Suchergebnisse

Belgium,, een utopie voor de XXIste eeuw`/Philippe Van Parijs --Infectieziekten: terug van (nooit) weggeweest /Marc Van Ranst --Acculturatie is meer dan 'willen' alleen: de rol van emotionele acculturatie /Batja Mesquita --Wanneer worden avances in juridisch opzicht transgressies? /Liesbet Stevens --Asbestos: mineralen met een apart verhaal /Jan Elsen --Over tijd, geld en de huwelijksmarkt /Frederic Vermeulen --De impact van migratie op taal: historische overwegingen /Freek Van de Velde --Geluk, mindfulness en bijbelse wijsheid /Bénédicte Lemmelijn --Het menselijk antwoord op buitenaards leven /Leen Decin --Het gelaat tussen beeld en werkelijkheid: maatschappelijke uitdagingen /Constantinus Politis & Hilde Peeters --On the move: migratie als maatschappelijke uitdaging /Johan Wets --Iedereen supporter! het groepsvirus in ons brein /Filip Boen --Uitgewoonde woorden: over literatuur en dementie /Pieter Vermeulen --Het democratisch surplus van de Europese Unie /Steven Van Hecke & Wouter Wolfs.

According to many Dutch politicians and political commentators, theproject of a multicultural society in the Netherlands has failed. The ideologybehind this project was 'integration while preserving cultural identity',a slogan popular among policymakers in the eighties and nineties of thelast century. In the view of the critics of this project, the policy did not leadto integration, instead it fostered the segregation and isolation of ethnoculturalgroups. From the point of view of critics of the multicultural societyit is unacceptable that the city council of Gouda subsidises a projectthat provides separate homework supervision to allochthonous boys andgirls within the premises of a mosque, because it reinforces segregationand isolation. After sketching the moral foundation and the moral limitsof a politics of two-sided integration, the author argues that the initiativeto offer homework supervision within the mosque is laudable. However,homework supervision is essentially a task for schools. The city councilshould take steps to realise that the schools offer homework supervision.As long as that is not the case, the city council should (continue to) supportthe homework supervision project in the mosque, thereby accepting, forthe time being, that boys and girls get separate homework supervision.

Sociology - Ondanks hun uiteenlopende afkomst, cultuur en godsdienst vinden West-Europese jongeren het land waar zij wonen belangrijk. Toch voelen vooral autochtone jongeren een historische verbondenheid: in Nederland meer dan in Frankrijk en Engeland, en jongens meer dan meisjes. Dat blijkt uit de WRR-Verkenning Nationale Identiteit en meervoudig verleden van prof.dr. Maria Grever en dr. Kees Ribbens van de Erasmus Universiteit Rotterdam. Grever en Ribbens vroegen ruim 670 leerlingen van 14 tot 18 jaar in Rotterdam, Londen en Lille in hoeverre zij zich vereenzelvigen met het land waarin zij wonen. Welke rol speelt de nationale geschiedenis hierbij? Grever en Ribbens onderzochten in hoeverre Nederlandse, Britse en Franse leerlingen van 14 tot 18 jaar zich identificeren met hun woonland. Zij gaan er hierbij van uit dat er niet één verleden is, maar dat mensen van generatie op generatie allerlei culturele codes overdragen, die in verhalen en herinneringen lang kunnen doorwerken. De onderzoekers gingen na welke betekenis de nationale identiteit voor de jongeren heeft. Ondanks de diversiteit aan achtergronden vinden die allemaal hun woonland belangrijk, al geldt dit sterker voor autochtonen dan voor allochtonen. Dat verschil in betrokkenheid geldt ook de historische interesse. Historische verbondenheid met het woonland - zoals nationale trots - leeft vooral bij autochtonen, in Nederland meer dan in Frankrijk en Engeland. In het algemeen voelen autochtone meisjes die 'nationale trots' minder dan jongens. De verschillen zijn het grootst op het terrein van de godsdienst. Geschiedenis van de godsdienst scoort het hoogst bij veel allochtone groepen, met uitzondering van de Surinaamse en Antilliaanse jongeren. Autochtone jongeren identificeren zich daar nauwelijks mee, al hadden Nederlandse jongeren hier wel weer meer interesse voor dan hun Engelse en Franse leeftijdgenoten. Bij Turkse en vooral Marokkaanse jeugd is er sterke culturele identificatie met de islam. Opvallend is dat, hoewel de onderzochte groepen zich nauwelijks Europeaan of wereldburger voelen, ze wel in Europese geschiedenis en vooral in wereldgeschiedenis geïnteresseerd zijn.