Suchergebnisse

Revolution seen through the eyes of VendéeThis paper aims at reviewing a publication entitled "The Franco-French Genocide. Vendée – the Department of Vengeance" by Reynald Secher. The book touches on the issue of fights between the Republicans and peasants opposing the regime of the revolutionaries. This event's history has been hushed up. Moreover, it has effectively been removed from the national narrative. Reynald Secher propagates the process of reminding us of those facts. In this review, information on the fights will be contrasted with theories presented by other historians in order to make the reader aware of the whole process's complexity and of many persistent inaccuracies.Materials collected by the author will be subjected to our analysis. Due to the reconstruction of events by eye-witnesses, previously an underestimated but abundant source of knowledge, the author has learned the truth about the acts of the revolutionary heroes. In Secher's work, the accuracy with which he presents all the issues becomes equally important.Special attention should be paid to the very word "genocide" and its associations. Indeed, the work is not focused on carnage. Instead, it plays a part both as a reminder that carnage did take place, and a presentation of reasons for its occurrence. Rewolucja oczami WandeiNiniejsza praca ma na celu zrecenzowanie publikacji "Ludobójstwo francusko-francuskie. Wandea - Departament Zemsty" Reynalda Sechera. Książka dotyczy walk między republikanami oraz chłopami sprzeciwiającymi się rządom rewolucjonistów. Historia o tym zdarzeniu została wyciszona i skutecznie usunięta z narracji narodowej. Reynald Secher propaguje proces "odpamiętnienie" tamtejszych wydarzeń. W niniejszej recenzji informacje na temat walk zostaną skontrastowane z teoriami prezentowanymi przez innych historyków, aby uświadomić czytelnikowi złożoność całego procesu oraz o wielu wciąż istniejących nieścisłościach.Analizie poddane zostaną zebrane przez autora materiały. Dzięki rekonstrukcji zdarzeń oczami bezpośrednich świadków wydarzeń, będącymi dotąd niedocenioną skarbnicą wiedzy, autor poznał prawdę o czynach bohaterów rewolucji. W pracy Sechera równie ważna staje się szczegółowość, z jaką przedstawia wszystkie elementy.Szczególną uwagę należy przyłożyć do samego słowa "ludobójstwo" i konotacji z nim związanych. Sednem pracy nie jest bowiem przedstawienie rzezi, ale przypomnienie, że miała ona miejsce i zaprezentowanie powodów jej zaistnienia.

The author disputes Leder's idea in Prześniona rewolucja. Ćwiczenie z logiki historycznej [A Missed Revolution: Exercise in Historical Logic] (2014) that a great revolution, eliminating the "late feudalism" of the 19th century, occurred in Poland in the years 1939–1956 and that it happened because of the war's destruction of the old social structures and the Nazi genocide of the Jewish population, that is, the bourgeois class, which was replaced in the years 1945–1956 by unconscious beneficiaries of the change. The beneficiaries were unaware, he writes, because the essence of the changes and their benefits never entered the social imaginary. The core of the author's polemic is the claim that such change, which was conducted by force and by foreigners, can not be called a "revolution," that is, the passage of society to modernity. Furthermore, the author claims that the great Polish revolution was conducted in full by the nation, by the peasant classes, in the years 1914–1922, and was popular and independence-oriented in nature. It was the continuation of the Polish independence uprisings of the 19th century, the result of changes in the social structure that had been occurring for years in the Polish lands, which were at the time divided between the partitioning states, and of deepening self-awareness among the people. The revolution was continued after Poland's acquisition of independence in 1918. The Second World War, and foreign intervention, only disrupted that process.

Podważenie pozycji ustrojowej Trybunału Konstytucyjnego przez większość rządzącą po 25 października 2015 r. wpisuje się w ciąg zdarzeń głównie o charakterze ustawodawczym, które w istocie przekreślają status Rzeczypospolitej Polskiej jako państwo prawa. Rządzący, na czele z prezydentem, podejmują liczne działania i zaniechania stawiające ich ponad Konstytucją. Tryb i tempo uchwalania przez Sejm regulacji dotyczących ważnych dziedzin życia państwowego, takich jak ustawy: o policji, o mediach elektronicznych, o służbie cywilnej czy o prokuraturze, bez społecznych konsultacji i w atmosferze lekceważenia praw opozycji, niweczy demokrację proceduralną i rodzi najwyższy niepokój o cele, które rządzący stawiają przed sobą. Towarzyszące temu ruchy personalne na wysokich stanowiskach w administracji państwowej, w policji czy w agencjach rządowych, spółkach Skarbu Państwa i mediach publicznych, sprawiają wrażenie niekontrolowanych w pełni – ich gwałtowne nasilenie może wywołać chaos w życiu publicznym i pokusę wprowadzenia rządów autorytarnych.

W narracji o konsekwencjach i wpływach tzw. rewolucji seksualnej 1968r. wspomnieć należy również o dzieciach, które niekiedy były oficjalnie systemowo rewolucjonizowane. Pod koniec lat 60 jako programowy efekt niemieckiego ruchu z 1968 r. było wyzwolenie seksualne dzieci pod egidą Berlińskiego Instytutu Psychologii. W praktyce zakładano ośrodki, których celem miało być wychowanie pokonujące zahamowania seksualne dążąc do stworzenia klimatu, w którym nawet pedofilia uznawana była za postępową. Niektóre ustroje polityczne po 1968r. wpływały na rozumienie seksualności. Seksuologowie niemieccy lat 70 i 80 mieli realny wpływ na badaczy tych dziedzin z innych krajów. Tak radykalny efekt rewolucji seksualnej, który dzisiaj zdaje się być świadomie pomijany, niewątpliwie wpływał na pojęcie wychowania, rodziny, seksualności i płci. Konsekwencje są widoczne po dzień dzisiejszy.