Edward Azar's Protracted Social Conflict Theory and Drivers of Self-Determination: the Case of Nigeria ; Przewlekła teoria konfliktu społecznego i czynniki samookreślenia Edwarda Azara: przypadek Nigerii

Abstract

Soon after attaining independence on October 1, 1960, the newly created nation-state – Nigeria had to wrestle with post-independent political realities. These combined with the legacies of colonial rule, and the prevalence of ethno-religious politics, led the country into civil war in 1967. Since 1960, Nigeria has experimented with different forms of government and achieved some degree of economic growth but is still plagued by the agitation of self-determination in the form of secessionist campaigns, be it the Biafra or the Oduduwa and Movement for the Emancipation of the Niger Delta (MEND). To place the discussion in perspective, the paper reviews the existing literature on the subject and also discusses Edward Azar's protracted social conflict (PSC) theory as the theoretical base. Upon laying the theoretical foundation, the paper situates and evaluates the agitation for self-determination in Nigeria in the light of PSC. Lastly, the paper concludes that instead of seeking self-determination or territorial disintegration, the polity of Nigeria should historically revert to the practice of congenial and connected regionalism. ; Niebawem po tym jak Nigeria uzyskała niepodległość, 1.10.1960 r., państwo to musiało zmierzyć się z nowymi realiami, potęgowanymi kolonialną przeszłością oraz sporami pomiędzy licznymi mniejszościami religijno-etnicznymi. Efektem była m.in. wojna domowa, która wybuchła w 1967 r. Od samych początków swej państwowości Nigeria eksperymentowała z różnymi formami rządów, którym udało się wprowadzić kraj na tory umiarkowanego rozwoju ekonomicznego. Niestety państwo to wciąż zmaga się z ruchami separatystycznymi nawołującymi do secesji poszczególnych prowincji państwa, np. Biafra, Oduduwa, czy Ruch na rzecz wyzwolenia delty Nigru. Artykuł ten ma na celu m.in. omówienie literatury przedmiotu oraz analizę wspomnianych ruchów separatystycznych ze szczególnym uwzględnieniem ich działal ności agitacyjnej. Podstawę metodologiczną dla autora stanowi teoria przewlekłego konfliktu Edward Azara. Zdaniem autora nigeryjski system polityczny zamiast opierać się na realizacji prawa do samostanowienia poszczególnych grup etnicznych wchodzących w skład Nigerii lub podziałach terytorialnych prowadzących do dezintegracji państwa, powinien powrócić do modelu opartego o regionalizację. Zakłada on autonomię regionów, które współpracując ze sobą w ramach jednego organizmu państwowego potrafiłyby w znacznie efektywniejszy sposób realizować swoje potrzeby, zarówno na poziomie poszczególnych grup etnicznych, jak też i na poziomie jednostki ludzkiej.