1965-1968 - Drie jaar politiek overzicht
In: Res Publica, Band 11, Heft 1, S. 7-30
31 Ergebnisse
Sortierung:
In: Res Publica, Band 11, Heft 1, S. 7-30
In: Res Publica, Band 10, Heft 2, S. 189-210
In: Res Publica, Band 9, Heft 3, S. 413-435
In: Res Publica, Band 9, Heft 1, S. 29-85
In: Res publica: politiek-wetenschappelijk tijdschrift van de Lage Landen ; driemaandelijks tijdschrift, Band 9, Heft 3, S. 413-435
ISSN: 0486-4700
The party system in Belgium is seen as the result of 2 areas of conflict, each of which produced its own revolution: (A) The territorial conflict, which led to a nat'l revolution which was itself the result of a double conflict: (1) that between the centralizing & standardizing nat'l state & the historically growing privileges of the Catholic Church, & (2) that between the central, state-building culture which was primarily French, & the increasing resistance to this dominance by the Flemish subculture. (B) The functional conflict led to an industr revolution which resulted in further conflict: (a) between agrarian & industr interests (village & city); (b) between employees & employers; (c) in the formation of the Belgian Labor Party, which put an end to the 2-party system. Following WWI, universal suffrage was introduced & thereafter the formation of coalition gov's became the norm rather than the exception. The conflict between the nat'l & Flemish cultures was aggravated, & the opposition was less clearly defined, not only because it now consisted of more than one party, but because it often cut across party lines. Communist & fascist opposition parties in Belgium after WWI are briefly considered. The econ crisis of the 1930's & WWII served to stimulate the evolution towards the welfare state & a general tendency to coalition. However, conflicts still remain beneath the apparent consensus, eg, the revolutionary strikes during Win 1960-61. The question is raised, in conclusion, as to whether such tokens of dissatisfaction are the `growing pains' of the welfare state or whether they mark the beginning of a new form of opposition against the modern state. Modified AA.
In: Tijdschrift voor Sociologie, Band 13, Heft 1
ISSN: 0777-883X
De deelname van vrouwen aan het universitair onderwijs is de laatste decennia in die mate toegenomen dat in het academiejaar 1989-1990 bijna evenveel jongens als meisjes een eerste inschrijving namen aan een Vlaamse universiteit. Deze stijging van het aantal universitaire Studentinnen is echter niet weerspiegeld in de verdeling van banen aan de universiteiten zelf. Vrouwen zijn nog steeds ondervertegenwoordigd binnen het academisch personeel en dit is vooral zichtbaar in de hogere rangen van de universitaire hiërarchie. In het artikel wordt, aan de hand van een kwantitatieve analyse, eerst en vooral ingegaan op deze numerieke achterstand van vrouwen binnen het wetenschappelijk en onderwijzend personeel. Vervolgens worden enkele van de echte en vermeende remmende factoren die aan deze situatie ten grondslag liggen, zoals de achtergrond van de vrouwen, hun kwalificaties, de gezinslast, de universiteit zelf en persoonlijkheidsfactoren, onderzocht.
In: Courrier hebdomadaire du CRISP, Band 1084-1085, Heft 19, S. 1-66
In: Courrier hebdomadaire du CRISP, Band 1080-1081, Heft 15, S. 1-45
In: Courrier hebdomadaire du CRISP, Band 971-972, Heft 26, S. 1-62
In: Courrier hebdomadaire du CRISP, Band 1070, Heft 5, S. 1-34
In: Res Publica, Band 15, Heft 2, S. 237-247
In: Res publica: politiek-wetenschappelijk tijdschrift van de Lage Landen ; driemaandelijks tijdschrift, Band 15, Heft 2, S. 237-247
ISSN: 0486-4700
The Belgian Socialist Party (BSP) has since 1919 been the 2nd largest in the country. Its % of the general vote has been fairly constant in the period 1919-1961 at about 34%; since 1965 it decreased to about 28%. Its predecessor, the Belgian Workers Party, was a minority opposition party which became viable in 1919. New opposition parties have now appeared, mainly because of the conflicts between Flemings, Walloons, & the Francophiles of Brussels. The BSP is anticlerical & leftist. The socialist 'pillar' is built on 4 large organizations overarched by the so-called Common Action: a political party, a trade union, mutual health funds, & cooperatives; there are also certain affiliated groups, & a socialist press. The socialist 'pillar' shares culture, cumulative membership, history, & structural ties. It is hypothesized that the 'pillar' stabilizes the electoral support of the party, & that the unions, health funds, & cooperatives provide financial support to the party. 1 Table. D. Burkenroad.
In: Res Publica, Band 12, Heft 3, S. 457-475
In: Res Publica, Band 15, Heft 2, S. 237-247
In: Res Publica, Band 12, Heft 3, S. 457-475
According to the standards of public law, municipal polls have only a local scope : the election of a common council. Do politicians make deductions concerning the formal political power-constellation on national level either from the approach of municipal elections or from their results ? Can these elections lead to changes in or of the government and eventually to anticipated legislative elections ?After the first world-war, the electorate was called eight times to vote for new common councillors. Half of these elections (1921, 1926, 1938 and 1958) had no influence on the national power-constellation :they hardly stirred the national political life. In 1958 any possible influence of the municipal elections was even a priori ruled out. A remarkable point is that all municipal elections which took place undergovernments of national union (1921, 1926 and 19 38) , were only of local importance.Since the first world-war not a single municipal election has led to changes within the government : there was never a redistribution of ministerial portfolios amongst the coalitionpartners, nor did any electioncause the dismissal of an individual minister.It is traditional in Belgian politics that the national opposition, when the results of municipal elections are in its favour and prejudicial to the party (parties) in office (1946, 1952 and 1964), tries to call in question the legitimacy of the government in the opinion of the public by the way of motions or interpellations in parliament, claiming dismissal of the government or anticipated legislative elections. At these occasions it appeared unimportant whether the parliamental majority were confortable or not. But never did the governments give in to these attempts.The elections of 1857, 1884 and 1932 constitute an element of power - although of subsidiary importance - in the discharge of the then governments. The governmental crisis of 1884 however can only be explained if the constitutional position of Leopold II is taken into account. With all other factors alike, such a crisis wouldn't arise any more in the context of to-day. The municipal elections of 1932 have moreover led to anticipated legislative elections whose date was an element of power in the election-process. At that time, these elections played the part of an indicator of the electorial condition, comparable to that of the by elections in Great-Britain. And an unreliable indicator too, in view of the difference between national and local electionstatures.