak ülkenin tümünün mümkün olduğunca homojen bir şekilde kalkınabilmesi için yeterli bir kapasitenin geliştirilebilmesine katkı sağlama amacıyla oluşturulmuştur. Bu kalkınma ajansları toplamda 26 olup, 23 kalkınma ajansı birden fazla ili kapsarken, sadece İstanbul, Ankara ve İzmir illeri bir ajans tarafından temsil edilmektedir. Tek tip yönetişim modeliyle kurulan bu ajanslar 10 yılı aşkın bir süredir faaliyetlerini sürdürmektedirler. Ancak ülke genelinde tek tip örgütlenen bu yapıların her bölgenin farklı dinamiklerini harekete geçirerek bölgesel eşitsizliğin giderilmesinde hedeflenen başarıyı tam olarak yerine getiremeyeceği görülmeye başlanılmıştır. Bu çalışmada bu yetersizliğin olası nedenleri ve bu ajansların yönetişim yaklaşımına uygunluğu irdelenmiştir. Bunun yanında daha dar bir alanı kapsayan il ölçeğinde çoklu tip kalkınma ajansları modeli bir öneri olarak ifade edilmiş ve değerlendirilmiştir. Bu kapsamda her kente özgü bu ajans kurgusunun yereldeki ekonomik dinamikleri harekete geçirerek yerinde kalkınmayı sağlamada daha iyi model olabileceği üzerine durulmuştur. ; Regional development agencies in Turkey were founded in the process of full membership negotiations with the EU on the advice of the relevant EU institutions to meet the need of compliance with the EU's regional policy. These regional development agencies were established in order to develop a sufficient capacity that can contribute to the homogeneous development of the entire country by reducing regional inequalities in the country locally and on site. These development agencies are 26 in total and 23 agencies cover more than one province, while only Istanbul, Ankara and Izmir provinces are represented by one agency. Established with a uniform governance model, these agencies have been operating for more than 10 years. However, it is thought that these structures, which are organized uniformly throughout the country, will not be able to fulfil the targeted success properly in eliminating regional inequality. In this study, the possible causes of this inadequacy and the compliance of these agencies with the governance approach are examined. In addition, the model of multi-type development agencies at provincial scale covering a narrower area has been expressed and evaluated as a proposal. In this context, it was emphasized that this agency setup specific to each city could be a better model in providing on-site development by activating the local economic dynamics.

Küreselleşme ile uluslararası ticarette sınırlar ortadan kalkmış, ülkeler arasındaki ticari ilişkiler güçlenmiştir. 1980 sonrası bölgeselleşme süreci hız kazanmış ve ekonomik bütünleşmelerin hem sayısı hem de etkinliği artmıştır. Kurulan yeni dünya düzeninde uluslararası ekonomik aktörler zamanla ticari blokların oluşmasına neden olmuştur. Çalışmada, esas olarak Türkiye'nin bölgesel aktörlerle günümüzdeki dış ticaret ilişkisi incelenmiş, AB ile olan ekonomik ilişkileri ise bu çerçevede analiz edilmeye çalışılmıştır. Tezin birinci bölümünde küreselleşme ve bölgeselleşme kavramlarının evrensel tanımları açıklanmış ve tezin teorik altyapısının oluşmasını sağlayan ekonomik işbirliği ve bütünleşme aşamalarına ve etkilerine değinilmiştir. İkinci bölümde, çok kutuplu ekonomik düzende kendine yer edinmiş, dünya ekonomisinde önemli paylara sahip olan bölgesel entegrasyonlardan NAFTA, APEC, ASEAN, GCC ve AEC seçilerek, bu bölgesel aktörlerin Türkiye ile olan ticari ilişkileri analiz edilmiştir. Bu analizler ekonomik veriler, tablolar ve grafikler aracılığıyla açıklanmış ve değerlendirilmiştir. Tezin son bölümünde, Türkiye'nin en büyük ticari ortağı olan AB ile olan ekonomik ilişkileri dış ticaret boyutuyla, Gümrük Birliği öncesi ve sonrası olarak ayrıntılı olarak incelenmiştir. AB'nin üçüncü ülkelerle imzalamış olduğu ve gelecekte imzalayacağı STA'ların Türkiye ekonomisine etkileri TTIP ve CETA örnekleri üzerinden ayrıca incelenmiştir. Gümrük Birliği sürecinde Türkiye için başka alternatiflerin olup olmadığı sorgulanmış ve Çekim Modeli kullanılarak seçili örgütlerin ihracat üzerindeki etkileri analiz edilmiştir. Son olarak Gümrük Birliği'nin diğer ekonomik bütünleşmeler ve anlaşmalar ile farklılıkları vurgulanmış, revize edilmesi yönündeki önerilere yer verilmiştir. ; In international trade, the borders have disappeared and commercial relations between countries have strengthened with globalization. After 1980, the process of regionalization has accelerated and both the number and effectiveness of economic integrations have increased. International economic actors eventually caused the formation of commercial blocks in the new world order. In this study, essentially Turkey's current foreign trade relations are examined with the regional actors and economic relations with the EU have been tried to be analyzed in this framework. In the first part of the thesis, the universal definitions of the globalization and regionalization concepts are explained, and the phases and effects of economic cooperation and integration have been mentioned which providing of the theoretical infrastructure of the thesis. In the second part, NAFTA, APEC, ASEAN, GCC and AEC were chosen from the regional integrations which have a place in the multi-polar economic regime and have significant roles in the world economy and the commercial relations of these regional actors with Turkey have been analyzed. These analyzes have been explained and evaluated through economic data, tables and graphs. In the last part of the thesis, the economic relations with the EU, which is Turkey's biggest trading partner, have been examined in terms of foreign trade with detail before and after the Customs Union. The impacts of the STA's on the Turkish economy that the EU has signed with third countries and will sign in the future are also examined especially through examples of TTIP and CETA. During the process of Customs Union, it was questioned whether there were other alternatives for Turkey or not and analyze the effects of selected organization on export by using Gravity Model. Finally, the differences are emphasized between the Customs Union and other economic integrations and agreements and the recommendations for the revision are mentioned.

Bu çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden literatür ve içerik analizi, karşılatırma, örneklendirme, nicel araştırma yöntemlerinden ise betimsel ve bağıntısal modeller kullanılarak Sao Paulo ve İstanbul metropoliten alanlarının yönetimi için çıkarılan mevzuatın getirdiği organizasyon yapıları metropoliten yönetim modelleri ve metropoliten yönetim kuramları üzerinden değerlendirilmiştir. Birinci bölümde gelişmekte olan ülke ve metropoliten alan kavramları açıklanmış, kentleşme ve kalkınma ilişkisi başlığında kavramlar arası ilişkiler değerlendirilmiş daha sonra da metropoliten yönetim modelleri ve kuramları incelenmiştir. İkinci bölümde kavramlar arası ilişkiler Brezilya ve Türkiye üzerinde örneklendirilmiş ve bu ilişkilerin Sao Paulo ve İstanbul üzerindeki yansımalarına değinilmiştir. Üçüncü bölümde Brezilya ve Türkiye'de merkezi idare-yerel yönetim ilişkileri ile yerel yönetimlerin birbirleriyle olan ilişkileri incelenmiş ve mevzuatların getirdiği yönetim modellerini anlamak üzere bir zemin oluşturulmuştur. Dördüncü bölümde iki ülkenin metropoliten yönetim mevzuatı kuram ve model açısından değerlendirilmiş, her iki kentin de yönetsel açıdan metropoliten reform kuramı etkisinde gelişen yeni bölgecilik yaklaşımı ile yönetildiği; fakat uygulama modellerinin tarihi, siyasi, kültürel, toplumsal ve yönetsel açıdan farklı olduğu tespit edilmiştir. --- In this study, the qualitative research methods, literature and content analysis, comparison, sampling, and quantitative research methods, descriptive and relational models have been used to evaluate the legislation for the governance of the Sao Paulo Metropolitan Region and Istanbul Metropolitan Municipality, within the terms of metropolitan governance models and approaches. In the first chapter, the developing country,and metropolitan area concepts and the relationship between economic development and urbanization have been explained. In the second chapter, the relationship between economic development and urbanization process has sampled in Brazil and Turkey. The third chapter examines intergovernmental relationships in the two countries, to create a ground for understanding the dynamics of the governance models that were used by Turkey and Brazil. The last chapter evaluates and compares the metropolitan governance legislation in both countries in terms of the governance models and approaches. By the end of the study, it was found that both cities ruled with a new regionalism approach developed under the influence of the metropolitan reform approach, it has determined that application models are different due to the historical, political, cultural, social, and administrative aspects.

Özet:Sürdürülebilirlik kavramının önemi giderek artarken, işletmelere değer katacak mevcut sosyal, ekonomik ve çevresel kaynakların ölçüm aracıdır. Bu üç ana faktör dikkate alınarak ortaya çıkan stratejiler uzun vadede rekabet ve işletmelerin varlığının uzun soluklu olmasını sağlar.Sürdürülebilirlik kontrolü; tüm paydaşların isteklerinin stratejik alanda karşılanmasını destekleyen, sorumluluk bilgi ve tüm stratejilerin entegre edildiği kontrolüdür. Bu araştırmada işletmelerin ekonomik, sosyal ve çevresel stratejiler arası dengeyi sağlayıp, ölçüm ve kontrolün sonucu çıkan farklılıklara tedbir almaya nasıl yönlendikleri ve performans değerlendirmesi sonucu diğer işletmeler arasında karşılaştırma olanağını nasıl sağladıkları araştırılmıştır.Anahtar Kelimeler: sürdürülebilirlik, sürdürülebilirlik ölçümü, sürdürülebilirlik performansı Abstract:The importance of the concept of sustainability for the organizations increases gradually. Sustainability is an instrument of measurement of current social, economic and environmental resources, which would add value to the organizations. The strategies taking these three main factors into account provide a better chance of competition for organizations and also increase the life of organizations and competition. The control of sustainability includes the integration and control of all responsibility, knowledge and strategies, which strategically support meeting of the needs of all stakeholders. In this study, how organizations maintain the stability between economic, social and environmental strategies, how they shift towards taking preventive measures against differences found in measurements and controls and how they provide the possibility of comparison between other organizations as a result of performance assessment are investigated.Keywords: sustainability, measure of sustainability, sustainability performance

In this study, it is aimed to investigate the effect of renewable energy consumption on economic growth in BRICS countries and Turkey. In this context, panel data analysis in the form of coefficient estimates and causality analysis was applied using annual data for the period 1990-2018. Within the scope of the determinants of economic growth, besides the renewable energy consumption variable which forms the basis of the study, the variables of capital accumulation, population, trade openness, foreign direct investments and non-renewable energy consumption are also used. According to the coefficient estimation results made with the fixed effects model, it has been determined that the increase in renewable energy consumption has negative and significant effects on economic growth. On the other hand, it has been determined that the increase in non-renewable energy consumption has a positive effect. In addition, it is among the findings that the increase in capital accumulation has a positive effect on economic growth and the increase in trade openness has a negative effect. Finally, Dumitrescu-Hurlin (2012) panel causality test results revealed that there is a unidirectional causality relationship from renewable energy consumption to economic growth. Accordingly, it was seen that the growth hypothesis was valid among the variables.

The impact of rising economic activity, which increases with international economic relations and globalization, on environmental degradation has been subjected to many studies in the literature. Consequently, numerous factors that have both positive and negative impacts on the environment are included in a number of research. Using a sample of BRICS nations and controlling factors for income, population, and urbanization, our study examines the impact of economic disparity on the environment. In our study using the STIRPAT model, second-generation unit root, panel cointegration, and long-run coefficient tests were applied in light of the findings from the cross-sectional dependency and homogeneity tests. The variables behave jointly over the long term, which indicates that there is a cointegration link between the variables, according to the findings of the panel cointegration test that was conducted. Long-term coefficient estimate throughout the panel's data reveals that while CO2 emissions are increased by income disparity and per capita income, they are decreased by population. No significant relationship was found for the whole panelbetween the urbanization variable and the environment. When individual nations are taken into account, it is determined that India's income disparity causes a rise in CO2 emissions.

This dissertation aims to clarify the applicability of federal state model into Islamic Republic of Afghanistan with its advantages and disadvantages. Islamic Republic of Afghanistan has begun the modernization attempts concurrently with Turkey but its attempts have been failed because of the many internal or external reasons. Originating from the geographical, political, economic and demographic characteristics of Afghanistan, many ethnic groups are supporting unitary state model while many others are supporting federalism. The academic researches about governing structure of Islamic Republic of Afghanistan in Turkish literature are so rare. It is estimated that this study will fill an important gap in the literature. In the study, the theoretical part is fulfilled by searching the federal state model and federalism in national and international literature. One of the leading practitioners of federalism, the United States and the Federal Republic of Germany as a Western European State have been examined. By examining the similarities and differences between Afghanistan and these two countries, it has been tried to determine the level of federalism compliance for Afghanistan. ; Bu tez çalışmasının amacı federal devlet modelinin Afganistan İslam Cumhuriyeti'nde uygulanabilirliğini fayda ve mahzurlarıyla birlikte ortaya koymaktır. Afganistan İslam Cumhuriyeti Türkiye ile eş zamanlı olarak modernleşme çalışmalarına başlamış ancak bu çabaları iç ve dış bir takım etkenlerce başarıya ulaşamamıştır. Ülkenin coğrafi, siyasi, ekonomik ve demografik yapısına bağlı olarak, bazı etnik gruplar üniter devlet modelini savunurken bazı etnik gruplar ise federalizmi savunmaktadır. Türk yönetim alan yazınında Afganistan İslam Cumhuriyeti'nin yönetim yapısı hakkında yapılan akademik çalışmaların oldukça az olduğu görülmektedir. Bu çalışmanın alan yazındaki önemli bir boşluğu dolduracağı değerlendirilmektedir. Çalışmada federal devlet modeli ve federalizm hakkındaki ulusal ve uluslararası alan yazın taranarak teorik kısım tamamlanmıştır. Federalizmin önde gelen uygulayıcılarından biri olan ABD ve bir Batı Avrupa Devleti olarak Federal Alman Cumhuriyeti'nin yapısı incelenmiştir. Bu iki ülke ile Afganistan'ın benzer ve farklı yönleri ele alınarak Afganistan için federalizmin uygunluk düzeyi ortaya konmaya çalışılmıştır.

Westfalya Barış Antlaşmaları ile başlayan modern uluslararası ilişkilerde uluslararası sistemin yapısında, temel özelliklerinde ve aktör sayısında çeşitli dönemlerde farklı değişimler yaşanmıştır. Özellikle Post Westfalyan dönemin başlarında uluslararası sistemde ABD'nin siyasi, askeri ve ekonomik anlamda hegemon olduğu bir döneme şahit olmaktayız. Bu dönemde uluslararası sistemde yeni risk ve tehditleri içeren birtakım dinamikler görülmekte ve değişen güvenlik algısına paralel olarak da çeşitli dönüşümler yaşanmaktadır. Aynı şekilde diplomasi anlamında da farklı uygulamaların yaşandığı bir döneme girilmektedir. Çalışmada, Richard Rosecrance'nin uluslararası sistem tanımlamasında siyasi elitlerin ve yöneticilerin iç politikada karar alma mekanizmasındaki rolünden hareketle, Soğuk Savaş'ın hemen sonrasındaki dönemde uluslararası sistemin yapısı ve özelliklerine değinilmiştir. Bunun yanında devletlerin iç politikadaki ekonomik yapısının uluslararası sistemdeki politikalar üzerindeki rolü incelenmiştir. Ayrıca ABD'ye karşı gerçekleştirilen 11 Eylül 2001 Saldırıları sonrası yaşanan Post Westfalyan dönemde ABD önderliğinde diğer aktörlerin de katılımıyla oluşan uluslararası sistemin yapısında ve özelliklerinde ne gibi değişim ve dönüşümlerin yaşandığı ve bu durumun 2000'li yıllara nasıl yansıdığı analiz edilmiştir. ; In the modern international relations starting with Westphalian Peace Treaties, the different changes occured in the structure main features and actor number of international system in different period. Particularly, in the early of Post Westphalian era, we have witnessed the period that in the international system USA has been hegemonic in the military, politic and economic sense. In this phase in the international system several dynamic faced involving new risks, threats and several transformations occured correspondingly changing security perception. Similarly, different practices occured in the meaning of diplomacy in this phase. At this study, act on role decision making mechanism in the internal politics of the political elites and managers in the Richard Rosecrance's international system definition has touched upon the structure and characteristics of the international system in the post-Cold War era. In addition, the role of states's internal economic policy on policies in the international system has been examined. It was analyzed what sort change and transformation in the structure and features of international system has experienced with the participation of other actors in the leadership of USA and how this situation was reflected in 2000s.

Uluslararası İlişkiler disiplininde her devletin milli gücünü meydana getiren bir takım unsurlar vardır. Bunlar nüfus, milli kültür, coğrafya, doğal kaynaklar, ekonomik güç, askeri güç ve diplomatik güçtür. Konumuzu en çok ilgilendiren ekonomik ve askeri güç daha detaylı olarak ele alınıp incelenecektir. Bu tez Federal Almanya Cumhuriyeti'nin ekonomik gücünün 1990-2018 yılları arasında askeri güce nasıl dönüştürüldüğünün analizini içermektedir. Tez çalışmasında Neorealist bir yaklaşım ve Askeri-Endüstriyel model benimsenmiştir. Çalışmamızda ekonomik güç ve askeri güç kıyaslamaları yapılarak gerek Almanya hakkında gerekse de diğer büyük güçler kıyaslanmış, elde edilen verilerin sonuçlarına göre değerlendirmeler yapılmıştır. Ayrıca Almanya'nın ekonomik gücünün askeri güce oranla daha belirgin olduğu ve akıllı güç unsurları gözetilerek özellikle dış politika stratejilerinin buradan hareketle belirlendiği sonucuna varılmıştır. 1990'lardan günümüze kadar olan zaman dilimi incelenmiş ve buradan hareketle güç projeksiyonları değerlendirilmiştir. ; In the discipline of International Relations, there are several factors that make up the national power of each state. These are population, national culture, geography, natural resources, economic power, military power and diplomatic power. Economic and military power, which is of the utmost importance to us, will be discussed in more detail. This thesis includes an analysis of how the economic power of the Federal Republic of Germany was transformed into military power between 1990-2018. In the thesis study, a Neorealist approach and Military-Industrial model are adopted. In our study, economic power and military power comparisons were made and compared with both Germany and other major powers, and evaluations were made according to the results of the obtained data. In addition, it is concluded that the economic power of Germany is more pronounced than military power and that foreign policy strategies are determined by taking into consideration the factors of intelligent power. The time period from 1990s to the present has been examined and power projections have been evaluated.

This study aimed to measure the impact of natural resource returns on the economic growth in Qatar, in an attempt to find out whether the resource curse is valid in this country which is abundant in natural resources, especially oil and gas. For this purpose, ARDL model and the time series for the period (1985-2017) were used. The experimental results of the study showed a co-integration relationship between the returns of natural resources and the economic growth in Qatar. The empirical findings of the study show that the natural resources have a negative and significant impact on the economic growth in the long run. Therefore, we can say that the risks of the resource curse apply to Qatar.

This study attempts to examine the impact of human rights and economic growth by utilizing two measures of economic growth for developing countries and an unbalanced data spanning from 1961-2017. The hypothesis of the study asserts that improvement in human right protection score increases economic growth in an economy. Firstly I conducted panel unit root test to see if the variables are stationary. After verifying the stationarity of variables at levels (i.e., I(0)) based on panel unit root tests, empirical estimations were conducted without the fear of potential spurious regression problem. According to the estimation results, in parallel to prior expectations, positive statistically significant effect on economic growth was identified for the variables of human right protection, physical capital investment, education investment, openness whereas negative statistically significant effect on economic growth was identified for the variable of inflation in all models estimated. Estimation results indicate that countries trying to reach to higher economic growth, besides the other determinants of economic growth, must pay attention to human right protection and implement policies that prioritizing human right protection.