Suchergebnisse

Soğuk Savaş sonrası dönemde yaşanan gelişmeler, Türkiye'nin dış politika vizyonunu ve stratejisini yeni bir eksene kaydırmasını kaçınılmaz kılmıştır. Bu çalışmada, Türkiye'nin Soğuk Savaş sonrasından günümüze dış politikasını değiştiren nedenler, güvenlik ve strateji arayışları bağlamında ele alınırken, bu politikanın sonuçları yakın tarih ile ilişkilendirilecek, olaylar nedenleri ile birlikte analiz edilecektir. Ayrıca çalışmada, 2000'li yıllarda Türk dış politikasının değişimi ve bu değişime etki eden faktörler tarihsel detaylar ışığında ortaya konmaya çalışılırken aynı zamanda konu etkinlik bazında ele alınmıştır. Türk dış politikasının geldiği nokta bu düzlemde incelenirken ayrıca geleceğe yönelik hedefler değerlendirilmiş, proaktif bir dış politikanın sürdürülebilirliği sorunsalı üzerinden; konu etkinlik, politika, hedefler ve uygulamalar bazında ele alınmıştır. Proaktif politikanın yumuşak güç, kamu diplomasisi gibi unsurlarla sahip olduğu uyumu geleceğe yönelik hedeflere ulaşmak için nasıl ve ne şekilde kullanabileceğine dair bir nevi yol haritası oluşturmak amacıyla yola çıkan biz araştırmacılar ülkemizin sahip olduğu dış politika külliyatını geleceğe taşımak için köprü olmak durumundayız. Bu çalışma hedeflenen bu amaca hizmet ederken aslında kendini sorumlu hisseden herkese tek bir soru sordurmaktadır. Peki, biz ne yapabiliriz? ; Developments in the post Cold War period, Turkey's foreign policy vision and strategy shift in the direction of the new axis has necessiated. İn this study, Turkey's changing foreign policy after the Cold War to the present causes, in the context of the search for security and strategy when discussing the results of this policy will be analyzed along with the reasons. When the position of Turkish Foreign Policy is researched on this platform also future tangets are reviewed, the subject that is on the sustainability of the problematic of a proactive foreign policy is treated under efficiency, policy tangets and executions. We, researcher to have set out with a view to present a road map about how proactive policy will use the coordination has some factors like soft power and public diplomacy to achieve its future tangets, are a bridge to move future the corpus that our country has. While this research is serving the aim that has been purposed, fundamentally it has been asked a question to everybody who make themselves responsible. What can we do?

1990'lı yıllardan başlayarak, Soğuk Savaş'ın bitimi, dünya siyasi sisteminin değişmesiyle Balkanlar coğrafyasıuluslararası düzende önem kazanmıştır. Bu nedenle büyük güçler bu coğrafyada siyasi ve ekonomik mücadeleye başlamıştır. Çalışmanın amacı büyük güçler olan Rusya Federasyonu, Çin Halk Cumhuriyeti, Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa Birliğinin'nin Balkanlardaki politikalarını öğrenmek, onların hangi alanlarda mücadele içinde olduklarını, çağdaş dönemde bu devletlerden hangisinin önde olduğunu araştırmaktır. Tezin birinci bölümünde konuyla ilgili teorik yaklaşımlara yer verilmiştir. Realizm ve neorealizm, dış politikada kullanılan sert, yumuşak ve akıllı güç kavramları incelenmiştir. İkinci bölümde Balkanlar bölgesinin tarih ve coğrafyasına kısaca değinilmiş ve bu kapsamda genel bilgilere yer verilmiştir. Üçüncü bölümde Rusya Federasyonu, Çin Halk Cumhuriyeti, Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa Birliği'nin Balkanlara yönelik politikaları incelenmiş, devletlerin Balkan politikası süreçleri öğrenilmiştir. Çalışmanın dördüncü bölümündeyse Soğuk Savaş sonrasında Balkanlarda oluşan krizlere yönelik büyük güçlerin politikaları incelenmiştir. ; In the beginning of the 1990's, with the end of the Cold War and the change of the world political system, the Balkans gained importance in the international order. Great powers started political and economic struggle in this territory. The aim of the study is to learn the policies of Russia Federation, People's Republic of China, United States America and European Union, which are the great powers in the Balkans, to investigate in which areas they are struggling and which of these states are ahead in the çağdaş period. In the first part of the thesis, theoretical approaches are noted. Realism and Neorealism, Hard, Soft and Smart Power concepts used in foreign policy are examined. In the second part, the history and geography of the Balkan region is briefly mentioned and general information is touched in this context. In the third part, the policies of Russia Federation, People's Republic ofChina,United States America and European Union towards the Balkans were emphasized and the Balkan policy processes of the states were learned. In the fourth part of the study, the policies of the great powers towards the crises in the Balkans after the Cold War were examined.

Araştırma sahasını oluşturan İran Azerbaycanı, kuzeyde Ermenistan ve Azerbaycan Cumhuriyeti, doğuda Hazar Denizi, güneyde İran'ın güney kesimi, batıda Türkiye ile çevrilidir. İran Azerbaycanı'nın yüzölçümü 162.700 km2, nüfusu 2006 verilerine göre 12.714.400'dür. İran Azerbaycanı'nda nüfus yoğunluğu km2'ye 78,1'dir. İran Azerbaycanı'nın nüfusunun % 90'ını Türkler, % 10'unu ise başta Kürtler olmak üzere diğer etnik guruplar oluşturur. İran Azerbaycanı karasal bir iklime sahiptir. Yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk ve kar yağışlıdır. Yıllık ortalama yağış 350 mm. dir. İran Azerbaycanı'nda temel geçim kaynakları tarım ve hayvancılıktır. Önemli tarım ürünleri olarak buğday, arpa, pamuk, patates, şekerpancarı, tütün ve mısır sayılabilir. Sanayi faaliyetleri Tebriz, Zencan ve Kazvin şehirlerinde yoğunlaşmıştır. İran Azerbaycanı'nda en önemli sosyo-kültürel sorun, İran'ın 1925 yılından sonra Fars hâkimiyetine girmesiyle başlayan Farslaştırma, dolayısıyla diğer etnik unsurlar üzerinde uygulanan asimilasyon politikasıdır. İran Azerbaycanı konumu, beşeri yapısı ve ekonomik özellikleri bakımından Kafkasların, Ortadoğu'nun ve Orta Asya'nın kilit noktasında bulunmaktadır. Gelecekte İran Azerbaycanı'nın alacağı şekil tüm bölgede değişimlere yol açacaktır. Kuzeyinde ve batısında Türk Devletlerinin olması ise İran Azerbaycanı'nı bölgede daha da avantajlı bir konuma getirmektedir. Son yıllarda İran Azerbaycanı içerisinde yaşayan Türkler İran merkezli değil, Azerbaycan-Türk merkezli düşünmeye başlamışlardır. İran Azerbaycanı, doğudan batıya Türkiye ile Orta Asya, kuzeyden güneye ise Kafkaslar ile Basra Körfezi arasında bir geçiş koridoru olması dolayısı ile transit taşımacılık bakımından çok önemli bir konuma sahiptir. Türkiye'den Orta Asya Türk Cumhuriyetlerine yapılan taşımacılık işleminde İran Azerbaycanı toprakları kullanılmaktadır. İran Azerbaycanı'nın geçiş güzergâhları üzerinde olması, Orta Asya petrol ve doğalgazının Türkiye üzerinden dünya pazarına ulaştırılması açısından da önemlidir. Zengin petrol ve doğalgaz rezervlerine sahip olan Orta Asya coğrafyasının bu zenginliğinin İran Azerbaycanı'ndan taşınması halinde bu taşımacılıktan İran Azerbaycanı çok karlı çıkacaktır. Ayrıca Türkiye böylesi bir taşımacılığın harekete geçmesi halinde enerji piyasalarına yön veren ülkeler arasına girecektir. ; Iranian Azerbaijan, the field of this study, is surrounded by Armenia and the Republic of Azerbaijan in the North, the Caspian Sea in the east, the southern part of Iran in the South and Turkey in the west. Iranian Azerbaijan has an area of 162.700 square kilometers and population of 12.714.400 according to 2006 population census. The population density is 78.1 per square kilometer in Iranian Azerbaijan. The 90 % of the population of Iranian Azerbaijan is made up of Turks, whereas 10 % of that is made up of the other ethnic groups; mostly Kurds. Iranian Azerbaijan has a terrestrial climate. Summers are hot and rainless, winters are cold and snowy. Annual rain fall average is 350 mm. Agriculture and stock breeding are the most important living sources. Wheat, barley, cotton, potatoes, sugar beet, tobacco and corn are considered as the most important agricultural products. Industrial activities are densely carried out in the cities of Tebriz, Zencan and Kazvin. The most important socio-economic problem in Iranian Azerbaijan is the Persianization started in 1925 after the Persian Sovereignty, and the assimilation policy on the other ethnic groups. Iranian Azerbaijan is in a key position in the Caucasus, the Middle East and the Central Asia with its location, demographical structure and economical characteristics. The possible future conditions of Iranian Azerbaijan will cause changes in all parts of this region Having the Turkic Republics as the neighbors in the North and West makes Iranian Azerbaijan more advantageous in the region. In the recent years, Turks living in Iranian Azerbaijan have started to have Azerbaijan-Turkey oriented thoughts, but not Iranian oriented ones. Iranian Azerbaijan has a very important location in transit transportation because of being a corridor between Turkey and the Middle East from the east to the west, and between the Caucasus and the Caspian Sea from the north to the south. The land of Iranian Azerbaijan is used in transportations from Turkey to The Middle East Turkic Republics. Being on the transition routes, Iranian Azerbaijan is also important to transport the Oil and the Natural Gas of Middle East to the world market through Turkey. If this oil and natural gas abundance of the Middle East Geography is transported through Iranian Azerbaijan, Iranian Azerbaijan will make a real profit. Besides, Turkey will become one of the leading countries in the energy market if this transportation starts.

Türkiye ve Rusya'nın 2000'li yıllardaki hedefi ortaktır; uluslararası sistemde güçlü bir ülke olmak. Bu nedenle Vladimir Putin ve Recep Tayyip Erdoğan, her seçim döneminde konuşmalarında istikrar ve güç kavramlarını kullanmışlardır. 2000'li yıllar, uluslararası siyasette önemli gelişmelerin yaşandığı bir dönemeç olmuştur; 11 Eylül saldırıları, Afganistan'a müdahale, Irak'a askeri operasyon, Gürcistan Krizi, Arap Baharı Olayları, Suriye İç Savaşı ve Ukrayna Krizleri gibi. Tüm bu gelişmelerde, Türkiye ve Rusya, siyasi açıdan bazen benzer, bazen ayrı politikalar izlemişlerdir. İki ülkenin farklı siyasal pozisyon aldıkları olaylarda, aralarındaki ekonomik ilişkilerin bu durumdan etkilenmediği görülmüştür. Bu çalışmanın amacı bu durumun nedenlerini ortaya koymaktır ; Turkey and Russia have the same aim on 2000's; being a more powerful state in the international system. Therefore, Vladimir Putin and Recep Tayyip Erdoğan used the notion of stability and power in their speeches in every election period. There were significant developments happened on 2000's such as September 11 attacks, Afghanistan intervention, Iraq military operation, Georgia Crisis, Arab Spring events, Syrian Civil War and Ukraine Crisis. In all these times, Turkey and Russia sometimes come closer on politically but they occasionally followed different policies. When they have different political positions on common events their economic relations did not effected from this. The aim of this study is to analyze the reasons of this situation.

Enerji, ülkelerin gelişimini sağlayan temel yapı taşlarından biridir. Özellikle, petrol ve doğal gaz gibi enerji kaynakları artık ülkeler için vazgeçilmez girdiler olup, stratejik değere sahiptir. Ancak bu kaynakların kısıtlı olması, arz ve talep sahibi ülkelerin tek taraflı çıkarlara dayanan politikaları ve orta vadede bu kaynakların sonunun geleceği endişesi, ülkelerin enerji güvenliği kaygılarını artırmıştır. AB de en fazla enerji kaynağına ihtiyaç duyan bölgesel güçlerden biridir ve doğal olarak kendi arz güvenliğini sağlamak istemektedir. Türkiye de jeopolitik konumu itibariyle potansiyel enerji ithalatçısı ülkeler ile ihracatçı ülkeler arasında bir geçit konumundadır. Doğal olarak bu konumun getirdiği avantajları kullanarak, hem gelişen ekonomisi için gerekli enerji ihtiyacını hem de bir geçiş koridoru olarak AB'nin enerji ihtiyacını karşılayacak iletim hatlarının kendi topraklarında bulunmasını istemektedir. Bu noktadan hareketle bu çalışmada, AB'nin enerji üretimi, tüketimi, ithalatı ve temel enerji politikaları incelenmiştir. Türkiye'nin enerji politikaları ile AB'nin enerji gereksiniminin karşılanmasındaki rolü açıklanmıştır. AB başta olmak üzere, petrol ve doğal gaz tedarikçisi ülkelerin ortak yararları, kaynak ülkelere sağlanacak yararlar ve başta Türkiye olmak üzere, geçiş güzergâhlarında bulunan diğer ülkelere sağlanacak yararlar değerlendirilmiştir.Sonuç olarak, Türkiye, AB'nin enerji güvenliğinin karşılanmasında bölgedeki en istikrarlı ülkedir. Bu nedenle Türkiye'nin mevcut enerji nakil hatlarının geliştirilmesi, yeni iletim hatlarının planlanması ve hayata geçirilmesi konusunda eksikliklerini bir an önce tamamlayarak daha etkin bir politika izlemesi gerekmektedir. Ancak bu yönde doğru politik adımların atılması ile Türkiye bölgedeki "enerji koridoru rolünü" pekiştirebilir ve bölgede önemli bir stratejik güç unsuruna dönüşebilir. ; Energy is one of the basic building blocks that help countries develop. Especially, energy supplies like oil and natural gas are now indispensable feedstocks and have a strategic value. However, that these supplies are restricted, the policy based on unilateral interests of the countries which have supply and demand, and the concern that these sources will break up in the medium term increased the security preoccupations of the countries. EU is one of the regional forces which needs the most energy source and thus, desires to provide its own security of supply. And because of its geopolitical position, Turkey serves as a gateway between the potential energy importer countries and the exporter countries. As a natural consequence, using this position, it wants the transmission lines that provide the energy needs necessary for both its developing economy and EU to be on its own land as an energy corridor. From this point of view, in this study the energy production, consumption, import and the basic energy policies have been analyzed. By the energy policies of Turkey, its role in providing EU?s energy need has been explained. The common benefits of the energy and natural gas suppliers, in particular EU, the benefits which are going to be provided to the source countries and the benefits that are going to be provided to the countries on the transition route, notably Turkey, has been evaluated.As a consequence, Turkey is the most consistent country of the region in providing the EU?s energy security. For this reason, Turkey has to follow a more active policy in improving its existing energy transmission lines, planning and realizing the new transmission lines by making up its shortcomings as soon as possible. Only going through the proper channels can Turkey strengthen its ?role as energy corridor? and become an important strategic force in the region.

Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği'nin (SSCB) dağılması sonrasında, eski SSCB hinterlandında uluslararası örgüt sayısında artış yaşanmıştır: Bağımsız Devletler Topluluğu (BDT), Şangay İşbirliği Örgütü (ŞİÖ), Orta Asya İşbirliği Örgütü, Avrasya Ekonomik Kalkınma Örgütü, Ekonomik İşbirliği Örgütü ve Gürcistan, Ukrayna, Azerbaycan ve Moldova'nın dayanışmasını ifade eden GUAM vs. Bütün bu örgütler aslında SSCB'nin yıkılışı sonrasında bölgede oluşan siyasî boşluğun (bir kısmının) doldurulması ve bu coğrafyanın yeraltı kaynakları ile ticaret potansiyelinden faydalanmak amacıyla kurulmuşlardır. Bu örgütler arasında ŞİÖ diğerlerinden amaçları ve etkinlikleri bağlamında ayrılmaktadır. Bu çalışmada, bir bölgesel örgüt olan ŞİÖ'nün Deutschyen ?güvenlik topluluğu? kavramı bağlamında analizi yapılmıştır. ?Güvenlik arayışı? Karl Deutsch'un tüm bütünleşme girişimlerinin temel dinamiğidir. Bu arayış aynı zamanda ŞİÖ'nün de temelini oluşturmaktadır. Bu bağlamda ŞİÖ, Deutschyen bir güvenlik topluluğu olmaya en yakın örnek olmaktadır. ; After the collopse of the Union of Soviet Socialist Republics (USSR), there has been increase in the number of international organizations in the former USSR hinterland such as Commonwealth of Independent States (CIS), Shanghai Cooperation Organization (SCO), Central Asian Cooperation Organization, Eurasian Economic Cooperation Organization, Economic Cooperation Organization, GUAM etc. In fact, all these organizations are established to fill the gap (at least partially) in the region and to benefit natural resources and the commercial potential of the region. Among these organisations, SCO has differentiated from its counterparts in terms of aims and activities. This study, analyzes will referance to Deutschian ?Security Community?. ?Searcing of Security? is the basic dynamics of Karl Deutsch?s all integration initiations. At the same time, this search forms the basics of the SCO. Hence, SCO has been the best example towards Deutschian security community.

Bu çalışmanın amacı esas olarak Vladimir Putin dönemi Rusya dış politikasını irdelemekten ibarettir. Dış politika bir ülkenin dış dünya ile siyasi, ekonomik ve kültürel ilişkileri başta olmak üzere her çeşit ilişkilerinin yönetimi olarak da tarif edilebilmektedir. Dış politika, bir devletin uluslararası ilişkilerinde izleyeceği temel yolu göstermektedir. Bu bağlamda eski ve yeni dönemlere ait Rusya dış politikası tartışılmıştır. Vladimir Putin döneminin, Rus dış politikasına getirdiği yenilikler ve bu yeni dönemde Rus dış politikasının oluşumunda ne gibi görevler üstlendiği incelenmiştir. Putin, batı dünyası ile olan ilişkilerine, attığı adımlara ve bu politikayı oluşturma sürecindeki nihai evrim aşamalarına çok dikkat etmektedir. Çünkü atılacak her yanlış adım, liberal ekonomi dünyasına yeni girmiş Rusya'nın imajını zedeleyebilme tehlikesiyle karşılaşabilecektir. ; The aim of this research is to investigate Russian foreign policy during Vladimir Putin's term. We can define the foreign policy as how one country will manage to be in control of its political, economical and cultural relations with other entities. The foreign policy demonstrates the basic way which the foundation of the country must be followed by foreign policy mechanism makers. In this context, this thesis will study arguments and interpretations about the old and new periods in Russian foreign policy. This study also examines the new policies and formations in Vladmir Putin's term. New Russia's elected president, Putin must be very attentive to his mission, because careless actions can result in overdoing things and there is a probability that this will be directed at his foreign policy towards the western world and the USA.

Filistin, sadece bir toprak savaşımı değildir. Aynı zamanda Filistin halkı yaşamsal varlık mücadelesi vermektedir. Her yitirilen toprak, binlerce ailenin yurtsuz kalması demektir. Oysa Batılı devletler meseleye, bir insani dramdan ziyade politik bir sorun olarak bakmaktadır. İsrail hakkında alınmış Birleşmiş Milletler Örgütü (BM) kararları olmasına rağmen, bunları göz ardı etmektedir. Filistinliler zorlu yaşam koşulları ve fiziksel bölünmenin yanı sıra, bir de siyasal açıdan iki farklı örgüt arasında bölünmüştür; Hamas ve El Fetih. El-Fetih, Batılı devletler ile kurduğu ilişkiler neticesinde bazı Filistinliler tarafından eleştirilmektedir. Hamas ise silahlı mücadeleyi bırakmaması nedeniyle meşruiyet krizi geçirmektedir. Hamas, Batılı devletlerin ve İsrail'in gözünde bir terör örgütü olarak görülmektedir. Bu çalışmanın amacı, bu iki örgüt arasındaki farklardan ve rekabetten söz ederek, iki aktör arasında bölünmüş olmanın Filistin direnişine olan etkisini ortaya koymaktır. Çalışmada örgüt liderlerinin ve Filistinli bürokratların resmi açıklamalarına da yer verilmektedir. ; Palestine is not only a struggle for land but it's also Palestinian people's fight for a vital being. Every land that has been losing means that thousands of families become homeless. But Western states view it as a political problem rather than a humanitarian drama. Even though there are decisions taken by the United Nations Israel ignores them all. In addition to physical division and a difficult life standard the Palestinians are divided between two different organizations politically; Hamas and Fatah. Fatah has been criticized by some Palestinians because of its relations with Western states. Hamas is experiencing a crisis of legitimacy because of not abandoning the armed struggle. Hamas has been seen as a terrorist organization in the eyes of Western states and Israel. The aim of this study is to reveal the effect of the split between the two actors on the Palestinian resistance by mentioning the differences and competition between these two organizations. The study will also include official statements of the leaders of the organization and Palestinian bureaucrats.

Bu tez çalışması Adalet ve Kalkınma Partisi'nin Sosyal İnşacılık Kuramı Bağlamında Dış Politika uygulamalarında Suriye Krizini değerlendirmek amacıyla hazırlanmıştır. Hazırlanan çalışmada literatür taraması yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın birinci bölümünde kuramsal açıdan dış politika kavramının gelişimi ve inşacılık kuramı ele alınmıştır. İkinci bölümde iki ülke arasındaki ilişkiler bağlamında Suriye krizi ele alınmıştır. Üçüncü ve son bölümde sosyal inşacılık kuramı bağlamında adalet ve kalkınma partisi dönemi Türk dış politikasının analizi yapılarak Suriye krizi değerlendirilmiştir. ; This thesis study was prepared to evaluate the Syrian Crisis in foreign policy applications in the context of Justice and Development Party's Social Construction Theory. The literature search method was used in the study. In the first part of the study, the development of the concept of foreign policy from the theoretical point of view and the theory of constructivism are discussed. The second part deals with the Syrian crisis in the context of relations between the two countries. In the third and last chapter, the Syrian crisis was evaluated by analyzing Turkish foreign policy in the context of justice and development party period in the context of social construction theory.

Türkiye'nin Avrupa Birliği (AB) ile 3 Ekim 2005 tarihinde tam üyelik müzakerelerine başlaması, diğer alanları etkilediği gibi Ulaştırma Faslının bir alt dalı olan sivil havacılık sektörünü de önemli ölçüde etkilemektedir. AB'ye tam üye olabilmenin temel şartı tüm alanlarda AB Müktesebatına uyumlu mevzuata sahip olmaktır. Ancak, diğer üye ülkelerin müzakereler sırasında yaptığı gibi ihtiyaç duyulan alanlarda derogasyon talep etmek de mümkün görülmektedir.Bu tez çalışmasında, sivil havacılık alanındaki AB müktesebatı ile Türk sivil havacılık mevzuatı karşılaştırılarak, Türkiye'nin uyum düzeyi ortaya konmaktadır. Uyum sağlamak amacıyla Türkiye'de bugüne kadar yapılan düzenlemeler ele alınmakta ve yapılması gereken çalışmalar tespit edilmektedir. Ayrıca, iki taraf arasındaki mevcut sivil havacılık sorunları detaylı bir şekilde incelenmektedir. ; Turkey?s inauguration for the membership negotiations with European Union (EU) on 3 October 2005 has affected significantly all the fields including civil aviation sector which is subdivision of Transport Chapter. Having compatible legislation with acquis communitaire in all areas is a prerequisite of being a member to EU. From Turkish point of view, it is also possible to request derogation in the specific fields as the other members did before joining the EU.In this study, Turkey?s adaptation level has been brought up a matter by matching Turkey?s civil aviation legislation and acquis communitaire in the same field. The existing laws and regulations of Turkey in the field of civil aviation have been examined with a view to comply with acquis communitaire. Furthermore, existing problems of civil aviation between Turkey and EU have been analysed in detail.

This study explores the historical evolution of the Levant region from the trade system to hydrocarbon geopolitics by using a longue duree approach one which evaluates the region's present situation in light of developments in oil and natural gas exploration production and export. The concepts of great power politics and balance of power frame the investigation of permanent and changing dimensions of hydrocarbon geopolitics. The first of the two hypotheses tested and verified in this study is that the geopolitics of the Levant maintains its historical importance for the global hegemon and for the international state system even though the central thrust of the Levant's geopolitics has been tranformed from trade to energy. The second hypothesis is that regional and global peace and stability increase when the geopolitics of the Levant is in the control of a hegemon. Instances of conflict increase and opportunities for cooperation decrease when the Levant's geopolitics slips from the grasp of a single hegemon as a result of shifts in the balance of power. Following a discussion of threats and opportunities for conflict and cooperation in the Levant region possible strategies for the regional actors are evaluated. Lastly the threats and opportunities that Turkey faces are situated within emergent trends in the energy geopolitics of the region.

Avrupa ve dünya tarihinde önemli bir rol oynamış olan Balkanlar, Türk dış politikası içinde de özel bir yere sahiptir. Bu öneminden dolayıdır ki Balkanlar özellikle Bulgaristan, Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk'ün dış politikasında öncelikli bir yere sahiptir. Birinci Dünya Savaşı sonrası imzalanan Mondros ve Selanik Antlaşmaları uyarınca, Türkiye ile Bulgaristan arasındaki diplomatik ilişkilere son verilmiştir. Söz konusu yasağa rağmen, her iki ülke arasında doğrudan diplomatik ilişkilerin kurulması yönünde Milli Mücadele'nin ilk gününden itibaren sıcak ilişkilerin başladığını görüyoruz. 1919-1923 yıllarını kapsayan çalışmamızda, Mustafa Kemal Atatürk'ün iki ülke arasında dostluk ve işbirliğinin gelişmesindeki katkıları üzerinde durulmuştur. ; The Balkan states, which have played an important part in the European and World history, are also important actors for Turkish foreign policy. It is because of this importance that the Balkans, especially Bulgaria, have their priority in the foreign policy decisions of Mustafa Kemal Atatürk, the founder of modern Turkish Republic. With Mondros and Selanik treaty which were sing after the First World War, between Türkish and Bulgaria political relationships was ended. In spite of the mentioned prohibition, from the Türkish National War's first day we can see starting friendly relations between two country for establish direct political relationship. In our study which is covering the years 1919-1923, has been mentioned about Mustafa Kemal Atatürk's assistance for strengthening the neighbourhood ties between the two countries.