PROBLEM WYCHOWANIA MORALNEGO I ESTETYCZNEGO WE WSPÓŁCZESNEJ PEDAGOGICE PENITENCJARNEJ

In: International journal of new economics and social sciences, Band 20, Heft 4, S. 167-178

Abstract

Wychowanie moralne i estetyczne jest ważnym źródłem kształtowania i rozwiania osobistego systemu wartości. Analiza historiografii problematyki w teorii i praktyce penitencjarnej ujawnia wy-stępowanie sprzeczności: 1) między duchowym i moralnym potencjałem sztuki wraz z obecnością bogatych doświadczeń pedagogicznych w zakresie moralnego i estetycznego wychowania jednostki a nierozwiniętymi technologiami jego realizacji w zakładach karnych; 2) społecznymi oczekiwaniami wysokiej efektywności procesu korekcyjnego osadzonych a niedostatecznym poziomem rozwoju kompetencji pedagogicznych kadry więziennej. Cel badania: ilustracja możliwości wykorzystania różnych rodzajów sztuki w organizacji procesu wychowania moralnego i estetycznego na zajęciach mających na celu rozwój kompetencji zawodowych, w tym społecznych i pedagogicznych, przyszłych funkcjonariuszy służby więziennej w paradygmacie pedagogiki kultury.W zrealizowanym procesie badawczym wykorzystano określony zestaw metod: analiza historio-graficzna dostępnych badań pedagogicznych w celu opisania genezy problemu i zidentyfikowania przykładów pozytywnych doświadczeń wykorzystania sztuki do celów edukacji personalnej; analiza pedagogiczna i ocena naukowa doświadczenia zawodowego pedagogów penitencjarnych w celu podkreślenia zasad i technik skutecznej organizacji wychowania moralnego i estetycznego; metody predykcyjne, czyli modelowanie działań edukacyjnych.Nowatorstwo naukowe badań oparte jest na próbie przedstawienia na podstawie analizy nowoczesnych pozycji teoretycznych i metodologicznych, w oparciu o realizację metodologicznego podejścia integracji nauki i sztuki, modelu praktycznego szkolenia przyszłych pracowników zakładów penitencjarnych, którego celem jest rozwój ich kompetencji pedagogicznych w zakresie wychowania moralnego i estetycznego skazanych.Walor badania polega na tym, że potencjał edukacyjny dzieł sztuki przedstawionych w prezentowanym przykładowym modelu może być ekstrapolowany na różne kategorie osadzonych i służyć jako podstawa do opracowania holistycznej teorii duchowej i moralnej edukacji jednostki w miejscach pozbawienia wolności.