Suchergebnisse

"This article/research that I translated from Hasan Hanefi examines, in terms of Spanish philosopher Miguel de Unamuno, the ancient Christianity throughout the history. While Hasan Hanefi, here, researched Christianity beliefs in the presence of Ancient Christians, on the one hand, he criticizes of it, on the other hand, from own viewpoint, aims for explanation of it. Hasan Hanefi, also here, compares the Christianity beliefs established by the institution of papacy with philosophies of his age in which includes schools like communism, socialism and existentialism. According to what Hasan Hanef said, Unamuno follow such a conclusion: the contemporary Christianity has lost that noble ore and effect arising from jesus son of mary, who is prominent with/stamped with the life, the dynamism and regeneration and the spritual ressurrection; whether individually or socially, it has become such a thing that loses it's effect and power on spirits. We also may said: Our author Hasan Hanefi, in terms of essence and nature of Christianity, make comparisons between the philosophies and trends of his age and philosophies that will come later and have an impact on humanity, especially on Europeans… After all this, definitely, he concludes such a result: Some philosophies is closer to, in it's essence and nature, the Christianity religion and the message of jesus, than the Christianity religion institutionalized throughout the history! and he maintains his explanations: that Christianity religion has lost, especially throughout scholastic ages, it's nature and divine character and, no matter where and when one lives, except a blind devotion, has become a mechanic belief ineffective on human sprit!."

Politika kavramı ve onun sınırı, üzerinde uzlaşılmış bir tarihe sahip değildir. Politikanın ne olduğu sorusuna verilen yanıt, politik faaliyet ya da politikanın özünün ne olduğuna ilişkin diğer soruları çağırmaktadır. Politik faaliyet konusu, politik aktör kavramını bir ilinti olarak ortaya çıkarır. Politikanın özünün faaliyetten ayrı kavranamayacağı tespit edilmelidir. İnsanların genel anlamda neye politika dedikleri, politikayı nasıl algıladıkları, politikanın kendi yaşamlarıyla ilişkisi hakkında farklı tutum ve görünümler sergileyebilir. Politika, bir politik topluluğun oluşumu, bir topluluğun kendini inşası, bir devletin içinde farklı bölgeler ve kitlelerin bulunması durumunda kendiliğinden gündeme gelen bir fenomen olabilir. Bir topluluğun içinde yayılan bir algılama ve değerlendirme biçimi, bir eylem tarzının uyardığı karşıtlıklar içinde ortaya çıkabilir. Bu her biçim altında ortaya çıkan faaliyet biçimi politika aktörleri aracılığıyla somut bir görünüm kazanabilir. Bu politika aktörlerinin resmi ve gayri resmi politika faaliyetleri içinde bir önemi ve bir şekli olmayabilir. Bununla birlikte politika, o zamana kadar varolan biçimlerin dışında da meydana gelebilir. Bu nedenle politika amatörleri ve profesyonelleri içinde olmayan politika aktörlerinin olabileceğini kabul etmek gerekir. Bu yönüyle öznelerarasılığın olduğu her yerde bir ahlaki topluluk ya da bir politik topluluk olabilir ve onun içinden politika aktörler olarak ön plana çıkanlar olabilir. Bu açıdan politikayı ve politika aktörlerini belirginleştirip, kavramlaştırılabilir politika bölgelerinde ve onun içindeki eylem potansiyelleri içinde kavramlaştırmak ve araştırılabilir hale getirmek olasıdır. Bu çerçevede makale, politikanın politika aktörleri aracılığıyla kavramlaştırılabileceğini ileri sürer; politika aktörlerinin belirginleşip ortaya çıkmasını ve görünürleşmesini sağlayan çizgiler ve sınırlar boyunca izleyebileceğimiz politik faaliyet ve potansiyeller içinde anlaşılabilir olduğu tezini ileri sürer. Buna dayalı olarak, makale, politika faaliyeti ve onun mahiyeti hakkında bakış açımızı ve materyalleri fenomenden kavrama, kavramdan fenomene hareket ederek incelememizi mümkün kılan fenomenolojik yaklaşımdan yararlanabileceğimizi ortaya koyacaktır ; There has not been a consensus on the notion of politics and its limit historically. The answer to the question of what politics is arises many other questions related to political action or the essence of politics. The notion of political actor is created by the subject of political activity as a byproduct. It must be understood that the essence of politics cannot be comprehended without the activity. What people generally consider as politics and how they perceive politics differ depending on how they relate politics with their lives. Politics may become a phenomenon spontaneously coming to existence in the case of the formation of a political community, the remaking of a community,the existence of different regions and masses within a state. A manner of perception and evaluation spreading within a community can arise within an antagonism to which a manner of action stimulates. This manner of action arisen in any kind of manner may come up a concrete appearancethrough the act of political actors. This actors of politics may not have any importance or any form in the formal and informal political activity. However, politics may also be exercised in different form than before. For this reason, it must be accepted that political actors not being among political amateurs and professionals may exist in the political sphere. From this aspect, everywhere intersubjectivity existed it would be a moral community or a political community and anyone may come into prominence as a political actor. In this regard, it is possible to crystallize politics and political actors, to conceptualize and to make researchable them along the conceptualizable political regions and inside their potentials of action. In this framework, this article asserts that politics can be conceptualized by the mediation of political actors; it asserts the thesis that is understandable by occurring of political actors to crystallize and to bring out along lines and boundaries we can follow inside political work and potentials.Based on this, the article displays that we can benefit from the phenomenological approach enabling us having viewpoint about political work and its essence, and we examine the materials exercising from concept to phenomenon, from phenomenon to concept

In this study, some theses about modernity, which is the main research object of sociology, will be discussed. Not all theses on modernity will be discussed. Because within the bounds of such an article, it is not possible to express all the discussions about modernity in the literature. In this paper we will try to sum up two theses on modernity in sociological context. After evaluating the historical and etymologic origin of the concept of modernity, the first of the discussions we will approach is about the fact that modernity symbolizes a break from the past and that it is unique. For the first discussion in this study, the views of two thinkers, Jürgen Habermas and Hans Blumenberg, will be expressed. The second thesis on modernity argues modernity's continuity with the past and its historicity. The views of some of the thinkers who defended the latter will also be discussed. These thinkers are Karl Löwith, Jacob Taubes, Carl Schmitt, Eric Voegelin and Michael Gillespie, respectively. As sociologist Giddens has said, "sociology is the science of modernity". In this context, theses on modernity, and essence of modernity set a theoretical and intellectual framework for today's sociologist's research on society. Therefore, at the end of the study, the contribution of philosophical debates on modernity to sociology will be evaluated additionally.

ÖZET1963 Ankara Anlasması ile kararlastırılan, 1973 Katma Protokol'le ayrıntıları belirlenen ve1 Ocak 1996 itibariyle Türkiye ile Avrupa Birligi arasında tam olarak uygulamaya girenGümrük Birligi, Türkiye ekonomisine sekil veren önemli bir faktördür. Bu nedenledir kiözellikle Türk kamuoyunda yogun olarak tartısılmaktadır. Çalısmanın temel amacı buelestirilerin dayandırıldıkları temellere göre kategorizasyonu ve degerlendirilmesidir. Sonuçolarak, Gümrük Birligi'ne yöneltilen elestirilerin ekonomik entegrasyona degil, ekonomikentegrasyonun modeli üzerine yogunlastıgı söylenebilir. Baska bir deyisle, AB ile Türkiyearasında gerçeklesecek bir ekonomik birlik, Türkiye ekonomisi için serbest ticaretten sonraen iyi seçenek olarak kabul görmektedir denebilir. Elestiriler dört ana kategoride toplanmıstır._lk kategoriyi Gümrük Birligi'nin dayandıgı temel üzerine yapılan elestiriler olustururken,ikinci kategoriyi Gümrük Birligi'nin amacı üzerine yapılan elestiriler olusturur. Üçüncü vedördüncü kategoriler ise sırasıyla Gümrük Birligi'nin Türkiye ekonomisi üzerine etkileri ileGümrük Birligi'nin isleyisinden kaynaklı aksaklıklar olusmaktadır. ABSTRACTThe Customs Union was determined by 1963 Ankara Agreement, detailed by 1973 AdditionalProtocol and became effective in 1996 between Turkey an the EC. Since it is one of majorfactors which effect Turkish economy, it has been very criticized in Turkey. The aim of thestudy is to make a categorization and evaluation of these critics. Although, there have beenmany arguments about this issue in Turkey, most of them have not criticize the direction. Thecritics are not generally concentrated on the concept of economic integration itself, but of itsmodelling. In other words, it can be said that there is a general consensus that Turkey'seconomic integration with the EU is the most rational option. There are four basic categoriesregarding the essence of critics about the current CU in Turkey. The first one is critics on thesource of the CU between Turkey and the EU. The second category is constituted by thecritics on the aim of the CU. The third category of the critics on the CU are classifiedaccording to possible effects of the CU on an economy. The fourth category of the critics onthe CU is about the functioning of it.

II. Dünya Savaşı sonrasında Türk-Amerikan ilişkilerinin gelişim sürecinde 12 Temmuz 1947 yılında imzalanan antlaşma önemli bir yere sahiptir. Dönemin ABD Devlet Başkanı Truman'ın ismi ile anılan "Truman Doktrini", Türkiye ve Yunanistan'ı kapsayan geniş bir güvenlik bloğunu, Truman Doktrini kapsamında hazırlanan "Marshall Planı" ise bu doktrinin ekonomik yönünü oluşturmuştur. 12 Temmuz 1947 tarihli antlaşma ise bu sürecin askeri zeminini inşa etmiştir. Antlaşma gerek ABD'nin SSCB'ye karşı geliştirdiği politikada Türkiye'nin yerini daha da pekiştirmiş gerekse Türkiye'nin savaş sonrası süreçte takip edeceği dış politikanın yönünü belirlemiştir. Yeni dış politika ise kısa vadede iç politikaya da yön verecek ve Türk siyasal hayatı yeni dış politika tercihlerine göre dizayn edilecektir. Bu durumun en somut örneği Cumhurbaşkanı İnönü'nün "12 Temmuz Bildirisi" ile CHP ile DP arasındaki gerilime son vermeye çalışmasıdır. Siyasin krizin geçici olarak sonlandırılması ile birlikte "çok partili" olarak tanımlanan fakat esas itibariyle "iki partili" olarak tanımlanabilecek olan siyasi hayatın konsolidasyon süreci başlamıştır. Konsolidasyon süreci CHP'yi dönemin siyasal gereklerine uygun politikalar izlemeye zorlamış ve temel ilkelerinin dönüşüme uğramasına neden olmuştur. Bu durum ise CHP ile DP arasında geçici bir benzeşmenin ortaya çıkmasını beraberinde getirecektir. ; The treaty signed on July 12, 1947 possesses a considerable place in the development process of TurkishAmerican relations after World War II. The 'Truman doctrine', named after the then US President Harry S. Truman, has created a large security block covering Greece and Turkey, while the "Marshall Plan" prepared under the Truman Doctrine was forming the economic aspect of this doctrine. The treaty dated July 12, 1947 has built the military grounds of this process. The treaty both cemented Turkey's place in US foreign policy against USSR and determined the foreign policy direction of Turkey to be followed in post-war era. The new foreign policy will also shape domestic policy in the short term and Turkish political life will be designed according to the new foreign policy preferences. The most concrete example of this situation is the attempt of President İnönü to the end the tension between Republican People's Party (CHP) and Democratic Party (DP) with July 12th Declaration. With the provisional termination of the political crisis, the consolidation process of political life, which is defined as "multi-party", but which can be defined as "two-party" in essence, has begun. The consolidation process forced CHP to follow policies in line with the political requirements of the period and caused its fundamental principles to be transformed. This will lead to the emergence of a temporary analogy between CHP and DP.

Arap Baharı yeni ve popüler bir olgudur. Esasen Kuzey Afrika ve Ortadoğu ülke- lerinde otoriter rejimlere karşı geliştirilen siyasî-stratejik planın adı; demokrasi kuşağı oluşturma projesidir. Merkez-boşluk ayrımına göre tanımlanan bu proje özü itibariyle bağlantısız arkında kalan ülkelerin liberal-kapitalist sistemin esaslarına dayalı olarak düzenlenmesini amaçlamaktadır. Çünkü 1990 sonrası süreçte seküler otoriter sistemlerin etki alanı daralmıştır. Toplumu kontrol etme imkân- ları zayıfladığı için çağın ufkuna uygun olarak seçilen yeni ortaklar eşliğinde "yeni insan ve iktidar tipi" üretilerek sistemi sürdürmenin zemini oluşturulmaktadır. Türkiye'nin rol model olarak sunumu operasyoneldir. Bu sunumun yaygın bir şe- kilde benimsenmesi ise dini-politik öznelerin söz konusu süreci İttihad-ı İslâm'ın başlangıcı olarak görmelerinden kaynaklanmaktadır. Arap Baharı dalgasının Orta Asya ülkelerine yansıma imkânı bu algının yaygınlaşarak politik dile dökülme- siyle doğrudan bağlantılıdır. Hâlbuki bu proje özü itibariyle sermayenin tek merkezi olmaktan tedrici olarak çıkan Batı'nın yeni politik-stratejik hamlesine kapı açmanın diğer bir adıdır. Eğer batı Ortadoğu'nun sınırlarından dönerse bu müda- hale, yeni bir dünya sisteminin başlangıç tarihi olacaktır. ; The Arab Spring is a new and popular phenomenon. Primarily, the advanced political-strategic plan against to the authoritarian regimes in North Africa and Middle East is named as the project of creating a democratic zone. This project is defined according to the center-gap separation and essentially aims to re- organize the non-aligned states on the basis of liberal-capitalist system principles. That's because secular-authoritarian systems' spheres of influence has drama- tically declined after 1990s. Since the possibility of keeping the society under control has also weakened, it is now required to produce "brand new person and type of government" with the companionship of newly selected partners in order to make the system to survive. Introducing of Turkey as a role model is an operational step. The widely adoption of this introduction sources from the religious-political subjects' perception. They observe the process as the beginning point of the Ittihad-ı Islam. The possibility of spreading the Arab Spring's spirit to Central Asia is also related to the same political language of this perception. However; the essence of this project provides a space for West's new political move, which is not the only center of capital anymore. This intervention would be a beginning of a new world order only if the West will turn back from the borders of Middle East.

Url: http://josc.selcuk.edu.tr/article/view/1075000236 ; Ombudsman, bir kamu denetim sistemi olarak ilk kez İsveç'te uygulanmaya başlamış, daha sonra tüm dünya geneline yayılmıştır. Dünyanın birçok ülkesinde -her ülkenin kendi yapısı doğrultusunda- yaygın olmakla beraber, ombudsmanı henüz uygulamayan ülkeler de mevcuttur. Bu çalışma, söz konusu ülkelerden biri olan Türkiye'de, bir kamu denetim sistemi olarak ombudsmanın uygulanabilirliğini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Öncelikle ombudsmanla ilgili genel bilgilere yer verilmiş, daha sonra konu ile ilgili Türkiye'deki mevcut durum tespit edilmiştir. Metinde, ombudsmanın tarihsel gelişim süreci, ulusal ve uluslararası literatürdeki tanımları, yetkisi, statüsü, görevleri ve işlevleri anlatılmış; daha sonra da bu bilgilere dayanarak Türkiye'de ombudsmanın uygulanabilirliği dört boyutta ele alınmıştır. Öncelikle ombudsmanı Türkiye için gerekli kılan sebepler; daha sonra da uygulamanın ardından karşılaşılacak zorluklar ve ülkeye sağlaması beklenen yararlar üzerinde durulmuştur. Son olarak da, başarılı bir uygulama için sistemin hangi biçimde yapılanması gerektiği sorusu cevaplanmaya çalışılmıştır. Çalışmanın sonucu olarak, hemen hemen tüm kamu kurumları için gerekli olan ombudsmanın (karşılaşacağı sorunlar ve mevcut yönetim yapısı dikkate alınıp, kendi öz niteliklerine tamamen uygun bir şekilde yapılandırılması halinde), birçok açıdan Türkiye'ye de yararlı olacağı ortaya çıkmaktadır. ; The Ombudsman as a public control system was first practiced in Sweden, and then became widespread throughout the world. Although it is popular in many countries of the world - in a tailored manner to each country's own structure-, there are still other countries that haven't put the ombudsman into practice. This study aims to show the feasibility of the ombudsman as a public control system in Turkey, one of these countries. General information on the ombudsman has been given in the beginning and then current conditions in Turkey have been described. In the text, the historical development process of the ombudsman has been described, together with its definitions in the Turkish and international literature, its authority, status and functions, then based on those information, its applicability in Turkey has been discussed in four dimensions. Firstly, the reasons which make the ombudsman a necessity for Turkey have been taken into account, followed by the difficulties which may arise after its implementation, as well as its expected benefits to the country. Lastly the question of which form the system should be structured in for a successful operation has been discussed. The study concludes that the Ombudsman which is necessary for almost every public organization, would be useful for Turkey from many aspects, if the potential problems and the present administrational infrastructure of the country are carefully considered, and it is structured in complete accordance with its own essence and virtues.

Günümüzde, kişi ile devlet ve devletin kendi organları arasındaki ilişkilerin giderek daha farklı boyutlar kazandığına ve bunun da, siyasal iktidarın toplum üzerindeki etkinliğini artırdığına tanık olunmaktadır. Bu etkinlik, devletin olaylara müdahale ile yön veren bir rol üstlenmesini, ancak müdahalenin bireyi daha da özgürleştirmekten alıkoymayacak biçimde olmasını gerektirmektedir. Bu ise, siyasal rejimler açısından "iyi" hükümet anlayışının bir yansımasını oluşturur. Ancak, "iyi" bir hükümetin de her şeyden önce "etkili" bir hükümet olma zorunluluğu vardır. Özgürlükler rejimi için "en az hükümet edenin en iyi hükümet olduğu" anlayışı, günümüzde giderek yerini, en iyi hükümetin etkili, istikrarlı ve güçlü bir hükümet olduğu düşüncesine bırakmakta ve bu çerçevede güçlü yürütme yaklaşımı da özgür kitlelerce daha çok vurgulanır olmaktadır.Bu tez çalışmasında, erkler ayrılığına dayalı hükümet sistemleri açısından yürütmenin görünümü, bu rejimlerin saf olan ve olmayan modelleri için ayrı ayrı incelenerek ele alınmıştır. Çağdaş siyasal rejimlerde hükümet kurumunun özü olması itibariyle yürütmenin, yeni kurumlar dengesi içindeki üstün konumunun belirlenmesinde rol oynayan güç ve istikrar olgularının daha etraflıca incelenmesine de ayrı bir önem verilmiştir. Ve son olarak da, yürütmenin Türk siyasal rejimi açısından görünümü ile, güçlü yürütme arayışlarının genel durumuna yer verilerek, karşılaşılan sorunların da neler olduğuna ayrı bir bölüm içerisinde değinilmiştir. GENERAL KNOWLEDGEName and Surname :Cengiz GülField :LawProgramme :Public LawSupervisor : Professor Mehmet Emin ArtukDegree Awarded and Date :Ph d - Aprıl 2004Keywords :Executive, Government Systems, Power and StabilityABSTRACTEXECUTİVE İN RESPECT OF GOVERNMENT SYSTEMS DEPENDİNG ON SEPERATION OF POWERS AND TURKEY CASEIt is watched for today that the relations between individual and state and state organs have been acquire more difference dimensions and therefore political power has been increase effectiveness on society. This effectiveness necessitates that the state should take responsibility of the role in which the state itself interferes in and directs everything. However, this intervention mustn't be prevent the individuals from being more free. This fact establishes a display of a good ruling system in view of political regimes. However, it's expressed that a good government must be an effective too in this subject. The thought that "the least government is the best government" for freedoms regime, its place leave the best government is an effective, stability and powerful government in our time. In this point of view, powerful executive approach too, is emphasized more by free masses.In this thesis, view of the executive power in respect of government systems depending on seperation of powers, for pure and unpure models of this regimes were analyzed one by one. Because executive is an essence for government institution in modern political regimes, the concepts "power" and "stability" which played role determine of superior position in new institutions balance were attached importance to dealt in more detail. In conclusion, a view of executive power from the point of Turkish political regime, and with powerful executive fact and tendencies its general situation were stated, and the problems that faced were dealt in a seperate section.

Soğuk Savaş sonrası yaşanan gelişmeler Uluslararası İlişkiler disiplini içerisinde yeni yaklaşımları ortaya çıkardı. Bu dönemde güç, piyasa ve kapasite gibi maddi unsurları ön plana çıkaran geleneksel kuramların aksine kimlik, norm ve kültür gibi sosyal unsurları ön plana çıkaran İnşacı Kuram, disipline yeni bir soluk kazandırdı. Yapı ve aktörlerin karşılıklı olarak birbirlerini inşa ettiğini savunan İnşacılar, özellikle kimlik kavramına büyük önem vermiştir. Bu bağlamda diğer kuramlar tarafından arka plana itilen kimlik-dış politika ilişkisi İnşacılar tarafından analiz birimi olarak ele alınmıştır. İnşacılara göre aktörler arasında yaşanan etkileşim neticesinde şekillenen kimlikler çıkarları; çıkarlar da dış politikayı oluşturmaktadır. XX. yüzyılda İran'da Pehlevi Hanedanlığı ile başlayan ulus-devlet inşası ve bölgede etkin aktör olma arzusu, 1979'da yaşanan devrim ile eksen değiştirse de aynı şekilde devam etmiştir. Devrim sonrası dış politikada İslami devrimci ve revizyonist emellere sahip olan İran, bir müddet sonra bu politikasını terk etmek durumunda kaldı. Sert güce dayalı devletlerarası politikayı terk eden İran, yumuşak gücü ön plana çıkararak devlet altı gruplara yöneldi. Bu bağlamda Lübnan, Irak ve Yemen'deki Şii grupların iç ve dış politikada yükselişe geçmesi İran güdümünde Sünnî ülkeleri kuşatan bir Şii kuşak oluştuğuna yönelik iddiaların ortaya çıkmasına neden oldu. Bu iddialara göre İran, bir Şii Hilali oluşturarak bölgeyi domine ederek nüfuz sahasını genişletmekteydi. Bu çalışma içerisinde Şii Hilali söyleminin ortaya çıkışı, mahiyeti ve kapsamı değerlendirilecektir. Bu bağlamda İran'ın bölgedeki Şii unsurlarla arasında yaşanan etkileşim, uluslararası politikada yaşanan değişim ve dönüşümlere karşı İran'ın geliştirdiği refleksler ile bölgesel ve küresel aktörlerin İran'a yönelik tutumları İnşacı Kuram çerçevesinde ele alınarak incelenecektir. --- Developments experienced after the Cold War caused new approaches within IR discipline. On the contrary of traditional theories of IR which pay attention to material subjects like power, market and capacity, constructivist theory that highlights social subjects such as identities, norms, cultures gave a new breath to the discipline. Constructivists put an emphasis on the term of identity that defends that structure and agencies build each other bilaterally. In this context, identity-foreign policy relation which is undermined by other theories is taken as a unit of analysis by constructivists. According to constructivists, identities made by interaction among agencies shape interests and interests shape foreign policy. In 20th century, Iran with Pahlavi Dynasty experiencing a nation state building process insisted on past desire of being a leading actor in the region. Despite of an axis shift in Iran's domestic and foreign policy after the Revolution in 1979, this attitude has been kept in the same way. Iran had revisionist and revolutionary aims in post-revolution foreign policy but he had to leave this policy soon after. Iran leaving interstates policy based on hard power preferred sub state groups with soft power. In this framework, Shia groups in Yemen, Lebanon and Iraq rallying in the state policies and foreign policy led to a discourse arguing that there is a Shia line guided by Iran in the region covering Sunni countries. According to these claims, with a Shia crescent Iran was dominating the region and enlarging his power area. In this research emergence, content and essence of the Shia crescent discourse will be evaluated. In this context, interaction between Iran and Shia groups in the region and Iran's reactions and moves toward changes in international politics as well as regional and global agencies' points of view about Iran will be taken and examined within constructivist theory frame.

Soğuk Savaş sonrası yaşanan gelişmeler Uluslararası İlişkiler disiplini içerisinde yeni yaklaşımları ortaya çıkardı. Bu dönemde güç, piyasa ve kapasite gibi maddi unsurları ön plana çıkaran geleneksel kuramların aksine kimlik, norm ve kültür gibi sosyal unsurları ön plana çıkaran İnşacı Kuram, disipline yeni bir soluk kazandırdı. Yapı ve aktörlerin karşılıklı olarak birbirlerini inşa ettiğini savunan İnşacılar, özellikle kimlik kavramına büyük önem vermiştir. Bu bağlamda diğer kuramlar tarafından arka plana itilen kimlik-dış politika ilişkisi İnşacılar tarafından analiz birimi olarak ele alınmıştır. İnşacılara göre aktörler arasında yaşanan etkileşim neticesinde şekillenen kimlikler çıkarları; çıkarlar da dış politikayı oluşturmaktadır.XX. yüzyılda İran'da Pehlevi Hanedanlığı ile başlayan ulus-devlet inşası ve bölgede etkin aktör olma arzusu, 1979'da yaşanan devrim ile eksen değiştirse de aynı şekilde devam etmiştir. Devrim sonrası dış politikada İslami devrimci ve revizyonist emellere sahip olan İran, bir müddet sonra bu politikasını terk etmek durumunda kaldı. Sert güce dayalı devletlerarası politikayı terk eden İran, yumuşak gücü ön plana çıkararak devlet altı gruplara yöneldi. Bu bağlamda Lübnan, Irak ve Yemen'deki Şii grupların iç ve dış politikada yükselişe geçmesi İran güdümünde Sünnî ülkeleri kuşatan bir Şii kuşak oluştuğuna yönelik iddiaların ortaya çıkmasına neden oldu. Bu iddialara göre İran, bir Şii Hilali oluşturarak bölgeyi domine ederek nüfuz sahasını genişletmekteydi. Bu çalışma içerisinde Şii Hilali söyleminin ortaya çıkışı, mahiyeti ve kapsamı değerlendirilecektir. Bu bağlamda İran'ın bölgedeki Şii unsurlarla arasında yaşanan etkileşim, uluslararası politikada yaşanan değişim ve dönüşümlere karşı İran'ın geliştirdiği refleksler ile bölgesel ve küresel aktörlerin İran'a yönelik tutumları İnşacı Kuram çerçevesinde ele alınarak incelenecektir. --- Developments experienced after the Cold War caused new approaches within IR discipline. On the contrary of traditional theories of IR which pay attention to material subjects like power, market and capacity, constructivist theory that highlights social subjects such as identities, norms, cultures gave a new breath to the discipline. Constructivists put an emphasis on the term of identity that defends that structure and agencies build each other bilaterally. In this context, identity-foreign policy relation which is undermined by other theories is taken as a unit of analysis by constructivists. According to constructivists, identities made by interaction among agencies shape interests and interests shape foreign policy.In 20th century, Iran with Pahlavi Dynasty experiencing a nation state building process insisted on past desire of being a leading actor in the region. Despite of an axis shift in Iran's domestic and foreign policy after the Revolution in 1979, this attitude has been kept in the same way. Iran had revisionist and revolutionary aims in post-revolution foreign policy but he had to leave this policy soon after. Iran leaving interstates policy based on hard power preferred sub state groups with soft power. In this framework, Shia groups in Yemen, Lebanon and Iraq rallying in the state policies and foreign policy led to a discourse arguing that there is a Shia line guided by Iran in the region covering Sunni countries. According to these claims, with a Shia crescent Iran was dominating the region and enlarging his power area. In this research emergence, content and essence of the Shia crescent discourse will be evaluated. In this context, interaction between Iran and Shia groups in the region and Iran's reactions and moves toward changes in international politics as well as regional and global agencies' points of view about Iran will be taken and examined within constructivist theory frame.

Uluslararası İlişkiler disiplininin hâkim konumda bulunan pozitivist/rasyonalist çizgideki teorilerinin Rusya'nın Batı dünyası ile ilişkilerini analiz etme bakımından sınırlı bir açıklama kapasitesine sahip oldukları söylenebilir. Maddi unsurları bütünüyle dışlamayan; ancak kimlik, kültür, söylem gibi uluslararası ilişkilerin normatif yönlerini ön plana çıkaran bir yaklaşım olarak konstrüktivizm, uzun ve karmaşık bir geçmişi olan Rusya-Batı ilişkilerinin analizi bakımından uygun bir kuramsal çerçeve sunmaktadır. Rusya'nın modern dönemde Batı dünyası ile kurmuş olduğu ilişkilerin ele alındığı bu çalışmada görülmüştür ki, Rus dış politikasının en ayırt edici yanı sahip olduğu emperyal vizyon ve özel misyon duygusudur. Çarlık Rusya'nın Mesihçi ve pan-Slavist politikaları, Sovyet Rusya'nın enternasyonalist ve anti-kapitalist söylemi, Rusya Federasyonu'nun BDT ve 'yakın çevre' politikaları özünde hep bu vizyon ve misyon duygusunun bir parçasıdır. Dolayısıyla bu dış politik anlayış, tarihsel süreç içerisinde Rusya'nın sürekli bir biçimde Batı ile karşı karşıya gelmesini yol açmıştır. Ancak kabul etmek gerekir ki, Rusya-Batı karşıtlığını salt bu gerekçeler ile açıklamak doğru değildir. Rusya'nın Batı dünyası ile olan ilişkilerinde, bu ülkenin kendi kimlik tanımlamasından kaynaklanan sorunlar daha belirleyici olmaktadır. Modernleşme süreci ve bu sürece verilen gelenekçi tepkiler ise Rus kimliğinin oluşum sürecinin en önemli yönünü oluşturmaktadır. Bu çekişmeden doğan ve özü itibarıyla ülkenin kimliği, kültürü ve Batı karşısındaki konumu gibi meselelere odaklanmış olan çeşitli politik söylemlerin tarihsel süreç içerisinde Rus dış politikasını da etkilediği bilinmektedir. Çağdaş Rus düşüncesinin gelişiminde de önemli bir yeri bulunan bu söylemlerin varlıklarını günümüze değin sürdürdükleri görülmektedir. Dolayısıyla, günümüz Rusya'sının hem dış politikasını hem de Batı dünyası ile ilişkilerini anlama bakımından ilgili söylemlerin özellikle kimlik ve kültür meselesine nasıl yaklaştıklarının doğru anlaşılması gerekmektedir. ; It would be quite appropriate to contend that the mainstream positivist/rationalist based theories of International Relations discipline have a limited explaining power when it comes to analyze the Russia's relationship with the Western world. On the other hand constructivism, emphasizing the normative facets of international relations such as identity, culture and discourse without ruling out the material aspects completely, has a unique ability to provide us with a particularly suitable theoretical framework for analyzing the long and complex Russian-Western relations. In this study which dwells on the relations between Russia and the Western world in modern times, it is argued that the distinguishing feature of the Russian foreign policy is the imperial vision and the special sense of mission it incorporated. The Messianic and Pan-Slavic policies of the Tsarist Russia, the internationalist and anti-capitalist discourse of Soviet Russia and finally the CIS and 'near abroad' policies of Russian Federation are all reflections of those vision and mission sense in essence. Therefore, this political mentality paved the way for Russian- Western encounters. Nevertheless it should also be admitted that Russian-Western confrontation can not solely be understood on the basis of those justifications. It seems in Russia's relation with the West problems originated from Russia's own identity definition stands affront while modernization process and the reactions to it constitute the gist of this identity. It can also be observed that various political discourses spawned by this confrontation inherently focused on issues such as the identity, culture and country's position against the West, effected the Russian foreign policy. This discourses which also left their imprint in contemporary Russian thought survived throughout ages. Hence, it is vital that, aforementioned discourses approaches to identity and culture matters is well understood for without a clear grasp of this, contemporary Russian-Western relations and Russian policy cannot be comprehended.

Kamu hizmetleri, toplumun ortak gereksinimlerini karşılayan ve devamlılık arz eden hizmetlerdir. Bu nedenle, gereksinimlere uygun, verimli ve kolay ulaşılabilir hizmet üretimi, her şeyden önce idari yapının buna uygun bir şekilde örgütlenmesine, unsurları arasında akılcı bir görev paylaşımı yapılmasına bağlıdır.Günümüzde yerel yönetimler, mahalli nitelikte kamusal mal ve hizmet ihtiyaçlarını karşılayan, kendi yürütme ve karar organlarına sahip olan kamu tüzel kişilikleridir. Yerel yönetimler demokrasinin bir bakıma özü gibidir. Toplumun kendi kendisini yönetmesinin bilinen en başarılı, en mükemmel ve en mantıklı yollarından birisidir. Ülkemizde yerel yönetim birimleri içerisinde en fonksiyonel olan belediyelerdir. Ülke genel nüfusunun büyük bir kısmı belediyelerin sınırları içinde yaşamaktadır. Belediyeler sundukları hizmet yönünden halkın günlük yaşamında büyük öneme sahiptirler. 20. yüzyılın son çeyreğinden başlayarak değişen kamusal hizmet anlayışı, halkın yerel hizmetler yönünden belediyelerden beklentilerini de artırmıştır. Yazılı ve görsel basında çok telaffuz edildiği üzere, kamu yönetiminde yeniden yapılanma çalışmaları son yıllarda hız kazanmıştır. Yeniden yapılanma çalışmaları çerçevesinde, kamu kaynaklarının daha verimli ve yerinde kullanımının tespiti için kamu idarelerinin faaliyetlerinin amaç ve politikalara, kalkınma planına, programlara, stratejik planlara, performans programlarına ve mevzuata uygun olarak planlanması ve yürütülmesi, kaynakların etkili, ekonomik ve verimli kullanılması, bilgilerin güvenilirliğinin, bütünlüğünün ve zamanında elde edilebilirliğinin sağlaması amaçlamaktadır.Türk Kamu Yönetiminin bir parçası olan teftiş sistemi, "iç denetim" adı verilen yeni bir modelle tanışmıştır. AB ile başlayan müzakereler çerçevesinde 32. fasıl olarak bilinen "Mali kontrol" başlığı altında iç denetime ilişkin hususlar düzenlenmiştir. Ülkemizde yerel yönetimler için iç denetim, 5393 sayılı Belediye Kanunu ve atıfta bulunduğu 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu'nda yeni bir müessese olarak düzenlenmiş olup yeni sistem çerçevesinde iç denetim faaliyeti, idarelerin üst yöneticileri tarafından atanan iç denetçiler tarafından ifa edilecektir. Bu çerçevede, yönetime değer katma çabası, güvence vermesi, danışmanlık hizmeti ve etik kodları ile klasik teftiş sisteminin uzağında olan bu yeni denetim motifi; amaçları, kapsamı, ilkeleri ve evrensel geçerliliğe sahip standartları çerçevesinde ele alınmıştır. ABSTRACTPublic services, which are indispensable to meet the common needs of the society, need continuity. Therefore, in order to provide efficient services up to the needs, and easy to access, first of all, the total administrative body should be well organized and a rational distribution of tasks and cooperation among administrative units is needed.Today, local governments are public corporations which have their own decision making and executive bodies and provide local public services and goods. In a way local governments are the essence of democracy, and perhaps the best and the most successful way of self-administration. Among the most functional local administration units in our country are municipalities. A large percentage of the population in Turkey lives within the borders of a municipality. Thus the services they provide are of great importance in daily life. The public service understanding has undergone a great change since the late 20the century, which has caused greater expectations from municipalities.As we know from the written and visual media, there has been an increase in the reorganization efforts of the public administration in recent years. The aim of the reorganization attempts is to achieve a more efficient way to use the public funding and a more reliable way to access in time to more reliable data through a better organized administration system with well prepared plans and programs such as development plans, strategic plans and performance programs.As part of the Turkish Public Administration, the inspection system has been introduced to a new model: internal audit. Within the framework of the negotiations with EU, the subjects concerning the internal audit have been regulated under title of "Financial Control" known as Article 32. According to the new system regulated by the Municipality Law no.5393 and Public Financial Administration and Control law no 5018; the internal audit procedure will be carried out by the internal auditors appointed by the senior administrators of the administrations. In our study, this new inspection concept, which is far more different from the classsical understanding of inspection with its effort to add value to the administration, its advisory services and ethical codes, has been studied in terms of its scope, principles and universally accepted stan

Ülkelerin diplomatik düzeyde güç sahibi olabilme çabalarına ilişkin tartışmalar Uluslararası İlişkiler alanında önemli bir yer tutmuştur. Güç, en temel anlamı ile bir devletin bir başka devlet üzerindeki etki durumu olarak elen alınmaktadır. Güçlü olan devletlerin bir diğeri üzerinde etkin olabilmesi, istediği neticeyi alabilmesi ve hatta uluslararası sistemi biçimlendirebilme durumu güç kazanmanın yol ve yöntemleri hakkında birtakım çalışmalar gerektirmiştir. Bu çalışmalar, hangi güç unsurları ile güç elde edebilmenin mümkün olduğuna dair tartışmaları ortaya çıkarmıştır. Askeri kapasite, ekonomik durum, enerji üretimi, diplomasi, çelik üretimi, coğrafya gibi konularda avantajların gücü ne derece etkilediğine dair çalışmalar yapılmış ve matematiksel denklemler aracılığı ile sayısal olarak ifade edilmiştir. Böylelikle birçok farklı güç denklemi ortaya çıkmıştır. Bu çalışmada öncelikle güç kavramı detaylı bir biçimde incelenmiş, ardından bir siyasetçi olarak Prof. Dr. Necmettin Erbakan'ın hayatı ve savunduğu hak anlayışına dolayısıyla da kuruluşuna öncülük ettiği Kalkınan 8 Ülke (D-8)'e üye ülkelerin uluslararası düzeyde güç kazanabilmeleri ve uzun vadede uluslararası sistemi biçimlendirebilme gücünü elde edebilmelerine ilişkin düşünceleri ele alınmıştır. Mevcut dünya düzenini "ezen – ezilen" düzeni olarak tarif eden Erbakan, ekonomik işbirliği aracılığıyla kalkınma, kendi ihtiyaçlarını karşılayabilme, bağımlılığı azaltma ve neticede güç kazanımı ile bu düzenin değişmesi idealini ortaya koymuştur. Bu ideali İslam Birliği düşüncesi ve vizyonu ile İslam ülkelerinde bir fikri dönüşüme sebep olmuş ve sonuç olarak D-8 kurulmuştur. Prof. Dr. Necmettin Erbakan'ın büyük manalar yüklemiş olduğu D-8'e üye ülkelerin genel durumu ortaya koyularak Wilhelm Fucks'un "güçlü olmanın yolunun çelik üretiminden geçtiği" düşüncesi ile öne sürdüğü güç denklemi referans alınmış ve referans alınan güç denklemi ışığında D-8 ile dünya ekonomisinde ilk sıralarda yer alan muhtemel dört rakibi ile verileri karşılaştırmalı olarak hesaplanmış, ardından analiz edilmiştir. Çalışma kapsamında yapılan hesaplama ve analizler sonucunda denklemin değerleri olan çelik üretimi ve enerji tüketimindeki artışın güç denklemine yansımaları ve D-8'in güç denklemi sıralamasında öne geçmesi için çelik üretimine dair adımlar atması gerektiği görülmüştür. ; The endeavors of countries for gaining and holding diplomatic power have been widely discussed within the field of International Relations. The concept of power in its essence refers to the effect of one country over another country. The fact that a powerful country may become effective over another one, that it may acquire the desired results out of an event, and even that it may shape the international system have required studies on the methods and practices realized to gain power. These studies have brought out the discussions about which elements of power enables the countries to gain power in the international arena. Many studies have been carried out on how and to what extent the power is affected by military capacity, economic status, energy generation, diplomacy, steel production and geographical characteristics, and the results have been shown in quantitative data through mathematical equations. As a result of this, there are many different power equations utilized in the field. This study firstly analyzes the concept of power in detail, and then continues with the life story of Prof. Dr. Necmettin Erbakan, a political figure, whose sense of rights guided the foundation of the Developing Eight (D-8). In this regard, the study focuses on the ideas of Prof. Dr. Necmettin Erbakan regarding the power gains of the D-8 member countries, and thus their potential capacity to shape the international system in the long run. Erbakan, describing the current world order as consisting of "oppressor-oppressed", suggests the objective to change this order through development by economical cooperation, self-sufficiency, less dependency on other countries, and thus gaining power. This ideal, along with the Islam Union ideas and vision, has caused an ideological change for the Islam countries, as a result of which D-8 has been founded. After presenting the overall statement of D-8 member countries, highly appraised by Prof. Dr. Necmettin Erbakan, this study bases its discussions on the power equation by Wilhelm Fucks proposed on the grounds that "being powerful equals to steel production." In the light of this reference equation, the data acquired from D-8 and its four potential rivals, which are lead countries in terms of world economy, are comparatively calculated, and then analyzed. The calculations and analysis carried out within the framework of this study have demonstrated how the increase in steel production and energy consumption is reflected on power equation, reaching to the conclusion that D-8 is required to take further steps in steel production in order to move up in the power equation rankings.

ÖZETBu çalışmada Türkiye'nin gündeminde ekonomik, politik, sosyal ve kültürel boyutlarıyla önemli bir yer tutan AB ile olan ilişkiler tarihsel gelişimi kapsamında incelenerek, Türkiye'nin AB'ne üyeliğinin, Avrupa Parlamentosu kararları örnek olaylarıyla irdelenmesi ve Atatürk Türkiye'si idari yöntemler açısından analizi yapılmıştır. Atatürk'ün dış politika uygulamalarının, kültür ve çağdaşlık anlayışı temelindeki yaklaşımlarının belirli bir sistem, hedef ve prensipler çerçevesinde oluşturulduğunu tespit ettikten sonra, bunların günümüz koşullarıyla ne ölçüde uygulanabileceğini analiz edebilmemiz için, Avrupa'da bir birlik oluşturma fikrinin ve bugünkü AB'nin tarihi, felsefi ve siyasi temelleri çerçevesinde Avrupalılarla Türklerin ilişkileri analiz edildi. Bu değerlendirmelerin ışığında AB'nin kurumsal yapılanmasında son yıllarda önemi gittikçe artan AP'nin rolü ve Türkiye'ye yönelik politikaları ve kararları irdelendi. AB ve Atatürkçülük, çağdaşlaşma ve emperyalizm kavramları ekseninde değerlendirildi.Bugün yaşanan tartışmalardan da anlaşılacağı üzere, Atatürk'ün Türk milleti ve vatanı için çağdaşlaşma bağlamında hala tam olarak neyi amaçladığı, kullandığı yöntemler, hedefleri, ilkeleri anlaşılamadığından veya maskelenerek yorumlanmak istendiğinden Türkiye-AB ilişkileri de farklı boyutlarda ve zeminlerde dolaşmaktadır. Çalışma beş ana bölümden oluşmaktadır. Konumuz açısından, Osmanlı modernleşmesi analiz edildikten sonra birinci bölümde Atatürk Dönemi Dış Politika ve çağdaşlaşma ana hatlarıyla kavramlar zemininde değerlendirildi. İkinci bölümde Türkiye-AB ilişkileri; Avrupa kavramının sınırları, AB fikrinin tarihi, siyasi, kültürel ve felsefi temellerine ilaveten resmi söylemde doğuşu ve gelişimi irdelendikten sonra tarihi perspektif içinde değerlendirildi. Üçüncü bölümde AB'nin kurumsal yapılanması ve bunun içinde son yıllarda öne çıkan ve Türkiye için, yaygın olarak iddia edilenin aksine, artık kararlarının tavsiye niteliğinden öte anlamları olan Avrupa Parlamentosu'nun artan yetkileri, federalizm ve demokrasi açığı kavramlarıyla incelendi. Dördüncü bölümde AP'nin Türkiye'nin ulusal çıkarları ve milli bütünlüğüne yönelik aldığı kararlar, belgeler üzerinden analiz edildikten sonra, AB taraftarlığı ve Atatürkçülük ana başlığıyla beşinci bölümde emperyalizm, çağdaşlaşma kavramları çerçevesinde Türkiye-AB ilişkilerine Atatürkçü bakış açısıyla ele alınıp, Atatürk'ün idari yöntemlerinden sapmalar analiz edidi. Son olarak, bazı sonuçlar ve gelecek için öneriler verildi. Bu tez hazırlanırken kullanılan başlıca yöntemler ise; betimleyici yöntem, karşılaştırmalı method, söylem analizi ve örnek çalışmasıdır.ABSTRACTIn this study, the relations with the European Union (EU), which take an important "place on Turkey's agenda with their political, social and cultural aspects, have been examined with respect to the historical progress. Turkey's candidacy for the EU membership has been investigated in light of the cases with European Parliament resolutions, and analyzed in terms of Ataturk Turkey's state administration methods. Having determined the fact that Ataturk's foreign policy practices and his civilization- and modernity-based approaches have been developed within a framework of particular system, objective and principles, in order to be able to examine to what degree those particular elements can be practiced in current circumstances, the Europeans-Turks relations have been analyzed with regard to the idea of forming a union in Europe, and historical, philosophical and political foundations of the present EU. In light of these evaluations, the role of the European Parliament which has recently been becoming increasingly important on the EU's institutional structuring, and its (i.e., EP) policies and decisions towards Turkey have been considered. The EU and Ataturk's Political Doctrine have been evaluated in the context of modernization and imperialism concepts. As it can be understood from the present discussions that what exactly Ataturk meant by the modernization of the Turkish nation and homeland, the methods he used, his objectives and his principles are still not clearly understood or wanted to be interpreted through the way of masking, the Turkey-EU relationships are, therefore, floating around in different dimensions and arenas.This work is mainly compesed of five parts. After analysed Ottoman modernization process, in first part of this study, the Ataturk's Term Foreign Policy and modernization have been considered in essence and on conceptual basis. In the second part, after having analyzed the birth and the development of the EU in political arena in addition to having analyzed the boundaries of the concept of Europe and the history and the political, cultural and philosophical foundations of the idea of EU, the Turkey-EU relations have been evaluated from historical perspective. In the third part, the institutional structure of the EU, and as involved in this structure, the increasing jurisdictions of the EP, the decisions of whom for Turkey now mean, as recently become prominent in contrast to the common claims, beyond the meaning of 'recommendation', have been analyzed with the concepts of federalism and democratic deficit. After the EP resolutions that are made towards Turkey's national interests and integrity have been analyzed with documents in the forth part, in the fifth part under the main topic of "EU Advocacy and Ataturk's Political Doctrine" the deviations from Ataturk's state administration methods have been analyzed within the framework of the concepts of imperialism and modernization, with addressing the Turkey-EU relations from the Ataturkist point of view. Lastly, I give some future perspectives and conclusions within the context of the thesis. Discourse analysis, case study, descriptive and comparative methods are utilized throughout this thesis.