Suchergebnisse

The purpose of the article is to assess the degree of presence of the idea of secularism in the election programs of the main political parties participating in the Polish parliamentary elections in 2019. The article adopts the understanding of the so-called political secularism which was referred to the institution of the Roman Catholic Church due to the context of research, as well as the fact that Catholics constitute the dominant part of Polish society and because of the major socio-political importance of the Catholic Church in Poland. The research material were the electoral programs of party election committees, as well as the speeches of their political leaders delivered during the main electoral program conventions. The article increases the cognitive value of the issue of political communication regarding the idea of secularism during the parliamentary campaign of 2019. Research has shown that religion has become an important factor in political discourse during the parliamentary campaign in Poland in 2019. The topic about the role of the Catholic Church institutions in the public sphere was, however, taken up only through Law and Justice and the Left. A clear polarization of views of these election committees was noted. Law and Justice spoke out against the idea of secularism, while the Left supported this idea. The Confederation, Polish People's Party and Civic Coalition remained silent in the election programs about the idea of a secular state. ; Celem artykułu jest ocena stopnia obecności idei sekularyzmu w programach wyborczych głównych partii politycznych startujących w polskich wyborach parlamentarnych 2019 roku. W artykule przyjęto rozumienie tzw. sekularyzmu politycznego i odniesiono je do instytucji Kościoła rzymskokatolickiego ze względu na kontekst badań, a także na fakt, że katolicy stanowią dominującą część społeczeństwa polskiego i ze względu na doniosłe znaczenie społeczno-polityczne Kościoła katolickiego w Polsce.Materiał badawczy stanowiły programy wyborcze partyjnych komitetów wyborczych, jak również przemówienia ich liderów politycznych wygłoszone podczas głównych wyborczych konwencji programowych.Artykuł zwiększa wartość poznawczą zagadnienia komunikowania politycznego dotyczącego idei sekularyzmu w okresie kampanii parlamentarnej 2019 r. Badania dowiodły, że religia stała się istotnym czynnikiem dyskursu politycznego w czasie kampanii parlamentarnej w Polsce w 2019 r. Temat dotyczący roli instytucji Kościoła katolickiego w sferze publicznej był jednak podjęty jedynie przez Prawo i Sprawiedliwość oraz Lewicę. Odnotowano wyrazistą dychotomiczność poglądów tychże komitetów wyborczych. PiS wypowiedział się przeciw idei sekularyzmu, zaś Lewica tę ideę wsparła. Konfederacja, PSL oraz KW Koalicja Obywatelska przemilczały w programach wyborczych kwestię idei państwa świeckiego.

Although the Czech Republic is usually regarded as one of the most secular countries in Europe, current sociological surveys indicate that there is still a strong interest in supernatural and spiritual questions. This article begins by documenting the popularity of various religious concepts and then proceeds to analyse the socio-demographic factors that influence religious beliefs. The author tries to answer the question of whether and how people who believe in some kind of religious phenomenon differ in terms of sociodemographic characteristics from those who do not believe. There are two dimensions behind religious statements: a 'traditional' Christian outlook and an 'alternative' view connected with a belief in the power of magic. Further analyses indicated that traditional and alternative religious beliefs are connected with numerous socio-demographic characteristics, the most important of which is religious socialisation, measured by the frequency with which a person attended at religious services as a child and by the religious denomination of a person's mother.

Publikacja recenzowana / Peer-reviewed publication ; Tekst przedstawia politykę historyczną Rosji w kontekście syryjskiego sekularyzmu – ukazuje nową rundę zmagań pomiędzy anglosaskim optymizmem dotyczącym islamu na Bliskim Wschodzie a historycznym rosyjskim realizmem. Po pierwsze, wspierana przez Rosję świecka partia Baas zapewniła trwałą integrację mniejszości Syrii w pewien typ społeczeństwa i systemu politycznego gwarantującego wolność religijną w przeciwieństwie do systemów radykalnego islamu. Po drugie, Rosja wykorzystuje pamięć zbiorową alawitów i chrześcijan odnoszącą się do sunnickich prześladowań oraz kontrowersyjne alianse USA, utwierdzając swe wpływy zagraniczne, głównie w regionach związanych z prawosławiem. Po trzecie, Stany Zjednoczone i niektóre państwa UE osądzają działalność al-Assada według własnej perspektywy po 1990 r., tzn. eksperymentu wdrażania standardów wielokulturowego społeczeństwa. Z kolei Rosja ocenia sytuację w regionie z perspektywy co najmniej 200 lat, które obfitowały w wiele dramatycznych wydarzeń, z najbardziej bolesnym: ludobójstwem Ormian. Problemem jest to, że w przypadku ewentualnego upadku rządów Baszara Al-Asada Zachód nie będzie w stanie zapewnić mniejszościom długoterminowego bezpieczeństwa według swoich demokratycznych standardów. W tej sytuacji alawici i chrześcijanie upatrują w Rosji gwaranta bezpieczeństwa i wolności religijnej. Zachodnie wsparcie dla "demokracji" na Bliskim Wschodzie i Azji Centralnej przerodziło się w pasmo konfliktów i zaowocowało niebywałym rozwojem radykalnego islamu. ; This article presents an overview of the principal results of research on the historically-oriented policy of Russia's activity in the Middle East in the context of the case of Syrian- Ba'thist secularism. Firstly, supported by Russia the secular approach of the Syrian Baath Party has provided integration of the Alawites, Christians and other minorities into the political system and society. Secondly, Russia has used memories of many religious warfare and Islamic (Sunni) persecution of Alawites and Orthodox Christians. Using this kind of collective memories, Russian policy has linked many Christian nations. Thirdly, one of the misunderstandings is that the United States and some EU countries judge Assad and Syria by the modern standards of post 1990 Western Europe; Putin and Russia are judging matters in the context of over two hundred years of conflicts and persecutions. Probably, it is a new round of competition between the Anglo-Saxon liberal optimism and historical Russian pessimism. The problem is that in the case of Assad's fall Washington and none of its Western allies are able to provide long-term security for Syrian minorities according to their democratic standards. Paradoxically, the Alawites and Christians automatically see Russia as a natural protector of human rights at least in terms of religious freedom. Unfortunately, today's western support for 'democracies' in the Middle East (Afghanistan, Iraq, Syria, and Libya) has been unsuccessful.