Quo Vadis Turcjo – koniec europejskiego kierunku w polityce zagranicznej Turcji?

In: Rocznik Integracji Europejskiej, Heft 11, S. 263-278

Abstract

Turcja od czasu powstania republiki w 1923 r. ukierunkowana była na westernizację i budowanie ścisłych kontaktów z państwami europejskimi. Także po zakończeniu drugiej wojny światowej i powstaniu systemu dwublokowego zadecydowała o członkostwie w bloku państw kapitalistycznych jako sojusznik w ramach NATO oraz aspirant do członkostwa we Wspólnotach Europejskich. Rozpad systemu jałtańskiego i powstanie układu multipolarnego stał się wyzwaniem dla kształtowania nowych kierunków w polityce zagranicznej Turcji, osłabił równocześnie jej związki z Zachodem. Ankara uwierzyła bezkrytycznie we własny potencjał i możliwości pełnienia roli mocarstwa regionalnego i państwa euroazjatyckiego budującego swoje wpływy na obszarze dawnego Imperium Otomańskiego. Wydaje się jednak, że bezkrytyczna samoocena i wygórowane ambicje przerosły możliwości polityków tureckich.