Het centrale uitgangspunt is de vaststelling dat enerzijds vanuit een intern-rationeel wetenschappelijk uitgangspunt, het technologisch determinisme als een "gedegenereerd onderzoeksprogramma" (Lakatos) dient beschouwd te worden, en dat anderzijds diezelfde deterministische optie vervat blijkt in een hele reeks van beleidsgerichte researchnota's. Uitgaande van die paradox, wordt aandacht besteed aan de ideologische manifestaties van het technologisch determinisme, alsook aan een mogelijke verklaringsgrond voor haar recente opflakkering in het beleidsgericht onderzoek. Vervolgens wordt deze trend in het technologie-onderzoek beschouwd als een indicator voor de teloorgang van de idee van "cognitief-rationale beheersing" in de sociologie. Onder visie verstaan, waarbij de nadruk wordt gelegd op de wetenschappelijk gefundeerde controle van toekomstige maatschappelijke processen, en dit in functie van het bereiken en verwezenlijken van een collectief doel. Deze waarde (en toekomstvisie) betekende een belangrijke negentiende eeuwse culturele innovatie, waarvan de eerste generatie sociologen een duidelijke exponent vormen.
De Friese adel van de late middeleeuwen opereerde in een niet-feodaal gebied dat lange tijd geen landsheer kende. Hadden de leden, hoofdelingen genaamd, zich uit de boerenstand omhooggewerkt of vormden ze vanouds een gesloten stand? Hoe zat het met hun vermogen? Dit boek zoomt in op Rienck Hemmema en zijn vrouw Ath Roorda. Zij exploiteerden in de jaren 1569-1573 een boerderij in Hitzum onder Franeker.
Uit Riencks Rekenboeck blijkt dat hij geen eigenerfde boer was, maar een edelman met een royale levensstijl en meer inkomsten dan uit die ene boerderij. Een ruimtelijke reconstructie van zijn bezit en dat van zijn voorgeslacht toont hoe agrarisch kapitaal per generatie werd gevormd en overgedragen. Dit beeld wordt getoetst aan een Quote 200 uit 1513 en huwelijksakten uit 1450-1550. Een belangrijke conclusie is dat de Friese adel getalsmatig omvangrijk was, met veel families die leefden van twee of drie boerderijen. De figuur van de edelman-boer kwam dus vaak voor.
Op basis van de CSB-enquêtes wordt een beschrijvende analyse gemaakt van de huisvestingssituatie van de Belgische huishoudens, door haar te situeren in de ruimere context van de welvaartsverdeling. Over de tijd heen stellen we tussen 1976 en 1985 voor Vlaanderen een opvallend parallellisme vast tussen de welvaartsevolutie en de verhouding eigenaars-huurders. De bejaarde bevolking verbetert haar inkomenspositie en bezit in meerdere mate een eigen woning, terwijl de eigendomsverwerving bij de jonge actieve bevolking lichtjes terugloopt en deze generatie geconfronteerd wordt met een lager inkomen. Wanneer we Vlaanderen en Wallonië vergelijken, wordt dit parallellisme doorbroken. Terwijl de actieve bevolking beneden de 55 Jaar relatief welvarender is in Vlaanderen, en de 55-plussers welvarender zijn in Wallonië, treffen we binnen alle leeftijdscategorieën meer eigenaars aan in Vlaanderen dan in Wallonië. Vervolgens wordt de verwerving van een eigen woning als een vorm van private vermogensopbouw beschouwd, en als "vergeten" element gesitueerd in het ruimere debat over de betaalbaarheid van de pensioenen.
"Tussen de val van Napoleon en het ontstaan van Nederland in zijn huidige omvang ligt een ontstaansworsteling van een kwarteeuw. De moeizame totstandkoming van het koninkrijk bepaalde het leven van een hele generatie Nederlanders. De Friese burgemeesterszoon Gerlacus Buma diende al die tijd als militair. Eerst gedwongen als garde d'honneur in het leger van Napoleon, daarna vrijwillig bij de cavalerie onder koning Willem I. Hij vocht bij Quatre Bras, bij Waterloo en in de Tiendaagse Vveldtocht. Maar zijn leven werd vooral beheerst door het jarenlange wachten in steeds wisselende garnizoenssteden en legerkampen. Vanuit de plaatsen waar hij gelegerd was schreef Gerlacus brieven naar zijn ouders in het verre Friesland. Samen met andere bewaard gebleven bronnen geven ze een heel persoonlijk inkijkje in zijn leven van alledag: een onzeker rondtrekkend bestaan dat grote gevolgen had voor zijn gezin en zijn gezondheid. Zijn verre nazaten Sybrand van Haersma Buma en Wiete Hopperus Buma hebben het leven gereconstrueerd van deze militair die op zijn bescheiden manier meebouwde aan de nieuwe staat, wiens leven niet de geschiedenis bepaalde - maar omgekeerd"
Paradoxes of Social Capital critically examines the robustness of social capital theory as an analytical tool in explaining the various 'integration' patterns amongst Moroccans in London. The book also considers how structural factors impact on the ways in which Moroccans - across generations - sustain, access and use social capital at the levels of family, ethnic community, migrant associations and schools. Furthermore, this research elaborates on how social capital serves as an identity (re)source that is continuously negotiated and redefined through (in)active group (family, ethnic, religious and national) memberships. An original model of studying the second-generation processes of adaptation - viewed as 'transversal adaptation'- is also introduced, shifting the focus from predetermined 'integration' patterns to a circular and a longitudinal approach to 'integration', where new opportunities and constraints emerge, structured by the temporal flow of life trajectories. - Paradoxes of Social Capital bestudeert de plaatsing van het sociale kapitaal om de samenhang en integratie van drie generaties Marokkanen in Londen te evalueren. Cherti heeft voor dit boek gebruik gemaakt van onder meer orale geschiedenis, diepteinterviews en andere veldtechnieken.
Il presente contributo riflette sul rapporto tra la Storia e i media, concentrandosi in particolare sui cambiamenti innescati dalla diffusione di Internet. I media digitali e i contenuti generati dal basso, infatti, consentono nuove forme di pratiche comunicative che sembrano ampliare e rafforzare la sfera pubblica. Le 'persone comuni' sono protagoniste della sfera pubblica digitale e sembrano avere nuove opportunità di testimonianza e memoria, proponendosi come 'agenti di storia'. Tuttavia, come verrà discusso, anche se la nuova sfera pubblica digitale dischiude nuove possibilità di intervento riflessivo sugli eventi al punto da poterne apparentemente influenzare il corso attraverso la partecipazione diretta, questa forma partecipativa talvolta si riduce a una successione di esperienze effimere in cui gli eventi sono saturati dal pubblico dibattito e presto dimenticati. Internet sembra infatti promuovere spesso il passaggio dalla rappresentazione degli eventi tipica dei media tradizionali ad una loro assoluta presentificazione, e la nuova sfera pubblica piuttosto che un ampliamento del potere democratico può rappresentare una nuova forma di ventriloquismo.
La storia dell'Afghanistan č stata sempre profondamente segnata dalle mire espansionistiche di altri stati, che hanno usato il paese come territorio-cuscinetto, terreno di conflitto su basi religiose e tribali, come campo di battaglia della Guerra fredda. L'emersione del fenomeno talebano č stata l'evoluzione di decenni di conflitti e della distruzione della tradizionale struttura tribale, entrambi generati dalle politiche messe in atto da Unione Sovietica, Pakistan, Stati Uniti, India e i loro rispettivi alleati. Diventato territorio di conquiste e rivendicazioni, il paese ha perso la sua identitŕ nazionale. Ora l'Afghanistan ha la possibilitŕ di ricostituire un nuovo progetto nazionale, ma per questo sono necessari, da un lato, un nuovo equilibrio tra gli stati vicini (un nuovo dialogo tra India e Pakistan, per esempio, facilitato dagli Stati Uniti e da una coalizione internazionale) e dall'altro una spinta unificatrice che provenga dallo stesso Afghanistan, per individuareche possano superare divisioni religiose ed ideologiche in favore di quello che potrebbe essere il primo progetto di stato post-westfaliano della regione.
La rivoluzione informatica ha avuto conseguenze enormi sullo sviluppo della città contemporanea. Al layer fisico della città si è andato via via sovrapponendo il layer immateriale dell'informazione, tanto che oggi qualsiasi discorso sulla città contemporanea non può prescindere da un discorso sulla connettività, le reti e i dati generati in questo nuovo ecosistema. Negli ultimi decenni tanto lo spazio fisico delle nostre città che quello informatico hanno seguito la traiettoria comune del modello neoliberista, all'insegna della privatizzazione. L'infrastruttura informatica, materiale e immateriale, è del tutto strategica e deve essere considerata come bene comune. Alcune città a livello mondiale hanno inserito nelle loro agende il diritto al digitale, la sovranità digitale e la democratizzazione dei dati. Anche il Comune di Roma, nell'ambito del Piano Smart City si sta dotando di una piattaforma per la raccolta, l'aggregazione e la condivisione dei dati generati nella città (Roma Data Platform). Sebbene si tratti di un passo importante nella direzione di una governance digitale equa, democratica e inclusiva, il rischio concreto è che la nuova piattaforma costituisca un vantaggio principalmente per le istituzioni e per le aziende private, e che i cittadini vengano lasciati indietro, beneficiandone - forse - in maniera passiva e indiretta. ; The information revolution has had enormous consequences on the development of the contemporary city. The immaterial layer of information has gradually been superimposed on the physical layer of the city, so much so that today any discourse on the contemporary city cannot ignore a discourse on connectivity, networks and data generated in this new ecosystem. In recent decades, both the physical space of our cities and the digital space have followed the common trajectory of the neoliberal model, under the banner of privatization. The IT infrastructure, tangible and intangible, is completely strategic and must be considered as a common good. Some cities around the world have included the right to digital, digital sovereignty and the democratization of data on their agendas. The Municipality of Rome, as part of the Smart City Plan, is also equipping itself with a platform for the collection, aggregation and sharing of data generated in the city (Rome Data Platform). Although this is an important step in the direction of equitable, democratic and inclusive digital governance, the real risk is that the new platform will benefit mainly institutions and private companies, and that citizens will be left behind, benefiting from it perhaps just passively and indirectly.
Van hen hoef je geen blauwdruk voor een nieuwe samenleving of een businessplan te verwachten. Zij plegen geen aanslagen - niet de straat is hun element, maar de studeerkamer of het schildersatelier. Zij zijn anarchisten, al verwacht je dat niet meteen. Dat de revolutie er nu snel aankomt, weten zij wel zeker. Niet alleen in Parijs of Moskou, maar ook in België.00Rond 1900 ziet een generatie intellectuelen en artiesten de wereld kantelen. Hun nieuwe maatschappij zal gelijkheid en geluk brengen. Loon naar werken. Vrede. De vrijheid om lief te hebben. Schooltjes op kindermaat. Een leven zonder God of Gebod. "Ni dieu ni maître!"00Wie zij zijn? Enkele bourgeois-bohèmes uit het Brusselse universitaire milieu rond Élisée Reclus: Jacques Mesnil, August Vermeylen en Alexandra David-Néel. Kunstenaars uit de links-liberale burgerij als Émile Verhaeren, Henry van de Velde, Théo Van Rysselberghe en hun Parijse kameraden. De Antwerpse bende van De Kapel. Een handvol pioniers die in de groene rand van Brussel communes stichten. Dichters en pedagogen. Ongeduldige socialisten. Geniale knoeiers. Dolende idealisten in het zwarte licht van de anarchie. Een prachtig misverstand was het.00
Na een bijzonder rijk gevulde loopbaan werd professor Marnix Van Damme in oktober 2020 toegelaten tot het emeritaat aan de Vrije Universiteit Brussel. 00Naast zijn drukke taak als Kamervoorzitter van de eerste kamer Wetgeving van de Raad van State was Marnix Van Damme ook belast met een omvangrijke lesopdracht aan de universiteit, onder meer met de opleidingsonderdelen Grondwettelijk Recht, Rechtsbescherming tegen de overheid en Wetgevingsleer en -techniek. Daarbij heeft hij generaties juristen in inspirerende colleges gevormd. Daarnaast is hij de auteur van een indrukwekkend wetenschappelijk oeuvre. Hij is een van de weinige beoefenaars van het publiekrecht die op het hoogste niveau zowel het bestuursrecht als het staatsrecht beheerst. De carrière van Marnix Van Damme getuigt dan ook van een onvoorstelbare werkkracht. 00Naar aanleiding van zijn emeritaat bieden zijn collega's en vrienden hem dit Liber amicorum aan. De onderwerpen van de bijdragen reflecteren de diverse juridische domeinen waarin Marnix Van Damme binnen en buiten de academische wereld zijn sporen verdiende. Zij getuigen ook van de grote waardering die in de academische en gerechtelijke wereld voor hem en voor zijn werk leeft
Begin negentiende eeuw is Napoleon verslagen en het prille Koninkrijk der Nederlanden moet zich opnieuw uitvinden. Een cruciale spil hierin is Johannes van den Bosch. In zijn 45-jarige carrière wendt de visionaire militair, bestuurder, econoom en staatsman op doortastende wijze zijn geestelijke veerkracht en talenten aan bij de opbouw van het Nederlandse imperium onder de nieuwe koning Willem I. Zijn in 1818 opgerichte Maatschappij van Weldadigheid heeft bij vele generaties Nederlanders sporen nagelaten die nog altijd doorklinken. Minder bekend is dat Van den Bosch ook grote daadkracht heeft laten zien in die ándere koloniën: de (bijna) afschaffing van de slavernij in Suriname en de invoering van het Kultuurstelsel in de Indonesische archipel zijn hier de meest pregnante voorbeelden van. De rode draad in zijn denken en handelen was de economische en sociale verheffing van zowel de paupers in Hollandse steden, de boeren in de Javaanse desa's als de slaven op Surinaamse plantages. Daardoor was hij niet onomstreden. Door sommigen beschouwd als utopisch socialist en wegbereider van de moderne verzorgingsstaat, door anderen als een puur pragmatische macher, ja zelfs een schurk. In deze biografie schetst Angelie Sens een schitterend beeld van een tijdperk op een kantelpunt naar de moderne samenleving
"Els Enhus doceerde decennialang in de Criminologische Wetenschappen aan de Vrije Universiteit Brussel en vormde generaties kritische academici en professionals door inspirerende colleges. Els Enhus heeft zich nooit laten vastpinnen op een 'academische postzegel'. Zoals de verschillende bijdragen in dit boek duidelijk illustreren, zit haar rijk gevulde academische carrière als sociologe en criminologe vol beweging en bestrijkt die uiteenlopende domeinen en onderwerpen. Haar wetenschappelijke belangstelling reikt van de culturele criminologie en de wereld van politie, veiligheid en preventie tot de uitdagingen en criminaliteitsfenomenen van de grootstad. De vakgroep Criminologie en de onderzoeksgroep Crime and Society van de Vrije Universiteit Brussel willen, samen met vooraanstaande externe collega's, Els ter gelegenheid van haar emeritaat huldigen met een verzamelwerk. De professionele weg met zijn mijlpalen en zijn successen vormt slechts één aspect van de academica. Als mens combineren we in een loopbaan meerdere rollen. We willen precies ook dat eren. Dit boek is opgevat als een bijzondere verzameling academische reflecties en meer persoonlijke bijdragen, waarbij we hopen een beeld te schetsen van de verschillende passies van Els, als bijzondere wetenschapster, als bevlogen docente en als geëngageerde collega." -- Achterzijde omslag
Den Haag is de Indische hoofdstad van Nederland. Dat was al zo tijdens de koloniale periode. Verlofgangers uit Indië streken neer in de buurt rond de departementen en zorgden voor een Indische sfeer. Gebouwen, monumenten, straatnamen, buurten en kunstcollecties herinneren aan deze periode. Na de Indonesische onafhankelijkheid, toen veel Indische Nederlanders zich in de residentie vestigden, bleef Den Haag de Indische hoofdstad. De Indische cultuur wordt hier levend gehouden door de jaarlijkse Pasar Malam Besar , Stichting Het Indisch Huis, tal van Indische verenigingen en in literatuur, muziek en beeldende kunst van Indische Hagenaars. Allemaal getuigen van een bloeiende Indische cultuur en nieuwe generaties met Indische creativiteit. In deze bundel wordt in twaalf bijdragen gereflecteerd op het Indische erfgoed en de Indische cultuur in Den Haag. Aan de orde komen De Gebouwde Omgeving, De Indische Muze en De Indische Mens. Elke bijdrage geeft een fascinerend beeld van de enorm gevarieerde wisselwerking tussen het Indische en Den Haag. Dit boek maakt duidelijk hoezeer het 'artistieke en creatieve Indische' zich ook buiten de grenzen van Den Haag heeft doen gelden. Deze bundel is uitgebracht ter gelegenheid van de manifestatie De Indische Zomer ' die in 2005 in Den Haag plaatsvond
Zugriffsoptionen:
Die folgenden Links führen aus den jeweiligen lokalen Bibliotheken zum Volltext:
L'analisi della spesa pubblica nel corso di questi anni ha assunto un ruolo sempre più centrale nel dibattito sulla politica economica del nostro Paese. Tuttavia, le analisi fin ad oggi effettuate, prevalentemente orientate a una visione contabile, non sono riuscite a misurare la qualità della spesa e ad individuare con precisione i benefici generati. Con una prospettiva meramente contabile della spesa pubblica si corre il rischio di fornire un quadro interpretativo parziale della finanza pubblica, suggerendo introduzione di riforme che, seppure teoricamente condivisibili, possano rivelare nel concreto effetti opposti rispetto a quelli desiderati. La cultura della «valutazione globale» della spesa pubblica deve ancora diffondersi. E non si può non evidenziare che in settori trasversali come il turismo tale obiettivo diviene ancora più difficile da raggiungere. Se, però, si pone in relazione la composizione della spesa pubblica per il turismo con le competenze esistenti ai vari livelli di governo, si può ottenere una prima valutazione circa l'efficienza della spesa. Un analogo procedimento può essere sviluppato analizzando la «spesa pubblica connessa allo sviluppo del turismo» effettuata dalle regioni, studiando la sua variabilità nel corso tempo.
Le reti formalizzate tra imprese e quelle tra imprese e istituzioni sono un fenomeno su cui la letteratura si è interrogata a lungo utilizzando sia una prospettiva economica, sia sociologica e organizzativa. Scopo del presente articolo è quello di indagare, in primo luogo, i meccanismi che presidiano la formazione di queste reti, al fine di meglio comprendere chi siano gli attori che gestiscono questi processi e il ruolo delle politiche (in particolare le modalitŕ di finanziamento all'innovazione) nella nascita della rete. In seconda battuta si guarderŕ ai beni collettivi per la competitivitŕ ricercati e generati da queste aggregazioni e al ruolo giocato, nella loro produzione, dai soggetti pubblici o misti a livello territoriale. L'obiettivo è quello di capire quali siano i beni collettivi funzionali alla riorganizzazione su base territoriale dell'economia e se - e in che modo - le istituzioni del territorio riescano a contribuire alla loro produzione. L'analisi si appoggerŕ sulla comparazione tra due casi di reti tra medie imprese di recente formazione, entrambe situate in Lombardia, ed entrambe sorte come esito intenzionale della gestione di importanti crisi aziendali.
