Bu çalışma sermaye akımlarına yönelik ülkelerin ortak strateji ve ekonomi politika yürütmelerinin geçerliliğini araştırmak amacı ile yapılmıştır. Ortak fayda doğrultusunda hareket etmenin özellikle kırılgan ekonomiye sahip ülkeler için yabancı sermaye akımlarının ani giriş ve çıkış hareketlerini olan etkisi ve yabancı sermayenin buna tepkisi araştırılmıştır. Araştırma yöntemi olarak oyun teorisi kullanılmıştır. Karma Strateji ve toplamı sıfır olmayan oyun kurulmuştur. Değişkenler olarak Faiz, Enflasyon ve Büyüme verileri oyuna dahil edilmiştir. Oyun "Kırılgan Beşli" olarak isimlendirilen Brezilya, Endonezya, Hindistan, Güney Afrika ve Türkiye arasında oynanmıştır. Yatırımcı oyunda seçilen ülkeler arasında sermayesinin yönüne karar vermesi hususunda serbest bırakılmıştır. Oyun cebirsel yöntem ile çözülmüş ve ulaşılan kat sayının sermaye hareketleri karşısındaki etkinliği araştırılmıştır.Oyun sonucunda ülkeler ortak strateji ve ekonomi politikaları izlediklerinde sermayenin hareketleri ile oyun sonucunda bulunan kat sayı arasında eş anlı hareketler gözlenmiştir. Aynı zamanda oyun geleceği tahmin etme hususunda başarısız kalacağı düşünülmüştür. Oyun teorisi uygulaması ülkeler arasında daha çok değişken ve varsayım altında oynanması koşulunda oyunun ortak politika üretmede başarılı olabileceği düşünülmektedir. ; This study was carried out with the aim of investigating the validity of the common strategy and economic policy implementations of countries on capital flows. The effect of moving in the direction of mutual benefit, especially the countries with fragile economies, has been influenced by the sudden entry and exit movements of foreign capital flows and the reaction of foreign capital has been investigated. Game theory was used as a research method. Mixed Strategy and game with non-zero sum installed. Interest, Inflation and Growth data as variables are included in the game. The game "Fragile Five", known as Brazil, Indonesia, India, was played between South Africa and Turkey. The investor is free to decide the direction of the capital among the selected countries in the vote. The game was solved by an algebraic method and the effect of the number of floors reached on capital movements was investigated.At the end of the game, when the countries watched common strategy and economic policies, there was a similar movement between the movements of the capital and the number of floors in the game result. At the same time the game is thought to fail to predict the future. It is thought that the game can succeed in generating a common policy if the application of game theory is played by more variables and assumptions among countries.
Gerek küresel siyasette gerek yerel siyasette ulus kavramının ve ulus devletlerin herkes ve her şeyden fazla bir ayrıcalığı ve bir ağırlığı vardır. Diğer bir ifade ile gazeteler, dergiler, kitaplar, internet v.b. gibi bilgi akışı sağlayan kaynakların hangisi ele alınacak olunursa olsun ulusal ilkenin genel-geçer bir meşruiyete sahip olduğu görülecektir. Yani toplumlar milli devletlerin ve milliyetçi düşüncenin doğallığı ve gerekliliği konusunda bir anlaşmaya varmış gibi görünmektedir. Bu durum bir takım bilim insanlarını şu soruyu düşünmeye itmiştir: Ulusal ilke hem yerel hem de küresel siyaseti düzenleyici bir kural olmak zorunda mıdır? Başka bir siyasal kavrayış mümkün değil midir? Bu noktada Michael Hardt ve Antonio Negri İmparatorluk fikrini ortaya atmışlardır. Onlara göre postmodern ekonomi ile birlikte siyasette de postmodern bir döneme geçilmiş ve ulus devletlerin iktidarları dışında yeni bir iktidar biçimi peyda olmuştur. Bu bağlamda postmodern imparatorluk; ulus devletlerin dışında, üzerinde ve onu kapsayacak şekilde konumlanan ve iktidarını finansal akışlar üzerine kuran esnek hudutlara sahip, akışkan ve çok biçimli bir iktidar biçimidir. Bu tez çalışmasında temel argüman; siyasal tarihin ekonomik paradigmalar eşliğinde bir salınım içinde olduğu, imparatorluklardan ulus devletlere değişen siyasal anlayışın serbest bırakılan bir sarkaç gibi imparatorluk noktasına geri döndüğüdür. Bu analiz için ilk bölümde milliyetçilik, ikinci bölümde klasik imparatorluklar ve üçüncü bölümde postmodern imparatorluk konuları incelenmiş ve bu salınımın karakteri ekonomik değişim süreçleri çerçevesinde değerlendirilmiştir. ; The nation concept and the nation states are more privileged and dominant than any others both in global politics and the local politics.In other words, it is not hard to recognize the position of nation states with a little glance to newspapers, magazines, books, internet etc. So communities seem to have reached an agreement on naturalnessand necessity of national states and nationalist thinking. This has led some scholars to consider the following question: Does the national principle have to be a regulatory rule for both local and global politics? Is there any other political understanding possible? At this point, Michael Hardt and Antonio Negri came up with the idea of Empire. According to them, the postmodern revolution in the economy led a transformation in politics, and a new form of power has emerged, apart from the power of nation states which is called the empire. In this context; postmodern empire is a form of power which is fluid, abstract, immanent and operates with flexible boundaries. The empire situates itselfabove and beyond the nation states and that build their power on financial flows. The main argument in this thesis is; that political history is in an in the context of economic paradigms. The oscillation causes the changing in political understanding from empires to nation states and then form nation states to empires again. For this analysis, nationalism in the first chapter, classical empires in the second chapter, and postmodern empire in the third chapter were examined and evaluated within the framework of the process of economic change.
ÖZETFinansal küreselleşme, günümüzde, dünya çapında bir entegrasyon eksenine oturmuştur. Hızla artan yabancı sermaye akımları doğrudan yabancı yatırımlar veya portföy yatırımları şeklinde tüm dünyaya yayılmakta; sınırların önemi ortadan kalkmaktadır. Bu süreci tetikleyen unsurların başında; Bretton Woods sisteminin çöküşü, 1980-1990 döneminde faiz oranlarının serbest bırakılması, çokuluslu şirketlerin dünya çapında önemlerinin artması, enformasyon alanında kaydedilen gelişmeler gelmektedir.Finansal küreselleşmenin altyapısını oluşturmada en büyük pay sahibi olan uluslararası ekonomik kuruluşlar, finansal serbestleşmeyi sağlamış ve bu sayede uluslararası emek, sermaye,mal ve fon alışverişinin önü açılmıştır. Uluslararası ticareti mümkün olduğunca serbest ve düzenli kılan evrensel organizasyonların yanında bölgeselleşme kapsamında değerlendirilen ekonomik entegrasyonların ticaretin serbestleştirici amaçlar doğrultusunda uygulamaları da küreselleşmeyi hızlandırmaktadır. Bir ülkenin küreselleşme sürecindeki başarısı, çoğu kez bölgeselleşme sınavındaki başarısıyla paraleldir. Türkiye, OECD ile her daim yakın ilişkilerde olmaya çalışmıştır, OECD üyesi ülkelerle ticaretimizde en büyük payı ise AB ülkeleri almaktadır. AB'ye üyelik sürecinde AB ülkeleriyle uyum çerçevesinde atılması gereken adımları atma yolunda olan Türkiye'nin mali, siyasi ve sosyal alanlarda ciddi reformlara ihtiyacı vardır. Bölgesel entegrasyonlardan Ekonomik İşbirliği Teşkilatı ve Karadeniz Ekonomik İşbirliği'nin kurucu üyesi olarak yer alan Türkiye açısından bu entegrasyonlar, dünyada süregelen liberal değişimler ve globalleşme eğilimlerine paralel olarak, Türkiye'nin dünyayla entegrasyonuna katkı sağlayacak türden entegrasyonlardır. Finansal küreselleşmenin ikinci bileşeni olarak nitelendirilebilecek finans alanında kullanılan teknolojik ürünler de finansal küreselleşmenin hızını artırmada destekleyici konumdadır. Bugün yeryüzünde, her beş kişiden biri, aynı adı taşıyan kartlarla, hem ulusal hem global piyasalarda aynı alışveriş kültürünü yaşarken, ATM'ler mekan ve zamandan bağımsız bir şekilde fon transferini gerçekleştirmektedir. Kuşkusuz; elektronik fon transferleri ve e-ticaretin finansal küreselleşmedeki rolleri tartışılmaz bir etkinliktedir. Türkiye'de finansal küreselleşme ise en çok bankacılık sektöründe etkili olmuş, bankacılık artık günümüzde telebankacılık ve self-servis bankacılığına dönmüştür. Türkiye'de finans sektöründeki bilgi ve iletişimin gelişmişliği, finansal sektörün entegrasyonunda zaman ve mekan problemlerini çok büyük ölçüde çözebilmektedir. Finansal küreselleşmede gelişmiş ülkelerle rekabet edebilecek konuma gelebilmek için başarılı ekonomik entegrasyonlarda yer almalı ve Türkiye'de finans sektöründe kaydedilen bilgi ve iletişim bazlı gelişme diğer sektörlerde de hız ve etkinlik kazanmalıdır. ABSTRACTNowadays, financial globalization has a great impact on the integration of all the world. Direct foreign invesments and capital flows increase worldwide so fast that the frontiers of the countries become unimportant. The collapsation of the Bretton Woods, liberalization of interest rates in 1980's and 1990's, increase of the importance of the multinational companies and the development in the information area have an important effect on this situation.International economic foundations, which have a big share in the creation of the base of the financial globalization, have let the capital flows free, so that the trade of the international capital, fund, labour and goods become more liberal. Besides, the politics of the regional economical integrations helps to the financial liberalization, too. The success of a country by the globalization is the mirror of the success of that country in the exam of regional integration. Turkey has always an effort to become in close relationship with OECD. The countries of the European Union have the largest share of the trade of Turkey and OECD. Türkiye needs great reforms in economical, social and political areas in the period of the membership to the European Union. Türkiye took place by the establishment of the Economic Cooperation Organization and Blacksea Economic Cooperation. This foundations is very important by the economical integration of Turkey and the whole world. Technological instruments, which are used in financial area, can be described as the second component of the financial globalization. This instruments support to increase speed of the financial globalization. Today in the world, one of the five people shops in the same style with same credit cards in global also local markets. Automatic Teller Machines transfer the fund out of the pressure of the time and place. Absolutely, electronical fund transfer systems and e-commerce play great role in financial globalization. In Turkey, the sector of the banking is the most affected sector by the financial globalization. Nowadays, banking seems to be electronical banking and self-service banking. In Turkey the development in the banking and in the sector of finance, solve the problems, which occures because of the time and place, by the integration of the sector of finance. In order to compete with the developed countries,Turkey must take place in successfull economical integrations and also must develop in the information and communication area by the sectors out of the sector of the finance, too.
ÖZETKamusal hizmetler merkezi idare ve yerel idareler tarafından yerine getirilmektedir. Söz konusu idareler arasındaki mali ilişki gelir paylaşımı ve hizmet bölüşümünden oluşmaktadır. İdareler arası hizmet bölüşümü etkinlik, faaliyetlerin ayarlanması ve yeknesak standart ve politikalar gibi birtakım kriterler ile belirlenmektedir. Bunun yanında idareler arasındaki gelir bölüşümü ise anlaşılabilirlik, yeterlilik, uygulanabilirlik ve gelir esnekliği gibi kriterlere bağlıdır. Etkin kaynak dağılımı için öncelikle idareler arası hizmet bölüşümü, daha sonra ise gelir paylaşımı belirlenmelidir.Yerel yönetimleri temsil bakımından en iyi örnek belediyelerdir. Belediyelerin mali ve idari durumu, şehirlerin giderek artan önemleri ve sorunlarının etkisiyle ön plana çıkmış; mali ve yerel önlemler alma ihtiyacı 1970'lerin sonunda iyice belirginleşmiştir. Bu gereksinimlerin sonucunda mali ve idari alanda birtakım düzenlemeler olmuştur. Mali alanda 1981 yılında 2380 ve 2464 sayılı Kanunlar ile yapılan düzenlemeler sonucunda belediyelere önemli oranda gelir sağlanmıştır. İdari alanda ise 1984 yılında çıkartılan 3030 sayılı Kanun ile İstanbul, İzmir ve Ankara gibi büyük şehirlerin yönetimi özel bir yapıya kavuşturulmuştur. Fakat bu şehirlerin yeni bir uygulamaya geçmesi varolan sorunları çözmede yetersiz kalmış ve merkezi idareyle aralarındaki idari ve mali sorunlar devam etmiştir. Bu sorunların çözümü için çeşitli kanun tasarıları hazırlanmış, fakat kanunlaşamamıştır. Kalkınma Planlarında ifade edilen düşünceler ise uygulamada yer bulamamıştır.Bu çalışmada yukarıda ifade edilen sorunlar çerçevesinde merkezi idare-yerel idare arasındaki mali ilişki incelenmiş ve Dünya ve Türkiye'deki büyük şehir uygulamaları bu açıdan değerlendirilmiştir.Bu çalışma çerçevesinde büyük şehir belediyelerine ilişkin şu sorunlar gözlemlenmiştir: Büyük şehir belediyeleri, kaynak sahibi olma ve kaynak yaratma açısından yeterince güçlü değildir. Belediye bütçe gelirleri, öz gelir payının azlığı ve belediyelerin yeni kaynak yaratma yetkisinin olmaması nedeniyle yetersiz kalmıştır. Belediye gelirlerinin çok büyük bir kısmı merkezi idare transferlerinden oluşmuştur. Bütçe giderleri ise, bazı hizmetlerin düşük düzeyde yapılmasına neden olmuş, personel harcamaları gibi kalemlerin payının yüksekliği bütçeleme alanının daralması sonucunu doğurmuştur. Diğer taraftan, merkezi idare yaptığı kanuni düzenlemelerde öncelikle gelir bölüşümünü belirlediğinden, kaynak kullanımında etkinsizlik ortaya çıkmıştır.Bu çalışmada, sorunların çözümüne ilişkin olarak mali ve idari alanda birtakım düzenlemelerin yapılması önerilmiştir.ABSTRACTPublic services are fulfilled by central and local governments. The fiscal relations between them consist of revenue and service-sharing. The service-sharing between different administrations (e.g. central and local governments) is determined by the criteria such as the setting of activities, uniform standards and policies. The revenue-distribution between different levels of administration, meanwhile, depends on such criteria as comprehensibility, capability, applicability, and income elasticity. For effective resource allocation, first, the service-sharing, and, then, the revenue-sharing between the two levels of administrations (central and local) should be decided.The examples which best represent the local government are local councils (belediye). On account of their increasing significance and problems, the question of the financial and administrative well-being of local councils and the respective need to take financial and local measures to enhance their conditions, have become more marked particularly by the end of the 1970s. As a result of this requirement, new regulations were issued in the financial and administrative spheres. In the financial sphere, the Laws no. 2380 and 2464, adopted in 1981, envisaged significant cash flows to local councils. In the administrative sphere, on the other hand, the Law no. 3030, adopted in 1984, accorded special status for metropolitan cities like İstanbul, İzmir and Ankara. Nonetheless, this new regime proved inadequate in resolving the deep-seated problems these cities had been facing, while their administrative and financial disputes with the central government persisted. A number of draft legislation to resolve these problems were prepared, and yet none were adopted by the parliament as law. The ideas expressed in the Development Plans, meanwhile, did not materialise.This study seeks to examine the financial relations between central and local governments by reference to the problems presented above. The metropolitan city arrangements in Turkey and in the world at large are, likewise, researched through in the same light.In this study, the following observations and findings as regards metropolitan city councils have been reached : The metropolitan cities are not possessed of adequate resources under their disposal and in their capacity of resource-generation. The budget revenue of local councils have remained inadequate due to the insufficiency of their own income and to their lack of power in generating new resources. For the most part, the revenue of local councils consists of funds transferred to them by the central government. The budgetary expenditures, for their part, have resulted in the poor quality of some of the services handled by local councils, while the high share of staff expenditures has limited the scope of budgetary provisions. On the other hand, since the central government first decides upon the allocation of revenues through legal regulations, inefficiency of resource-utilisation accordingly has followed suit. This study suggests a number of new arrangements in financial and administrative fronts to bring about a solution to the problems faced by the local councils in Turkey.
SUMMARYIn this study; firstly, some theoric points about the direct foreign investments are dealt with; and the direct foreign invesments made throughout Kirghizistan and their determiners are pointed out. In the First Section of the Study, the definition and classification of direct foreign investments are made, and their importance is mentioned. The reasons that canalize the institutions into direct universal investments and some main developments are tried to be explained. In the second section; the investment atmosphere of Kırghizistan is studied. Information about the National Investment Policy of Kırghizistan is given; its targets and duties are explained. The fields where the investment policy of the country are applied, are also satated. The laws and regulations regarding the direct foreign investments for the country are emphasized. On dealing with the atmosphere of the investments; the dispersion of these direct foreign investments among the financial sectors and regions is explained. Besides; the countries from which these investment flows come and the companies operating in these countries are also stated.In the last section of the study; the factors affecting the foreign investments throughout the country and the reasons causing the foreign investers to decide to invest their capitals in Kirghizistan are tried to be investigated and evaluated.ÖZETBu çalışmada öncelikle direk yabancı yatımlarla ilgili teorik bilgilere değinilmiş ve Kırgızistan'a yapılan direk yabansı yatırımlar ve onların belirleyicileri üzerinde durulmuştur.Çakışmanın Birinci Bölümünde direk yabancı sermaye yatırımların tanımı, önemi ve sınıflandırması yapılarak, işletmeleri uluslararası direk yatımlara yönelten nedenler ve başlıca yeni gelişmeler açıklanmaya çalışılmıştır. İkinci bölümde Kırgızistan'ın yatırım ortamı incelenmiştir. Kırgızistan'ın Ulusal Yatırım Politikası hakkında bilgi verilerek, amaç ve görevleri anlatılmıştır. Ülkenin yatırım politikasının uygulandığı alanlara da yer verilmiştir. Ayrıca ülkedeki direk yabancı yatırımlar için gerekli olan kanun ve mevzuatlar açıklanmıştır. Kırgızistan'daki yatırım ortamı incelenerek, direk yabancı yatırımların ekonomi sektörlerine ve bölgelere göre dağılımı anlatılmakta ve bununla birlikte yatırım akımlarının geldiği ülkeler ve ülkede faaliyette bulunan şirketlere yer verilmiştir. Çalışmanın son kısmında ise, yabancı yatırımcıların Kırgızistan'a sermayelerini yatırmaya karar vermesini ve ülkede bulunan yabancı yatırımların etkileyen faktörlerin neler olduğunu araştırılmaya ve değerlendirmeye çalışılmıştır.
