Search results

Momentography of a failure brings essays, timelines, film, photography, and a series of conversations together to deal with Ethiopia's controversial urbanisation and the transformative space of the city. It explores the gradual transition of rural-urban space, inner-city migration, emerging and disappearing spaces, and commoning in public space. Momentography of a failure is established at the verge of a hyper-documented world, a hybrid space of digital sociability. While the media production, its reception, and distribution was pluralized by digitization, practices such as "media-sharing" and "citizen journalism" established new conditions for visibility, reinvented the authorial image, and promoted yet another dematerialization of authorship. The author camouflages in the cloud(s). Adoption, appropriation, and recycling are standardized. Authorship becomes secondary to content and alternative models of authorship are formulated: co-authoring, collaborative creation, interactivity, and strategic anonymity, in which cultural activism is reinforced. Momentography of a failure sets out on this point and draws up a multidisciplinary artistic and urban research platform that calls for practicing forms of participatory citizenship through collaborative thinking, creation, and reflection. Momentography of a failure is a network of artists, urbanists, writers, and activists that stand where aesthetic-artistic practice and sociopolitical activism come together to explore failure--and its various realities--and claim, reaffirm, and dream alternatives

"טונקל-פינצטערע וועלדער, פארצוקנדיקע וועלף, היילונג מיט געהיימע געוויקסן, איבערנאטירלעכער קראפט פון א מאן, שדים, רוחות, גבורה און נסים, א סך נסים, טאנצן אין איינעם ארום אין לייזער בליטס לעבנס-געשיכטע ווי א שפאנענדיק, שטורמישער אווענטורעס-בוך. אבער דער סיפור-המעשה פון לייזער איז ניט קיין אווענטורעס-ראמאן. פרוכט פון א שרייבערס שעפערישן דמיון. עס איז ניט קיין לעגענדע. דאס איז זיין ממשותדיק לעבן, זיין קינדהייט הייבט זיך אן אין די דרייסיקער יארן פון צוואנציקסטען יארהונדערט, אין א קליין, פארווארפענעם דארף, דעמאלט אין מיזרח-פוילן און היינט אוקראינע, פון וועלכן ער מיט זיין משפחה ווערן געצווונגען צו אנטלויפן מיטן אוסבראך פון צווייטן וועלט-קריג. דריי יאר האט די משפחה בליט אויסבאהלטן אין די וועלדער. דריי יאר פון פחד, פון הונגער און גרויל, און אויך, לויט יעטוועדן קוקווינקל, פון א סך מזל אדער פון גאטס הילף." -- מן המעטפת האחורית