KSZTAŁTOWANIE MODELU POSTĘPOWANIA PRZYGOTOWAWCZEGO

In: Przegla̜d policyjny: ˜Theœ police review, Band 134, Heft 2, S. 86-102

Abstract

W artykule poruszono
kwestię modelu postępowania przygotowawczego
postrzeganego z perspektywy
jego celów rozpatrywanych przez
pryzmat modyfi kacji treści zawierających
się w art. 297 k.p.k. Zmiana
w obszarze tej regulacji może doprowadzić
do ewolucji w obszarze całego
procesu karnego. Rozważania nad
problematyką zmiany dotychczasowego
kształtu postępowania przygotowawczego,
jego funkcji i charakteru oraz
stosunku do postępowania sądowego,
znajdują swe ważkie uzasadnienie. Łączą
się one przede wszystkim z faktem,
że jego wyniki decydują w znacznej
mierze o powodzeniu lub niepowodzeniu
całego procesu. W obszarze szeroko
pojętej problematyki wiążącej się z postępowaniem przygotowawczym
od wielu lat wysuwane są postulaty
de lege ferenda mające na uwadze jego
przemodelowanie. Podstawowe założenia
dla modelowego obszaru postępowania
przygotowawczego powinny koncentrować
się na ograniczonym jego
zakresie oraz redukcji bezpośredniego
wykorzystania na rozprawie głównej
dowodów utrwalonych w jego toku.
Aktualny cel postępowania przygotowawczego,
jakim jest zebranie i utrwalenie
materiału dowodowego na użytek
przyszłej rozprawy, posiada ustawowy
wymiar i jest wyrazem kontynuowania
od dawna funkcjonującego modelu,
którego jak dotychczas nie dało się
zmienić. Stanowisko doktryny zgodne
jest co do konieczności zawężenia zakresu
postępowania przygotowawczego,
ponieważ jego ramy wyrażające
się obowiązkiem utrwalenia dowodów
w zakresie niezbędnym dla rozstrzygnięcia
sprawy przez sąd, w rzeczywistości
tworzą reprodukcję dowodową
obszaru rozprawy głównej.