Suchergebnisse

Türkiye'de 2000'li yıllardan sonra gelişen gençlik hareketleri ve artan genç nüfusun etkisiyle gençlere çeşitli roller atfedilmiştir. Siyasi partilerin ve sivil toplum hareketlerinin ideolojik düşünce yapılarına göre gençlik politikaları da farklılaşmıştır. Merkez ve yerel yönetimler arasında değişen güç ilişkileri, yerel yönetimlerin genel olarak kültür özel olarak da gençlik politikaları alanında faaliyet üretmeye başlamalarına neden olmuştur. Bu bağlamda gençlik, yerel yönetimler açısından önemli bir hedef kitlesi hâline gelmiştir.Bu çalışmada, iktidar ve ana muhalefet partilerinin merkez ve yerel düzeyde gençlik politikaları karşılaştırmalı olarak ele alınmış ve gençlik tahayyülleri ortaya konulmaya çalışılmıştır. Bu çalışma, Pendik ve Kartal belediyelerinin gençlik politikalarından yola çıkarak gençliğe yönelik politikaları şekillendiren aktör, kurum ve süreçlere odaklanmıştır. AK Parti, 2013 yılına kadar gençliğe dönük politikalarında genellikle hizmet odaklı ve gençlerin gündelik hayatla ilgili taleplerini karşılamaya yönelik strateji izlerken 2013, gençliğe yönelik kültürel ve ideolojik projelerini öne çıkarmıştır. Bu bağlamda, AK Parti tarafından yönetilen belediyeler, partinin yerel teşkilatları, merkezî hükûmetin yerel kurumları ve çeşitli STK'larla birlikte gençliğe yönelik ciddi bir mobilizasyon başlatmıştır. Aynı şekilde CHP'nin de gençlik politikalarını 2013vsonrası revize ettiği ve kendi ideolojisi çerçevesinde gençliği yeniden inşa etmeye yönelik önlemler aldığı görülmektedir.Yerel düzeydeki süreci etkileyen aktörler ile birebir mülakatlara ve konuyla ilgili gerek merkezî gerek yerel yönetimlerce üretilen dokümanlara, istatistiklere dayanan bu çalışmada, yerel yönetimlerin gençliğe dönük politikaları farklı siyasi partilerce yönetilen belediyeler bağlamında karşılaştırmalı bir şekilde analiz edilmiştir. Bu çalışma aynı zamanda gençlik alanındaki, merkezî ve yerel yönetimler, siyasi partilerin yerel teşkilatları ve STK gibi aktörler arasındaki koordinasyon ve ilişkiye odaklanarak yerel yönetimler ve gençlik çalışmaları alanlrındaki literatüre önemli bir katkı sağlamaktadır. --- In Turkey, youth has been designated with different roles, especially in light of the emergence of youth movements since the 2000s, accompanied by the increasing youth population. Youth policies have been also differentiated in accordance with the ideologies of political parties and non-govermental organizations. The changing power relations between central government and local governments have enabled local governments to generate activities focusing on culture in general and youth policies in particular. Within this context, youth has become an important social group targeted by local governments.In this thesis, the youth policies of the ruling and the main oppositional party have been comparatively examined to reveal their imaginations of youth. The study has focused on the actors, institutions and processes that are involved in the shaping of policies specifically targeting youth, by analyzing youth policies of Pendik and Kartal municipalities. Until 2013, AK Party, in enacting its policies targeting youth, followed a strategy, which was generally a service-based with the aim of meeting the youth's demands in everyday life; however, after 2013, it has begun to highlight more culturally and ideologically motivated projects for youth. Within this context, a seriousviimobilization targeting youth has been initiated, along with the municipalities governed by the AK Party, the party's local organizations, local institutions of central government and various non-governmental organizations. Similarly, it has been observed that CHP also revised its youth policies after 2013 and took measures to reconstruct the youth in accordance with its own ideological framework.Based on interviews with the actors involved in the process at the local level, and documents and statistical data produced by central and local authorities, this thesis has examined local governments' youth policies by comparing the youth policies of municipalities run by different political parties. Focusing on the coordination and relationship in the realm of youth among various actors including central and local governments, political parties' local organizations and civil society organizations, this thesis has contributed to the existing literature on local governments and youth studies in Turkey.

WOS: 000457220800006 ; Terror aims to disrupt peace and security of countries. Suicide attack is a form of terrorism is carried out in many parts of the world today. These attacks aiming at destroying countries and citizens, and targeting civilians or state institutions, have been the current agenda in Turkey with cases such as Suruc Attack and Ankara Railway Station Attack following the June 7, 2015, elections and the Syrian Civil War. These attacks, which deeply affect the citizens and harm the country, can also have an impact on political behaviors such as social practices. Individuals, as voters, may vote under the influence of political and social events. In this study, effects of suicide attacks in Turkey on voting behavior were demonstrated by means of a reception analysis on the example of the Ankara Train Station Attack (October 10, 2015). In this regard, this study analyzes the effects of suicide attacks in Turkey on voting behavior for the November 1, 2015, early elections by carrying out an ethnographic research methodology. As the conclusion of the study, the individuals were observed to be aware of the fact that the real purpose of terrorism was to scare and harm. The participants supported the government in case of the suicide attacks and other terrorist attacks. The majority of the participants believed that the suicide attack, which took place in the train station intersection in Ankara, would have no effect on the behaviors of the voters for the Early Elections of November 1, 2015.

The financial systems, and particularly stock markets are complex systems. In this study, we investigate the evidence of chaotic dynamics of both BIST-100 stock market index and S&P 500 index. We compute Lyapunov exponents of stock market indices daily return series over the period from 27 May 2018 to 26 May 2022. The time interval under examination is chosen to reflect the effects of Covid-19 pandemic crisis on global financial markets, where extraordinary economic and financial policies have been implemented.The results of the study demonstrate that both BIST-100 and S&P500 indices exhibit chaotic behavior and associated maximal Lyapunov exponents are calculated to be positive, respectively. Both BIST-100 and S&P500 indices have equilibria around positive return values, reflecting the extraordinary effects of expansionary monetary and fiscal policies. Moreover, the magnitude of equilibria positive returns in S&P500 index is greater than that of BIST-100 index, which implies that cumulative effect of expansionary monetary and fiscal policy in U.S. economy overwhelms. The findings of the study suggest that greater positive return availability in S&P500 lowers the demand for emerging market assets and hence the capital inflow in BIST-100 stock market. The chaotic behavior eventually leads to an increase in complexity and recurrently causes volatility in stock markets. Therefore, in perspective of policy making inflation targeting should be considered as a main financial stability strategy to increase demand for Turkish assets and to enable capital inflows. Given upcoming monetary policy of global Central banks, our findings have important implications for policy making as well as portfolio and risk management.

Bu çalısmanın amacı Türkiye'nin tarım politikasında karsısına çıkan engelleri, mevzuat ve uygulama yanlıslarını ortaya çıkarmak, çıkarılan bu sonuçları AB'ye uyumda Tarım Müzakereleri çerçevesinde düzeltmek için gerekli politikanın OTP oldugunu göstermektir. Çalısmada aynı zamanda AB'nin nasıl gıda ithalatçısı konumundan, ihracatçı konumuna geçtigini görmekteyiz. Türkiye için AB Uyum Müzakerelerinde en büyük engel OTP'ye uyumdur. OTP'nin AB'nin ilk ve en büyük bütçeyle destekledigi politikası olması dolayısıyla, AB Türkiye gibi tarım potansiyeli yüksek bir ülkeyi Topluluga almaktan çekinmektedir. Türkiye'nin, AB'ye ister üye olsun ister olmasın; istikrarlı bir tarım politikasına ihtiyacı vardır. Enflasyon hedeflemesi için gerekli olan Merkez Bankası'nın bagımsızlastırılması politikasına benzer, tarım politikalarının tek bir birimden yönetilmesi için bir adım atılması gerekmektedir. Görüldügü gibi ülkemiz için eksiklikleri olsa da, Türkiye Tarım Sektörü için günümüzde OTP'ye uyulmasına ihtiyaç vardır. ; The purpose of this study is to reveal the complications in Common Agricultural Policy that Turkey come across during the period , the legislation and implementation errors and to demonstrate the necessity of Common Agricultural Policy to arrange these problems within The Agriculture Negotiations. In this study we see how European Union become an exporter of food instead of being an importer. In The Agriculture Negotiations, the most important difficulty is the adaptation to the Common Agricultural Policy. CAP, for being the first and supported with the biggest budget policy of European Union, EU forbear to accept Turkey to the community. Turkey needs a stable agriculture policy in any case. It is necessray to make an attempt for the management of agriculture policies under one unit like the independency of Central Bank for inflation targeting. As it mentioned, although it has some defects, at the present day The Turkish Agricultural Sector require CAP

Sovyetler Birliği'nin yıkılması ile Soğuk Savaş sona erdi. Soğuk Savaş döneminin temel kutuplarından birisi olan Amerika Birleşik Devletleri, dünyanın içine girdiği bu yeni süreci "Yeni Dünya Düzeni" olarak tanımladı. Ancak dünya düzeni sadece Amerika'nın nitelediği tarzda yeni bir düzene girmemişti. Globalleşmenin yeni bir evreye girmesiyle esastan bir "Yeni Dünya Düzeni" gelişmeye başladı. İki kutuplu Soğuk Savaş dönemi, yerini çok kutuplu bir düzene bıraktı. Ekonomik, siyasi ve sosyo-kültürel alanlardaki gelişmeler bir yönetim biçimi ve bir yaşam stili olarak demokrasinin küresel ölçekte yeniden ele alınmasını gerekli kılmaktadır. Nasıl isimlendirilirse isimlendirilsin, eksik ve fazlalığına rağmen yeni düzende demokrasinin sahası genişlemektedir. Sivil toplum, bireysel ve toplumsal parametreler ve dahası devletin fonksiyonları yeniden tanımlanmaya başlanmıştır. Dünya, artık herkesin herkesle hem dost hem düşman olduğu ama her halükarda birbiriyle bağlantılı olmak zorunda olduğu bir alan haline gelmektedir. Bu tez, yukarıda özetlenen konular ekseninde şu hususları ileri sürmektedir: -Dünya, çok kutuplu bir yeni düzene gitmektedir. -Bu düzen globalleşmenin ileri bir aşaması olarak ele alınmalıdır. -Devletlerin klasik mentalitesi hızla değişmektedir. -Bu yeni süreçte birey, toplum ve devletlerin demokrasiye yönelişi artmaktadır. -Bu yöneliş, sivil toplumsal unsurların da etkin olduğu kozmopolitik bir demokrasi hedeflemekte. ; Cold War ended upon the collapse of The Soviet Union. United States of America, one of the fundamental polars of cold war period, defined this new period that the world is facing as "New World Order". However, the world order had not entered a new world order system as America described. By the globalisation entered into a new phase, "New World Order System" has started to develop in a real sense. Bipolar Cold War Period has left its place to a multipolar order system. Developments in economic, political and socio-cultural areas make democracy to be re-evaluated essentially into a global scale as a governmental and life style. No matter how it is named, democracy's scope, despite its the pluses and minuses, has been enlarging in new order system. Civil society, individual and social parameters and even functions of state have been started to re-define. Meanwhile the world is becoming an area where everybody is friend and foe with everybody, however must be connected to each other in any case. This thesis, in parallel of above outlined topics, asserts below issues: - The world has been entering a new multipolar order. - This new order has to be evaluated as an advanced stage of globalization. - Classical mentality of states has been altering rapidly. - In this new period, individual, social and states' tendencies to democracy has been increasing. - This tendency has been targeting a cosmopolitic democracy that civil society elements are also active.

1906-1911 İran Meşrutiyet HareketindeOsmanlı Etkisi(Doktora Tez Özeti/Türkçe)Bu çalışma İran'da XX. yüzyılın başında gerçekleşen Meşrutiyet sürecini ve onun Osmanlı'daki reformlarıyla olan etkileşim ve ilişkisini ortaya koymaktadır. Bu açıdan İran tarihine yeni bir dönem açan 1906-1911 yıllarındaki Meşrutiyet hareketine benzer değişimi yaşayan Osmanlı'nın etkileri tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu yönde İran'da Meşrutiyeti hazırlayan reformlardan sistemin siyasi literatürünün benimsenmesine kadar bu etki incelenmiştir. Osmanlı'daki sürecin XIX. yüzyılın ilk yarısından itibaren İran'da da yaşandığı ve Meşrutiyeti doğuran faktörlerin de benzerlik taşıdığı görülmüştür. 1890'da Nasirüddin Şah'ın İngiltere'ye verdiği tütün imtiyazına karşı Meşrutiyetin ilk provası niteliğindeki halk ayaklanmasıyla ortaya çıkan dinî meşruiyet sorunu, İran'ı benzer toplumsal şartları taşıdığından Osmanlı'daki gibi tartışmaların içine çekmiştir. Orduyu modernize etmeyi, merkezî yönetim ve yargıyı düzenlemeyi, modern eğitimi yaymayı hedefleyen İranlı reformcular bu hareketlerinde açıkça Osmanlı reformcularının etkisinde kalmışlardır. Osmanlı meşrutiyetçilerle etkileşimde önemli misyon yüklenen İstanbul'daki İranlı aydın ve tüccarlar, iki ülke arasında bu yönde bir fikir ve stratejik destek köprüsü kurmuşlardı. Dönemin İran ve Osmanlı devletleri arasındaki diplomatik ilişkilerinin seyri de Meşrutiyet içindeki dinamiklerin karşılıklı etkileşimine bağlı olarak seyretmiştir.Anahtar kelimeler: İran Meşrutiyeti (Anayasal İnkılabı), Kaçar Hanedanı, Şiî Mezhebi, Osmanlı Devleti, Avrupa'nın Sömürge Devletleri. 1906-1911 İRAN MEŞRUTİYET HAREKETİNDEOSMANLI ETKİSİ(Doktora Tezi/ İngilizce)ABSTRACTThis study examines the process of constitutionalism that took place in Iran at the beginning of 20th century and exposes its mutual effects and linkages of the reforms in the Ottoman Empire. It tries to find out the impacts of changes and reforms of the Ottomans over the causes and consequences of the Iranian constitutionalism that took place between 1906-1911. It is even clearly seen the influence of Ottomans in the adoption and acceptance of political literature of constitutionalism in Iran. From the first-quarter of 19th century, the rise of constitutional factors in Iran also followed a similar path of process in the Ottomans. The public uprising that stood against the tobacco privilege the Shah gave to Britain in 1890 was the first trial of the constitutional movement. Like traditional Islamic societies, this movement has drawn in Iran to depend on the necessity of religious legitimacy that happened in the Ottomans. It was clear that the Iranian reformists had been heavily influenced by the Ottoman reformists in their reforms targeting to modernise army, to regulate central administration and legal system and o disseminate modern education. The Iranian merchants and intellectuals living in Istanbul undertook important mission in establishing communication between the Ottoman constitutionalists and Iranians and they also played important roles in establishing strategic and intellectual supports between two countries. The diplomatic relations between Iran and the Ottomans have followed a journey depending on the mutual interactions and relations in the arguments and developments of constitutionalism.Keywords: Iranian constitutionalism (Constitutional reform), the Qajar Dynasty, Shiism, Iranian and the Ottoman intellectuals and reformists, the Ottoman Empire and European Colonial States.

Hızla gelişen ulaştırma, haberleşme teknolojisi dünyada fiziki ve fikri sınırları ortadan kaldırırken, sermaye birikimine bağlı olarak artan araştırma geliştirme bütçeleri, hep daha iyiyi arayan yönetim anlayışı ile birlikte enerji ve üretim teknolojisindeki gelişim her geçen gün yeni ürünleri, daha fazla sayıda insan hayatına sokma başarısını göstermektedir. Üretim tarafındaki bu olağanüstü gelişimin sürdürülebilmesi ise ancak üretimi teşvik edecek tüketim talebi ile mümkündür. Oysa bu o kadar kolay değildir. Öncelikle ürünleri talep eden zengin Avrupa ve Amerika başta Kuzey Yarıküre'nin gelişmiş toplumlarında tüketici nüfusu artmak bir yana büyük bir gerileme söz konusudur. Pek çok üründe doyuma ulaşmış tüketicilerin medyan yaşı 40'ın üzerinde olup hızla yaşlanan toplumların tüketim talebi de daha azdır. Üstüne bu zengin tüketicileri hedefleyen çok sayıda rakip vardır. Orta gelir düzeyindeki ülkelerin tüketicileri ise gerek korumacı politikalar, gerekse ölçek ekonomisinden yararlanarak maliyet avantajına sahip üreticiler tarafından sarılmıştır. Yine pompalanan tüketimle artan hane halkı borçluluk oranları yeni tüketimi geliştirmenin önünde engeldir. Bu açmazdan en önemli çıkış fırsatlarından biri, belki de en önemlisi yeni doymamış pazar arayışları olarak değerlendirilmektedir. Bugünden kıtanın geleceğinde yer tutmak isteyen ülkeler tarafından yapılan doğrudan yatırımlar kıtadaki güçler mücadelesine ilişkin önemli ipuçları ortaya koymaktadır. Türkiye gibi gelişmekte olan ve dünya ekonomisinde ilk 10 içerisinde yer alma iddiasında olan bir ülke için bu mücadelede yer almak kaçınılmaz bir gerekliliktir. Kıtayla ilişkileri 15. yy'a dayanan ve sömürgeci gibi olumsuz algısı bulunmayarak önemli avantaja sahip ülkemizin, Afrika potansiyeli ile doğrudan yatırım yapan eski ve yeni sömürgeci rakiplerini değerlendirmesinde yarar bulunmaktadır. ; The developing energy and production technologies have been succeeding to introduce an ever-increasing number of new products to the usage of human lives, with the help of boosting research and development budgets as a consequence of capital accumulation, as well as today's management philosophy of searching for the best, while the rapid developments in transportation and information technology have been lifting the physical and intellectual barriers. The continuity of this outstanding development in the production site would be possible only with the existence of a consumption demand that will encourage production. However, this is not that much easy. First of all, the demanding rich and developed nations of Northern hemisphere especially Europe and America is not increasing but losing their consumer population. Further, the consumers of these nations whose median age is over 40 and increasing so after, has been mainly saturated and have a decreasing consumption demand due to ageing. Besides, there have been many rivals targeting the same rich groups. On the other hand, the consumers of medium income countries, have been surrounded by protectionist policies or by the producers using the cost advantage of economies of scale. The increased household debts because of pumped consumption stand as an obstacle before the new consumption development. One of them or the best option to exit from this closed cycle is regarded as the search for unsaturated new markets. The direct investments of those countries which want to take a part in the Continent's future by today reveal certain hints of this power struggle. Being part of the struggle in Africa is an inevitable must for Turkey as a developing country which tries to reach the target of climbing to the list of top 10 economies of the World. Turkey which has deep relations with the Continent starting early as 15. Century and has no shame of colonisation, definitely has benefits to investigate the potential and rivals investing in Africa.

Korku çekiciliği insanlara, mesajlarda ileri sürülen tavsiyelere uymadıklarında başlarına gelecek olumsuz sonuçlara işaret ederek; onları korku yoluyla ikna etmeye çalışan bir tekniktir. Örneğin, uyuşturucudan korunma, sigarayı bırakma ya da doğrudan rakibi hedef alan bir negatif saldırı reklamında, insanlara öncelikle maruz kalacakları olumsuzluklar veya kötü sonuçlar gösterilmekte; daha sonra çözüm önerileri sıralanmakta ve sonuçta kişilerin uyuşturucudan sakınmaları, sigarayı bırakmaları ya da rakip parti veya adaya oy vermemeleri istenmektedir. Özellikle negatif siyasal reklamcılıkta sık kullanılan bir teknik olarak korku uyandırma, daha çok duygusal söylemlere dayanmaktadır. Negatif siyasal reklamlarda korkunun ağırlıklı kullanımı, korku söylemlerinin, seçmenlerin, negatif reklama ve reklamda tanıtılan adayı karşı olumlu tepkilerini artırmada etkili olabileceği düşüncesini ortaya çıkarmaktadır. İşte bir ikna edici mesaj stratejisi olarak korku çekiciliğinin konu edildiği bu çalışmada; 1995, 1999 ve 2002 Genel Seçimleri'nde siyasal partilerin negatif kampanyalarında korku çekiciliğini kullanma sıklıkları ve biçimleri, korku çekiciliğinde ön plana çıkarılan konuların neler olduğu, bu konuların gündemle ilişkisi, korku çekiciliğini en çok kullanan partilerin kimler olduğu tartışılmıştır. çerik çözümlemesi bulgularına göre, korku çekiciliği mesaj stratejisi siyasi partilerin reklam kampanyalarında çok fazla tercih etmedikleri türlerden birini oluşturmaktadır. Öyle ki, üç seçim döneminde de incelenen reklamların büyük bir kısmı rasyonel nitelik taşımaktadır. Yine araştırmanın ortaya çıkardığı bir diğer sonuca göre, Türkiye'deki seçim kampanyalarında korku çekiciliği reklamları, daha çok kamuoyu araştırmalarının önde gösterdiği ve dolayısıyla birincilik şansı yüksek partilere karşı, diğer partiler tarafından kullanılan bir mesaj stratejisi olmuştur. Özellikle Milli Nizam ve Milli Selamet eksenli partilerin (RP, FP, SP ve AKP gibi) iktidara gelme durumu ortaya çıktığında, diğer partiler bunu engellemek için korku çekiciliği mesajlarına daha çok ağırlık vermişlerdir. ; Fear appeals used as a communicating technique, try to persuade people through fear of the negative outcomes which will supposedly happen to them if they don?t act according the recommendations purposed in the message. Popular examples like anti-narcotic and anti-smoking campaigns and in political communication, negative attack campaigns targeting directly the political opponent, are primarily noting to the negative outcomes which will badly affect the receiver of the message; then solutions are proposed and as a conclusion, the receiver is warned against smoking and taking narcotics and voting for the opponent party or candidate. Particularly in negative political advertising, instilling fear is a frequent used technique, relying more on emotional discourses. The frequent use of fear in negative political advertising depends on the suggestion that fear appeals could be effective in increasing the positive reactions against the ad and the candidate promoting it. This study on fear appeals as a persuasive message strategy, analyses the frequency and forms of fear appeals used in negative political campaigns by political parties during the general elections of 1995, 1999 and 2002 in Turkey, and further discussed are the themes emphasized in the ads, their relations to the political agenda and the parties that made the most frequent use of fear appeals. According to the findings of the content analysis, a message strategy depending on fear appeals consisted not so much the message type of choice for campaigning for the political parties involved. Thus, the major part of the ads of all three elections showed more rational characteristics. Another finding was that fear appeal ads used in election campaigns in Turkey, was a message strategy used -more against the leading parties which were given more chance by the public opinion polls and-by the rest of the pack.Particularly as the possibility emerged that the parties linked to the Milli Nizam-Milli Selamet tradition (like RP, FP, SP and AKP) could come to power, the other parties referred more frequently to fear appeal messages to avoid this.

Devletlerin dış politikadaki amaç ve hedefleri Uluslararası İlişkiler disiplinin köklü tartışmalarından biridir. Dış politika hedef ve amaçlarının başarısı için önemli olan ise Devletlerin hangi dış politika stratejisini takip ettikleridir. Realist yaklaşıma göre devletlerin temel amacı ulusal çıkarlarını maksimize etmektir ve bunun için izledikleri strateji de dengelemedir. Dengeleme genel olarak güçlü ya da tehdit olarak algılanan güce karşı güçsüz olan devletin hayatta kalabilmek için başvurduğu bir stratejidir. Güçlü olan devlet bir dengeleme ihtiyacına gerek duymazken ikincil güçler ya da küçük güçler ulusal çıkarlarını gözetebilmek için egemen gücü dengeleme arayışına başvurabilirler. Ancak dengeleme stratejisinin daha maliyetli olacağı gerçeği kimi zaman ikincil ya da küçük güçleri egemen gücün peşine takılma stratejisine yönlendirebilir. Buradaki motivasyon ise zayıf olan devletin güç dengesi açısından güçlü olana yanaşması, ittifaka katılması olarak karşımıza çıkar. Fakat maliyeti daha yüksek olarak hesaplansa da dengeleme stratejisi devletlerin en sık başvurduğu strateji olarak karşımıza çıkmaya devam ederken dengeleme açısından önemli bir tartışma Soğuk Savaş'ın sona ermesi ile karşımıza çıkmaktadır. Bu da farklı dengeleme türlerinin varlığıdır. Dengeleme türleri açısından kendisine en çok alan bulan strateji ise "yumuşak dengeleme (soft balancing)"dir. Yumuşak dengeleme stratejisi egemen olan gücü doğrudan hedef almadan askeri üstünlüğü ya da tek taraflı askeri politikalarını engelleme ve ertelemeye yönelik uluslararası kurumlar, ekonomik araçlar ve diplomatik kanallar kullanılarak başvurulan bir strateji olarak tanımlanmıştır. Bu çalışma dış politika stratejilerinden dengeleme ile peşine takılma stratejileri arasındaki farklılıkları incelerken yumuşak dengeleme stratejisi açısından genel bir çerçeve ortaya koymaktadır. Yumuşak dengeleme stratejisinin uygulama örneği olarak da Türkiye'nin bu stratejiyi takip ettiği 2003 Irak Krizi ve 1 Mart Tezkeresi ile Avrupa Birliği ile ilişkilerini inceleyerek dış politikadaki başarısını değerlendirmektedir ; The goals and the objectives of states on foreign policy have been one of the rooted discussions in international relations. The important thing for the success of the goals and the objectives on foreign policy is which foreign policy strategy has been pursued by the states. According to Realist approach, the main objective of the states is to maximize their national interests and for this aim the pursued strategy by states is "balancing". Balancing is generally a strategy that the weak states are appealing in order to survive against the states either being hegemon or regarding as a threat. While the hegemon state does not require any need of balancing, secondtier or weak states, in order to look out for their national interests, would appeal the pursuit of balancing. However the fact that the balancing strategy will be more costly may lead secondtier or weak states to the strategy of bandwagoning towards the hegemon state. The motivation here is that the weak state with regard to the balance of power is approaching to the hegemon state or joining the alliance. However, although the cost is calculated as high, balancing strategy has continued to be the most common strategy appealed by the states, an important discussion in terms of the balancing emerges with the end of the Cold War. This is the presence of different types of balancing. The strategy which finds the most space according to the types of balancing is "soft balancing". Soft balancing strategy is described as a strategy applied by using international institutions, economic instruments and diplomatic channels in order to prevent or delay the military superiority or the unilateral military policies of hegemon state without directly targeting to her power. While this study examines the differences between the balancing strategy and bandwagoning strategy among the foreign policy strategies, provides a general framework with regard to the soft balancing strategy. As an example for the application of the soft balancing strategy, this study evaluates the success of this strategy applied by Turkish foreign policy during Iraq Crisis of 2003 and Memorandum of March 1st, and also with the relations with the European Union.