Suchergebnisse

Porezni sistem BiH predstavlja jedan od ključnih nositelja u održavanju stabilnosti i poticanju razvoja gospodarstva BiH. PDV prevare nisu ozbiljna prijetnja samo za prihode države BiH nego i za funkcioniranje cjelokupnog tržišta, pa se može reći da su to specijalni oblici kriminala, koji nanose veću materijalnu, odnosno finansijsku štetu nego klasični kriminal i predstavljaju izuzetno društveno opasno ponašanje fizičkih ili pravnih lica. Borba protiv PDV prevara i općenito prevara po osnovu neizravnih poreza u svim porama sistema, a posebno u tužiteljstvu i policiji, neophodan je uvjet za opstanak sistema. Vršenje kaznenih djela iz oblasti neizravnih poreza može biti podstaknuto nekažnjavanjem ili nedovoljnim kažnjavanjem, što veoma brzo može dovesti do bogaćenja određenih slojeva društva koji postaju elita u ekonomskom i političkom životu. Takvi slojevi društva prvenstveno su loša slika i loši predstavnici naše države jer takvim postupanjem upućuju na ponašanja puna ličnih interesa i vode zemlju ka putu egoizma, što nikako ne bi trebalo predstavljati ideal kojem treba težiti, već upravo suprotno. Jedino odlučna borba, uz primjenu i preventivnih i represivnih metoda suzbijanja prijevara, u kojoj nema mjesta za nedodirljive, treba postati kategorički imperativ ponašanja i djelovanja. ; Tax system of Bosnia and Herzegovina /BiH/ is one of the key factors in keeping the stability and incitement of BiH economy development. VAT frauds are not serious threat just to the incomes of the BiH state but also for functioning of entire market, so we can say that those are special forms of crimes, which cause more material i.e. financial damage than classic crimes and represent extremely socially dangerous behavior of natural persons or legal entities. The fight against VAT frauds, and frauds in general, based on the indirect taxes in all aspects of the system, and especially in the prosecution and the police is necessary requirement for survival of the system. Committing indirect taxes felonies can be incited by non-punishment or insufficient punishment, which in a short time period can bring to enrichment of certain levels of society that become elite in economic and political life. Such levels of society priory give poor image and poor representatives of our state, because with such behavior the same are indicating the behaviors full of personal interests and are leading the country toward the egoism, which should not represent an ideal to reach for at all but quite the opposite. Only the strong fight, with application of preventive and repressive methods of preventing the frauds, in which there are no untouchables, should priory become a categorical imperative in behavior and action.

The author discusses the reasons for relativization of the national minorities protection policy of the Council of Europe and the European Union in light of the problems with national minorities protection in Bosnia and Herzegovina. The minorities protection policies in Bosnia and Herzegovina had implications for minority rights protection in Hungary and Croatia after Croatia's accession to the EU . The European Union, the Council of Europe and other European institutions defined their position towards minority rights in light of the European Court for Human Rights decision in the Sejdić and Finci case. The decision specified mandatory constitutional changes in terms of equal protection of national minority rights. According to the demanded constitutional revisions, the representatives of national minorities would have a right to compete for legal and executive positions in the entire Bosnia and Herzegovina. Before the ECHR decision, only representatives of the three constituent peoples – Bosniaks, Serbs and Croats could be nominated for positions in the legislature and in the executive institutions. The Council of Europe mediated by CoE Parliamentarian Assembly and Committee of Ministers threatened to suspend BiH membership to the CoE until the decision was implemented. At the same time, coordinated European Union institutions made the ratification of the Stabilization and Association Agreement (SAA) negotiated with Bosnia and Herzegovina in 2008 conditional upon the implementation of the Sejdić and Finci decision. The threat wasn't carried through and BiH became presiding country of the Committee of Ministers of the Council of Europe in 2014. In the meantime, the newly elected European Parliament as well as recently appointed European Commission accepted the SAA although the Sejdić-Finci decision was not incorporated in the constitution of Bosnia and Herzegovina. ; Evropska unija, Savjet Evrope i druge evropske institucije bitno su odredile svoj odnos prema Bosni i Hercegovini u odnosu na primjenu Odluke Evropskog suda za ljudska prava "u slučaju Sejdić i Finci", koji nalaže obavezu ustavnih promjena u pravcu zaštite jednakosti prava pripadnika nacionalnih manjina. Tim promjenama i predstavnici nacionlanih manjina imali bi pravo da budu kandidovani na sve pozicije zakonodavne i izvršne vlasti u Bosni i Hercegovini. Do odluke u spomenutom slučaju, poznatom kao "Sejdić – Finci", samo su pripadnici tri konstitutivna naroda u Bosni i Hercegovini – Srba, Bošnjaka i Hrvata, mogli da budu kandidovani za te funkcije. U više navrata Savjet Evrope je posredstvom Parlamentarne skupštine ili Komiteta ministara prijetio suspenzijom, čak i izbacivanjem Bosne i Hercegovine iz ove međunarodne organizacije. Istovremeno, čak i koordinisano, institucije Evropske unije raznih nivoa uslovljavale su ratifikaciju Sporazuma o stabilizaciji i pridruživanju (SAA ), postignutog još 2008. godine, isto primjenom navedene odluke. Prijetnja se odnosila na nepriznavanja izbornih rezultata na lokalnim izborima 2012. i opštim izborima 2014. godine. To se nije desilo, a u međuvremenu BiH je bila zemlja – predsjedavajuća Komiteta ministara Savjeta Evrope. Novoizabrani saziv Evropskog parlamenta i nova Evropska komisija prihvatili su Sporazum o stabilizaciji i pridruživanju nakon opštih izbora u BiH 2014, iako odluka Evropskog suda za ljudska prava nije primijenjena. Predmet rada biće razlozi relativizacije manjinskih politika Savjeta Evrope i Evropske unije u politikama zaštite prava nacionalnih manjina u BiH. Time su postale vidljive i upozoravajuće i druge politike relativizacije položaja i prava nacionalnih manjina, poput Mađarske i Hrvatske, do čega je došlo nakon prijema ove dvije države u Evropsku uniju.