Suchergebnisse

Aus Sicht der DDR

No more published. ; Includes bibliographical references. ; Mode of access: Internet.

Fragmente über Friedrich den Grossen… (Lipsk, 1790) – trzeci, ostatni tom obszernej publikacji dotyczącej historii życia, rządów oraz charakteru i filozofii życia jednego z tzw. oświeconych monarchów absolutnych XVIII wieku, w latach 1740–1786 króla Prus - Fryderyka II Wielkiego (1712-1786), której autorem jest szwajcarski lekarza, filozof i pisarz Johann Georg Ritter von Zimmermann (1728-1795). Zimmermann studiował najpierw retorykę, historię i filozofię w Bernie, później w latach 1747-52 medycynę w Getyndze. Od 1752 do 1754 r. prowadził praktykę lekarską w Bernie, a od 1754 roku był lekarzem miejskim w Brugg. Od 1755 roku rozpoczął karierę pisarską. W 1760 roku został członkiem Bawarskiej Akademii Nauk oraz Pruskiej Akademii Nauk. Od 1768 roku był w Hanowerze osobistym lekarzem na dworze angielskiego króla Jerzego III Hanowerskiego (1738-1820). Pełnił także funkcję lekarza i doradcy medycznego wielu koronowanych głów. W 1786 roku przebywał w Poczdamie u króla pruskiego Fryderyka Wielkiego (1712-1786). W 1786 roku caryca Katarzyna II nobilitowała go do stanu szlacheckiego nadając mu tytuł Ritter. Zaprosiła go również na swój dwór do Sankt Petersburga, ale nie przyjął tego zaproszenia. W tym samym roku został członkiem honorowym Rosyjskiej Akademii Nauk w Sankt Petersburgu. Zimmermann prowadził korespondencję z wieloma znanymi osobistościami m.in. z Johannem Wolfgangiem von Goethe (1749-1832), Johannem Georgiem Sulzerem (1720-1779), Johannem Gottfriedem Herderem (1744-1803), Helfrichem Peterem Sturzem (1736-1779), Abrahamem Gotthelfem Kästnerem (1719-1800). W ostatnich latach życia z wieloma z nich się poróżnił, stał się wrogiem oświecenia i obiektem satyry Georga Christopha Lichtenberga (1742-1799). Niniejsza publikacja określana jest mianem jednego z najważniejszych, obok wydanej w 1788 roku "Über Friederich den Grossen und meine Unterredung mit ihm kurz vor seinem Tode" (pol. "O Fryderyku Wielkim i moich z nim rozmowach na krótko przed jego śmiercią"), opracowań Zimmermanna dotyczących pruskiego monarchy. W trzytomowej publikacji Zimmermann stara się przedstawić Fryderyka II Wielkiego jako człowieka, władcę i polityka, którego celem staje się rozbudowanie potęgi Prus i który stworzył sobie koncepcję króla, który włada państwem, państwo żyje dla króla, a on dla państwa. Na tle ówczesnej Europy Fryderyk II jest postacią odgrywającą wiodącą rolę w życiu naukowym i kulturalnym kontynentu, która rysuje się jako postać wyjątkowa, przyciągająca uwagę całej Europy.

Fragmente über Friedrich den Grossen… (Lipsk, 1790) - pierwszy tom obszernej publikacji dotyczącej historii życia, rządów oraz charakteru i filozofii życia jednego z tzw. oświeconych monarchów absolutnych XVIII wieku, w latach 1740–1786 króla Prus - Fryderyka II Wielkiego (1712-1786), której autorem jest szwajcarski lekarza, filozof i pisarz Johann Georg Ritter von Zimmermann (1728-1795). Zimmermann studiował najpierw retorykę, historię i filozofię w Bernie, później w latach 1747-52 medycynę w Getyndze. Od 1752 do 1754 r. prowadził praktykę lekarską w Bernie, a od 1754 roku był lekarzem miejskim w Brugg. Od 1755 roku rozpoczął karierę pisarską. W 1760 roku został członkiem Bawarskiej Akademii Nauk oraz Pruskiej Akademii Nauk. Od 1768 roku był w Hanowerze osobistym lekarzem na dworze angielskiego króla Jerzego III Hanowerskiego (1738-1820). Pełnił także funkcję lekarza i doradcy medycznego wielu koronowanych głów. W 1786 roku przebywał w Poczdamie u króla pruskiego Fryderyka Wielkiego (1712-1786). W 1786 roku caryca Katarzyna II nobilitowała go do stanu szlacheckiego nadając mu tytuł Ritter. Zaprosiła go również na swój dwór do Sankt Petersburga, ale nie przyjął tego zaproszenia. W tym samym roku został członkiem honorowym Rosyjskiej Akademii Nauk w Sankt Petersburgu. Zimmermann prowadził korespondencję z wieloma znanymi osobistościami m.in. z Johannem Wolfgangiem von Goethe (1749-1832), Johannem Georgiem Sulzerem (1720-1779), Johannem Gottfriedem Herderem (1744-1803), Helfrichem Peterem Sturzem (1736-1779), Abrahamem Gotthelfem Kästnerem (1719-1800). W ostatnich latach życia z wieloma z nich się poróżnił, stał się wrogiem oświecenia i obiektem satyry Georga Christopha Lichtenberga (1742-1799). Niniejsza publikacja określana jest mianem jednego z najważniejszych, obok wydanej w 1788 roku "Über Friederich den Grossen und meine Unterredung mit ihm kurz vor seinem Tode" (pol. "O Fryderyku Wielkim i moich z nim rozmowach na krótko przed jego śmiercią"), opracowań Zimmermanna dotyczących pruskiego monarchy. W trzytomowej publikacji Zimmermann stara się przedstawić Fryderyka II Wielkiego jako człowieka, władcę i polityka, którego celem staje się rozbudowanie potęgi Prus i który stworzył sobie koncepcję króla, który włada państwem, państwo żyje dla króla, a on dla państwa. Na tle ówczesnej Europy Fryderyk II jest postacią odgrywającą wiodącą rolę w życiu naukowym i kulturalnym kontynentu, która rysuje się jako postać wyjątkowa, przyciągająca uwagę całej Europy.

Fragmente über Friedrich den Grossen… (Lipsk, 1790) - drugi tom obszernej publikacji dotyczącej historii życia, rządów oraz charakteru i filozofii życia jednego z tzw. oświeconych monarchów absolutnych XVIII wieku, w latach 1740–1786 króla Prus - Fryderyka II Wielkiego (1712-1786), której autorem jest szwajcarski lekarza, filozof i pisarz Johann Georg Ritter von Zimmermann (1728-1795). Zimmermann studiował najpierw retorykę, historię i filozofię w Bernie, później w latach 1747-52 medycynę w Getyndze. Od 1752 do 1754 r. prowadził praktykę lekarską w Bernie, a od 1754 roku był lekarzem miejskim w Brugg. Od 1755 roku rozpoczął karierę pisarską. W 1760 roku został członkiem Bawarskiej Akademii Nauk oraz Pruskiej Akademii Nauk. Od 1768 roku był w Hanowerze osobistym lekarzem na dworze angielskiego króla Jerzego III Hanowerskiego (1738-1820). Pełnił także funkcję lekarza i doradcy medycznego wielu koronowanych głów. W 1786 roku przebywał w Poczdamie u króla pruskiego Fryderyka Wielkiego (1712-1786). W 1786 roku caryca Katarzyna II nobilitowała go do stanu szlacheckiego nadając mu tytuł Ritter. Zaprosiła go również na swój dwór do Sankt Petersburga, ale nie przyjął tego zaproszenia. W tym samym roku został członkiem honorowym Rosyjskiej Akademii Nauk w Sankt Petersburgu. Zimmermann prowadził korespondencję z wieloma znanymi osobistościami m.in. z Johannem Wolfgangiem von Goethe (1749-1832), Johannem Georgiem Sulzerem (1720-1779), Johannem Gottfriedem Herderem (1744-1803), Helfrichem Peterem Sturzem (1736-1779), Abrahamem Gotthelfem Kästnerem (1719-1800). W ostatnich latach życia z wieloma z nich się poróżnił, stał się wrogiem oświecenia i obiektem satyry Georga Christopha Lichtenberga (1742-1799). Niniejsza publikacja określana jest mianem jednego z najważniejszych, obok wydanej w 1788 roku "Über Friederich den Grossen und meine Unterredung mit ihm kurz vor seinem Tode" (pol. "O Fryderyku Wielkim i moich z nim rozmowach na krótko przed jego śmiercią"), opracowań Zimmermanna dotyczących pruskiego monarchy. W trzytomowej publikacji Zimmermann stara się przedstawić Fryderyka II Wielkiego jako człowieka, władcę i polityka, którego celem staje się rozbudowanie potęgi Prus i który stworzył sobie koncepcję króla, który włada państwem, państwo żyje dla króla, a on dla państwa. Na tle ówczesnej Europy Fryderyk II jest postacią odgrywającą wiodącą rolę w życiu naukowym i kulturalnym kontynentu, która rysuje się jako postać wyjątkowa, przyciągająca uwagę całej Europy.