De Methodenstreit in tijden van Big Data

In: KWALON: Tijdschrift voor Kwalitatief Onderzoek, Band 23, Heft 3

Abstract

Hoewel het epigram 'Plus ça change, plus cest la même chose' nooit volledig opgaat, heeft de nieuwste reïncarnatie van de Methodenstreit in de context van het Big Data-fenomeen er wel wat van weg. Kort door de bocht gesteld ging de Methodenstreit aan het einde van de twintigste eeuw over het verschil in belang van het unieke versus het gemiddelde, wat zich vertaalde in een tegenstelling tussen historisch georiënteerde casestudies versus het generaliserende effect van (statistische) benaderingen gericht op het blootleggen van gemiddelden en de verbanden tussen gemiddelden (Albert, [1963] 2012); Kelle, 2008). Hoewel regelmatig gesteld is dat zowel gemiddelden als unieke verschijnselen relevant zijn om de sociale wereld te begrijpen – niet in het minst door Weber (1904) – dreigt dat perspectief iedere keer weer onder te sneeuwen. En dat ligt geenszins alleen aan kwantitatieve onderzoekers, maar vaak ook aan kwalitatieve onderzoekers.