Suchergebnisse

This study intends to investigate the concept of social capital on the basis of evidence provided by theoretical perspectives and empirical studies. Various definitions of social capital touch upon beliefs, values, networks, and trust by complicating the meaning and creating conceptual chaos. In addition to shaky conceptual foundations, methodological inadequacies are also framing numerous problems and challenges. Moreover, lack of power, class, race, gender etc. analysis in the literature makes it difficult to contribute to poverty alleviation. In this respect, first, the origins of the social capital, definition, and the development of the concept will be explored. The investigation of the role of the World Bank in the promotion of the concept and the empirical evidences will constitute second part of this work. It is argued here in order to foster mechanisms of development, social capital projects require broader, more collaborative, and innovative approaches.

Toplumdaki kişiler ve kurumlar arasında karşılıklı güvene dayalı olarak gerçekleşen ilişkilerin ekonomik faaliyetlere yansıması biçiminde tanımlanabilen sosyal sermaye, bu anlamıyla sürdürülebilir kalkınma ile yakından ilgilidir. Sürdürülebilir kalkınma, bir toplumun bugünkü gereksinimlerini karşılarken, gelecek kuşakların gereksinimlerini karşılayabilmesi için gerekli kaynakları tüketmeden, kaynakları kullanması biçiminde tanımlanabilir. Bu tanımlamaya göre bugünkü ihtiyaçlarını karşılayan bugünkü toplum, gelecekteki toplumun kullanabileceği kaynak miktarı üzerinde etkili olmaktadır. Bu nedenle bu çalışmanın amacı, Türkiye de dâhil AB üyesi ülkelerde, sosyal sermayenin sürdürülebilir kalkınma üzerindeki etkisini analiz etmektir. 2009-2015 yıllarını kapsayan dönem için GEKK (Genelleştirilmiş En Küçük Kareler) yöntemiyle ede edilen tahmin sonuçlarına göre, Türkiye ve AB üyesi ülkelerde sosyal sermaye düzeyindeki artış sürdürülebilir kalkınma üzerinde pozitif yönlü bir etkiye sahiptir. Buna göre AB üyesi ülkelerde sosyal sermayenin artması sürdürülebilir kalkınma düzeyini arttırmaktadır. Sonuç olarak Türkiye ve AB üyesi ülkelerde sosyal sermaye düzeyini yükseltecek politikaların hayata geçirilmesinin yanı sıra, şehirleşme oranı ve ticari açıklık düzeyinin arttırılması sürdürülebilir kalkınma düzeyinin yükselmesine katkı yapacaktır. ; Social capital, which can be defined as the reflection of relations based on mutual trust between individuals and organizations in the society on economic activities, is in this sense closely related to sustainable development. Sustainable development can be defined as the process whereby when the society uses today's resources for meeting its needs it does so in a way that does not deny future generations the ability to meet their own needs. According to this definition, when meeting its today's needs, today's society must have an impact on the amount of resources that future generations will be using. The purpose of this study, therefore, is to analyze the impact of social capital on sustainable development in EU member countries, including Turkey. According to the results of estimates obtained for the period 2009-2015 based on the GOLS (Generalized Least Squares) method, the increase in the level of social capital in Turkey and EU member states possesses a positive impact over sustainable development. According to this, the increase of social capital in EU member states is increasing the level of sustainable development. To sum up, in addition to the implementation of policies that would increase social capital in Turkey ad EU countries, the increase in the rate of urbanization and the level of trade openness would contribute to the increase in the level of sustainable development.

1817 yılından günümüze kadar gelen hegemonya kavramı, siyasi konuda da ekonomik konuda da uzmanlaşmalar kurarak egemenliğin ülke toplumuna kabul ettirmesi olarak tanımlanmaktadır. ABD, hegemonya konusunda bir çok ülkeyi hem ekonomik hem sosyal anlamda etkilemektedir. Tüm bu etkilere bağlı olarak Avrupa Birliği ve Türkiye'de istihdam, işsizlik ve sosyal sermaye konusunda etkilenmektedir. ikinci Dünya Savaşı sonrasında ortaya çıkan çöküşlerle birlikte arz-talep dengesi de bozularak işsizlik sorununu ortaya çıkarmıştır. Başta ABD olmak üzere AB ve Türkiye işsizlikle mücadele için farklı politikalar uygulamaktadır. Genel olarak AB istihdam politikası, işgücünün serbest dolaşımı ve iş güvenliğinin sağlanması üzerindeyken; Türkiye'de istihdam politikası, ihracatı artıracak yönde sanayileşmenin sağlanması gibi daha detaylı önlemler alınmaya çalışılmaktadır. ABD hegemonyasının AB ve Türkiye'ye olan bir diğer etkisi ise sosyal sermayedir. Sosyal sermaye, ekonomik ve sosyal ilişkileri bir bütün halinde ele alarak, sosyal etkilerin ekonomik sonuçlara neden olmasıyla ortaya çıkmaktadır. Ülkeler sosyal sermayelerini artırmak için sosyal politikalardan yararlanarak daha gelişmiş ve modern bir devlet haline gelmeye çalışmaktadır. ; The concept of hegemony from 1817 until today, is defined as affordable housing to impose a political issue in the country's sovereignty by establishing community specialization. US hegemony affects many countries in both economic and social sense. All employment in the European Union and Turkey, depending on the effect on unemployment and social capital is affected. After the Second World War with the collapse of the supply-demand balance has also revealed a deterioration in unemployment appeared. Mainly apply different policies to combat unemployment, including the US the EU and Turkey. Overall EU employment policy, which is on ensuring the free movement of labor and occupational safety; Employment policy in Turkey, in the direction of industrialization such as the provision is to increase exports to obtain more detailed measures. Another effect of the EU and Turkey is the social capital of US hegemony. Social capital, economic and social relations by addressing a whole, is emerging as causing the social impact of the economic consequences. Countries are trying to become more advanced and modern state benefiting from social policy to increase social capital.

Danışman: Alihan Limoncuoğlu ; İşadamı derneklerinden, siyasal otoritede belirleyici rol oynadığını belirtmek gerekir. Bunun en önemli nedeni işadamlarının siyasi iktidar ile olan ilişkilerinde işadamı ve siyaset ilişkisinin çoğunlukla belirleyici olmuştur. Her ne denli, işadamları üzerinde siyasi iktidarın yönlendirici ve belirleyici rolüne dikkate alınsa da MÜSİAD ve TÜSİAD örneklerinde görüldüğü gibi işadamı derneklerinin kimliklerinin, siyasal yönelimlerinden ayrı bir şekilde belirleyici olduğunu söylemek mümkündür. Bu çalışmada TÜSİAD ve MÜSAİD ilişkisi ele alınmıştır ; It is important to note that business associations play a decisive role in political authority. The most important reason for this wasthe determinants of business men and political affiliations in the political power of the businessmen and their relations. Whilst the political power on businessmen is abletotake a directand decisive role, the identities of businessman associations, as seen in the examples of MUSIAD and TÜSİAD aredecisive apart from their political orientations. MUSIAD, from the time of its establishment, sees that it choose stoact in accordance with its relations with the governments. Sometimes it is not very successful. Altered with his government, the activities and discourses of the association have changed. When it was established, the statebe came a passive position in front of bureaucratic and politicalunits. It should be noted that it took place together with the AK Party government. It goes beyond just being an institution that is influenced by developments; social and political life as an actor who affects himself. Inshort, MUSIAD has been an importantact or in the politics of the government, influenced by the government. TÜSİAD and MUSIAD government policies were discussed.

The purpose of this study is to determine the earnings that people get at the end of their journey. The phenomenology approach, one of the qualitative research designs, was used in the study. Snowball sampling technique, which is one of the purposeful sampling methods, was used to determine the participants of the study. In order to obtain the views of the participants, in-depth interviews were conducted with a total of 18 travelers using a semi-structured interview form. In the analysis, three different themes were obtained; the meaning of travel, the reasons for the trip and the results of the trip. As a result of the study, while the reasons for the travel are personal preferences and requirements; it has been seen that people attribute meanings to travel such as discovery, learning and development, lifestyle, courage, purification and interaction. The results of travel show itself in the form of learning and development, change in life philosophy, gaining social reputation, psychological gains, material gains, positive externalities, changes in habits and other gains. In the study, based on Bourdieu's classification, the concept of 'Travel Capital' as a new capital classification related to earnings obtained as a result of travels is discussed. In conclusion; travel capital can be defined as the whole of the material and spiritual experiences that people who set out for a purpose and complete their journey by consciously ascribing meaning, together with the places they travel, the people they meet, and the experiences they have had.

Devletlerin yönetimi, üretim ilişkileri ve sermaye sistemleri ile aynı paralelde bir gelişim göstermektedir. Aynı sebepten dolayı, üretim ilişkileri ve sermaye sistemleri kapitalist mantıkta gerçekleşen emperyalist amaçlara da uygun düşmektedir. Gelişmiş devletler kendi çıkarları açısından dünya ticaretini yönetmek, tüm dünyayı isteklerine göre şekillendirmek istemektedirler. Böylece devreye, azgelişmiş devletlerin karşı duruşlarını önlemek için, etnik ve dini ayrımcılığın pekiştirilmesi ve küreselleşme başta olmak üzere çeşitli senaryolar konulmaktadır. Söz konusu senaryolar, bağımlılık ilişkileri çerçevesinde, ulus-devletin toplumsal işlevinin değerlendirilmesini zorunlu kılmaktadır. O nedenle, bu makalede, ulus-devletin bağımlılık ilişkileri açısından toplumsal işlevi, Türkiye'yi de kapsayacak şekilde açıklanmaya çalışılmaktır. Anahtar Kelimeler: Ulus-Devlet, Bağımlılık Teorileri, Azgelişme, Kapitalizm, Emperyalizm ; Administration of states shows development in the same line as production relationships and capital systems. For the same reason, the relations of production and capital systems are suitable for imperialist purposes which is materialized by capitalist logic. Developed states want to manage world trade with their own interests and form the entire world according to their visions. Consequently various scenarios, especially strengthening of the ethnic and religious discrimination and the globalization, are put into practice in order to prevent resistance of underdeveloped states. The scenarios require the evaluation of social function of the nation-state in terms of dependency relationships. For this reason, in this article, the social function of the nation-state is explained in terms of the dependency relationships by incorporating Turkey in to the analysis. Key Words: Nation-State, Dependency Theories, Underdevelopment, Capitalism, Imperialism

The aim of this study is to investigate how the local governments expenditures are allocated among social classes in the period between 2006 and 2020 in Turkey. For this purpose, two explanatory concepts are used. These are the concepts of social profit and social wage. The social profit refers to the resources transferred from local governments expenditures to the income or the consumption of the capital class. The social wage, on the other hand, shows the contributions made to the income or consumption of the working class from the local governments expenditures. The classification of local governments expenditures based on these two concepts allows to determine the resource uses of the local governments, which transform into the social profit and the social wages. The findings in this study reveal that while an average of 70 percent of the expenditures of local governments in Turkey is allocated to the income or the consumption of the capital class, the contribution made by the local governments to the income or the consumption of the working class is around 30 percent. These results reveal that the interests of the capital class dominate the budget politics of local governments in Turkey. ; Bu çalışmanın amacı Türkiye'de 2006 ile 2020 yılları arası dönemde mahalli idareler bütçe harcamalarının sosyal sınıflar arasında nasıl bölüşüldüğünü araştırmaktır. Bu amaçla iki açıklayıcı kavram kullanılmaktadır. Bunlar sosyal kâr ve sosyal ücret kavramlarıdır. Sosyal kâr mahalli idareler harcamalarından sermaye kesiminin gelir veya tüketimine aktarılan kaynakları ifade eder. Sosyal ücret ise mahalli idareler harcamalarından emek kesiminin gelir veya tüketimine yapılan katkıları gösterir. Mahalli idareler bütçe harcamalarının bu iki kavramdan hareketle sınıflandırılması mahalli idarelerin sosyal kâra ve sosyal ücrete dönüşen kaynak kullanımlarını tespit etmeye olanak sağlar. Bu çalışmada ulaşılan bulgular, Türkiye'de mahalli idareler harcamalarının ortalama yüzde 70'inin sermaye kesiminin gelir veya tüketimine tahsis edildiğini göstermektedir. Mahalli idareler harcamalarından emek kesiminin gelir veya tüketimine yapılan katkı ise ortalama yüzde 30 civarında kalmaktadır. Bu sonuçlar Türkiye'de mahalli idarelerin bütçe politikalarına sermaye kesiminin çıkarlarının hakim olduğunu göstermektedir.

This study attempts to examine the impact of human rights and economic growth by utilizing two measures of economic growth for developing countries and an unbalanced data spanning from 1961-2017. The hypothesis of the study asserts that improvement in human right protection score increases economic growth in an economy. Firstly I conducted panel unit root test to see if the variables are stationary. After verifying the stationarity of variables at levels (i.e., I(0)) based on panel unit root tests, empirical estimations were conducted without the fear of potential spurious regression problem. According to the estimation results, in parallel to prior expectations, positive statistically significant effect on economic growth was identified for the variables of human right protection, physical capital investment, education investment, openness whereas negative statistically significant effect on economic growth was identified for the variable of inflation in all models estimated. Estimation results indicate that countries trying to reach to higher economic growth, besides the other determinants of economic growth, must pay attention to human right protection and implement policies that prioritizing human right protection.

TÜRKİYE'DE DİREKT YATIRIM TERCİHLERİNİ ETKİLEYEN FAKTÖRLERTürkiye'de Yabancı Yatırım girişleri istenilen düzeyde gerçekleşmemektedir. Buna rağmen ekonomik büyüme son yıllarda olumlu bir gelişme göstermektedir. Ülkemizde yabancı sermaye esas olarak 1980'den sonra kendini göstermiştir. Ancak istenilen seviyeye ulaşamamıştır. Bunda ülkemizdeki siyasi ve iktisadi istikrarsızlıkların önemli payı vardır.Özellikle gelişmekte olan ülkeler için kıt olan sermayenin sağlanmasında direkt yabancı sermaye yatırımları önemli bir rol üstlenmektedir. Yabancı sermayenin bir ülkeyi tercih etmesi için ülkedeki ekonomik ve siyasi alt yapının sağlam temellere dayanması gerekmektedir. Krizler nedeniyle ülkedeki ekonomik ve siyasi dengeler bozulmuş, Türkiye'ye gelen direkt yabancı sermayeyi olumsuz yönde etkileyerek, yabancı sermayenin ülkeye giriş miktarında azalmaya neden olmuştur.Türkiye için büyük önem taşıyan direkt yabancı sermaye yatırımlarının miktarının artırılabilmesi için öncelikle, ülkedeki siyasi ve ekonomik istikrarın oluşturulması, bürokratik işlemlerin azaltılması ve yabancı sermaye yatırımcılarını cezbedecek adımların atılması gerekmektedir. Tezin ilk bölümünde yabancı sermaye kavramı anlatılmaya çalışılmış, yabancı sermayeyi açıklayan teorilere yer verilmiştir. Ayrıca yabancı sermayenin bir ülkeye gelmesine etken faktörler ele alınarak, yabancı sermayenin genel anlamda bir ülke ekonomisine sağladığı kazançlar ve kayıplar incelenmiştir. Direkt yabancı sermaye yatırımlarının bir ülkeye geliş sebepleri ekonomik ve siyasi faktörler, sosyal ve kültürel faktörler açısından incelenmiştir. İkinci bölümde, direkt yabancı sermaye yatırımlarının Türkiye ekonomisine etkileri incelenmeye çalışılmıştır. Türkiye'nin yabancı sermaye çekme konusunda sahip olduğu avantajlar ve dezavantajlar değerlendirilmiştir. Dünyada bu konu ile ilgili son gelişmeler çerçevesinde Türkiye'nin yabancı sermaye konusunda gelmiş olduğu nokta anlatılmaya çalışılmıştır. Türkiye'nin çekmiş olduğu direkt yabancı yatırımların hem kendi potansiyelinin çok altında olduğunun hem de dünya geneline bakıldığında mevcut direkt yatırımların son derece az oluşunun nedenleri irdelenmeye çalışılmıştır.Son bölümde, Türkiye'nin bu konuda neler yapabileceği ele alınarak direkt yabancı sermayenin ülkeye girişinin hızlandırılması konusunda ne gibi önlemlerin alınabileceği tartışılmıştır.GENERAL KNOWLEDGEName and Surname: Aylin KeskinField: Business AdministrationProgramme: International BusinessSupervisor: Professor Münir ŞakrakDegree Awarded and Date: Master - July 2005Keywords: Foreign Direct Investment, InfluencesABSTRACTFACTORS EFFECTING FOREIGN DIRECT INVESTMENT CHOICES IN TURKEYForeign direct investment is not enough in Turkey. In spite of this, Turkey's growing up rate is better in last years. Basically the foreign direct investment started coming into Turkey after 1980, however it is still not at the desired rate. There are political and economical instability in Turkey which effect coming of foreign capital.Foreign direct investments have a great role over the countries which especially have problems in providing of scarce capital. In order to attract foreign capital to country, economic and political situations should be based on robust base. Because, foreign direct investments do not want to enter to countries which have instabilities in political and economical life. Turkish economic crises effected foreign direct investments negatively and caused a decrease in the volume of foreign direct investments.Turkey requires foreign direct investment. Because of this political and economical stability should be provided, bureaucratic procedures should be minimized before coming obstacle for foreign capital and should be provided suitable conditions to attract foreign direct investment.In the first part of the theses, the concept of foreign capital and the theories analyzing foreign capital has been expressed. Besides this, the gains and loss resulted from foreign direct investments has been tried to be understood. We searched the reasons of foreign direct investments to come any country with economic and political aspects, social and cultural aspects. We tried to explain the effects of foreign direct investments on the country's economic development and progress.In the second part, the impacts of foreign direct investments to Turkey have been analyzed. Subsequently, the advantages and disadvantages of Turkey for foreign direct investments were discussed. The latest developments related to this subject. Unsuccessful attempts of Turkey about foreign direct investment were assessed and the insufficient level of foreign direct investment was pointed out.Besides this, the precautions that should be taken to overcome this problem have been discussed.

Sustainable development, being at the centre of today's global and local policies, has led to discussions about its broad content and applicability since the 1980s. In particular, the most emphasized issues have been prioritizing the economic dimension of sustainable development and understanding the environment as the optimal use of natural capital. However, as was underlined at the World Sustainable Development Summit held in 2002, a social dimension also needs to be taken into account. This study adopts a qualitative approach to explore definitions and dimensions of sustainable development and empowerment to understand how their enlarged content affects their application. The dynamic range of empowerment presented as a critical strategy for implementing the social dimension of sustainable development, the ambiguities related to the meaning of the concepts, and the discourses transmitted from the global to the local level are being investigated through the Turkish case. To explore different definitions of sustainable development and empowerment, the qualitative analysis software Atlas.ti was used. The research sample consists of ten documents on international cooperation initiatives and three Turkish documents on implementing these initiatives. The international and Turkish texts show the fluctuations of empowerment between raising human welfare and increasing production. Thus, the concept of empowerment seems to reflect the contradictions of sustainable development semantically and by the nature of the discourse used.

Türkiye'de siyaset, geçmişten bugüne her daim bir "merkez" temelinde şekillendirilmiştir. Merkez, hem yönetim gücünün belirleyicisi hem de idarenin uygulayıcısı konumunda olmuştur. Buna karşılık taşraya; merkezin hükümlerinin uygulayıcılığını yapmak ve merkezin askeri, tarımsal, beşeri ve bunun gibi birçok alandaki sermayeye dayalı ihtiyaçlarını karşılamak şeklinde roller biçilmiştir. Dolayısıyla merkez açısından taşra, siyasal sermaye bağlamında düşünüldüğünde, siyasal idareye ortak olabilme rüştüne haiz görünmemiştir. Bundan dolayı taşranın merkeze yönelik çeşitli refleksleri de ya görmezden gelinmiş ya da bastırılmaya çalışılmıştır. Böylelikle taşra; hem siyasal yönetim hem de toplumsal bağlamda, ötekileştirilen, dışlanan ve küçümsenen bir politikaya maruz kalmıştır. Oysa taşra, sadece merkezin iaşesini ve insan sermayesini karşılamakla mükellef coğrafi bir alan olmanın ötesinde bir rezerve ve pratiğe sahiptir. Taşra, gündelik siyasal yaşam pratikleri ve merkezi yakından takip etmesiyle, siyasetin önemli bir aktörüdür. Kaldı ki taşra, pasif ve güçsüz bir yapıya sahip gibi görünse de, esasında merkezi çepeçevre kuşatan bir yetkinlikte ve dirayettedir. Bu çalışmada, öncelikle merkez-çevre teorisi bağlamında taşranın tarihsel ve siyasal gelenek bakımından ne tür rollere sahip olduğu üzerinde durulacaktır. Bununla birlikte bir çevre olarak taşranın siyasal kültürdeki konumu ele alınacaktır. Ayrıca taşranın geçmişten günümüze temsiliyetlerine ve siyasette ve idarede taşranın ötekileştirildiğine dikkat çekilecektir. Son olarak ise, günümüz taşrasından insan manzaralarına, toplumsal tiplere, siyasal aktörlere ve politik ilişkilere yer verilerek merkez-taşra diyalektiğinin görünümleri üzerinde durulacaktır. ; Politics in Turkey has been always shaped on the basis of a "center" from the past to present. Center has been in position both as the determinant of government forces and the practitioner of political administration. In contrast to this, the country is given the roles that is being a practitioner of the central provisions and to satisfy the center's need based on capital such as the military, agricultural, human and in many areas like this. Thus, in the face of center, the country has been recognized as being unable to be included in political governance when it is considered within the context of political capital. Therefore, the country's various reflexes to the centre either have been ignored or have been tried to be suppressed. Thus, country has been exposed to a policy that is marginalized, excluded and despised in both political management and social context. However, the country, beyond being a geographical area that only supplies center's needs and human capital, has a reserved and practical side. The country, with her daily practices in political life and her close pursuit of centre, is a significant player in politics. Besides, although the country seems to have passive and weak structure, actually it has an ability and power in surrounding center circumferentially. In this study, primarily in the context of center-periphery theory, the focus will be on what kinds of roles the country keeps in terms of historical and political traditions. In addition to this, the position of the country as a periphery at political culture will be discussed. It will also draw attention to the country's representation from the past to the present and the country that is marginalized in politics and in administration. Finally, the appearances of dialectical structures among center and the country will be focused on by illustrating people living in the country, the social types, the political actors and political relations observed in the country.

Türkiye'de siyaset, geçmişten bugüne her daim bir "merkez" temelinde şekillendirilmiştir. Merkez, hem yönetim gücünün belirleyicisi hem de idarenin uygulayıcısı konumunda olmuştur. Buna karşılık taşraya; merkezin hükümlerinin uygulayıcılığını yapmak ve merkezin askeri, tarımsal, beşeri ve bunun gibi birçok alandaki sermayeye dayalı ihtiyaçlarını karşılamak şeklinde roller biçilmiştir. Dolayısıyla merkez açısından taşra, siyasal sermaye bağlamında düşünüldüğünde, siyasal idareye ortak olabilme rüştüne haiz görünmemiştir. Bundan dolayı taşranın merkeze yönelik çeşitli refleksleri de ya görmezden gelinmiş ya da bastırılmaya çalışılmıştır. Böylelikle taşra; hem siyasal yönetim hem de toplumsal bağlamda, ötekileştirilen, dışlanan ve küçümsenen bir politikaya maruz kalmıştır. Oysa taşra, sadece merkezin iaşesini ve insan sermayesini karşılamakla mükellef coğrafi bir alan olmanın ötesinde bir rezerve ve pratiğe sahiptir. Taşra, gündelik siyasal yaşam pratikleri ve merkezi yakından takip etmesiyle, siyasetin önemli bir aktörüdür. Kaldı ki taşra, pasif ve güçsüz bir yapıya sahip gibi görünse de, esasında merkezi çepeçevre kuşatan bir yetkinlikte ve dirayettedir. Bu çalışmada, öncelikle merkez-çevre teorisi bağlamında taşranın tarihsel ve siyasal gelenek bakımından ne tür rollere sahip olduğu üzerinde durulacaktır. Bununla birlikte bir çevre olarak taşranın siyasal kültürdeki konumu ele alınacaktır. Ayrıca taşranın geçmişten günümüze temsiliyetlerine ve siyasette ve idarede taşranın ötekileştirildiğine dikkat çekilecektir. Son olarak ise, günümüz taşrasından insan manzaralarına, toplumsal tiplere, siyasal aktörlere ve politik ilişkilere yer verilerek merkez-taşra diyalektiğinin görünümleri üzerinde durulacaktır. ; Politics in Turkey has been always shaped on the basis of a "center" from the past to present. Center has been in position both as the determinant of government forces and the practitioner of political administration. In contrast to this, the country is given the roles that is being a practitioner of the central provisions and to satisfy the center's need based on capital such as the military, agricultural, human and in many areas like this. Thus, in the face of center, the country has been recognized as being unable to be included in political governance when it is considered within the context of political capital. Therefore, the country's various reflexes to the centre either have been ignored or have been tried to be suppressed. Thus, country has been exposed to a policy that is marginalized, excluded and despised in both political management and social context. However, the country, beyond being a geographical area that only supplies center's needs and human capital, has a reserved and practical side. The country, with her daily practices in political life and her close pursuit of centre, is a significant player in politics. Besides, although the country seems to have passive and weak structure, actually it has an ability and power in surrounding center circumferentially. In this study, primarily in the context of center-periphery theory, the focus will be on what kinds of roles the country keeps in terms of historical and political traditions. In addition to this, the position of the country as a periphery at political culture will be discussed. It will also draw attention to the country's representation from the past to the present and the country that is marginalized in politics and in administration. Finally, the appearances of dialectical structures among center and the country will be focused on by illustrating people living in the country, the social types, the political actors and political relations observed in the country.

ÖZETKÜRESELLEŞME SÜRECİNDE GELİŞMEKTE OLAN ÜLKELERDE DEVLETİN DEĞİŞEN ROLÜUluslararası sistemin İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesiyle başlayan uzun dönemli büyüme konjonktürünün 1970'li yılların başından itibaren krize girmesiyle başlayan ve kapitalizmin yaşadığı krize çözüm bulmanın bir aracı olarak gündeme gelen küreselleşme olgusu; yaşantımızı ekonomik, sosyal, kültürel olmak üzere birçok yönden etkilediği gibi, önemli bir toplumsal kurum olan devleti de etkilemiştir. Küreselleşme sürecinde gelişmekte olan ülkelerde devlet, kapitalist sermaye birikiminin tek yanlı çıkarları doğrultusunda yeniden yapılandırılırken, sosyal devletin yerini neo-liberal devlet almaya başlamıştır. Bu çalışma ile ulus-devletin egemenliğinin ulus-üstü kurumlarca gerçekleştirilen müdahalelerle yukarıdan, yerel yönetimlerin güç kazanmasıyla da aşağıdan aşındırılması süreci anlatılmaya çalışılmıştır. Egemenliğini yukarıya ve aşağıya doğru devreden ulus-devletlerin bağımsız para, maliye ve dış ticaret politikaları uygulama imkanlarının büyük ölçüde sınırlandırıldığı görülmüştür. Uluslararası sermayenin kazandığı büyük güç karşısında, ulus-devletlerin manevra alanları daralmıştır. Yapısal uyum politikalarından esnek çalışma biçimlerinin yaygınlaştırılmasına pek çok alanda yeni düzenlemeler yapmaya devam eden ulus-devletlerin bu dönemdeki yeni rolleri ise; küreselleşme sürecinin gerektirdiği gerekli alt-yapı yatırımlarının tamamlanması, uluslararası düzenlemelerin ülke içindeki hukuksal yapıya uyarlanması ve gelişmekte olan ülkelerde, küreselleşme süreci ile birlikte daha sık ve daha şiddetli şekilde ortaya çıkma ihtimali olan sosyal patlamaların bastırılması ve emeğin baskılanması olmuştur. ABSTRACTCHANGING FUNCTION OF THE STATE IN THE DEVELOPING COUNTRIES WITH THE GLOBALIZATION PROCESSThe Globalization phenomenon, which came into question as an instrument to overcome the crisis of the capitalism and got started at early 1970's by the end of the long-term growth conjuncture of the capitalism which has been started by the end of the second World War, has effected our lives on several dimensions like economical, social, culturel and it also has effected the state as one of the important social institution as well. While the state in the developing countries has been reconstructed to serve one-sided interests of the international capital with the process of the globalization, the neo-liberal state started to replace welfare state as well. In this study, the detrition of the nation-state sovereignty by the interventions of the supernational organisations and by gainig strength of the local administrations is being tried to be explained. It is obvious that the nation states which trasferred their sovereignty to supernational organisations above and the local administrations below, lost most of the opportunities to use independent fiscal, financial and foreign policies. The manoeuvre space of the nation-states has been narrowed against the huge power gained by the international capital. The new functions of the nations-states which are going on to make several new arrangements like ganaralization of the flexible forms of labour and performing the structural adjustment programs are; completing the infrastructure needeb by the globalization process, adaptation of the national law system to the international regulations, depressing the growing possibilities of the social uprisings and the pressure of the labour.

En basit anlatımla dünya üzerindeki mal, sermaye, bilgi, kültür gibi değerlerin sınır tanımaksızın hareket edebilmesini ifade eden küreselleşme süreci var olan toplumsal yapı ve kurumları kendine özgü koşullar çerçevesinde dönüştürmektedir. Küreselleşme sürecinin dönüşüme zorladığı toplumsal yapı ve kurumların başında ise ulus-devlet gelmektedir. Bu süreçte ulus-devlet önemli dönüşümler geçirmiş, hatta kimi yazarlara göre ulus-devletin egemenliği ve etkinliği tümüyle yok olmuştur. Ancak küreselleşme sürecinin ulus-devleti en azından öngörülebilir bir gelecekte tarih sahnesinden silecek düzeyde olmadığı yönünde güçlü kanıtlar mevcuttur. Bu çalışmada küreselleşmenin ulus-devleti ne ölçüde etkilediği ve ulus-devletin geleceğinin ne olacağı sorularına cevap aranmaktadır. ; In its simplest terms, globalization process describing unlimited movement of values such as property, capital, knowledge and culture is the conversion of existing social structure and institutions within the framework of unique conditions. The nation-state is at the forefront of the social structures and institutions that the globalization process forces for transformation. In this process, nation-state has gone under significant changes; and according to some authors, the sovereignty and efficiency of the nation-state have completely disappeared. However, there are strongevidences that the process of globalization is not at the level that may eradicate the nation-states on the stages of history at least in foreseeable future. In this study, it is sought to answer to what extent the globalization has influenced or will influence the sovereignty of the nation states and how the future of nation states will be.